Robyn Stein DeLuca: The good news about PMS

رابین استین دلوکا: خبر خوش درباره سندرم پیش از قاعدگی

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

How many people here have heard of PMS?

چند نفر از حاضرین در مورد سندرم پیش از قاعدگی می‌دانند؟

Everybody, right?

همه‌ی شما، درسته؟

Everyone knows that women go a little crazy

همه می‌دانند که زن‌ها درست پیش از دوره‌ی قاعدگی خود،

right before they get their period,

دچار کمی بی‌منطقی

that the menstrual cycle throws them onto an inevitable hormonal roller coaster

و زودرنجی هورمونی غیرقابل کنترلی می‌شوند،

of irrationality and irritability.

که از لحاظ روانی آنها را به هم می‌ریزد.

There's a general assumption

غالباً باور بر این است که،

that fluctuations in reproductive hormones cause extreme emotions

تغییرات به وجود آمده در هورمون‌های جنسی

and that the great majority of women are affected by this.

موجب احساسات افراطی شده و اکثریت زنان تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند.

Well, I am here to tell you that scientific evidence says

اما من می‌خواهم به شما بگویم که شواهد علمی بیانگر این هستند

neither of those assumptions is true.

که هیچکدام از این باورها صحت ندارند.

I'm here to give you the good news about PMS.

من می‌خواهم خبرهای خوشی را در مورد دوران قاعدگی به شما بدهم.

But first, let's take a look at how firmly the idea of PMS

اما ابتدا، اجازه بدهید تا نگاهی به نفوذ عمیق باورهای مربوط به سندرم پیش از قاعدگی

is entrenched in American culture.

در فرهنگ آمریکایی بیندازیم.

If you examine newspaper or magazine articles,

اگر شما مقالات موجود در روزنامه‌ها یا مجلات را بررسی کنید،

you'll see how widely assumed it is that everyone gets PMS.

متوجه خواهید شد که تا چه اندازه گمان بر این می‌رود که تمامی زنان دچار سندرم پیش از قاعدگی می‌شوند.

In an article in the magazine Redbook titled "You: PMS Free,"

در مقاله‌ای در مجله‌ی "رِدبوک" تحت عنوان "شما: رها از سندرم پیش از قاعدگی"،

readers were informed that between 80 to 90 percent of women suffer from PMS.

به مخاطبین گفته شده بود که ۸۰ تا ۹۰ درصد از زنان از سندرم پیش از قاعدگی رنج می‌برند.

L.A. Muscle magazine warned its readers

مجله‌ی "اِل اِی ماسِل" به مخاطبین خود هشدار داده بود

that 40 to 50 percent of women suffer from PMS,

که ۴۰ تا ۵۰ درصد از زنان از سندرم پیش از قاعدگی رنج می‌برند،

and that it plays a major role in women's mental and physical health,

و این که این پدیده نقشی اساسی را در سلامتی روانی و جسمی زنان ایفا می‌کند،

and a couple of years ago, even the Wall Street Journal

و چندین سال قبل، حتی مجله‌ی "وال استریت ژورنال"

ran an article on calcium as a treatment for PMS,

مقاله‌ای را درباره‌ی استفاده از کلسیم به عنوان درمانی برای سندرم پیش از قاعدگی به چاپ رساند،

asking its female readers,

و از مخاطبین خانم خود پرسیده بود،

"Do you turn into a witch every month?"

"آیا هر ماه به یک عجوزه تبدیل می‌شوید؟"

From all these articles, you would think there must be a mountain of research

با دیدن تمامی این مقالات، با خودتان فکر می‌کنید که می‌بایست حجم عظیمی از تحقیقات

verifying the widespread nature of PMS.

در تأیید بر طبیعت سندرم پیش از قاعدگی وجود داشته باشد.

However, after five decades of research,

اگرچه، پس از پنج دهه تحقیق،

there's no strong consensus on the definition, the cause,

هیچ توافق جامعی بر روی تعریف، دلایل،

the treatment, or even the existence of PMS.

درمان، یا حتی وجود این مشکلات وجود ندارد.

