Thelma Golden: How art gives shape to cultural change

تلما گولدن:چگونه هنر به تغییرات فرهنگی شکل میدهد.

Translator: hamed hajabooei Reviewer: soheila Jafari

The brilliant playwright, Adrienne Kennedy,

نمایشنامه نویس بااستعداد آدرین کرمدی

wrote a volume called

کتابی نوشت ونام آنراگذاشت

"People Who Led to My Plays."

"مردمی که مرابه سمت نمایشهایم سوق دادند."

And if I were to write a volume,

واگرقرار بودمن آن کتاب رابنویسم,

it would be called,

دلم میخواست نامش را بگذارم,

"Artists Who Have Led My Exhibitions"

"هنرمندانی که مرابه سمت نمایشگاه هایم سوق داده اند"

because my work,

برای اینکه کارمن

in understanding art and in understanding culture,

درک کردن هنر است وفهم فرهنگ وتمدن،

has come by following artists,

که توسط هنرمندانی که در زیر به آنها اشاره میکنم بدست آمده,

by looking at what artists mean

بواسطه نوع نگاه به اینکه هنرمندان چه مقصودی دارند

and what they do and who they are.

وآنها چه کارهایی انجام میدهند وهمچنین اینکه آنها چه اشخاصی هستند.

J.J. from "Good Times,"

یکی ازآنها جی جی است دربرنامه تلویزیونی " زمان خوب Good Times"

(Applause)

تشویق حاضرین

significant to many people of course

که البته برای بسیاری ازمردم مهم وقابل توجه بود

because of "Dy-no-mite,"

به خاطر اصطلاح معروفش"دین -او-میت"

but perhaps more significant

ولی شاید بسیاری ازاین هنرمندان معروف

as the first, really, black artist

در واقع اولین هنرمندان سیاه پوست

on primetime TV.

مجموعه برنامه هایی که عصرها ازتلویزیون پخش میشد ، باشند.

Jean-Michel Basquiat,

جین-مایکل باسکیت

important to me because [he was]

برای من مهم است به این دلیل که

the first black artist in real time

اواولین هنرمند سیاه پوست درروزگار حقیقی است

that showed me the possibility of

که به من امکان

who and what I was about to enter into.

چه کسی بودن وچه چیزی بودن را برای ورود به آن( پروژه مورد نظرش) نشان داد.

My overall project is about art --

پروژه جامع من درباره هنر است،

specifically, about black artists --

مخصوصادررابطه باهنرمندان سیاه پوست

very generally

به صورت خیلی کلی

about the way in which art

درباره راهی که هنر

can change the way we think

میتونه اسلوب فکری مارو عوض کنه

about culture and ourselves.

درباره تمدن وفرهنگ وخودمان.

My interest is in artists

علاقه من به هنرمندانی است که

who understand and rewrite history,

تاریخ رادرک میکنند وآنرا دوباره مینویسند،

who think about themselves

آنهایی که دررابطه باهمگان می اندیشند

within the narrative

درزمینه

of the larger world of art,

وسعت دنیای هنر

but who have created new places

ولی چه کسی مکانهای جدید راآفریده است

for us to see and understand.

برای ما تا ببینیم وبیندیشیم.

I'm showing two artists here, Glenn Ligon and Kara Walker,

من دوهنرمندرابه شما معرفی میکنم گلن لیگن وکارول والکر

two of many who really form for me

دو نفر از بین همه که واقعا مرا برای سوالاتی اساسی وبنیادی که من میخواهم به گوش جهانیان به عنوان یک مدیرموزه برسانم، شکل دادند

the essential questions that I wanted to bring

دو نفر از بین همه که واقعا مرا برای سوالاتی اساسی وبنیادی که من میخواهم به گوش جهانیان به عنوان یک مدیرموزه برسانم، شکل دادند

as a curator to the world.

