A healthy economy should be designed to thrive, not grow | Kate Raworth

Μετάφραση: Venia Kiriaki

Have you ever watched a baby learning to crawl?

Έχετε δει ποτέ ένα μωρό που μαθαίνει να μπουσουλάει;

Because as any parent knows, it's gripping.

Γιατί όπως ξέρει κάθε γονιός, είναι καθηλωτικό.

First, they wriggle about on the floor,

Στην αρχή κουνούνται πέρα-δώθε στο πάτωμα,

usually backwards,

συνήθως προς τα πίσω,

but then they drag themselves forwards,

αλλά μετά σέρνουν το σώμα τους μπροστά,

and then they pull themselves up to stand,

και μετά σηκώνονται όρθια,

and we all clap.

και όλοι μας χειροκροτούμε.

And that simple motion of forwards and upwards,

Αυτή η απλή κίνηση, μπροστά και πάνω,

it's the most basic direction of progress we humans recognize.

είναι η πιο βασική πορεία προόδου που αναγνωρίζουμε εμείς οι άνθρωποι.

We tell it in our story of evolution as well,

Τη διηγούμαστε και στην ιστορία της εξέλιξης,

from our lolloping ancestors to Homo erectus, finally upright,

από τους τετράποδους προγόνους μας μέχρι τους όρθιους πια Χόμο Ερέκτους,

to Homo sapiens, depicted, always a man,

και τους Χόμο Σάπιενς, παρουσιαζόμενοι πάντα ως άνδρες,

always mid-stride.

πάντα βηματίζοντας.

So no wonder we so readily believe

Οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το ότι τόσο εύκολα πιστεύουμε

that economic progress will take this very same shape,

ότι η οικονομική πρόοδος πρέπει να πάρει την ίδια ακριβώς πορεία,

this ever-rising line of growth.

αυτή τη συνεχώς αυξανόμενη πορεία ανάπτυξης.

It's time to think again,

Είναι καιρός να ξανασκεφτούμε,

to reimagine the shape of progress,

να ξαναφανταστούμε το σχήμα της προόδου,

because today, we have economies

γιατί σήμερα, έχουμε οικονομίες

that need to grow, whether or not they make us thrive,

που χρειάζεται να αναπτυχτούν, είτε αυτές φέρνουν ευημερία είτε όχι,

and what we need, especially in the richest countries,

και αυτό που χρειαζόμαστε, ειδικά στις πλουσιότερες χώρες,

are economies that make us thrive

είναι οικονομίες που φέρνουν ευημερία,

whether or not they grow.

είτε αυτές αναπτυχθούν είτε όχι.

Yes, it's a little flippant word

Ναι, αυτό φαίρνει λίγο τα πάνω-κάτω,

hiding a profound shift in mindset,

και κρύβει μια βαθιά αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε,

but I believe this is the shift we need to make

αλλά εγώ πιστεύω ότι αυτή είναι η αλλαγή που πρέπει να κάνουμε

if we, humanity, are going to thrive here together this century.

αν εμείς, η ανθρωπότητα, θέλουμε να ευημερήσουμε μαζί αυτόν τον αιώνα.

So where did this obsession with growth come from?

Από πού προήλθε λοιπόν αυτή η εμμονή με την ανάπτυξη;

Well, GDP, gross domestic product,

Το ΑΕΠ, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν,

it's just the total cost of goods and services

είναι απλά το συνολικό κόστος προϊόντων και υπηρεσιών

sold in an economy in a year.

που πωλούνται μέσα σ' ένα χρόνο σε μια οικονομία.

It was invented in the 1930s,

Δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1930

but it very soon became the overriding goal of policymaking,

και σύντομα έγινε κυρίαρχος νομοθετικός στόχος,

so much so that even today, in the richest of countries,

τόσο πολύ δε που, ακόμα και σήμερα, στις πλουσιότερες χώρες,

governments think that the solution to their economic problems

οι κυβερνήσεις νομίζουν ότι η λύση των οικονομικών τους προβλημάτων

lies in more growth.

βρίσκεται στην ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη.

Just how that happened

Το πώς ακριβώς έγινε αυτό

is best told through the 1960 classic by W.W. Rostow.

περιγράφεται καλύτερα στο κλασικό βιβλίο του Γ.Γ. Ρόστοου, από το 1960.

I love it so much, I have a first-edition copy.

Μου αρέσει τόσο πολύ που έχω αντίτυπο από την πρώτη του έκδοση.