As most commonly defined by psychologists,

بر اساس تعریفی که توسط غالب روانشناسان ارائه شده‌ است،

PMS involves negative behavioral, cognitive and physical symptoms

سندرم پیش از قاعدگی شامل نشانه‌های ذهنی و فیزیکی

from the time of ovulation to menstruation.

از زمان تخمک گذاری تا قاعدگی هستند.

But here's where it gets tricky.

اما اینجاست که کمی موضوع پیچیده میشود.

Over 150 different symptoms have been used to diagnose PMS,

از بیش از ۱۵۰ علائم مختلف برای تشخیص سندرم پیش از قاعدگی استفاده شده است،

and here are just a few of those.

و اینجا فقط چند تایی از آنهاست.

Now, I want to be clear here.

مایلم در اینجا شفاف باشم.

I'm not saying women don't get some of these symptoms.

نمی خواهم بگویم که زنان برخی از این علائم را ندارند.

What I'm saying is that getting some of these symptoms

آنچه می گویم این است که دچار شدن به برخی از این علائم

doesn't amount to a mental disorder,

مبین اختلال روانی نیست،

and when psychologists come up with a disorder

و زمانی که روانشناسان به اختلالی مواجه می شوند

that's so vaguely defined,

که بطور خیلی مبهمی تعریف شده،

the label eventually becomes meaningless.

آن برچسب نهایتا بی معنا می شود.

With a list of symptoms this long and wide,

با فهرست علائمی که انقدر طولانی و وسیع است،

I could have PMS, you could have PMS,

هم شما می توانید دچار سندرم پیش از قاعدگی باشید، هم من،

the guy in the third row here could have PMS,

آن آقایی که در ردیف سه نشسته هم می تواند سندرم پیش از قاعدگی داشته باشد.

my dog could have PMS. (Laughter)

همینطور سگم. (خنده)

Some researchers said you had to have five symptoms.

برخی محققان می گویند داشتن پنج تا از این علائم کافی است.

Some said three.

برخی دیگر می گویند سه تا.

Other researchers said that symptoms were only meaningful

محققان دیگر می گویند این علائم تنها زمان معنی دارند

if they were highly disturbing to you,

که بشدت شما را بهم بریزند،

but others said minor symptoms were just as important.

اما دیگران می گویند علائم خفیف هم به همان اندازه مهم هستند.

For many years, because there was no standardization

سالها، بخاطر این که هیچ استانداردی در تعریف

in the definition of PMS,

سندرم پیش از قاعدگی نبود،

when psychologists tried to report prevalence rates,

وقتی روانشناسان تلاش به ارائه گزارش نرخهای مربتبط داشتند،

their estimates ranged from five percent of women

دامنه تخمینهایشان از پنج درصد زنان به

to 97 percent of women,

۹۷ درصد از زنان بود،

so at the same time almost no one and almost everyone had PMS.

پس هم زمان تفریبا هیچکس و تقریبا همه سندرم پیش از قاعدگی داشتند.

Overall, the weaknesses in the methods of research on PMS have been considerable.

در کل، ایرادات روشهای تحقیقی درباره سندرم پیش از قاعدگی قابل توجه است.

First, many studies asked women to report their symptoms retrospectively,

نخست، اکثر تحقیقات از زنان میخواهد که علائم شان را با مروری به گذشته گزارش کنند،

looking to the past and relying on memory,

با نگاه به گذشته و اتکا به حافظه

which is known to inflate reporting of PMS

که مشهور است به گزارش دهی اغراق آمیز سندرم پیش از قاعدگی

compared to what's called prospective reporting,

در مقایسه با آنچه اصطلاحا گزارش دهی عطف به آینده نامیده می شود،

which involves keeping a daily log of symptoms

که شامل نگهداشتن یادداشتهای روزانه از علائم است

for at least two months in a row.

بمدت دو ماه متوالی.

Many studies also exclusively focused on white, middle-class women,

بیشترمطالعات همچنین بطور خاص بر زنان طبقه متوسط سفید پوست متمرکزند،

which makes it problematic to apply study findings to all women.

که وارد بودن یافته های مطالعه را بر تمامی زنان با مشکل روبرو می کند.

