Artemisia Gentileschi: The woman behind the paintings - Allison Leigh

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

A woman enters an enemy army camp.

အမျိုးသမီးတစ်ဦးက ရန်သူ့တပ်စခန်း တစ်ခုကို ဝင်ရောက်လာတယ်။

When the watchmen stop her,

ကင်းစောင့်တွေက သူ့ကို တားတဲ့အခါ

she says she’s willing to tell her people’s secrets to the ranking general.

သူ့လူတွေရဲ့လျှို့ဝှက်ချက်တွေကို ဗိုလ်ချုပ် ကို ပြောပြလိုတယ်လို့ သူ ပြောတယ်။

But she isn’t actually a traitor.

ဒါပေမဲ့ သူဟာ တကယ်တော့ သစ္စာဖောက်တစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး။

On her fourth day under the general’s protection,

ဗိုလ်ချုပ်ရဲ့ကာကွယ်မှုအောက်က လေးရက်မြောက်နေ့မှာ

she waits for him to get drunk and beheads him,

သူဟာ ဗိုလ်ချုပ် အရက်မူးတာကို စောင့်ပြီး သူ့ခေါင်းဖြတ်ကာ

saving her people from his tyranny.

သူ့လူတွေကို အာဏာရှင် လက်ကနေကယ်တင်ခဲ့တယ်။

This is the biblical story of how the heroine Judith

အမျိုးသမီး လူစွမ်းကောင်း Judith က ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တဲ့ Holofernes ကို

slays the brutal Holofernes.

သတ်ဖြတ်ပုံအကြောင်း သမ္မာကျမ်းစာ ဇာတ်လမ်းပါ။

It features in countless works of art, including the Sistine Chapel.

ဒါက Sistine Chapel အပါအဝင် မရေမတွက်နိုင် တဲ့ အနုပညာလက်ရာတွေမှာ ပါဝင်တယ်။

But the most iconic depiction of all was painted by an artist

ဒါပေမဲ့ အားလုံးထဲက အထင်ကရအဖြစ်ဆုံး ပန်းချီကားကိုတော့ အသက် ၁၉ နှစ်သာရှိသေးတဲ့

who tackled this ambitious scene when she was just 19 years old.

ဒီရည်မှန်းချက်ကြီးတဲ့ မြင်ကွင်းကို ပုံဖော်ခဲ့တဲ့ ပန်းချီဆရာက ရေးဆွဲခဲ့တာပါ။

Her name was Artemisia Gentileschi,

သူ့အမည်က Artemisia Gentileschi ဆိုပေမဲ့

though many scholars refer to her simply as Artemisia, like other Italian masters.

ပညာရှင်များစွာက သူ့ကို အခြား အီတလီဆရာကြီး တွေလို Artemisia လို့ပဲ ရည်ညွှန်းတယ်။

So who was Artemisia, and what sets her depiction apart from the rest?

ဒီတော့ Artemisia က ဘယ်သူလဲ။ ဘာက သူရဲ့ သရုပ်ဖော်ပုံကို တခြားအရာတွေနဲ့ မတူစေတာလဲ။

Artemisia received her artistic training from her father Orazio Gentileschi.

Artemisia ဟာ သူ့ဖခင် Orazio Gentileschi ဆီကနေ ပန်းချီပညာကို သင်ယူခဲ့တယ်။

He tutored her in the dramatic new style of painting pioneered

သူ့ဖခင်က ပန်းချီဆရာ Caravaggio ရဲ့ အံ့သြဖွယ် ရှေ့ဆောင် ပန်းချီပုံစံအသစ်နဲ့

by the artist Caravaggio.

သူ့ကို သင်ကြားပေးခဲ့တယ်။

This style, called the Baroque, built upon earlier Renaissance traditions.