"The Stages of Economic Growth: A Non-Communist Manifesto."

«Τα Στάδια της Οικονομικής Ανάπτυξης: Ένα Μη-Κομμουνιστικό Μανιφέστο».

(Laughter)

(Γέλια)

You can just smell the politics, huh?

Μπορεί κανείς να μυρίσει την πολιτική!

And Rostow tells us that all economies

Ο Ρόστοου μας λέει ότι όλες οι οικονομίες

need to pass through five stages of growth:

πρέπει να περάσουν πέντε στάδια ανάπτυξης:

first, traditional society, where a nation's output is limited

το πρώτο, η παραδοσιακή κοινωνία, όπου αυτό που παράγει μια χώρα

περιορίζεται από την τεχνολογία της, τους θεσμούς της και τον τρόπο σκέψης της.

by its technology, its institutions and mindset;

but then the preconditions for takeoff,

Αλλά τότε έχουμε τις προϋποθέσεις για την απογείωσή της,

where we get the beginnings of a banking industry,

όπου έχουμε το ξεκίνημα του τραπεζικού κλάδου,

τη μηχανοποίηση της εργασίας

the mechanization of work

and the belief that growth is necessary for something beyond itself,

και την ιδέα ότι η ανάπτυξη είναι αναγκαία για κάτι πέρα από την ίδια,

like national dignity or a better life for the children;

όπως εθνική αξιοπρέπεια ή μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά.

then takeoff, where compound interest is built into the economy's institutions

Μετά απογείωση, όπου ο ανατοκισμός ενσωματώνεται στους οικονομικούς θεσμούς

και η ανάπτυξη γίνεται το κανονικό καθεστώς.

and growth becomes the normal condition;

fourth is the drive to maturity where you can have any industry you want,

Τέταρτο είναι η ώθηση προς την ωρίμανση, όπου έχεις όποια βιομηχανία θέλεις

no matter your natural resource base;

άσχετα με τη βάση φυσικών πόρων της.

and the fifth and final stage, the age of high-mass consumption

Και το πέμπτο και τελικό στάδιο,

η εποχή υψηλής μαζικής καταναλωτικότητας,

where people can buy all the consumer goods they want,

όπου ο κόσμος αγοράζει όσα καταναλωτικά προϊόντα θέλει,

like bicycles and sewing machines --

όπως ποδήλατα και ραπτομηχανές.

this was 1960, remember.

Θυμηθείτε, μιλάμε για το 1960.

Well, you can hear the implicit airplane metaphor in this story,

Λοιπόν, καταλαβαίνετε τη μεταφορική σημασία του αεροπλάνου εδώ,

but this plane is like no other,

αλλά αυτό το αεροπλάνο είναι τελίως διαφορετικό,

because it can never be allowed to land.

γιατί δεν του επιτρέπουν να προσγειωθεί ποτέ.

Rostow left us flying into the sunset of mass consumerism,

Ο Ρόστοου μας άφησε να πετάμε

στο ηλιοβασίλεμα του μαζικού καταναλωτισμού,

and he knew it.

και το ήξερε.

As he wrote,

Όπως έγραψε,

"And then the question beyond,

«Και τότε, η επόμενη ερώτηση,

where history offers us only fragments.

όπου η ιστορία μας προσφέρει μόνο θραύσματα.

What to do when the increase in real income itself loses its charm?"

Τι θα κάνουμε όταν η αύξηση

των πραγματικών εσόδων χάσει τη γοητεία της;»

He asked that question, but he never answered it, and here's why.

Έκανε την ερώτηση, αλλά δεν την απάντησε ποτέ, και να γιατί.

The year was 1960,

Το 1960

he was an advisor to the presidential candidate John F. Kennedy,

ήταν σύμβουλος του υποψήφιου προέδρου Τζ. Φ. Κέννεντι,

who was running for election on the promise of five-percent growth,

ο οποίος προεκλογικά υποσχόταν ανάπτυξη πέντε τοις εκατό,

so Rostow's job was to keep that plane flying,

οπότε η δουλειά του Ρόστοου ήταν να κρατήσει το αεροπλάνο στον αέρα

not to ask if, how, or when it could ever be allowed to land.

και όχι να ρωτήσει αν, πώς ή πότε θα μπορούσε να προσγειωθεί.

