Beeban Kidron: The shared wonder of film

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Μετάφραση: Toula Papapantou Επιμέλεια: Mary Keramida

Evidence suggests that humans in all ages and from all cultures

Εχει αποδειχθεί ότι τα ανθρώπινα όντα, σε όλες τις εποχές και τους πολιτισμούς,

create their identity in some kind of narrative form.

δημιουργούν την ταυτότητά τους με κάποιας μορφής διήγηση.

From mother to daughter, preacher to congregant,

Από τη μητέρα στην κόρη, τον ιεροκήρυκα στο ποίμνιο,

teacher to pupil, storyteller to audience.

το δάσκαλο στον μαθητή, τον αφηγητή στο ακροατήριο.

Whether in cave paintings

Είτε πρόκειται για ζωγραφική σπηλαίων

or the latest uses of the Internet,

ή για τις τελευταίες χρήσεις του διαδικτύου, τα ανθρώπινα όντα

human beings have always told their histories and truths

πάντα διηγούνταν τις ιστορίες και τις αλήθειες τους

through parable and fable.

διαμέσου παραβολών και μύθων.

We are inveterate storytellers.

Είμαστε συστηματικοί αφηγητές.

But where, in our increasingly secular and fragmented world,

Με ποιον τρόπο, όμως, μέσα στον ολοένα και πιο σχισματικό και διασπασμένο μας κόσμο,

do we offer communality of experience,

προσφέρουμε εμπειρία κοινή σε όλους,

unmediated by our own furious consumerism?

που δεν διαμεσολαβείται από τον μανιώδη καταναλωτισμό μας;

And what narrative, what history,

Ποια αφήγηση, ποια ιστορία,

what identity, what moral code

ποια ταυτότητα, ποιον ηθικό κώδικα

are we imparting to our young?

μεταδίδουμε στους νέους μας;

Cinema is arguably

Ο κινηματογράφος είναι αναμφίβολα

the 20th century's most influential art form.

η πιο σημαντική μορφή τέχνης του 20ου αιώνα.

Its artists told stories

Οι καλλιτέχνες του διηγήθηκαν ιστορίες

across national boundaries,

που ξεπέρασαν τα εθνικά σύνορα,

in as many languages, genres and philosophies

σε όσες γλώσσες, στυλ και φιλοσοφίες

as one can imagine.

μπορεί κανείς να φανταστεί.

Indeed, it is hard to find a subject

Είναι, στ' αλήθεια, δύσκολο να βρεί κανείς ένα θέμα

that film has yet to tackle.

με το οποίο η φιλμογραφία δεν έχει ασχοληθεί.

During the last decade

Στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας

we've seen a vast integration of global media,

υπήρξαμε μάρτυρες μιας τεράστιας ενοποίησης των παγκοσμίων μέσων,

now dominated by a culture of the Hollywood blockbuster.

που τώρα κυριαρχούνται απο το πνεύμα των επιτυχιών του Χόλυγουντ.

We are increasingly offered a diet

Σταδιακά μας προσφέρεται μια τροφή,

in which sensation, not story, is king.

στην οποία βασιλεύει η εντύπωση και όχι η αφήγηση.

What was common to us all 40 years ago --

Αυτό που ήταν κοινός τόπος σε όλους μας πριν από 40 χρόνια--

the telling of stories between generations --

η αφήγηση ιστοριών ανάμεσα στις γενιές--

is now rarified.

είναι πλέον σπάνιο.

As a filmmaker, it worried me.

Ως κινηματογραφίστρια με λυπεί.

As a human being, it puts the fear of God in me.

Ως άνθρωπο, βάζει μέσα μου το φόβο του Θεού.

What future could the young build

Τι είδους μέλλον μπορούν να οικοδομήσουν οι νέοι

with so little grasp

που έχουν τόση λίγη επίγνωση

of where they've come from

της προέλευσής τους

and so few narratives of what's possible?

και τόσο ελάχιστες αφηγήσεις των δυνατοτήτων;

The irony is palpable;

Υπάρχει μια ολοφάνερη ειρωνεία·

technical access has never been greater,

η τεχνολογική πρόσβαση δεν υπήρξε ποτέ μεγαλύτερη,

cultural access never weaker.