We know there's a strong cultural component to the belief in PMS

از وجود یک مولفه فرهنگی قوی در باور به سندرم پیش از قاعدگی مطلع هستیم

because it's nearly unheard of outside of Western nations.

زیرا تقریبا در بیرون از کشورهای غربی کمتر شنیده شده.

Third, many studies failed to use control groups.

سوم، خیلی از مطالعات در استفاده از گروه های کنترل ناموفق بوده اند.

If we want to understand the specific characteristics

اگر قصد فهمیدن مشخصه های ویژه ای از

of women who have PMS,

زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی را داریم،

we need to be able to compare them to women who don't have PMS.

لازم است به مقایسه آنها با زنانی که فاقدش هستند بپردازیم.

And finally, many different types of questionnaires were used

و سرانجام، پرسشنامه های بسیار متفاوتی برای تشخیص

to diagnose PMS, focusing on different symptoms,

سندرم پیش از قاعدگی استفاده شده که متمرکز بر علائم متفاوتی است،

symptom duration and severity.

شدت و دوره علائم.

To do reliable research on any condition,

برای انجام هر گونه تحقیق معتبری درباره شرایط مختلف،

scientists must agree on the specific characteristics

دانشمندان باید با مشخصه های خاصی موافق باشند

that make up that condition

که آن شرایط را مهیا می کند

so they're all talking about the same thing,

پس آنها درباره چیز یکسانی حرف می زنند،

and with PMS, this has not been the case.

و درباره سندرم پیش از قاعدگی، اینطور نبوده.

However, in 1994,

با اینحال در ۱۹۹۴،

the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders,

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی،

known as the DSM, thankfully --

که به DSM معروف است، خوشبختانه--

it's also the manual for mental health professionals --

که همچنین راهنمای متخصصان بهداشت روان است--

they redefined PMS as PMDD,

سندرم پیش از قاعدگی بعنوان PMDD،

Premenstrual Dysphoric Disorder.

اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی تعریف شده.

And dysphoria refers to a feeling of agitation or unease.

و دیسفوریا به احساس اضطراب یا ناراحتی برمی گردد.

And according to these new DSM guidelines,

و بنا به این دستورالمعلهای جدید DSM

in most menstrual cycles in the last year,

در اکثر سیکلهای قاعدگی در سال گذشته،

at least five of 11 possible symptoms

حداقل ۵ نشانه از حداقل ۱۱ علامت

must appear in the week before menstruation starts;

باید در هفته قبل از شروع قاعدگی ظاهر شوند؛

the symptoms must improve once menstruation has begun;

علائم باید به محض شروع قاعدگی شروع به بهبودی کنند؛

and the symptoms must be absent the week after menstruation has ended.

و علائم باید در هفته پس از اتمام قاعدگی نیست شده باشند.

One of these symptoms must come from this list of four:

یکی از این علائم که باید باشد از این فهرست چهارتایی میاید:

marked mood swings, irritability, anxiety, or depression.

تغییرات حالتی آشکار، بی حوصلگی،اضطراب یا افسردگی.

The other symptoms could come from the first slide

بقیه علائم می توانند از اسلاید اول

or from those on the second slide,

یا از دسته اسلاید دوم باشند،

including symptoms like feeling out of control

من جمله علائمی مثل احساس عدم کنترل داشتن

and changes in sleep or appetite.

و تغییرات در خواب یا اشتها.

The DSM also required now that the symptoms

DSM همچنین تاکید دارد ک این نشانه ها

should be associated with clinically significant distress --

همراه با اضطراب قابل توجه بالینی باشد--

there should be some kind of disturbance in work

مشاهده نوعی اختلال در کار،

or school or social relationships --

تحصیل یا روابط اجتماعی لازم است--

and that symptoms and symptom severity should now be documented

و آن علائم و شدت آنها باید مستند شود

by keeping a daily log for at least two cycles in a row.

از طریق یاداشت برداری روزانه برای دو دوره متوالی.

And finally, the DSM required that the emotional disturbance

و سرانجام، DSM بر وجود اختلال عاطفی تاکید دارد

should be more than simply an exacerbation of an already existing disorder.

که بیش از اوقات تلخی ساده که خودش نوعی اختلال محسوب میشود باشد .

