Gayle Tzemach Lemmon: Meet the first women to fight on the front lines of an American war

Translator: Leila Ataei Reviewer: Marzieh Akrami

Every group of female friends has the funny one,

در هر گروه دوستان زنانه هميشه يكى هست كه بامزه است،

the one you go to when you need a good cry,

کسی كه موقع اشک ریختن نزدش برويد،

the one who tells you to suck it up when you've had a hard day.

و کسی گروهی که هنگام دشواریها، کمکت کند تا از آنان استقبال کنی

And this group was no different.

و این گروه هم فرقی نمی‎کرد.

Except that this was a community of groundbreaking women

جز این که مجموعه‎ای بود از زنان ساختارشکن

who came together --

که دور هم جمع شدند--

first to become teammates, then friends, and then family --

تا اول هم تیمی باشند و بعد دوست و آخر سر خانواده--

in the least likely of places:

در سختترین جاهای ممکن:

on the Special Operations battlefield.

در میدان نبرد عملیاتهای ویژه.

This was a group of women whose friendship and valor was cemented

اینها گروهی از زنان بودند که دوستی و تهور را پیوند دادند،

not only by what they had seen and done at the tip of the spear,

نه تنها بواسطه آنچه در قلب خطر دیده و انجام داده بودند،

but by the fact that they were there

اما بواسطه این حقیقت که آنها آنجا بودند

at a time when women -- officially, at least --

در زمانی که زنها-- حداقل بطور رسمی--

remained banned from ground combat,

با منع حضور در میدان نبرد روبرو بودند،

and America had no idea they existed.

و آمریکا نمی دانست که حتی چنین زنانی وجود دارند.

This story begins with Special Operations leaders,

این داستان با رهبران عملیاتهای ویژه آغاز می‎شود،‎

some of the most tested men in the United States military, saying,

برخی از مردان سخت آزموده در ارتش آمریکا می گویند:

"We need women to help us wage this war."

" در این جنگ به زنان برای کمک کردن به ما در جنگیدن نیاز داریم.:

"America would never kill its way to the end of its wars," it argued.

با این استدلال که " آمریکا قادر به خاتمه رساندن این جنگ نخواهد بود

"Needed more knowledge and more understanding."

چون دانش و درک بیشتری لازم است."

And as everyone knows,

و همانطور که همه مطلع هستید،

if you want to understand what's happening in a community and in a home,

برای این که بدانید چه اتفاقاتی در جامعه و خانواده میافتد،

you talk to women,

باید یا زنها صحبت کنید،

whether you're talking about Southern Afghanistan,

خواه درباره جنوب افغانستان حرف بزنیم

or Southern California.

یا کالیفرنیای جنوبی.

But in this case, men could not talk to women,

اما در این مورد، مردها نمی‎توانستند با زنها صحبت کنند،

because in a conservative and traditional society like Afghanistan,

چون در جامعه محافظه‎کار و سنتی مثل افغانستان،

that would cause grave offense.

منجر به توهینی جدی می‎شد.

So you needed women soldiers out there.

پس به زنان سرباز در آنجا نیاز داشتید.

That meant, at this time in the war, that the women who would be recruited

به این معنا که در این برهه از جنگ، زنانی استخدام می‎شدند

to serve alongside Army Rangers and Navy SEALs,

که همپای ارتش رنجرها و یگان ویژه نیروی دریایی خدمت کرده

would be seeing the kind of combat experienced by less than five percent

و شاهد نوعی از نبرد باشند که تنها کمتر از پنج درصد کل ارتش ایالات متحده

of the entire United States military.

آن را تجربه کرده بود.

Less than five percent.

کمتر از پنج درصد.

So the call went out.

پس فرخوان اعلام شد.

"Female soldiers: Become a part of history.

"سربازان زن: بخشی از تاریخ باشید.

Join Special Operations on the battlefield in Afghanistan."

