Can stereotypes ever be good? - Sheila Marie Orfano and Densho

Çeviri: Gözde Alpçetin Gözden geçirme: Cihan Ekmekçi

In 2007, researchers surveyed over 180 teachers

2007 yılında araştırmacılar, öğretmenlerin üç farklı ırk grubuna ait öğrencileri

to understand if they held stereotypes about students from three racial groups.

stereotiplere ayırıp ayırmadığını öğrenmek için

180 öğretmen üzerinde bir araştırma yaptı.

The results surfaced several negative stereotypes,

Sonuçlar, birçok negatif stereotip olduğunu gösterdi:

labeling Black students as aggressive and stubborn,

Siyahi öğrencileri agresif ve inatçı;

white students as selfish and materialistic,

beyaz öğrencileri bencil ve maddiyatçı;

and Asian students as shy and meek.

Asyalı öğrencileri de utangaç ve uysal olarak nitelendiriyorlardı.

But regardless of the teachers’ other biases,

Ancak öğretmenlerin diğer önyargıları ne olursa olsun

the most commonly held opinion was that Asian students

en yaygın görüş,

Asyalı öğrencilerin akranlarına göre daha çalışkan, zeki ve kibar olduklarıydı.

were significantly more industrious, intelligent, and gentle than their peers.

On the surface, this might seem like a good thing,

Görünüşte bu, iyi bir şeymiş gibi

or at least better than other, negative characterizations.

veya en azından diğer negatif tasvirlerden daha iyiymiş gibi görünebilir.

But treating this seemingly favorable stereotype as reality

Fakat bu görünürde olumlu stereotip gerçekmiş gibi davranmak

can actually cause a surprising amount of harm—

aslında şaşırtıcı oranda bir zarara neden olabilir—

to those it describes, those it doesn’t, and even those who believe it to be true.

öyle betimlenenlere, betimlenmeyenlere ve hatta doğru olduğuna inananlara.

This image of humble, hard-working Asians is actually well-known

Bu mütevazı, çok çalışkan Asyalı imajı

aslında “model azınlık” stereotipi olarak bilinir.

as the “model minority” stereotype.

Versions of this stereotype emerged in the mid-20th century

Bu stereotipin çeşitleri, 20. yüzyılın ortalarında

to describe Chinese Americans.

Çinli Amerikalıları tanımlamak için ortaya çıktı.

But following World War II,

Ama İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra,

the label became commonly used to claim that Japanese Americans

bu etiket genellikle Japon Amerikalıların

ABD toplama kamplarındaki kıyımın üstesinden geldiklerini

had overcome their mistreatment in US incarceration camps,

ve başarılı bir şekilde Amerikan toplumuna entegre edildiklerini

and successfully integrated into American society.

iddia etmek için kullanılmaya başlandı.

Former incarcerees were praised as compliant, diligent,

Eski mahkumlar; itaatkar, çalışkan

and respectful of authority.

ve otoriteye saygılı denilerek övülüyorlardı.

In the following decades, “model minority” became a label

İlerleyen on yıllarda “model azınlık”

ABD’deki birçok Asyalı nüfusu için bir etiket haline geldi.

for many Asian populations in the US.

But the truth behind this story of thriving Asian Americans

Ancak bu başarılı Asyalı Amerikalıların hikayesinin ardındaki gerçek

is much more complicated.

çok daha karışık.

During World War II,

İkinci Dünya Savaşı sırasında ABD hükûmeti

the US government tried to “Americanize” incarcerated Japanese Americans.

hapsedilen Japon Amerikalıları “Amerikalılaştırmaya” çalıştı.

They did this through English language classes, patriotic exercises,

Bunu İngilizce dersleri, vatanseverlik çalışmaları,

and lessons on how to behave in white American society.

ve beyaz Amerikan toplumunda nasıl davranılacağı dersleri vererek yaptılar.

When incarcerees were released,

Mahkumlar serbest bırakıldığında ise

they were instructed to avoid returning to their own communities

kendi topluluklarına ve kültürel uygulamalarına dönmekten kaçınmaları

and cultural practices,

and instead, integrate into white society.

ve bunun yerine beyaz topluma entegre olmaları emredilmiş.

Fakat on yıllar süren Asyalı karşıtı politikalar ve propagandalardan sonra

But after decades of anti-Asian policies and propaganda,

white Americans had to be persuaded that Japanese Americans

beyaz Amerikalıların

Japon Amerikalıların artık bir tehdit olmadığına ikna edilmesi gerekiyordu.

were no longer a threat.

So the government organized media coverage to transform the public perception

Bu yüzden devlet, Japon Amerikalıların şüpheli hainler oldukları algısını

of Japanese Americans from suspected traitors to an American success story.

bir Amerikan başarı hikayesine dönüştürmek için medyayı teşkilatlandırdı.

In fact, the phrase “model minority” was coined by one such article from 1966.

Aslına bakılırsa “model azınlık” ifadesi 1966′daki bir makaleden türetilmişti.

But this article, and others like it,

Ama bu makale ve ona benzeyen diğerleri

didn’t just cast Asian Americans as an obedient and respectful “model minority."

Asyalı Amerikalıları sadece itaatkar

ve saygılı “model azınlık” olarak ifade etmiyordu.

They also criticized so-called “problem minorities,”

Aynı zamanda sözde “sorunlu azınlıkları” da eleştiriyorlardı,

primarily Black Americans.

en çok da siyahi Amerikalıları.

