Can we edit memories? | Amy Milton

Transcriber: Joseph Geni Reviewer: Camille Martínez

Μετάφραση: Athina Exarchou Επιμέλεια: Victoria Perdikogianni

Memory is such an everyday thing that we almost take it for granted.

Η μνήμη είναι κάτι συνηθισμένο που τη θεωρούμε σχεδόν δεδομένη.

We all remember what we had for breakfast this morning

Όλοι θυμόμαστε τι φάγαμε για πρωινό

or what we did last weekend.

ή τι κάναμε το σαββατοκύριακο.

It's only when memory starts to fail

Μόνο όταν αρχίζει να εξασθενεί αντιλαμβανόμαστε πόσο υπέροχη είναι

that we appreciate just how amazing it is

and how much we allow our past experiences to define us.

και πόσο αφήνουμε τις εμπειρίες μας να μας καθορίζουν.

But memory is not always a good thing.

Αλλά η μνήμη δεν είναι πάντα καλό πράγμα.

As the American poet and clergyman John Lancaster Spalding once said,

Όπως είπε κάποτε ο ποιητής και κληρικός Τζον Λανκάστερ Σπάλντινγκ,

"As memory may be a paradise from which we cannot be driven,

«Η μνήμη μπορεί να είναι ένας παράδεισος όπου δεν μπορούμε να πάμε

it may also be a hell from which we cannot escape."

ή μια κόλαση από την οποία δεν υπάρχει διαφυγή».

Many of us experience chapters of our lives

Πολλοί από εμάς βιώνουμε κεφάλαια της ζωής μας

that we would prefer to never have happened.

που θα προτιμούσαμε να μην έχουν συμβεί.

It is estimated that nearly 90 percent of us

Υπολογίζεται ότι περίπου το 90% από εμάς

will experience some sort of traumatic event during our lifetimes.

θα βιώσει κάποιο τραυματικό γεγονός κατά τη διάρκεια της ζωής μας.

Many of us will suffer acutely following these events and then recover,

Πολλοί από εμάς θα υποφέρουμε πολύ και στη συνέχεια θα αναρρώσουμε,

maybe even become better people because of those experiences.

ίσως γίνουμε και καλύτεροι άνθρωποι μέσα από αυτές τις εμπειρίες.

But some events are so extreme that many --

Αλλά κάποια γεγονότα είναι τόσο ακραία που πολλοί,

up to half of those who survive sexual violence, for example --

σχεδόν οι μισοί από αυτούς που βίωσαν σεξουαλική βία, για παράδειγμα,

will go on to develop post-traumatic stress disorder,

θα αναπτύξουν διαταραχή μετατραυματικού στρες,

or PTSD.

ή ΔΜΤΣ.

PTSD is a debilitating mental health condition

Η ΔΜΤΣ είναι μια εξουθενωτική κατάσταση ψυχικής υγείας

characterized by symptoms such as intense fear and anxiety

που χαρακτηρίζεται από συμπτώματα, όπως έντονος φόβος, άγχος

and flashbacks of the traumatic event.

και αναδρομές στο τραυματικό γεγονός.

These symptoms have a huge impact on a person's quality of life

Αυτά τα συμπτώματα έχουν μεγάλη επίδραση στην ποιότητα ζωής του ατόμου

and are often triggered by particular situations

και συχνά πυροδοτούνται από συγκεκριμένες καταστάσεις

or cues in that person's environment.

ή ερεθίσματα στο περιβάλλον του ατόμου.

The responses to those cues may have been adaptive when they were first learned --

Οι αντιδράσεις στα ερεθίσματα μπορεί να προσαρμόζονταν όταν πρωτομαθεύτηκαν:

fear and diving for cover in a war zone, for example --

φόβος και αναζήτηση κάλυψης σε μια εμπόλεμη ζώνη, για παράδειγμα.

but in PTSD,

Αλλά στη ΔΜΤΣ εξακολουθούν να ελέγχουν τη συμπεριφορά όταν δεν είναι πια σωστό.

they continue to control behavior when it's no longer appropriate.

If a combat veteran returns home and is diving for cover

Εάν ένας βετεράνος μάχης επιστρέφει σπίτι και σκύβει για κάλυψη

when he or she hears a car backfiring

όποτε ακούει να σκάει μια εξάτμιση

or can't leave their own home because of intense anxiety,

ή δεν μπορεί να βγει από το σπίτι εξαιτίας έντονου άγχους,

then the responses to those cues, those memories,

τότε οι αντιδράσεις σ' εκείνα τα ερεθίσματα κι εκείνες τις αναμνήσεις,

have become what we would refer to as maladaptive.

