A climate change solution that's right under our feet | Asmeret Asefaw Berhe

Translator: Leila Ataei Reviewer: Masoud Motamedifar

So one of the most important solutions

خب یکی از مهم‌ترین راه‌حلها در

to the global challenge posed by climate change

رابطه با چالش جهانی ناشی از تغییر اقلیم

lies right under our foot every day.

درست زیر پای ما قرار گرفته.

It's soil.

بله، خاک.

Soil's just the thin veil that covers the surface of land,

خاک این لایه نازکی که سطح زمین را می پوشاند،

but it has the power to shape our planet's destiny.

در شکل دادن سرنوشت سیاره ما قدرت دارد.

See, a six-foot or so of soil,

خاکی با عمق ۱۸۳ سانتی‌متر

loose soil material that covers the earth's surface,

فاقد موادی است که سطح زمین را می‌پوشاند،

represents the difference between life and lifelessness in the earth system,

فرق بین حیات و عدم حیات در سیستم زمین را نشان می‌دهد.

and it can also help us combat climate change

و همچنین قادر است به ما در نبرد با تغییر اقلیم کمک کند

if we can only stop treating it like dirt.

به شرطی که با آن مثل خاک و خل رفتار نکنید.

(Laughter)

(خنده)

Climate change is happening,

تغییر اقلیم در حال رخ دادن است.

the earth's atmosphere is warming,

جو زمین در حال گرم شدن،

because of the increasing amount of greenhouse gases

به خاطر افزایش میزان گازهای گلخانه‌ای که به آزاد کردنشان

we keep releasing into the atmosphere.

در هوا همچنان ادامه می‌دهیم.

You all know that.

همگی اطلاع دارید.

But what I assume you might not have heard

اما آنچه فکر می‌کنم هنوز نشنیده باشید

is that one of the most important things our human society could do

یکی از مهم‌ترین چیزهایی است که جامعه بشریت در برخورد با

to address climate change

تغییر اقلیم می‌تواند انجام دهد در

lies right there in the soil.

این خاک قرار گرفته است.

I'm a soil scientist who has been studying soil since I was 18,

من دانشمند خاک شناس هستم، از ۱۸ سالگی روی خاک تحقیق می‌کنم،

because I'm interested in unlocking the secrets of soil

چون رمزگشایی از خاک و کمک کردن به آدمها به فهم این مطلب که خاک راه حلی

and helping people understand this really important climate change solution.

مهم در تغییر اقلیم است برایم جذاب است.

So here are the facts about climate.

خب حقایقی درباره تغییر اقلیم:

The concentration of carbon dioxide in the earth's atmosphere

غلظت دی‌اکسید کربن در جو زمین

has increased by 40 percent

۴۰٪ افزایش داشته

just in the last 150 years or so.

تنها ظرف ۱۵۰ سال گذشته.

Human actions are now releasing 9.4 billion metric tons of carbon

اقدامهای بشر در حال حاضر ۱۰/۳۶ میلیارد تن کربن در جو

into the atmosphere,

آزاد می‌کند،

from activities such as burning fossil fuels

از فعالیتهای مانند سوزندان سوختهای فسیلی و

and intensive agricultural practices,

شیوه‌های کشاورزی فشرده،

and other ways we change the way we use land,

و دیگر روشهای مروبط به تغییر کاربری زمین

including deforestation.

از جمله جنگل‌زدایی.

But the concentration of carbon dioxide that stays in the atmosphere

اما غلظت دی اکسیدکربنی که در جو می‌ماند

is only increasing by about half of that,

تنها نیمی از آن افزایش می‌یابد،

and that's because half of the carbon we keep releasing into the atmosphere

و خب به این خاطر است که نصف دیگر کربن آزاد شده در جو

is currently being taken up by land and the seas

در حال حاضر جذب خشکی و دریاها از طریق

through a process we know as carbon sequestration.

فرایندی می‌گردد که با نام جداسازی کربن می‌شناسیم.

So in essence, whatever consequence you think we're facing

در اصل هر پیامدی که فکرش را کنید که الان به خاطر

from climate change right now,

تغییر اقلیم با آن مواجه‌ایم،

we're only experiencing the consequence of 50 percent of our pollution,

تنها ۵۰٪ از پیامدهای ناشی از آلودگی‌مان را تجربه می‌کنیم،

because the natural ecosystems are bailing us out.

زیرا زیست‌بومهای طبیعی ناجی ما بودند.

But don't get too comfortable,

اما خیلی هم خیالتان آسوده نشود،

because we have two major things working against us right now.

