Why should you read “The Joy Luck Club” by Amy Tan? - Sheila Marie Orfano

Translator: Yada Sattarujawong Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

In her Auntie An-mei’s home,

ที่บ้านของป้าอาเหม่ย

Jing-Mei reluctantly takes her seat

จิงเหม่ยลังเลที่จะนั่งลง

at the eastern corner of the mahjong table.

ทางมุมตะวันออกของวงไพ่นกกระจอก

At the north, south, and west corners are her aunties,

ส่วนมุมเหนือ ใต้ และตะวันตกของโต๊ะไพ่ เหล่าป้าๆ ของเธอนั่งอยู่

long-time members of the Joy Luck Club.

สมาชิกของวงไพ่จอยลัคคลับ (Joy Luck Club)

This group of immigrant families comes together weekly to trade gossip,

กลุ่มครอบครัวผู้อพยพที่มารวมตัวกัน ทุกสัปดาห์ เพื่อแลกเปลี่ยนข่าวซุบซิบ

feast on wonton and sweet chaswei, and play mahjong.

กินเกี๊ยว ขนมหวาน และเล่นไพ่นกกระจอก

However, the club’s founder, Jing-Mei’s mother Suyuan, has recently passed away.

อย่างไรก็ตาม ซูหยวน แม่ของเจียงเหม่ย ผู้ริเริ่มวงไพ่ พึ่งจากไปอย่างกระทันหัน

At first, Jing-Mei struggles to fill her place at the table.

ในตอนแรก เจียงเหม่ย ลำบากใจ ที่จะนั่งแทนที่แม่ที่โต๊ะไพ่

But when her aunties reveal a deeply buried secret about Suyuan’s life,

แต่พอป้าๆ เล่าความลับเกี่ยวกับ ชีวิตของซูหยวนที่ปิดบังไว้

Jing-Mei realizes she still has a lot to learn about her mother, and herself.

เจียงเหม่ยพบว่า เธอยังมีอะไรต้องเรียนรู้อีกมาก เกี่ยวกับแม่ของเธอและตัวเธอเอง

In Amy Tan’s 1989 debut novel, "The Joy Luck Club,"

ในนวนิยายเปิดตัวของ เอมี่ แทน "The Joy Luck Club" (แปลไทย มาจากสองฝั่งฟ้า)

this gathering at the mahjong table is the point of departure

วงไพ่นกกระจอกนี้เป็นจุดเริ่มต้น

for a series of interconnected vignettes.

ของเรื่องราวตอนสั้นๆ ซึ่งเกี่ยวข้องกัน

The book itself is loosely structured to imitate the format of the Chinese game.

โครงสร้างของหนังสือ เลียนแบบจากรูปแบบ ของเกมส์ไพ่อย่างคร่าวๆ

Just as mahjong is played over four rounds with at least four hands each,

เช่นเดียวกับที่ไพ่นกกระจอกมีสี่ขา และแต่ละรอบจั่วได้สี่มือ

the book is divided into four parts, each with four chapters.

นวนิยายแบ่งออกได้เป็นสี่ส่วน แต่ละส่วนประกอบด้วยสี่บท

Alternately set in China or San Francisco,

บางบทเล่าถึงเรื่องราวในจีนแผ่นดินใหญ๋ บ้างเล่าถึงเหตุการณ์ในซานฟรานซิสโก

each chapter narrates a single story from one of the four matriarchs

แต่ละบทเล่าเรื่องเกี่ยวกับขาไพ่สี่คน

of the Joy Luck Club or their American-born daughters.

ของวงไพ่ Joy Luck Club หรือเล่าเรื่องของลูกสาวที่เกิดในอเมริกา

These stories take the reader through war zones

เรื่องราวต่างๆ พาผู้อ่านผ่านภาวะสงคราม

and villages of rural China, and into modern marriages

หมู่บ้านห่างไกลในจีน และการแต่งงานสม้ยใหม่

and tense gatherings around the dinner table.

ไปจนถึงความตึงเครียดบนโต๊ะอาหารเย็น

They touch upon themes of survival and loss, love and the lack of it,

เรื่องราวทั้งหมดมีแก่นเรื่องเกี่ยวกับการเอาตัวรอด ความสูญเสีย ความรัก หรือการขาดความรัก

ambitions and their unsatisfied reality.

ความทะเยอทะยาน และ ความไม่พึงพอใจ ในความเป็นจริง

In one, Auntie Lin plots an escape from the hostile family

ในเรื่องหนึ่ง ป้าหลิน วางแผนหลบหนี ออกจากบ้านของครอบครัวใจร้าย

of her promised husband,

ของสามีที่เธอถูกจับให้แต่งงาน

ultimately leading to her arrival in America.

จนพาตัวเองอพยพมาอเมริกา

In another, the Hsu family’s all-American day at the beach turns dire

ในอีกเรื่องหนี่ง ครอบครัวหู ที่ใช้ชีวิตแบบอเมริกัน ทำให้วันพักผ่อนที่ชายหาดหมดสนุก

when Rose is overwhelmed by the responsibility her mother assigns to her.

เมื่อ โรส รู้สึกเกินจะทน กับความรับผิดชอบที่แม่มอบให้

The resulting tragedy traumatizes the family for years to come.