λέμε ότι έχουν γίνει δυσπροσαρμοστικές.

In this way, we can think of PTSD as being a disorder of maladaptive memory.

Έτσι, μπορούμε να θεωρήσουμε τη ΔΜΤΣ ως διαταραχή δυσπροσαρμοστικής μνήμης.

Now, I should stop myself here,

Εδώ πρέπει να σταματήσω,

because I'm talking about memory as if it's a single thing.

γιατί αναφέρομαι στη μνήμη σαν να είναι κάτι ενιαίο.

It isn't.

Δεν είναι.

There are many different types of memory,

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη μνήμης

and these depend upon different circuits and regions within the brain.

που εξαρτώνται από διαφορετικά κυκλώματα και περιοχές μες στον εγκέφαλο.

As you can see, there are two major distinctions in our types of memory.

Όπως βλέπετε, υπάρχουν δύο κύριες διακρίσεις στα είδη μνήμης.

There are those memories that we're consciously aware of,

Υπάρχουν μνήμες που γνωρίζουμε συνειδητά,

όπου γνωρίζουμε ότι ξέρουμε και μπορούμε να εκφράσουμε με λόγια.

where we know we know

and that we can pass on in words.

This would include memories for facts and events.

Αυτό περιλαμβάνει αναμνήσεις δεδομένων και γεγονότων.

Because we can declare these memories,

Επειδή μπορούμε να τις δηλώσουμε,

we refer to these as declarative memories.

τις αποκαλούμε δηλωτικές μνήμες.

The other type of memory is non-declarative.

Το άλλο είδος μνήμης είναι η μη δηλωτική.

These are memories where we often don't have conscious access

Στις αναμνήσεις αυτές συχνά

δεν έχουμε συνειδητή πρόσβαση στο περιεχόμενό τους

to the content of those memories

and that we can't pass on in words.

και δεν μπορούμε να τις εκφράσουμε.

The classic example of a non-declarative memory

Το κλασικό παράδειγμα μη δηλωτικής μνήμης

is the motor skill for riding a bike.

είναι η κινητική ικανότητα να κάνουμε ποδήλατο.

Now, this being Cambridge, the odds are that you can ride a bike.

Είμαστε στο Κέμπριτζ, πιθανότατα να κάνετε ποδήλατο.

You know what you're doing on two wheels.

Ξέρετε τι κάνετε στους δύο τροχούς.

But if I asked you to write me a list of instructions

Αλλά αν σας ζητούσα να γράψετε μια λίστα με οδηγίες

that would teach me how to ride a bike,

που θα μου έδειχναν πώς να κάνω ποδήλατο,

as my four-year-old son did when we bought him a bike

όπως έκανε ο τετράχρονος γιος μου όταν του πήραμε ποδήλατο στα γενέθλιά του,

for his last birthday,

you would really struggle to do that.

θα δυσκολευόσασταν πολύ.

How should you sit on the bike so you're balanced?

Πώς ισορροπείς σε ένα ποδήλατο;

How fast do you need to pedal so you're stable?

Πόσο γρήγορα κάνεις πετάλι για να είσαι σταθερός;

If a gust of wind comes at you,

Αν σου έρθει μια ριπή ανέμου,

which muscles should you tense and by how much

ποιους μυς πρέπει να σφίξεις και πόσο, ώστε να μην πέσεις;

so that you don't get blown off?

I'll be staggered if you can give the answers to those questions.

Θα εκπλαγώ αν απαντήσετε σ' αυτές τις ερωτήσεις.

But if you can ride a bike, you do have the answers,

Αν όμως κάνετε ποδήλατο, ήδη έχετε τις απαντήσεις,

you're just not consciously aware of them.

απλά δεν τις γνωρίζετε συνειδητά.

Getting back to PTSD,

Επιστρέφοντας στη ΔΜΤΣ,

another type of non-declarative memory

ένα άλλο είδος μη δηλωτικής μνήμης είναι η συναισθηματική μνήμη.

is emotional memory.

Now, this has a specific meaning in psychology

Αυτή έχει μια συγκεκριμένη σημασία στην ψυχολογία

and refers to our ability to learn about cues in our environment

κι αναφέρεται στην ικανότητα να ξέρουμε τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος

and their emotional and motivational significance.

