Why were there three popes at the same time? - Joëlle Rollo-Koster

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

For almost two millennia, the Pope has been a figure

နှစ် ၂၀၀၀ နီးပါး ပုပ်ရဟန်းမင်းဟာ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းက ကက်သလစ်

of supreme spiritual authority for Catholics around the world.

ဘာသာဝင်တွေအတွက်အမြင့်မြတ်ဆုံး ဘာသာရေးဆိုင်ရာ အခွင့်အာဏာရှိသူ ဖြစ်ခဲ့တယ်။

But in the late 14th century, Catholics found themselves

ဒါပေမဲ့ ၁၄ ရာစု နှောင်းပိုင်းမှာတော့ ကက်သလစ် ဘာသာဝင်တွေမှာ ပုပ်ရဟန်းမင်း

with not one, not two, but three popes.

တစ်ပါး၊ နှစ်ပါးမဟုတ်ဘဲ သုံးပါးရှိခဲ့တယ်။

Where did this plethora of popes come from?

ဒီလို လိုတာထက်ပိုတဲ့ ပုပ်ရဟန်းမင်းတွေက ဘယ်ကနေ လာတာလဲ။

And who among them was the genuine article?

ပြီးတော့ သူတို့အထဲမှာ ဘယ်သူက ပုပ်ရဟန်းမင်း အစစ်လဲ။

The origins of this papal predicament began in 1296,

ပုပ်ရဟန်းမင်းဆိုင်ရာ အကျပ်အတည်းရဲ့ ဇစ်မြစ်တွေက ပြင်သစ်ဘုရင် Philip IV က

when France’s King Philip IV decided to raise taxes on the Church.

အသင်းတော်ပေါ် အခွန်တိုးမြှင့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်တဲ့ ၁၂၉၆ ခုနှစ်မှာ စတင်ခဲ့တာပါ။

Given the clergy’s political power,

ဘုန်းကြီးတွေရဲ့ နိုင်ငံရေး အာဏာကြောင့်

this offended Pope Boniface VIII, leading him to write the “Unam Sanctam”:

Pope Boniface VIII ကို မကျေမနပ်ဖြစ်စေကာ လောကီ အုပ်စိုးသူတွေအပေါ် ပုပ်ရဟန်းမင်းရဲ့

a radical decree asserting the Pope’s total supremacy over earthly rulers.

အလုံးစုံ အာဏာကိုအခိုင်အမာပြုတဲ့အစွန်းရောက် အမိန့် “Unam Sanctam” ကို ရေးသားစေခဲ့တယ်။

But King Philip struck back.

ဒါပေမဲ့ ဘုရင် Philip က လက်တုံ့ပြန်ခဲ့တယ်။

He declared Boniface a heretic and tried to have him arrested in a violent raid.

သူက Boniface ကို မိစ္ဆာဒိဌိလို့ ကြေညာကာ စီနင်းမှုတစ်မှာခု ဖမ်းဖို့ ကြိုးပမ်းတယ်။

Boniface survived the assault, but died soon after.

Boniface ဟာ တိုက်ခိုက်မှုကနေ လွတ်မြောက်ခဲ့ပေမဲ့ မကြာမီ သေဆုံးသွားတယ်။

And following a short-lived successor, Pope Clement V was elected in 1305.

သက်ဆိုးမရှည်တဲ့ ဆက်ခံသူတစ််ယောက်နောက်မှာ Pope Clement V ကို ၁၃၀၅ မှာ တင်မြှောက်တယ်။

A French diplomat seeking peace in the war between England and his homeland,

အင်္ဂလန်နဲ့ သူ့မွေးရပ်မြေကြား စစ်ပွဲမှာ ငြိမ်းချမ်းရေးကို ကြိုးပမ်းနေတဲ့

Clement wanted to stay close to the conflict

ပြင်သစ် သံတမန် Clement ဟာ ပဋိပက္ခနဲ့ နီးကပ်နေပြီး ရောမရဲ့

and escape the demands of Rome.

တောင်းဆိုချက်တွေကနေ လွတ်မြောက်ချင်ခဲ့တယ်။

So in 1309, he moved the seat of the papacy to Avignon—

ဒီလိုနဲ့ ၁၃၀၉ ခုနှစ်မှာ သူဟာ ပြင်သစ်နဲ့ နီးစပ်ပေမဲ့ Avignon- အသင်းတော်

a city close to France but owned by a vassal of the Church.

လက်အောက်ခံ တစ်ဦးပိုင်တဲ့ မြို့ကို ပြောင်းရွှေ့ခဲ့တယ်။

The papacy remained here for the terms of seven popes

၁၃၇၆ ခုနှစ် နောက်ဆုံး အီတလီကို ပြန်ပေးပြီး ပုတ်ရဟန်းမင်းကြီးစိုးချိန်အထိ

until the reigning Pope finally returned to Italy in 1376.

ပုပ်ရဟန်းမင်း သက်တမ်း ၇ ဆက်တိုင်တိုင် ပုပ်ရဟန်းမင်း အာဏာက ဆက်တည်ရှိခဲ့တယ်။

But just several months after his arrival, he suddenly died.

