5 skin health myths to stop believing now | Body Stuff with Dr. Jen Gunter

Transcriber:

We put a lot of importance into caring for our skin,

Translator: Tina Hajbabaee Reviewer: Masoud Motamedifar

ما به مراقبت از پوستمان خیلی اهمیت می‌دهیم

which makes sense, since it's the first thing other people see.

که البته منطقی است، چون اولین بخشی‌ست که توسط دیگران دیده می‌شود.

Skin might also be one of the most misunderstood parts of our bodies,

پوست همچنین بخشی از بدن ما است، که تصورات اشتباهی در مورد آن وجود دارد.

so today, I'd like to run through some of the most common myths

بنابراین امروز، می‌خواهم به چند افسانه‌ی رایج

درمورد پوستمان بپردازم.

we have about our skin.

(Music)

(موسیقی)

[Body Stuff with Dr. Jen Gunter]

[موارد مربوط به بدن با دکتر جِن گانتر]

(Music)

(موسیقی)

Myth number one – healthy skin is skin that looks flawless.

افسانه‌ی شماره‌ی یک_ پوست سالم، پوستی بدون نقص است.

When we think of healthy skin,

وقتی به پوست سالم فکر می‌کنیم،

we might think of a clear,

معمولا به پوستی تمیز،

even surface that's radiant and devoid of blemishes.

سطحي صاف و درخشان و خالی از لکه فکر می‌کنیم.

But skin is a living organ,

اما پوست یک اندام زنده ‌است،

just like the heart or lungs and just like any other organ,

درست مثلِ قلب و ریه‌ها و درست مثل هر اندام دیگری،

it's complex, serves many functions,

اندامِ پیچیده‌ای است که کارکردهای زیادی دارد،

and not just about what's going on at the surface.

و فقط محدود به اتفاقاتی که روی سطح آن می‌افتد نمی‌شود.

The epidermis is the outer layer we can see.

لایه‌ی بیرونیِ پوست که قابل دیدن است اپیدرم نام دارد،

It's made up of different cell types,

که از انواع مختلفی از سلول‌ها ساخته شده

including keratinocytes, which are replaced every four weeks.

که شاملِ کراتینوسیت‌هاست، که هر چهار هفته یکبار جایگزین می‌شوند.

As new cells grow at the base, old cells are pushed up

همزمان با رشد سلول‌های جدید، سلول‌های قدیمی به سمت بالا رانده می‌شوند.

and form a harder layer that's difficult for water or microbes to cross.

و لایه‌ی سختی را تشکیل می‌دهند که عبور آب و میکروب‌ها از آن سخت است.

Our keratinocytes also synthesize vitamin D from the sun,

كراتينوسيت‌ها همچنين ويتامين دي را از نور خورشيد جذب مي‌كنند،

which is vital for our health.

که برای سلامتی ما بسیار حیاتی‌ست.

Other important cells in the epidermis include melanocytes,

سلول‌های مهم دیگر در اپیدرم شامل ملانوسیت‌هاست،

which produce melanin or our skin pigment,

که ملانین یا رنگدانه پوست را تولید می‌کند،

and Langerhans cells,

و همینطور سلول‌های لانگرهانس،

which are like little security guards on patrol for pathogens.

که مانند نگهبانان کوچکی برای یافتن عوامل بیماری‌زا گشت می‌زنند.

The dermis, our skin's tough second layer,

درمیس،دومین لایه‌ی سخت پوست ما است،

isn't as well known.

که شناخته شده نیست.

It's a scaffold of collagen that's home to blood vessels,

آنها مانند داربست‌های کلاژنی‌ای هستند که

hair follicles and glands.

خانه‌ای برای رگ‌های خونی و فولیکول‌ها و غدد مو است.

It's also packed with special nerve cells called sensory receptors

آنها همچنین با سلول‌های عصبی خاصی پوشیده شده‌اند به نام گیرنده‌های حسی

that allow us to feel pressure, vibration, even pain,

که اجازه می‌دهد فشار، ارتعاش و حتی درد را حس کنیم

some of which extend into the epidermis.

برخی از آنها تا اپیدرم هم گسترش مي‌يابند.

The dermis also helps regulate temperature.

درمیس‌ها همچنین به تنظیم دما هم کمک می‌کنند.

If we're cold, our blood vessels contract to retain heat,

اگر سردمان شود، رگ‌های خونی ما برای حفظ گرما منقبض می‌شوند،

and if we're hot, they expand to release it.

و اگر گرممان شود آنها منبسط می‌شوند تا گرمارا آزاد کنند.

We're told to exfoliate and tone and condition our skin,

به ما گفته شده که پوستمان را لایه برداری، برنزه و رنگ کنیم،

to use rollers and serums and lasers.

از غلتک و سرم و لیزر استفاده کنیم.

Some of that does work,

بعضی از اینها جواب می‌دهد،

especially for folks with specific skin conditions,

مخصوصا برای کسانی با شرایط پوستی خاص،

but for normal to healthy skin,

اما برای پوست‌های نرمال تا سالم

we might be spending a lot of money on bunk products,

احتمالا هزینه‌های زیادی را خرج محصولات بیهوده می‌کنیم.

because healthy skin is simply skin that does its jobs.