So scientifically speaking, this is an improvement.

پس به اصطلاح علمی، این یک پیشرفت است.

We now have a limited number of symptoms,

تعداد محدودی از علائم را داریم،

and a high impact on functioning that's required,

و تاثیری شگرف بر عملکردی که ضروری است،

and the reporting and timing of symptoms have both become very specific.

و گزارش دهی و زمانبندی علائم نیز باید خیلی دقیق باشند.

Well, using this criteria

خب، با بکارگیری این مقیاس

and looking at most recent studies,

و نگاه کردن به مطالعات اخیر،

we see that on average,

مشاهد می کنیم که بطور متوسط

three to eight percent of women suffer from PMDD.

سه تا هشت درصد زنان از PMDD رنج می برند.

Not all women, not most women,

نه همه زنان، نه بیشتر زنان،

not the majority of women, not even a lot of women:

نه اکثریت زنان، نه حتی خیلی از زنها:

three to eight percent.

سه تا هشت درصد.

For everyone else, variables like stressful events or happy occasions

چون برای بقیه هم، متغیرهایی مثل رویدادهای پراسترس یا مناسبتهای شاد

or even day of the week

یا روزهای زوج هفته

are more powerful predictors of mood than time of the month,

پیشگویی کننده های قدرتمندی از خلق هستند تا زمان قاعدگی.

and this is the information the scientific community has had

و این اطلاعات از جامعه علمی از دهه

since the 1990s.

۱۹۹۰ بوده است.

In 2002, my colleagues and I published an article

در ۲۰۰۲،همکارانم و من مقاله ای را منتشر کردیم

describing the PMS and PMDD research,

در شرح تحقیقات در زمینه سندرم پیش از قاعدگی

and several similar articles have appeared in psychology journals.

و اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی و چندین مقاله مشابه که در ژورنالهای روانشناسی ظاهر شده.

The questions is, why hasn't this information trickled down to the public?

پرسش این است، چرا این اطلاعات به عموم منتقل نمی شود؟

Why do these myths persist?

چرا اینهمه اصرار درباره این افسانه ها هست؟

Well, certainly the onslaught of messages that women receive

خب، قطعا روانه شدن سیل این پیغامها به سمت زنان از سوی کتابها، تلویزیون، فیلمها، اینترنت

from books, TV, movies, the Internet, that everyone gets PMS

مبنی بر این که همه زنها دچار سندرم پیش از قاعدگی می شوند

go a long way in convincing them it must be true.

بی تاثیر در متقاعد کردنشان به این که واقعیت محض است، نمی باشد.

Research tells us that the more a woman believes that everyone gets PMS,

تحقیقات به ما می گوید که هر چقدر زنها به این معتقد باشند که سندرم پیش از قاعدگی همگانی است،

the more likely she is to erroneously report that she has it.

بیشتر این احتمال می رود که آنها به غلط گزارش در این باره دهند.

Let me tell you what I mean by "erroneously."

بگذاریید منظورم را از غلط بگویم.

You might ask her, "Do you have PMS?"

ممکن است از زنی بپرسید:« سندرم پیش از قاعدگی داری؟»

and she says yes,

و او می گوید بله،

but then, when you have her keep a daily log

اما بعد، وقتی به یادداشت برداری روزانه از

of psychological symptoms for two months,

علائم روانشناسی بمدت دو ماه بپردازید،

no correlation is found between her symptoms

هیچ ارتباطی بین علائمش و زمان

and time of the month.

قاعدگی نمیابید.

Another reason for the persistence of the PMS myth

دلیل دیگر در اصرار بر افسانه سندرم پیش از قاعدگی

has to do with the narrow boundaries of the feminine role.

با مرزهای باریک نقش زنانگی مرتبط است.

Feminist psychologists like Joan Chrisler

روانشناسان فمنیست مثل جون کریسلر،

have suggested that taking on the label of PMS

پیشنهاد کرده اند که چسبیدن به برچسب سندرم پیش از قاعدگی

allows women to express emotions that would otherwise be considered unladylike.

به زنان اجازه می دهد به توضیح عواطفی بپردازند که در غیراینصورت خانمانه تلقی می شوند.