چون در حال حاضر دو چیز اصلی وجود دارد که علیه ما عمل می‌کنند.

One: unless we do something big,

یک: اگر دست به کاری خیلی بزرگ

and then fast,

و بعد هم سریع نزنیم،

emissions will continue to rise.

انتشارات همچنان افزایش خواهد داشت.

And second: the ability of these natural ecosystems

و دوم: توانایی این زیست‌بومهای طبیعی

to take up carbon dioxide from the atmosphere

برای جذب دی اکسیدکربن از جو و جداسازی آن

and sequester it in the natural habitats

در سکونتگاههای طبیعی است که

is currently getting compromised,

در حال حاضر به خطر افتاده‌اند،

as they're experiencing serious degradation because of human actions.

چون فرسایشی بسیار جدی را به خاطر کارهای انسان تجربه می‌کنند.

So it's not entirely clear

بنابراین کاملا روشن نیست

that we will continue to get bailed out by these natural ecosystems

که ما همچنان به نجات یافتن از سوی این زیست‌بومهای طبیعی ادامه خواهیم داد،

if we continue on this business-as-usual path that we've been.

اگر این روند کنونی ما در کسب و کار ادامه پیدا کند.

Here's where the soil comes in:

اینجاست که خاک مطرح می‌شود:

there is about three thousand billion metric tons of carbon in the soil.

حدود سه هزار میلیارد تن کربن در خاک هست.

That's roughly about 315 times the amount of carbon

تقریبا ۳۱۵ برابر میزان کربنی که در حال حاضر

that we release into the atmosphere currently.

در جو رها می‌سازیم.

And there's twice more carbon in soil than there is in vegetation and air.

و حدود دو برابر بیشتر کربن توی خاک نسبت به هوا و پوشش گیاهی زمین هست.

Think about that for a second.

لحظه‌ای درباره آن فکر کنید.

There's more carbon in soil

کربن بیشتری در خاک هست تا

than there is in all of the world's vegetation,

در پوشش گیاهی کل جهان،

including the lush tropical rainforests and the giant sequoias,

از جمله جنگلهای انبوه بارانی استوایی و درختان سکویای غول پیکر،

the expansive grasslands,

علفزارهای پهناور،

all of the cultivated systems,

همه انواع سیستم‌های تحت کشت قرار گرفته،

and every kind of flora you can imagine on the face of the earth,

و هر نوع گل و گیاهی که در زمین تصور کنید،

plus all the carbon that's currently up in the atmosphere, combined,

بعلاوه کربنی که اکنون آن بالا توی جو است

and then twice over.

و بعد دو برابرش کنید.

Hence, a very small change in the amount of carbon stored in soil

لذا، تنها یک تغییر خیلی کوچک درمیزان کربن ذخیره شده در خاک می‌تواند

can make a big difference in maintenance of the earth's atmosphere.

تغییری بزرگ در نگهداری جو زمین ایجاد کند.

But soil's not just simply a storage box for carbon, though.

اما خاک صرفا یک صندوق ذخیره کربن نیست.

It operates more like a bank account,

بیشتر به یک حساب بانکی می‌ماند،

and the amount of carbon that's in soil at any given time

و میزان کربن توی خاک در هر زمانی

is a function of the amount of carbon coming in and out of the soil.

کارکرد مقدار کربن ورودی و خروجی در خاک است.

Carbon comes into the soil through the process of photosynthesis,

کربن از طریق فرایند فتوسنتز وارد خاک می‌شود،

when green plants take carbon dioxide from the atmosphere

وقتی گیاهان سبز دی‌اکسید کربن را از خاک می گیرند

and use it to make their bodies,

و از آن برای ساخت جسمشان استفاده می کنند،

and upon death, their bodies enter the soil.

و موقع مرگ، جسمشان وارد خاک می‌شود.

And carbon leaves the soil

و کربن خاک را ترک می کند و

and goes right back up into the atmosphere

مستقیما به جو برمی‌گردد

when the bodies of those formerly living organisms

در حالیکه تنه آن اندام قبلا زنده به واسطه

decay in soil by the activity of microbes.

فعالیت آن میکروبها در خاک می‌پوسد.

See, decomposition releases carbon dioxide into the atmosphere,

می‌بینید که تجزیه دی‌اکسید کربن را وارد جو می‌کند،

as well as other greenhouse gases such as methane and nitrous oxide,

همانطور که گازهای گلخانه‌ای دیگر از قبیل متان و نیتروز اکساید را آزاد می‌کند،

but it also releases all the nutrients we all need to survive.

همه مغذیها که لازم داریم را آزاد می‌کند.

