Willie Smits: How to restore a rainforest

ویلی اسمیتز جنگلی را بازسازی میکند

Translator: Simin Zare Hajibagher Reviewer: soheila Jafari

I was walking in the market one day with my wife,

یک روز داشتم همراه همسرم در بازار قدم می‌زدم،

and somebody stuck a cage in my face.

و یک نفر یک قفس را جلوی صورت من گرفت.

And in between those slits

و بین اون میله ها

were the saddest eyes I've ever seen.

غمگین ترین چشم هایی که تا به حال دیده بودم، دیدم.

There was a very sick orangutan baby, my first encounter.

آن جا یک بچه اورانگوتان بیمار بود، اولین برخورد من با این موضوع بود.

That evening I came back to the market in the dark

آن روز عصر، من در تاریکی به بازار برگشتم

and I heard "uhh, uhh,"

و این صدا را شنیدم. "اووه، اووه،"

and sure enough I found a dying orangutan baby on a garbage heap.

و خیلی زود روی توده زباله ها یک بچه اورانگوتان در حال مرگ را پیدا کردم.

Of course, the cage was salvaged.

البته از قفس خبری نبود.

I took up the little baby,

من دخترک کوچولو را برداشتم،

massaged her, forced her to drink

ماساژش دادم و مجبورش کردم کمی آب بنوشد

until she finally started breathing normally.

تا اینکه بالاخره شروع کرد به طبیعی نفس کشیدن.

This is Uce.

این اوچا هست.

She's now living in the jungle of Sungai Wain,

او الان توی جنگل «سونگای واین» زندگی می‌کند،

and this is Matahari, her second son,

و این هم ماتاهاری هست، پسر دومش،

which, by the way, is also the son of the second orangutan I rescued, Dodoy.

که از طرف دیگر پسر دومین اورانگوتانی که نجات دادم، دودای، هم هست.

That changed my life quite dramatically,

این اتفاق زندگی من را به طرز چشمگیری تغییر داد،

and as of today, I have almost 1,000 babies in my two centers.

و من تا امروز تقریباً ۱٫۰۰۰ بچه حیوان را در دو مرکزی که اداره می‌کنم، سرپناه داده ام.

(Applause)

(تشویق حضار)

No. No. No. Wrong.

نه. نه. نه. این غلطه!

It's horrible. It's a proof of our failing to save them in the wild.

این وحشتناکه. این به این معنی است که ما در نجات دادن آنها در طبیعت شکست خورده ایم.

It's not good.

این خوب نیست.

This is merely proof of everyone failing to do the right thing.

این فقط به این معناست که همه در انجام دادن کار درست، شکست خورده ایم.

Having more than all the orangutans in all the zoos in the world together,

داشتن اورانگونهایی در یکجا که بیش از همه اورنگوتانهای باغ وحشهای جهان هستند

just now like victims for every baby,

مثل قربانی به ازای هر یک بچه می‌ماند،

six have disappeared from the forest.

که شش تا از آنها در جنگل ها ناپدید شده اند.

The deforestation, especially for oil palm,

فرایند نابودسازی جنگل‌ها، مخصوصاً برای نخل روغن،

to provide biofuel for Western countries

به منظور تامین سوخت زیستی برای کشورهای غربی،

is what's causing these problems.

چیزی هست که این مشکلات رو به وجود آورده است.

And those are the peat swamp forests on 20 meters of peat,

آنها جنگل های باتلاقی-زغال (نوعی جنگل مناطق مرطوب و گرمسیری)، روی ۲۰ متر زغال هستند،

the largest accumulation of organic material in the world.

که بزرگترین منبع مواد آلی درجهان می‌باشند.

When you open this for growing oil palms

وقتی شما اون رو برای نخل روغن های در حال رشد باز می‌کنید

you're creating CO2 volcanoes

در واقع دارید آتش فشان هایی از دی اکسید کربن رو تولید می‌کنید

that are emitting so much CO2

که مقدار زیادی دی اکسید کربن تولید می‌کنند

that my country is now the third largest emitter of greenhouse gasses in the world,

تا حدی که کشور من اکنون به سومین تولید کننده گازهای گلخانه ای در جهان

after China and the United States.

بعد از چین و ایالات متحده تبدیل شده است.

And we don't have any industry at all --

و ما اصلاً صنعتی نداریم --

it's only because of this deforestation.

دلیلش فقط نابودسازی جنگل‌ها جنگلی هست.

And these are horrible images.

و این تصاویر وحشتناک هستند.

I'm not going to talk too long about it,

من نمی خواهم صحبتم رو در این مورد طولانی کنم،

but there are so many of the family of Uce,

ولی خیلی ها از خانواده اوچا وجود دارند،

which are not so fortunate to live out there in the forest,

که اونقدر خوش شانس نبودند که درجنگلی زندگی کنند،

that still have to go through that process.

که هنوز وارد این فرایند نشده است.

And I don't know anymore where to put them.

و من بیش از این نمی دونم که اون ها رو کجا بفرستم.

So I decided that I had to come up with a solution for her

بنابراین تصمیم گرفتم راه حلی برای این دخترک پیدا کنم.

but also a solution

همچنین راه حلی که

that will benefit the people that are trying to exploit those forests,

به نفع آدم هایی باشد که تلاش می‌کنند اون جنگل ها رو نابود کنند،

to get their hands on the last timber

تا به آخرین تکه چوب دست پیدا کنند،

and that are causing, in that way,

که در واقع دارد منجر به

the loss of habitat and all those victims.

از دست دادن محل زندگی آنها و همه این قربانیان می‌شود.