και η πολιτιστική ποτέ τόσο αδύναμη.

And so in 2006 we set up FILMCLUB,

΄Ετσι, λοιπόν, το 2006 στήσαμε το FILMCLUB,

an organization that ran weekly film screenings in schools

μια οργάνωση που διηύθυνε προβολές ταινιών σε σχολεία σε εβδομαδιαία βάση

followed by discussions.

μετά από τις οποίες ακολουθούσαν συζητήσεις.

If we could raid the annals of 100 years of film,

Αν μπορούσαμε να εισβάλλουμε στα χρονικά των 100 χρόνων φιλμογραφίας,

maybe we could build a narrative

πιθανόν να μπορούσαμε να διαμορφώσουμε μια αφήγηση,

that would deliver meaning

που θα προσέδιδε νόημα

to the fragmented and restless world of the young.

στον αποσπασματικό και ανήσυχο κόσμο των νέων.

Given the access to technology,

Με δεδομένη την πρόσβαση στην τεχνολογία,

even a school in a tiny rural hamlet

ακόμη και το σχολείο ενός μικρού αγροτικού χωριού

could project a DVD onto a white board.

θα μπορούσε να προβάλλει ένα DVD στον πίνακα.

In the first nine months

Τους πρώτους εννέα μήνες

we ran 25 clubs across the U.K.,

είχαμε 25 λέσχες σε όλο το Ην.Βασίλειο,

with kids in age groups between five and 18

το ηλικιακό φάσμα των παιδιών που παρακολουθούσαν μια ταινία

watching a film uninterrupted for 90 minutes.

90 λεπτών χωρίς διακοπή ήταν από 5 μέχρι 18.

The films were curated and contextualized.

Οργανώναμε και κατηγοριοποιούσαμε τις ταινίες ανάλογα με την εννοιολογική τους συνάφεια.

But the choice was theirs,

Τις επέλεγαν όμως τα ίδια τα παιδιά,

and our audience quickly grew

και γρήγορα διευρύνθηκε το ακροατήριο

to choose the richest and most varied diet that we could provide.

στην επιλογή της πιο πλούσιας και ποικιλόμορφης τροφής που μπορούσαμε να παρέχουμε.

The outcome, immediate.

Το αποτέλεσμα, άμεσο.

It was an education of the most profound and transformative kind.

Ήταν μια βαθιά και μετασχηματιστική εκπαίδευση.

In groups as large as 150 and as small as three,

Σε ομάδες, είτε μεγάλες των 150 είτε μικρές των τριών,

these young people discovered new places,

αυτοί οι νέοι άνθρωποι ανακάλυπταν νέα μέρη,

new thoughts, new perspectives.

νέες σκέψεις, νέες προοπτικές.

By the time the pilot had finished,

Προτού καλά-καλά ολοκληρωθεί ένα πιλοτικό σχολείο,

we had the names of a thousand schools

είχαμε τα ονόματα χιλιάδων σχολείων

that wished to join.

που ήθελαν να συμμετέχουν.

The film that changed my life

Η ταινία που άλλαξε τη ζωή μου

is a 1951 film by Vittorio De Sica, "Miracle in Milan."

είναι η ταινία του Βιτόριο Ντε Σίκα, του 1951, «Θαύμα στο Μιλάνο».

It's a remarkable comment

Είναι μια αξιόλογη αναφορά

on slums, poverty and aspiration.

στα παραγκόσπιτα, τη φτώχια και τη φιλοδοξία.

I had seen the film on the occasion of my father's 50th birthday.

Είχα δει την ταινία με αφορμή τα 50ά γενέθλια του πατέρα μου.

Technology then meant we had to hire a viewing cinema,

Εκείνη την εποχή, τεχνολογία σήμαινε να νοικιάσουμε ένα σινεμά,

find and pay for the print and the projectionist.

να βρούμε και να πληρώσουμε για την εκτύπωση της ταινίας και τον τεχνικό προβολής.