دو نفر از بین همه که واقعا مرا برای سوالاتی اساسی وبنیادی که من میخواهم به گوش جهانیان به عنوان یک مدیرموزه برسانم، شکل دادند

I was interested in the idea

من به این موضوع علاقمند شدم

of why and how

چراوچگونه

I could create a new story,

میتوانم یک داستان جدید،یک روایت جدید در تاریخ هنر، ویک روایت جدید در جهان را خلق کنم.

a new narrative in art history

میتوانم یک داستان جدید،یک روایت جدید در تاریخ هنر، ویک روایت جدید در جهان را خلق کنم.

and a new narrative in the world.

میتوانم یک داستان جدید،یک روایت جدید در تاریخ هنر، ویک روایت جدید در جهان را خلق کنم.

And to do this, I knew

وبرای انجام این کار فهمیدم

that I had to see the way in which artists work,

که باید شیوه ای که هنرمندان با آن کار میکنند را ببینیم

understand the artist's studio

و درک کنم که استودیو یک هنرمند

as a laboratory,

به مانند یک آزمایشگاه است،

imagine, then,

وسپس تصور کنم

reinventing the museum as a think tank

این موزه به مانند یک مخزن فکر دوباره بازسازی شود،

and looking at the exhibition

وبه نمایشگاه

as the ultimate white paper -- asking questions,

به مانند یک کاغذسفید نهایی نگاه کنم وسوالاتی بپرسم

providing the space

وفضایی رامهیاکنم

to look and to think about answers.

تابنگریم وبه جوابها بیندیشم

In 1994,

درسال1994،

when I was a curator at the Whitney Museum,

زمانیکه من مدیرموزه ویتنی بودم،

I made an exhibition called Black Male.

نمایشگاهی برپاکردم به نام "مردان سیاه"

It looked at the intersection

که به برخورد نژاد و جنسیت در هنر معاصر آمریکایی نگاه میکرد.

of race and gender

که به برخورد نژاد و جنسیت در هنر معاصر آمریکایی نگاه میکرد.

in contemporary American art.

که به برخورد نژاد و جنسیت در هنر معاصر آمریکایی نگاه میکرد.

It sought to express

این نمایشگاه به دنبال راههایی که درآن هنر میتواند فضایی برای گفتگو بیان کند، بود

the ways in which art

این نمایشگاه به دنبال راههایی که درآن هنر میتواند فضایی برای گفتگو بیان کند، بود

could provide a space for dialogue --

این نمایشگاه به دنبال راههایی که درآن هنر میتواند فضایی برای گفتگو بیان کند، بود

complicated dialogue,

برای گفتگوهای پیچیده

dialogue with many, many points of entry --

گفتگوهایی با موصوعات بسیار زیادی برای ورود،

and how the museum could be the space

واینکه چگونه موزه میتواند فضایی برای

for this contest of ideas.

رقابت ایده ها ایجادکند.

This exhibition included

این نمایشگاه شامل

over 20 artists

کارهای بیش از 20 هنرمند

of various ages and races,

درسن ونژادهای مختلف بود،

but all looking at black masculinity

ولی دید همه آنها به کارهای مردان سیاه پوست بود

from a very particular point of view.

با یک دیدگاه بسیار خاص.

What was significant about this exhibition

نکته مهم دررابطه بااین نمایشگاه

is the way in which

این بود که آیا راهی هست که

it engaged me in my role

آن مرامجذوب نقش و وظیفه ام

as a curator, as a catalyst,

به عنوان یک مدیر ویاسازمان دهنده،

for this dialogue.

برای این گفتگوها، کند.

One of the things that happened

یکی ازچیزهایی که اتفاق افتاد

very distinctly in the course of this exhibition

به صورت خیلی واضح ومشخص درجریان این نمایشگاه

is I was confronted with the idea

این بودکه من با ایده ای مواجه شدم

of how powerful images can be

که چگونه تصاویر قدرتمند میتواند باعث این شودکه

in people's understanding of themselves and each other.