So I created the place Samboja Lestari,

بنابراین من ناحیه سامبوجا لستاری رو ایجاد کردم،

and the idea was,

و این ایده،

if I can do this on the worst possible place that I can think of

اگر بتوانم اون رو در بدترین مکانی که می‌توانم بهش فکر کنم،

where there is really nothing left,

جایی که واقعاً چیزی باقی نمانده اجرا کنم،

no one will have an excuse to say, "Yeah, but ..."

هیچ کس بهانه ای ندارد که بخواهد بگوید، "آره، ولی ...".

No. Everyone should be able to follow this.

نه. همه باید بتوانند این ایده رو دنبال کنند.

So we're in East Borneo. This is the place where I started.

ما در شرق (جزیره) برونئو هستیم. جایی که من کارم رو شروع کردم.

As you can see there's only yellow terrain.

و همونطور که می‌توانید ببینید، فقط زمین زرد رنگ وجود دارد.

There's nothing left -- just a bit of grass there.

اینجا چیزی باقی نمانده -- فقط کمی سبزه وجود دارد.

In 2002 we had about 50 percent of the people jobless there.

در سال ۲۰۰۲، نیمی از مردم در این منطقه بیکار بودند.

There was a huge amount of crime.

میزان جرم و جنایت بسیار بالا بود.

People spent so much of their money on health issues and drinking water.

مردم بخش زیادی از پولشان را برای مسایل بهداشتی و آب آشامیدنی خرج می‌کردند.

There was no agricultural productivity left.

هیچ تولید کشاورزی باقی نمانده بود.

This was the poorest district in the whole province

این جا فقیرترین منطقه در تمام استان محسوب می‌شد

and it was a total extinction of wildlife.

و حیات وحش به طور کامل از بین رفته بود.

This was like a biological desert.

این شبیه به یک کویر زیستی بود.

When I stood there in the grass, it's hot -- not even the sound of insects --

وقتی که آن جا در میان سبزه ها ایستادم، هوا به شدت گرم بود -- حتی صدای حشرات هم نمی آمد --

just this waving grass.

فقط این سبزه های مواج بودند.

Still, four years later we have created jobs for about 3,000 people.

اما، چهار سال بعد، ما برای ۳٫۰۰۰ نفر شغل ایجاد کرده بودیم.

The climate has changed. I will show you:

آب و هوا عوض شده بود. به شما نشان می‌دهم:

no more flooding, no more fires.

نه سیل، نه آتش سوزی.

It's no longer the poorest district,

آنجا دیگه فقیر ترین منطقه نبود،

and there is a huge development of biodiversity.

و توسعه زیادی هم در تنوع زیستی رخ داده بود.

We've got over 1,000 species. We have 137 bird species as of today.

ما آنجا بیش از ۱۰۰- گونه جاندار داریم. تا امروز ۱۳۷گونه پرنده اونجا داریم.

We have 30 species of reptiles.

۳۰ گونه خزنده داریم.

So what happened here? We created a huge economic failure in this forest.

پس اینجا چه اتفاقی افتاده بود؟ ما در این جنگل یک شکست بزرگ اقتصادی داشتیم.

So basically the whole process of destruction

بنابراین اصولاً، کل فرایند تخریب

had gone a bit slower than what is happening now with the oil palm.

اندکی کندتر از آنچه که الان داره برای نخل روغن اتفاق می‌افته، شده بود.

But we saw the same thing.

ولی ما هنوز همان چیز رو می‌دیدم.

We had slash and burn agriculture;

کشاورزی ناکارامد و سوخته داشتیم؛

people cannot afford the fertilizer,

مردم نمی توانند کود رو تامین کنند،

so they burn the trees and have the minerals available there;

بنابراین درخت ها رو می‌سوزانند و از کانی های موجود در آنجا استفاده می‌کنند.

the fires become more frequent,

آتش سوزی ها متناوب تر شدند،

and after a while you're stuck with an area of land

و بعد از مدتی شما درگیر تکه زمینی بودید

where there is no fertility left.

که دیگر اصلاً بارور نبود.

There are no trees left.

هیچ درختی باقی نمانده است.

Still, in this place, in this grassland

هنوز در این مکان، در این سبزه زار،

where you can see our very first office there on that hill,

جایی که شما می‌توانید اولین دفتر ما رو روی اون تپه را ببینید،

four years later, there is this one green blop on the Earth's surface ...

چهار سال بعد، یک لکه سبز روی سطح زمین وجود دارد.

(Applause)

(تشویق حضار)

And there are all these animals, and all these people happy,

و همه این حیوانات وجود دارند، و همه مردم خوشحال هستند،

and there's this economic value.

و منطقه ارزش اقتصادی دارد.

So how's this possible?

چطور همه این ها امکان دارد؟

It was quite simple. If you'll look at the steps:

در واقع بسیار ساده هست. اگر شما به این مراحل نگاه کنید،

we bought the land, we dealt with the fire,

ما زمین ها را خریدیم، مشکل آتش سوزی را حل کردیم،

and then only, we started doing the reforestation

و بعد از اون فقط احیای جنگل را شروع کردیم.

by combining agriculture with forestry.

با ترکیب کشاورزی با جنگلداری.

Only then we set up the infrastructure and management and the monetary.

و فقط پس از این بود که ما شالوده، مدیریت و امور مالی را راه اندازی کردیم.

But we made sure that in every step of the way

البته در تمام مراحل کار، تلاش کردیم

the local people were going to be fully involved

که مردم محلی نیز کاملاً در این پروژه مشارکت داده شوند.

so that no outside forces would be able to interfere with that.

به این صورت هیچ عامل خارجی نخواهد توانست در این مسیر تداخل ایجاد کند.

The people would become the defenders of that forest.

این مردم هستند که از این جنگل محافظت خواهند کرد.