But for my father,

Για τον πατέρα μου όμως,

the emotional and artistic importance of De Sica's vision was so great

η συναισθηματική και καλλιτεχνική σπουδαιότητα του οράματος του Ντε Σίκα ήταν τόσο σπουδαία

that he chose to celebrate his half-century

που επέλεξε να γιορτάσει το μισό αιώνα ζωής του

with his three teenage children and 30 of their friends,

με τα τρία έφηβα παιδιά του και 30 φίλους τους ,

"In order," he said,

«Έτσι ώστε » είπε,

"to pass the baton of concern and hope

« να μεταδώσω τη παγκέτα της φροντίδας και της ελπίδας

on to the next generation."

στην επόμενη γενιά».

In the last shot of "Miracle in Milan,"

Στην τελευταία σκηνή της ταινίας «Θαύμα στο Μιλάνο»,

slum-dwellers float skyward on flying brooms.

κάτοικοι της παραγκούπολης πετούν προς στον ουρανό πάνω σε ιπτάμενα σκουπόξυλα.

Sixty years after the film was made

Εξήντα χρόνια απο τότε που έγινε η ταινία

and 30 years after I first saw it,

και 30 χρόνια από τότε που την είδα,

I see young faces tilt up in awe,

βλέπω τη λάμψη του δέους σε πρόσωπα νέων,

their incredulity matching mine.

και τη δυσπιστία που είχα κι εγώ.

And the speed with which they associate it

Η ταχύτητα με την οποία κάνουν το συνειρμό

with "Slumdog Millionaire" or the favelas in Rio

με το «Slumdog Millionaire» ή με τις φαβέλες του Ρίο

speaks to the enduring nature.

μαρτυρά την αντοχή της.

In a FILMCLUB season about democracy and government,

Σε μια θεματική του FILMCLUB σχετική με δημοκρατία και κυβέρνηση,

we screened "Mr. Smith Goes to Washington."

δείξαμε «Ο Κύριος Σμιθ πηγαίνει στην Ουάσινγκτον».

Made in 1939, the film is older than most of our members' grandparents.

Ταινία του 1939, παλαιότερη από τους παππούδες και τις γιαγιάδες των περισσότερων μελών μας.

Frank Capra's classic values independence and propriety.

Οι κλασικές αξίες του Φρανκ Κάπρα -ανεξαρτησία και ευπρέπεια.

It shows how to do right,

Δείχνει πώς να κάνεις το σωστό,

how to be heroically awkward.

πώς να είσαι ηρωϊκά αδέξιος.

It is also an expression of faith

Επίσης, είναι μια έκφραση πίστης

in the political machine as a force of honor.

στην πολιτική μηχανή ως μηχανισμού τιμής.

Shortly after "Mr. Smith" became a FILMCLUB classic,

Λίγο καιρό αφότου «Ο Κύριος Σμιθ» απέκτησε χαρακτήρα κλασικού φιλμ στο FILMCLUB

there was a week of all-night filibustering in the House of Lords.

υπήρξε μια ολονύχτια κωλυσιεργία στη Βουλή των Λόρδων.

And it was with great delight

Με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση

that we found young people up and down the country

διαπιστώσαμε ότι νεαρά παιδιά, απ' άκρη σ' άκρη της χώρας,

explaining with authority

εξηγούσαν, με δικαιοδοσία,

what filibustering was

την έννοια της κωλυσιεργίας

and why the Lords might defy their bedtime on a point of principle.

και γιατί οι Λόρδοι είναι πιθανό να αψηφούν τον ύπνο τους σε βάση αρχής.

After all, Jimmy Stewart filibustered for two entire reels.

'Αλλωστε, ο Τζίμμυ Στιούαρτ κωλυσιεργούσε για δυο συνεχόμενες μπομπίνες.

In choosing "Hotel Rwanda,"

Στην επιλογή του «Ξενοδοχείο Ρουάντα»,

they explored genocide of the most brutal kind.

διερεύνησαν την γενοκτονία στην πιο άγρια μορφή της.

It provoked tears as well as incisive questions

Προκάλεσε δάκρυα αλλά και διεισδυτικές ερωτήσεις

about unarmed peace-keeping forces

σχετικά με τις άοπλες δυνάμεις τήρησης της ειρήνης

and the double-dealing of a Western society

και τη διττή διαπραγμάτευση της Δυτικής κοινωνίας,

that picks its moral fights with commodities in mind.

