Jacqueline Novogratz: A third way to think about aid

ژاكلين نووگراتز: روش سومى براى فكر كردن درباره كمك رسانى

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

Clearly, we're living in a moment of crisis.

بديهى است كه ما در لحظه‌‌اى بحرانى زندگى مى‌‌كنيم.

Arguably the financial markets have failed us

مستدل است كه بازارهاى مالى ما را مايوس كرده‌‌اند

and the aid system is failing us,

و سيستم كمكى ما را مايوس مى‌‌كند،

and yet I stand firmly with the optimists

و من هنوز قاطعانه در كنار افراد خوش بينى ايستاده‌‌ام

who believe that there has probably never been a more exciting moment to be alive.

كه معتقدند احتمالاً هيجوقت لحظه‌‌ى هيجان‌‌انگيزتر براى زنده بودن وجود نداشته است.

Because of some of technologies we've been talking about.

بخاطر برخى فناوريها كه درباره‌‌شان صحبت مى‌‌كنيم.

Because of the resources, the skills,

بخاطر منابع، مهارت‌‌ها

and certainly the surge of talent we're seeing all around the world,

و قطعاً موج خروشان استعدادى كه در سرتاسر دنيا

with the mindset to create change.

با اين ذهنيت خلق تغيير شاهد هستيم.

And we've got a president who sees himself as a global citizen,

و ما رييس جمهورى داريم كه خودش را بعنوان يك شهروند جهانى مى‌‌بيند،

who recognizes that no longer is there a single superpower,

كسى كه تشخيص مى‌‌دهد ديگر تنها يك ابرقدرت وجود ندارد،

but that we've got to engage in a different way with the world.

اما ما بايد به شكلى متفاوت جهان مشاركت داشته باشيم.

And by definition, every one of you who is in this room

و اين يعنى، همه شما افرادى كه در اين اتاق حضور داريد

must consider yourself a global soul,

بايد خودتان را بعنوان روحى جهانى و

a global citizen.

و شهروند آن تصور كنيد.

You work on the front lines. And you've seen the best and the worst

شما در جبهه مقدم كار مى‌‌كنيد. و بهترين و بدترين‌‌هايى

that human beings can do for one another and to one another.

كه بشر قادر است در حق يكديگر انجام دهد را ديده‌‌ايد.

And no matter what country you live or work in,

و مهم نيست در كدام كشور شما زندگى يا كار مى‌‌كنيد،

you've also seen the extraordinary things that individuals are capable of,

همچنين شاهد چيزهاى فوق‌‌العاده‌‌هايى بوده‌‌ايد كه اشخاص قادر به آن هستند،

even in their most ordinariness.

حتى در بين عادى‌‌ترينشان.

Today there is a raging debate

يك بحث قدیمی که هنوز وجود دارد

as to how best we lift people out of poverty,

اينكه ما چقدر خوب توانستيم مردم را از فقر خارج كنيم،

how best we release their energies.

و چقدر خوب انرژى‌شان را تخليه كرديم

On the one hand, we have people that say

از سوى ديگر، ما كسانى را داريم كه مى‌‌گويند

the aid system is so broken we need to throw it out.

سيستم كمكى بقدرى ورشكسته است كه لازم است آن را دور بياندازيم.

And on the other we have people who say

و از سوى ديگر مردمانى را داريم كه مى‌‌گويند مشكل اين است

the problem is that we need more aid.

كه احتياج به كمك بيشترى داريم

And what I want to talk about is something that compliments both systems.

و چيزى كه من مى‌‌خواهم درباره‌‌اش صحبت كنم اين است كه از هر دو سيستم تعريف مى‌‌كند.

We call it patient capital.

ما آن را سرمايه شكيبايى مى‌‌ناميم.

The critics point to the 500 billion dollars spent

منتقدان به ٥٠٠ ميليارد دلارى اشاره مى‌‌كنند كه از ١٩٧٠ در آفريقا

in Africa since 1970

خرج شده است

and say, and what do we have but environmental degradation

و مى‌‌گويند، چيزى نداريم غير از تنزل محيطى

and incredible levels of poverty, rampant corruption?

و سطوح بارونكردنى فقر، و فساد حاكم؟

They use Mobutu as metaphor.

آنها از موبوتو بعنوان استعاره استفاده مى‌‌كنند.

And their policy prescription is to

و تجويز سياسى‌‌شان

make government more accountable,

ايجاد حكومتى است كه بيشتر مسئوليت پذير باشد،

focus on the capital markets,

روى بازارهاى سرمايه تمركز

invest, don't give anything away.

و سرمايه‌‌گذارى كند، و چيزى را بذل و بخشش نكند.

On the other side, as I said, there are those who say

از سوى ديگر، همانطور كه گفتم، كسانى هم هستند كه مى‌‌گويند

the problem is that we need more money.

مشكل اينجاست كه به پول بيشترى نياز داريم.