So we do the "people, profit, planet" principles,

در واقع، اصولی که رعایت کردیم، اینها بودند: "مردم، سود، سیاره".

but we do it in addition

البته این را به دلیل

to a sure legal status --

اطمینان دادن به مراجع قانونی هم انجام دادیم --

because if the forest belongs to the state,

زیرا اگر جنگل به دولت تعلق داشته باشد،

people say, "It belongs to me, it belongs to everyone."

مردم می‌گویند، "این به من تعلق دارد، پس به همه مردم تعلق دارد."

And then we apply all these other principles

و پس از اون، ما همه اصول دیگر

like transparency, professional management, measurable results,

مانند شفافیت، مدیریت حرفه ای، نتایج قابل مشاهده،

scalability, [unclear], etc.

مقیاس پذیری (امکان تغییر مقیاس فرایند)، تکرار پذیری و غیره را به کار می‌بندیم.

What we did was we formulated recipes --

آنچه که ما انجام دادیم این بود که دستورالعمل هایی را تهیه کردیم --

how to go from a starting situation where you have nothing

که توضیح می‌دادند چگونه از شرایطی که چیزی وجود ندارد

to a target situation.

به موقعیت هدف برسید.

You formulate a recipe based upon the factors you can control,

شما دستورالعملتان را بر اساس عواملی تهیه می‌کنید که می‌توانید کنترل کنید،

whether it be the skills or the fertilizer or the plant choice.

آن ها می توانند هر چیزی باشند، مهارت یا کود و یا انتخاب گیاه.

And then you look at the outputs and you start measuring what comes out.

بعد از آن به نتایجتان نگاه می‌کنید و شروع به ارزیابی آن ها می‌کنید.

Now in this recipe you also have the cost.

از طرف دیگر در این دستورالعمل هزینه ها هم مشخص هستند.

You also know how much labor is needed.

شما می‌دانید که چقدر نیروی کار نیاز دارید.

If you can drop this recipe on the map

اگر بتوانید این دستورالعمل را روی یک نقشه پیاده کنید،

on a sandy soil, on a clay soil,

خاک شنی، خاک رسی،

on a steep slope, on flat soil,

زمین با شیب تند، زمین مسطح،

you put those different recipes; if you combine them,

می‌توانید از دستورالعمل های مختلف استفاده کنید؛ البته اگر بتوانید آن ها رو با هم ترکیب کنید.

out of that comes a business plan,

از این کار یک طرح کسب و کار به دست می‌آید،

comes a work plan, and you can optimize it

یک طرح کاری به وجود می آید که می‌توانید بر اساس

for the amount of labor you have available or for the amount of fertilizer you have,

میزان نیروی کاری که در دسترس دارید و یا بر اساس میزان کودی که دراختیار دارید،

and you can do it.

آن را بهینه سازی کنید و شما می‌توانید این کار را انجام بدهید.

This is how it looks like in practice. We have this grass we want to get rid of.

در عمل کار به این صورت هست. ما می خواهیم از شر این سبزه ها خلاص بشویم.

It exudes [unclear]-like compounds from the roots.

از ریشه آن ها ترکیباتی مثل (نامفهوم) تراوش می کردند.

The acacia trees are of a very low value

درختان آکاسیا خیلی ارزان قیمت هستند

but we need them to restore the micro-climate, to protect the soil

ولی ما به آن ها برای بازیابی شرایط زیستی، حفاظت از خاک

and to shake out the grasses.

و از بین بردن سبزه ها نیاز داشتیم.

And after eight years they might actually yield some timber --

بعد از هشت سال واقعاً ممکن هست که آن ها الوار هم تولید کنند --

that is, if you can preserve it in the right way,

در صورتی که بتوانید از آن ها به روش درستی مراقبت کنید،

which we can do with bamboo peels.

که می شود این کار رو با پوست بامبوانجام داد.

It's an old temple-building technique from Japan

این یک روش قدیمی ساخت معبد در ژاپن هست

but bamboo is very fire-susceptible.

ولی بامبو خیلی به آتش حساس هست.

So if we would plant that in the beginning

بنابراین اگر ما در ابتدا شروع به کاشتن آن بکنیم،

we would have a very high risk of losing everything again.

ریسک بالایی را در از دست دادن دوباره همه چیز قبول کرده ایم.

So we plant it later, along the waterways

بنابراین ما اون را بعدها کاشتیم، در کنار مسیرهای آب

to filter the water, provide the raw products

به منظور فیلتر کردن آب، تامین محصولات خام

just in time for when the timber becomes available.

در زمان مناسب تا زمانی که الوارها قابل استفاده شوند.

So the idea is: how to integrate these flows

بنابراین ایده این هست: چگونگی ادغام این روش ها با هم

in space, over time and with the limited means you have.

با توجه به زمان و ابزار محدودی که داریم.

So we plant the trees, we plant these pineapples

بنابراین ما شروع به کاشت درخت ها کردیم، این آناناس ها را کاشتیم

and beans and ginger in between, to reduce the competition for the trees,

و لوبیا و زنجبیل را هم در بین آن ها، با هدف کاهش رقابت بین درخت ها

the crop fertilizer. Organic material is useful for the agricultural crops,

و استفاده از محصول به عنوان کود. مواد آلی برای محصولات کشاورزی مفید هستند،

for the people, but also helps the trees. The farmers have free land,

همچنین برای مردم، اما به درختان هم کمک می‌کنند. کشاورزان زمین های آزاد دارند،

the system yields early income, the orangutans get healthy food

این روش به سرعت به بازدهی می‌رسد و اورانگوتان ها هم از غذای سالم برخوردار می شوند

and we can speed up ecosystem regeneration

و ما هم می‌توانیم سرعت بازیابی اکوسیستم رو افزایش بدهیم

while even saving some money.