به عملیاتهای ویژه در میدان نبرد افغانستان محلق شوید."

This is in 2011.

سال ۲۰۱۱ است.

And from Alabama to Alaska,

و از آلاباما تا آلاسکا،

a group of women who had always wanted to do something that mattered

گروهی از زنان که همیشه خواسته بودند همراه با بهترین بهترینها

alongside the best of the best,

کار با اهمیتی را انجام دهند،

and to make a difference for their country,

و برای کشورشان تاثیر گذار باشند،

answered that call to serve.

به آن فراخوان به خدمت پاسخ دادند.

And for them it was not about politics, it was about serving with purpose.

و برای آنها دلیل سیاسی نداشت، تماما به منظور خدمت بود.

And so, the women who came to North Carolina

و همینطور زنانی که به کارولینای شمالی آمدند

to compete for a spot on these teams

تا برای جایگاهی در آن تیمها رقابت کنند

which would put women on the Special Operations front lines,

جاییکه زنان را در خطوط مقدم عملیتهای ویژه قرار می‎داد،

landed and found very quickly a community,

بعد از آمدن به آنجا خیلی سریع با جامعه‎ای مواجه شدند

the likes of which they had never seen.

که مشابه‎اش را قبلا ندیده بودند.

Full of women who were as fierce and as fit as they were,

پر از زنانی خشن و در عین حال خوش هیکل

and as driven to make a difference.

و پرانگیزه برای ایجاد تغییر.

They didn't have to apologize for who they were,

نباید بخاطر آنچه بودند عذرخواهی کنند،

and in fact, they could celebrate it.

و در واقع می‎توانستند آن را جشن بگیرند.

And what they found when they were there was that all of a sudden,

و آنچه وقتی آنجا بودند پیدا کردند مثل این بود که یکباره،

there were lots of people like them.

یک عالم آدم مثل آنها هست،

As one of them said,

همانطور که یکی از آنها گفته بود،

"It was like you looked around and realized

" مثل این که به اطرافتان نگاه کنید و متوجه شوید که

there was more than one giraffe at the zoo."

که بیش از یک زرافه در باغ وحش وجود دارد."

Among this team of standouts was Cassie,

در میان این تیم برجسته "کیسی" بود،

a young woman who managed to be an ROTC cadet, a sorority sister

زنی جوان که توانسته بود کارآموز دانشکده آموزش نیروهای ذخیره، عضو انجمن خواهران

and a Women's Studies minor, all in one person.

و دانشجوی رشته فرعی مطالعات زنان بطور هم زمان باشد.

Tristan, a West Point track star, who always ran and road marched

تریستان، قهرمان دو وست پوینت،همیشه موقع دو و مارش رفتن در جاده

with no socks,

بدون جوراب بود،

and had shoes whose smell proved it.

و كفشهايى داشت كه بويشان آن را ثابت ميكرد.

(Laughter)

(خنده)

Amber, a Heidi look-alike, who had always wanted to be in the infantry,

امبر،با قيافه شبیه هايدى (شخصیت داستانی معروف) هميشه میخواست در پیاده نظام كار كند،

and when she found out that women couldn't be,

و و قتى فهميد كه زنها نمى توانند آنجا کار کنند،

she decided to become an intel officer.

تصميم گرفت يك افسر سازمان جاسوسى شود.

She served in Bosnia,

در بوسنى خدمت كرد،

and later helped the FBI to bust drug gangs in Pennsylvania.

و بعد به اف بى آى كمك كرد تا گروههاى مواد را در پنسيلوانيا به دام بياندازند،

And then there was Kate, who played high school football

و بعد كيت بود كه چهار سال تمام در تيم فوتبال

all four years,

دبيرستان بازى کرد،

and actually wanted to drop out after the first,

وقصد داشت آن را رها کند و

to go into the glee club,

به انجمن سرود برود،

but when boys told her that girls couldn't play football,

اما وقتى پسرها به او گفتند كه دخترها نمى توانند فوتبال بازى كنند،

she decided to stay

تصميم به ادامه فوتبال گرفت

for all the little girls who would come after her.

