Shereen El-Feki: How to fight an epidemic of bad laws

Translator: Timothy Covell Reviewer: Jenny Zurawell

Translator: mohammad ali masoum Reviewer: Ehsan Memari

Let's begin with a story.

بگذارید با یک داستان شروع کنیم.

Once upon a time --

روزی روزگاری

well actually less than two years ago --

در واقع کمتر از دو سال قبل--

in a kingdom not so very far away,

در کشوری پادشاهی که زیاد هم دور نیست،

there was a man

مردی بود

who traveled many miles

که راه خیلی دوری را آمده بود

to come to work at the jewel in the kingdom's crown --

تا در جواهرسازی تاج سلطنتی که --

an internationally famous company.

یک شرکت بین المللی معروف است کار کند.

Let's call it Island Networks.

بگذارید اسم آن را شبکه‌های جزیره بگذاریم.

Now this kingdom had many resources

این کشور پادشاهی منابع وسیع

and mighty ambitions,

و بلند پروازی‌های زیادی داشت،

but the one thing it lacked was people.

ولی چیزی که نداشت مردم بود.

And so it invited workers from around the world

و از این رو کارگران را از سراسر جهان دعوت می‌کرد

to come and help it build the nation.

تا بیایند و کمک کنند تا ملت بسازند.

But in order to enter and to stay

اما برای ورود و سکونت

these migrants had to pass a few tests.

این مهاجران مجبور بودند چند آزمایش انجام دهند.

And so it was, our man presented himself

و این گونه بود که، مرد ما خودش را به

to authorities in the kingdom,

مقامات کشور پادشاهی معرفی کرد،

looking forward to settling into his new life.

به این امید که زندگی جدیدش را شروع کند.

But then something unexpected happened.

اما بعد چیز پیش بینی نشده اتفاق افتاد.

The medical personnel who took blood samples from the man

کادر پزشکی که از مرد نمونه خون گرفتند

never actually told him what they were testing for.

هیچگاه به او نگفتند که چه چیز را آزمایش می‌کنند.

He wasn't offered counseling before or after the test,

به او قبل یا بعد از آن مشاوره ارائه نشد،

which is best medical practice.

که بهترین روش پزشکی است.

He was never informed of the results of the test.

او هرگز از نتایج آزمون مطلع نشد.

And yet, a couple of weeks later,

و با این حال، چند هفته بعد او

he was picked up and taken to prison

دستگیر ‌شد و به زندان برده شد

where he was subjected to a medical exam,

تا جایی که تحت معاینۀ پزشکی قرار گرفت،

including a full-body search

از جمله جستجوی کامل بدن در

in full view of the others in the cell.

در جلو انظار دیگران در سلول.

He was released, but then a day or two later,

او آزاد شد، اما بعد از یک یا دو روز،

he was taken to the airport and he was deported.

او به فرودگاه برده شد و اخراج شد.

What on earth did this man do

این مرد چه خطایی روی زمین انجام داده بود

to merit this treatment?

تا شایسته چنین برخوردی باشد؟

What was his terrible crime?

جرم وحشتناک او چه بود؟

He was infected with HIV.

او به HIV مبتلا شده بود.

Now the kingdom is one of about 50 countries

اکنون این کشور پادشاهی یکی از حدود ۵۰ کشوری است

that imposes restrictions on the entry or stay

که محدودیت ورود یا اقامت افراد مبتلا به

of people living with HIV.

HIV را اعمال می‌کند.

The kingdom argues

این کشور پادشاهی استدلال می‌کند

that its laws allow it to detain or deport foreigners

که این قوانین است که اجازه می‌دهد که خارجی‌هایی را که برای اقتصاد

who pose a risk to the economy

امنیت و یا بهداشت عمومی

or the security or the public health

یا اخلاقیات دولت خطر ایجاد می‌کنند،

or the morals of the state.

بازداشت یا اخراج کنند.

But these laws, when applied to people living with HIV,

اما این قوانین هنگامی که بر افراد مبتلا به HIV اعمال می‌شوند،

are a violation of international human rights agreements

ناقض توافقنامه‌های بین المللی حقوق بشری است

to which these countries are signatories.

