Khadija Gbla: My mother’s strange definition of empowerment TED

خدیجه گبلا: تعریف عجیب و غریب مادرم از قدرتمندی

Translator: soheila Jafari Reviewer: Ali Hosseini

Hi.

سلام.

Today I'm going to share my personal journey

امروز من می خواهم زندگی شخصی‌ام را در مورد

with female genital mutilation, FGM.

ناقص سازی جنسی زنان با شما درمیان بگذارم.

Feel free to cry, laugh, cross your legs,

راحت گریه کنید، بخندید، پاهایتان را روی هم بیاندازید،

or do anything your body feels like doing.

یا هر کاری را که بدنتان تمایل دارد انجام دهید.

I'm not going to name the things your body does.

من نمیخواهم برای اعمالی که بدن شما انجام میدهد اسم بگذارم.

I was born in Sierra Leone.

من در سیرالئون به دنیا آمده ام.

Did anybody watch "Blood Diamond"?

آیا کسی "الماس خونین" را تماشا کرده است؟

If you have any thoughts --

اگر هر نظری دارید - -

I don't have any diamonds on me, by the way.

به هر حال، من هیچ الماسی ندارم.

If you have heard of Ebola, well, that's in Sierra Leone as well.

اگر در مورد ابولا شنیده اید، خوب، در سیرالئون هم دیده شده است.

I don't have Ebola. You're all safe.

من ابولا ندارم. شما همه درامان هستید.

Don't rush to the door.

به طرف در هجوم نبرید.

Be seated. You're fine. I was checked before I got here.

بنشینید. من سالم هستم. قبل از آمدن معاینه شده ام.

My grandfather had three wives.

پدربزرگم سه همسر داشت.

Don't ask me why a man needs more than one wife.

نپرسید که چرا یک مرد بیشتر از یک همسر نیاز دارد.

Men, do you need more than one wife?

مردان، آیا بیشتر از یک زن نیاز دارید؟

I don't think so. There you go.

من که اینطور فکر نمی کنم. بفرمایید.

He was looking for a heart attack, that's what I say.

او به دنبال سکته قلبی بود، من این را میگویم.

Oh yeah, he was.

بله همینطوره، او سکته کرد.

When I was three, war broke out in Sierra Leone in 1991.

وقتی که من سه ساله بودم، در ۱۹۹۱ جنگ در سیرالئون شروع شد.

I remember literally going to bed one night, everything was good.

یادم می آید که وقتی یک شب به تخت خوابم می رفتم همه چیز خوب بود.

The next day, I woke up,

روز بعد، بیدار شدم،

bombs were dropping everywhere,

بمب ها همه جا را خراب کرده بودند،

and people were trying to kill me and my family.

و مردم سعی داشتند که من و خانواده ام را بکشند.

We escaped the war and ended up in Gambia, in West Africa.

ما از جنگ فرارکردیم و از گامبیا سر درآوردیم، در غرب آفریقا.

Ebola is there as well. Stay away from it.

ابولا در آنجا هم هست. از این قضیه بگذریم.

While we were there as refugees,

مادامیکه ما به عنوان پناهنده

we didn't know what was going to become of us.

در آنجا بودیم، ما نمیدانستیم قرار است چه برسرمان بیاید.

My mom applied for refugee status.

مادرم برای پناهندگی اقدام کرد.

She's a wonderful, smart woman, that one,

او زنی خارق العاده و باهوش است،

and we were lucky.

و ما خوش شانس بودیم.

Australia said, we will take you in.

استرالیا گفت: ما را راه میدهد.

Good job, Aussies.

عالیه آسیس.

Before we were meant to travel,

قبل از اینکه بخواهیم سفر کنیم،

my mom came home one day, and said,

یک روز مادرم به خانه آمد، و گفت:

"We're going on a little holiday, a little trip."

"میخوایم یه سفر کوچولو بریم."

She put us in a car,

او ما را سوار ماشینی کرد، و

and we drove for hours and ended up in a bush

ما ساعتها رانندگی کردیم و سرانجام به دهی

in a remote area in Gambia.

در یک منطقه دورافتاده در گامبیا رسیدیم.

In this bush, we found two huts.

در این ده، ما دو کلبه پیدا کردیم.

An old lady came towards us.

خانم مسنی به طرف ما آمد.

She was ethnic-looking, very old.

خانمی خیلی پیر با چهره ای کاملا بومی بود.

She had a chat with my mom, and went back.

