What if all US health care costs were transparent? | Jeanne Pinder

Translator: Saeed Ag Reviewer: Masoud Motamedifar

So, a little while ago,

خب، مدتی قبل،

members of my family had three bits of minor surgery,

اعضای خانواده من، سه عمل جراحی جزئی داشتند،

about a half hour each,

تقریبا هر کدام نیم ساعت،

and we got three sets of bills.

و ما سه نسخه صورت حساب داشتیم.

For the first one, the anesthesia bill alone was 2,000 dollars;

برای اولی، صورت‌حساب بی‌هوشی به تنهایی ۲۰۰۰ دلار بود؛

the second one, 2,000 dollars;

برای دومی، ۲۰۰۰ دلار؛

the third one, 6,000 dollars.

و سومی، ۶۰۰۰ دلار بود.

So I'm a journalist. I'm like, what's up with that?

خب من یک روزنامه نگار هستم. عادت دارم بپرسم که چه خبر هست؟

I found out that I was actually, for the expensive one,

من فهمیدم که در واقع، برای پر هزینه‌ترین آن‌ها،

being charged 1,419 dollars for a generic anti-nausea drug

برای یک داروی ضدتهوع ۱۴۱۹ دلار هزینه کردم

that I could buy online for two dollars and forty-nine cents.

که می‌توانستم اینترنتی به ازای ۲ دلار و ۴۹ سنت خریداری کنم.

I had a long and unsatisfactory argument with the hospital,

من بحثی طولانی و ناخوشایند با بیمارستان،

the insurer and my employer.

بیمه کننده و کارفرمایم داشتم.

Everybody agreed that this was totally fine.

همه موافق بودند که این مسئله‌ای نیست.

But it got me thinking, and the more I talked to people, the more I realized:

اما این باعث شد من فکر کنم و هر چه بیستر با مردم صحبت کردم بیشتر پی بردم:

nobody has any idea what stuff costs in health care.

کسی نمی‌داند که مراقبت‌های بهداشتی چقدر هزینه دارد.

Not before, during or after that procedure or test

نه قبل، نه حین و نه بعد از رویه (درمان) یا آزمایش

do you have any idea what it's going to cost.

هیچ ایده‌ای دارید این‌ها چقدر هزینه دارد.

It's only months later that you get an "explanation of benefits"

تنها چند ماه بعد شما به «تفسیر مزایا» می‌رسید

that explains exactly nothing.

که دقیقا هیچ چیزی رو توضیح نمی‌دهد.

So this came back to me a little while later.

بنابراین این سوال کمی بعد من را درگیر کرد.

I had volunteered for a buyout from the New York Times,

من برای خرید سهام اصلی از نیویورک تایمز داوطلب شده بودم

where I had worked for more than 20 years as a journalist.

جایی که به عنوان روزنامه‌نگار بیشتر از ۲۰ سال کار کرده بودم.

I was looking for my next act.

من به دنبال اقدام بعدی خودم بودم.

It turned out that next act was to build a company

مشخص شد که اقدام بعدی تاسیس یک شرکت بود

telling people what stuff costs in health care.

که به مردم بگوید مراقبت‌های بهداشتی چقدر هزینه دارد

I won a "Shark Tank"-type pitch contest to do just that.

من برای انجام آن در مسابقه‌ای شبیه به «Shark Tank» برنده شدم.

Health costs ate up almost 18 percent of our gross domestic product last year,

هزینه‌های بهداشتی تقریبا ۱۸ درصد تولید ناخالص داخلی ما را می‌بلعد.

but nobody has any idea what stuff costs.

اما کسی راجع به هزینه‌ها نمی‌داند.

But what if we did know?

اما اگر ما می دانستیم چه می‌شد؟

So we started out small.

به خاطر همین ما کم کم شروع کردیم.

We called doctors and hospitals

ما از دکترها و بیمارستان‌ها خواستیم

and asked them what they would accept as a cash payment for simple procedures.

به عنوان پرداخت نقدی برای رویه‌های ساده چه چیزی می‌پذیرند.

Some people were helpful.

برخی در این زمینه کمک کردند.

A lot of people hung up on us.

بسیاری از افراد جواب ما را ندادند.

Some people were just plain rude.

بعضی هم کاملا خشن و رک برخورد کردند.

They said, "We don't know,"

آن‌ها گفتند «ما نمی‌دانیم»،

or, "Our lawyers won't let us tell you that,"

یا، «وکلای ما نمی‌گذارند که به تو بگوییم»،

though we did get a lot of information.

به هر حال ما اطلاعات زیادی بدست آوردیم.

We found, for example, that here in the New York area,

ما فهمیدم مثلا، اینجا در منطقه نیویورک،

you could get an echocardiogram for 200 dollars in Brooklyn

شما می‌توانید یک اکوی قلب را به مبلغ ۲۰۰ دلار در بروکلین بگیرید

or for 2,150 dollars in Manhattan, just a few miles away.

یا به مبلغ ۲۱۵۰ دلار در منهتن، تنها چند کیلومتر آنطرف‌تر.