Baroque ပုံစံဟာ အစောပိုင်း ပြန်လည်ဆန်း သစ်ရေးခေတ် အစဥ်အလာတွေပေါ်မှာ တည်ဆောက်တာပါ။

While Renaissance artists had focused on imitating the classical Greeks,

ပြန်လည်ဆန်းသစ်ရေးခေတ် ပန်းချီဆရာတွေဟာ လေးနက်မှုကြားက ငြိမ်သက်မှု သို့မဟုတ်

depicting moments of calmness or poise amidst intensity,

ကြော့မော့မှုကို သရုပ်ဖော်တဲ့ ဂန္တဝင်ဂရိ လူမျိုးတွေကို တုပဖို့ အာရုံစိုက်ပေမဲ့

Baroque artists emphasized the climactic moment of a story with dynamic action.

Baroque ပန်းချီဆရာတွေက တက်ကြွတဲ့ ဇာတ်လမ်း အထွတ်အထိပ်အခိုက်အတန့်ကို အလေးပေးဖော်ပြတယ်။

Baroque works also dial up the drama through composition

Baroque လက်ရာတွေက chiaroscuro သို့မဟုတ် tenebrism ဆိုတဲ့ အလင်းနဲ့အမှောင်

and extreme contrasts of light and dark, called chiaroscuro or tenebrism.

ပေါင်းစပ်ဖွဲ့စည်းမှုနဲ့ အလွန်အမင်း ဆန့်ကျင်ဘက်တွေကနေ ခံစားမှုကို ဆွဲယူတယ်။

Taken together, the effect is a more direct emotional appeal to viewers.

ပေါင်းစပ်ထားတော့ သက်ရောက်မှုက ကြည့်ရှု သူတွေအတွက် တိုက်ရိုက် ခံစားမှုဖြစ်စေတယ်။

Though Artemisia drew from Caravaggio’s style,

Artemisia ဟာ Caravaggio ရဲ့ ပုံစံကနေ ထုတ်ယူပေမဲ့

by many accounts,

ယူဆချက်များစွာအရ

her rendering outmatched the older master’s depiction of the same story.

သူ့တင်ဆက်မှုက ဇာတ်လမ်းတူကို ပိုဝါရင့်တဲ့ ဆရာကြီးတွေရဲ့သရုပ်ဖော်တာထက် သာလွန်တယ်။

Like Artemisia, Caravaggio focused on the moment of the beheading,

Artemisia လိုပဲ Caravaggio က ခေါင်းဖြတ်တဲ့ အခိုက်အတန့်ကို စူးစိုက်ပြီး

dramatically contrasting light and dark and emphasizing the gore.

အလင်းနဲ့ အမှောင်ကို သိသိသာသာ ဆန့်ကျင်ကာ သွေးထွက်တာကို အလေးထားတယ်။

But his painting lacks the visceral impact of Artemisia’s.

ဒါပေမဲ့ သူ့ပန်းချီက Artemisia ရဲ့ ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါ သက်ရောက်မှု ကင်းမဲ့နေတယ်။

Where Caravaggio’s heroine keeps her distance from the bloody act,

Caravaggio ရဲ့ အမျိုးသမီး လူစွမ်းကောင်းက သွေးထွက်သံယိုလုပ်ရပ်ကနေ လှမ်းနေပြီး

Artemisia’s Judith pushed up her sleeves and wedged her knee on the bed

Artemisia ရဲ့ Judith က သူ့အင်္ကျီလက်တွေကို တွန်းတင်ကာ Holofernes ရဲ့ခုခံမှုကို

to counter Holofernes’ resistance.

တန်ပြန်ဖို့ ခုတင်ပေါ်မှာ ဒူးကို သပ်လျှိုထားတယ်။

Her body has a heft that makes the action believable,

သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ လုပ်ဆောင်ချက်ကို ယုံနိုင်စေတဲ့ လေးလံမှုတစ်ခုရှိပြီး

and the viscous streams of blood soaking the sheets are highly naturalistic.