One of the things that makes soil such a fundamental component

یکی از چیزهایی که خاک را به چنین مولفه‌ای بنیادی در راهکار توقف

of any climate change mitigation strategy

تغییر اقلیم مبدل می‌کند به خاطر قابلیتش

is because it represents a long-term storage of carbon.

در نگهداری طولانی مدت کربن است.

Carbon that would have lasted maybe a year or two

کربنی که در صورت باقی ماندن در سطح، در شکل تفاله‌ای در حال گندیدن

in decaying residue if it was left on the surface

تنها یک یا دوسال عمر می‌کند

can stay in soil for hundreds of years, even thousands and more.

می‌تواند در خاک صدها سال باقی بماند،‌ حتی هزاران سال یا بیشتر.

Soil biogeochemists like me

زیست‌شیمیدانهای خاک شناس مثل من

study exactly how the soil system makes this possible,

بر نحوه عملکرد دقیق سیستم خاک مطالعه می‌کنند که چطور این امکان را با

by locking away the carbon in physical association with minerals,

قفل کردن کربن در همنشینی فیزیکی مواد کانی ممکن می‌کند،

inside aggregates of soil minerals,

با تجمیع کانیهای خاک در داخل

and formation of strong chemical bonds

و تشکیل پیوندهای شیمیایی قوی که

that bind the carbon to the surfaces of the minerals.

کربن را به سطح کانی‌ها پیوند می‌دهد.

See when carbon is entrapped in soil,

ببینید چطور وقتی کربن در خاک به دام می‌افتد،

in these kinds of associations with soil minerals,

در این انواع همنشینی‌ها کانیهای خاک،

even the wiliest of the microbes can't easily degrade it.

حتی موذیترین میکروبها هم به آسانی قادر به استحاله آن نیستند.

And carbon that's not degrading fast

و کربنی که سریع استحاله نمی‌شود

is carbon that's not going back into the atmosphere as greenhouse gases.

آن کربنی است که به عنوان گازهای گلخانه‌ای به جو برنمی‌گردد.

But the benefit of carbon sequestration

اما منفعت جداسازی کربن

is not just limited to climate change mitigation.

تنها به جلوگیری از تغییر اقلیم محدود نمی‌شود.

Soil that stores large amounts of carbon is healthy, fertile, soft.

خاکی که مقادیر زیادی از کربن را ذخیره می‌کند سالم، حاصلخیز و نرم است.

It's malleable. It's workable.

سازش‌پذیر و قابل کار کردن است.

It makes it like a sponge.

مثل اسفنج می‌ماند.

It can hold on to a lot of water and nutrients.

قادر به نگهداری کلی آب و مواد مغذی است.

Healthy and fertile soils like this

خاکهای حاصلخیز و سالم مثل این

support the most dynamic, abundant and diverse habitat for living things

از انواع گسترده و پویایی از زیستگاه‌ها برای موجودات زنده‌ای که

that we know of anywhere on the earth system.

در کل سیستم زمین می‌شناسیم حمایت می‌کند.

It makes life possible for everything from the tiniest of the microbes,

حیات را برای همه چیز ممکن می‌کند از کوچکترین میکروبها مثل

such as bacteria and fungi,

باکتری و قارچ تا

all the way to higher plants,

گیاهان بزرگتر و خورد و خوراک و فیبر

and fulfills the food, feed and fiber needs for all animals,

همه حیوانات از جمله من و شما را

including you and I.

تامین می‌کند.

So at this point, you would assume that we should be treating soil

بنابراین در این مرحله،‌ فرضتان بر این خواهد بود که برخورد ما با خاک

like the precious resource that it is.

در شان این منبع باارزش خواهد بود.

Unfortunately, that's not the case.

متاسفانه، اینطور نیست.

Soils around the world are experiencing unprecedented rates of degradation

خاکها در کل دنیا نرخ بی سابقه‌ای از فرسودگی را به سبب انواع اقدامات انسانی

through a variety of human actions that include deforestation,

که شامل جنگل‌زدایی، سیستم‌های تولید فشرده کشاورزی،

intensive agricultural production systems,

چرای بیش از حد،‌ استفاده بیش از اندازه از

overgrazing,

مواد شیمیایی کشاورزی،

excessive application of agricultural chemicals,

فرسایش و مواردی از این قبیل را

erosion and similar things.

تجربه می‌کند.

Half of the world's soils are currently considered degraded.

نیمی از خاکهای زمین الان در وضعیت نابودی به سر می‌برند.

Soil degradation is bad for many reasons,

فرسایش خاک به دلایل زیادی بد است،

but let me just tell you a couple.