چون پوست سالم، پوستی‌ست که فقط وظایفش را انجام می‌دهد.

Myth number two – you only need sunscreen on sunny days.

افسانه‌ی دوم_شما فقط در روزهای آفتابی به ضد آفتاب نیاز دارید.

Ultraviolet rays from the sun are so strong,

اشعه‌ی فرابنفش خورشید آنچنان قوی است،

they damage our cells' DNA.

که سلول‌های DNA ما را نابود می‌کند.

There are two types that affect the skin.

دو عامل اثرگذار بر روی پوست وجود دارد.

UVA rays penetrate the dermis,

اشعه‌ی UVA به درمیس نفوذ می‌کند،

damaging the collagen scaffold and accelerating aging.

و کلاژن پوست را از بین می‌برد و پیری را سرعت می‌بخشد.

UVB rays, meanwhile, cook the epidermis, causing sunburn.

در همین بین، اشعه‌ی UVB اپیدرم‌ها را می‌پزد و باعث آفتاب‌سوختگی می‌شود.

While our cells can repair that damage, it accumulates over time,

با اینکه سلول‌های ما می‌توانند این آسیب را ترمیم کنند اما با گذشت زمان

and for some people, it can lead to skin cancer.

انباشته می‌شوند و در بعضی افراد به سرطان پوست منجر می‌شود.

Our skin has a defense system.

پوست ما دارای یک سیستم دفاعی‌ست.

When it's exposed to UV, our melanocytes release more melanin

وقتی در معرض UV قرار می‌گیرد، ملانوسیت ها ملانین بیشتری آزاد می‌کنند

and we get a tan.

و ما برنزه می‌شویم.

This process is actually our skin's way of showing it's been damaged,

این پروسه درواقع راهی‌ست که پوست به وسیله‌ی آن

and protecting itself from more.

آسیبی که دیده را نشان می‌دهد تا خود را از آسیب بیشتر حفظ کند.

So by wearing sunscreen with an SPF of 30, even when it’s cloudy,

بنابراین با استفاده از ضد‌آفتابی با SPF ۳۰، حتی در هوای ابری

you’re protecting yourself from sunburn, early aging and skin cancer.

شما خود را از سرطان پوست و پیری زودرس حفظ می‌کنید.

Just choose one that's broad spectrum.

فقط کرمی را انتخاب کنید که طیف گسترده‌ای را در بر گیرد.

That means it's blocking UVA and UVB rays.

یعنی هم مانع اشعه‌ی UVA و هم مانع UVB شود.

Myth number three –

افسانه ی شماره‌ی سه_

people with darker skin don't need sunscreen.

افرادی با پوست‌های تیره نیاز به ضد آفتاب ندارند.

Most of us produce two types of melanin –

بیشتر ما دو نوع ملانین تولید می‌کنیم_

eumelanin, associated with richer, brown tones,

یوملانین،مرتبط با رنگ‌های قهوه‌ای تیره‌تر،

and pheomelanin, associated with lighter skin and freckles.

و فئوملانین،مرتبط با پوست روشن و کک و مکی.

Our skin color depends on the ratio between those two types of melanin

رنگ پوست ما بستگی به نسبت این دو ملانین دارد

and the density of pigment creating structures within our cells.

و تراکم رنگدانه‌ها ساختار سلول‌هایمان را تشکیل می‌دهند.

It's true that having more melanin, specifically that first type,

اینکه وجود میزان بیشتری از ملانین، مخصوصا نوع اول

does offer some protection from the sun,

از پوست درمقابل خورشید محافظت می‌کند، درست است

depending on how dark our skin is,

که البته بسته به اينكه چقدر پوستمان تيره است،

we do have some natural SPF, but it's not nearly enough.

ما مقداري SPF طبيعي داريم، اما اين مقدار اصلا كافي نيست.

We all need sunscreen to ward off damage.

ما، همگی به ضدآفتاب برای جلوگیری از آسیب نیاز داریم.

Black and Hispanic patients

بیماران سیاه پوست و اسپانیایی

are also more likely to have skin cancer detected at advanced stages.

بیشتر مستعد این هستند که سرطان پوستشان در مراحل پیشرفته تشخیص داده شود.

Why? Because of the many ways that racism permeates medicine.

چرا؟ چون نژاد پرستی در حوزه‌ی دارو و درمان هم وارد شده‌است.

The majority of dermatologists are white,

بیشتر متخصصان پوست سفید پوست هستند،

and we're trained to diagnose on white skin.

و ما آموزش دیدیم که بیماری‌ها را در سفید پوستان تشخیص دهیم.

Meanwhile, people of color have heard this myth

ضمناً، مردمِ رنگین پوست این افسانه را

of darker skin not being susceptible to skin cancer repeated.

که پوست‌های تیره مستعد سرطان پوست نیستند، تکرار می‌کنند.

