Ugly History: The Khmer Rouge murders - Timothy Williams

Translator: Fah Kanchanakul Reviewer: Natthapat Mardech

From 1975 to 1979, the Communist Party of Kampuchea

ตั้งแต่ปี ค.ศ.1975 ถึง ค.ศ.1979 พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา

ruled Cambodia with an iron fist,

ปกครองกัมพูชาอย่างโหมเหี้ยม

perpetrating genocide that killed one fourth of the country’s population.

ทำให้เกิดการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่คร่าชีวิต ประชากรไปหนึ่งในสี่ของประเทศ

Roughly 1 million Cambodians were executed

ชาวกัมพูชาประมาณหนึ่งล้านคน ถูกประหารชีวิต

as suspected political enemies or due to their ethnicities.

เนื่องจากต้องสงสัยว่าเป็นศัตรูทางการเมือง หรือเชื้อชาติพวกเขา

The regime targeted Muslim Cham, Vietnamese, Chinese,

รัฐบาลมุ่งเป้าไปที่ชาวจามมุสลิม เวียดนาม จีน

Thai, and Laotian individuals.

ไทย และ ลาว

Outside these executions,

นอกเหนือจากการประหารชีวิตเหล่านี้

one million more Cambodians died of starvation, disease,

ชาวกัมพูชากว่า 1 ล้านคน เสียชีวิตจากความอดอยาก โรคภัยไข้เจ็บ

or exhaustion from overwork.

หรือความเหนื่อยล้าจากการทำงานหนักเกินไป

This genocidal regime rose to power amidst decades of political turmoil.

ระบอบการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์นี้ขึ้นสู่อำนาจ ท่ามกลางความวุ่นวายทางการเมืองหลายทศวรรษ

Following World War II, Cambodia’s monarch, Prince Norodom Sihanouk,

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 กษัตริย์กัมพูชา พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ

successfully negotiated the country’s independence after roughly 90 years

เจรจาเอกราชกัมพูชาได้สำเร็จ หลังถูกฝรั่งเศสปกครองเป็นอาณานิคม

of French colonial rule.

มาประมาณ 90 ปี

But Sihanouk’s strict policies provoked friction with many citizens.

แต่นโยบายเข้มงวดของสีหนุ ทำให้เกิดความขัดแย้งกับประชาชนจำนวนมาก

Especially militant communist rebels, who had long opposed the French

โดยเฉพาะกบฏคอมมิวนิสต์ ที่ซึ่งต่อต้านฝรั่งเศสมานาน

and now turned their attention to overthrowing the prince.

และตอนนี้หันมา โคนล้มสีหนุ

This unstable situation was further complicated

สถานการณ์ที่ไม่แน่นอนนี้ ยิ่งซับซ้อนขึ้นไปอีก

by a war raging outside Cambodia’s borders.

จากสงครามที่กำลังดุเดือด นอกพรมแดนกัมพูชา

In Vietnam, millions of American troops were supporting

ในเวียดนาม กองทหารอเมริกันหลายล้านนาย กำลังสนับสนุน

the non-communist south against the communist north.

เวียดนามใต้ที่ไม่ใช่คอมมิวนิสต์ สู้กับเวียดนามเหนือที่เป็นคอมมิวนิสต์

While the US petitioned for Cambodia’s support,

ขณะที่สหรัฐฯ เรียกร้องขอ ความช่วยเหลือจากกัมพูชา

Prince Sihanouk tried to stay neutral.

สีหนุพยายามเป็นกลาง

But in 1970, he was overthrown by his prime minister

แต่ในปีค.ศ.1970 ท่านถูกโคนล้ม โดยนายกรัฐมนตรีของท่าน

who allowed American troops to bomb regions of Cambodia

ผู้ซึ่งปล่อยให้กองทหารอเมริกัน ทิ้งระเบิดในพื้นที่กัมพูชา

in their efforts to target North Vietnamese fighters.

ในความพยายามที่จะต่อสู้กับ นับรบเวียดนามเหนือ

These attacks killed thousands of Cambodian civilians.

การโจมตีเหล่านี้คร่าชีวิต พลเรือนกัมพูชาไปหลายพันคน

To regain power after being overthrown,

เพื่อฟื้นอำนาจหลังถูกโค่นล้ม

the prince allied with his political enemies.

สีหนุเป็นพันธมิตร กับศัตรูทางการเมืองของท่าน

The Communist Party of Kampuchea, also known as the Khmer Rouge,

พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา หรือเรียกอีกชื่อว่า เขมรแดง

was led by Cambodians who dreamed of making their nation

นำโดยชาวกัมพูชาผู้ซึ่งใฝ่ฝัน ที่จะทำให้ชาติของตน

a classless society of rice farmers.

เป็นสังคมไร้ชนชั้นของชาวนาเกี่ยวข้าว

They opposed capitalist Western imperialism

พวกเขาต่อต้านทุนนิยมและ จักรวรรดินิยมตะวันตก

and sought to lead the country to self-sufficiency.