So here we are, flying into the sunset of mass consumerism

Και να 'μαστε, πετώντας στο ηλιοβασίλεμα του μαζικού καναταλωτισμού,

πάνω από μισό αιώνα μετά,

over half a century on,

with economies that have come to expect, demand and depend upon

με οικονομίες που πλέον προσδοκούν, απαιτούν και εξαρτώνται

από ατελείωτη ανάπτυξη,

unending growth,

because we're financially, politically and socially addicted to it.

καθώς είμαστε οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά εξαρτημένοι από αυτή.

We're financially addicted to growth, because today's financial system

Είμαστε εξαρτημένοι οικονομικά γιατί το χρηματικοοικονομικό σύστημα σήμερα

is designed to pursue the highest rate of monetary return,

είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να κυνηγά τον υψηλότερο βαθμό απόδοσης,

putting publicly traded companies under constant pressure

πιέζοντας εταιρίες που είναι στο χρηματιστήριο να αποδίδουν συνεχώς

όλο και μεγαλύτερες πωλήσεις, μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς και μεγαλύτερα κέρδη,

to deliver growing sales, growing market share and growing profits,

and because banks create money as debt bearing interest,

κι επειδή οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα ως χρέος που τοκίζεται,

το οποίο πρέπει να αποπληρωθεί με ακόμη περισσότερα.

which must be repaid with more.

We're politically addicted to growth

Είμαστε πολιτικά εξαρτημένοι στην ανάπτυξη

because politicians want to raise tax revenue

γιατί οι πολιτικοί θέλουν ν' αυξήσουν τα φορολογικά έσοδα χωρίς αύξηση φόρων

without raising taxes

and a growing GDP seems a sure way to do that.

κι ένα αυξανόμενο ΑΕΠ μοιάζει σαν ένας σίγουρος τρόπος για να γίνει αυτό.

And no politician wants to lose their place in the G-20 family photo.

Κι ουδείς πολιτικός θέλει να μείνει εκτός της οικογενειακής φωτογραφίας των G-20!

(Laughter)

But if their economy stops growing while the rest keep going,

Αλλά αν η οικονομία τους σταματήσει να αναπτύσσεται όταν οι υπόλοιποι συνεχίζουν,

well, they'll be booted out by the next emerging powerhouse.

θα εκδιωχθούν από το επόμενο αναδυόμενο κέντρο δύναμης.

And we are socially addicted to growth,

Είμαστε και κοινωνικά εξαρτημένοι στην ανάπτυξη,

because thanks to a century of consumer propaganda,

χάρη σ' έναν ολόκληρο αιώνα καταναλωτικής προπαγάνδας,

which fascinatingly was created by Edward Bernays,

η οποία μαγευτικά δημιουργήθηκε από τον Έντουαρντ Μπερνέις,

the nephew of Sigmund Freud,

τον ανιψιό του Σίγκμουντ Φρόυντ,

who realized that his uncle's psychotherapy

ο οποίος κατάλαβε ότι η ψυχοθεραπεία του θείου του

could be turned into very lucrative retail therapy

μπορούσε να μετατραπεί σε μια πολύ κερδοφόρα καταναλωτική θεραπεία,

if we could be convinced to believe that we transform ourselves

αν πείθαμε τον εαυτό μας ότι μπορούμε να μεταμορφωθούμε

every time we buy something more.

κάθε φορά που αγοράζουμε κάτι παραπάνω.

Καμία από αυτές τις εξαρτήσεις δεν είναι ανυπέρβλητη

None of these addictions are insurmountable,

but they all deserve far more attention than they currently get,

αλλά όλες αξίζουν μεγαλύτερη προσοχή απ' όση τους δίνουμε σήμερα,

because look where this journey has been taking us.

γιατί δείτε πού μας έχει οδηγήσει αυτό το ταξίδι.

Global GDP is 10 times bigger than it was in 1950

Το παγκόσμιο ΑΕΠ είναι 10 φορές μεγαλύτερο από αυτό που ήταν το 1950

and that increase has brought prosperity to billions of people,

και αυτή η αύξηση έφερε ευημερία σε δισεκατομμύρια ανθρώπους,

but the global economy has also become incredibly divisive,

όμως, η παγκόσμια οικονομία έχει γίνει υπερβολικά διαιρετική,

with the vast share of returns to wealth

με το μεγαλύτερο μερίδιο απόδοσης του πλούτου

now accruing to a fraction of the global one percent.

να συγκεντρώνεται σήμερα σ' ένα πολύ μικρό ποσοστό του παγκόσμιου 1%.