مردم خودشان ویکدیگر رادرک کنند

I'm showing you two works, one on the right by Leon Golub,

من به شما دوتا کاررو نشون میدم یکی درسمت راست من ,کاری از لئون گلوب

one on the left by Robert Colescott.

ودیگری درسمت چپم,کاری از روبرت کولسکات

And in the course of the exhibition --

ودر طی برگزاری نمایشگاه

which was contentious, controversial

که برایم جدال برانگیز ومباحثه ای بود

and ultimately, for me,

ونهایتا برایم

life-changing

دگرگونی زندگی بود،

in my sense of what art could be --

نسبت به حس ودرک من که هنر چی میتونه باشه؟

a woman came up to me on the gallery floor

روزی خانمی درسالن گالری پیش من آمد

to express her concern about the nature

تا دلواپسیهایش را نسبت به این طبیعی بیان کنه

of how powerful images could be

که چگونه تصاویرمیتوانند قدرتمند باشند

and how we understood each other.

وچگونه مایکدیگر را درک کنیم.

And she pointed to the work on the left

واو به کارسمت چپ من اشاره کرد

to tell me how problematic this image was,

تا به من بگه که مسئله حیرت آور این تصویر چی بوده ،

as it related, for her, to the idea of

برای او، این مربوط به طرز تفکری از چگونه نشان دادن شدن مردم سیاه پوست بود.

how black people had been represented.

برای او، این مربوط به طرز تفکری از چگونه نشان دادن شدن مردم سیاه پوست بود.

And she pointed to the image on the right

وسپس او به تصویرسمت راست من به عنوان نمونه اشاره کرد

as an example, to me, of the kind of dignity

(و گفت ) برای من ، این مثال با شکوهی است که نیاز دارد تا توصیف شود

that needed to be portrayed

(و گفت ) برای من ، این مثال با شکوهی است که نیاز دارد تا توصیف شود

to work against those images in the media.

تا از آن برعلیه این گونه تصاویردر رسانه‌ها استفاده شود.

She then assigned these works racial identities,

سپس او آنرا هویت نژادی قلمداد کرد

basically saying to me that the work on the right,

در واقع او به من گفت که کار سمت راست

clearly, was made by a black artist,

به وضوح حاصل کار یک هنرمند سیاه پوست است،

the work on the left, clearly, by a white artist,

وبه وضوح اثر سمت چپ متعلق به یک هنرمند سفیدپوست

when, in effect,

زمانیکه، در عمل

that was the opposite case:

این برعکس بود

Bob Colescott, African-American artist;

هنرمند آفریقایی -آمریکایی باب کولسکات بود

Leon Golub, a white artist.

لئون گلب هنرمند سفید پوست بود.

The point of that for me was

امانکته آن برای من این بود که

to say -- in that space, in that moment --

که بگویم درآن فضا ودرآن لحظه

that I really, more than anything,

که درواقع من بیشتر ازهرچیزی،

wanted to understand

نیاز داشتم به دانستن اینکه

how images could work, how images did work,

چگونه تصاویر میتوانند موثر واقع بشوند وچگونه تصاویر این کارو کردند،

and how artists provided

وچگونه یک هنرمند

a space bigger than one

فضایی بزرگتر ازآنچه

that we could imagine in our day-to-day lives

که ما میتوانیم در زندگی روزمره مان تصور کنیم را فراهم میکند

to work through these images.

تادرمیان این تصاویر کارکنیم.

Fast-forward and I end up in Harlem;

سریعتر حرکت کنم,و به هارلم برسم،

home for many of black America,

وهارلم خانه بسیاری از سیاهپوستان آمریکااست

very much the psychic heart

جایی که بیشترین تاثیرات ذهنی وروحی وقلب

of the black experience,

تجربه های هنرمندان سیاه پوست است

really the place where the Harlem Renaissance existed.

به واقع جایی است که تمام رنسانس ها درآنجا موجودند.