That when it comes to the rich, we'll bail out

اين كه وقتى پاى ثروتمندان در ميان باشند، كفيل مى‌‌شويم

and we'll hand a lot of aid,

و كلى كمك خواهيم كرد،

but when it comes to our poor brethren,

اما موقعى كه پاى فقرا در ميان است،

we want little to do with it.

كمتر مى‌‌خواهيم كارى انجام دهيم.

They point to the successes of aid:

آنها به موفقيتهاى حاصل از كمك كردن اشاره مى‌‌كنند:

the eradication of smallpox,

نابودى آبله ،

and the distribution of tens of millions

و توزيع دهها ميليون

of malaria bed nets and antiretrovirals.

پشه بندهاى مالاريا و ضد روترو‌‌ويروس‌‌ها.

Both sides are right.

هر دو طرف حق دارند.

And the problem is that neither side is listening to the other.

و مشكل اين است كه هيچكدام به آن يكى گوش نمى‌‌دهد.

Even more problematic, they're not listening to

حتى از همه دردسرسازتر اين است كه آنها به خود

poor people themselves.

فقرا هم گوش نمى‌‌كنند.

After 25 years of working on issues of

بعد از ٢٥ سال كار كردن روى مسالى از قبيل

poverty and innovation,

فقر و نوآورى،

it's true that there are probably no more market-oriented

اين حقيقت است كه احتمالاً بجز مردمان كم درآمد

individuals on the planet

ديگر افراد بازار محور

than low-income people.

در زمين وجود ندارد.

They must navigate markets daily,

آنها بايد بازارها را روزانه هدايت كنند،

making micro-decisions, dozens and dozens,

يكى، دو جين تصميمات خُرد بگيرند تا راه‌‌شان را

to move their way through society,

از طريق اجتماع باز مى‌‌كنند،

and yet if a single catastrophic health problem

و با اين حال اگر تنها يك مشكل سلامتى فاجعه‌‌بار

impacts their family,

روى خانواده‌‌شان اثر بگذارد،

they could be put back into poverty, sometimes for generations.

ممكن است دوباره به دامن فقر برگردند، گاهى براى نسلها.

And so we need both the market

و درنتيجه ما هم به بازار نياز داريم

and we need aid.

و هم به كمك.

Patient capital works between,

سرمايه شكيبايى حد وسط اين دو است،

and tries to take the best of both.

و سعى دارد بهترين‌‌هاى هر دو را بكار بگيرد.

It's money that's invested in entrepreneurs who know their communities

این پول برای کارآفرین هایی که جامعه‌شان را می‌شناسند سرمایه‌گذاری می‌شود

and are building solutions

و راه حلهايى سازنده‌ برای

to healthcare, water, housing, alternative energy,

بهداشت ، آب، مسکن و انرژی جایگزین هستند.

thinking of low income people not as passive recipients of charity,

درباره اقشار کم درآمد بعنوان دریافت کنندگان مفعول خیریه فکر نکنید،

but as individual customers, consumers, clients,

بلکه آنها را مشتریان، مصرف‌کنندگان و ارباب‌رجوع‌های مستقل بدانید،

people who want to make decisions in their own lives.

مردمی که می‌خواهند تصمیماتی درباره زندگی خودشان بگیرند .

Patient capital requires that we have

سرمایه شکیبایی نیازمند این است که ما

incredible tolerance for risk,

بردباری غیرقابل‌باوری برای خطر کردن داریم،

a long time horizon in terms of allowing those

افقی طولانی مدت كه منوط است به اعطاى فرصت تجربه

entrepreneurs time to experiment,

به آن دسته از كارآفرين‌‌ها،

to use the market as the best listening device that we have,

تا از بازار بعنوان بهترين وسيله شنيدارى كه ما داريم، استفاده كنند،

and the expectation of below-market returns,

و در حالى كه بازده مورد انتظار از نرخ بازار كمتر است

but outsized social impact.

اما تاثير اجتماعى غيرمعمولى دارد.

It recognizes that the market has its limitation,

مى‌‌تواند تشخيص دهد كه بازار محدوديت‌‌هاى خودش را دارد،

and so patient capital also works

و در نتيجه سرمايه شكيبايى نيز به كمك يارانه هوشمند

with smart subsidy to extend the benefits of a global economy

جهت توسعه منافع اقتصادى جهانى كه شامل همه انسانها مى‌‌گردد

to include all people.

كار مى‌‌كند.

Now, entrepreneurs need patient capital

اينك، كارآفرين‌‌ها به سه دليل نيازمند به

for three reasons.

سرمايه شكيبايى هستند.

First, they tend to work in markets

نخست، چون تمايل به كار كردن در بازارها دارند

where people make one, two, three dollars a day

جايى كه افراد روزانه يك، دو يا سه دلار درآمدشان هست

and they are making all of their decisions within that income level.

و كليه تصميمات‌‌ شان در محدوده درآمدشان مى‌‌گيرند.

Second, the geographies in which they work

دوم، محدوده‌‌هاى جغرافيايى كه در آنها كار مى‌‌كنند

have terrible infrastructure --

زيرساخت وحشتناكى دارد --

no roads to speak of, sporadic electricity

جاده‌‌ها كه قابل تعريف نيستند و برق تك و توك وجود دارد

and high levels of corruption.