The near universal definition of a good woman

تعریف تقریبا جهانی از زن خوب

is one who is happy, loving, caring for others,

کسی است که خوشحال، بامحبت است، به دیگران اهمیت می دهد،

and taking great satisfaction from that role.

و رضایت زیادی از نقشش می برد.

Well, PMS has become a permission slip to be angry, complain, be irritated,

خب، سندرم پیش از قاعدگی تبدیل به برگه مجوزی شده برای عصبانیت، شکایت و زودرنجی،

without losing the title of good woman.

بدون این که عنوان زن خوب بودن را از دست دهیم.

We know that the variables in a woman's environment

ما می دانیم که متغیرها در یک محیط زنانه

are much more likely to cause her to be angry than her hormones,

بیشتر می توانند دلیل عصبانی بودنش باشند تا هورمونها،

but when she attributes anger to hormones,

اماوقتی که او عصبانیتش را به هورمونها ربط میدهد،

she's absolved of responsibility or criticism.

از مسئولیت یا انتقاد مبرا می شود.

"Oh, that's not who she is. It's out of her control."

«اوه، این خودش نیست. از اختیارش خارجه.»

And while this can be a useful tool, it serves to invalidate women's emotions.

و در حالیکه می تواند ابزاری سودمند باشد، در خدمت بی اعتبار کردن عواطف زنان است.

When people respond to a woman's anger

وقتی مردم به خشم زنی با این تفکر

with the thought, "Oh, it's just that time of the month,"

واکنش نشان می دهند که، « اوه، اون وقت از ماه شده،»

her ability to be taken seriously or effect change is severely limited.

توانایی وی برای جدی گرفته شدن یا تغییر موثر بشدت محدود می شود.

So who else benefits from the myth of PMS?

بنابراین چه کسانی از افسانه سندرم پیش از قاعدگی سود می برند؟

Well, I can tell you that treating PMS

خب، می توانم برایتان بگویم که تداوی سندرم پیش از قاعدگی

has become a profitable, thriving industry.

تبدیل به یک صنعت پررونق شده است.

Amazon.com currently offers over 1,900 books on PMS treatment.

Amazon.com در حال حاضر ۱٫۹۰۰ عنوان کتاب را در درمان سندرم پیش از قاعدگی پیشنهاد می کنند.

A quick Google search will bring up a cornucopia

انجام یک جستجوی سریع در گوگل مجموعه پایان ناپذیری از

of clinics, workshops and seminars.

کلینیک ها، کارگاه هاو سمینارها را می آورد.

Reputable Internet sources of medical information

منابع اینترنتی قابل اطمینان از اطلاعات پزشکی

like WebMD or the Mayo Clinic list PMS as a known disorder.

مثل WebMD یا Mayo Clinic سندرم قبل از قاعدگی را بعنوان اختلال می شناسند.

It's not a known disorder, but they list it.

یک اختلال شناخته شده نیست اما در فهرستشان دارند.

And they also list the medications that physicians have prescribed to treat it,

و همچنین فهرستی از داورهایی را ارائه می دهند که پزشکان برای تداوی آن تجویزش می کنند،

like anti-depressants or hormones.

مثل ضد افسردگی یا هورمونها.

Interestingly, though, both websites say that the success of medication

جالب این که، هر دو وب سایتها می گویند که موفقیت دارو

in treating PMS symptoms vary from woman to woman.

در تداوی علائم سندرم پیش از قاعدگی در زنان فرق می کند.

Well, that doesn't make sense.

خب، اصلا معنی ندارد.

If you've got a distinct disorder with a distinct cause,

اگر مبتلا به یک اختلال مشخص با لیلی مشخص هستید،

which PMS is supposed to be,

که سندرم پیش از قاعدگی قرار است اینطور باشد،

then the treatment should bring improvement for a great number of women.

پس تداوی باید بهبودی را برای شمار زیادی از زنان به ارمغان آورد.

This has not been the case with these treatments,

این اتفاقی نیست که با این تداویها رخ دهد،

and FDA regulations say that for a drug to be deemed effective,

و قوانین FDA می گوید برای این که دارویی موثر باشد

a large portion of the target population

بخش بزرگی از جمعیت مورد نظر

should see clinically significant improvement.