که این کشورها امضاء کرده‌اند.

But you know what?

اما می‌دانید چیست؟

Matters of principle aside,

جدای از موضوعات اصلی،

practically speaking, these laws drive HIV underground.

درواقع، این قوانین باعث حرکت مخفیانه HIV در زیر زمین می‌شود.

People are less likely to come forth

افراد کمتر احتمال دارد

to be tested or treated or to disclose their condition,

که آزمایش و یا درمان شوند و یا وضعیتشان را افشا کنند.

none of which helps these individuals

هیچ کدام از این قوانین به افراد

or the communities these laws purport to protect.

یا جوامع به حمایت از آنها کمک نمی کند.

Today we can prevent the transmission of HIV.

امروز می‌توانیم از انتقال HIV جلوگیری کنیم.

And with treatment, it is a manageable condition.

و با درمان، این یک وضعیت قابل کنترل است،

We are very far from the days

ما بسیار دور از روزهایی هستیم

when the only practical response to dread disease

که تنها پاسخ عملی به بیماری هراسی

was to have banished the afflicted --

این بود که مبتلا شدگان را تبعید کنیم--

like this, "The Exile of the Leper."

مثل این، «جذامی را تبعید کنید.»

So you tell me why, in our age of science,

خب به من بگویید چرا، در عصر علم ما،

we still have laws and policies

هنوز قوانین و سیاست‌هایی داریم

which come from an age of superstition.

که از عصر خرافات و موهوم پرستی آمده‌اند.

Time for a quick show of hands.

موقع بالا بردن دست‌ها است.

Who here has been touched by HIV --

چه کسی در اینجا به HIV مبتلا شده است--

either because you yourself have the virus

خواه به این دلیل که شما خودتان این ویروس دارید

or you have a family member or a friend or a colleague

یا شما یک عضو خانواده یا دوست یا همکار دارید

who is living with HIV?

که با HIV زندگی می کند؟

Hands up.

دستا بالا.

Wow. Wow.

شگفتا!

That's a significant number of us.

تعداد قابل توجهی از ما.

You know better than anyone

شما بهتر از هر کسی می‌دانید

that HIV brings out

که HIV بهترین و بدترین را

the best and the worst in humanity.

دربشریت به ارمغان می‌آورد.

And the laws reflect these attitudes.

و قوانین این نگرش‌ها را منعکس می‌کنند.

I'm not just talking about laws on the books,

من فقط در مورد قوانین مربوط به کتاب‌ها صحبت نمی‌کنم

but laws as they are enforced on the streets

بلکه قوانینی که در خیابان‌ها اجرا می‌شوند

and laws as they are decided in the courts.

و یا قوانینی که در دادگاه‌ها تصمیم گیری می‌شوند.

And I'm not just talking about laws

وفقط درباره قوانینی صحبت نمی‌کنم

as they relate to people living with HIV,

که مربوط به افرادی است که با HIV زندگی می‌کنند،

but people who are at greatest risk of infection --

بلکه افرادی که بیشترین خطرعفونت را دارند--

people such as those who inject drugs or sex workers

مانند کسانی که دارو تزریق می‌کنند یا کارگران جنسی

or men who have sex with men

یا مردان همجنس‌باز

or transgendered persons

یا افراد تغییرجنسیت داده

or migrants or prisoners.

یا مهاجران یا زندانیان.

And in many parts of the world that includes women and children

و در بسیاری از نقاط جهان شامل زنان و کودکانی می‌شود

who are especially vulnerable.

که به ویژه آسیب‌پذیر هستند.

Now there are laws in many parts of the world

در حال حاضر قوانین در بسیاری از نقاط جهان وجود دارد

which reflect the best of human nature.

که بهترین نوع فطرت انسانی را منعکس می‌کنند.

These laws treat people touched by HIV

این قوانین افراد مبتلا به HIV

with compassion and acceptance.