Harlem now, sort of explaining

هارلم حالا به گونه ای از توضیحات

and thinking of itself in this part of the century,

وتفکرات در زمینه خودش در این قسمت از قرنمان تبدیل شده،

looking both backwards and forwards ...

که هم به پیش رو وهم به گذشته نگاه ویژه دارد.

I always say Harlem is an interesting community

من معمولا میگویم که هارلم یک اجتماع جالب است

because, unlike many other places,

زیرا برخلاف خیلی جاهای دیگر،

it thinks of itself in the past, present

هارلم همزمان به خودش درزمان گذشته ،حال

and the future simultaneously;

و درآینده فکر میکند.

no one speaks of it just in the now.

هیچ کس تنها درباره آن درزمان حال صحبت نمیکند.

It's always what it was and what it can be.

واین معمولا چیزی است که بوده ومیتواند باشد.

And, in thinking about that,

ودرباره آن می اندیشیم

then my second project, the second question I ask is:

سپس دومین پروژه من ,ودومین سوالم را میپرسم

Can a museum

موزه ها میتوانند

be a catalyst in a community?

به عنوان یک عامل فعال کننده دراجتماع مطرح باشند؟

Can a museum house artists

موزه ها میتوانند خانه هنرمندان شوند

and allow them to be change agents

وبه آنها اجازه دهد تاماموریتشان

as communities rethink themselves?

به عنوان اجتماعاتی که به خودشان دوباره فکرکنند را تغییر دهند؟

This is Harlem, actually, on January 20th,

اینجا هارلم است درواقع در بیستم ژانویه( روزی که اوباما رئیس جمهور شد)،

thinking about itself in a very wonderful way.

که به طرق شگفت آوری به خودش می اندیشد.

So I work now at The Studio Museum in Harlem,

حالا من درکارگاه هنری موزه هارلم کار میکنم،

thinking about exhibitions there,

ودرباره برگزاری یک نمایشگاه درآنجافکرمیکنم،

thinking about what it means to

ودرباره این موضوع می اندیشم که

discover art's possibility.

یافتن امکان‌های هنرچه معنی میدهد.

Now, what does this mean to some of you?

وحالا این برای شما چه معنی ای دارد؟

In some cases, I know that many of you

در برخی موارد،,میدانم بسیاری ازشما

are involved in cross-cultural dialogues,

درگیرگفتگوهای فرهنگی چندگانه شده اید

you're involved in ideas of creativity and innovation.

شما درگیرایده‌های خلاقانه ونوآوری هستید.

Think about the place that artists can play in that --

وبه مکانی که هنرمندان درآنجا میتوانند ( نقشی) را ایفا کنند می اندیشید

that is the kind of incubation and advocacy

وآن نوعی دوره نقاهت ودفاع است

that I work towards, in working with young, black artists.

که من به همراه با هنرمندان جوان سیاه پوست در این جهت کارمیکنم.

Think about artists, not as content providers,

به هنرمندان فکرکنید,نه به عنوان تهیه کنندگان خرسند،

though they can be brilliant at that,

فکرکنید که آنها میتوانند درآن کار بااستعداد باشند،

but, again, as real catalysts.

ولی دوباره به عنوان فعال کننده‌ها.

The Studio Museum was founded in the late 60s.

کارگاه هنری موزه دراواخر دهه 60 بنا شد.

And I bring this up because it's important to locate

واین موضوع رو گفتم برای اینکه این مهم است که

this practice in history.