و فساد هم بيداد مى‌‌كند.

Third, they are often creating markets.

سوم، آنها اغلب بازارهايى را ايجاد مى‌‌كنند.

Even if you're bringing clean water

حتى آوردن آب تميز هم براى نخستين بار

for the first time into rural villages, it is something new.

به اين دهكده‌‌هاى روستايى، چيز تازه‌‌اى محسوب مى‌‌شود.

And so many low-income people

و در نتيجه بسيارى از افراد كم‌‌درآمد

have seen so many failed promises broken

شاهد وعده‌‌هاى عمل نشده بسيار زيادى بوده‌‌اند

and seen so many quacks and sporadic medicines offered to them

و تماشاگر دروغها و كمك‌‌هاى پزشكى تك و توكى بوده‌‌اند كه به آنها پيشنهاد شده است

that building trust takes a lot of time,

طورى كه ساختن اعتماد زمان زيادى مى‌‌برد،

takes a lot of patience.

و شكيبايى زيادى را مى‌‌طلبد.

It also requires being connected to a lot of management assistance.

همچنين مستلزم متصل شدن به كمك مديريتى فراوانى است.

Not only to build the systems,

نه فقط براى ساختن سيستم‌‌ها،

the business models that allow us

و الگوهاى تجارى كه به ما اجازه مى‌‌دهد

to reach low income people in a sustainable way,

تا به افراد كم‌‌درآمد به روشى قابل تحمل دست پيدا كنيم،

but to connect those business

بلكه براى متصل كردن آن تجارت‌‌ها

to other markets, to governments, to corporations --

به بازارهاى ديگر، به دولتها، به تعاونى‌‌ها--

real partnerships if we want to get to scale.

شركاى واقعى اگر مى‌‌خواهيد مقياس را بدانيد.

I want to share one story

مى‌خواهم موضوعی را برایتان بگویم

about an innovation called drip irrigation.

كه درباره نوآورى به نام آبيارى قطره‌‌اى است.

In 2002 I met this incredible entrepreneur

در سال ٢٠٠٢ اين كارآفرين باور نكردنى هندى كه

named Amitabha Sadangi from India,

آميتاباها سادانگى نام داشت را ملاقات كردم،

who'd been working for 20 years with some of the poorest farmers on the planet.

كسى كه به مدت ٢٠ سال با برخى از فقيرترين كشاورزان روى زمين كار كرده بود.

And he was expressing his frustration

و نوميدى خودش را در اين باره بيان مى‌‌كرد

that the aid market had bypassed low-income farmers altogether,

كه بازار كمك كلاً از كشاورزان كم‌‌درآمد صرف نظر كرده بود،

despite the fact that 200 million farmers

على‌‌رغم اين حقيقت كه ٢٠٠ ميليون كشاورز

alone in India make under a dollar a day.

تنها در هند روزانه كمتر از يك دلار درآمد دارند.

They were creating subsidies

آنها يارانه‌‌هايى را ايجاد مى‌‌كردند

either for large farms,

كه يا براى مزارع بزرگ بود،

or they were giving inputs to the farmers

يا منابعى بود كه به كشاورزان مى‌‌دادند

that they thought they should use, rather than

چيزى كه آنها فكر مى‌‌كردند كشاورزها بايد استفاده كنند، در عوض

that the farmers wanted to use.

آنچه كه كشاورزان مى‌‌خواستند استفاده كنند.

At the same time Amitabha was

هم زمان ذهن آميتاباها

obsessed with this drip irrigation technology

تسخير اين فناورى آبيارى قطره‌‌اى شده بود كه

that had been invented in Israel.

در اسراييل اختراع گرديده بود.

It was a way of bringing small amounts of water

روشى بود كه مقادير كوچكى از آب

directly to the stalk of the plant.

را مستقيماً به ساقه گياه مى‌‌رساند.

And it could transform

و مى‌‌توانست باريكه‌‌هايى

swaths of desert land into fields of emerald green.

از زمين صحرا را به مزارعى با رنگ سبز زمردى تبديل كند.

But the market also had bypassed low income farmers,

اما بازار همچنين كشاورزان كم‌‌درآمد را كنار كذاشته بود.

because these systems were both too expensive,

زيرا اين سيستم‌ها هم زيادى گران بودند

and they were constructed for fields that were too large.

و هم براى مزارعى ساخته شده بودند كه زيادى بزرگ بودند.

The average small village farmer

متوسط كشاورزان روستاهاى كوچك

works on two acres or less.

روى دو هكتار زمین و يا كمتر از آن كار مى‌‌كنند.

And so, Amitabha decided that he would take that innovation

و در نتيجه، آميتابا تصميم گرفت اين نوآورى را به كار گيرد

and he would redesign it from the perspective

و از ديدگاه مزرعه‌‌داران فقيرى

of the poor farmers themselves,

مثل خودش آن را مجدداً طراحى كند،

because he spent so many years listening to what they needed

زيرا سالهاى خيلى زيادى را به آنچه آنها نياز داشتند كرده بود صرف کرده بود

not what he thought that they should have.