و در طی اون هم کمی پول پس انداز کنیم.

So beautiful. What a theory.

چقدر زیبا. چه تئوری خوبی.

But is it really that easy?

ولی واقعاً این اینقدر آسان هست؟

Not really, because if you looked at what happened in 1998,

در واقع نه ! زیرا اگر شما به چیزی که در۱۹۹۸ اتفاق افتاد نگاهی بیاندازید،

the fire started.

آتش سوزی رو که آغاز شد می‌بینید.

This is an area of about 50 million hectares.

این یک منطقه به وسعت ۵۰ میلیون هکتار هست.

January.

ژانویه

February.

فوریه

March.

مارس

April.

آوریل

May.

می

We lost 5.5 million hectares in just a matter of a few months.

ما پنج و نیم میلیون هکتار رو تنها در عرض چند ماه از دست دادیم.

This is because we have 10,000 of those underground fires

به این دلیل که ما در حدود ۱۰٫۰۰۰ تا از آن آتش های زیرزمینی در زمین هایمان داشتیم

that you also have in Pennsylvania here in the United States.

از اون نوعی که شما می‌توانید اینجا در پنسیلوانیا در ایالات متحده ببینید.

And once the soil gets dried, you're in a dry season -- you get cracks,

زمانی که خاک خشک می‌شود، زمانی که شما در فصل گرما هستید، زمین ترک می‌خورد،

oxygen goes in, flames come out and the problem starts all over again.

اکسیژن وارد زمین میشود، شعله ها به بیرون می آیند و مشکلات دوباره شروع می‌شوند.

So how to break that cycle?

پس چطور باید این چرخه رو متوقف کنیم؟

Fire is the biggest problem.

آتش بزرگترین مشکل هست.

This is what it looked like for three months.

این چیزی هست که برای سه ماه به چشم می‌آید.

For three months, the automatic lights outside did not go off

برای سه ماه چراغ های خودکار خاموش نشدند

because it was that dark.

به این دلیل که همه جا تاریک بود.

We lost all the crops. No children gained weight for over a year;

ما همه محصولمان را از دست دادیم و بچه ها برای یک سال وزن اضافه نکردند.

they lost 12 IQ points. It was a disaster

آنها ۱۲نمره هوشی IQ از دست دادند. این یک فاجعه بود

for orangutans and people.

هم برای مردم و هم برای اورانگوتان ها.

So these fires are really the first things to work on.

پس این آتش ها چیزهایی هستند که باید فکری به حالشان بشود.

That was why I put it as a single point up there.

به همین دلیل هست که من آن نکته را اونجا قرار دادم.

And you need the local people for that because these grasslands,

شما به مردم محلی نیاز دارید به این دلیل که اگر این سبزه زارها

once they start burning ... It goes through it like a windstorm

شروع به آتش گرفتن بکنند، مثل یک طوفان ادامه پیدا می‌کنند

and you lose again the last bit of ash and nutrients

و شما تا آخرین ذره خاکستر و مواد معدنی را

to the first rainfall -- going to the sea

با اولین بارش باران از دست می‌دهید --

killing off the coral reefs there.

آنها به دریا می رسند و صخره های مرجانی را هم نابود می‌کنند.

So you have to do it with the local people.

به همین دلیل هست که شما به مردم محلی نیاز دارید.

That is the short-term solution but you also need a long-term solution.

این راه حل کوتاه مدت هست ولی شما به یک راه حل بلند مدت هم نیاز دارید.

So what we did is, we created

بنابراین کاری که ما کردیم این بود،

a ring of sugar palms around the area.

ما یک حلقه نخل شکر دور منطقه به وجود آوردیم.

These sugar palms turn out to be fire-resistant --

این درختان نسبت به آتش مقاوم هستند --

also flood-resistant, by the way --

همینطور نسبت به سیل --

and they provide a lot of income for local people.

و البته درامد خوبی نصیب مردم محلی می‌کنند.

This is what it looks like:

این چیزی هست که در واقعیت به نظر می‌رسد.

the people have to tap them twice a day -- just a millimeter slice --

مردم باید روزی دوبار آن ها را هرس کنند -- فقط به قطر چند میلیمتر --

and the only thing you harvest is sugar water,

و تنها چیزی که برداشت می‌کنید، آب شکر هست،

carbon dioxide, rain fall and a little bit of sunshine.

دی اکسید کربن، باران و اندکی نور خورشید.

In principle, you make those trees into

در اصل شما این درختان را به

biological photovoltaic cells.

باطری های زیستی فوتوولتائیک تبدیل می‌کنید.

And you can create so much energy from this --

و همچنین می‌توانید مقدارزیادی هم انرژی ازاین طریق تولید کنید --

they produce three times more energy per hectare per year,

آن ها به میزان سه برابر بیشتر انرژی به ازای هر هکتار، در هر سال تولید می‌کنند،

because you can tap them on a daily basis.

به این دلیل که شما می‌توانید آن ها را روزانه هرس کنید.

You don't need to harvest [unclear]

نیازی به قطع درخت

or any other of the crops.

و یا برداشت محصول نیست.

So this is the combination where we have all this genetic potential in the tropics,

پس این نتیجه نهایی هست در شرایطی که ما همه پتانسیلهای ژنتیکی درمنطقه گرمسیری

which is still unexploited, and doing it in combination with technology.

که هنوز از بین نرفته است را در اختیارداریم و آن را با تکنولوژی ترکیب می‌کنیم.

But also your legal side needs to be in very good order.

البته از طرف دیگر، بعُد حقوقی هم باید در نظر گرفته شود.

So we bought that land,

بنابراین ما زمین ها را خریدیم،

and here is where we started our project --

و اینجا جایی هست که ما پروژه را شروع کردیم --

in the middle of nowhere.

