"Jabberwocky": One of literature's best bits of nonsense

Today we have a frabjous treat for you.

Çeviri: Senanur Çetgin Gözden geçirme: Nihal Aksakal

Bugün sizler için harika bir ikramımız var.

This poem is full of seemingly nonsensical words

Bu şiir, anlamsız kelimelerle dolu olmasına rağmen

that somehow manage to make sense.

bir şekilde anlamlı olmayı başarabiliyor.

Ready to see if you can follow along?

Takip edip edemeyeceğinizi görmeye hazır mısınız?

Without further ado, we present:

Lafı daha fazla uzatmadan

"Jabberwocky" by Lewis Carroll.

Lewis Carol'dan ''Jabberwocky'' huzurlarınızda.

’Twas brillig, and the slithy toves Did gyre and gimble in the wabe:

''Akşamözdü, yavışkan burguleler döndeleyip cermelerken günsatba

All mimsy were the borogoves, And the mome raths outgrabe.

uyudüşmüş kalmışlardı karpüsler yemizler derseniz ak-ök begirba.

“Beware the Jabberwock, my son! The jaws that bite, the claws that catch!

Ejdercenkten sakınasın ey oğul, keskindir dişleri, pençesi yaman.

Beware the Jubjub bird, and shun The frumious Bandersnatch!”

cub cub kuşu görürsen işin duman hele gaddar yakvakvaktan kaç kurtul!

He took his vorpal sword in hand; Long time the manxome foe he sought—

Aldı gümüş kılıcını eline uzun süre korularda dolaştı.

So rested he by the Tumtum tree And stood awhile in thought.

dinlendi altında tumtum dalının herkesten çok buna kendisi şaştı.

And, as in uffish thought he stood, The Jabberwock, with eyes of flame,

Böyle üzgün süzgün düşünedursun alev saçan gözleriyle Jabberwocky,

Came whiffling through the tulgey wood, And burbled as it came!

çıkageldi neşil norman içinden gark diyerek atladı binbir hendenk.

One, two! One, two! And through and through

Sağ sol, sol sağ, bir iki gümüş kılıç biçti, kesti, doğradı

The vorpal blade went snicker-snack!

gebertti düşmanı, sonra bizimki

beş nala ayrıldı yeşil ormandan.

He left it dead, and with its head He went galumphing back.

“And hast thou slain the Jabberwock? Come to my arms, my beamish boy!

Ejdercenki öldürdün ha, ey oğul? alnından öpeyim sevgili dumrul!

O frabjous day! Callooh! Callay!”

kutlu gün, şaşa maşa, çok yaşa!

He chortled in his joy.

Neşeyle kıkırdadı.

’Twas brillig, and the slithy toves Did gyre and gimble in the wabe:

'Jabberwocky, farkında ol ey oğul, Isıran çeneler, yakalayan pençeler

All mimsy were the borogoves, And the mome raths outgrabe.

Bütün kötülükler şişman kuşlardı, Bütün domuz yolları feryat ediyordu''