The city of walls: Constantinople - Lars Brownworth

เมืองแห่งกำแพง: กรุงคอนสแตนติโนเปิล - ลาร์ส บราวน์เวิร์ธ (Lars Brownworth)

Translator: tom carter Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: Trinsit Wasinudomrod Reviewer: Sritala Dhanasarnsombut

The most important walls in western history aren't even in the West.

กำแพงสำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติตะวันตก ไม่ได้อยู่ที่ฝั่งตะวันตก

They surround the modern city of Istanbul, Constantinople as the Romans called it.

พวกมันได้โอบล้อมเมืองยุคใหม่ อิสตันบูล ซึ่งชาวโรมันเรียกว่า กรุงคอนสแตนติโนเปิล

And for a thousand years, the fate of Europe depended on them.

ตลอด 1,000 ปีที่โชคชะตา ของยุโรปได้ฝากไว้กับกำแพงเหล่านี้

Constantinople was designed to be the center of the world.

กรุงคอนสแตนติโนเปิล ถูกออกแบบให้เป็นศูนย์กลางโลก

When the frontiers of the Roman Empire began to crumble in the 4th Century,

เมื่อพรมแดนแห่งจักรวรรดิโรมัน เริ่มล่มสลายในศตวรรษที่ 4

the capital was moved to the cultured, wealthy, and still stable East.

เมืองหลวงได้ย้ายไปฝั่งตะวันออก ซึ่งมีวัฒนธรรม ความมั่งคั่ง และยังมั่นคง

There, at the crossroads between Europe and Asia, the hub of the major trade routes of the ancient world,

ที่นั่นเป็นจุดเชื่อมยุโรปและเอเชีย จุดศูนย์กลางเส้นทางการค้าหลักโลกยุคโบราณ

the Emperor Constantine built his city.

จักรพรรดิคอนสแตนตินสร้างเมืองของพระองค์

This was the city of libraries and universities,

นี่เป็นเมืองแห่งห้องสมุดและมหาวิทยาลัย

20 times the size of London or Paris at the time.

ขนาดใหญ่โตเป็น 20 เท่าของ กรุงลอนดอนหรือกรุงปารีสในยุคนั้น

It contained the priceless knowledge of the classical world which was fading in the West.

มันเก็บรักษาภูมิปัญญายุคคลาสสิกอันล้ำค่า ซึ่งกำลังจางหายไปจากฝั่งตะวันตก

To protect this masterpiece from its many enemies,

เพื่อปกป้องผลงานชิ้นเอกนี้จากศัตรูทั้งหลาย

Constantine's successors built the finest defensive fortifications ever made.

ทายาทแห่งจักรพรรดิคอนสแตนติน สร้างป้อมปราการล้ำเลิศที่สุดที่โลกเคยมี

The first line of protection was a moat 60 feet wide and 22 feet deep,

แนวป้องกันแรกคือ คูเมือง กว้าง 18 เมตร และลึก 6.6 เมตร

stretching all four miles from coast to coast.

คูเมืองยาว 6.4 กิโลเมตร จากชายฝั่งหนึ่งไปถึงชายฝั่งอีกด้านหนึ่ง

Pipes from inside the city could fill it at the first sight of the enemy,

ระบบท่อน้ำใต้ดินจากในตัวเมืองสามารถ เติมน้ำเต็มคูเมืองในทันทีที่ศัตรูปรากฏ

and a short wall protected archers who could fire at the soaked soldiers trying to swim across.

และกำแพงเตี้ยปกป้องพลธนู ระดมยิงทหารศัตรูที่พยายามว่ายน้ำข้ามมา

Those who were lucky enough to clear the moat had to contend with an unceasing barrage from the 27 foot outer wall above.

ศัตรูที่โชคดีพอจะข้ามคูเมืองต้องเผชิญ การยิงถล่มไม่หยุดจากกำแพงชั้นนอกสูง 8 เมตร

Arrows, spears, or far worse, Greek fire -- an ancient form of napalm that would ignite on contact

ลูกศร หอกซัด หรือโหดกว่านั้นคือ ไฟแห่งกรีก ระเบิดนาปาล์มโบราณซึ่งติดไฟเมื่อสัมผัส

and couldn't be extinguished by water -- would rain down on them.

และไม่สามารถดับไฟแห่งกรีกนี้ได้ด้วยน้ำ อาวุธร้ายโปรยปรายลงมาราวห่าฝน

Squads of Roman defenders would carry portable flame throwers,

หมู่ทหารโรมันฝ่ายป้องกัน พกพาเครื่องพ่นไฟแห่งกรีก

spraying anyone trying to climb out of the moat.

เผาผลาญใครก็ตามที่กำลังไต่ขึ้นจากคูเมือง

The terrified victims would leap back, only to find that they still burned underwater.

เหยื่อที่หวาดกลัวกระโดดกลับลงน้ำและพบว่า เปลวเพลิงบนตัวพวกเขายังคงลุกโชนอยู่ใต้น้ำ

At times, the Romans would also mount siphons onto the ramparts,

หลายๆ ครั้ง ทหารโรมันจะติดตั้ง เครื่องพ่นไฟแห่งกรีกบนเชิงเทิน

and launch clay pots full of Greek fire from catapults at an invading army.