και τη συναισθηματική και κινητήρια σημασία τους.

What do I mean by that?

Τι εννοώ μ' αυτό;

Well, think of a cue like the smell of baking bread,

Σκεφτείτε ένα ερέθισμα όπως τη μυρωδιά ψημένου ψωμιού

or a more abstract cue like a 20-pound note.

ή ένα πιο αφηρημένο ερέθισμα όπως ένα χαρτονόμισμα 20 λιρών.

Because these cues have been pegged with good things in the past,

Επειδή αυτά τα ερεθίσματα συσχετίστηκαν με καλά πράγματα στο παρελθόν,

we like them and we approach them.

μας αρέσουν και τα προσεγγίζουμε.

Other cues, like the buzzing of a wasp, elicit very negative emotions

Άλλα ερεθίσματα, όπως ο ήχος της σφήκας, προκαλούν πολύ αρνητικά συναισθήματα

and quite dramatic avoidance behavior in some people.

και αρκετά δραματική συμπεριφορά αποφυγής σε μερικούς ανθρώπους.

Now, I hate wasps.

Προσωπικά, μισώ τις σφήκες.

I can tell you that fact.

Σας λέω αυτό το γεγονός.

But what I can't give you are the non-declarative emotional memories

Αλλά δεν μπορώ να σας δώσω μια μη δηλωτική συναισθηματική μνήμη

for how I react when there's a wasp nearby.

στον τρόπο που αντιδρώ κοντά σε μια σφήκα.

I can't give you the racing heart,

Δεν μπορώ να σας δώσω τον χτύπο της καρδιάς,

the sweaty palms, that sense of rising panic.

τις ιδρωμένες παλάμες, την αίσθηση του αυξανόμενου πανικού.

I can describe them to you,

Μπορώ να σας τα περιγράψω, αλλά δεν μπορώ να σας τα δώσω.

but I can't give them to you.

Now, importantly, from the perspective of PTSD,

Είναι πολύ σημαντικό, από την πλευρά της ΔΜΣ,

stress has very different effects on declarative and non-declarative memories

ότι το άγχος επηρεάζει πολύ διαφορετικά τη δηλωτική και μη δηλωτική μνήμη,

and the brain circuits and regions supporting them.

τα εγκεφαλικά κυκλώματα και τις περιοχές τους.

Emotional memory is supported by a small almond-shaped structure

Η συναισθηματική μνήμη υποστηρίζεται από μια μικρή αμυγδαλοειδή δομή,

called the amygdala

που λέγεται αμυγδαλή, και τις συνδέσεις της.

and its connections.

Declarative memory, especially the what, where and when of event memory,

Η δηλωτική μνήμη, συγκεκριμένα το τι, πού και πότε της μνήμης γεγονότων,

is supported by a seahorse-shaped region of the brain

υποστηρίζεται από μια περιοχή ιπποκαμπικού σχήματος

called the hippocampus.

και λέγεται ιππόκαμπος.

The extreme levels of stress experienced during trauma

Τα ακραία επίπεδα άγχους κατά τη διάρκεια του τραύματος

have very different effects on these two structures.

έχουν πολύ διαφορετική επίδραση σ' αυτές τις δύο δομές.

As you can see, as you increase a person's level of stress

Όπως βλέπετε, καθώς αυξάνονται τα επίπεδα άγχους ενός ατόμου

from not stressful to slightly stressful,

από καθόλου αγχωμένο έως λίγο αγχωμένο,

the hippocampus,

ο ιππόκαμπος,

acting to support the event memory,

για να υποστηρίξει τη μνήμη γεγονότων,

increases in its activity

αυξάνει τη δραστηριότητά του

and works better to support the storage of that declarative memory.

και λειτουργεί καλύτερα στην αποθήκευση αυτής της δηλωτικής μνήμης.

But as you increase to moderately stressful, intensely stressful

Όσο όμως αυξάνουμε σε μέτρια αγχωμένο, πολύ αγχωμένο

and then extremely stressful, as would be found in trauma,

και μετά πάρα πολύ αγχωμένο, όπως θα ήταν στο τραύμα,

the hippocampus effectively shuts down.

ο ιππόκαμπος στην ουσία απενεργοποιείται.

This means that under the high levels of stress hormones

Αυτό σημαίνει ότι κάτω από υψηλά επίπεδα ορμονών άγχους

that are experienced during trauma,

που βιώνεται σε μια τραυματική εμπειρία,

we are not storing the details,

δεν αποθηκεύουμε τις λεπτομέρειες,

the specific details of what, where and when.

τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες του τι, πότε και πού.

Now, while stress is doing that to the hippocampus,

Όσο το άγχος κάνει αυτό στον ιππόκαμπο, δείτε τι κάνει στην αμυγδαλή,

look at what it does to the amygdala,

that structure important for the emotional, non-declarative memory.

τη σημαντική αυτή δομή για τη συναισθηματική, μη δηλωτική μνήμη.

Its activity gets stronger and stronger.

Η δραστηριότητά της ολοένα και αυξάνεται.

So what this leaves us with in PTSD

Οπότε, αυτό που διαπιστώνουμε για τη ΔΜΣ

is an overly strong emotional -- in this case fear -- memory

είναι μια έντονα συναισθηματική, σ' αυτήν την περίπτωση, μνήμη

that is not tied to a specific time or place,

που δεν συνδέεται με συγκεκριμένο χρόνο και μέρος,

because the hippocampus is not storing what, where and when.

επειδή ο ιππόκαμπος δεν αποθηκεύει το τι, πού και πότε.

In this way, these cues can control behavior

Έτσι, αυτά τα ερεθίσματα ελέγχουν τη συμπεριφορά

when it's no longer appropriate,

όταν δεν είναι πια απαραίτητο, κι έτσι γίνονται δυσπροσαρμοστικά.

and that's how they become maladaptive.

So if we know that PTSD is due to maladaptive memories,

Άρα, αν ξέρουμε ότι η ΔΜΣ οφείλεται σε δυσπροσαρμοστικές μνήμες,

can we use that knowledge to improve treatment outcomes

γίνεται να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση

για να βελτιώσουμε τα αποτελέσματα θεραπείας σε ασθενείς με ΔΜΤΣ;

for patients with PTSD?

A radical new approach being developed to treat post-traumatic stress disorder

Μια ριζική νέα προσέγγιση που αναπτύσσεται για τη θεραπεία της ΔΜΣ

aims to destroy those maladaptive emotional memories

στοχεύει στην εξάλειψη τέτοιων δυσπροσαρμοστικών αναμνήσεων

that underlie the disorder.

που βρίσκονται στη βάση αυτής της διαταραχή.

This approach has only been considered a possibility

Η προσέγγιση αυτή λήφθηκε υπόψιν μόνο ως πιθανότητα

because of the profound changes in our understanding of memory

εξαιτίας των σημαντικών αλλαγών στην κατανόηση της μνήμης

in recent years.

τα τελευταία χρόνια.

Traditionally, it was thought that making a memory

Παραδοσιακά, πιστεύαμε ότι μια ανάμνηση

was like writing in a notebook in pen:

ήταν σαν να γράφουμε με στυλό σε ένα τετράδιο:

once the ink had dried, you couldn't change the information.

μόλις στέγνωνε το μελάνι, δεν μπορούσες να αλλάξεις την πληροφορία.

It was thought that all those structural changes

Πιστεύαμε ότι όλες αυτές οι δομικές αλλαγές

that happen in the brain to support the storage of memory

που γίνονται στον εγκέφαλο για να αποθηκευτεί η ανάμνηση

were finished within about six hours,

τελείωναν μέσα σε περίπου έξι ώρες,

and after that, they were permanent.

και μετά γίνονταν μόνιμες.

This is known as the consolidation view.

Αυτό λέγεται θεωρία εδραίωσης.

However, more recent research suggests that making a memory

Όμως, πιο πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι η δημιουργία αναμνήσεων

is actually more like writing in a word processor.

είναι περισσότερο σαν να γράφεις σε έναν επεξεργαστή κειμένου.

We initially make the memory and then we save it or store it.

Αρχικά δημιουργούμε την ανάμνηση και μετά τη σώζουμε ή την αποθηκεύουμε.

But under the right conditions, we can edit that memory.

Αλλά υπό κατάλληλες συνθήκες, μπορούμε να επεξεργαστούμε την ανάμνηση.

This reconsolidation view suggests that those structural changes

Αυτή η θεωρία επανασυγκρότησης υποστηρίζει ότι αυτές οι δομικές αλλαγές

that happen in the brain to support memory

στον εγκέφαλο για την υποστήριξη της ανάμνησης μπορούν να αναιρεθούν,

can be undone,

even for old memories.

ακόμη και για παλιές αναμνήσεις.