این عمل رادرتاریخ معین کنیم،

To look at 1968,

به سال 1968 نگاه کنید،

in the incredible historic moment that it is,

به آن لحظات تاریخی باورنکردنی،

and think of the arc that has happened since then,

وبه آن آثاری که از آن زمان به جامانده فکرکنید،

to think of the possibilities that we are all

وبه همه آن امکاناتی که ماهمه

privileged to stand in today

اعطا شده تاامروز بایستیم فکر کنید،

and imagine that this museum

وتصورکنید که این موزه ها

that came out of a moment of great protest

ازیک لحظه از اعتراض بزرگ بوجود آمده،

and one that was so much about

وچیزی که خیلی درآن مورد اهمیت دارد

examining the history and the legacy

حفظ وبازبینی تاریخ ومیراث

of important African-American artists

هنرمندان آفریقایی-آمریکایی بود

to the history of art in this country

برای حفظ تاریخ هنر دراین سرزمین

like Jacob Lawrence, Norman Lewis,

مانند هنرمندانی ازجمله یاکوب لاورنس، نورمن لوئیس،

Romare Bearden.

رومر بردون.

And then, of course,

والبته،

to bring us to today.

برای آوردن خودمان به این دوران

In 1975, Muhammad Ali

درسال 1975 محمدعلی

gave a lecture at Harvard University.

یک سخنرانی در دانشگاه هاروارد داشت

After his lecture, a student got up and said to him,

بعد از سخنرانی یک دانشجو به سمت اوآمد وگفت

"Give us a poem."

" برای ما یک شعر بگو"

And Mohammed Ali said, "Me, we."

ومحمد علی گفت"من,ما"

A profound statement about the individual and the community.

معنی عمیق این سخن درباره فرد و اجتماع است،

The space in which now,

فضایی که حالا،

in my project of discovery, of thinking about artists,

درپروژه ام برای پی بردن ، درباره تفکرهنرمندان،

of trying to define

سعی میکنم تاتعریف کنم

what might be

نهضت فرهنگ هنر هنرمندان سیاه پوست درقرن21 چه چیزی ممکنه باشه

black art cultural movement of the 21st century.

نهضت فرهنگ هنر هنرمندان سیاه پوست درقرن21 چه چیزی ممکنه باشه

What that might mean

و چیزی که ممکنه

for cultural movements all over this moment,

برای این نهضت فرهنگی درتمامی این لحظات معنی دهد ،

the "me, we" seems

"من,ما" به نظر میرسد که

incredibly prescient

به طورباورنکردنی به پیش آگاهیست که

totally important.

کاملا با اهمیت است.

To this end,

برای این اختتامیه،

the specific project that has made this possible for me

پروژه مشخصی که این امکان را برای من ایجاد میکند

is a series of exhibitions,

این سری ازنمایشگاه هاست

all titled with an F --

که همه عناوینش با حرف Fشروع میشود

Freestyle, Frequency and Flow --

"سبک آزاد" ، "تناوب", و" جریان",

which have set out to discover

که هماهنگ شد برای کشف

and define

وتعیین

the young, black artists working in this moment

جوانان هنرمند سیاه پوستی را که دراین زمان فعالیت میکنند

who I feel strongly

کسانی که من به شدت احساس میکنم

will continue to work over the next many years.

به کارهایشان درسالهای آینده نیزادامه خواهندداد.

This series of exhibitions

این سری ازنمایشگاه ها

was made specifically

به طور مشخصی طراحی شد

to try and question

تابسنجد وبپرسد

the idea of what it would mean

که این ایده چه معنایی میتواند بدهد

now, at this point in history,

حالا دراین شرایط تاریخی

to see art as a catalyst;

تابه هنر به دید یک فعال کننده نگاه کرد،

what it means now, at this point in history,

وحالا این ایده دراین مرحله ازتاریخ چه معنایی میدهد،

as we define and redefine culture,

بطوریکه مافرهنگ را معین کنیم ودوباره تعریف کنیم،

black culture specifically in my case,

به خصوص فرهنگ سیاه پوستان را،

but culture generally.

ومعمولا فرهنگ

I named this group of artists

من این گروه ازهنرمندان را

around an idea, which I put out there

که پیرامون ایدهای که من معین کردم حرکت میکنند

called post-black,

هنرمندان معاصر آفریقایی -آمریکایی می نامم

really meant to define them

وواقعا قصدم این است که آنها را به عنوان

as artists who came and start their work now,

هنرمندانی که آمدندوحالا کارشان راشروع کردند معرفی می کنم،

looking back at history but start in this moment, historically.