را با شفقت و مقبولیت درمان می‌کنند

These laws respect universal human rights

این قوانین جهانی به حقوق بشر احترام می‌گذارند.

and they are grounded in evidence.

و به شواهد پایبند هستند.

These laws ensure that people living with HIV

این قوانین اطمینان حاصل می‌کنند که افرادی که با HIV زندگی می‌کنند

and those at greatest risk

و کسانی که در معرض بیشترین خطر قرار دارند

are protected from violence and discrimination

از خشونت و تبعیض در امان هستند

and that they get access to prevention and to treatment.

و دسترسی به پیشگیری و درمان را دارند.

Unfortunately, these good laws

متاسفانه، این قوانین خوب

are counter-balanced by a mass

با حجم قابل توجهی از قوانین بد

of really bad law --

موازنه شده‌اند---

law which is grounded in moral judgement

قانونی که برپایه قضاوت اخلاقی

and in fear and in misinformation,

و در ترس ونا آگاهی استوار است،

laws which specifically punish people living with HIV

قوانینی که به طور خاص افراد مبتلا به HIV یا افرادی را که در

or those at greatest risk.

معرض بیشترین خطرقرار دارند مجازات می‌کند

These laws fly in the face of science,

این قوانین در برابر علم مبارزه می‌کنند،

and they are grounded in prejudice

آنها بر پایه تعصب

and in ignorance and in a rewriting of tradition

جهل و در بازنویسی سنت

and a selective reading of religion.

و خواندن انتخابی دین بنا شده اند.

But you know what? You don't have to take my word for it.

اما میدونین چیه؟ شما لازم نیست به کلام من متکی باشید.

We're going to hear from two people

ما قصد داریم از دو نفر که در پایان خط

who are on the sharp end of the law.

خشونت حاصل از قانون قرار دارند، بشنویم.

The first is Nick Rhoades. He's an American.

اولی نیک رودز است.او آمریکایی است.

And he was convicted under the U.S. State of Iowa's law

و او تحت قانون ایالت آیووا ایلات متحده در

on HIV transmission and exposure --

مورد انتقال و قرار گرفتن در معرض HIV محکوم شده بود--

neither of which offense he actually committed.

در صورتی که هیچ یک از جرم‌ها را مرتکب نشده بود.

(Video) Nick Rhoades: If something is against the law

نیک رودز: اگر چیزی در برابر قانون باشد

then that is telling society

آن را به جامعه می‌گوید

that is unacceptable, that's bad behavior.

که غیر قابل قبول است، رفتار بدی است.

And I think the severity of that punishment

و فکر می‌کنم شدت این مجازات

tells you how bad you are as a person.

به شما می‌گوید که به عنوان فرد شما چقدر بد هستید.

You're a class B felon,

شما مجرم درجه ب هستید.

lifetime sex offender.

مجرم جنسی ابدی.

You are a very, very, very bad person.

شما آدم بسیار، بسیار بدی هستید.

And you did a very, very, very bad thing.

و کار بسیار، بسیار بدی انجام داده‌اید.

And so that's just programmed into you.

و بنابراین فقط برای شما برنامه ریزی شده.

And you go through the correctional system

و شما سیستم اصلاحی را می‌گذرانید

and everyone's telling you the same thing.

و همه همان چیز را به شما می‌گویند.

And you're just like, I'm a very bad person.

و شما فقط این حس را دارید که من آدم بسیار بدی هستم.

Shereen El-Feki: It's not just a question

شرین ال فیکی: این فقط زیر سوال بردن

of unfair or ineffective laws.

قوانین ناعادلانه یا ناموثر نیست.

Some countries have good laws,

بعضی کشورها قوانین خوبی دارند،

laws which could stem the tide of HIV.

قوانینی که می‌تواند موجب ریشه‌کنی HIV شود.

The problem is that these laws are flouted.

مشکل مورد اهانت واقع شدن این قوانین است.

زیرا این لکه ننگ مجوزی غیر رسمی

Because stigma gives unofficial license

to treat people living with HIV

به درمان افراد مبتلا به HIV یا کسانی

or those at greatest risk

که درمعرض بیشترین خطر هستند

unlike other citizens.