และยิงหม้อดินบรรจุไฟแห่งกรีก ด้วยเครื่องเหวี่ยงเข้าใส่กองทัพผู้รุกราน

The front lines would turn into an inferno,

แนวหน้าจะกลายเป็นนรกทะเลเพลิง

making it appear as if the earth itself was on fire.

เกิดภาพหลอนราวกับทั้งโลกกำลังลุกเป็นไฟ

If, by some miracle, the outer wall was compromised,

ถ้าด้วยปาฏิหาริย์บางอย่าง ทำให้กำแพงชั้นนอกเกิดช่องโหว่ขึ้น

attackers would be faced with the final defense: the great inner wall.

ฝ่ายบุกจะต้องเผชิญกับแนวป้องกันสุดท้าย: กำแพงชั้นในอันยิ่งใหญ่

These walls were wide enough to have four men ride side by side,

เชิงเทินบนกำแพงนี้ กว้างพอจะรองรับพลทหารสี่แถว

allowing troops to be rushed wherever they were needed.

พลทหารสามารถเร่งฝีเท้า ไปได้ทั่วทุกที่ที่จำเป็น

Attilla the Hun, destroyer of civilizations, who named himself the Scourge of God,

อัตติลา ผู้ผลาญทำลายอารยธรรม ผู้ขนานนามตนเองว่า การลงโทษแห่งพระเจ้า

took one look at them and turned around.

ปรายตามองแว่บหนึ่ง และหันหลังกลับ

The Avars battled the walls uselessly til their catapults ran out of rocks.

ชาวอาวาร์รบกับกำแพงอย่างไร้ประโยชน์ จนกระทั่งเครื่องเหวี่ยงใช้กระสุนจนหมดสิ้น

The Turks tried to tunnel under them, but found the foundations too solid.

ชาวตุรกีพยายามขุดอุโมงค์ลอดกำแพง แต่พบว่าฐานรากนั้นแข็งแกร่งเกินไป

The Arabs tried to starve the city into submission,

ชาวอาหรับพยายามปิดล้อม ให้ชาวเมืองขาดเสบียงและยอมแพ้

but ran out of food themselves and had to resort to cannibalism.

แต่กลับขาดเสบียงเสียเอง และสุดท้ายต้องประทังชีวิตด้วยเนื้อมนุษย์

It took the guns of the modern world to finally bring them down.

มันต้องใช้ปืนแห่งโลกยุคใหม่ จึงถล่มกำแพงยิ่งใหญ่ลงมาได้ในที่สุด

In 1453, the Turks brought their super weapon:

ปีคริสต์ศักราช 1453 ชาวตุรกีนำสุดยอดยุทโธปกรณ์

a monster cannon that could fire a 15 hundred pound stone ball over a mile.

ปืนใหญ่มหึมา ซึ่งสามารถยิงกระสุนหิน หนัก 680 กิโลกรัมได้ไกลถึง 1.6 กิโลเมตร

Together with more than a hundred smaller guns,

พร้อมๆ กับปืนใหญ่ขนาดรองลงมานับร้อยกระบอก

they kept up a steady bombardment day and night.

พวกเขายิงถล่มกำแพงใหญ่ อย่างต่อเนื่องทั้งวันทั้งคืน

A section of the old walls collapsed, but even in their death throes they proved formidable.

กำแพงเก่าแถบหนึ่งถล่มลงมา แม้ในวาระสุดท้าย กำแพงยังคงแข็งแกร่ง

The rubble absorbed the shock of the cannonballs better than the solid wall.

เศษแตกของกำแพงสามารถซับแรงกระแทก กระสุนปืนใหญ่ได้ดียิ่งกว่ากำแพงทึบเสียอีก

It took a month and a half of continuous blasting to finally open a breach.

ต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนครึ่งแห่งการยิงถล่ม อย่างไม่ขาดสายกว่าจะเปิดช่องแตกหนึ่งได้

The last Roman Emperor, Constantine the 11th, drew his sword

จักรพรรดิโรมันองค์สุดท้าย คอนสแตนตินที่ 11 ชักดาบจากฝัก

and jumped into the gap to stop the onrushing horde,

และกระโดดเข้าใส่รอยแตกนั้น เพื่อหยุดยั้งศัตรูที่ทะลักเข้ามา

disappearing into legend.

หายสาบสูญไปในตำนาน

The city was taken, and the Roman Empire finally disappeared.

เมืองถูกยึดครอง และจักรวรรดิโรมัน ถึงคราวล่มสลาย

But those broken walls had one last gift.

แต่กำแพงที่พังทลายเหล่านั้น ได้มอบของขวัญชิ้นสุดท้าย

As the survivors fled the doomed city, they brought with them their precious books and their ancient traditions.

ผู้รอดชีวิตได้หลบหนีไปจากเมืองล่ม พร้อมกับตำราล้ำค่าและขนบธรรมเนียมโบราณ

They traveled west to Italy, reintroduced the Greek language and learning to western Europe, and ignited the Renaissance.

พวกเขาเดินทางไปอิตาลี นำภาษาและวิชาการกรีก สู่ยุโรปตะวันตก และเริ่มต้นยุคเรเนซองส์

Thanks to Constantinople's walls, that pile of brick and marble that guarded them for so long,

ขอบคุณกำแพงกรุงคอนสแตนติโนเปิล กองอิฐและหินอ่อนนั้นที่ปกป้องพวกเขามานาน

we still have our classical past.

และเราก็ยังมีอดีตแห่งยุคคลาสสิก