What I learned serving time for a crime I didn't commit | Teresa Njoroge

Translator: Shokoufeh Ahmadi Reviewer: Masoud Motamedifar

وقتی صدای آن نرده‌ها را شنیدم

که محکم بسته شد،

دانستم که واقعی بود.

When I heard those bars

احساس سردرگمی می‌کنم.

slam hard,

احساس می‌کنم به من خیانت شده‌است.

I knew it was for real.

احساس آشفتگی می‌کنم.

I feel confused.

احساس ساکت‌شدن می‌کنم.

I feel betrayed.

I feel overwhelmed.

چه اتفاقی افتاد؟

چطور آن‌ها می‌توانند مرا به اینجا بفرستند؟

I feel silenced.

من متعلق به اینجا نیستم.

What just happened?

چگونه آن‌ها توانستند چنین اشتباه بزرگی مرتکب شوند؟

How could they send me here?

ابدا بدون هیچ پیامدی بر اعمالشان؟

I don't belong here.

How could they make such a huge mistake

من گروه‌های زیادی از زنان را می‌بینم

without any repercussions whatsoever to their actions?

در لباس‌های یکسان پاره پاره

با دیوار‌ها و درهای بزرگ احاطه‌شده‌اند

I see large groups of women

با سیم خار دارهای آهنی محصور شده‌اند،

in tattered uniforms

surrounded by huge walls and gates,

و من با بوی تعفن وحشتناکی برخورد می‌کنم،

و از خودم می‌پرسم،

enclosed by iron barbed wires,

چگونه نقل مکان کردم

and I get hit by an awful stench,

از کار‌کردن در بخش قابل احترام بانکداری مالی،

and I ask myself,

how did I move

تلاش کردن در مدرسه،

from working in the respected financial banking sector,

و الان در بزرگترین ندامتگاه

زنان در کنیا

having worked so hard in school,

محبوس می‌شوم؟

to now being locked up

اولین شب من

in the largest correctional facility

در زندان فوق امنیتی زنان در لانگاتا

for women in Kenya?

سخت‌ترین آن بود.

My first night

در ژانویه ۲۰۰۹،

at Langata Women Maximum Security Prison

مطلع شدم که من ندانسته معامله‌ای جعلی را رسیدگی کرده‌ام

was the toughest.

در بانکی که کار کردم.

In January of 2009,

من شوکه، ترسیده و وحشت کرده بودم.

I was informed that I had handled a fraudulent transaction unknowingly

من حرفه‌ای را از دست می‌دادم که مشتاقانه دوستش داشتم.

at the bank where I worked.

I was shocked, scared and terrified.

اما آن بدترین نبود.

I would lose a career that I loved passionately.

حتی از چیزی که من می‌توانستم تصور کنم، بدتر شد.

But that was not the worst.

من بازداشت شدم،

بدخواهانه متهم شدم

It got even worse than I could have ever imagined.

و مورد تعقیب قرار گرفتم.

I got arrested,

پوچی آن همه، جایی بود که افسر توقیف‌کننده

maliciously charged

and prosecuted.

از من خواست که ۱۰۰۰۰دلار آمریکا به او بپردازم

The absurdity of it all was the arresting officer

و پرونده ناپدید گردد.

asking me to pay him 10,000 US dollars

من نپذیرفتم.

دو سال و نیم در،

and the case would disappear.

داخل و خارج از دادگاه‌ها،

برای اثبات بی‌گناهی‌ام جنگیدم.

I refused.

Two and a half years on,

به‌طور سراسری در رسانه‌ها

in and out of courts,

در روزنامه‌ها، تلویزیون، رادیو پخش شده‌بود.

fighting to prove my innocence.

آن‌ها دوباره نزد من آمدند.

It was all over the media,

در این زمان، به من گفتند،

in the newspapers, TV, radio.

«اگر به ما ۵۰۰۰۰ دلار آمریکا بدهید،

They came to me again.