در میان ناکجا آباد.

And if you zoom in a bit you can see that all of this area

اگر با دقت بیشتری به این منطقه نگاه کنید

is divided into strips that go over different types of soil,

می‌بینید که این منطقه به قسمت هایی تقسیم شده که شامل جنس های متعددی ار خاک می شوند،

and we were actually monitoring,

و ما در واقع در حال پایش و

measuring every single tree in these 2,000 hectares, 5,000 acres.

اندازه گیری هر درخت در این ۲٫۰۰۰ هکتار، ۵٫۰۰۰ اکر بودیم.

And this forest is quite different.

این جنگل کاملاً متفاوت هست.

What I really did was I just followed nature,

کاری که من کردم این بود که طبیعت را دنبال کردم،

and nature doesn't know monocultures,

و طبیعت تک فرهنگی نیست،

but a natural forest is multilayered.

بلکه یک جنگل طبیعی لایه های متعددی دارد.

That means that both in the ground and above the ground

و این به این معنی هست که در زمین، چه روی آن و چه زیر آن

it can make better use of the available light,

می‌تواند بهترین استفاده را از نور بکند،

it can store more carbon in the system, it can provide more functions.

می تواند کربن بیشتری در سیستم ذخیره کند، می‌تواند کاربردهای متنوع تری داشته باشد.

But, it's more complicated. It's not that simple, and you have to work with the people.

اما مساله خیلی پیچیده تر هست. مساله اصلاً ساده نیست و شما باید با مردم سر و کار داشته باشید.

So, just like nature,

بنابراین درست مانند طبیعت،

we also grow fast planting trees and underneath that,

ما هم به سمت پرورش درختان با رشد سریع رفتیم و در زیر آن ها

we grow the slower growing, primary-grain forest trees of a very high diversity

درختان با سرعت پرورش اندک، درختان جنگلی دانه ای با تنوع بسیار زیاد را پرورش دادیم

that can optimally use that light. Then,

که می‌توانستند به طور کارامدی از نور خورشید استفاده کنند.

what is just as important: get the right fungi in there

سپس چیزی که به همان اندازه مهم است: پیدا کردن قارچ مناسب

that will grow into those leaves, bring back the nutrients

که در کنار برگ ها پرورش پیدا کند و مواد معدنی را

to the roots of the trees that have just dropped that leaf within 24 hours.

برای ریشه های درختانی تامین کنند که آن برگ ها را در طی ۲۴ساعت از دست داده اند.

And they become like nutrient pumps.

و مانند پمپ های مغذی عمل کنند.

You need the bacteria to fix nitrogen,

به باکتری نیاز دارید که نیتروژن را تامین کند،

and without those microorganisms, you won't have any performance at all.

و بدون این میکروارگانیسم ها، هیچ عملکرد مناسبی نخواهید داشت.

And then we started planting -- only 1,000 trees a day.

پس از اون ما شروع به کاشت کردیم -- فقط ۱٫۰۰۰ درخت در هر روز.

We could have planted many, many more, but we didn't want to

می‌توانستیم خیلی خیلی بیشتر بکاریم، ولی نمی‌خواستیم

because we wanted to keep the number of jobs stable.

زیرا می خواستیم تعداد شغل ها را ثابت نگه داریم.

We didn't want to lose the people

نمی خواستیم مردمی را از دست بدیم

that are going to work in that plantation.

که قرار بود در مزرعه کار کنند.

And we do a lot of work here.

و ما کار زیادی هم برای انجام دادن داشتیم.

We use indicator plants to look at what soil types,

ما گیاهان شاخصی داشتیم تا ببینیم چه نوع خاکی

or what vegetables will grow, or what trees will grow here.

و یا چه نوع سبزیجاتی و یا چه نوع درختانی رشد می‌کنند.

And we have monitored every single one of those trees from space.

همچنین تک تک این درخت ها را از فضا زیر نظر داشتیم.

This is what it looks like in reality;

این چیزی هست که در واقعیت به نظر می‌رسد.

you have this irregular ring around it,

یک حلقه غیر معمول دور آن دیده می‌شود،

with strips of 100 meters wide, with sugar palms

که ۱۰۰ متر عرض دارد و شامل نخل شکرهایی می‌شود،

that can provide income for 648 families.

که برای ۶۴۸ خانواده درامد زایی می‌کنند.

It's only a small part of the area.

این فقط قسمت کوچکی از محدوده مورد بحث هست.

The nursery, in here, is quite different.

گلخانه در این منطقه کاملاً متفاوت است.

If you look at the number of tree species we have in Europe, for instance,

اگر به تعداد گونه های درختی که در اروپا وجود دارند نگاهی بیاندازیم، برای مثال،

from the Urals up to England, you know how many?

از اورال تا انگلستان، می‌دانید چند تا وجود دارند؟

165.

۱۶۵ تا.

In this nursery, we're going to grow 10 times more than the number of species.

در این گلخانه ما قصد داریم ۱۰ برابر بیشتر از این گونه های گیاهی را پرورش بدهیم.

Can you imagine?

می‌توانید تصورش را بکنید؟

You do need to know what you are working with,

لازم هست بدانید که دارید با چه کار می‌کنید،

but it's that diversity which makes it work.

ولی در واقع این همین تنوع هست که باعث می‌شود به نتیجه برسیم.

That you can go from this zero situation,

اینکه شما می‌توانید از این موقعیت صفرشروع کنید،

by planting the vegetables and the trees, or directly, the trees

با کاشتن سبزیجات و درختان، و یا به طور مستقیم، درختان

in the lines in that grass there,

به صورت صف در میان این سبزه ها،

putting up the buffer zone, producing your compost,

با در نظر گرفتن محدوده حایل، تولید کود خودتان

and then making sure that at every stage of that up growing forest

و اطمینان یافتن از اینکه در هر مرحله ازرشد جنگل

there are crops that can be used.