او کمی با مادرم صحبت کرد و برگشت.

Then she came back and walked away from us into a second hut.

سپس او برگشت و از ما دور شد و به دومین کلبه رفت.

I'm standing there thinking,

من ایستاده و فکر می کردم،

"This is very confusing. I don't know what's going on."

" خیلی گیج کننده است. نمیدانم چه اتفاقی قرار است بیافتد"

The next thing I knew,

چیز دیگری که به یاد دارم، این است که

my mom took me into this hut.

مادرم مرا به درون این کلبه برد.

She took my clothes off,

لباسهایم را درآورد،

and then she pinned me down on the floor.

و سپس من را محکم به زمین چسباند.

I struggled and tried to get her off me, but I couldn't.

من تلاش کردم که او را از رویم بلند کنم، ولی نتوانستم.

Then the old lady came towards me with a rusty-looking knife,

بعد پیرزن با یک چاقوی زنگ زده به طرفم آمد.

one of the sharp knives,

یکی از چاقوهای تیزی که

orange-looking, has never seen water or sunlight before.

نارنجی به نظر میرسید و اصلا تا حالا آب و نور ندیده بود.

I thought she was going to slaughter me,

فکر کردم که قصد تکه کردنم را دارد،

but she didn't.

ولی اینگونه نبود.

She slowly slid down my body

او آرام به طرف پایین بدنم رفت

and ended up where my vagina is.

و به واژن من رسید.

She took hold of what I now know to be my clitoris,

او جایی از من را گرفت که الآن میدانم نامش کلیتوریس است،

she took that rusty knife, and started cutting away, inch by inch.

چاقوی زنگ زده را گرفت، و شروع به بریدن کرد، ذره ذره.

I screamed, I cried,

جیغ می زدم، گریه می کردم،

and asked my mom to get off me so this pain will stop,

و از مادرم میخواستم رهایم کند تا این درد تمام شود.

but all she did was say, "Be quiet."

ولی تمام کاری که کرد گفتن این بود: "ساکت باش."

This old lady sawed away at my flesh for what felt like forever,

این زن پیر گوشت من را اره کرد چیزی که همیشه احساسش میکنم،

and then when she was done,

و سپس هنگامی که کارش را تمام کرد،

she threw that piece of flesh across the floor

آن تکه گوشت را به روی زمین پرت کرد

as if it was the most disgusting thing she's ever touched.

انگار که آن چندش آورترین چیزیست که تا آن لحظه لمس کرده بود.

They both got off me, and left me there bleeding,

آنها هر دو مرا رها کردند، و ترکم کردند در حالی که خونریزی داشتم،

crying, and confused as to what just happened.

گریه می کردم، و گیج بودم از اتفاقی که افتاده بود.

We never talked about this again.

ما هرگز درباره آن دیگر صحبت نکردیم.

Very soon, we found that we were coming to Australia,

خیلی زود، ما فهمیدیم که به استرالیا آمدیم،

and this is when you had the Sydney Olympics at the time,

و آن زمانی بود که شما المپیک سیدنی را داشتید،

and people said we were going to the end of the world,

و مردم می گفتند ما داریم به آخر دنیا می رویم،

there was nowhere else to go after Australia.

جای دیگری بعد از استرالیا برای رفتن نبود.

Yeah, that comforted us a bit.

بله، آن ما را کمی آرام میکرد.

It took us three days to get here.

سه روز طول کشید تا ما به اینجا رسیدیم.

We went to Senegal, then France, and then Singapore.

ما به سنگال رفتیم، بعد فرانسه، و سپس سنگاپور.

We went to the bathroom to wash our hands.

ما به دستشویی رفتیم تا دستمان را بشوییم.

We spent 15 minutes opening the tap like this.

۱۵ دقیقه طول کشید تا ما شیر آب را اینجوری باز کنیم.

Then somebody came in,

بعد شخصی آمد

slid their hand under and water came out,

دستش را زیر شیر سر گرفت و آب آمد،

and we thought, is this what we're in for?

و ما فکر کردیم، آیا ما برای همین اینجاییم؟

Like, seriously.

مثلا، جدی.

We got to Adelaide, small place,

ما به جای ،کوچکی در آدلاید رفتیم،

where literally they dumped us in Adelaide, that's what I would say.

جاییکه آنها واقعا ما را قال گذاشتند، این چیزیست که من می گویم.

They dumped us there.

آنها ما را آنجا قال گذاشتند.