โศกนาฏกรรมที่ตามมาทรมานจิตใจ คนในครอบครัวไปอีกหลายปี

These tales illustrate the common divides that can form

เรื่องเล่าเหล่านี้แสดงถึงการแบ่งแยก ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้

between generations and cultures, especially in immigrant families.

ระหว่างคนหลายรุ่น หลากวัฒนธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในครอบครัวผู้อพยพ

The mothers have all experienced great hardships during their lives in China,

คนรุ่นแม่ได้ผ่านประสบการณ์ยากลำบาก ระหว่างที่อยู่ในเมืองจีน

and they’ve worked tirelessly to give their children

และพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกๆ

better opportunities in America.

ได้รับโอกาสที่ดีกว่าในอเมริกา

But their daughters feel weighed down by their parent’s unfulfilled hopes

แต่คนรุ่นลูกก็รู้สึกถึงน้ำหนักของภาระ ที่จะต้องทำความหวังของพ่อแม่ให้เป็นจริง

and high expectations.

ความคาดหวังที่สูงเกินไป

Jing-Mei feels this pressure as she plays mahjong with her mother’s friends.

จิงเหม่ยรู้สึกถึงความกดดันนี้ ในระหว่างเล่นไพ่นกกระจอกกับเพื่อนๆ ของแม่

She worries, “In me, they see their own daughters, just as ignorant,

เธอกังวลว่า "พวกคุณป้าจะเห็นฉัน เหมือนกับลูกสาวที่ไม่เอาไหนของพวกเธอ

just as unmindful of all the truths and hopes they have brought to America.”

ที่ไม่รู้ความจริง และความหวัง ที่พวกเธอ แบกเอาไว้ก่อนมาอเมริกา"

Time and again,

ครั้งแล้วครั้งเล่า

the mothers strive to remind their daughters of their history and heritage.

คนรุ่นแม่พยายามจะย้ำเตือนลูกๆ ของเธอ ถึงประวัติศาสตร์ และมรดกทางวัฒนธรรม

Meanwhile, their daughters struggle to reconcile

ในขณะที่เหล่าลูกสาว ก็ลำบากใจ ในการทำความเข้าใจ

their mothers’ perception of them with who they really are.

กับมุมมองของเหล่าแม่ๆ ที่มีต่อพวกเธอ ซึ่งต่างจากตัวตนที่แท้จริง

"Does my daughter know me?" some of the stories ask.

"ลูกสาวของฉันรู้จักฉันจริงไหม?" บางเรื่องราวได้ตั้งคำถามนี้

"Why doesn’t my mother understand?" others respond.

"ทำไมแม่ของฉันถึงไม่เข้าใจ?" อีกหลายเรื่องให้คำตอบนี้

In her interrogation of these questions,

ในการตั้งคำถามและตอบคำถามเหล่านี้

Tan speaks to anxieties that plague many immigrants,

แทน (ผู้เขียน) ได้พูดถึงความกังวล ที่ระบาดอยู่ในครอบครัวผู้อพยพ

who often feel both alienated from their homeland

ซึ่งมักจะรู้สึกแปลกแยก จากเพื่อนร่วมชาติในบ้านเกิด

and disconnected from their adopted country.

และไม่รู้สึกเป็นส่วนหนึ่ง ของประเทศที่พวกเขามาอาศัยอยู่

But by weaving the tales of these four mothers and daughters together,

แต่การเล่าเรื่องราวของแม่ๆ ทั้งสี่คน พร้อมกับเล่ามุมมองของลูกสาวของพวกเธอ

Tan makes it clear that Jing-Mei

แทน แสดงให้เห็นชัดเจนว่า จิงเหม่ย

and her peers find strength to tackle their present-day problems

และเพื่อนๆ รุ่นลูกของเธอ ได้ความเข้มแข็ง ที่จะเผชิญกับปัญหาในปัจจุบัน

through the values their mothers passed on to them.

มาจากคุณค่าต่างๆ ที่รุ่นแม่ ได้ส่งต่อมาสู่พวกเธอ

When "The Joy Luck Club" was first published,

ในตอนที่นวนิยาย "The Joy Luck Club" ตีพิมพ์เป็นครั้งแรก

Tan expected minimal success.

แทน คาดหวังความสำเร็จในวงจำกัด

But against her predictions, the book was a massive critical

แต่ผิดจากความคาดหมายของเธอ หนังสือเล่มนี้ได้รับคำชมจากนักวิจารณ์

and commercial achievement.

และประสบความสำเร็จด้านยอดขาย

Today, these characters still captivate readers worldwide.

ทุกวันนี้ ตัวละครเหล่านี้ ยังคงดึงดูดผู้อ่านทั่วโลก

Not only for the way they speak to Chinese American

ไม่ใช่เพียงเพราะพวกเธอพูดกับ วัฒนธรรมของผู้อพยพชาวจีนในอเมริกา

and immigrant experiences,

หรือประสบการณ์ของผู้อพยพ

but also for uncovering a deeper truth:

แต่เพราะเรื่องราวเหล่านั้น นำเสนอความจริงที่ลึกซึ้งกว่า

the need to be seen and understood by the ones you love.

ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการมองเห็น และได้รับความเข้าใจ จากคนที่คุณรัก