Whatever happened to acid rain? - Joseph Goffman

Çeviri: It'sme Stareater Gözden geçirme: Gözde Alpçetin

In 1963, scientists studying Hubbard Brook Experimental Forest in New Hampshire

1963 yılında bilim insanları, New Hampshire eyaletindeki

Hubbard Brook Deney Ormanında şaşırtıcı bir keşif yaptılar.

made a shocking discovery.

Their most recent rainfall samples were nearly 100 times more acidic than usual.

En son yağmur numuneleri sıradan yağmurdan neredeyse 100 kat daha asitliydi.

At these levels, additional downpours of acid rain

Bu seviyelerde, asit yağmurunun ek sağanakları

would destroy the region’s marine and arboreal ecosystems

birkaç on yıl içinde bölgenin denizini ve ağaç ekosistemini tahrip edecekti.

in a matter of decades.

Urgently sharing their findings with fellow researchers,

Bulgularını acilen diğer araştırmacılarla paylaşmak

they were determined to answer two questions:

ve iki soruyu cevaplamak için oldukça istekliydiler:

what was causing this deadly rainfall? And what could be done to stop it?

Bu ölümcül yağmura ne neden oluyor ve bunu durdurmak için ne yapılabilir?

Rain is never just composed of water.

Yağmur hiçbir zaman sadece sudan oluşmaz.

Chemicals and particulates in the atmosphere can be found in every drop,

Atmosferdeki kimyasallar ve partiküller her damlada bulunabilir

and some compounds— like carbon dioxide—

ve karbondioksit gibi bazı bileşikler

make even regular rainfall slightly acidic.

düzenli yağışları bile hafif asidik hale getirir.

But this pales in comparison to the powerful acids produced

Ama su, azot ya da kükürt dioksitle etkileşime girdiğinde,

when water interacts with oxides of nitrogen or sulfur dioxide.

üretilen güçlü asitlere kıyasla sönük kalır.

On the pH scale which measures acidity,

Asitlik derecesini ölçen pH ölçeğinde

each whole number is 10 times more acidic than the one above it.

her tam sayı üstündekinden 10 kat daha asidiktir.

And where normal rain has a pH of roughly 5.4,

Normal yağmurun pH değerinin yaklaşık olarak 5.4 olduğu yerde,

rain that’s interacted with these gases can rank as low as 3.7.

bu gazlarla etkileşime giren yağmurun pH değeri 3.7′e kadar düşebilir.

Oxides of nitrogen and sulfur dioxide can appear naturally

Azot oksitler ve kükürt dioksitler volkanik patlamaların

as a short-lived byproduct of volcanic eruptions or lightning strikes.

veya yıldırım çarpmalarının kısa ömürlü yan ürünü olarak doğallıkla görünebilir.

But power plants, refineries, and vehicles that use fossil fuels

Ama enerji santralleri, petrol rafineleri ve fosil yakıt kullanan araçlar

consistently pump large quantities into the air.

havaya devamlı olarak büyük miktarlarda kükürt dioksit, azot oksit pompalarlar.

These dangerous gases travel with the wind

Bu tehlikeli gazlar,

kirliliğin kaynağından yüzlerce kilometre yayılan rüzgarla geziyor.

spreading hundreds of kilometers from the pollution’s source.

Acting like roaming clouds of destruction,

Dolaşan yıkım bulutları gibi davranan onların varlığı,

their presence dramatically increases the acidity of local precipitation,

yerel yağışın asitliğini önemli ölçüde artırır.

creating acid rain, acid snow, and acid fog.

Asit yağmuru, asit karı ve asit sisi oluşturur.

These all acidify lakes and streams, kill crops and forests,

Bunların tümü, gölleri ve nehirleri asitlendirir, ekin ve ormanları öldürür

and damage soil to inhibit future growth.

ve gelecekteki gelişmeyi engellemek için toprağa zarar verir.

Over time, acid rain can even corrode human structures made of stone or metal.

Zamanla, asit yağmuru taş ya da metalle yapılan insan yapılarını bile çürütebilir.

By the 1970s, scientists in North America and Europe classified acid rain

1970′lerde Kuzey Amerika ve Avrupa’daki bilim insanları,

asit yağmurlarını büyük bir çevresel tehdit olarak sınıflandırdı.

as a major environmental threat.

But despite clear evidence tying the problem to air pollution,

Ancak sorunu hava kirliliğine bağlayan açık kanıtlara rağmen,

companies denied responsibility and cast doubt on the research.

şirketler sorumluluğu reddetti ve araştırmaya gölge düşürdü.

In the United States, corporations lobbied against regulating pollution,

ABD’de şirketler kirliliğin düzenlenmesine karşı görüşme yaptılar

and convinced politicians that such policies

ve politikacıları bu tür politikaların enerji maliyetlerini artıracağına

would raise energy costs and threaten jobs.

ve işleri tehdit edeceğine ikna etti.