بر خلاف دیگر شهروندان می‌دهد.

And this is exactly what happened

این دقیقا همان چیزی است که

to Helma and Dongo from Namibia.

برای هولما و دونگو از نامیبیا اتفاق افتاده است.

(Video) Hilma: I found out

هیلما: هنگامی که برای بررسی بارداری

when I went to the hospital for a pregnancy check-up.

به بیمارستان رفتم متوجه شدم.

The nurse announced that every pregnant woman

پرستار اعلام کرد که هرخانم باردار باید در

must also be tested for HIV that day.

همان روز برای HIV آزمایش شود.

I took the test and the result showed I was positive.

من آزمایش دادم و نتیجه نشان داد که مثبت بودم.

That's the day I found out.

آن روز بود که فهمیدم.

The nurse said to me, "Why should you people bcome pregnant

پرستار بهم گفت، «چرا شما باید باردارشوید.

when you know you are HIV positive?

وقتی که می دانید HIV مثبت هستید؟

Why are you pregnant when you are living positive?"

چرا باردارهستید وقتی مثبت زندگی می کنید؟

I am sure now that is the reason they sterilized me.

من مطمئن هستم که همین دلیل است که آنها مرا قرنطینه کردند.

Because I am HIV positive.

چون HIV مثبت هستم.

They didn't give the forms to me

آنها فر‌م‌ها را به من ندادند

or explain what was in the form.

ویا توضیح ندادند که در فرم چه بود.

The nurse just came with it

پرستار با فرمی که قبلا تیک خورده بودآمد

already marked where I had to sign.

و من می‌بایست امضا می‌کردم.

And with the labor pain,

وبا درد زایمان،

I didn't have the strength to ask them to read it to me.

قدرت نداشتم از آنها بخواهم آن را برای من بخوانند.

I just signed.

من فقط امضا کردم.

SE: Hilma and Nick and our man in the kingdom

هیلما و نیک و مردمان ما در کشور پادشاهی

are among the 34 million people living with HIV

براساس برآوردهای اخیر درمیان ۳۴ میلیون نفر مبتلا

according to recent estimates.

به HIV زندگی می‌کنند.

They're the lucky ones

آنها از خوش شانس‌ها هستند

because they're still alive.

زیرا هنوز زنده هستند.

According to those same estimates,

با توجه به تخمین‌های مشابه،

in 2010 1.8 million people died

در سال ۲۰۱۰، ۱/۸ میلیون نفر به دلایل مرتبط

of AIDS related causes.

با ایدز جان باختند.

These are terrible and tragic figures.

این‌ها شخصیت‌هایی وحشتناک وغم انگیزهستند.

But if we look a little more broadly into the statistics,

اما اگر به طورکلی بیشتر به آمار نگاه کنیم،

we actually see some reason for hope.

در واقع شاهد دلایلی برای امید هستیم.

Looking globally, the number of new infections of HIV is declining.

درنگاه جهانی، تعداد عفونت‌های جدید HIV درحال کاهش یافتن هستند.

And looking globally as well,

و نیز درنگاه جهانی،

deaths are also starting to fall.

آمار مرگ و میر نیز شروع به تنزل کرده‌اند.

There are many reasons for these positive developments,

دلایل زیادی برای این تحولات مثبت وجود دارد

but one of the most remarkable

اما یکی از قابل توجه ترین دلایل

is in the increase in the number of people around the world

رشد و افزایش تعداد افراد برای مداوا توسط داروهای آنتی رترووایرال

on anti-retroviral therapy,

درسرتاسر جهان است،

the medicines they need to keep their HIV in check.

داروهایی که آنها برای کنترل HIV نیاز دارند.

Now there are still many problems.

اکنون هنوزمشکلات زیادی وجود دارد.

Only about half of the people who need treatment

فقط حدود نیمی از افرادی که نیازبه درمان دارند،

are currently receiving it.