που δίνει αγώνες ηθικής έχοντας κατά νου τα αγαθά.

And when "Schindler's List" demanded that they never forget,

΄Οταν «Η Λίστα του Σίντλερ» απαίτησε ότι δεν ξεχνούν ποτέ,

one child, full of the pain of consciousness, remarked,

ένα παιδί με πόνο συνείδησης, παρατήρησε,

"We already forgot,

«Ξεχάσαμε κιόλας»,

otherwise how did 'Hotel Rwanda' happen?"

αλλιώς πώς πραγματοποιήθηκε το «Ξενοδοχείο Ρουάντα»;

As they watch more films their lives got palpably richer.

Καθώς παρακολουθούσαν περισσότερες ταινίες, οι ζωές τους εμπλουτίστηκαν ολοφάνερα .

"Pickpocket" started a debate about criminality disenfranchisement.

Η ταινία «Πορτοφολάς» ξεκίνησε μια διαμάχη σχετικά με την στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων στους εγκληματίες.

"To Sir, with Love" ignited its teen audience.

Το «Στον Κύριο μας με αγάπη», άναψε τους έφηβους θεατές.

They celebrated a change in attitude

Γιόρτασαν μια αλλαγή στη στάση

towards non-white Britons,

απέναντι στους μη λευκούς Βρετανούς,

but railed against our restless school system

αλλά καταφέρθηκαν εναντίον του ταραγμένου σχολικού μας συστήματος

that does not value collective identity,

που δεν εκτιμά την συλλογική ταυτότητα,

unlike that offered by Sidney Poitier's careful tutelage.

σε αντίθεση με αυτήν που προσφέρεται από την προσεκτική διδασκαλία του Σίδνεϊ Πουατιέ.

By now, these thoughtful, opinionated, curious young people

Μέχρι τώρα, αυτά τα σκεπόμενα,με άποψη και περιέργεια νεαρά παιδιά

thought nothing of tackling films of all forms --

δεν το είχαν για τίποτα να ασχοληθούν με ταινίες κάθε μορφής--

black and white, subtitled,

ασπρόμαυρες, υποτιτλισμένες,

documentary, non-narrative, fantasy --

ντοκιμαντέρ, περιπέτειες, φαντασίας--

and thought nothing of writing detailed reviews

και δεν το είχαν σε τίποτε να γράψουν λεπτομερειακές κριτικές

that competed to favor one film over another

που ανταγωνίζονταν στην υπεράσπιση μιας ταινίας έναντι κάποιας άλλης

in passionate and increasingly sophisticated prose.

με παθιασμένο και σταδιακά εκλεπτυσμένο λόγο.

Six thousand reviews each school week

΄Εξι χιλιάδες κριτικές κάθε σχολική εβδομάδα,

vying for the honor of being review of the week.

συναγωνιζόμενες για την τιμή να είναι η κριτική της εβδομάδας.

From 25 clubs, we became hundreds, then thousands,

Από 25 λέσχες, γίναμε εκατοντάδες, μετά χιλιάδες,

until we were nearly a quarter of a million kids

μέχρι που ο αριθμός των παιδιών έφτασε το τέταρτο του εκατομμυρίου

in 7,000 clubs right across the country.

σε 7.000 λέσχες σε όλη την χώρα.

And although the numbers were, and continue to be, extraordinary,

Αν και οι αριθμοί ήταν και συνεχίζουν να είναι εκπληκτικοί,

what became more extraordinary

αυτό που ήταν ακόμη πιο εκπληκτικό

was how the experience of critical and curious questioning

ήταν πώς η εμπειρία σημαντικής αμφισβήτησης

translated into life.

μεταφράστηκε σε ζωή.

Some of our kids started talking with their parents,

Κάποια παιδιά άρχισαν να συζητούν με τους γονείς τους,

others with their teachers,

άλλα με τους δασκάλους τους

or with their friends.

ή με φίλους τους.

And those without friends

Όσα δεν είχαν φίλους,

started making them.

άρχισαν να αποκτούν.

The films provided communality across all manner of divide.

Οι ταινίες πρόσφεραν την αίσθηση του κοινού της εμπειρίας με κάθε τρόπο.

And the stories they held provided a shared experience.