و به دنبال آنچه كه او فكر مى‌‌كرد لازم است نبود.

And he used three fundamental principles.

و از سه اصل بنيادى استفاده كرد.

The first one was miniaturization.

اولين مورد كوچك‌‌سازى بود.

The drip irrigation system

سيستم آبيارى قطره‌‌اى

had to be small enough that a farmer only had

بايد بحد كافى كوچك باشد تا يك كشاورز تنها

to risk a quarter acre,

مجبور به مخاطره انداختن يك چهارم هكتار شود،

even if he had two,

حتى اگر دو هكتار هم داشته باشد،

because it was too frightening, given all that he had at stake.

باز هم ريسك كردن همه آنچه كه دارد، خيلى وحشتناك است.

Second, it had to be extremely affordable.

دوم، بايد شديداً مقرون به صرفه باشد.

In other words, that risk on the quarter acre

به عبارتى ديگر، آن خطر در يك چهارم هكتار

needed to be repaid in a single harvest,

را لازم است كه بتوان با يك نوبت برداشت محصول جبران كرد،

or else they wouldn't take the risk.

والا آنها اين ريسك را نمى‌‌كردند.

And third, it had to be what Amitabha calls

و سوم، بايد چيزى مى‌‌بود كه آميتاباها آن را اصطلاحاً

infinitely expandable.

بى‌‌نهايت گسترش پذير مى‌‌نامد.

What I mean is with the profits from the first quarter acre,

منظورم اين است كه با سودهاى حاصل شده از يك چهارم هكتار نخست،

the farmers could buy a second

كشاورزان مى‌‌توانستند دومى،

and a third and a fourth.

سومى و چهارمى را بخرند.

As of today, IDE India, Amitabha's organization,

امروزه، IDE India، سازمان آميتاباها،

has sold over 300,000 farmers these systems

این سیستم آبیاری را به بيش از ٣٠٠٫٠٠٠ كشاورز فروخته

and has seen their yields and incomes

و شاهد آن بوده‌‌اند كه درآمدها و توليدشان

double or triple on average,

بطور متوسط دو يا سه برابر شده است،

but this didn't happen overnight.

اما اين يك شبه اتفاق نيفتاد.

In fact, when you go back to the beginning,

در واقع، وقتى به ابتدا بر مى‌‌گرديد،

there were no private investors

هيچ سرمايه‌‌گذار خصوصى وجود نداشت

who would be willing to take a risk on building a new technology

كسى كه با ساختن فناورى جديد مايل به ريسك كردن براى

for a market class that made under a dollar a day,

سطحى از بازار باشد كه درآمد روزانه‌‌ كمتر از يك دلار دارد،

that were known to be some of the most risk-averse people on the planet

و جزء آن دسته افراد در زمين هستند كه بيشترين نفرت را ريسك كردن دارند،

and that were working in one of the riskiest sectors, agriculture.

و اين كه آنها در يكى از پرخطرترين بخش‌‌ها، يعنى كشاورزى كار مى‌‌كردند.

And so we needed grants. And he used significant grants

و بنابراين ما نياز به بخشش‌‌ها داشتيم. و او از بخشش‌‌هاى قابل توجه

to research, to experiment, to fail,

براى تحقيق كردن، آزمايش كردن و شكست خوردن،

to innovate and try again.

نوآورى كردن و تلاش مجدد استفاده مى‌‌كرد.

And when he had a prototype

و زمانى كه نمونه اوليه اصلى را داشت

and had a better understanding of how to market to farmers,

و درك بهترى از نحوه بازاريابى كشاورزان را پيدا كرد،

that's when patient capital could come in.

آنوقت بود كه سرمايه شكيبايى توانست درآمدزا شود.

And we helped him build a company, for profit,

و به او كمك كرديم كه شركتى را براى سودآورى تاسيس كند

that would build on IDE's knowledge,

كه بر مبناى دانش IDE ساخته شد

and start looking at sales and exports,

و شروع به نگاه كردن به فروش‌‌ها و صادرات كند،

and be able to tap into other kinds of capital.

و قادر باشد در انواع ديگرى از سرمايه بهره‌‌بردارى كند.

Secondarily, we wanted to see if we could export

دوماً، مى‌‌خواستيم ببينيم آيا ما مى‌‌توان اين سيستم آبيارى قطره‌‌اى

this drip irrigation and bring it into other countries.

را صادر كرده و به كشورهاى ديگر ببریم.

And so we met Dr. Sono Khangharani in Pakistan.

و در نتيجه با دكتر سونو خانقرانى در پاكستان ديدار كرديم.

And while, again, you needed patience

و درحالى كه، دوباره، فقط براى گرفتن مجوزها

to move a technology for the poor

براى انتقال فناورى مخصوص فقرا در

in India into Pakistan,

هند به پاكستان

just to get the permits,

به شكيبايى نياز داشتيد،

over time we were able to start a company

با گذشت زمان موفق شديم شركتى را

with Dr. Sono, who runs a large

با دكتر سونو شروع كنيم، كه گرداننده

community development organization in the Thar Desert,

يك سازمان بزرگ توسعه جامعه در صحراى تَهَر است،

which is one of the remote and poorest areas of the country.