محصولات قابل استفاده وجود خواهند داشت.

In the beginning, maybe pineapples and beans and corn;

در مرحله اول، شاید آناناس ها و لوبیا ها و ذرت ها،

in the second phase, there will be bananas and papayas;

در مرحله دوم، موزها و پاپایا ها (عنبه هندی)؛

later on, there will be chocolate and chilies.

و پس از آن شکلات و فلفل.

And then slowly, the trees start taking over,

و سپس به آرامی درختان شروع به بیشتر شدن می‌کنند.

bringing in produce from the fruits, from the timber, from the fuel wood.

که منجر به تولید میوه، الوار و سوخت چوب می‌شود.

And finally, the sugar palm forest takes over

و در نهایت، جنگل نخل شکر شروع به رشد کردن می‌کنند،

and provides the people with permanent income.

و برای مردم درامد دائمی به همراه دارد.

On the top left, underneath those green stripes,

در بالا سمت چپ، زیر آن مناطق سبز رنگ،

you see some white dots -- those are actually individual pineapple plants

نقاط سقید رنگی را می‌بینید -- آن ها در واقع بوته های خاص آناناس هستند

that you can see from space.

که می‌توانید آن ها را از فضا هم ببینید.

And in that area we started growing some acacia trees

در این منطقه ما شروع به کاشت درختان آکاسیا کردیم

that you just saw before.

که قبلا هم دیده بودید.

So this is after one year.

این چیزی است که پس از یک سال اتفاق می‌افتد.

And this is after two years.

و بعد از دوسال به این صورت خواهد بود.

And that's green. If you look from the tower --

و اینجا سبز است. اگر از برج نگاه کنید --

this is when we start attacking the grass.

اینجا زمانی هست که ما به سبزه ها حمله بردیم.

We plant in the seedlings

جوانه ها رو کاشتیم

mixed with the bananas, the papayas, all the crops for the local people,

همراه با موزها، پاپایاها، و همه محصولات مردم محلی،

but the trees are growing up fast in between as well.

ولی درختان هم در بین آن ها به سرعت رشد می‌کنند.

And three years later, 137 species of birds are living here.

و سه سال بعد، ۱۳۷ گونه پرنده در اینجا زندگی می‌کردند.

(Applause)

(تشویق حضار)

So we lowered air temperature three to five degrees Celsius.

ما موفق شدیم هوا رو سه تا پنج درجه سانتی گراد خنک تر کنیم.

Air humidity is up 10 percent.

رطوبت هوا تا ۱۰ درصد افزایش داشت.

Cloud cover -- I'm going to show it to you -- is up.

پوشش ابر در آسمان -- می‌خواهم نشانتان بدهم -- بالا است.

Rainfall is up.

بارش افزایش پیدا کرد.

And all these species and income.

و همینطور گونه ها و درامد.

This ecolodge that I built here,

این زیست بوم که من اینجا پدید آوردم،

three years before, was an empty, yellow field.

سه سال پیش فقط یک سرزمین خالی و زرد بود.

This transponder that we operate with the European Space Agency --

این ترانسپوندر که ما با همکاری آژانس فضایی اروپا راه اندازی کردیم --

it gives us the benefit that every satellite that comes over to calibrate itself

عکس هایی را که همه ماهواره هایی که

is taking a picture.

برفراز این منطقه حرکت می‌کنند، تهیه می‌کنند؛ برای ما می‌فرستد.

Those pictures we use to analyze how much carbon, how the forest is developing,

از این عکس ها برای تحلیل میزان کربن و میزان توسعه جنگل استفاده می‌شود.

and we can monitor every tree using satellite images through our cooperation.

و ما می‌توانیم هر درخت را با استفاده از این تصاویر زیر نظر داشته باشیم.

We can use these data now

ما اکنون می‌توانیم با استفاده از این اطلاعات برای

to provide other regions with recipes and the same technology.

ایجاد دستورالعمل برای مناطق دیگر و همینطور تکنولوژی مشابه استفاده کنیم.

We actually have it already with Google Earth.

در واقع ما الان هم با استفاده از گوگل ارث (Google Earth) این امکان را در اختیار داریم.

If you would use a little bit of your technology to put tracking devices in trucks,

اگر شما از اندکی تکنولوژی، به کارگیری وسایل رهگیری در وسایل نقلیه، استفاده کنید

and use Google Earth in combination with that,

و آن را با گوگل ارث ترکیب کنید،

you could directly tell what palm oil has been sustainably produced,

می‌توانید دقیقاً بگویید که کدام نخل روغن دارد به طور پایدار تولید می‌کند،

which company is stealing the timber,

کدام شرکت دارد الوارها را می‌دزدد،

and you could save so much more carbon

و می‌توانید کربن بیشتری ذخیره کنید،

than with any measure of saving energy here.

بیشتر از هرمیزان دخیره انرژی دراین منطقه.

So this is the Samboja Lestari area.

در نهایت اینجا منطقه سامبوجا لستاری است.

You measure how the trees grow back,

می‌توانید ببینید که چطور درختان به اینجا بازگشتند،

but you can also measure the biodiversity coming back.

و همینطور می‌توانید ببینید که چه میزان از تنوع زیستی بازیابی شده است.

And biodiversity is an indicator of how much water can be balanced,

تنوع زیستی معیاری ازاین هست که چه مقدار آب می‌تواند به میزان تعادل برسد.

how many medicines can be kept here.

چه مقدار مواد دارویی می‌تواند اینجا نگه داری بشود.