بخاطر همه دختران كوچكى كه بعد از او ميامدند.

For them, biology had shaped part of their destiny,

براى آنها، بيولوژى بخشى از سرنوشتشان را شكل داده بود،

and put, as Cassie once said,

و همانطور كه كيسى يكبار گفت،

"everything noble out of reach for girls."

"هر چیز با عظمتى خارج از دست دخترها بود."

And yet, here was a chance to serve with the best of the best

و هنوز، اينجا احتمال هم‎خدمتى با بهترين بهترينها در ماموريتى

on a mission that mattered to their country,

وجود داشت كه براى كشورشان اهميت داشت.

not despite the fact that they were female,

نه به خاطر اینکه، زن بودند

but because of it.

بلكه صرفا بخاطر آن.

This team of women, in many ways, was like women everywhere.

اين تيم زنان، در بسيارى جهات، مثل زنان جاهاى ديگر بود.

They wore makeup, and in fact,

آرايش مى كردند

they would bond in the ladies' room over eyeliner and eye pencil.

و در دستشويي با استفاده شريكی خط چشم و مداد چشم روابطشان را قوى مى كردند.

They also wore body armor.

ضدگلوله نیز مي‎پوشيدند.

They would put 50 pounds of weight on their backs,

بار ۲۲/۵ کیلویی روی پشتشان می‎گذاشتند

and board the helicopter for an operation,

و برای عملیات سوار هلی کوپتر میشدند،

and they would come back and watch a movie called "Bridesmaids."

و بعد که برمی‎گشتند با هم فیلم ساقدوشها را تماشا می‎کردند.

(Laughter)

(خنده)

They even wore a thing called Spanx,

حتی چیزی را پوشیدند که اسپنکس نام داشت،

because, as they found very quickly,

چون خیلی سریع پی بردند،

the uniforms made for men were big where they should be small,

یونیفورمها برای مردها دوخته شده بود در جایی که باید بزرگ باشند کوچک

and small where they should be big.

و در جایی که کوچک، بزرگ هستند.

So Lane, an Iraq War veteran -- you see her here on my left --

پس لین، یک جنگ آزموده در جنگ عراق-- که در سمت چپم او ا می‎بینید--

decided she was going to go on Amazon

تصمیم گرفت از طریق سایت آمازون دست بکار شود

and order a pair of Spanx to her base,

یک جفت گن مارک اسپنکس به آدرس پایگاهش سفارش دهد،

so that her pants would fit better when she went out on mission each night.

تا شبها که به ماموریت می‎رفت شلوارش راحتتر تنش شود.

These women would get together over video conference

زنها از طریق کنفرانس ویدئویی به هم محلق شدند

from all around Afghanistan from their various bases,

از سراسر افغانستان و پایگاه‎های مختلف.

and they would talk about what it was like

و آنها درباره حس این که تنها یکی از زنانی باشی

to be one of the only women doing what they were doing.

که کاری که آنها می کنند را انجام‎دهی صحبت می‎کردند.

They would swap jokes,

با هم جک می گفتند

they would talk about what was working, what wasn't,

درباه چیزهایی که کار می‎کرد و کار نمی‎کرد، آنچه نبود،

what they had learned to do well, what they needed to do better.

آنچه یاد گرفته بودند بخوبی انجام دهند، آنچه لازم بود بهتر انجام دهند.

And they would talk about some of the lighter moments of being women

و درباره لحظات خوش زن بودن

out on the Special Operations front lines,

در عملیاتهای ویژه خطوط مقدم صحبت می‎کنند،

including the Shewee,

از جمله شی‎وی،

which was a tool that let you pee like a guy,

که ابزاری بود به شما اجازه می‎داد مثل مردها ادرار کنید

although it's said to have had only a 40 percent accuracy rate out there.

