If matter falls down, does antimatter fall up? - Chloé Malbrunot

ถ้าสสารนั้นร่วงลงแล้วปฏิสสารนั้นจะร่วงขึ้น ? - Chloé Malbrunot

Translator: Pakawat Wongwaiyut Reviewer: Rawee Ma

"Hey, another atom. I'm hydrogen, nice to meet you.

"ว่าไง อะตอมอีกตัว ผมคือไฮโดรเจน ยินดีที่ได้พบ

How are you feeling about the jump?"

รู้สึกอย่างไรบ้างกับการกระโดด?"

"Hi there, I'm antihydrogen, your antiatom,

"สวัสดี ฉันอัลไทล์ไฮโดรเจน ปฏิสสารของคุณ

and to be honest, I'm feeling kind of neutral.

ขอตอบแบบตามตรงเลยนะ รู้สึกครึ่งๆกลางๆ

My positron and antiproton balance out, just like your electron and proton, right?"

โพซิตรอน และ อัลไทล์โปรตรอนของฉันนั้นสมดุล เหมือนกับอิเล็กตรอนและโปรตรอนของคุณไง

"Hey, yeah! You look just like me, but different somehow."

"เฮ้ ใช้แล้ว คุณดูเหมือนผมมาก แต่ ต่างกันยังไงไม่รู้สิ"

"Whoa, be careful! If we get too close, we'll disappear in a spark of energy.

"โอ้ว ระวังหน่อย! ถ้าพวกเราอยู่ไกล้กันเกิน พวกเราจะระเบิดหายไปกลายเป็นพลังงาน

I'd like to stay in one piece."

ซึ่งฉันชอบที่จะอยู่เดี่ยวๆมากกว่า"

"Oh wow, sorry."

"โอ้ ว้าว ขอโทษที"

"It's okay. I was just thinking,

"ไม่เป็นไร ฉันพึ่งจะคิด

it's kind of weird for us to be

เกี่ยวกับความอัศจรรย์ในสิ่งที่เราเป็น

chatting like this before our jump above CERN."

ที่พูดคุยแบบนี้ ก่อนที่เราจะกระโดด ไปบนเซิร์น CERN"

"Why's that?"

"มันทำไมหรอ"

"Well, for starters, how do we know we'll both fall?"

"เยี่ยม เริ่มแรกเลย เรารู้ได้อย่างไร ว่าเราทั้งคู่จะตกลง?"

"Of course we'll fall. It's gravity,

"แน่นอน เราตกลงไปเพราะแรงดึงดูด

you know, the force of attraction between masses.

คุณก็รู้ มันเป็นแรงที่ดึงดูด ระหว่างสองวัตถุ

I even know how fast we should fall.

ผมรู้แม้กระทั่งความเร็วในการตกลงไป

Galileo showed in that tower experiment

กาลิเลโอทดลองเรื่องนี้ที่หอคอย

that all falling objects accelerate at the same rate, regardless of mass."

ความเร็วในการตกของวัตถุ นั้นเหมือนกัน ไม่ได้ขึ้นอยู่กับมวล"

"That's for bigger objects.

"นั้นมันสำหรับวัตถุขนาดใหญ่ๆ

It's a different story for small particles like us.

มันต่างอย่างสิ้นเชิงเลย เมื่อเทียบกับวัตถุขนาดเล็กแบบพวกเรา

Our mass is so tiny that the gravitational force we experience is miniscule,

มวลของพวกเรานั้นน้อยมาก ทำให้แรงโน้มถ่วงส่งผลน้อยตามไปด้วย

and if the particles are charged, like my antiproton or your proton,

และยิ่งเป็นอนุภาคมีประจุอย่าง อัลไทล์โปรตรอนแบบฉัน หรือ โปรตรอนแบบเธอ

then it becomes impossible to detect

มันยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตรวจพบ

compared to the much greater electromagnetic force acting on them."

ยิ่งไปกว่าแรงคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ที่กระทำต่อสิ่งเหล่านั้นซะอีก

"But that's only for charged particles. You and I are both neutral.