And the economy has become incredibly degenerative,

Επίσης, η οικονομία έχει γίνει υπερβολικά εκφυλιστική,

rapidly destabilizing this delicately balanced planet

αποσταθεροποιώντας γρήγορα την εύθραστη ισορροπία του πλανήτη μας

on which all of our lives depend.

πάνω στον οποίο βασίζεται η ζωή όλων μας.

Our politicians know it, and so they offer new destinations for growth.

Οι πολιτικοί μας το ξέρουν, έτσι προωθούν καινούργιους προορισμούς ανάπτυξης.

Μπορούμε να έχουμε πράσινη ανάπτυξη, ανάπτυξη για όλους,

You can have green growth, inclusive growth,

smart, resilient, balanced growth.

έξυπνη, ανθεκτική, ισορροπημένη ανάπτυξη.

Choose any future you want so long as you choose growth.

Διάλεξε όποιο μέλλον θέλεις, αρκεί να διαλέξεις την ανάπτυξη.

I think it's time to choose a higher ambition, a far bigger one,

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να διαλέξουμε έναν υψηλότερο στόχο, πολύ μεγαλύτερο,

because humanity's 21st century challenge is clear:

γιατί το στοίχημα της ανθρωπότητας για τον 21ο αιώνα είναι ξεκάθαρο:

to meet the needs of all people

να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες όλων των ανθρώπων

within the means of this extraordinary, unique, living planet

μέσα στα όρια των δυνατοτήτων αυτού του εξαιρετικού, μοναδικού, ζωντανού πλανήτη

so that we and the rest of nature can thrive.

ώστε εμείς και όλη η υπόλοιπη φύση να μπορέσει να ευημερήσει.

Progress on this goal isn't going to be measured with the metric of money.

Η πρόοδος αυτού του στόχου δεν πρέπει να μετρηθεί με χρήματα.

We need a dashboard of indicators.

Χρειαζόμαστε μια σειρά από δείκτες.

And when I sat down to try and draw a picture of what that might look like,

Κι όταν κάθησα να ζωγραφίσω μια εικόνα για να δω με τι μπορεί να μοιάσει αυτό

strange though this is going to sound,

όσο περίεργο κι αν ακουστεί αυτό,

it came out looking like a doughnut.

έμοιαζε με ντόνατ.

Το ξέρω, ζητώ συγνώμη.

I know, I'm sorry,

but let me introduce you to the one doughnut

Αλλά αφήστε με να σας παρουσιάσω ένα ντόνατ

that might actually turn out to be good for us.

που μπορεί τελικά να είναι καλό για μας.

Φανταστείτε τη χρήση των πόρων της ανθρωπότητας ν' ακτινοβολεί από το κέντρο.

So imagine humanity's resource use radiating out from the middle.

That hole in the middle is a place

Η τρύπα στο κέντρο είναι ένα μέρος

where people are falling short on life's essentials.

όπου οι βασικές ανάγκες των ανθρώπων δεν καλύπτονται.

They don't have the food, health care, education, political voice, housing

Δεν υπάρχει φαγητό, ιατρική περίθαλψη, μόρφωση, πολιτική φωνή, στέγη

that every person needs for a life of dignity and opportunity.

που ο καθένας χρειάζεται για να ζήσει με αξιοπρέπεια και τις ευκαιρίες που πρέπει.

We want to get everybody out of the hole, over the social foundation

Θέλουμε να τους βγάλουμε όλους από την τρύπα, πάνω από τα κοινωνικά θεμέλια

and into that green doughnut itself.

και να τους βάλουμε μέσα στο πράσινο ντόνατ.

But, and it's a big but,

Αλλά, κι είναι ένα μεγάλο αλλά,

we cannot let our collective resource use overshoot that outer circle,

δεν πρέπει η χρήση των κοινών μας πόρων να ξεπεράσει τον εξωτερικό κύκλο,

the ecological ceiling,

το ανώτατο οικολογικό όριο,

because there we put so much pressure on this extraordinary planet

γιατί τότε ασκούμε τόσο μεγάλη πίεση σ' αυτόν τον εξαιρετικό πλανήτη

that we begin to kick it out of kilter.

που τελικά αρχίζουμε να τον αποσταθεροποιούμε.

We cause climate breakdown, we acidify the oceans,

Δημιουργούμε κλιματική κατάρρευση, όξινους ωκεανούς,

a hole in the ozone layer,

τρύπα του όζοντος,

pushing ourselves beyond the planetary boundaries

πιέζοντας τους εαυτούς μας πέρα από τις δυνατότητες του πλανήτη μας

of the life-supporting systems that have for the last 11,000 years

για τα συστήματα υποστήριξης ζωής, που για τα τελευταία 11.000 χρόνια

made earth such a benevolent home to humanity.