This time around, said to me,

قضاوت به نفع شما خواهدبود.»

"If you give us 50,000 US dollars,

صرف نظر از اینکه ابدا هیچ مدرکی دال بر اینکه

the judgement will be in your favor,"

درباره اتهاماتی که با آن روبرو بودم،

خطایی کرده باشم، وجود نداشت.

irrespective of the fact that there was no evidence whatsoever

من رویدادهای محکومیتم را

that I had any wrongdoing

به یاد می‌آورم

on the charges that I was up against.

شش سال پیش

به‌طوری که انگار دیروز بود.

I remember the events

چهره‌ی سخت و سرد قاضی

of my conviction

six years ago

هنگامی که حکم مرا صادر کرد

as if it were yesterday.

در صبح سردی در پنج‌شنبه

The cold, hard face of the judge

برای جرمی که مرتکب نشده بودم.

as she pronounced my sentence

به یاد می‌آورم

on a cold Thursday morning

نگهداری دختر زیبای سه ماهه‌ام را

for a crime that I hadn't committed.

که تازه نامش را اوما گذاشته‌بودم

I remember holding

که در گویش من به معنای «حقیقت و عدالت» است،

my three-month-old beautiful daughter

چون این چیزی بود که من بسیار مشتاقش بودم

whom I had just named Oma,

which in my dialect means "truth and justice,"

تمام این مدت.

من لباس بنفش مورد علاقه‌اش را برایش پوشیدم

as that was what I had longed so much for

و او اینجا بود، همراه با من

all this time.

I dressed her in her favorite purple dress,

برای گذراندن این یک سال حکم

پشت میله‌ها.

and here she was, about to accompany me

نگهبانان نسبت به ضربه روحی که این تجربه برای من ایجاد کرد

to serve this one-year sentence

حساسیتی نداشتند.

behind bars.

عزت و انسانیت من

The guards did not seem sensitive to the trauma

that this experience was causing me.

با فرایند ورود نادیده گرفته شد.

My dignity and humanity disappeared

آن شامل جستجوی من برای کالای غیرمجاز بود،

with the admission process.

لباس‌های معمولم به فرم زندان

It involved me being searched for contrabands,

تغییر یافت.

مجبور شدن به چمباتمه‌زدن روی زمین،

changed from my ordinary clothes

حالتی که خیلی زود یاد گرفتم

to the prison uniform,

روال هزاران جستجو

forced to squat on the ground,

تشکیل خواهدشد

a posture that I soon came to learn

تعداد زیادی،

روبروی من دراز می‌کشند.

would form the routine

of the thousands of searches,

خانم‌ها به من گفتند،

«تو به این محیط عادت خواهی‌کرد.

number counts,

that lay ahead of me.

درست تطبیق پیدا خواهی کرد.»

دیگر به عنوان ترسا نجوروگ خطاب نشدم.

The women told me,

"You'll adjust to this place.

شماره ۱۱\۴۱۵ هویت جدید من بود.

You'll fit right in."

I was no longer referred to as Teresa Njoroge.

و به زودی آموختم که درمورد زنان دیگر نیز همینطور بود

The number 415/11 was my new identity,

کسانی که در این فضا سهیم می‌شدیم.

و زندگی داخلی را تنظیم کردم:

and I soon learned that was the case with the other women

who we were sharing this space with.

غذای زندان،

زبان زندان،

And adjust I did to life on the inside:

زندگی زندان.

قطعا زندان جهان افسانه‌ای نیست.

the prison food,

the prison language,

the prison life.

چیزی که ندیدم وارد مسیرم می‌شود

Prison is certainly no fairytale world.