Now, this editing process isn't happening all the time.

Αυτή η διαδικασία επεξεργασίας δεν συμβαίνει συνέχεια,

It only happens under very specific conditions

αλλά μόνο κάτω από πολύ συγκεκριμένες συνθήκες ανάκτησης μνήμης.

of memory retrieval.

So let's consider memory retrieval as being recalling the memory

Ας θεωρήσουμε την ανάκτηση μνήμης σαν να ανακαλούμε την ανάμνηση

or, like, opening the file.

ή σαν να ανοίγουμε το αρχείο.

Quite often, we are simply retrieving the memory.

Αρκετά συχνά απλώς ανακαλούμε την ανάμνηση.

We're opening the file as read-only.

Ανοίγουμε το αρχείο ως «μόνο για ανάγνωση».

But under the right conditions,

Αλλά υπό τις σωστές συνθήκες,

we can open that file in edit mode,

ανοίγουμε το αρχείο σε λειτουργία επεξεργασίας

and then we can change the information.

και τότε μπορούμε να αλλάξουμε την πληροφορία.

In theory, we could delete the content of that file,

Θεωρητικά, μπορούμε να διαγράψουμε το περιεχόμενο αυτού του αρχείου,

and when we press save,

κι όταν πατήσουμε αποθήκευση,

that is how the file -- the memory --

μ' αυτόν τον τρόπο το αρχείο, η ανάμνηση,

persists.

παραμένει.

Not only does this reconsolidation view

Αυτή η θεωρία επανεδραίωσης

όχι μόνο μας επιτρέπει να αιτιολογήσουμε κάποιες ιδιομορφίες της μνήμης.

allow us to account for some of the quirks of memory,

like how we all sometimes misremember the past,

Δηλαδή, πώς όλοι μας μερικές φορές θυμόμαστε λάθος το παρελθόν.

it also gives us a way to destroy those maladaptive fear memories

Επίσης μας επιτρέπει να καταστρέψουμε τις δυσπροσαρμοστικές αναμνήσεις φόβου

that underlie PTSD.

που βρίσκονται πίσω από τη ΔΜΤΣ.

All we would need would be two things:

Θα χρειαζόμασταν μόνο δύο πράγματα:

a way of making the memory unstable -- opening that file in edit mode --

έναν τρόπο να κάνουμε ασταθή τη μνήμη -ανοίγοντας το αρχείο προς επεξεργασία-

and a way to delete the information.

κι έναν τρόπο να διαγράφουμε την πληροφορία.

We've made the most progress

Κάναμε τη μεγαλύτερη πρόοδο κατανοώντας πώς να διαγράψουμε την πληροφορία.

with working out how to delete the information.

It was found fairly early on

Αρκετά νωρίς ανακαλύφθηκε

that a drug widely prescribed to control blood pressure in humans --

ότι ένα ευρέως συνταγογραφούμενο φάρμακο για την υπέρταση σε ανθρώπους,

a beta-blocker called Propranolol --

ένα β-αδρενεργικό που λέγεται προπρανολόλη,

could be used to prevent the reconsolidation

μπορεί να αποτρέψει την επανεδραίωση των αναμνήσεων φόβου σε ποντίκια.

of fear memories in rats.

If Propranolol was given while the memory was in edit mode,

Αν η προπρανολόλη χορηγούνταν όσο η ανάμνηση ήταν σε φάση επεξεργασίας,

rats behaved as if they were no longer afraid of a frightening trigger cue.

τα ποντίκια φέρονταν σαν να μην φοβούνταν πλέον το τρομακτικό ερέθισμα.

It was as if they had never learned to be afraid of that cue.

Ήταν σαν να μην είχαν μάθει ποτέ να φοβούνται αυτό το ερέθισμα.

And this was with a drug that was safe for use in humans.

Κι αυτό έγινε με ένα φάρμακο ασφαλές για χρήση σε ανθρώπους.

Now, not long after that,

Λίγο αργότερα,

it was shown that Propranolol could destroy fear memories in humans as well,

φάνηκε ότι η προπρανολόλη καταστρέφει αναμνήσεις φόβου και σε ανθρώπους,

but critically, it only works if the memory is in edit mode.

αλλά δουλεύει σε μεγάλο βαθμό μόνο αν η μνήμη είναι σε φάση επεξεργασίας.

Now, that study was with healthy human volunteers,

Αυτή η μελέτη έγινε με υγιείς εθελοντές,

but it's important because it shows that the rat findings

αλλά είναι σημαντική γιατί δείχνει ότι τα ευρήματα από τα ποντίκια

can be extended to humans and ultimately, to human patients.