كه يكى از فقيرترين و دورافتاده‌‌‌‌ترين مناطق كشور است.

And though that company has just started,

و گر چه آن شركت تازه شروع بكار كرده،

our assumption is that there too

فرض ما بر اين است كه در آنجا نيز

we'll see the impact on millions.

شاهد تاثير آن بر ميليونها نفر خواهيم بود.

But drip irrigation isn't the only innovation.

اما آبيارى قطره‌‌اى تنها نوآورى نيست.

We're starting to see these happening all around the world.

ما تازه شروع كرده‌‌ايم به ديدن اين اتفاقات در سرتاسر جهان.

In Arusha, Tanzania, A to Z Textile Manufacturing

در آروشا، تازانيا، كليه توليدگان نساجى

has worked in partnership with us,

بصورت شريكى با ما كار كرده‌‌اند،

with UNICEF, with the Global Fund,

با يونيسف و صندوق جهانى،

to create a factory that now employs 7,000 people, mostly women.

تا كارخانه‌‌اى ايجاد شود كه اكنون ٧٠٠٠ كارگر دارد و بيشترشان زنها هستند.

And they produce 20 million lifesaving bednets

و آنها ٢٠ ميليون پشه بند نجات دهنده جان را براى

for Africans around the world.

آفريقايى‌‌هاى دور دنيا توليد مى‌‌كنند.

Lifespring Hospital

بيمارستان لايف اسپرينگ

is a joint venture between Acumen and the government of India

سرمايه‌‌گذارى مشترك بين صندوق Acumen و دولت هند است

to bring quality, affordable maternal health care

تا مراقبت سلامت مادرانه با كيفيت و قيمت مناسب را

to low-income women,

براى زنان كم‌‌درآمد به ارمغان بياورد،

and it's been so successful that it's currently building

و چنان با موفقيت بوده است كه در حال حاضر هر

a new hospital every 35 days.

٣٥ روز يك بيمارستان جديد مى‌‌سازد.

And 1298 Ambulances decided that it was going to

و تصميم ١٩٢٨ آمبولانس اين بود كه

reinvent a completely broken industry,

يك صعنت كاملاً ورشكسته از نو احيا شود،

building an ambulance service in Bombay

با ساخت يك مركز خدمات آمبولانس در بمبئى

that would use the technology of Google Earth,

كه از فناورى گوگل ارث استفاده مى‌‌كند،

a sliding scale pricing system

يك سيستم قيمتى مطابق با ميزان درآمد افراد

so that all people could have access,

تا كليه مردم بتوانند به آن دسترسى داشته باشند،

and a severe and public decision

و تصميمى عمومى و جدى

not to engage in any form of corruption.

براى دخالت ندادن هيچ فرمى از فساد.

So that in the terrorist attacks of November

بطوريكه در حملات تروريستى ماه نوامبر،

they were the first responder,

آنها نخستين پاسخگوها بودند،

and are now beginning to scale, because of partnership.

و الان به خاطر شراكت، شروع به بزرگ شدن كرده‌‌اند.

They've just won four government contracts to build off their 100 ambulances,

آنها به تازگى برنده ٤ قرارداد دولتى براى ساختن ١٠٠ آمبولانس شده‌‌اند

and are one of the largest and most effective ambulance companies

و يكى از بزرگترين و موثرترين شركتهاى ارائه خدمات آمبولانس

in India.

در هند هستند.

This idea of scale is critical.

ايده زیاد شدن تعداد آمبولانسها ضرورى است

Because we're starting to see these enterprises

زيرا ما شروع كرده‌‌ايم به ديدن اين كارآفرين‌‌هايى

reach hundreds of thousands of people. All of the ones I discussed

كه به صدها هزار انسان دست يافته‌‌اند. همه آنهايى كه راجع به شان بحث كردم

have reached at least a quarter million people.

به حداقل يك چهارم ميليون آدم دست يافته‌‌اند.

But that's obviously not enough.

اما پرواضح است كه كافى نيست.

And it's where the idea of partnership

و دراينجاست كه ايده مشاركت

becomes so important.

بسيار مهم مى‌‌شود.

Whether it's by finding those innovations

خواه از طريق يافتن آن دسته از نوآوريهاى باشد

that can access the capital markets,

كه مى‌‌توانند به بازارهاى سرمايه،

government itself, or partner with major corporations,

خود دولت دست پيدا كنند، يا اينكه به شراكت با تعاوني‌‌هاى عمده بپردازند،

there is unbelievable opportunity for innovation.

فرصت ناباورانه‌‌اى براى نوآورى وجود دارد.

President Obama understands that.

پرزيدنت اوباما آن را درك مى‌‌كند.