زنان و کودکانی بودند

که با یکدیگر زمان می‌گذارندیم و در فضای زندان سهیم بودیم،

What I didn't see come my way

was the women and children

زنانی که حبس شده‌‌بودند

whom we served time and shared space with,

برای جرائم مربوط به سازمان،

فساد که شخص ساده‌لوحی لازم داشت،

women who had been imprisoned

for crimes of the system,

یک قربانی،

بنابراین فردی که مسئول است،

the corruption that requires a fall guy,

می‌توانست آزاد باشد،

یک نظام خراب که به‌طور منظم ‌ضعیفان را بدنام می‌کند،

a scapegoat,

so that the person who is responsible

could go free,

بیچاره‌ترین در میان ما،

a broken system that routinely vilifies the vulnerable,

افرادی بودند که توان واگذاری وثیقه نداشتند

یا رشوه‌هایی بپردازند.

the poorest amongst us,

و ما راه می‌افتادیم.

people who cannot afford to pay bail

همانطور که من به داستانی بعد از داستان دیگر

or bribes.

نزدیک به این ۷۰۰ زن را

And so we moved on.

در طول آن یک سال در زندان گوش کردم

As I listened to story after story

به زودی فهمیدم که جرم

of these close to 700 women

during that one year in prison,

عاملی نبود که بیشتر این زنان را

I soon realized that crime

به زندان آورده بود.

به هیچ وجه.

was not what had brought these women to prison,

آن عامل با نظام آموزشی آغاز شده بود،

most of them,

far from it.

که تامین و کیفیت برای همه یکسان نیست،

It had started with the education system,

نبود امکانات اقتصادی

whose supply and quality is not equal for all;

این زنان را به سمت جرایم جزئی وابسته به بقا سوق داد.

lack of economic opportunities

سیستم سلامت،

سیستم عدالت اجتماعی،

that pushes these women to petty survival crimes;

سیستم عدالت کیفری.

اگر هر کدام از این زنان،

the health system,

که اغلب دارای پیشینه‌ی فقیری بودند،

social justice system,

در سیستمی که از قبل خراب است،

the criminal justice system.

If any of these women,

نادیده گرفته می‌شوند،

who were mostly from poor backgrounds,

انتهای آن شکاف یک زندان است،

fall through the cracks

پایان.

in the already broken system,

تا زمانی که من یک سال حکمم را گذراندم

the bottom of that chasm is a prison,

در زندان فوق امنیتی زنان لانگاتا

period.

من یک محکومیت سوزاننده داشتم

By the time I completed my one-year sentence

در قسمتی از تحول، بودن

at Langata Women Maximum Prison,

در برطرف کردن بی‌عدالتی

I had a burning conviction

درباره زنان و دخترانی

to be part of the transformation

شهادت داده‌بودم که

آن‌ها در وضعیت تکرارشونده‌ای

to resolve the injustices

در زندگی داخل و خارج از زندان بودند

that I had witnessed

به سبب فقر.

of women and girls

who were caught up in a revolving door

بعد از آزادی‌ام

of a life in and out of prison

من شروع پاک را برپا کردم.

شروع پاک یک موسسه اجتماعی است

due to poverty.

After my release,

که خواستار دادن شانس دومی

I set up Clean Start.

به این زنان و دختران است.

Clean Start is a social enterprise

چیزی که ما انجام می‌دهیم ساخت پل‌هایی برای آنان است.

that seeks to give these women and girls

ما به زندان‌ها می‌رویم، به آن‌ها آموزش می‌دهیم،

a second chance.

به آن‌ها مهارت‌ها، لوازم و حمایت اعطا می‌کنیم.

What we do is we build bridges for them.

تا بتوانند طرز فکرشان،

We go into the prisons, train them,

رفتارشان و نگرششان را تغییر دهند.

give them skills, tools and support

همچنین ما پل‌هایی به داخل زندان‌ها‌ می‌سازیم

to enable them to be able to change their mindsets,

از بخش صنفی

their behaviors and their attitudes.