در حال حاضر آن را دریافت می‌کنند.

In some parts of the world --

در بعضی از بخش‌های جهان--

like here in the Middle East and North Africa --

مثل اینجا در خاورمیانه وشمال ‌آفریقا--

new infections are rising and so are deaths.

عفونت‌های جدید وهمچنین مرگ و میر در حال افزایش هستند.

And the money, the money we need

و پول، پولی که ما برای پاسخ جهانی به

for the global response to HIV,

HIV نیاز داریم،

that is shrinking.

در حال کاهش یافتن است.

But for the first time

اما برای اولین بار

in three decades into this epidemic

در سه دهه این اپیدمی

we have a real chance to come to grips with HIV.

ما فرصتی واقعی برای مقابله با HIV داریم.

But in order to do that

اما برای انجام این کار

we need to tackle an epidemic of really bad law.

ما باید با قانون واقعا بد همه گیر برخورد کنیم.

It's for this reason

به همین دلیل است که

that the Global Commission on HIV and the Law,

کمیسیون جهانی HIV و قانونی،

of which I'm a member,

که من عضو آن هستم،

was established by the agencies of the United Nations --

توسط سازمان ملل تاسیس شد --

to look at the ways that legal environments

تا نگاهی به راه هایی که محیط قانونی افراد مبتلا

are affecting people living with HIV

به HIV، تحت تاثیر قرار می‌دهد و

and those at greatest risk,

کسانی که بیشترین خطر را دارند.بیندازد

and to recommend what should be done

و توصیه می‌کند که چه کاری را باید انجام دهیم

to make the law an ally, not an enemy,

تا قانون را به یک متحد، نه یک دشمن

of the global response to HIV.

در پاسخ جهانی به HIV تبدیل کنیم.

Let me give you just one example

اجازه بدهید من فقط یک مثال از نحوه

of the way a legal environment

تفاوت مثبتی که یک محیط قانونی

can make a positive difference.

می‌تواند ایجاد کند به شما بدهم.

People who inject drugs

افرادی که داروهای تزریقی مصرف می‌کنند

are one of those groups I mentioned.

یکی از گروه هایی است که من ذکر کردم.

They're at high risk of HIV

آنها در معرض خطر ابتلا به HIV

through contaminated injection equipment

از طریق تجهیزات تزریق آلوده و سایر

and other risk-related behaviors.

رفتارهای مرتبط با خطر هستند.

In fact, one in every 10 new infections of HIV

در واقع، یکی ازهر ۱۰ عفونت جدید HIV

is among people who inject drugs.

در میان افرادی است که مواد مخدر مصرف می‌کنند.

Now drug use or possession

در حال حاضر تقریبا درهرکشوری مصرف مواد

is illegal in almost every country.

یا حامل مواد مخدرغیرقانونی است.

But some countries take a harder line on this than others.

اما بعضی از کشورها خطوطی سخت تر از سایر کشورها دارند.

In Thailand people who use drugs,

در تایلند افرادی که از مواد مخدر استفاده می‌کنند،

or are merely suspected of using drugs,

یا این که صرفا مظنون به استفاده آن هستند،

are placed in detention centers,

در بازداشتگاه قرار می‌گیرند،

like the one you see here,

مثل این شخص که اینجا می‌بینید،

where they are supposed to clean up.

جایی که قرار است درآن پاک شوند.

There is absolutely no evidence

شواهدی به طور مطلق وجود ندارد

to show that throwing people into detention

که نشان دهد که انداختن افراد به بازداشت

cures their drug dependence.

می‌تواند وابستگی آنها به مواد را درمان کند.

There is, however, ample evidence

با این حال، شواهد فراوانی وجود دارد

to show that incarcerating people

که نشان می‌دهد زندانی کردن،

increases their risk of HIV and other infections.

خطر ابتلا به HIV و سایر عفونت‌ها را افزایش می‌دهند.

We know how to reduce HIV transmission and other risks

ما می‌دانیم که چگونه می توان انتقال HIV و سایر خطرات را در افرادی

in people who inject drugs.