επεκτείνονται σε ανθρώπους και τελικά σε ανθρώπους ασθενείς.

And with humans,

Και με τους ανθρώπους

you can test whether destroying the non-declarative emotional memory

μπορείς να ελέγξεις αν η εξάλειψη της μη δηλωτικής συναισθηματικής μνήμης

does anything to the declarative event memory.

επηρεάζει τη δηλωτική μνήμη γεγονότων.

And this is really interesting.

Κι αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον.

Even though people who were given Propranolol

Παρόλο που χορηγήθηκε προπρανολόλη σε ανθρώπους,

while the memory was in edit mode

με τη μνήμη σε φάση επεξεργασίας,

were no longer afraid of that frightening trigger cue,

δεν φοβούνταν πια αυτό το τρομακτικό ερέθισμα.

they could still describe the relationship

Μπορούσαν ακόμα να περιγράψουν τη σχέση

between the cue and the frightening outcome.

μεταξύ του ερεθίσματος και του τρομακτικού αποτελέσματος.

It was as if they knew they should be afraid,

Ήταν σαν να ήξεραν ότι πρέπει να φοβούνται,

and yet they weren't.

αλλά δεν φοβήθηκαν.

This suggests that Propranolol can selectively target

Αυτό δείχνει ότι η προπρανολόλη μπορεί να στοχεύει επιλεκτικά

the non-declarative emotional memory

τη μη δηλωτική συναισθηματική μνήμη,

but leave the declarative event memory intact.

αλλά να αφήνει ανέπαφη τη δηλωτική μνήμη γεγονότων.

But critically, Propranolol can only have any effect on the memory

Αλλά σε μεγάλο βαθμό η προπρανολόλη μπορεί μόνο να επηρεάσει τη μνήμη

if it's in edit mode.

αν είναι σε φάση επεξεργασίας.

So how do we make a memory unstable?

Πώς λοιπόν κάνουμε τη μνήμη ασταθή;

How do we get it into edit mode?

Πώς τη βάζουμε σε λειτουργία επεξεργασίας;

Well, my own lab has done quite a lot of work on this.

Το εργαστήριό μου έχει δουλέψει πολύ πάνω σ' αυτό.

We know that it depends on introducing some but not too much new information

Ξέρουμε ότι εξαρτάται από την εισαγωγή μερικών αλλά όχι πολλών νέων πληροφοριών

to be incorporated into the memory.

προκειμένου να ενσωματωθούν στη μνήμη.

We know about the different chemicals the brain uses

Ξέρουμε τις χημικές ουσίες που αξιοποιεί ο εγκέφαλος

to signal that a memory should be updated

για να σημάνει ότι η μνήμη πρέπει να αναβαθμιστεί

and the file edited.

και το αρχείο να επεξεργαστεί.

Now, our work is mostly in rats,

Εμείς δουλεύουμε κυρίως με ποντίκια,

but other labs have found the same factors allow memories to be edited in humans,

έχει βρεθεί όμως ότι οι ίδιοι παράγοντες

επιτρέπουν την επεξεργασία αναμνήσεων και σε ανθρώπους,

even maladaptive memories like those underlying PTSD.

ακόμα και των δυσπροσαρμοστικών αναμνήσεων σαν αυτές που προκαλούν τη ΔΜΤΣ.

In fact, a number of labs in several different countries

Στην πραγματικότητα, αρκετά εργαστήρια σε διάφορες χώρες

have begun small-scale clinical trials of these memory-destroying treatments

άρχισαν μικρής κλίμακας κλινικές δοκιμές για αυτές τις θεραπείες καταστροφής μνήμης

for PTSD

για τη ΔΜΤΣ,

and have found really promising results.

και τα αποτελέσματα είναι αισιόδοξα.

Now, these studies need replication on a larger scale,

Αυτές οι μελέτες χρειάζονται αναπαραγωγή σε μεγαλύτερη κλίμακα,

but they show the promise of these memory-destroying treatments

αλλά δείχνουν την προοπτική αυτών των θεραπειών καταστροφής μνήμης

for PTSD.

για τη ΔΜΤΣ.

Maybe trauma memories do not need to be the hell from which we cannot escape.

Ίσως οι τραυματικές αναμνήσεις να μην είναι μία αναπόδραστη κόλαση.