We were very grateful.

ما خیلی شاکر هستیم.

We settled and we liked it.

ساکن شدیم و دوستش داشتیم.

We were like, "We're home, we're here."

مثل اینکه :"در خانه هستیم، ما اینجاییم".

Then somebody took us to Rundle Mall.

بعد یک نفر ما را به راندل مال برد.

Adelaide has only one mall.

آدلاید فقط یک مال دارد.

It's this small place.

یک جای به این کوچکی.

And we saw a lot of Asian people.

و ما یک عالمه آسیایی دیدیم.

My mom said all of a sudden, panicking,

ناگهان مادرم به او گفت که،

"You brought us to the wrong place. You must take us back to Australia."

"تو ما رو به یه جای اشتباه آوردی. باید ما رو به استرالیا برگردونی."

Yeah. It had to be explained to her that there were a lot of Asians in Australia

بله. باید برای او توضیح داده میشد که تعداد زیادی آسیایی در استرالیا هستند

and we were in the right place.

و ما در جای درستی هستیم.

So fine, it's all good.

پس خوبه، همه چیز خوبه.

My mom then had this brilliant idea

سپس مادرم یک ایده عالی داشت که

that I should go to a girls school because they were less racist.

من باید به مدرسه دخترانه بروم چون در آنجا نژادپرستی کمتر هست.

I don't know where she read that publication. (Laughter)

نمیدونم کجا اون نشریه رو خونده بود.

Never found evidence of it to this day.

تا الآن هنوز هیچ مدرکی براش پیدا نکردم.

Six hundred white kids, and I was the only black child there.

ششصد کودک سفید پوست، و من تنها بچه سباه پوست اونجا بودم.

No, I was the only person with a bit of a color on me.

نه، من تنها آدمی بودم که کمی رنگی بودم.

Let me say that. Chocolate color.

اجازه بدین بگویم رنگ شکلاتی.

There were no Asians, no indigenous.

هیچ آسیایی، و هیچ بومی وجود نداشت.

All we had was some tan girls,

فقط چند دختر آفتاب گرفته داشتیم،

girls who felt the need to be under the sun.

دخترانی که احتیاج داشتن زیر آفتاب باشن.

It wasn't the same as my chocolate, though. Not the same.

البته نه شبیه شکلاتی من. نه مثل من.

Settling in Australia was quite hard,

جاگیر شدن در استرالیا کمی سخت بود،

but it became harder when I started volunteering for an organization

اما سخت تر شد وقتی که من داوطلب کار در

called Women's Health Statewide,

شرکت "بهداشت زنان کل ایالت" شدم،

and I joined their female genital mutilation program

و من به برنامه ناقص سازی جنسی زنان پیوستم

without any awareness of what this program was actually about,

بدون آگاهی از اینکه واقعا اون برنامه درباره چیه،

or that it related to me in any way.

یا یه جورایی به من ربط داره.

I spent months educating nurses and doctors

ماهها به دکترها و پرستارها

about what female genital mutilation was

دربارة اینکه ناقص سازی جنسی زنان چیه

and where it was practiced:

و کجاها اتفاق میافتد آموزش دادم:

Africa, the Middle East, Asia, and now, Australia and London and America,

آفریقا، خاورمیانه، آسیا، و الآن، استرالیا و لندن و آمریکا،

because, as we all know, we live in a multicultural society,

چون، همونطوری که همه ما میدونیم، ما در جامعه ای چندفرهنگی زندگی می کنیم،

and people who come from those backgrounds come with their culture,

و آدمایی با اون پیش زمینه با فرهنگ خودشون میان،

and sometimes they have cultural practices that we may not agree with,

و بعضی اوقات آنها کارهایی رو در فرهنگشون دارن که ما ممکنه باهاشون موافق نباشیم؛

but they continue to practice them.

اما آنها به انجام دادنشان ادامه میدهند.

One day, I was looking at the chart

یک روز، من داشتم به جدول انواع مختلف

of the different types of female genital mutilation,

ناقص سازی جنسی زنان نگاه می کردم،

FGM, I will just say FGM for short.

ناقص سازی جنسی زنان، به اختصار من از این به بعد میگم FGM.

Type I is when they cut off the hood.

نوع یک وقتی ست که کلاهک بریده میشود.