He recently authorized the creation of a Social Innovation Fund

وى اخيراً اجازه ايجاد يك بنياد مالى نوآورى اجتماعى را صادر كرد

to focus on what works in this country,

تا روى چيزى تمركز كند كه در اين كشور كار مى‌‌كند،

and look at how we can scale it.

و ببيند ما چگونه آن را گسترش مى‌‌دهيم.

And I would submit that it's time to consider

و من تصديق مى‌‌كنم كه زمان بررسى كردن

a global innovation fund

صندوق جهانى نوآورى فرا رسيده است

that would find these entrepreneurs around the world

تا اين كارآفرين‌‌ها را از گرداگرد جهان پيدا كند

who really have innovations, not only for their country,

كسانى كه واقعاً صاحب نوآورى‌‌هاى هستند كه نه فقط براى كشور خودشان است،

but ones that we can use in the developed world as well.

بلكه مى‌‌توانيم همچنين از آنها در جهانى توسعه يافته استفاده كنيم.

Invest financial assistance, but also management assistance.

در زمينه‌‌هاى كمك مالى و همچنين كمك مديريتى تحقيق كنيد.

And then measure the returns,

و سپس ميزان بازده را اندازه‌ كنيد،

both from a financial perspective

هم از نقطه نظر مالى

and from a social impact perspective.

و هم از ديدگاه تاثير اجتماعى.

When we think about new approaches to aid,

وقتى ما درباره رويكردهاى جديد براى كمك‌‌رسانى فكر مى‌‌كنيم

it's impossible not to talk about Pakistan.

غيرممكن است كه درباره پاكستان صحبت نكنيم.

We've had a rocky relationship with that country

ما روابط پرتنشى را با آن كشور داشته‌‌ايم

and, in all fairness,

و اگر بخواهيم عادل باشيم،

the United States has not always been a very reliable partner.

ايالات متحده همواره شريك خيلى قابل اتكايى نبوده است

But again I would say that this is our moment

اما دوباره اين را بايد بگويم كه براى ما الان اين همان فرصتى است

for extraordinary things to happen.

تا چيزهاى خارق‌‌العاده‌‌اى اتفاق بيفتند

And if we take that notion of a global innovation fund,

و اگر آن ايده صندوق جهانى نوآورى را عملى كنيم ،

we could use this time to invest

مى‌‌توانيم از اين زمان براى سرمايه‌‌گذارى كردن استفاده كنيم

not directly in government, though we would have government's blessing,

البته نه بصورت مستقيم در دولت، هرچند ما دعاى خير دولت را پشت سرمان داريم،

nor in international experts,

و نه در ميان كارشناسان بين‌‌المللى،

but in the many existing entrepreneurs

بلكه در ميان خيل كارآفرين‌‌هاى فعلى

and civil society leaders

و رهبران مدنى جامعه

who already are building wonderful innovations

كسانى كه نوآوريهاى فوق‌‌العاده‌‌‌‌اى را ايجاد مى‌‌كنند

that are reaching people all across the country.

كه به مردم در سراسر جهان مى‌‌رسد.

People like Rashani Zafar,

آدمهايى مثل رشانى ظفر

who created one of the largest microfinance banks in the country,

كسى كه يكى از بزرگترين بانك‌‌هاى سرمايه خُرد را در اين كشور ايجاد كرده،

and is a real role model for women inside and outside the country.

به واقع الگويى اصلى براى زنان در داخل و خارج كشور قلمداد مى‌‌شود.

And Tasneem Siddiqui, who developed a way

و تسنيم سيديكى، كه ايجاد كننده روشى است

called incremental housing,

كه اسكان افزايشى ناميده مى‌‌شود،

where he has moved 40,000 slum dwellers

جاييكه او ٤٠٠٠٠ زاغه نشين را

into safe, affordable community housing.

به مراكز مسكونى امن و اقتصادى منتقل كرده است.

Educational initiatives like DIL and The Citizen Foundation

مبتكرانى مثل DIL و بنياد سيتى‌‌زن

that are building schools across the country.

مدارسى را در سراسر كشور مى‌‌سازند.

It's not hyperbole

مبالغه نيست كه

to say that these civil society institutions

بگوييم اين نهادهاى اجتماعى مدنى و

and these social entrepreneurs

اين كارآفرين‌‌هاى اجتماعى

are building real alternatives to the Taliban.

جايگزين‌‌هاى حقيقى را براى طالبان مى‌‌سازند.

I've invested in Pakistan for over seven years now,

الان بيش از هفت سال است كه در پاكستان سرمايه‌‌گذارى كرده‌‌ام

and those of you who've also worked there

و كسانى از شما كه همچنين در آنجا كار كرده‌‌ايد

can attest that Pakistanis are an incredibly hard working population,

مى‌‌توانيد شهادت دهيد كه پاكستانى‌‌ها مردمانى فوق‌‌العاده سخت كوش هستند،

and there is a fierce upward mobility in their very nature.

و پويايى روبه بالاى خشم‌‌آلودى در ماهيت‌‌شان وجود دارد.