که هرچند گفته میشود تنها ۴۰ درصد نرخ دقت آن بوده.

(Laughter)

(خنده)

These women lived in the "and."

آنها در دنیای "و" زندگی می‎کنند.

They proved you could be fierce and you could be feminine.

ثابت کردند که می‎توان خشن بود و و همینطور زنانه.

You could wear mascara and body armor.

می‎توانید هم ریمل بزنید و هم ضدگلوله بپوشید.

You could love CrossFit, and really like cross-stitch.

می‎توانید عاشق کراس فیت(کمپانی زیبایی اندام) باشید و بخیه ضربدری زدن را هم دوست داشته باشید.

You could love to climb out of helicopters and you could also love to bake cookies.

می‎توانید عاشق بیرون پریدن از هلی‎کوپتر باشید و همینطور عاشق کلوچه پختن.

Women live in the and every single day,

زنها هر روز خدا با این "و" زندگی می‎کنند،

and these women brought that to this mission as well.

و این زنها آن را با خود به ماموریتهایشان میاورند.

On this life and death battlefield they never forgot

در این میدان نبرد مرگ و زندگی، هرگز فراموش نمی‎کنند

that being female may have brought them to the front lines,

که زن بودن شاید آنها را به خطوط مقدم آورده باشد،

but being a soldier is what would prove themselves there.

اما سرباز بودن چیزی است که آنجا برای اثبات خویش نیاز دارند.

There was the night Amber went out on mission,

یک شب امبر برای ماموریت بیرون رفت

and in talking to the women of the house,

و در حین صحبت با زنان همه خانه‎اش

realized that there was a barricaded shooter lying in wait

فهمید که تیرانداز سنگر گرفته‎ای آن بیرون

for the Afghan and American forces who were waiting to enter the home.

در کمین نیروهای افغان و آمریکایی نشسته و منتظر ورودشان به خانه است.

Another night it was Tristan who found out

یک شب هم این تریستان بود که فهمید

that there were pieces that make up explosives

که دور تا دور خانه‎ای که در آن میماندند

all around the house in which they were standing,

تکه‎های بود که مواد منفجره را تشکیل می‎داد

and that in fact, explosives lay all the way between there

و در حقیقت، این مواد منفجره در تمام مسیر آنجا

and where they were about to head that night.

و جایی بود که آن شب قرار رفتن به آنجا را داشتند.

There was the night another one of their teammates proved herself

شبی هم بود که یکی از هم تیمی‎های آنها خودش را به

to a decidedly skeptical team of SEALs,

یک گروه تعمدا بدبینی از یگان فوق ویژه نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا ثابت کرد،

when she found the intel item they were looking for

زمانی که وسیله جاسوسی که آنها دنبالش بودند

wrapped up in a baby's wet diaper.

را کاغذ پیچ شده توی پوشک خیس نوزادی پیدا کرد.

And there was the night that Isabel, another one of their teammates,

و شبی هم ایزابل یکی دیگر از هم تیمی‎هایشان

found the things that they were looking for,

چیزهایی را یافت که به دنبالش بودند،

and received an Impact Award from the Rangers

و نشان ایمپکت را از رنجرها دریافت کرد،

who said that without her,

که گفتند بدون او

the things and the people they were looking for that night

آن آدمها و چیزهایی که آن شب دنبالش بودند را

would never have been found.

هرگز پیدا نمی‎کردند.

That night and so many others,

آن شب و دفعات بسیار دیگر

they went out to prove themselves, not only for one another,

آنها بیرون زدند تا خودشان ر ا ثابت کنند، نه فقط بخاطر همدیگر

but for everybody who would come after them.

بلکه همه کسانی که بعد از آنها میامدند.

And also for the men alongside whom they served.

و همچنین برای مردانی در کنارشان خدمت کرده‎اند.

We talk a lot about how behind every great man is a good woman.