Politicians who were threatened by the rising Civil Rights movement

Çıkan Sivil Haklar Hareketi’nden tehdit altında hisseden siyasetçiler

used this rhetoric to discredit Black Americans’ demands

bu hitabeti siyahi Amerikalıların adalet ve eşitlik taleplerini

for justice and equality.

kötülemek için kullandılar.

They presented a fabricated story of Asian American success

Mücadele içindeki siyahi toplulukları bayağı göstermek için

to paint struggling Black communities as inferior.

Asyalı Amerikalıların başarısıyla ilgili uydurma bir hikaye sundular.

This narrative put a wedge between Black and Asian Americans.

Bu hikaye siyahi ve Asyalı Amerikalıların arasını açtı.

It erased their shared history of fighting oppression

Diğer dışlanan gruplarla yan yana

alongside other marginalized groups,

zulümle savaştıkları ortak geçmişlerini sildiler

and pit the two communities against each other.

ve iki toplumu karşı karşıya getirdiler.

In doing so, the model minority myth also enforced a racial hierarchy,

Bunu yaparak model azınlık efsanesi ayrıca ırksal bir hiyerarşi de getirdi,

with white Americans on top and everyone else underneath.

beyaz Amerikalar en tepedeyken diğer herkes onların altında kalıyordu.

Certainly, many people who still believe the model minority stereotype,

Muhakkak model azınlık stereotipine bilinçli ya da bilinçsizce

either consciously or unconsciously, might not agree with that idea.

halen inanan birçok insan bu fikre katılmayacaktır.

But comparing the imagined strengths and weaknesses of racial groups

Ancak bu ırk gruplarının hayali güç ve zayıf yönlerini karşılaştırmak

places value on how well those groups meet certain standards—

belli standartları ne kadar iyi karşılandığını değerlendirmeye yol açıyor—

typically, standards set by a white majority.

genelde beyaz çoğunluk tarafından belirlenen standartlar oluyor tabii.

In this case, the model minority stereotype

Bu durumda model azınlık stereotipi

suggests that marginalized groups who are compliant, gentle, and respectful

beyaz otoriteye karşı itaatkar, kibar ve saygılı olan dışlanan grupların

of white authority are deserving of tolerance,

toleransı hak ettiklerini önerirken

while groups that challenge the status quo are not.

statükoya karşı çıkan grupların hak etmediği öne sürüyor.

This stereotype also negatively impacts the Asian individuals it describes.

Bu stereotip ayrıca betimlediği Asyalı bireyleri de olumsuz yönde etkiliyor.

According to a psychological phenomenon known as stereotype threat,

Stereotip tehdidi olarak bilinen bir psikolojik olguya göre,

members of a group often place pressure on their individual actions

grubun üyeleri negatif grup stereotipleri teşvik etmekten kaçınmak için

to avoid encouraging negative group stereotypes.

kişisel hareketlerine genellikle baskı yapıyorlar.

But this phenomenon can occur around seemingly positive stereotypes as well.

Fakat bu olgu görünürde pozitif stereotipler etrafında da gerçekleşebilir.

The pressure associated with living up to impossibly high standards

İmkansız yüksek standartları karşılamakla ilişkilendirilen bu baskı

can lead to poor performance.

kötü performansa yol açabilir.

And teachers are less likely to notice when Asian students are struggling.

Öğretmenler de Asyalı öğrencilerin zorlandığını daha zor fark eder.

Outside the classroom, social programs catering to Asian communities

Sınıf dışında, Asyalı toplulukların ihtiyaçlarını karşılayan sosyal programlar

are frequently overlooked or cut,

çoğu zaman göz ardı ediliyor ya da son veriliyor

because they’re assumed to need less support than other disadvantaged groups.

çünkü diğer dezavantajlı gruplara göre

daha az desteğe ihtiyaç duydukları varsayılıyor.

The favorable portrait created by this stereotype

Bu stereotipin yarattığı olumlu portre

can also make it harder to recognize racially motivated violence

aynı zamanda Asyalı Amerikalılara karşı yapılan

and discrimination against Asian Americans.

ırka yönelik şiddet ve ayrımcılığı fark etmeyi de zorlaştırıyor.

And since this stereotype carelessly groups all Asians under the same umbrella,

Bu stereotip tüm Asyalıları yalan yanlış aynı çatı altında topladığı için de

it impacts people with various backgrounds and unique histories of discrimination.

farklı geçmişleri ve benzersiz ayrımcılık tarihleri olan insanları etkiliyor.

So while the model minority label might appear

Dolayısıyla model azınlık etiketi

ilk bakışta Asyalı nüfusların yararına gibi görünse de

to benefit Asian populations at first,

in practice, it works like every other racial stereotype.

gerçekte diğer her ırksal stereotip gibi.

It reduces a group of people to a one-dimensional image.

Bir grup insanı tek yönlü görüntüye indirgiyor.

And that single image hinders our ability to understand the history,

Bu tek imaj da o gruba ait bireylerin tarihini,

struggles, and triumphs of the individuals within that group.

mücadelelerini ve zaferlerini anlama yetimize engel oluyor.

Acknowledging and challenging these labels is essential for building coalitions

Bu etiketleri kabullenmek ve karşı çıkmak, toplumlar arasında koalisyon kurmak

across communities and eliminating harmful stereotypes for good.

ve bu kötü stereotipleri temelli ortadan kaldırmak için gerekli.