باید از لحاظ بالینی گیرنده بهبود قابل توجه ای باشند.

So we have not had that at all with these so-called treatments.

و ما شاهد چنین چیزی با این به اصطلاح تداویها نبوده ایم.

However, the financial gain of perpetuating the myth

به هر حال، کسب منفعت مالی از تداوم افسانه

that PMS is a common mental disorder

سندرم پیش از قاعدگی بعنوان اختلال روانی عام

and is treatable is quite substantial.

و قابل درمان بودنش کاملا قابل توجه است.

When women are prescribed drugs like anti-depressants or hormones,

وقتی برای زنان داروهایی مثل ضد افسردگی یا هورمون تجویز شود،

medical protocol requires that they have physician follow-up every three months.

پروتکل پزشکی ایجاب می کند که آنها هر سه ماهه یکبار تحت نظر پزشک باشند.

That's a lot of doctor visits.

که شامل یک عالم ویزیت پزشک است.

Pharmaceutical companies reap untold profits

وقتی زنان متقاعد به مصرف یک داروی تجویز شده

when women are convinced they should take a prescribed medication

برای تمام دوران بچه دار شدنشان شوند،

for all of their child-bearing lives.

شرکتهای دارویی سود ناگفتنی را به جیب می زنند.

Over-the-counter drugs like Midol

داروهای بدون نسخه مثل میدول

even claim to treat PMS symptoms like tension and irritability,

حتی ادعا می کنند علائم سندرم پیش از قاعدگی مثل بحران یا زود رنجی را درمان می کنند،

even though they only contain a diuretic, a pain reliever

با این که فقط حاوی تنها مسکن، کافئین و

and caffeine.

وادرارآور هستند.

Now, far be it from me to argue with the magical powers of caffeine,

خب، از توان من خارج که درباره قدرت جادویی کافئین بحث کنم،

but I don't think reducing tension is one of them.

اما فکر نمی کنم کاهش بحران یکی از آنها باشد.

Since 2002, Midol has marketed a Teen Midol to adolescents.

از ۲۰۰۲، میدول، در بازار با اسم تین میدول برای نوجوانها هست.

They are aiming at young girls early,

هدفشان دختران کم سن و سال است

to convince them that everyone gets PMS and that it will make you a monster,

تا آنها را متقاعد کنند که همه دچار سندرم پیش از قاعدگی می شوند و آن شما را به هیولا تبدیل می کند،

but wait, there's something you can do about it:

اما صبر کنید، یک کاری هست که شما می توانید انجام دهید:

Take Midol and you will be a human being again.

میدول را مصرف کنید و دوباره انسان شوید.

In 2013, Midol took in 48 million dollars in sales revenue.

در ۲۰۱۳، درآمد فروش میدول ۴۸ میلیون دلار بود.

So while perpetuating the myth of PMS has been lucrative for some,

پس در حالیکه جاودانه ساختن افسانه سندرم پیش از قاعدگی برای برخی سودآور بوده،

it comes with some serious adverse consequences for women.

بخی تبعات مضر جدی هم برای زنان داشته است.

First, it contributes to the medicalization

نخست، در پزشکی شدن بهداشت تناسلی زنان

of women's reproductive health.

همکاری داشته است.

The medical field has a long history of conceptualizing

رشته پزشکی سابقه ای طولانی در به تصویر کشیدن

women's reproductive processes as illnesses that require treatment,

فرایندهای تناسلی زنان بعنوان بیماری دارند که نیازمند تداوی است،

and this has come at many costs, including excessive Cesarean deliveries,

و این موضوع بسیار پرهزینه بوده، از جمله زایمانهای بیحد سزارین،

hysterectomies and prescribed hormone treatments

هیسترکتومی ها و تداویهای هورمونی تجویز شده

that have harmed rather than enhanced women's health.

که بجای بالا بردن سلامت، بیشتر به آنها آسیب رسانده.

Second, the PMS myth also contributes to the stereotype of women

دوم، افسانه سندرم پیش از قاعدگی به کلیشه زنان به عنوان

as irrational and overemotional.