New Orleans, the same simple blood test,

در نیواورلئان، همین آزمایش ساده‌ی خون،

19 dollars over here,

که در اینجا ۱۹ دلار هست،

522 dollars just a few blocks away.

تنها چند بلوک آنطرف‌تر ۵۲۲ دلار است.

San Francisco, the same MRI,

MRI یکسان در سانفرانسیسکو،

475 dollars

۴۷۵ دلار

or 6,221 dollars just 25 miles away.

و تنها ۴۰ کیلومتر آن‌طرف‌تر ۶۲۲۱ دلار است.

These pricing variations existed for all the procedures

این اختلاف قیمت برای همه‌ی پروسه‌ها وجود داشت

and all the cities that we surveyed.

و همه‌ی شهرهایی که ما بررسی کردیم.

Then we started to ask people to tell us their health bills.

بعد ما از مردم راجع به صورتحساب‌های درمانی شان پرسیدیم.

In partnership with public radio station WNYC here in New York,

با مشارکت ایستگاه رادیوی عمومی WNYC همینجا در نیویورک،

we asked women to tell us the prices of their mammograms.

ما از خانم‌ها در مورد هزینه‌های ماموگرافی‌شان پرسیدیم.

People told us nobody would do that, that it was too personal.

به ما گفتند هیچکس این کار را نمی‌کند، چون این خیلی خصوصی هست.

But in the space of three weeks,

اما در زمان حدود سه هفته،

400 women told us about their prices.

۴۰۰ خانم به ما در مورد قیمت‌ها گفتند.

Then we started to make it easier for people to share their data

سپس ما شروع کردیم به آسان‌تر کردن کار برای مردم تا اطلاعاتشان را

into our online searchable database.

در پایگاه داده آنلاین و قابل جستجوی ما به اشتراک بگذارند.

It's sort of like a mash-up of Kayak.com and the Waze traffic app for health care.

شبیه ترکیب سایت kayak.com و برنامه ترافیکی Waze برای بهداشت و درمان

(Laughter)

(خنده)

We call it a community-created guide to health costs.

ما آن را راهنمای جامعه-ساخته برای هزینه‌های درمان نامیدیم.

Our survey and crowdsourcing work grew into partnerships

مطالعه ما و کار جمع آوری شده، با مشارکت با

with top newsrooms nationwide --

اتاق‌های خبر سرتاسر کشور

in New Orleans, Philadelphia,

در نیو اورلئان، فیلادلفیا،

San Francisco, Los Angeles, Miami and other places.

سان فرانسیسکو، لوس آنجلس، میامی و جاهای دیگر رشد کرد.

We used the data to tell stories about people who were suffering

ما از این اطلاعات برای گفتن داستان مردمی که در حال رنج بودند استفاده کردیم

and how to avoid that suffering, to avoid that "gotcha" bill.

و اینکه چگونه با جلوگیری از صورتحساب «مسئله ساز»از این رنج جلوگیری کنند.

A woman in New Orleans saved nearly 4,000 dollars using our data.

یک خانم در نیو اورلئان حدودا ۴۰۰۰ دلار با استفاده از اطلاعات ما صرفه‌جویی کرد.

A San Francisco contributor saved nearly 1,300 dollars

یک مشارکت کننده سانفرانسیسکویی حدودا ۱۳۰۰ دلار صرفه‌جویی کرد

by putting away his insurance card

با کنار گذاشتن کارت بیمه‌اش

and paying cash.

و پرداخت نقدی.

There are a lot of people who are going to in-network hospitals

مردم زیادی هستند که به بیمارستان‌های درون شبکه‌ای می‌روند

and getting out-of-network bills.

و صورتحساب‌ خارج شبکه‌ای می‌گیرند.

And then there was the hospital that continued to bill a dead man.

و بیمارستانی بود که به دادن صورتحساب به یک فرد مرده ادامه داده بود.

We learned that thousands of people wanted to tell us their prices.

ما فهمیدیم هزاران نفر می‌خواستند به ما در مورد هزینه‌هایشان بگویند.

They want to learn what stuff costs,

آن‌ها می‌خواهند هزینه‌ها را بدانند،

find out how to argue a bill,

از صورتحساب‌شان سر در بیاورند،

help us solve this problem that's hurting them and their friends and families.

به ما در حل این مسئله کمک کنند که دوستان و خانواده‌شان را اذیت می‌کند.

We talked to people who had to sell a car to pay a health bill,

ما با مردمی که برای پرداخت صورتحساب مجبور به فروش خودرو شدند، صحبت کردیم

go into bankruptcy,

به ورشکستگی کشیده شدند،

skip a treatment because of the cost.

درمان را به دلیل هزینه به تعویق انداختند.

Imagine if you could afford the diagnosis

تصور کنید شما از عهده پرداخت برای تشخصیص بیماری برآیید

but not the cure.

اما نه از عهده درمان آن.

We set off a huge conversation about costs

ما مکالمات زیادی در مورد هزینه‌ها

involving doctors and hospitals, yes, but also their patients,

با پزشک‌ها و بیمارستان‌ها داشتیم، بله و البته با بیمارانشان،

or as we like to call them, people.

یا همانطور که ما دوست داریم اسم ببریم، مردم.