President Kennedy said that

پرزديدنت كندى گفت كه

those who make peaceful revolution impossible

آنهايى كه وقوع انقلاب صلح‌‌آميز را غيرممكن مى‌‌سازند

make violent revolution inevitable.

انقلاب خشنونت آميز را حتمى الوقوع مى‌‌كنند.

I would say that the converse is true.

من مى‌‌گويم كه برعكس آن درست است.

That these social leaders

اين كه اين رهبران اجتماعى

who really are looking at innovation

كه واقعاً به نوآورى نگاه مى‌‌كنند

and extending opportunity

و آن را براى ٧٠ درصد پاكستانى‌‌هايى كه

to the 70 percent of Pakistanis who make less than two dollars a day,

روزانه كمتر از دو دلار در مى‌‌آورند، گسترش مى‌‌دهند،

provide real pathways to hope.

راه گذرهاى واقعى به اميدوارى را فراهم مياورند.

And as we think about how we construct aid for Pakistan,

و در حالى كه ما درباره نحوه ساخت كمك براى پاكستان فكر مى‌‌كنيم،

while we need to strengthen the judiciary,

نياز داريم قوه قضايه راتقويت كنيم تا

build greater stability,

ثبات بيشترى داشته باشيم،

we also need to think about lifting those leaders

ما همچنين نياز داريم درباره انتخاب آن دسته از رهبرانى

who can be role models for the rest of the world.

كه بتوانند الگوى مناسب براى بقيه دنيا باشند نيز فكر كنيم.

On one of my last visits to Pakistan,

در يكى از ديدارهاى اخيرم از پاكستان،

I asked Dr. Sono if he would take me

از دكتر سونو پرسيديم آيا امكان دارد که من را

to see some of the drip irrigation in the Thar Desert.

با خودشان براى ديدن بخشى از سيستم آبيارى در صحراى تهر ببرند.

And we left Karachi one morning before dawn.

و يك روز صبح قبل از سپيده دم كراچى را ترك كرديم.

It was about 115 degrees.

حدود ١١٥ درجه بود.

And we drove for eight hours

و بمدت هشت ساعت در امتداد

along this moonscape-like landscape

اين چشم‌‌انداز ماه گونه با رنگ بسيار اندك

with very little color, lots of heat,

و گرماى فراوان رانندگى كرده و

very little discussion, because we were exhausted.

خيلى كم صحبت كرديم،چون خيلى خسته بوديم.

And finally, at the end of the journey,

سرانجام در انتهاى سفر،

I could see this thin little yellow line across the horizon.

مى‌‌توانستم اين خط زردرنگ خيلى باريك در آن سوى افق ببينم.

And as we got closer, its significance became apparent.

و هنگامى كه نزديك‌‌تر شديم، اهميت آن ظاهر شد.

That there in the desert

اين كه در صحرا

was a field of sunflowers growing seven feet tall.

مزرعه‌‌اى از گلهاى آفتابگردان بود كه تا هفت فوت قد مى‌‌كشيدند.

Because one of the poorest farmers on Earth

به اين خاطر كه يكى از فقيرترين كشاورزان روى زمين

had gotten access to a technology

به فناورى دست يافته بود كه

that had allowed him to change his own life.

به وى امكان تغيير دادن زندگى‌‌اش را مى‌‌داد.

His name was Raja,

اسمش راجا بود،

and he had kind, twinkly hazel eyes

و او مهربان بود و چشمان فندقى رنگ درخشان

and warm expressive hands

و دستان پرمعنى گرمى داشت

that reminded me of my father.

كه يادآور پدرم برايم بود.

And he said it was the first dry season

و او گفت كه اين نخستين فصل خشكى

in his entire life that he hadn't taken

در كل زندگى‌‌اش بود كه ١٢ فرزند و

his 12 children and 50 grandchildren

و ٥٠ نوه‌‌هايش را به سفر دو روزه‌‌اى

on a two day journey across the desert

در آن سوى صحرا نبرده بود تا بعنوان

to work as day laborers at a commercial farm

كارگران روزمزد در ازاى روزى ٥٠ سنت

for about 50 cents a day.

در مزرعه‌‌اى تجارى كار كنند.

Because he was building these crops.

چون او اين محصولات را مى‌‌ساخت.

And with the money he earned he could stay this year.

و با پولى كه بدست آورد، توانست امسال را بماند.

And for the first time ever in three generations,

و براى نخستين بار در سه نسل ،

his children would go to school.

فرزندانش به مدرسه مى‌‌رفتند.

We asked him if he would send his daughters as well as his sons.

ما از وى پرسيدم آيا دخترانش را همراه پسرانش مى‌‌فرستاد.

And he said, "Of course I will.

و او گفت: " البته كه مى‌‌فرستم.

Because I don't want them discriminated against anymore."

زيرا نمى‌‌خواهم آنها بيش از اين مورد تبعيض واقع شوند."

When we think about solutions to poverty,

وقتى درباره راه‌‌حلهاى مربوط به فقر فكر مى‌‌كنيم،

we cannot deny individuals

نمى‌‌توانيم شأن اساسى افراد

their fundamental dignity.