έκαναν τη γη τόσο φιλική προς την ανθρωπότητα.

Αυτή η διπλή πρόκληση λοιπόν, να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες όλων

So this double-sided challenge to meet the needs of all

within the means of the planet,

με τα μέσα που προσφέρει ο πλανήτης μας,

it invites a new shape of progress,

μας προσκαλεί σ' ένα νέο σχήμα προόδου,

no longer this ever-rising line of growth,

όχι πια στην ολοένα αυξανόμενη γραμμή ανάπτυξης,

but a sweet spot for humanity,

αλλά σ΄ ένα ιδανικό σημείο για την ανθρωπότητα,

thriving in dynamic balance between the foundation and the ceiling.

που ευημερεί σε μια δυναμική ισορροπία

μεταξύ των θεμελίων και του ανώτατου ορίου.

And I was really struck once I'd drawn this picture

Και μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν ζωγράφισα αυτήν την εικόνα

to realize that the symbol of well-being in many ancient cultures

γιατί κατάλαβα ότι το σύμβολο ευημερίας σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς

reflects this very same sense of dynamic balance,

αντικατοπτρίζει την ίδια αίσθηση δυναμικής ισορροποίας,

from the Maori Takarangi

από το Τακαράνγκι των Μαόρι,

to the Taoist Yin Yang, the Buddhist endless knot,

μέχρι το Γιν Γιανγκ των Ταοϊστών, τον ατελείωτο κόμπο των Βουδιστών,

the Celtic double spiral.

τον διπλό σπειροειδή των Κελτών.

So can we find this dynamic balance in the 21st century?

Μπορούμε λοιπόν να βρούμε αυτή τη δυναμική ισορροπία τον 21ο αιώνα;

Well, that's a key question,

Αυτή λοιπόν είναι μια ερώτηση-κλειδί,

because as these red wedges show, right now we are far from balanced,

γιατί όπως δείχνουν αυτά τα κόκκινα μέρη, βρισκόμαστε μακριά από την ισορροπία

falling short and overshooting at the same time.

στερώντας σε πολλούς και ταυτόχρονα υπερπαρέχοντας σε άλλους.

Look in that hole, you can see that millions or billions of people worldwide

Δείτε μέσα στην τρύπα, εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως

still fall short on their most basic of needs.

ακόμα δεν έχουν τις πιο βασικές τους ανάγκες.

And yet, we've already overshot at least four of these planetary boundaries,

Κι έχουμε ήδη ξεπεράσει τουλάχιστον τέσσερα από τα πλανητικά μας όρια,

risking irreversible impact of climate breakdown

ρισκάροντας ανεπανόρθωτες επιπτώσεις στην κατάρρευση του κλίματος

and ecosystem collapse.

και καταστροφή του οικοσυστήματος.

This is the state of humanity and our planetary home.

Αυτή είναι η κατάσταση της ανθρωπότητας και του πλανήτη που είναι σπίτι μας.

We, the people of the early 21st century,

Εμείς οι άνθρωποι της αρχής του 21ου αιώνα,

this is our selfie.

αυτή είναι η φωτογραφία-selfie μας.

No economist from last century saw this picture,

Κανένας οικονομολόγος του περασμένου αιώνα δεν είδε αυτήν την εικόνα,

so why would we imagine that their theories

γιατί λοιπόν νομίζουμε ότι οι θεωρίες τους

would be up for taking on its challenges?

μπορούν να σταθούν απέναντι στις προκλήσεις της;

We need ideas of our own,

Χρειαζόμαστε δικές μας θεωρίες,

because we are the first generation to see this

γιατί είμαστε η πρώτη γενιά που το βλέπει

and probably the last with a real chance of turning this story around.

και ίσως η τελευταία που έχει μια πραγματική ευκαιρία να το αντιστρέψει.

You see, 20th century economics assured us that if growth creates inequality,

Οι οικονομολόγοι του 20ου αιώνα μας διαβεβαίωναν

ότι αν η ανάπτυξη δημιουργεί ανισότητα, δε χρειάζεται αναδιανομή

don't try to redistribute,

because more growth will even things up again.

γιατί με μεγαλύτερη ανάπτυξη η ισορροπία θα επανέλθει.