Type II is when they cut off the whole clitoris

نوع دو زمانی که کل کلیتوریس و مقداری از

and some of your labia majora, or your outer lips,

لُب های خارجی بریده میشود،

and Type III is when they cut off the whole clitoris

و نوع سوم وقتی که کل کلیترس را میبرند و

and then they sew you up

شما رو میدوزند به طوریکه

so you only have a little hole to pee and have your period.

فقط یک سوراخ کوچک داشته باشید برای عادت ماهانه و ادرار کردن.

My eyes went onto Type II.

مال من از نوع دوم است.

Before all of this, I pretty much had amnesia.

قبل از همه اینها، من کمی فراموشی داشتم.

I was in so much shock and traumatized by what had happened,

به قدری شُک زده بودم از اتفاقی که افتاده

I didn't remember any of it.

که چیزی از اون یادم نمیومد.

Yes, I was aware something bad happened to me,

بله، من میدونستم که اتفاق بدی برام افتاده،

but I had no recollection of what had happened.

ولی هیچ خاطره ای از آنچه اتفاق افتاده نداشتم.

I knew I had a scar down there,

من میدونستم که یه زخم اونجام دارم،

but I thought everybody had a scar down there.

ولی فکر میکردم همه یه زخم اونجاشون دارن.

This had happened to everybody else.

این اتفاق برای همه افتاده.

But when I looked at Type II, it all came back to me.

اما وقتی به نوع دوم نگاه کردم، همه چیز یادم اومد.

I remembered what was done to me.

یادم اومد با من چه کردند.

I remembered being in that hut

یادم اومد بودن در اون کلبه با اون زن پیر و

with that old lady and my mom holding me down.

و مادرم که من رو به زمین چسبونده بود.

Words cannot express the pain I felt,

کلمات نمیتونن نشون بدن دردی رو که من کشیدم

the confusion that I felt,

سردرگمی رو که من تجربه کردم،

because now I realized that what was done to me was a terrible thing

چون الآن میفهمم کاری که با من کردند بدترین کاری بوده که

that in this society was called barbaric,

جامعه بهش میگه توحش،

it was called mutilation.

بهش میگن قطع عضو.

My mother had said it was called circumcision,

مادرم می گفت ختنه،

but here it was mutilation.

اما اینجا بهش میگن قطع عضو.

I was thinking, I'm mutilated? I'm a mutilated person.

من فکر میکردم، من فطع عضو شدم؟ من یک انسان ناقص هستم.

Oh my God.

اوه خدای من.

And then the anger came.

و سپس عصبانیت پیداش شد.

I was a black angry woman. (Laughter)

من یک زن سیاه عصبانی بودم. (خنده)

Oh yeah.

اوه بله.

A little one, but angry nevertheless.

یک کمی، ولی با این حال عصبانی.

I went home and said to my mom,

من به خانه رفتم و به مادرم گفتم،

"You did something."

"تو یک بلایی سر من آوردی."

This is not the African thing to do, pointing at your mother,

این کاری افریقایی نیست که من کردم، و اشاره به مادرت بکنی،

but hey, I was ready for any consequences.

اما من برای هر پی‌آمدی آماده بودم.

"You did something to me."

"تو یک بلایی سر من آوردی"

She's like, "What are you talking about, Khadija?"

او گفت،"در مورد چی حرف می‌زنی خدیجه؟"

She's used to me mouthing off.

او عادت داشت که مانع از حرف زدن من شود.

I'm like, "Those years ago, You circumcised me.

گفتم، سالها پیش ،تو مرا ختنه کردی.

You cut away something that belonged to me."

تو چیزی را قطع کردی که متعلق به من بود."

She said, "Yes, I did.

گفت،"بله من کردم.

I did it for your own good.

من برای خوبی تو اینکار را کردم.

It was in your best interest.

این بهترین برای تو بود.

Your grandmother did it to me, and I did it to you.

مادربزرگت هم همین کار را برای من کرد، و من هم برای تو کردم.

It's made you a woman."

این تو را یک زن کرد."

I'm like, "How?"

گفتم،"چطور؟"

She said, "You're empowered, Khadija.

گفت،"تو حالا قدرتمند شدی خدیجه.

Do you get itchy down there?"

آیا اونجات خارش گرفته؟"

I'm like, "No, why would I get itchy down there?"

گفتم،"نه، چرا باید خارش بگیرم؟"

She said, "Well, if you were not circumcised,

گفت،" خُبُ اگر ختنه نمی شدی،

you would get itchy down there.

خارش می گرفتی.

Women who are not circumcised get itchy all the time.