Black patients are also less likely to receive early screenings,

بیمارانِ سیاه‌پوست،همچنین، کمتر غربالگری زودرس انجام می‌دهند

leading to the delayed diagnosis.

که به تشخیص دیرهنگام منجر می‌شود.

One particular dangerous form of skin cancer,

یکی از انواع خطرناک سرطان پوست،

acral melanoma,

ملانوم آکرال است،

doesn't even come from ultraviolet exposure,

كه ممكن است لزوما اشعه‌های فرابنفش باعث آن نباشد

and it shows up in parts of the body that we might not think about –

و در قسمت‌هایی از بدن ظاهر شوند _زیر ناخن‌ها و کف پاهایمان_

nail beds and the bottoms of our feet.

كه حتي فكرش را هم نمي‌كرديم.

It's an area we need more messaging about,

این مسئله‌ای‌ست که نیاز است در مورد آن اطلاع‌رسانی بیشتری انجام گیرد

especially for people of color,

who experience higher levels of distrust toward doctors

مخصوصا به افراد رنگین پوست،

که بعد از سال‌ها عدم درمان مناسب توسطِ

after years of mistreatment by the American Medical System.

سیستم پزشکی آمریکا، نسبت به پزشکان احساس بی اعتمادی بیشتری دارند.

Myth number four – you can shrink your pores.

افسانه‌ی چهارم_ می‌توانید منافذ پوست را کوچک کنید.

Pores are the tiny openings in our skin.

منافذ پوست یکسری دهانه‌های ریز هستند.

If you go further down, you'll find a hair follicle or gland.

اگر پایین‌تر بروید، یک فولیکول یا غده مو پیدا خواهید کرد.

You can think of pores as ducts.

می‌توان منافذ را به عنوان مَجرا در نظر گرفت.

They're what let sweat cool you and oil lubricate your skin.

اینها هستند که باعث می‌شوند عرق، شما را خنک کند و روغن، پوست شما را چرب.

Pore size is largely determined by genetics,

اندازه‌ی منافذ بستگی زيادي به ژنتیک دارد،

and they don't really shrink,

و درواقع کوچک نمی‌شوند،

but they can expand when our skin is irritated

اما می‌توانند زمانی که پوست با آرایش

by makeup or harsh products.

یا با محصولات بد تحریک می‌شود،گسترش یابند.

So save your money on pore minimizers and just wash your face

پس پول‌تان را صرف کوچک کننده‌های منافذ نکنید

with what dermatologists recommend as noncomedogenic –

و فقط پوستتان را با محصولات غیر کامدوژنیک_

basically, made from stuff that won't clog pores.

محصولاتی که مانع از بسته شدن منافذ می‌شوند، بشویید.

Myth number five – chocolate causes acne.

افسانه‌ی پنجم_شکلات باعث بروز جوش می‌شود.

Acne is the inflammation that occurs

جوش التهابی‌ست که وقتی فولیکول‌های موی ما با روغن و پوست مرده مسدود می‌شود

when our hair follicles get clogged with oil and dead skin,

و باعث رشد باکتری می‌شود،

allowing bacteria to overgrow.

به وجود می‌آید.

There are a lot of factors involved,

عوامل زیادی در این امر دخیل هستند،

from hormones to genetics.

از هورمون‌ها گرفته تا ژنتیک.

The link between acne and chocolate has been studied extensively,

تحقیقات زیادی درمورد ارتباط بین شکلات و جوش انجام شده

but the results are pretty trash.

اما نتایج آنها بدرد نخور هستند.

Studies that say chocolate is an acne aggravator

تحقیقاتی که می‌گویند شکلات، تشدید‌کننده‌ی جوش است

tend to be small, so aren't conclusive,

خیلی کم است، درنتیجه به حساب نمی‌آیند،

and studies that absolve chocolate

و تحقیقاتی که شکلات را از این اتهام تبرئه می‌کنند

are sometimes funded by chocolate makers.

بعضی اوقات توسط خود تولید کنندگان شکلات انجام می‌شوند.

Studying diet and its effect on acne is complex,

مطالعه‌ی تاثیر تغذیه و تاثیر آن بر آکنه پیچیده‌ است،

but the research suggests

اما تحقیقات می‌گویند که

that the healthiest diet for your body overall

سالم ترین رژیم غذایی برای بدن

could also be the healthiest diet for your skin.

می‌تواند سالم ترین رژیم غذایی برای پوست هم باشد.

Our skin is an amazing organ,

پوست ما اندامِ شگفت انگیزی‌ست،

so let's remember to treat it right.

پس یادمان باشد که با آن به درستی رفتار کنیم.

Wear your sunscreen, keep an eye on any moles

ضدآفتاب بزنید و مراقبِ خال‌ها باشید

and see a dermatologist if there are any changes.

تا اگر تغییری رخ داد به متخصص پوست مراجعه کنید.

And ignore those myths, OK?

و این افسانه‌ها را هم نادیده بگیرید، باشه؟