แต่มีสิ่งหนึ่งที่อนุภาคมีประจุ อย่างพวกเรานั้นมีคือสมดุล

Our charges balance out, so the electromagnetic force is small

ประจุของเรานั้นเสถียร ถึงแม้แรงแม่เหล็กไฟฟ้านั้นจะน้อย

and the gravitational force should be detectable.

และแรงโน้มถ่วงไม่มีผลอะไรเลย

I know mine's been measured."

ฉันรู้เพราะมันได้ถูกวัดมาแล้ว"

"Because you're everywhere, but I'm kind of hard to find."

"เพราะเธอมีอยู่ทั่วไปนะสิ แต่ฉันค่อนข่างยากที่จะหาพบ"

"Why is that, anyway?

"ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นหละ ไม่ใช่ว่า

Shouldn't there have been an equal amount

พวกเรามีจำนวนเท่าๆกัน

of matter and antimatter created in the Big Bang?"

ระหว่างสสารกับปฏิสสาร ซึ่งถูกสร้างในบิกแบง?"

"You'd think so, but then all of those particles

"เธอคิดอย่างนั้น แต่หลังจากนั้น อนุภาคทั้งหลาย

would have annihilated each other into energy, remember?

ได้สลายตัวกันเองกลายเป็นพลังงาน จำได้ไหม?

And the Universe is obviously full of matter.

และเอกภพก็เต็มไปด้วยสสารอย่างนี้

No one knows why there is more matter than antimatter,

ไม่มีใครรู้ว่าทำไมจึงมีสสาร มากกว่าปฏิสสาร

which is why scientists are so interested in studying me."

มันจึงเป็นเหตุว่าทำไม นักวิทยาศาสตร์จึงสนใจที่จะศึกษาฉัน"

"So where do they find you anyway?"

"ถ้าอย่างนั้น พวกเขาจะพบคุณได้ที่ไหนหละ?"

"Actually, I was made in that lab down there.

"อย่างที่เป็น พวกเขาสร้างฉัน ในห้องทดลองข้างล่างนี้

They needed an accelerator to make my antiproton because it's so heavy,

พวกเขาต้องการความเร่งเพื่อสร้าง อัลไทล์โปรตรอนของฉันเพราะมันค่อนข้างหนัก

just as heavy as your proton.

มันหนักเหมือนกับโปรตรอนของเธอ

Getting my positron was easier.

ซึ่งเอาโปรสิตรอนของฉันมันจะง่ายกว่า

It's much lighter, like your electron, and there are materials

มันเบาเหมือนกับอิเล็กตรอนของเธอ และมันเป็นวัตถุ

that naturally decay by emitting one.

ที่โดยธรรมชาติแล้วจะสลายตัว โดยคายออกมาหนึ่ง

Then they just had to put the two together and they got me.

ซึ่งเขาก็แค่ใส่มันไว้ด้วยกัน แล้วเขาก็ได้ฉันออกมา

But it's only recently

ซึ่งมันก็แค่ชั่วคราว

that they've been able to keep me

แต่มันทำพวกเขาจะสามารถเก็บฉัน

around long enough to study my properties."

ได้ยาวนานพอที่จะศึกษาคุณสมบัติของฉัน"

"And now they've sent you on this jump with me. Hey, wait a minute."

"และตอนนี้ เขาก็ส่งคุณมากระโดดกับผม เฮ้ เดี๋ยวนะ"

"That's right. We're reenacting Galileo's experiment,

"ถูกต้องแล้ว พวกเราก็แค่ทำให้เหมือน การทดลองของกาลิเลโอ

but with matter and antimatter instead of two objects made of matter."

แต่ทำด้วยสสารและปฏิสสาร แทนที่จะเป็นวัตถุสองวัตถุ"

"So what's going to happen?

"แล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้นหรอ ?

Are you going to fall upwards or something?"

เธอจะตกขึ้น หรือ อะไรทำนองนั้น?"

"Only one way to find out!"

"ทางเดียวที่จะรู้!"