และพยายามนำประเทศ ไปสู่ความพอเพียง

But to the public, they mostly represented a force

แต่สำหรับประชาชนแล้ว พวกเขาส่วนใหญ่เป็นตัวแทนกองกำลัง

fighting the pro-American government.

สู้รัฐบาลที่สนับสนุนอเมริกา

Angered by destructive American bombing

โกรธจากการทิ้งระเบิดของอเมริกา

and encouraged by the prince’s call to arms,

และได้รับการสนับสนุน ให้สู้จากสีหนุ

many Cambodians joined the Khmer Rouge.

ชาวกัมพูชาหลายคนเข้าร่วมเขมรแดง

Eventually, a full blown civil war erupted.

ท้ายที่สุด สงครามกลางเมืองก็ปะทุขึ้น

Over five years of fighting,

กว่าห้าปีของการต่อสู้

more than half a million Cambodians died in this brutal conflict.

ชาวกัมพูชามากกว่าครึ่งล้านคน เสียชีวิตในความขัดแย้งที่โหดร้ายนี้

But the violence didn’t end

แต่ความรุนแรงไม่ได้จบแค่นั้น

when the rebels conquered Phnom Penh in April 1975.

เมื่อกบฏเข้าเข้ายึดครอง พนมเปญในเดือนเมษายน 1975

Upon taking the capital,

พอยึดเมืองหลวงได้

the Khmer Rouge executed anyone associated with the previous government.

เขมรแดงประหารชีวิตใครก็ตาม ที่เกี่ยวข้องกับรัฐบาลชุดที่แล้ว

Prince Sihanouk remained stripped of power and was put under house arrest,

สีหนุยังคงหมดอำนาจ และถูกคุมขังอยู่ในวัง

and the Khmer Rouge began evacuating city residents to the countryside.

และเขมรแดงเริ่มอพยพ พลเมืองไปที่ชนบท

Those who couldn't make the trip by foot were abandoned,

ผู้ที่เดินเท้าไม่ได้ก็ถูกทอดทิ้ง

separating countless families.

ทำให้ครอบครัวนับไม่ถ้วนแตกแยก

In this new regime, every citizen was stripped of their belongings

ในรัฐบาลชุดใหม่นี้ พลเมืองทุกคนถูกริบทรัพย์สินของตน

and given the same clothes and haircut.

และใส่ชุด และตัดผมทรงเดียวกัน

Private property, money, and religion were outlawed.

ทรัพย์สินส่วนตัว เงิน และศาสนา เป็นสิ่งผิดกฎหมาย

The new agricultural workforce was expected to produce

รัฐบาลคาดหวัง แรงงานเกษตรใหม่จะผลิต

impossible amounts of rice,

ข้าวได้ในปริมาณที่เป็นไปไม่ได้

and local leaders would be killed if they couldn’t fulfill quotas.

และผู้นำท้องถิ่นจะถูกฆ่า หากพวกเขาไม่ปฏิบัติตามคำพูด

Many prioritized their orders to the capital above feeding workers.

หลายคนให้ความสำคัญกับการทำตามคำสั่งจาก เมืองหลวงมากกว่าเรื่องการเลี้ยงดูชาวนา

Underfed, overworked, and suffering from malaria and malnutrition,

ขาดอาหาร ทำงานหนักเกินไป และป่วยด้วยโรคมาลาเรียและภาวะทุพโภชนาการ

thousands perished.

มีผู้เสียชีวิตหลายพันคน

The Khmer Rouge members enforcing the system were no safer.

สมาชิกเขมรแดงบังคับใช้ ระบบที่ไม่ปลอดภัย

When their plan failed to produce rice at the expected rates,

เมื่อแผนผลิตข้าวในอัตรา ที่คาดหวังล้มเหลว

Khmer Rouge leadership became paranoid.

ผู้นำเขมรแดงเริ่มหวาดระแวง

They believed that internal enemies were trying to sabotage the revolution,

พวกเขาเชื่อว่าศัตรูภายในพยายาม ทำลายการปฏิวัติ

and they began arresting and executing anyone perceived as a threat.

และพวกเขาเริ่มจับกุมและประหาร ใครก็ตามที่ถูกมองว่าเป็นภัยคุกคาม

This brutality continued for almost four years.

ความโหดร้ายนี้ดำเนินต่อไปเกือบสี่ปี

Finally, in 1979, Vietnamese troops

ท้ายที่สุด ในปี 1979 กองทหารเวียดนาม

working alongside defected Khmer Rouge members took control of the country.

ร่วมมือกับสมาชิกเขมรแดงที่เสียอำนาจ เข้าควบคุมประเทศ

This political upheaval triggered yet another civil war

การเปลี่ยนแปลงการเมืองครั้งนี้ได้จุดชนวน ให้เกิดสงครามกลางเมืองอีกครั้ง

that wouldn’t end until the 1990s.

ซึ่งจะไม่สิ้นสุดจนถึงช่วงทศวรรษ 1990

In the years that followed,

ในปีถัดมา

there was no easy path to justice for victims and their families.

ไม่มีเส้นทางที่ง่ายสำหรับความยุติธรรม สำหรับเหยื่อและครอบครัวพวกเขา

A hybrid UN-Cambodian tribunal was established in 2003,

ศาลสหประชาชาติ-กัมพูชาก่อตั้งขึ้น ในปี 2003

but it only tried Khmer Rouge in the topmost leadership positions.