And finally I made it into the rain machine

و در نهایت من اینجا را به یک ماشین بارندگی تبدیل کردم

because this forest is now creating its own rain.

به این دلیل که این منطقه الان دارد باران خودش را تولید می‌کند.

This nearby city of Balikpapan has a big problem with water;

شهر همسایه، بالیکپاپان، مشکل بزرگی با آب دارد؛

it's 80 percent surrounded by seawater,

اینجا تا ۸۰ درصد با آب شور احاطه شده،

and we have now a lot of intrusion there.

و ما اکنون اینجا میزان زیادی تراوش و نفوذ داریم.

Now we looked at the clouds above this forest;

الان می‌توانیم به این ابرهای بالای جنگل نگاه کنیم؛

we looked at the reforestation area, the semi-open area and the open area.

ما منطقه جنگل کاری شده، منطقه نیمه باز و منطقه باز را دیدیم.

And look at these images.

به این تصاویر نگاه کنید.

I'll just run them very quickly through.

من خیلی سریع ردشان می‌کنم.

In the tropics, raindrops are not formed from ice crystals,

در مناطق گرمسیر مرطوب، باران از کریستال های یخی به وجود نمی آید،

which is the case in the temperate zones,

که به دلیل دمای منطقه است،

you need the trees with [unclear], chemicals that come out of the leaves of the trees

به درختانی با (نامفهوم است) نیاز دارید، مواد شیمیایی از برگ های این درختان تراوش می شود،

that initiate the raindrops.

که قطرات باران را تشکیل می‌دهند.

So you create a cool place where clouds can accumulate,

شما یک منطقه سرد ایجاد می‌کنید که در آن ابرها می‌توانند تجمع کنند،

and you have the trees to initiate the rain.

و درختانی دارید که می‌تواند آغازگر باران باشند.

And look, there's now 11.2 percent more clouds --

و ببینید، اینجا افزایش میزان ابر به مقدار ۱۱/۲ درصد را داشتیم --

already, after three years.

فقط پس از سه سال.

If you look at rainfall, it was already up 20 percent at that time.

میزان بارش تا ۲۰ درصد افزایش یافته است.

Let's look at the next year,

بگذارید به سال آینده اش نگاه کنیم.

and you can see that that trend is continuing.

می‌توانید ببینید که این روند ادامه پیدا کرده.

Where at first we had a small cap of higher rainfall,

در ابتدا ما پوشش اندکی از حداکثر بارندگی داشتیم،

that cap is now widening and getting higher.

این پوشش اکنون بیشتر شده و مقدارآن افزایش داشته.

And if we look at the rainfall pattern

اگر به الگوی بارندگی نگاهی بکنیم،

above Samboja Lestari, it used to be the driest place,

بالای سامبوجا لستاری، خشکترین منطقه بود.

but now you see consistently see a peak of rain forming there.

ولی الان حداکثر میزان بارش در این منطقه را داریم.

So you can actually change the climate.

بنابراین ما واقعاً می‌توانیم آب و هوا را عوض کنیم.

When there are trade winds of course the effect disappears,

البته زمانی که باد بوزد، این اثر ناپدید می‌شود.

but afterwards, as soon as the wind stabilizes,

ولی پس از آن زمانی که بادها متوقف شوند،

you see again that the rainfall peaks come back above this area.

بارش باران دوباره به منطقه باز خواهد گشت.

So to say it is hopeless is not the right thing to do,

بنابراین نا امید بودن کار درستی نیست.

because we actually can make that difference

زیرا ما واقعاً می‌توانیم تغییر ایجاد کنیم.

if you integrate the various technologies.

اگر شما تکنولوژی های مختلف رو به کار ببنید،

And it's nice to have the science, but it still depends mostly upon the people,

و البته خیلی عالیست که ما علم رو در اختیار داریم، اما هنوز به شدت به مردم نیاز داریم،

on your education.

به آموزش نیاز داریم.

We have our farmer schools.

ما مدارس کشاورزی خودمان را داریم.

But the real success of course, is our band --

اما موفقیت واقعی گروه موسیقی ماست --

because if a baby is born, we will play, so everyone's our family

زیرا وقتی یک کودک متولد می‌شود، ما برای او می‌نوازیم، بنابراین همه خانواده ما هستند

and you don't make trouble with your family.

وشما برای خانواده تان مشکل ایجاد نخواهید کرد.

This is how it looks.

این چیزی هست که به نظر می‌آید.

We have this road going around the area,

ما این جاده را داریم که دور منطقه قرار دارد،

which brings the people electricity and water from our own area.

که برق و آب مردم را از منطقه خودمون تامین می‌کند.

We have the zone with the sugar palms,

ما منطقه نخل شکر ها رو داریم،

and then we have this fence with very thorny palms

و همینطوراین محدوده نخل های خاردار

to keep the orangutans -- that we provide with a place to live in the middle --

تا اورانگوتان هایی را که درمنطقه میانی زندگی می‌کنند، در اون جا نگه داریم

and the people apart.

و مردم را جدا از اون ها.

And inside, we have this area for reforestation

و در داخل، این منطقه رو برای جنگل زایی داریم

as a gene bank to keep all that material alive,

به عنوان یک بانک ژنتیکی تا همه مواد اولیه را زنده نگه داریم.،

because for the last 12 years

زیرا در۱۲ سال گذشته

not a single seedling of the tropical hardwood trees has grown up

حتی یک عدد از دانه های درختان سخت منطقه رشد نکرده اند،

because the climatic triggers have disappeared.

زیرا شرایط مناسب آب و هوایی از بین رفته است.

All the seeds get eaten.

همه دانه ها خورده شدند.