خیلی درباره این که پشت سر هر مرد موفقی زن خوبی هست حرف می‎زنیم.

And in this case,

و در این مورد،

next to these women stood men who wanted to see them succeed.

در کنار این زنان مردانی ایستادند که خواستار موفقیت آنان بودند.

The Army Ranger who trained them had served 12 deployments.

رنجر نظامی که به آنها آموزش داد در ۱۲ صف آرایی خدمت کرده بود.

And when they told him that he had to go train girls,

وقتی به او گفتند که باید برای آموزش دخترها برود،

he had no idea what to expect.

هیچ ایده‎ای از آنچه منتظرش بود نداشت.

But at the end of eight days with these women in the summer of 2011,

اما در پایان هشت روز کار با این زنها در تابستان ۲۰۱۱

he told his fellow Ranger, "We have just witnessed history.

به همکار رنجر دیگرش گفت، "ما شاهد موقعیتی تاریخی بوده‎ایم.

These may well be our own Tuskegee Airmen."

اینها شاید چیزی مثل هوانوردان تاسکیجی خودمان باشند."

(Applause)

(تشویق)

At the heart of this team was the one person

در قلب تیم، شخصی بود

who everyone called "the best of us."

که همه او را "بهترین ما" می‎نامیدند.

She was a petite blonde dynamo,

زن ریزجثه مو بلوند پرجنب و جوش،

who barely reached five-foot-three.

که به زور قدش به ۱۶۰ سانتیمتر می‎رسید.

And she was this wild mix of Martha Stewart,

و ترکیب وحشیانه‎ای از مارتا استوارت

and what we know as G.I. Jane.

و کسی بود که با نام جی.آِی. جین می‎شناسیم.

She was someone who loved to make dinner for her husband,

کسی که عاشق شام درست کردن برای شوهرش شود

her Kent State ROTC sweetheart who pushed her to be her best,

عزیزدلش از افسران آموزش نیروهای ذخیره دانشگاه دولتی کنت بود که او را به سمت بهترین بودن و اعتماد داشتن

and to trust herself,

بخودش سوق می‎داد،

and to test every limit she could.

و این که هر محدودیتی را که می‎توانست بیازماید.

She also loved to put 50 pounds of weight on her back and run for miles,

همینطور دوست داشت که ۲۲/۵ کیلو بار را بر دوشش کیلومترها حمل نماید

and she loved to be a soldier.

و عاشق این بود که سرباز باشد.

She was somebody who had a bread maker in her office in Kandahar,

کسی بود که در اتاق کارش در قندهار، دستگاه نان پز داشت،

and would bake a batch of raisin bread, and then go to the gym

و اول نان کشمشی می‎پخت و بعد باشگاه ورزشی می‎رفت

and bust out 25 or 30 pull-ups from a dead hang.

و در حدود ۲۵ یا ۳۰ بار بارفیکس می‎رفت.

She was the person who, if you needed an extra pair of boots

کسی بود که اگر به جفتی پوتین اضافی نیاز داشتید

or a home-cooked dinner, would be on your speed dial.

یا که شام خانگی، اسمش روی شماره گیر سریع تلفنتان ثبت بود.

Because she never, ever would talk to you

زیرا هرگز کسی نبود که برایتان از

about how good she was,

خوب بودنش بگوید،

but let her character speak through action.

اما اعمالش گواه شخصیتش میشد.

She was famous for taking the hard right over the easy wrong.

به این معروف بود که راست سخت را به اشتباه آسان ترجیح میداد.

And she was also famous for walking up to a 15-foot rope,

و همینطور به این معروف بود که برای بالا رفتن از یک طناب 4.5متری،

climbing it using only her arms,

تنها از دستهایش استفاده کرده بود

and then shuffling away and apologizing,

و بعد این پا و آن پا کرده و عذر خواسته بود،

because she knew she was supposed to use both her arms and her legs,

چون می‎دانست که قرار بوده هم از دستها و هم از پاهایش استفاده کند،

as the Rangers had trained them.