แต่ศาลพิพากษาแค่ เขมรแดงที่อยู่ในตำแหน่งผู้นำสูงสุดเท่านั้น

Lower level Khmer Rouge members appeared in court as well,

สมาชิกเขมรแดงระดับล่าง ก็อยู่ในศาลเช่นเดียวกัน

but they weren't placed on trial.

แต่พวกเขาไม่ได้ถูกนำตัวขึ้นศาล

Instead, they gave testimony and offered insight

แต่พวกเขาให้การเป็นพยาน และให้ข้อมูลเชิงลึก

into the cruel system that had enabled their superiors’ crimes.

เกี่ยวกับระบบที่โหดร้ายที่ก่อให้เกิด อาชญากรรมของผู้บังคับบัญชา

Some of these perpetrators were even legally acknowledged as victims,

บางผู้กระทำความผิดเหล่านี้ได้รับ การยอมรับทางกฎหมายว่าตกเป็นเหยื่อ

because they constantly feared for their lives

เพราะพวกเขากลัวชีวิตตนเอง

and committed violence as a means of self-preservation.

และก่อความรุนแรง เพื่อรักษาตัวเอง

This perception of low level Khmer Rouge members

การรับรู้ต่อสมาชิกเขมรแดงในระดับล่าง

as victims rather than perpetrators extended beyond the courtroom.

ว่าเป็นเหยื่อมากกว่าผู้กระทำความผิด ขยายออกไปนอกศาล

Like other Cambodians, most Khmer Rouge members lost family,

เหมือนชาวกัมพูชาอื่น ๆ สมาชิกเขมรแดงส่วนใหญ่สูญเสียครอบครัว

suffered hunger, were stripped of their homes and belongings,

หิวโหย ถูกริบ บ้านและทรัพย์สินของตน

and were overworked to exhaustion.

และถูกทำงานหนักจนหมดแรง

And the paranoia amongst Khmer Rouge leadership

และความหวาดระแวงในหมู่ผู้นำเขมรแดง

had led to a higher rate of execution for Khmer Rouge members

ทำให้อัตราการประหารชีวิต สมาชิกเขมรแดง

than the ethnic majority population.

สูงกว่าประชากรกัมพูชาส่วนใหญ่

As a result, many Cambodians today don't just see the genocide

ส่งผลให้ชาวกัมพูชาจำนวนมากในปัจจุบัน ไม่ได้เห็นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

as one committed against ethnic minority groups,

เป็นเพียงการกระทำต่อชนกลุ่มน้อย

but also as a broad campaign of violence impacting the entire population.

แต่ยังเป็นความรุนแรงในวงกว้าง ที่ส่งผลกระทบต่อประชากรทั้งหมด

As of 2021, only three people have received prison sentences.

ในปี 2021 มีเพียงสามคนเท่านั้น ที่ได้รับโทษจำคุก

Many victims would like the tribunal

เหยื่อหลายคนต้องการให้ศาล

to pursue further trials of Khmer Rouge leaders.

ดำเนินการไต่สวน ผู้นำเขมรแดงต่อไป

However, a 2018 national survey revealed

อย่างไรก็ตาม แบบสำรวจระดับชาติปี 2018 เปิดเผยว่า

that most victims feel the tribunal has contributed to justice.

เหยื่อส่วนใหญ่รู้สึกว่า ศาลมีส่วนทำให้เกิดความยุติธรรม

In the wake of such tragedy,

จากโศกนาฏกรรมดังกล่าว

มันง่ายเหลือเกินที่จะทำให้ความขัดแย้ง ถูกเล่าออกมาอย่างราบเรียบไม่ซับซ้อน

it’s tempting to paint conflicts in simplistic terms—

casting one group as oppressor and the other as oppressed.

โดยการเลือกวาดกลุ่มหนึ่งเป็นผู้กดขี่ และอีกกลุ่มหนึ่งเป็นผู้ถูกกดขี่

But many Cambodians live with a more complex reality.

แต่ชาวกัมพูชาหลายคน อาศัยอยู่กับความเป็นจริงที่ซับซ้อนกว่า

Everyone suffered, even those who contributed to the suffering of others.

ทุกคนทนทุกข์หมด แม้กระทั่ง ผู้ที่มีส่วนทำผู้อื่นเป็นทุกข์

This perception doesn’t excuse any acts of violence.

การรับรู้นี้ไม่ได้เป็นข้ออ้าง การกระทำรุนแรงใด ๆ

But how a society remembers traumatic events

แต่การที่สังคมจำเหตุการณ์ ที่กระทบกระเทือนจิตใจได้

plays a part in who is seen as victim, who is seen as perpetrator,

มีบทบาทในผู้ที่ถูกมองว่าเป็นเหยื่อ ผู้ถูกมองว่าเป็นผู้กระทำความผิด

and how a shattered society can build a path into the future.

และแนวทางที่สังคมที่แตกสลายสามารถ สร้างเส้นทางสู่อนาคตได้