Οι ιστορίες που ήξεραν τους έδιναν την ευκαιρία να μοιράζονται την εμπειρία.

"Persepolis" brought a daughter closer to her Iranian mother,

Η «Περσέπολις» έφερε μια θυγατέρα πιο κοντά στην Ιρανή μητέρα της,

and "Jaws" became the way in which one young boy

και τα «Σαγόνια» έγιναν ο τρόπος που ένας νεαρός

was able to articulate the fear he'd experienced

μπόρεσε να εκφράσει τον φόβο που είχε νιώσει

in flight from violence

στην προσπάθεια να δραπετεύσει απ' τη βία

that killed first his father then his mother,

η οποία πρώτα σκότωσε τον πατέρα του και μετά τη μητέρα του,

the latter thrown overboard on a boat journey.

η οποία μητέρα πετάχτηκε στη θάλασσα σε ταξίδι με πλοίο.

Who was right, who wrong?

Ποιος είχε δίκιο, ποιος άδικο;

What would they do under the same conditions?

Τι θα έκαναν κάτω από παρόμοιες συνθήκες;

Was the tale told well?

Είχε ειπωθεί καλά ο μύθος;

Was there a hidden message?

Υπήρχε κρυμμένο μήνυμα;

How has the world changed? How could it be different?

Πώς άλλαξε ο κόσμος; Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικός;

A tsunami of questions flew out of the mouths of children

΄Ενα τσουνάμι ερωτήσεων έρεεε από τα στόματα των παιδιών,

who the world didn't think were interested.

τα οποία ο κόσμος νόμιζε ότι δεν ενδιαφέρονταν.

And they themselves had not known they cared.

Ακόμα και τα ίδια δεν ήξεραν ότι νοιάζονταν.

And as they wrote and debated,

Καθώς, όμως, έγραφαν και αντιπαρατίθονταν,

rather than seeing the films as artifacts,

από το να βλέπουν τις ταινίες ως έργα τέχνης,

they began to see themselves.

άρχισαν να βλέπουν τον εαυτό τους.

I have an aunt who is a wonderful storyteller.

Έχω μια θεία που είναι θαυμάσια αφηγήτρια.

In a moment she can invoke images

Μπορεί στη στιγμή να επικαλεστεί εικόνες,

of running barefoot on Table Mountain and playing cops and robbers.

που δείχνουν να περπατάς ξυπόλυτος στο Τέιμπλ Μάουνταιν και να παίζεις κλέφτες και αστυνόμους.

Quite recently she told me

Δεν πάει πολύς καιρός που μου είπε

that in 1948, two of her sisters and my father

ότι το 1948, δύο αδελφές της και ο πατέρας μου

traveled on a boat to Israel without my grandparents.

έκαναν ένα ταξίδι με πλοίο στο Ισραήλ χωρίς τους παππούδες μου.

When the sailors mutinied at sea in a demand for humane conditions,

΄Oταν οι ναύτες στασίασαν ζητώντας ανθρώπινες συνθήκες,

it was these teenagers that fed the crew.

αυτοί οι έφηβοι ήταν που τάϊσαν το πλήρωμα.

I was past 40 when my father died.

Είχα περάσει τα 40 όταν πέθανε ο πατέρας μου.

He never mentioned that journey.

Ποτέ δεν αναφέρθηκε σ΄εκείνο το ταξίδι.

My mother's mother left Europe in a hurry

Η μητέρα της μητέρας μου έφυγε από την Ευρώπη βεβιασμένα,

without her husband, but with her three-year-old daughter

χωρίς τον άντρα της αλλά με την τρίχρονη κόρη της

and diamonds sewn into the hem of her skirt.

και διαμάντια ραμμένα στο στρίφωμα της φούστας της.

After two years in hiding,

Κρυβόταν για δύο χρόνια,

my grandfather appeared in London.

και μετά ο παππούς μου έμφανίστηκε στο Λονδίνο.

He was never right again.

Δεν ξαναβρήκε τον εαυτό του.

And his story was hushed as he assimilated.

Και η ιστορία του αποσιωπήθηκε καθώς εκείνος ενσωματώθηκε.

My story started in England

Η ιστορία μου άρχισε στην Αγγλία,

with a clean slate and the silence of immigrant parents.