زنانی که ختنه نمی شوند تمام مدت خارش می گیرند.

Then they sleep around with everybody.

سپس با همه در پیرامونشان خواهند خوابید.

You are not going to sleep around with anybody."

تو با کسی در پیرامونت نخواهی خوابید."

And I thought,

و فکر کردم،

her definition of empowerment was very strange. (Laughter)

این تعریف و معنای قدرتمند شدن خیلی عجیب غریبه.( خنده تماشاگران)

That was the end of our first conversation.

این پایان اولین گفتگوی ما بود.

I went back to school.

من به مدرسه برگشتم.

These were the days when we had Dolly and Girlfriend magazines.

این روزی بود که من مجله Dolly و Girlfriend را داشتم.

There was always the sealed section. Anybody remember those sealed sections?

آنها همیشه یک بخش مهر شده داشتند. کسی این بخش مهر شده را یادش هست؟

The naughty bits, you know?

لعنت بر شیطان؟

Oh yeah, I love those. (Laughter)

ه بله، عاشق اینها هستند. ( خنده تماشاگران)

Anyway, there was always an article about pleasure

به هر حال، در اینجا همیشه یک بخش در مورد لذت جنسی

and relationships and, of course, sex.

و روابط عاشقانه و البته رابطه جنسی می نویسند.

But it always assumed that you had a clitoris, though,

اما این همواره فرض را براین می گذارد که تو دارای کلیتوریس هستی،

and I thought, this doesn't fit me.

و من فکر کردم، این با من هماهنگی ندارد.

This doesn't talk about people like me.

این درباره افرادی مثل من نمی گوید.

I don't have a clitoris.

من کلیتوریس ندارم.

I watched TV and those women would moan like, "Oh! Oh!"

من تلویزیون تماشاکردم و زنانی که آه و اوه می کردند!

I was like, these people and their damned clitoris.

پیش خودم گفتم، این زنان با کلیتوریس های سردرگمشان.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

What is a woman without a clitoris supposed to do with her life?

یک زن بدون کلیتوریس با زندگیش چه خواهد کرد؟

That's what I want to know.

این چیزی بود که من می خواستم بدانم.

I want to do that too -- "Oh! Oh!" and all of that.

همچنین می خواستم بدانم --

Didn't happen.

"آه و اوه" و همه داستان را بدانم

So I came home once again and said to my mom,

یکبار دیگر آمدم خانه و به مادرم گفتم،

"Dolly and Girlfriend said I deserve pleasure,

"در مجلات دلالی و گرل فرند می گویند من سزاوار لذت بردن هستم"

that I should be having orgasms,

که من باید به ارگاسم برسم،

and that white men should figure out how to find the clitoris."

و یک مرد سفید پوست باید بداند که چگونه کلیتوریس یک زن را پیدا کند.

Apparently, white men have a problem finding the clitoris.

مثل اینکه مردان سفید پوست مشکل در پیدا کردنش دارند.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

Just saying, it wasn't me. It was Dolly that said that.

این حرف من نیست، این را مجله دالی تو سر من انداخته.

And I thought to myself, I had an inner joke in my head

و با خودم فکر کردم، یک صدای بامزه در سرم بود

that said, "I will marry a white man.

که گفت "من با یک مرد سفید ازدواج می کنم.

He won't have that problem with me." (Laughter)

او چنین مشکلی با من نخواهد داشت." ( خنده تماشاگران)

So I said to my mom,

خب به مادرم گفتم،

"Dolly and Girlfriend said I deserve pleasure, and do you know

" مجله های دالی و گرل فرند می گویند من سزاوار لذت بردن هستم

what you have taken away from me, what you have denied me?

چه چیزی را از من گرفتی؟ چه چیزی را حاشا می کنی؟

You have invaded me in the most sacred way.

و تو به مقدس ترین بخش من حمله کردی.

I want pleasure.

من لذت می خواهم.

I want to get horny, dammit, as well."

می خواهم شهوت و لذت جنسی می خواهم."

And she said to me, "Who is Dolly and Girlfriend?

او به من گفت،" دالی و گرل فرند چه کسانی هستند؟

Are they your new friends, Khadija?"

آیا دوستان جدیدت هستند خدیجه؟"

I was like, "No, they're not. That's a magazine, mom, a magazine."

گفتم،"نه مادر، این مجله هستند"

She didn't get it.

او این را نفهمید.

We came from two different worlds.