موجوداتی غیرمنطقی و خیلی احساسی بیشتر دامن می زند.

When the menstrual cycle is described as a hormonal roller coaster

وقتی سیکل قاعدگی بعنوان هیجان غیرقابل کنترل هورمونی شرح داه می شود

that turns women into angry beasts,

باعث می شود زنان به جانورانی خشمگین تبدیل شوند،

it becomes easy to question the competence of all women.

صلاحیت همه زنان بسادگی زیر سوال می رود.

Women have made tremendous strides in the workforce,

زنان اقدامات فوق العاده ای را در نیروی کار انجام داده اند،

but still there's a minuscule number of women at the highest echelons

اما هنوز شمار اندکی از زنان در بالاترین رده های

of fields like government or business,

کاری مثل دولت یا تجارت هستند

and when we think about who makes for a good CEO or senator,

و وقتی به این فکر کنیم که یک سناتور یا مدیر عامل خوب چه مشخصه ای دارد،

someone who has qualities like rationality, steadiness, competence

کسی که به ذهن به خطور می کند دارای مشخصه های مثل عقلانیت

come to mind,

ثبات و صلاحیت است،

and in our culture, that sounds more like a man than a woman,

و در فرهنگ ما، بیشتر این شخص مرد به نظر می رسد تا زن،

and the PMS myth contributes to that.

و فرهنگ سندرم پیش از قاعدگی بیشتر به آن دامن زده.

Psychologists know that the moods of men and women

روانشناس‌ها می دانند که حالتهای مردان و زنان

are more similar than different.

بیشتر از متفاوت بودن مشابه اند.

One study followed men and women for four to six months

طی مطالعه ای که بین چهار تا شش ماه روی مردان و زنان انجام شد،

and found that the number of mood swings they experienced

یافته ها نشان داد که در شمار تغییرات خلقی تجربه شده

and the severity of those mood swings were no different.

و شدت آن تغییرات خلقی تفاوتی وجود نداشت.

And finally, the PMS myth keeps women from dealing

و سرانجام، افسانه سندرم پیش از قاعدگی زنان را از سروکار داشتن با

with the actual issues causing them emotional upset.

مسائل حقیقی که آنها را از لحاظ عاطفی بر می انگیزاند باز می دارد.

Individual issues like quality of relationship or work conditions

مسائل فردی چون کیفیت رابطه یا شرایط کاری

or societal issues like racism or sexism or the daily grind of poverty

یا سائل اجتماعی مثل نژاد پرستی یا جنسیت گرایی یا فقر روزمره

are all strongly related to daily mood.

که بشدت مرتبط با حال روزانه است.

Sweeping emotions under the rug of PMS

جارو کدن عواطف زیر فرش سندرم پیش از قاعدگی

keeps women from understanding the source of their negative emotions,

زنان را از درک منبع احساسات منفی شان دور نگه می دارد،

but it also takes away the opportunity to take any action to change them.

و همینطور فرصت دست بکار شدن شان برای برای تغییر در آنها را هم.

So the good news about PMS

پس خبر خوش درباره سندرم پیش از قاعدگی

is that while some women get some symptoms because of the menstrual cycle,

این است که در حالیکه برخی زنان بخاطر سیکل قاعدگی دچار علائمی باشند،

the great majority don't get a mental disorder.

بخش بزرگی دچار اختلال روانی نمی شوند.

They go to work or school, take care of their families,

آنهل سرکار یا مدرسه می روند، از خانواده شان مراقبت می کنند،

and function at a normal level.

و عملکردشان در سطح نرمال است.

We know the emotions and moods of men and women

ما می دانیم که عواطف و حالتهای زنان و مردان

are more similar than different,

بیش از این که متفاوت باشند شبیه هستند،

so let's walk away from the tired old PMS myth of women as witches

پس بیایید از این افسانه قدیمی سندرم پیش از قاعدگی که زنان را جادوگر می داند دست بکشیم

and embrace the reality of high emotional and professional functioning

و حقیقت عملکرد حرفه ای و شدیدا عاطفی را که بخش عمده

the great majority of women live every day.

زنان هر روز آن را زندگی می کنند را در آغوش بکشیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)