If growth creates pollution,

Αν η ανάπτυξη δημιουργεί ρύπανση, δε χρειάζεται ρύθμιση,

don't try to regulate, because more growth will clean things up again.

γιατί με μεγαλύτερη ανάπτυξη η κατάσταση θα καθαρίσει και πάλι.

Except, it turns out, it doesn't,

Μόνο που, τελικά, δεν έγινε έτσι.

and it won't.

κι ούτε θα γίνει.

We need to create economies that tackle this shortfall and overshoot together,

Πρέπει να δημιουργήσουμε οικονομίες που να λύνουν αυτή την έλλειψη ισορροπίας

by design.

μέσα από τον ίδιο τον σχεδιασμό τους.

We need economies that are regenerative and distributive by design.

Χρειαζόμαστε οικονομίες σχεδιασμένες να είναι αναπαραγωγικές και αναδιανεμητικές.

Βλέπετε, έχουμε κληρονομήσει εκφυλιστικές βιομηχανίες.

You see, we've inherited degenerative industries.

We take earth's materials, make them into stuff we want,

Παίρνουμε τα υλικά της γης, τα μετατρέπουμε σε πράγματα που θέλουμε,

use it for a while, often only once, and then throw it away,

τα χρησιμοποιούμε για λίγο, μερικές φορές για μια μόνο φορά, και μετά τα πετάμε.

and that is pushing us over planetary boundaries,

Και αυτό μας σπρώχνει πέρα από τα όρια του πλανήτη μας,

so we need to bend those arrows around,

γι' αυτό πρέπει να στρίψουμε αυτά τα τόξα προς τα πίσω,

create economies that work with and within the cycles of the living world,

να δημιουργήσουμε οικονομίες που να λειτουργούν μαζί με,

και μέσα από, τους κύκλους του ζωντανού κόσμου,

so that resources are never used up but used again and again,

ώστε να μην τελειώνουν οι πόροι, αλλά να χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά,

economies that run on sunlight,

που να λειτουργούν με το φως του ήλιου,

where waste from one process is food for the next.

όπου τα απόβλητα μιας διαδικασίας γίνονται τροφή για την επόμενη.

And this kind of regenerative design is popping up everywhere.

Και αυτός ο αναπαραγωγικός σχεδιασμός παρουσιάζεται παντού.

Over a hundred cities worldwide, from Quito to Oslo,

Πάνω από εκατό πόλεις παγκοσμίως, από το Κίτο μέχρι το Όσλο,

from Harare to Hobart,

από το Χαράρι μέχρι το Χόμπαρτ,

already generate more than 70 percent of their electricity

ήδη παράγουν πάνω από το 70% του ηλεκτρισμού τους

from sun, wind and waves.

από τον ήλιο, τον άνεμο και τα κύματα.

Cities like London, Glasgow, Amsterdam are pioneering circular city design,

Πόλεις όπως το Λονδίνο, η Γλασκώβη, το Άμστερνταμ,

πρωτοπορούν με τον σχεδιασμό κυκλικών πόλεων,

finding ways to turn the waste from one urban process

βρίσκοντας τρόπους ώστε τα απόβλητα μιας αστικής διαδικασίας

να γίνονται τροφή για την επόμενη.

into food for the next.

And from Tigray, Ethiopia to Queensland, Australia,

Και από το Τιγκράι της Αιθιοπίας ως το Κουίνσλαντ της Αυστραλίας,

farmers and foresters are regenerating once-barren landscapes

αγρότες και δασοκόμοι αναπλάθουν τοπία που κάποτε ήταν γυμνά

so that it teems with life again.

ώστε να σφύζουν και πάλι από ζωή.

But as well as being regenerative by design,

Αλλά πέρα από το να είναι αναπαραγωγικές στο σχεδιασμό τους,

our economies must be distributive by design,

οι οικονομίες πρέπει να είναι και αναδιανεμητικές στον σχεδιασμό τους.

and we've got unprecedented opportunities for making that happen,

Κι έχουμε απίστευτες ευκαιρίες για να τις κάνουμε πραγματικότητα,

because 20th-century centralized technologies,

καθώς ο 20ος αιώνας συγκέντρωσε τεχνολογίες,

institutions,

θεσμούς,

concentrated wealth, knowledge and power in few hands.

συσσώρευσε τον πλούτο, τη γνώση και τη δύναμη σε λίγα μόνο χέρια.