These obstacles led the government to delay changes,

Bu engeller, hükümetin değişiklikleri geciktirmesine neden oldu

and mandate further research into the issue.

ve konuyla ilgili daha fazla araştırma yapmasını zorunlu kıldı.

But after a decade of mounting concern, Congress finally took action.

Fakat on yıl artan endişeden sonra kongre sonunda harekete geçti.

Since the bulk of sulfur dioxide emissions came from power plants,

Kükürt dioksit emisyonlarının büyük kısmı enerji santrallerinden geldiğinden,

the government set a limit on the total amount of it

hükûmet elektrik enerjisi sektörünün

the electric power sector could emit each year.

her yıl yayabileceği toplam miktara bir sınır koydu.

Then, they divided the permitted emissions into a fixed number of “allowances”

Daha sonra izin verilen emisyonları, her bir elektrik santraline dağıtılan

distributed to each power plant.

sabit sayıda “ödenek”e böldüler.

A plant could then choose to emit as much sulfur dioxide as they were allowed,

Bir santral izin verilen kadar kükürt dioksit salmayı tercih edebilir

or reduce their emissions and sell their unused allowances to other power plants.

ya da emisyonlarını azaltabilir

ve kullanılmayan ödenekleri diğer santrallere satabilir.

This system, known as “cap and trade,”

Bu sistem, güç santrallerine kirliliği tam anlamıyla sınırlarken

offered power plants the economic flexibility to keep costs low

maliyetleri düşük tutmak için ekonomik esneklik sağlayan

″emisyon üst sınırı ve ticareti″ olarak bilinir.

while strictly limiting pollution.

Many critics called these allowances licenses to pollute,

Birçok eleştirmen bu ödenekleri çevreyi kirletmek için lisans olarak adlandırdı

or said the government was selling clean air.

ya da hükûmetin temiz hava sattığını söyledi.

But since the cap was set to lower five years into the program,

Ancak üst sınır, programın beş yılını azaltmak için ayarlandığından

it forced every utility company to reduce emissions in the long term.

her kamu hizmeti şirketini uzun vadede emisyonları azaltmaya zorladı.

Some plants added desulfurizing scrubbers to their smokestacks,

Bazı santraller bacalarına kükürt giderici yıkayıcılar eklediler

or switched to low-sulfur coal and natural gas.

ya da düşük kükürtlü kömüre ve doğal gaza geçtiler.

Oxides of nitrogen emissions were also reduced

Ayrıca azot emisyonlarının oksitleri

with relatively low-cost technologies.

nispeten düşük maliyetli teknolojilerle azaltıldı.

These advances allowed the power sector to grow

Ekipler kirliliği kontrol altında tutarken

while the cap kept pollution under control.

bu tür gelişmeler güç sektörünün gelişmesine izin verdi.

By 1985, Canada and the European Union adopted their own solutions,

1985′e kadar Kanada ve Avrupa Birliği kendi çözümlerini benimsemişti

and international treaties began circulating

ve dünya çapında hava kirliliğini azaltmak için

to reduce air pollution worldwide.

uluslararası tehditler dolaşmaya başladı.

Today, this science-driven economic policy has largely eliminated acid rain

Günümüzde bu bilimsel odaklı ekonomik politika

ABD ve Kanada genelinde asit yağmurunu büyük ölçüde ortadan kaldırdı.

across the United States and Canada.

And while many ecosystems still need time to recover,

Birçok ekosistemin iyileşmesi için hâlâ zamana ihtiyacı olsa da

scientists have sped up the restoration of other areas

bilim insanları asit yağmurları tarafından öldürülen organizmaları

by reintroducing essential organisms killed off by acid rain.

yeniden tanıtarak diğer alanların restorasyonunu hızlandırdı.

Some countries, like Russia, India, and China

Rusya, Hindistan ve Çin gibi bazı ülkeler,

still rely heavily on high-sulfur coal

hâlâ aşırı derecede yüksek kükürtlü kömüre bağlılar

and continue to struggle with the environmental consequences.

ve çevresel sonuçlar ile mücadele etmeye devam ediyorlar.

However, acid rain’s relatively quick journey from major threat to minor issue

Fakat asit yağmurunun büyük tehditten küçük soruna nispeten hızlı yolculuğu,

is rightly celebrated as a victory for policies that protect the environment.

haklı olarak çevreyi koruyan politikaların bir zaferi olarak kutlandı.

Cap and trade can’t solve every environmental problem.

Emisyon üst sınırı ve ticareti her çevresel problemi çözemez.

But by using scientific consensus to guide policy,

Fakat ülkeler çok geç olmadan politikaya yol göstermek için

adopting efficient technology,

bilimsel uzlaşmaya vararak, elverişli teknoloji benimseyerek

and being unafraid to impose reasonable costs for pollution,

ve kirlilik için makul bütçeler uygulamaktan kaçınmayarak

countries can stop a growing storm of destruction before it’s too late.

artan bir facia kasırgasını durdurabilir.