Now, although this memory-destroying approach holds great promise,

Αν και αυτή η προσέγγιση καταστροφή μνήμης έχει μεγάλη προοπτική,

that's not to say that it's straightforward

δε σημαίνει ότι είναι ξεκάθαρη

or without controversy.

ή ότι δεν είναι αμφιλεγόμενη.

Is it ethical to destroy memories?

Είναι ηθικό να καταστρέφουμε αναμνήσεις;

What about things like eyewitness testimony?

Πώς θα αντιμετωπίζονται πλέον οι αυτόπτες μάρτυρες;

What if you can't give someone Propranolol

Κι αν κάποιος δε μπορεί να πάρει Προπρανολόλ

because it would interfere with other medicines that they're taking?

επειδή θα αλληλεπιδρούσε με άλλα φάρμακα που παίρνει;

Well, with respect to ethics and eyewitness testimony,

Όσον αφορά την ηθική και τις μαρτυρίες,

I would say the important point to remember

θα έλεγα ότι αυτό που πρέπει να θυμόμαστε

is the finding from that human study.

είναι το εύρημα από αυτή τη μελέτη σε ανθρώπους.

Because Propranolol is only acting on the non-declarative emotional memory,

Καθώς το Προπρανολόλ επιδρά μόνο στη μη δηλωτική συναισθηματική μνήμη,

it seems unlikely that it would affect eyewitness testimony,

φαίνεται απίθανο ότι θα επηρέαζε μια μαρτυρία αυτόπτη,

which is based on declarative memory.

η οποία βασίζεται στη δηλωτική μνήμη.

Essentially, what these memory-destroying treatments

Ουσιαστικά, αυτές οι θεραπείες καταστροφής μνήμης

are aiming to do

στοχεύουν στη μείωση της συναισθηματικής μνήμης,

is to reduce the emotional memory,

not get rid of the trauma memory altogether.

κι όχι στην ολοκληρωτική εξαφάνιση της τραυματικής ανάμνησης.

This should make the responses of those with PTSD

Αυτό πρέπει να κάνει τις αντιδράσεις αυτών με ΔΜΤΣ

more like those who have been through trauma

περισσότερο όμοιες με αυτών που βίωσαν τραύμα

and not developed PTSD

και δεν ανέπτυξαν ΔΜΤΣ,

than people who have never experienced trauma in the first place.

παρά με των ανθρώπων που ποτέ δεν έχουν βιώσει τραύμα.

I think that most people would find that more ethically acceptable

Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα έβρισκαν αυτό πιο ηθικά αποδεκτό

than a treatment that aimed to create some sort of spotless mind.

από μια θεραπεία που θα στόχευε στη δημιουργία ενός είδους καθαρού μυαλού.

What about Propranolol?

Τι γίνεται με το Προπρανολόλ;

You can't give Propranolol to everyone,

Δεν μπορείς να το δώσεις σε όλους,

and not everyone wants to take drugs to treat mental health conditions.

και δεν θέλουν όλοι να πάρουν φάρμακα για τη θεραπεία ψυχικών διαταραχών.

Well, here Tetris could be useful.

Εδώ, λοιπόν, θα μπορούσε να βοηθήσει το Τέτρις.

Yes, Tetris.

Ναι, το Τέτρις.

Working with clinical collaborators,

Δουλεύοντας με κλινικούς συνεργάτες,

we've been looking at whether behavioral interventions

ψάχνουμε αν οι συμπεριφορικές παρεμβάσεις

can also interfere with the reconsolidation of memories.

μπορούν να αλληλεπιδράσουν με την ανασυγκρότηση αναμνήσεων.

Now, how would that work?

Πώς θα λειτουργούσε αυτό;

Well, we know that it's basically impossible

Γνωρίσουμε ότι είναι ουσιαστικά αδύνατο

to do two tasks at the same time

να κάνουμε δύο πράγματα ταυτόχρονα

if they both depend on the same brain region for processing.

αν και τα δύο εξαρτώνται από την ίδια περιοχή επεξεργασίας του εγκεφάλου.

Think trying to sing along to the radio

Σκεφτείτε να τραγουδάτε με το ραδιόφωνο

while you're trying to compose an email.

ενώ προσπαθείτε να γράψετε ένα μήνυμα.

The processing for one interferes with the other.

Η επεξεργασία του ενός αλληλεπιδρά με το άλλο.

Well, it's the same when you retrieve a memory,

Γίνεται το ίδιο όταν ανακαλείς μια ανάμνηση,

especially in edit mode.