آنها به به گذشته قبلا" نگاه کردند ولی دراین مقطع به طور تاریخی به آن نگاه میکنند.

It is really in this sense of discovery

واین درواقع دراین حس از یافته‌هایم

that I have a new set of questions that I'm asking.

که یک سری سوالهای جدید دارم که از آنها میپرسم.

This new set of questions is:

مجموعه سوالهای جدیدم این است که:

What does it mean, right now,

اکنون یک هنرمند آفریقایی-آمریکایی درکشورآمریکا بودن، چه معنایی میدهد؟

to be African-American in America?

اکنون یک هنرمند آفریقایی-آمریکایی درکشورآمریکا بودن، چه معنایی میدهد؟

What can artwork say about this?

وهنردرباره آن چه میگوید؟

Where can a museum exist

چه جاهایی موزه ها میتواند باشد

as the place for us all

به عنوان مکانی برای همه ما

to have this conversation?

که این گفتگوها ؟

Really, most exciting about this

واقعابیشترین هیجان درباره این،

is thinking about the energy and the excitement

زمانی است که درباره توانایی وهیجانی

that young artists can bring.

که این هنرمندان جوان میتوانند موجب آن شوند فکر میکنیم.

Their works for me are about,

کارهای آنها برای من درباره این است که

not always just simply

نه همیشه ولی حقیقتا

about the aesthetic innovation

درباره نوآوری در زمینه زیبایی شناسی است

that their minds imagine, that their visions create

که ذهنشان آنراتصورمیکند ،ودیدشان آنرا خلق میکند

and put out there in the world,

وآنرادراین جهان منتشر می سازد،

but more, perhaps, importantly,

ولی شاید اهمیت تر

through the excitement of the community

بخاطر هیجان جامعه است

that they create as important voices

که آنها آواهای مهمی را خلق میکنند

that would allow us right now to understand our situation,

که به ما اجازه می دهد تا موقعیتهایمان را هم اکنون و همچنین در آینده درک کنیم.

as well as in the future.

که به ما اجازه می دهد تا موقعیتهایمان را هم اکنون و همچنین در آینده درک کنیم.

I am continually amazed

من همواره حیرت زده‌ام

by the way in which

با شیوه ای که

the subject of race

موضوع قوم ونژاد

can take itself in many places

میتواند خودش را دربسیاری از مکانها نشان بدهد

that we don't imagine it should be.

که ماحتی تصور بودنش را نمیکنیم.

I am always amazed

من همواره حیرت زده‌ام

by the way in which artists are willing

ازاین جهت که هنرمندان اغلب راضی وراغب هستند

to do that in their work.

که آن کارها را در آثارشان انجام دهند.

It is why I look to art.

واین دلیلی است که من به هنر توجه دارم

It's why I ask questions of art.

واین دلیلی است که من درباره هنر سوال میپرسم

It is why I make exhibitions.

واین دلیلی است که من نمایشگاه برپا میکنم

Now, this exhibition, as I said,

حالا این نمایشگاهی که گفتم

40 young artists done over the course of eight years,

40هنرمند جوان متجاوزاز8سال برای برپایی آن کارکردند

and for me it's about considering the implications.

وبرای من این نمایشگاه درباره تفکر به معانی ومفاهیم است

It's considering the implications of

این تفکر درباره مفاهیمی است که

what this generation has to say to the rest of us.

این نسل چه چیزی برای گفتن به بقیه ما دارند.

It's considering what it means for these artists

وبا در نظر گرفتن اینکه چه هدفی برای این هنرمندان وجوددارد

to be both out in the world as their work travels,

که در هر دو جهان ، به عنوان سفری برای کارهایشان،

but in their communities

ولی درجامعه هایشان باشند

as people who are seeing and thinking

به مانند مردمی که میبینند وفکر میکنند

about the issues that face us.