ما از دوجهان مختلف آمدیم.

When she was growing up, not having a clitoris was the norm.

هنگامی که او بزرگ می شد، نداشتن کلیتوریس عادی بود.

It was celebrated.

این جشن گرفته می شد.

I was an African Australian girl.

من یک دختر آفریقایی استرالیایی بودم.

I lived in a society that was very clitoris-centric.

من در جامعه ای زندگی می کردم که کلیتوریس محوریت داشت.

It was all about the damn clitoris!

همه چیز راجع به کلیتوریس لعنتی بود!

And I didn't have one!

من این را نداشتم!

That pissed me off.

و این من را عصبانی می کرد.

So once I went through this strange phase of anger

خب هنگامی که من وارد این فازعجیب غریب از عصبانیت

and pain and confusion,

درد و سردرگمی شدم،

I remember booking an appointment with my therapist.

یادم می‌اید که وقت ملاقاتی با روانشناسم گرفتم.

Yes, I'm an African who has a therapist. There you go.

بله، من آفریقایی هستم که یک رواشناس دارد. بفرمائید.

And I said to her,

به او گفتم،

"I was 13. I was a child.

" من کودکی ۱۳ ساله بودم.

I was settling in a new country,

در یک کشور جدید مقیم شدم،

I was dealing with racism and discrimination,

من با نژادپرستی و تبعیض مقابله کردم،

English is my third language, and then there it was."

انگلیسی زبان سوم من هست، و سپس این گفتگو."

I said to her, "I feel like I'm not a woman

به او گفتم،"احساس می کنم که زن نیستم

because of what was done to me.

به دلیل کاری که با من کرده اند.

I feel incomplete.

احساس می کنم که کامل نیستم.

Am I going to be asexual?"

آیا من یک فرد بدون احساس جنسی خواهم شد؟"

Because from what I knew about FGM,

زیرا همه آنچه که من از ختنه کردن زنان میدانم،

the whole aim of it was to control the sexuality of women.

هدف برای کنترل کردن تمایلات جنسی زنان هست.

It's so that we don't have any sexual desire.

و به همین دلیل هست که ما هیچ تمایل جنسی نداریم.

And I said, "Am I asexual now?

گفتم،"آیا من الان فاقد تمایل جنسی هستم؟

Will I just live the rest of my life not feeling like having sex,

آیا من بقیه عمرم را با نداشتن تمایل جنسی خواهم گذراند،

not enjoying sex?"

و رابطه جنسی لذت نخواهم برد؟"

She couldn't answer my questions,

او نمی تونست پرسش مرا پاسخ دهد.

so they went unanswered.

پس پرسش من بی پاسخ ماند.

When I started having my period around the age of 14,

هنگامی که در سن شانزده سالگی عادت ماهانه‌ام اتفاق افتاد،

I realized I didn't have normal periods because of FGM.

متوجه شدم که به دلیل ختنه شدن عادت ماهانه‌ طبیعی ندارم.

My periods were heavy, they were long, and they were very painful.

عادت ماهانه‌ من بسیار زیاد، طولانی مدت و بسیار درناک بود.

Then they told me I had fibroids.

سپس به من گفتند که من فیبرم دارم.

They're like these little balls sitting there.

اینها شبیه یک توپ کوچک در درون رحم هستند.

One was covering one of my ovaries.

یکی از آنها یکی از تخمدانهای مرا گرفته بود.

And there came then the big news.

و سپس با خبر بزرگ آمدند.

"We don't think you can have children, Khadija."

"خدیجه، ما فکر می کنیم که تو نمی توانی بچه دار شوی."

And once again, I was an angry black woman.

و دوباره، من یک زن سیاه پوست عصبانی بودم.

I went home and I said to my mom,

رفتم خانه و به مادرم گفتم،

"Your act, your action, no matter what your may defense may be" --

"عمل تو، رفتار تو، مهم نیست که تو چگونه از خودت دفاع می کنی"--

because she thought she did it out love --

چونکه او فکر می کرد به دلیل دوست داشتن من اینکار را کرده--

"what you did out of love is harming me, and it's hurting me.

"کاری که تو کردی دوست داشتن نبود تو به من آسیب رساندی و صدمه زدی.

What do you have to say for that?"

چه چیزی داری برای این بگویی؟"

She said, "I did what I had to do as a mother."

او گفت،"من کاری را که باید به عنوان یک مادر می کردم کردم."

I'm still waiting for an apology, by the way.