اما بگذارید تعدادی را بگویم.

One: degraded soils have diminished potential to support plant productivity.

یک: خاکهای فرسوده فاقد ظرفیت لازم در حمایت از باروری گیاه هستند.

And hence, by degrading soil,

و بنابراین با فرسودگی خاک،

we're compromising our own abilities to provide the food and other resources

ما سر تواناییهای خود در جهت تامین غذا و منابع دیگر که مورد نیازماست

that we need for us

و هر موجود زنده‌ای که روی

and every member of living things on the face of the earth.

And second:

و دوم:

soil use and degradation, just in the last 200 years or so,

استفاده از خاک و فرسایش آن تنها طی این ۲۰۰ سال گذشته،

has released 12 times more carbon into the atmosphere

۱۲ برابر کربن بیشتر در جو آزاد کرده

compared to the rate at which we're releasing carbon

در قیاس با نرخ کربنی که الان در

into the atmosphere right now.

جو آزاد می‌کنیم.

I'm afraid there's even more bad news.

متاسفم که خبرها کماکان بد است.

This is a story of soils at high latitudes.

این قصه خاکها در عروض جغرافیایی مرتفع است.

Peatlands in polar environments

پوده زارها در محیطهای قطبی حدود یک سوم

store about a third of the global soil carbon reserves.

ذخایر کربن خاک جهان را نگه می‌دارند.

These peatlands have a permanently frozen ground underneath,

این پوده‌زارها یک لایه زیرین منجمد دائمی دارند به اسم

the permafrost,

خاک منجمد،

and the carbon was able to build up in these soils over long periods of time

و کربن قادر بوده طی دوره‌های طولانی در این خاکها جمع شود

because even though plants are able to photosynthesize during the short,

زیرا با این که گیاهان قادرند حتی در ماههای کوتاه گرم تابستان

warm summer months,

فتوسنتز کنند،

the environment quickly turns cold and dark,

محیط سریعا سرد و تاریک می‌شود و

and then microbes are not able to efficiently break down the residue.

سپس میکروبها قادر به تجزیه موثر پسمانده نیستند.

So the soil carbon bank in these polar environments

بنابراین بانک کربنی خاک در این محیطهای قطبی طی صدها و

built up over hundreds of thousands of years.

هزاران سال ساخته می‌شود.

But right now, with atmospheric warming,

اما در حال حاضر، با گرمایش اتمسفری،

the permafrost is thawing and draining.

خاک منجمد ذوب و زهکشی می‌شود.

And when permafrost thaws and drains,

و وقتی خاک منجمد ذوب و زهکشی شد،

it makes it possible for microbes to come in

امکان بیرون آمدن میکروبها میسر می‌شود

and rather quickly decompose all this carbon,

و به سرعت همه این کربن را تجزیه می‌کنند،

with the potential to release hundreds of billions of metric tons of carbon

با قابلیت رهاسازی صدها میلیارد تن کربن در

into the atmosphere in the form of greenhouse gases.

جو در قالب گازهای گلخانه‌ای.

And this release of additional greenhouse gases into the atmosphere

و این رهاسازی گازهای اضافه گلخانه‌ای به جو

will only contribute to further warming

تنها به گرمایش بیشتر زمین کمک خواهد کرد

that makes this predicament even worse,

که این پیش‌بینی‌ها را حتی بدتر هم می‌کند،

as it starts a self-reinforcing positive feedback loop

چون یک چرخه بازخورد مثبت خود تقویت کننده را شروع می‌کند

that could go on and on and on,

که همچنان می‌تواند ادامه پیدا کند،

dramatically changing our climate future.

که بشدت آینده اقلیم ما را تغییر خواهد داد.

Fortunately, I can also tell you that there is a solution

خوشبختانه، همچنین می توانم به شما بگویم که راه‌حلی برای این دو

for these two wicked problems of soil degradation and climate change.

مشکل موذی تغییر اقلیم و فرسایش خاک وجود دارد.

Just like we created these problems,

درست همان شکلی که این مشکلات را خلق کردیم،

we do know the solution,

ما راه حل را می‌دانیم،

and the solution lies in simultaneously working

و راه‌حل در هم زمان خطاب دادن این دو چیز با هم از طریق

to address these two things together,

آنچه اصطلاحا شیوه‌های اقلیم-هوشمند

through what we call climate-smart land management practices.

مدیریت خشکی می‌نامیم، قرار دارد.

What do I mean here?

حال منظورم چیست؟

I mean managing land in a way that's smart

منظورم مدیریت خشکی به روشی هوشمند است که

about maximizing how much carbon we store in soil.