အိပ်ယာခင်းတွေပေါ်မှာ ရွှဲနေတဲ့ သွေးအပျစ်တွေက သဘာဝကျလွန်းတယ်။

The blood spraying from the severed artery in Caravaggio’s

Caravaggio ရဲ့ ပြတ်နေတဲ့ သွေးလွှတ်ကြောကနေ ဖြန်းထားတဲ့ သွေးတွေက

looks stilted and artificial by comparison.

မပြေပြစ်ဘဲ နှိုင်းယှဥ်လိုက်ရင် အတုပုံပေါက်နေတယ်။

And yet this isn't even her most celebrated painting of the scene.

ဒါပေမဲ့ ဒါက သူ့ရဲ့ အထင်ရှားဆုံး ပန်းချီကားတစ်ချပ်တောင် မဟုတ်ဘူး။

She finished this painting in 1613,

သူက ဒီပန်းချီကားကို ၁၆၁၃ ခုနှစ်မှာ ပြီးမြောက်ခဲ့ပြီး

shortly after marrying and moving to Florence,

မကြာမီမှာ ဖလောရန့်စ်ကို ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ

where she found professional success

သူ့ဘဝမှာ အလွန်ခက်ခဲတဲ့ ကာလတစ်ခုနောက်မှာ

following a very difficult period in her life.

ပညာသည်အဖြစ် အောင်မြင်မှုကို ရရှိခဲ့တယ်။

In 1611, a colleague of her father’s, Agostino Tassi,

၁၆၁၁ မှာ ဖခင်ဖြစ်သူ ရဲ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် Agostino Tassi နာမည်ပြောင်

nicknamed “lo Smargiasso,” or “the bully,” raped her.

“lo Smargiasso” (ဝါ) “Bully” ဆိုသူက သူ့ကို အဓမ္မပြုကျင့်ခဲ့တယ်။

When Artemisia told her father,

Artemisia က ဖခင်ကို ပြောပြတဲ့အခါ

he filed charges for the crime of “forcible violation of a virgin”—

Tassi ဟာ Orazio ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုကိုပျက်စီး စေတယ်လို့အဓိပ္ပါယ်ရတဲ့ “အပျိုစင်တစ်ဦးကို

a designation that meant Tassi had damaged Orazio’s property.

အတင်းအကြပ် ကျူးလွန်မှု” ပြစ်မှုအတွက် စွဲချက်တင်ခံရတယ်။

Rape laws centered almost entirely on young women's bodies

မုဒိမ်းမှု ဥပဒေတွေက အမျိုးသမီးငယ်တွေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေက ဖခင်တွေ ပိုင်ဆိုင်တဲ့

as commodities owned by their fathers.

ကုန်ပစ္စည်းတွေအဖြစ်ဆိုတာကို လုံးဝနီးပါး ဗဟိုပြုထားတယ်။

Tassi’s trial lasted for seven months,

Tassi ရဲ့ တရားခွင်က ခုနစ်လကြာခဲ့ပြီး

during which Artemisia was subjected to interrogation

Artemisia က သက်သေထွက်ဆိုစဉ်မှာ

and torture with thumbscrews as she testified against him.

လက်မဝက်အူရစ်နဲ့ စစ်ဆေးကာ ညှဉ်းပန်းခံခဲ့ရတယ်။

Tassi was ultimately found guilty,

Tassi ဟာ နောက်ဆုံးမှာ အပြစ်ရှိတာကို တွေ့ရှိပေမဲ့

but his powerful patrons managed to have his sentence revoked.

သူ့ရဲ့ သြဇာကြီးတဲ့ ထောက်ပံ့သူတွေကက ပြစ်ဒဏ်ကို ရုတ်သိမ်းနိုင်ခဲ့တယ်။

Some scholars have suggested that Artemisia started the painting

အမှုစစ်နေဆဲကာလမှာ Artemisia ဟာပန်းချီကို

while the trial was still underway.

စတင်ခဲ့တာလို့ ပညာရှင်တချို့က အကြံပြုထားတယ်။

Many have debated whether the rape influenced her work.