من هنوز منتظر عذرخواهی هستم.

Then I got married.

سپس من ازدواج کردم.

And once again --

و دوباره ( مادرم گفت)--

FGM is like the gift that keeps giving.

ختنه مانند هدیه‌ای است که به تو داده شده

You figure that out very soon.

خیلی زود خواهی فهمید.

Sex was very painful.

سکس خیلی دردناک است.

It hurt all the time.

همیشه آزاردهنده خواهد بود.

And of course I realized, they said, "You can't have kids."

و البته می دانستم که آنها گفتند، "تو نمی توانی بچه دار شوی."

I thought, "Wow, is this my existence? Is this what life is all about?"

فکر کردم،"وای، آیا این زندگی من؟ آیا زندگی این هست؟ "

I'm proud to tell you,

خیلی مفتخر که به شما بگویم،

five months ago,

پنج ماه پیش،

I was told I was pregnant.

به من گفته شد که من باردار هستم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

I am the lucky girl.

من دختر خوش شانسی هستم.

There are so many women out there who have gone through FGM

زنان بسیار زیادی هستند که ختنه شده اند

who have infertility.

و نابارور شده اند.

I know a nine-year-old girl who has incontinence, constant infections, pain.

دختر بچه ۹ ساله ای را می شناسم که بی اختیاری ادرای، عفونت و درد دارد.

It's that gift. It doesn't stop giving.

این هدیه هست. دادن این هدیه را متوقف کنید.

It affects every area of your life,

این هر بخشی از زندگی مرا تحت تاثیر قرارداده،

and this happened to me because I was born a girl

و این به دلیل اینکه من یک زن دختر در مکان نادرست

in the wrong place.

به دنیا آمده ام برای من اتفاق افتاده.

That's why it happened to me.

به این دلیل است که این اتفاق برای من افتاده.

I channel all that anger, all that pain, into advocacy

همه عصبانیتم و همه دردم را کانالی زدم برای حمایت و پشتیبانی

because I needed my pain to be worth something.

زیرا من نیاز دارم که دردم ارزش چیزی را داشته باشد.

So I'm the director of an organization called No FGM Australia.

من مدیر یک سازمانی به نام « نه برای ختنه در استرالیا».

You heard me right.

صدای مرا می شنوید.

Why No FGM Australia?

چرا « نه برای ختنه در استرالیا»؟

FGM is in Australia.

ختنه در استرالیا هم هست.

Two days ago, I had to call Child Protective Services,

دو روز پیش، من از سازمان حفظت از کودکان تلفنی داشتم،

because somewhere in Australia,

زیرا جایی در استرالیا،

there's a four-year old

کودک چهار ساله ای

there's a four-year-old whose mom is planning on performing FGM on her.

مادرش برنامه‌ریزی برای ختنه او می کرد.

That child is in kindy. I'll let that sink in: four years old.

او حالا در مهد کودک است. می گذارم او در آنجا بماند: کودک چهار ساله.

A couple of months ago, I met a lady who is married to a Malaysian man.

چند ماه پیش، خانمی را دیدم که با یک مرد مالزیایی ازدواج کرده بود.

Her husband came home one day and said he was going to take their daughters

شوهرش به او گفته بود که تصمیم دارد دختران‌شان را

back to Malaysia to cut off their clitoris.

به مالزی ببرد کلیتوریس آنها را ببرند.

And she said, "Why?" He said they were dirty.

او گفت،"چرا؟" شوهرش گفته بود اینها کثیف هستند

And she said, "Well, you married me."

زن گفته بود،"ولی تو با من ازدواج کردی."

He said, "Oh, this is my cultural belief."

مرد پاسخ داده بود،"آه، این باور فرهنگی من است."

They then went into a whole discussion where she said to him,

سپس بین آنها بر سر این موضوع بحثی شده بود،

"Over my dead body will you do that to my daughters."

و زن گفته بود که،"مگر از روی جنازه من رد شوی تا این بلا را بر سر دختران مان بیاوری."

But imagine if this woman wasn't aware of what FGM was,

تصور کنید اگر این زن نسبت به ختنه آگاه نبود،

if they never had that conversation?

اگر آنها هرگز این گفتگو را نداشتند چه اتفاقی می افتد؟

Her children would have been flown over to Malaysia

دختران به مالزی می رفتند

and they would have come back changed for the rest of their lives.

و برای همه عمرشان تغییر می کردند.