که مواد مصرف می‌کنند، کاهش داد.

It's called harm reduction,

این کاهش آسیب پذیری نامیده می‌شود،

and it involves, among other things,

و شامل موارد زیر می‌شود،

providing clean needles and syringes,

ارائه سوزن‌ها و سرنگ‌های تمیز،

offering opioid substitution therapy

ارائه درمان جایگزینی مواد مخدر

and other evidence-based treatments

و سایر روش‌های مبتنی بر شواهد

to reduce drug dependence.

برای کاهش وابستگی به مواد مخدر.

It involves providing information

این شامل ارائه اطلاعات

and education and condoms

و آموزش و کاندوم‌ها

to reduce HIV transmission,

برای کاهش انتقال HIV می‌باشد.

and also providing HIV testing

و همچنین تست HIV و

and counseling and treatment

مشاوره و درمان باید برای

should people become infected.

افراد آلوده شده باشد.

Where the legal environment allows for harm reduction

در مواردی که محیط قانونی اجازه کاهش آسیب

the results are striking.

را فراهم می‌کند نتایج قابل توجه است.

Australia and Switzerland

استرالیا و سوئیس

were two countries which introduced harm reduction

دو کشور بودند که در اوایل اپیدمی شیوع ایدز

very early on in their HIV epidemics,

کاهش آسیب پذیری را معرفی کردند،

and they have a very low rate of HIV

و آنها نرخ بسیار پایینHIV را

among injecting drug users.

در میان مصرف کنندگان مواد دارند.

The U.S. and Malaysia

ایالات متحده و مالزی

came to harm reduction a little later,

کمی بعدتر به کاهش آسیب رسیدند و

and they have higher rates of HIV in these populations.

میزان بالای HIV دراین جمعیت‌ها بیشتر است.

Thailand and Russia, however,

با این حال، تایلند و روسیه

have resisted harm reduction

در برابر کاهش آسیب مقاومت کرده

and have stringent laws

و قوانین سختگیرانه ای دارند

which punish drug use.

که مصرف کنندگان مواد را مجازات می‌کند.

And hey, surprise,

و راستی، سورپرایز،

very high rates of HIV among people who are injecting drugs.

نرخ بسیار بالای HIV در میان افرادی که مواد مخدر تزریق می‌کنند،

At the Global Commission we have studied the evidence,

در کمیسیون جهانی ما شواهد را مطالعه کرده ایم

and we've heard the experiences

و ما تجارب بیش از ۷۰۰ نفر

of over 700 people from 140 countries.

از ۱۴۰ کشور را شنیده ایم.

And the trend? Well the trend is clear.

ومنظور؟ خب منظور شفافه.

Where you criminalize people living with HIV

شما در آنجا افرادی را که مبتلا به HIV هستند یا افرادی که بیشترین

or those at greatest risk,

خطر را دارند مجرم می‌شناسید،

you fuel the epidemic.

شما همه گیری را تقویت می‌کنید.

Now coming up with a vaccine for HIV

حالا یک واکسن برای HIV

or a cure for AIDS --

و یا درمان برای ایدز میاد

now that's rocket science.

در حال حاضر این عمل بسیار راحت است.

But changing the law isn't.

اما تغییر قانون نیست.

And in fact, a number of countries are starting to make progress

و در واقع، تعدادی از کشورها شروع به

on a number of points.

پیشرفت در تعدادی از نقاط می‌کنند.

To begin, countries need to review their legislation

برای شروع کشورها باید قوانین خود را بررسی کنند

as it touches HIV and vulnerable groups.

چرا که با HIV و گروه های آسیب‌پذیر روبرو هستند.

On the back of those reviews,

در پشت این بررسی‌ها

governments should repeal laws

دولت‌ها باید قوانینی را لغو کنند

that punish or discriminate against people living with HIV

که علیه افرادی که با HIV یا کسانی که بیشترین خطر را دارند

or those at greatest risk.

تبعیض قائل می‌شود و یا مجازات می‌کند.