را انكار كنيم.

Because at the end of the day,

زيرا در انتهاى روز،

dignity is more important to the human spirit than wealth.

براى روحى انسانى اين شأن اوست كه از ثروت بيشتر اهميت دارد.

And what's exciting is to see so many entrepreneurs across sectors

و چيزى كه هيجان‌‌انگيز است تماشاى كارآفرينان بسيار زيادى است كه

who are building innovations that recognize

نوآوريهاى زيادى را مى‌‌سازند و اين نشان دهنده آن است

that what people want is freedom

چيزى كه مردم مى‌‌خواهند آزادى و

and choice and opportunity.

انتخاب و فرصت است.

Because that is where dignity really starts.

زيرا در واقع آنجايى است كه شأن انسانى شروع مى‌‌شود.

Martin Luther King said that

مارتين لوتركينگ كفت كه

love without power is anemic and sentimental,

عشق بدون قدرت، ضعيف و احساسى است،

and that power without love

و اين كه قدرت بدون عشق

is reckless and abusive.

بى‌‌ملاحظه و سوءاستفاده كننده است.

Our generation has seen both approaches tried,

نسل ما شاهد امتحان كردن هر دو رويكرد و

and often fail.

عدم كارآمدى آنها بوده است.

But I think our generation also might be the first

اما فكر مى‌‌كنم نسل ما همچنين نخست بايد

to have the courage to embrace both love and power.

جرات در آغوش كشين عشق و قدرت را باهم پيدا كند.

For that is what we'll need, as we move forward

چون آن چيزى است كه ما نياز خواهيم داشت، در حين حركت به جلو

to dream and imagine what it will really take

روياپردازى و تصور كردن چيزيست كه واقعاً براى

to build a global economy that includes all of us,

ساختن اقتصادى جهانى لازم است و همه ما را در برمى‌‌گيرد،

and to finally extend that fundamental proposition

و در نهايت آن موضوع بنيادى را كه همه انسانها برابر با هم

that all men are created equal to every human being on the planet.

روى اين كره خاكى خلق شده‌‌اند را گسترش دهيم.

The time for us to begin innovating

اكنون براى ما زمان شروع به نوآورى كردن

and looking for new solutions, a cross sector, is now.

و يافتن راه‌‌حل‌‌هاى جديد با كمك گرفتن از بخشهاى مختلفزفرا رسيده است.

I can only talk from my own experience,

تنها قادرم از تجربه خودم صحبت كنم،

but in eight years of running Acumen fund,

اما در هشت سال اداره صندوق Acumen،

I've seen the power of patient capital.

من قدرت سرمايه شكيبايى را ديده‌‌ام.

Not only to inspire innovation and risk taking,

نه تنها براى الهام بخشيدن براى نوآورى و ريسك كردن،

but to truly build systems that have created

بلكه در واقع در جهت ساختن سيستم‌‌هايى كه بيش از ٢٥٠٠٠

more than 25,000 jobs

شغل را خلق كرده‌‌اند

and delivered tens of millions of services and products

و ده‌‌ها ميليون خدمات و محصولات را به برخى از

to some of the poorest people on the planet.

فقيرترين انسانهاى روى زمين ارائه كرده‌‌اند.

I know it works.

مى‌‌دانم كه جواب مى‌‌دهد.

But I know that many other kinds of innovation also work.

اما مى‌‌دانيم كه انواع بسيارى ديگرى از نوآورى هم كار مى‌‌كند.

And so I urge you, in whatever sector you work,

و بنابراين من به شما اصرار مى‌‌كنم، در هر بخشى كه كار مى‌‌كنيد،

in whatever job you do,

در هر شغلى كه فعاليت داريد،

to start thinking about how we might

شروع به فكر كردن درباره اين كه ما چطور ممكن است

build solutions that start

به راه‌‌حلهايى دست يابيم كه از

from the perspective of those we're trying to help.

ديد آن دسته‌‌اى آغاز مى‌شود كه سعى در كمك كردن به آنها داريم.

Rather than what we think that they might need.

بجاى اين كه فكر كنيم آنها ممكن است به چيزى احتياج داشته باشند.

It will take embracing the world with both arms.

خواهان آغوش گرفتن جهان با دو دست است.

And it will take living with the spirit of generosity and accountability,

و آن زندگى كردن با روحيه جوانمردى و مسئوليت پذيرى

with a sense of integrity and perseverance.

به همراه حس يكپارچگى و نگهدارى را طلب مى‌‌كند.

And yet these are the very qualities

و هنوز اينها همان ويژگيهايى هستند

for which men and women have been honored

كه زنان و مردان بخاطرش در طى نسل‌‌ها

throughout the generations.

مورد احترام قرار گرفته‌‌اند.

And there is so much good that we can do.

و خيلى كارهاى خوب است كه مى‌‌توانيم انجام دهيم.

Just think of all those sunflowers in the desert.

فقط به همه آن گل‌‌هاى آفتابگردان توى صحرا فكر كنيد.

Thank you.

متشكرم.

(Applause)

(تشويق)