So now we do the monitoring on the inside --

بنبراین الان نظارت داخلی می‌کنیم

from towers, satellites, ultralights.

از برج ها، ماهواره ها و هواپیماهای سبک این کار را انجام می‌دهیم.

Each of the families that have sold their land now get a piece of land back.

هر کدام از خانواده هایی که زمین ها یشان را فروخته اند، الان یک قطعه زمین پس می گیرند.

And it has two nice fences of tropical hardwood trees --

که هر کدام دو ردیف از درختان سخت چوب گرمسیری را دارند --

you have the shade trees planted in year one,

در سال اول درختان سایه دار کاشته شده اند،

then you underplanted with the sugar palms,

سپس نخل های شکر کاشته شدند،

and you plant this thorny fence.

و سپس این حصارهای خاردار.

And after a few years, you can remove some of those shade trees.

پس از چند سال می‌توانید اون درختان سایه دار را بردارید.

The people get that acacia timber which we have preserved with the bamboo peel,

مردم الوارهای آکاسیا را دریافت می‌کنند، که ما با پوسته بامبو پوشش داده ایم،

and they can build a house, they have some fuel wood to cook with.

و می‌توانند با آن خانه بسازند، و برای آشپزی چوب سوخت داشته باشند.

And they can start producing from the trees as many as they like.

و می‌توانند هرچقدر که بخواهند از درختان به دست آورند.

They have enough income for three families.

آنها می‌توانند درامد کافی برای سه خانواده را به دست بیاورند.

But whatever you do in that program, it has to be fully supported by the people,

ولی هر کاری را که می‌خواهید در این برنامه انجام دهید، باید از سوی مردم حمایت شود.

meaning that you also have to adjust it to the local, cultural values.

به این معنی که باید آن کار با ارزش های محلی و فرهنگی مطابقت داشته باشد.

There is no simple one recipe for one place.

هیچ دستورالعمل ساده ای برای یک منطقه وجود ندارد.

You also have to make sure that it is very difficult to corrupt --

و همینطور باید بدانید که نباید فساد مالی وجود داشته باشد --

that it's transparent.

همه چیز باید واضح باشد.

Like here, in Samboja Lestari,

مانند اینجا، در سامبوجا لستاری،

we divide that ring in groups of 20 families.

ما اون حلقه را به گروه هایی از ۲۰ خانواده تقسیم کردیم.

If one member trespasses the agreement,

اگر هر کسی از موافقت ها تخطی کند،

and does cut down trees,

و درخت ها را قطع کند،

the other 19 members have to decide what's going to happen to him.

۱۹ عضو دیگر برای سرنوشت او تصمیم گیری می‌کنند.

If the group doesn't take action,

اگر گروه هیچ تصمیمی نگیرد،

the other 33 groups have to decide what is going to happen to the group

۳۳ گروه دیگر برای آن گروه تصمیم گیری می‌کنند.

that doesn't comply with those great deals that we are offering them.

این در توافق با امکانات خوبی که در اختیارشان گذاشته ایم منطبق نیست.

In North Sulawesi it is the cooperative --

در سولاوسی شمالی این به شکل یک تعاونی است --

they have a democratic culture there,

آن ها آنجا یک فرهنگ دموکراتیک دارند،

so there you can use the local justice system to protect your system.

بنابراین آنجا می‌توانید از سیستم قضایی محلی برای حمایت از سیستم خودتان استفاده کنید.

In summary, if you look at it, in year one the people can sell their land

به طور خلاصه، در سال اول مردم می‌توانند برای داشتن درامد زمین های خودشان را بفروشند،

to get income, but they get jobs back in the construction and the reforestation,

ولی مشاغلشان را در طی مراحل ساخت، جنگل زایی و

the working with the orangutans, and they can use the waste wood to make handicraft.

کار با اورانگوتان ها به دست می‌آورند. می‌توانند از چوب اضافه برای صنایع دستی استفاده کنند.

They also get free land in between the trees,

همینطورزمین های خالی بین درختان را به دست می‌آورند،

where they can grow their crops.

و می‌توانند آنجا محصولات خودشان را رشد دهند.

They can now sell part of those fruits to the orangutan project.

می‌توانند قسمتی از میوه های خودشان را به پروژه اورانگوتان ها بفروشند.

They get building material for houses,

مصالح لازم برای ساخت منزل را به دست می‌آورند،

a contract for selling the sugar,

همینطور قرار داد برای فروش شکر،

so we can produce huge amounts of ethanol and energy locally.

بنابراین ما می‌توانیم مقادیر زیادی ازاتانول و انرژی را درمحل تولید کنیم.

They get all these other benefits: environmentally, money,

مزیت های دیگری وجود دارد: شرایط زیست محیطی، پول،

they get education -- it's a great deal.

آموزش -- این واقعاً عالی است.

And everything is based upon that one thing --

و همه اینها فقط بر پایه یک چیز وجود دارد --

make sure that forest remains there.

مطمئن شوید که جنگل اینجا باقی می‌ماند.

So if we want to help the orangutans --

بنابراین اگر می‌خواهیم به اورانگوتان ها کمک کنیم --

what I actually set out to do --

کاری که من در واقع می‌خواستم انجام بدهم --

we must make sure that the local people are the ones that benefit.

باید مطمئن شویم که این مردم محلی هستند که باید منفعت دریافت کنند.

Now I think the real key to doing it, to give a simple answer,

اکنون من فکر می‌کنم کلید اصلی انجام این کار، برای دادن یک پاسخ ساده،

is integration.

یکپارچگی است.

I hope -- if you want to know more, you can read more.

امیدوارم -- اگر می‌خواهید بیشتر بدانید، می‌توانید بیشتر مطالعه کنید.

(Applause)

(تشویق حضار)