με καθαρό παρελθόν και τη σιωπή των μεταναστών γονέων μου.

I had "Anne Frank," "The Great Escape,"

Είχα : «Αννα Φρανκ», «Η Μεγάλη Απόδραση»,

"Shoah," "Triumph of the Will."

«Σόα», «Ο θρίαμβος της θέλησης».

It was Leni Riefenstahl

΄Ηταν η Λένι Ρίφενσταλ

in her elegant Nazi propaganda

στην κομψή της προπαγάνδα για τους Ναζί,

who gave context to what the family had to endure.

που έδωσε περιεχόμενο στα βάσανα της οικογένειας.

These films held what was too hurtful to say out loud,

Αυτές οι ταινίες περιείχαν ό,τι πονούσε πολύ για να ειπωθεί δυνατά,

and they became more useful to me

και αποδείχτηκαν πιό χρήσιμες για μένα

than the whispers of survivors

απ' ότι οι ψίθυροι των επιζώντων

and the occasional glimpse of a tattoo

και το περιστασιακό κοίταγμα του τατουάζ

on a maiden aunt's wrist.

στον καρπό της ανύπαντρης θείας.

Purists may feel that fiction dissipates

Οι καθαρολόγοι μπορεί να νιώθουν ότι το μυθιστόρημα διαχέει

the quest of real human understanding,

την αναζήτηση της αληθινής ανθρώπινης κατανόησης,

that film is too crude

ότι η κινηματογραφική ταινία είναι πολύ ακατέργαστη

to tell a complex and detailed history,

για να διηγηθεί μια πολύπλοκη και λεπτομερή ιστορία

or that filmmakers always serve drama over truth.

ή ότι οι κινηματογραφιστές πάντα υπηρετούν το δραματικό στοιχείο σε βάρος της αλήθειας.

But within the reels lie purpose and meaning.

Αλλά μέσα στις μπομπίνες βρίσκεται ο σκοπός και το νόημα.

As one 12-year-old said after watching "Wizard of Oz,"

Όπως είπε και ένα δωδεκάχρονο παιδί, αφού είχε παρακολουθήσει το «Μάγο του Οζ»,

"Every person should watch this,

«΄Ολοι πρέπει να δουν την ταινία,

because unless you do

γιατί εκτός και αν το γνωρίζεις,

you may not know that you too have a heart."

μπορεί να μην ξέρεις ότι έχεις κι εσύ καρδιά».

We honor reading, why not honor watching with the same passion?

Tιμούμε το διάβασμα,γιατί όχι και την παρακολούθηση ταινιών με το ίδιο πάθος;

Consider "Citizen Kane" as valuable as Jane Austen.

Ας θεωρήσουμε την ταινία «Πολίτης Κέιν» το ίδιο πολύτιμη με την Τζέϊν Όστιν.

Agree that "Boyz n the Hood," like Tennyson,

Να συμφωνήσουμε οτι το " Βoyz n the Ηood", όπως και ο Τένισσον,

offers an emotional landscape and a heightened understanding

μας προσφέρει ένα συναισθηματικό πεδίο και μια υψηλή κατανόηση

that work together.

που λειτουργούν μαζί.

Each a piece of memorable art,

Το καθένα, έργο αξιομνημόνευτης τέχνης,

each a brick in the wall of who we are.

το καθένα ένα τούβλο στο τοίχο του ποιοί είμαστε.

And it's okay if we remember Tom Hanks

Δεν πειράζει αν θυμόμαστε τον Τομ Χάνκς

better than astronaut Jim Lovell

περισσότερο από τον αστροναύτη Τζιμ Λάβελ

or have Ben Kingsley's face superimposed onto that of Gandhi's.

ή το πρόσωπο του Μπεν Κίνσλει να κυριαρχεί έναντι του προσώπου του Γκάντι.

And though not real, Eve Harrington, Howard Beale, Mildred Pierce

Επίσης, αν και μη πραγματικοί, η Ιβ Χάρρινγτον, ο Χάουαρντ Μπίλ και η Μίλντρεντ Πιρς

are an opportunity to discover

είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε

what it is to be human,

τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος,

and no less helpful to understanding our life and times

και δεν υστερεί καθόλου στην κατανόηση της ζωής μας και της εποχής

as Shakespeare is in illuminating the world of Elizabethan England.