میزان ذخیره شدن کربن در خاک را به حداکثر برساند.

And we can accomplish this

و می‌توانیم به هدف نائل شویم اگر

by putting in place deep-rooted perennial plants,

گیاهان چندین ساله دارای ریشه عمیق را در خاک داشته باشیم،

putting back forests whenever possible,

هروقت که ممکن است جنگلها را برگردانیم،

reducing tillage and other disturbances from agricultural practices,

کمتر از خاک‌ورزی و دیگر اعمال مزاحم در کشاورزی استفاده کنیم

including optimizing the use of agricultural chemicals and grazing

از جمله بهینه‌سازی استفاده از کودهای شیمیایی و چرا کردن و

and even adding carbon to soil, whenever possible,

حتی افزودن کربن به خاک هر زمان که ممکن باشد،

from recycled resources such as compost and even human waste.

از منابع بازیافت شده مثل کود گیاهی و حتی فضولات انسانی.

This kind of land stewardship is not a radical idea.

این نوع هدایت زمین ایده‌ای افراطی نیست.

It's what made it possible for fertile soils

به این طریق بوده که حاصلخیز کردن خاک را میسر ساخته تا

to be able to support human civilizations since time immemorial.

قادر به پشتیبانی از تمدن بشری از زمانه‌های دیرین باشد.

In fact, some are doing it just right now.

در واقع، برخی الان این کار را می‌کنند.

There's a global effort underway to accomplish exactly this goal.

اقدامی جهانی در دست است که این هدف را دقیقا برآورده کند.

This effort that started in France is known as the "4 per 1000" effort,

این اقدام که در فرانسه آغاز شد معروف است به اقدام «۴ در ۱۰۰۰»

and it sets an aspirational goal

و هدفی الهام‌بخش را برای افزایش میزان

to increase the amount of carbon stored in soil by 0.4 percent annually,

کربن ذخیره شده در خاک سالانه تا ۰/۴درصد را افزایش می‌دهد تعیین می‌کند

using the same kind of climate-smart land management practices

با استفاده از همان شیوه‌های اقلیم -هوشمند مدیریت زمین که

I mentioned earlier.

پیش‌تر ذکر کردم.

And if this effort's fully successful,

و اگر این اقدام کاملا موفقیت آمیز باشد،

it can offset a third of the global emissions

یک سوم انتشارات جهانی کربن ناشی از سوختهای فسیلی در

of fossil-fuel-derived carbon into the atmosphere.

جو را جبران می‌کند.

But even if this effort is not fully successful,

اما حتی اگر این اقدام کاملا موفقیت‌امیز نباشد،

but we just start heading in that direction,

حداقل در آن مسیر شروع به پیشروی کردیم،

we still end up with soils that are healthier, more fertile,

هنوز می توانیم به خاکی برسیم که سالم تر و حاصلخیزتر است،

are able to produce all the food and resources that we need

و قابلیت تولید انواع خوراکیها و منابعی را دارد که برای جمعیت بشر و

for human populations and more,

چیزهای بیشتر نیاز داریم و

and also soils that are better capable

همچنین خاکهایی که قابلیت بهتری در

of sequestering carbon dioxide from the atmosphere

جداسازی دی‌اکسیدکربن از جو دارند

and helping with climate change mitigation.

و به توقف تغییر اقلیم کمک می‌کنند.

I'm pretty sure that's what politicians call a win-win solution.

کاملا مطمئنم که آن راه حل برد-برد معروف سیاستمدارهاست.

And we all can have a role to play here.

و همه ما می‌توانیم در ایفای آن نقش داشته باشیم.

We can start by treating the soil with the respect that it deserves:

می‌توانیم از داشتن رفتار محترمانه‌تر که لایق آن است شروع کنیم:

respect for its ability as the basis of all life on earth,

احترام برای تواناییش به عنوان پایه‌ای ازانواع شکل حیات در زمین،

respect for its ability to serve as a carbon bank

احترام در عملکردش به عنوان بانک کربن

and respect for its ability to control our climate.

و توانایی که در مهار اقلیم ما دارد.

And if we do so,

و با انجام این کار،

we can then simultaneously address

همزمان قادر خواهیم بود دو چالشی را که

two of the most pressing global challenges of our time:

بیشترین فوریت را در عصر ما دارند خطاب قرار دهیم:

climate change and soil degradation.

تغییر اقلیم و فرسایش خاک.

And in the process, we would be able to provide food and nutritional security

و در این روند، ما قادر خواهیم بود امنیت غذایی و تغذیه‌ایی را برای رشد

to our growing human family.

خانواده بشر تامین کنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)