Do you know the millions of dollars

می دانید که برای ما میلیون‌ها دلار هزینه می شود

it would take us to deal with an issue like that?

که با مسائلی شبیه به این مقابله کنیم؟

[Three children per day] in Australia

[ هر روز سه کودک ] در استرالیا

are at risk of having FGM performed on them.

در خطر ختنه شدن قرار دارند.

This is an Australian problem, people.

این یک مشکل مردم استرالیا است.

It's not an African problem. It's not a Middle Eastern problem.

این مشکل آفریقا نیست. این مشکل خاورمیانه نیست.

It's not white, it's not black, it has no color, it's everybody's problem.

نه سفید پوستان، نه سیاه پوستان، رنگی در آن نیست، این مشکل همه هست.

FGM is child abuse.

ختنه آزار کودکان است.

It's violence against women.

این خشونتی علیه زنان هست.

It's saying that women don't have a right to sexual pleasure.

این می گوید زنان حق داشتن لذت جنسی را ندارند.

It says we don't have a right to our bodies.

این می گوید ما حقی برای بدن خودمان نداریم.

Well, I say no to that, and you know what? Bullshit.

خُب، من به این گفتم نه، می دانید چرا؟ کثافت است.

That's what I have to say to that.

این تنها چیزیست که می توانم بگویم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

I am proud to say that I'm doing my part in ending FGM.

مفتخرم که بگویم که برای پایان دادن به ختنه وظیفه خودم را انجام می دهم.

What are you going to do?

شما چکار می خواهید بکنید؟

There may be a child in your classroom who is at risk of FGM.

در کلاس شما خیلی کودکانی هستند که در خطر ختنه شدن باشند.

There may be a patient who comes to your hospital

شاید بیماری که به بیمارستان می آید

who is at risk of FGM.

در خطر ختنه شدن باشد.

But this is the reality,

اما این حقیقتی است،

that even in our beloved Australia,

که حتی برای عزیزان‌مان در استرالیا،

the most wonderful place in the world,

بهترین مکان بر روی زمین،

children are being abused because of a culture.

کودکان آزار می بینند به دلیل فرهنگ.

Culture should not be a defense for child abuse.

فرهنگ نباید دفاعی برای آزار کودکان باشد.

I want ever single one of you to see FGM as an issue for you.

من هرگز نمی خواهم برای که ختنه را برای شما به عنوان یک مشکل ببینم.

Make it personal.

این را ممکن کنید.

It could be your daughter, your sister, your cousin.

این می تواند دختر شما، عموزداه شما باشد.

I can't fight FGM alone.

من به تنهایی نمی توانم با ختنه مبارزه کنم.

I could try, but I can't.

من تلاشم را می کنم، اما من نمی توانم.

So my appeal to you is, please join me.

بنابراین درخواست من از شما این است که به من بپیوندید.

Sign my petition on Change.org

فرم درخواست مرا در وب سایت Change.org پر کنید

and type in Khadija, my name, and it'll come up, and sign it.

و نام مرا تایپ کنید، خدیجه، و این بالا می آید.

The aim of that is to get support for FGM victims in Australia

هدف از این گرفتن حمایت برای قربانیان ختنه در استرالیاست

and to protect little girls growing up here

و حمایت دختر بچه ها که در اینجا بزرگ می شوند

to not have this evil done to them,

این عمل شیطانی روی آنها انجام نشود،

because every child has a right to pleasure.

زیرا هر کودکی حق لذت بردن را دارد.

Every child has a right to their bodies being left intact,

هر کودکی حق دارد که بدنش دست نخورده باقی بماند،

and dammit, ever child has a right to a clitoris.

و هر کودکی حق دارد که کلیتوریس داشته باشد.

So please join me in ending this act.

لطفا برای پایان دادن به این عمل به من ملحق شوید.

My favorite quote is,

نقل قول مورد علاقه من،

"All it takes for evil to prevail

" برای چیره شدن شیطان

is for a few good men and women to do nothing."

لازم است که مردان و زنان خوب کاری نکنند"

Are you going to let this evil of female genital mutilation

آیا می خواهید شیطان بر ختنه زنان

to prevail in Australia?

در استرالیا چیره شود؟

I don't think so,

من اینطور فکر نمی کنم،

so please join me in ensuring that it ends in my generation.

پس لطفا به من ملحق شوید تا این در نسل من خاتمه یابد.

Thank you.

سپاسگزارم

(Applause)

( تشویق تماشاگران)