မုဒိမ်းမှုဟာ သူ့လက်ရာအပေါ် လွှမ်းမိုး လားလို့ အများအပြားက ငြင်းခုံကြတယ်။

Artemisia revisited the subject of Judith repeatedly.

Artemisia ဟာ Judith ရဲ့ အကြောင်းအရာကို အကြိမ်ကြိမ် ပြန်လည်ကြည့်ခဲ့တယ်။

One painting shows Judith and her maidservant

ပန်းချီကားမှာ Judith နဲ့ သူ့ကျွန်ယုံဟာ ရန်သူတပ်စခန်းကနေ

trying to leave the enemy encampment.

ထွက်ခွာဖို့ ကြိုးစားတာကို ပြသထားတယ်။

Here, Artemisia added a tiny ornament in Judith’s hair,

ဒီမှာ Artemisia က Judith ရဲ့ဆံပင်မှာ သေးငယ်တဲ့ အဆင်တန်ဆာတစ်ခုကို ထည့်လိုက်တယ်၊

possibly referencing David, the protector of Florence,

Michelangelo ကို ခေါင်းညိတ်ပြတဲ့ Florence ရဲ့ ကာကွယ်သူ

with a nod to Michelangelo.

David ကိုရည်ညွှန်းလောက်တာပါ။

On the sword’s hilt there’s a screaming Gorgon or Medusa—

ဓားရိုးပေါ်မှာ အော်ဟစ်နေတဲ့ Gorgon သို့မဟုတ် Medusa ပါ။

both female archetypes evoking rage and power

နှစ်ဦးစလုံးက Caravaggio လက်ရာ နဲ့ ချိတ်ဆက်ပေးတဲ့ ဒေါသနဲ့ စွမ်းအားကို

which link the work to Caravaggio.

လှုံ့ဆော်ပေးတဲ့ အမျိုးသမီး ပုံစံတူတွေပါ။

Artemisia painted her most famous portrayal of Judith between 1618 and 1620.

Artemisia ဟာ ၁၆၁၈ နဲ့ ၁၆၂၀ ကြားမှာ Judith ရဲ့ အကျော်ကြားဆုံး ပန်းချီကားကိုရေးဆွဲတယ်။

The composition is similar to that of her first painting from 1613,

အထားအသိုက ၁၆၁၃ ခုနှစ်က သူရဲ့ ပထမဆုံး ပန်းချီကားနှင့် ဆင်တူပေမဲ့

but has meaningful details for those who look closely.

အနီးကပ်ကြည့်သူတွေအတွက် အဓိပ္ပါယ်ရှိတဲ့ အသေးစိတ်အချက်တွေရှိပါတယ်။

The sword more directly resembles a crucifix,

ဓားက ကားစင်တင်နဲ့ ပိုတူတယ်။

heightening the sense that Judith's vengeance was a holy act ordained by God.

Judith ရဲ့ကလဲ့စားက ဘုရားသခင် ချမှတ်တဲ့ မြင့်မြတ်တဲ့ လုပ်ရပ် သဘောကိုမြှင့်ပေးတယ်။

Artemisia also added a bracelet featuring the goddess of the hunt—

Artemisia ဟာ အမဲလိုက် နတ်ဘုရားမ ပါ၀င်တဲ့ လက်ကောက်တစ်ခုကိုလည်း ပေါင်းထည့်ခဲ့တယ်။

her namesake, Artemis.

သူ့နာမည်တူ Artemis ပါ။

This signature is one of the many ways her art holds true to a sentiment

ဒီအမှတ်အသားက သူ့ရဲ့ဘဝဆုံးခန်းတိုင်ခါနီးမှာ ဖော်ပြခဲ့တဲ့ ခံစားချက်အပေါ် သူ့အနုပညာကို

that she expressed near the end of her life:

စွဲကိုင်ထားတဲ့ နည်းလမ်းများစွာထဲက တစ်ခုပါ။

“The works will speak for themselves.”

“လက်ရာတွေက သူတို့ဘာသာ သူတို့ ပြောလိမ့်မယ်” တဲ့။