درباره موضوعاتی که ما باآن مواجه میشوند.

It's also about thinking about

وهمچنین تفکر درباره

the creative spirit and nurturing it,

روح آفریننده وتربیت وپرورش آن

and imagining, particularly in urban America,

وتصورکنید به ویژه درمناطق شهری آمریکا

about the nurturing of the spirit.

درباره تربیت وپرورش روح وروان

Now, where, perhaps, does this end up right now?

احتمالا این در کجا این خاتمه می یابد؟

For me, it is about re-imagining

برای من این دوباره متصور شدن

this cultural discourse in an international context.

گفتمان‌های فرهنگی درزمینه های بین المللی است.

So the last iteration of this project

لذا آخرین موضوعی برای بازگویی مجدد درباره این پروژه

has been called Flow,

که "جریان " نامیده شده است،

with the idea now of creating

باایده ای که باعث ایجاد

a real network

یک شبکه ارتباطی واقعی

of artists around the world;

از هنرمندان دراطراف جهان میشود

really looking, not so much

که به واقع نگاه بسیار زیادی

from Harlem and out, but looking across,

به هارلم وخارج آن ندارد بلکه نگاهی گسترده به سرتاسر جهان دارد.

and Flow looked at artists all born on the continent of Africa.

واین "جریان" به همه هنرمندانی که درقاره آفریقا بدنیا آمده اند نگاه میکند.

And as many of us think about that continent

وهمچنین به خیلی از ما که به این قاره توجه داریم وفکرمیکنیم

and think about what if means

وبه این موضوع فکر میکنیم که چه معنی ای میدهد

to us all in the 21st century,

برای همه ما در قرن 21

I have begun that looking

ومن شروع به نگاه کردن به

through artists, through artworks,

تمام هنرمندان وتمام کارهای هنری کردم،

and imagining what they can tell us about the future,

وتصور اینکه چه چیزی دررابطه با آینده میتوانند به ما بگویند

what they tell us about our future,

وچه چیزی درباره آینده مان به ما میگویند

and what they create in their sense of

وآنها با احساسشان چه چیزی میتوانند خلق کنند از

offering us this great possibility of watching

این امکان مشاهده بزرگ وعظیم

that continent emerge as part

که آن قاره به عنوان جزئی از

of our bigger dialogue.

گفتگوهای بزرگتر برای ما پدیدار میکند.

So, what do I discover

پس چه چیزی را کشف میکنم

when I look at artworks?

وقتیکه به کارهای هنری نگاه میکنم؟

What do I think about

درباره چه چیزی فکرمیکنم

when I think about art?

وقتیکه به هنر فکر میکنم؟

I feel like the privilege I've had as a curator

من احساس یک مزیت ویژه میکنم زمانیکه به عنوان موزه‌دار انجام وظیفه میکردم

is not just the discovery of new works,

این تنها کشف درباره کارهای جدیدم نیست

the discovery of exciting works.

بلکه کشف هیجان کارهاست

But, really, it has been

ولی واقعا این باعث شده

what I've discovered about myself

که چیزهایی درباره خودم راکشف کرده ام

and what I can offer

وچیزی را که میتوانم

in the space of an exhibition,

در فضای یک نمایشگاه پیشنهاد کنم،

to talk about beauty, to talk about power,

که درباره زیبایی وقدرت صحبت کنیم

to talk about ourselves,

که درباره خودمان صحبت کنیم

and to talk and speak to each other.

وبایکدیگر صحبت کنیم وحرف بزنیم

That's what makes me get up every day

واین همان چیزی است که باعث میشود من هرروز صبح ازخواب بیدار شوم

and want to think about

ومیخواهم که درباره آن فکر کنم

this generation of black artists and artists around the world.

درباره این نسل از هنرمندان سیاه پوست و هنرمندان سراسر جهان.

Thank you. (Applause)

خیلی ممنون