افراد، سازمان‌ها

We also build bridges into the prisons

که با شروع پاک شریک خواهندشد

تا ما را قادر به فراهم‌کردن اشتغال کنند

from the corporate sector --

مکان‌هایی برای تماس با خانه

individuals, organizations

شغل‌ها، کارآموزی حرفه ای

that will partner with Clean Start

برای این زنان، دختران،

to enable us to provide employment,

پسران و مردان،

places to call home,

به محض بازگشت به جامعه.

jobs, vocational training,

for these women, girls,

هرگز فکر نکردم

که روزی

boys and men,

upon transition back into society.

من داستان‌هایی

ازبی‌عدالتی‌هایی که در چهارچوب سیستم عدالت کیفری،

I never thought

بسیار معمول هستند را ارائه می‌دهم،

that one day

I would be giving stories

اما من اینجا هستم.

of the injustices that are so common

هر زمان به زندان برمی‌گردم

within the criminal justice system,

کمی حس در خانه‌بودن دارم،

but here I am.

اما آن کاری دلهره‌آور است

Every time I go back to prison,

برای رسیدن به چشم‌اندازی

I feel a little at home,

که مرا شب‌ها بیدار نگه می‌دارد،

but it is the daunting work

اتصال مایل‌ها به لوئیزیانا

to achieve the vision

که پایتخت حبس دنیا تلقی می‌شود،

that keeps me awake at night,

connecting the miles to Louisiana,

داستان‌های صدها زن را

which is deemed as the incarceration capital of the world,

همراه خودم می‌برم

کسانی که آن‌ها را در زندان‌ها ملاقات کرده‌ام،

carrying with me stories

برخی از آن‌ها از شانس دومشان استقبال می‌کنند

of hundreds of women

و دیگران هنوز روی آن پل سفر زندگی قرار دارند.

whom I have met within the prisons,

some of whom are now embracing their second chances,

من خطی را از مایا آنجلو بزرگ

and others who are still on that bridge of life's journey.

نقل می‌کنم.

«من به‌عنوان یکی می‌آیم،

I embody a line

اما من ۱۰۰۰۰هستم.»

from the great Maya Angelou.

(تشویق حاضران)

"I come as one,

but I stand as 10,000."

(Applause)

داستان من یکی است،

اما همراه من میلیون‌ها مردمی

را تصور کنید

For my story is singular,

که امروز در زندان‌ها هستند،

but imagine with me

مشتاق آزادی اند.

the millions of people

سه سال پس از محکومیتم

in prisons today,

yearning for freedom.

و دوسال پس از آزادی‌ام،

من توسط دادگاه تجدیدنظر از هر اشتباهی

Three years post my conviction

تبرئه شدم.

(تشویق حاضران)

and two years post my release,

I got cleared by the courts of appeal

درهمین حال،

of any wrongdoing.

با پسرم خوشبختی به دست آوردم،

(Applause)

کسی که او را اوهورو نامیدم،

که در گویش من معنای «آزادی» می‌دهد.

Around the same time,

(تشویق حاضران)

I got blessed with my son,

whom I named Uhuru,

زیرا سرانجام آزادی را کسب کرده‌بودم

which in my dialect means "freedom."

که بسیار اشتیاق آن را داشتم

(Applause)

من به‌عنوان یکی می‌آیم،

Because I had finally gotten the freedom

اما من ۱۰۰۰۰ هستم،

با امید قوی تشویق‌شده‌ام

that I so longed for.

I come as one,

که هزاران نفر از ما

but I stand as 10,000,

encouraged by the hard-edged hope

برای اصلاح و تغییر سیستم عدالت کیفری، گرد آمده‌اند.

that thousands of us have come together

تشویق‌شده که ما در حال انجام وظیفه‌هایمان هستیم

to reform and transform the criminal justice system,

همانطور که قرار است آن‌ها را انجام دهیم.

اجازه دهید به انجام آن‌ها

encouraged that we are doing our jobs

بدون هیچ پوزشی ادامه دهیم.

سپاسگزارم.

as we are meant to do them.

(تشویق حاضران)

And let us keep doing them

with no apology.

Thank you.

(Applause)