Repealing a law isn't easy,

لغو قانون آسان نیست،

and it's particularly difficult

و بسیار دشوار است

when it relates to touchy subjects like drugs and sex.

زمانی که آن به موضوعات مضر مانند مواد مخدر و سکس مربوط است.

But there's plenty you can do while that process is underway.

اما کارهای هستد که می‌توانید انجام دهید درحالی که این روند در حال انجام است.

One of the key points is to reform the police

یکی از نکات کلیدی این است که پلیس اصلاح شود

so that they have better practices on the ground.

تا شیوه‌های بهتر بر روی زمین داشته باشند.

So for example, outreach workers

بنابراین، برای مثال،کارگران بالادست

who are distributing condoms to vulnerable populations

که کاندوم را برای افراد آسیب پذیر توزیع می کنند

are not themselves subject to police harassment

خود را تحت آزار و اذیت و یا سوء استفاده

or abuse or arbitrary arrest.

یا دستگیری خودسرانه قرار نمی‌دهند.

همچنین می‌توانیم قضات را آموزش دهیم

We can also train judges

so that they find flexibilities in the law

تا بتوانند انعطاف پذیری در قانون را پیدا کنند

and so that they rule on the side of tolerance

تاجایی که در کنار تحمل

rather than prejudice.

در عوض قضاوت نظر دهند.

We can retool prisons

ما می توانیم زندان‌ها را مجددا تجهیز کنیم

so that HIV prevention and harm reduction

به طوری که پیشگیری ازHIV و

is available to prisoners.

کاهش آسیب در زندان‌ها در دسترس باشد.

The key to all this is reinforcing civil society.

کلید این همه تقویت جامعه مدنی است.

Because civil society is key

ازآنجا که جامعه مدنی کلیدی است

to raising awareness among vulnerable groups

برای افزایش آگاهی در میان گروه های آسیب پذیر

of their legal rights.

از حقوق قانونی‌شان است.

But awareness needs action.

اما آگاهی نیاز به عمل دارد.

And so we need to ensure

بنابراین باید اطمینان حاصل کنیم

that these people who are living with HIV

که این افراد که با HIV زندگی می‌کنند

or at greatest risk of HIV

یا بیشترین خطر ابتلا به HIV را دارند

have access to legal services

دسترسی به خدمات قانونی دارند

and they have equal access to the courts.

و دسترسی برابر به دادگاه ها دارند.

And also important is talking to communities

و همچنین مهم است که با جوامع صحبت کنیم

so that we change interpretations

تا تفسیرهای قانون مذهبی یا

of religious or customary law,

عرفی را تغییر دهیم که،

which is too often used

اغلب برای توجیه مجازات

to justify punishment and fuel stigma.

و نقض محرک استفاده می‌شود.

For many of us here

برای بسیاری از ما در اینجا

HIV is not an abstract threat.

HIV یک تهدید انتزاعی نیست.

It hits very close to home.

این عبارت به واقعیت نزدیک است.

The law, on the other hand,

قانون، به بیان دیگر،

can seem remote, arcane, the stuff of specialists,

می‌تواند راه دور، عجیب و غریب، کارشناسان به نظر برسد

but it isn't.

اما این نیست

Because for those of us who live in democracies,

از آنجا که برای کسانی که در دموکراسی‌ها

or in aspiring democracies,

و یا در دموکراسی‌های الهام‌بخش زندگی می‌کنند،

the law begins with us.

قانون با ما آغاز می شود.

Laws that treat people living with HIV

قوانینی که افرادی را که با HIV زندگی می‌کنند درمان می‌کند و

or those at greatest risk with respect

به افراد در معرض بزرگترین خطرات احترام می‌گذارد و

start with the way that we treat them ourselves: as equals.

با راهی که خودمان را درمان می‌کنیم به همان اندازه شروع می‌شود.

If we are going to stop the spread of HIV in our lifetime,

اگر قصد داریم HIV را در طول عمر خود متوقف کنیم.

then that is the change we need to spread.

پس این تغییری است که باید گسترش دهیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)