ειδικά για επεξεργασία.

If we take a highly visual symptom like flashbacks in PTSD

Αν πάρουμε ένα πολύ οπτικό σύμπτωμα όπως οι αναδρομές στη ΔΜΤΣ

and get people to recall the memory in edit mode

και βάλουμε ανθρώπους να ανακαλέσουν την ανάμνηση για επεξεργασία

and then get them to do a highly engaging visual task

και μετά τους βάλουμε να κάνουν μία πολύ καθηλωτική οπτική εργασία

like playing Tetris,

όπως να παίξουν Τέτρις,

it should be possible to introduce so much interfering information

θα ήταν δυνατό να εισάγουμε τόσες παρεμβαλλόμενες πληροφορίες

into that memory

σ' αυτή την ανάμνηση

that it essentially becomes meaningless.

που στην ουσία γίνεται ανούσια.

That's the theory,

Αυτή είναι η θεωρία,

and it's supported by data from healthy human volunteers.

και υποστηρίζεται από στοιχεία από υγιείς ανθρώπους εθελοντές.

Now, our volunteers watched highly unpleasant films --

Οι εθελοντές μας παρακολούθησαν πολύ δυσάρεστα βίντεο -

so, think eye surgery, road traffic safety adverts,

σκεφτείτε χειρουργικές επεμβάσεις ματιών, διαφημίσεις οδικής ασφάλειας,

Scorsese's "The Big Shave."

«Το Μεγάλο Ξύρισμα» του Σκορσέζε.

These trauma films produce something like flashbacks

Αυτά τα τραυματικά βίντεο προκαλούν κάτι σαν αναδρομές

in healthy volunteers for about a week after viewing them.

σε υγιείς εθελοντές για περίπου μια βδομάδα αφού τα δουν.

We found that getting people to recall those memories,

Βρήκαμε ότι κάνοντας τους ανθρώπους να ανακαλέσουν αυτές τις μνήμες,

the worst moments of those unpleasant films,

τις χειρότερες στιγμές αυτών των δυσάρεστων βίντεο,

and playing Tetris at the same time,

παίζοντας την ίδια στιγμή Τέτρις,

massively reduced the frequency of the flashbacks.

μείωνε σε μεγάλο βαθμό τη συχνότητα αυτών των αναδρομών.

And again: the memory had to be in edit mode for that to work.

Και πάλι: η ανάμνηση έπρεπε να είναι υπό επεξεργασία για να δουλέψει αυτό.

Now, my collaborators have since taken this to clinical populations.

Από τότε οι συνεργάτες μου το έχουν μεταφέρει σε κλινικούς πληθυσμούς.

They've tested this in survivors of road traffic accidents

Το έχουν δοκιμάσει σε επιζώντες τροχαίων ατυχημάτων

and mothers who've had emergency Caesarean sections,

και μητέρες που έκαναν επείγουσες καισαρικές τομές,

both types of trauma that frequently lead to PTSD,

δύο τύποι τραύματος που συχνά οδηγούν σε ΔΜΣ,

and they found really promising reductions in symptoms

και βρήκαν πολύ αισιόδοξες μειώσεις στα συμπτώματα

in both of those clinical cases.

και στις δύο κλινικές περιπτώσεις.

So although there is still much to learn and procedures to optimize,

Επομένως, αν και υπάρχουν πολλά να μάθουμε και διαδικασίες να βελτιώσουμε,

these memory-destroying treatments hold great promise

αυτές οι θεραπείες καταστροφής μνήμης έχουν μεγάλη προοπτική

for the treatment of mental health disorders

για τη θεραπεία ψυχικών διαταραχών

like PTSD.

όπως η ΔΜΣ.

Maybe trauma memories do not need to be a hell from which we cannot escape.

Ίσως οι τραυματικές αναμνήσεις

δεν χρειάζεται να είναι μια αναπόδραστη κόλαση.

I believe that this approach

Πιστεύω ότι αυτή η προσέγγιση

should allow those who want to

θα έπρεπε να επιτρέπει σε όσους θέλουν

to turn the page on chapters of their lives

να γυρίσουν σελίδα σε κεφάλαια της ζωής τους

that they would prefer to never have experienced,

που θα προτιμούσαν να μην έχουν βιώσει ποτέ,

and so improve our mental health.

κι έτσι να βελτιώσουμε την ψυχική μας υγεία.

Thank you.

Σας ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)