This century, we can design our technologies and institutions

Αυτόν τον αιώνα, μπορούμε να σχεδιάσουμε τις τεχνολογίες και τους θεσμούς μας

to distribute wealth, knowledge and empowerment to many.

ώστε να αναδιανέμουν τον πλούτο, τη γνώση και την ενδυνάμωση σε πολλούς.

Instead of fossil fuel energy and large-scale manufacturing,

Αντί για ενέργεια από ορυκτά καύσιμα και παραγωγή μεγάλης κλίμακας,

we've got renewable energy networks, digital platforms and 3D printing.

έχουμε δίκτυα ανανεώσιμης ενέργειας, ψηφιακές πλατφόρμες και εκτυπώσεις 3D.

200 years of corporate control of intellectual property is being upended

Διακόσια χρόνια ελέγχου της πνευματικής ιδιοκτησίας από μεγάλες επιχειρήσεις,

εκτοπίζεται

by the bottom-up, open-source, peer-to-peer knowledge commons.

από τις κάτω-προς-πάνω, ανοιχτής πηγής, ομότιμες κοινότητες γνώσης.

And corporations that still pursue maximum rate of return

Και οι επιχειρήσεις που ακόμα αναζητούν το υψηλότερο ποσοστό απόδοσης

for their shareholders,

για τους μετόχους τους

well they suddenly look rather out of date

ξαφνικά φαίνονται να είναι ξεπερασμένες

next to social enterprises that are designed to generate

δίπλα σε κοινωνικές επιχειρήσεις που είναι σχεδιασμένες να παράγουν

multiple forms of value and share it with those throughout their networks.

πολλαπλές μορφές αξίας, και που τις μοιράζουν με όλα τα μέλη του δικτύου τους.

If we can harness today's technologies,

Αν μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε τις σημερινές τεχνολογίες

from AI to blockchain

από την τεχνητή νοημοσύνη, τις αλυσίδες συστοιχιών,

to the Internet of Things to material science,

το ίντερνετ των πραγμάτων, την επιστήμη υλικών,

if we can harness these in service of distributive design,

αν τις συγκεντρώσουμε για την εξυπηρέτηση ενός αναδιανεμητικού σχεδιασμού,

we can ensure that health care, education, finance, energy, political voice

μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η υγεία, η μόρφωση, η χρηματοοικονομία,

η ενέργεια, η πολιτική φωνή,

reaches and empowers those people who need it most.

θα φτάσουν και θα ενδυναμώσουν αυτούς που το χρειάζονται περισσότερο.

You see, regenerative and distributive design

Βλέπετε, ο αναπαραγωγικός και αναδιανεμητικός σχεδιασμός

create extraordinary opportunities for the 21st-century economy.

δημιουργεί σπουδαίες προϋποθέσεις για την οικονομία του 21ου αιώνα.

So where does this leave Rostow's airplane ride?

Που μας αφήνει λοιπόν το αεροπλάνο του Ρόστοου;

Well, for some it still carries the hope of endless green growth,

Για μερικούς, ακόμα κουβαλάει την ελπίδα για μια ατελείωτη πράσινη ανάπτυξη,

the idea that thanks to dematerialization,

την ιδέα ότι λόγω της αποϋλοποίησης,

exponential GDP growth can go on forever while resource use keeps falling.

η εκθετική ανάπτυξη του ΑΕΠ

μπορεί να συνεχίσει επ' αόριστον, καθώς η χρήση των πόρων συνεχίζει να πέφτει.

But look at the data. This is a flight of fancy.

Κοιτάχτε όμως τα στοιχεία. Κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό.

Yes, we need to dematerialize our economies,

Ναι, χρειάζεται να αποϋλοποιήσουμε τις οικονομίες μας,

but this dependency on unending growth cannot be decoupled from resource use

αλλά αυτή η εξάρτηση στην ατέλιωτη ανάπτυξη δε μπορεί να είναι ξέχωρη

από τη χρήση των πόρων, τουλάχιστον για το βαθμό που χρειάζεται

on anything like the scale required

to bring us safely back within planetary boundaries.

ώστε να γυρίσουμε πίσω στα ασφαλή όρια των δυνατοτήτων του πλανήτη μας.

Το ξέρω ότι αυτός ο τρόπος σκέψης για την ανάπτυξη δεν μας είναι γνώριμος,

I know this way of thinking about growth is unfamiliar,

because growth is good, no?

αφού η ανάπτυξη είναι καλή, δεν είναι;

We want our children to grow, our gardens to grow.

Θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν, οι κήποι να καρπίσουν.

Yes, look to nature and growth is a wonderful, healthy source of life.

Ναι, κοιτάμε στη φύση και η ανάπτυξη είναι μια εκπληκτική, υγιής πηγή ζωής.

It's a phase, but many economies like Ethiopia and Nepal today

Είναι μια φάση, αλλά πολλές οικονομίες, όπως η Αιθιοπία και το Νεπάλ σήμερα,

may be in that phase.

ίσως είναι σε αυτή τη φάση.

Their economies are growing at seven percent a year.

Οι οικονομίες τους μεγαλώνουν κατά 7% το χρόνο.

But look again to nature,

Αλλά κοιτάξτε ξανά στη φύση,

because from your children's feet to the Amazon forest,

γιατί από τα πόδια των παιδιών σας μέχρι το δάσος του Αμαζονίου,

nothing in nature grows forever.

τίποτα στη φύση δε μεγαλώνει για πάντα.

Things grow, and they grow up and they mature,

Τα πράγματα μεγαλώνουν και ωριμάζουν,

and it's only by doing so

και μόνο έτσι

that they can thrive for a very long time.

μπορούν να ευημερήσουν για πάρα πολύ καιρό.

We already know this.

Το ξέρουμε ήδη αυτό.

If I told you my friend went to the doctor

Αν σας έλεγα ότι μια φίλη μου πήγε στη γιατρό

who told her she had a growth

η οποία της είπε ότι έχει κάποιον όγκο,

that feels very different,

αυτό το νιώθουμε τελίως διαφορετικά,

because we intuitively understand that when something tries to grow forever

καθώς αυθόρμητα καταλαβαίνουμε ότι όταν κάτι μεγαλώνει συνεχώς

within a healthy, living, thriving system,

μέσα σ' ένα υγιές, ζωντανό, ευημερές σύστημα,

it's a threat to the health of the whole.

γίνεται απειλή για την υγεία του συνόλου.

So why would we imagine that our economies

Οπότε γιατί φανταζόμαστε ότι οι οικονομίες μας

would be the one system that could buck this trend

είναι οι μόνες που μπορούν να πάνε ενάντια σε αυτή τη λογική

and succeed by growing forever?

και ότι μπορούν να πετύχουν μεγαλώνοντας για πάντα;

We urgently need financial, political and social innovations

Χρειαζόμαστε άμεσα οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές καινοτομίες

that enable us to overcome this structural dependency on growth,

που θα μας επιτρέψουν να υπερνικήσουμε αυτή τη δομική εξάρτηση στην ανάπτυξη,

so that we can instead focus on thriving and balance

ώστε να μπορέσουμε να εστιάσουμε στην ευημερία και την ισορροπία,

within the social and the ecological boundaries of the doughnut.

μέσα στα όρια των κοινωνικών και οικολογικών δυνατοτήτων του ντόνατ.

And if the mere idea of boundaries makes you feel, well, bounded,

Κι αν η ιδέα και μόνο των ορίων σας κάνει να νιώθετε κάπως περιορισμένα,

think again.

σκεφτείτε ξανά.

Because the world's most ingenious people

Γιατί οι πιο έξυπνοι άνθρωποι του κόσμου

turn boundaries into the source of their creativity.

μετατρέπουν τα όρια σε πηγή της δημιουργικότητάς τους.

From Mozart on his five-octave piano

Από τον Μότσαρτ και το πιάνο του των πέντε οκτάβων,

Jimi Hendrix on his six-string guitar,

τον Τζίμι Χέντριξ και την εξάχορδη κιθάρα του,

Serena Williams on a tennis court,

τη Σερήνα Γουίλιαμς στο γήπεδο τέννις,

it's boundaries that unleash our potential.

τα όρια είναι αυτά που απελευθερώνουν τις ικανότητές μας.

And the doughnut's boundaries unleash the potential for humanity to thrive

Και τα όρια του ντόνατ απελευθερώνουν τις ικανότητες της ανθρωπότητας να ευημερήσει,

with boundless creativity, participation, belonging and meaning.

με απέραντη δημιουργικότητα, συμμετοχή, αίσθηση ότι ανήκουμε, και σημασία.

It's going to take all the ingenuity that we have got to get there,

Θα χρειαστούμε όλη την ευφυία που έχουμε για να φτάσουμε εκεί,

so bring it on.

γι' αυτό, ας το δοκιμάσουμε!

Thank you.

Ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα)

(Applause)