(Laughter)

(خنده)

We changed policy.

ما سیاست را تغییر دادیم.

A consumer protection bill that had been stalled

یک قانون حمایت از مصرف کننده که

in the Louisiana legislature for 10 years

درلویزیانا برای ده سال معطل مانده بود

passed after we launched.

بعد از شروع به کار ما اجرا شد.

Let's face it:

بیایید با آن روبرو شویم:

this huge, slow-rolling public health crisis

این بحران بزرگ و با تغییر آهسته بهداشت عمومی

is a national emergency.

یک اضطرار ملی هست.

And I don't think government's going to help us out anytime soon.

و من فکر نمی‌کنم دولت به این زودی‌ها به کمک ما بیاید.

But what if the answer was really simple:

اما چه می‌شد اگر پاسخ خیلی ساده بود:

make all the prices public all the time.

همه قیمت‌ها همیشه عمومی می‌شد

Would our individual bills go down? Our health premiums?

آیا صورت‌حساب فردی ما کاهش پیدا می‌کرد؟ حق بیمه‌های ما چطور؟

Be really clear about this:

نسبت به این موضوع آگاه باشید:

this is a United States problem.

این مشکل آمریکا هست.

In most of the rest of the developed world,

در بیشتر بقیه کشورهای پیشرفته،

sick people don't have to worry about money.

مردم بیمار نگرانی در مورد پول ندارند،

It's also true that price transparency will not solve every problem.

البته این درست است که شفافیت قیمتی همه مسائل را حل نمی‌کند.

There will still be expensive treatments,

هنوز درمان‌های گران قیمت وجود خواهد داشت،

huge friction from our insurance system.

اصطکاک زیادی درسیستم بیمه ما وجود دارد.

There will still be fraud

هنوز کلاهبرداری وجود خواهد داشت

and a massive problem with overtreatment and overdiagnosis.

و یک مسئله بزرگ با درمان بیش از حد و تشخیص بیش از حد.

And not everything is shoppable.

و هر چیزی خریدنی نیست.

Not everybody wants the cheapest appendectomy

هر کسی ارزان‌ترین جراحی آپاندیس رو نمی‌خواهد

or the cheapest cancer care.

یا ارزان‌ترین درمان سرطان.

But when we talk about these clear effects,

اما وقتی در مورد این اثرات مشخص صحبت می‌کنیم،

we're looking at a real issue that's actually very simple.

ما در واقع به موضوع واقعی که خیلی ساده هست نگاه می‌کنیم.

When we first started calling for prices,

وقتی برای اولین بار خواستار قیمت‌ها شدیم،

we actually felt like we were going to be arrested.

در واقع احساس کردیم که دستگیر می‌شویم

It seemed kind of transgressive to talk about medicine and health care

به نظر کار خطایی می‌رسید که در مورد دارو و مراقبت سلامتی صحبت کنیم

in the same breath,

در یک زمان،

and yet it became liberating,

و در عین حال این کار آزاد شد،

because we found not only data

به خاطر اینکه ما نه تنها اطلاعات پیدا کردیم

but also good and honest people out there in the system

که همچنین افراد خوب و صادقی در سیستم پیدا کردیم

who want to help folks get the care they need

که می‌خواهند به مردم برای درمانشان کمک کنند

at a price they can afford.

با قیمتی که توان پرداخت دارند

And it got easier to ask.

و این پرسیدن را آسان‌تر کرد.

So I'll leave you with some questions.

خب من با چند سوال شما را ترک می‌کنم.

What if we all knew what stuff cost in health care in advance?

چه می‌شد اگر هزینه‌های درمان را از قبل می‌دانستیم؟

What if, every time you Googled for an MRI,

چه می‌شد اگر هر دفعه که شما MRI رو گوگل می‌کردید،

you got drop-downs telling you where to buy and for how much,

به شما می‌گفت به کجا مراجعه کنید و هزینه‌اش چقدر است،

the way you do when you Google for a laser printer?

همانطور که پرینتر لیزری را گوگل می‌کنید؟

What if all of the time and energy and money that's spent hiding prices

چه می‌شد اگر تمام زمان، انرژی و پولی که برای مخفی کردن هزینه‌ها خرج می‌شود

was squeezed out of the system?

از سیستم خارج می‌شد؟

What if each one of us could pick the $19 test every time

چه می‌شد اگر هر کدام از ما هر دفعه آزمایش ۱۹ دلاری را

instead of the $522 one?

به جای آزمایش ۵۲۲ دلاری انتخاب می‌کرد؟

Would our individual bills go down?

آیا صورتحساب فردی ما کمتر می‌شد؟

Our premiums?

یا حق بیمه ما؟

I don't know, but if you don't ask, you'll never know.

من نمی‌دانم، اما اگر شما نپرسید، هیچ وقت نخواهید فهمید.

And you might save a ton of money.

و شما ممکن است پول زیادی را ذخیره کنید.

And I've got to think that a lot of us and the system itself

و من به این فکر رسیده‌ام که خیلی از ما و خود سیستم

would be a lot healthier.

می‌تواند بسیار سالم‌تر باشد.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)