από τον τρόπο που ο Σαίξπηρ φωτίζει τον κόσμο της Ελισαβετιανής Αγγλίας.

We guessed that film,

Υποθέτουμε ότι η ταινία,

whose stories are a meeting place

της οποίας οι ιστορίες είναι τόποι συνάντησης

of drama, music, literature and human experience,

του δράματος, της μουσικής, της λογοτεχνίας και της ανθρώπινης εμπειρίας,

would engage and inspire the young people participating in FILMCLUB.

θα ενέπλεκαν και θα ενέπνεαν τα νέα παιδιά που συμμετείχαν στο FILMCLUB.

What we could not have foreseen

Aυτό που δεν είχαμε προβλέψει

was the measurable improvements

ήταν οι μετρήσιμες βελτιώσεις

in behavior, confidence and academic achievement.

στη συμπεριφορά, πεποίθηση και σχολικές επιδόσεις.

Once-reluctant students now race to school, talk to their teachers,

Τα παιδιά που κάποτε ήταν απρόθυμα, τώρα τρέχουν για το σχολείο, μιλάνε με τους δασκάλους τους,

fight, not on the playground,

αντιμάχονται, όχι στην αυλή,

but to choose next week's film --

αλλά στην επιλογή ταινίας της επόμενης εβδομάδας--

young people who have found self-definition, ambition

νεαρά άτομα που βρήκαν τον αυτοπροσδιορισμό, τη φιλοδοξία

and an appetite for education and social engagement

και την όρεξη για εκπαίδευση και κοινωνική εμπλοκή

from the stories they have witnessed.

μέσα απο τις ιστορίες στις οποίες υπήρξαν μάρτυρες.

Our members defy the binary description

Τα μέλη μας αψηφούν την δτιτή περιγραφή,

of how we so often describe our young.

του τρόπου που εμείς συχνά περιγράφουμε τους νέους.

They are neither feral nor myopically self-absorbed.

Δεν είναι ούτε άγριοι, ούτε μυωπικά απορροφημένοι απο τον εαυτό τους.

They are, like other young people,

Διαπραγματεύονται, όπως άλλοι νέοι,

negotiating a world with infinite choice,

έναν κόσμο με άπειρες επιλογές,

but little culture of how to find meaningful experience.

αλλά περιορισμένη κουλτούρα του πώς να βρει κανείς εμπειρία με νόημα.

We appeared surprised at the behaviors

Εντυπωσιαστήκαμε απο τις συμπεριφορές

of those who define themselves

εκείνων που αυτοπροσδιορίζονται

by the size of the tick on their shoes,

απο το μέγεθος της ένδειξης στα παπούτσια τους,

yet acquisition has been the narrative we have offered.

ωστόσο, η μάθηση υπήρξε η διήγηση που προσφέραμε.

If we want different values

Αν θέλουμε διαφορετικές αξίες,

we have to tell a different story,

πρέπει να προσφέρουμε διαφορετική αφήγηση,

a story that understands that an individual narrative

μια αφήγηση που κατανοεί ότι η προσωπική ιστορία

is an essential component of a person's identity,

αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της ταυτότητας κάποιου,

that a collective narrative

και μια συλλογική ιστορία

is an essential component of a cultural identity,

αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της πολιτιστικής ταυτότητας,

and without it it is impossible to imagine yourself

και χωρίς αυτή είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς τον εαυτό του

as part of a group.

ως μέλος μια ομάδας.

Because when these people get home

Διότι όταν αυτά τα παιδιά πηγαίνουν στο σπίτι

after a screening of "Rear Window"

έχοντας δει «Το πίσω Παράθυρο»,

and raise their gaze to the building next door,

και ρίχνουν τη ματιά τους στο γειτονικο κτήριο,

they have the tools to wonder who, apart from them,

έχουν τα εργαλεία να αναρωτηθούν ποιος, εκτός απο τους ίδιους,

is out there

βρίσκεται εκεί

and what is their story.

και ποια είναι η ιστορία του.

Thank you.

Σας ευχαριστώ.

(Applause)

( Χειροκρότημα)