همانطور که رنجرها به او آموزش داده بودند.

(Laughter)

(خنده)

Some of our heroes return home to tell their stories.

برخی از قهرمانان ما بخانه برمیگردند تا داستانشان را بازگو کنند.

And some of them don't.

و برخی هم نه.

And on October 22, 2011,

و در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۱

First Lieutenant Ashley White was killed alongside two Rangers,

اشلی وایت، ستوان یکم همراه با دو رنجر دیگر کشته شد،

Christopher Horns

کریستفر هورنز

and Kristoffer Domeij.

و کریسفر دومجی.

Her death threw this program built for the shadows

مرگ او، برنامه ساخته شده برای سایه‎ها

into a very public spotlight.

را کانون توجه عمومی قرار داد.

Because after all,

چون با این همه

the ban on women in combat was still very much in place.

ممنوعیت حضور زنان در نبرد هنوز بسیار داغ بود.

And at her funeral,

و در تشیع جنازه‎اش،

the head of Army Special Operations came, and gave a public testimony

سرپرست عملیات ویژه ارتش آمد و سخنرانی عمومی او

not just to the courage of Ashley White,

شهادتی بود نه تنها بر رشادت اشلی وایت،

but to all her team of sisters.

بلکه کل تیم خواهرانش.

"Make no mistake about it," he said, "these women are warriors,

"در این باره اشتباه نکنید،" او گفت، " این زنها جنگجو هستند،

and they have written a new chapter in what it means to be a female

و فصل تازه‎ای را در باب معنای زن بودن در ارتش

in the United States Army."

ایالات متحد نوشته‎اند."

Ashley's mom is a teacher's aide and a school bus driver,

مادر اشلی همیار مدرسه و راننده سرویس مدرسه است

who bakes cookies on the side.

و در کنارش کلوچه هم میپزد.

She doesn't remember much about that overwhelming set of days,

خیلی از آنها روزها بجز فشار بی پایان به خاطر نمیاورد،

in which grief -- enormous grief --

که در آن اندوه- اندوهی عظیم-

mixed with pride.

با افتخار ترکیب شده بود.

But she does remember one moment.

اما یک لحظه را بخاطر دارد.

A stranger with a child in her hand came up to her

غریبه‎ای که دست کودکی را نگه داشته بود نزد وی آمد

and she said, "Mrs. White,

و گفت، " خانم وایت،

I brought my daughter here today,

امروز دخترم را اینجا آوردم

because I wanted her to know what a hero was.

چون میخواستم بداند که او چه قهرمانی بود.

And I wanted her to know that heroes could be women, too."

و میخواستم همینطور بداند که قهرمانان هم میتوانند زن باشند."

It is time to celebrate all the unsung heroines

زمان گرامیداشت همه قهرمان زن ناشناخته‎ایست

who reach into their guts

که شهامت یافته‎اند

and find the heart and the grit to keep going and to test every limit.

و دل و جرات ادامه دادن و آزمودن هر محدودیتی را میابند.

This very unlikely band of sisters bound forever in life and afterward

این گروه غیرعادی خواهران برای همیشه در این زندگی و بعد از آن

did indeed become part of history,

به راستی قسمتی از تاریخ شدند،

and they paved the way for so many who would come after them,

و مسیر را برای بسیاری که بعد از آنها خواهند آمد، هموار کردند،

as much as they stood on the shoulders of those who had come before.

همانطور که آنها بر شانه‎های کسانی ایستادند که قبل از آنها آمده بودند.

These women showed that warriors come in all shapes and sizes.

این زنها نشان دادند که جنگجوها در همه اشکال و سایزها یافت می‎شوند.

And women can be heroes, too.

و زنها هم می‎توانند قهرمان باشند.

Thank you so much.

بسیار از شما متشکرم.

(Applause)

(تشویق)