ဒါပေမဲ့ သူ ရောက်ပြီး လအတော်ကြာမှာ ရုတ်တရက် သေဆုံးသွားခဲ့တယ်။

This shocking development meant a new pope had to be elected immediately—

ဒီအံ့ဖွယ် တိုးတက်မှုက ပုပ်ရဟန်းမင်းအသစ် ချက်ချင်း တင်မြှောက်ဖို့လိုတာဖြစ်ပြီး

and in Rome, where there hadn’t been a papal election in over 70 years.

ရောမမှာနှစ်ပေါင်း ၇၀ ကျော်အတွင်း ပုပ်ရဟန်းမင်း ရွေးကောက်ပွဲ မကျင်းပခဲ့တာပါ။

The Romans were determined to elect one of their own

ရောမတွေက သူတို့လူမျိုးထဲက တစ်ပါးကို ရွေးချယ်ကာ ရောမမြို့ကို

and restore Rome as the seat of Western Christendom.

အနောက်တိုင်း ခရစ်ယာန်လောကရဲ့ ရုံးစိုက်ရာ အဖြစ် ပြန်လည်ထူထောင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြတယ်။

Local officials pressured cardinals to choose an Italian pope,

အီတလီ ပုပ်ရဟန်းမင်းတစ်ပါး ရွေးချယ်ဖို့ ဒေသ တာဝန်ရှိသူတွေက ဂိုဏ်းအုပ်တွေကိုဖိအားပေးစဉ်

while rowdy mobs raided the conclave and plundered the papal wine cellar.

လူစုတွေက စည်းဝေးပွဲကို စီးနင်းကာ ပုပ်ရဟန်း မင်းပိုင် ဝိုင် မြေတိုက်ခန်း လုယက်ခဲ့တယ်။

Amidst this chaos, the cardinals elected the Neapolitan Archbishop of Bari

ဒီမငြိမ်မသက်မှုတွေကြားမှာ ဂိုဏ်းအုပ်တွေက နီပိုလီတန် ဂိုဏ်းချုပ် Bari ကို

to become Pope Urban VI.

Pope Urban VI အဖြစ်ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။

Initially, Urban was seen as a safe choice.

အစမှာတော့ Urban ကို စိတ်ချရတဲ့ ရွေးချယ်မှုအဖြစ် ရှုမြင်ခဲ့တယ်။

But he quickly proved to be a reformer who sought to limit the cardinal’s finances.

ဒါပေမဲ့ သူက ဂိုဏ်းအုပ်ဆိုင်ရာ ဘဏ္ဍာကို ကန့်သတ်ဖို့ကြိုးပမ်းတဲ့ပြောင်းလဲရေးသမားပါ။

Desperate to maintain their luxurious lifestyles,

သူတို့ရဲ့ ဇိမ်ခံ ဘဝနေထိုင်မှု ပုံစံကို ထိန်းသိမ်းဖို့

the cardinals declared the recent election illegitimate,

ထင်ရာစိုင်းနေတဲ့ဂိုဏ်းအုပ်တွေဟာ ရောမ လူအုပ်ရဲ့ ဖိအားကြောင့် မကြာခင်ပဲ

since it was decided under pressure from the Roman mob.

ရွေးကောက်ပွဲက တရားမ၀င်ကြောင်း ကြေညာခဲ့တယ်။

They denounced Urban as a usurper

သူတို့က Urban ကို လုယူသူအဖြစ် ရှုတ်ချပြီး

and held a new conclave to elect Pope Clement VII.

Pope Clement VII ကိုတင်မြှောက်ဖို့ လျှို့ဝှက် စည်းဝေးပွဲအသစ်ကို ကျင်းပခဲ့တယ်။

Clement attempted to excommunicate Urban,

Clement က Urban ကို အသင်းတော်ကနေ ဖယ်ထုတ်ဖို့ ကြိုးပမ်းခဲ့ပေမဲ့

but he refused to recognize the authority of Clement

သူက Clement ရဲ့ အာဏာ ဒါမဟုတ် သူ့ရဲ့ လောဘကြီးတဲ့

or his greedy cardinals.

ဂိုဏ်းအုပ်တွေကို အသိအမှတ်ပြုဖို့ ငြင်းဆိုခဲ့တယ်။

Urban named new cardinals to his court and entrenched himself in Rome

Clement နဲ့ သူ့ရဲ့ထောက်ခံသူတွေဟာ Avignon ကိုပြန်လာပေမဲ့ Urban က သူ့ရဲ့တရားရုံးမှာ

while Clement and his supporters returned to Avignon.

ဂိုဏ်းအုပ် အသစ်တွေကို ရွေးချယ်ပြီး ရောမမှာ အခိုင်အမာ ခြေကုပ်ယူခဲ့တယ်။

The schism had officially begun.

ဂိုဏ်းကွဲမှု တရားဝင် စတင်ခဲ့တာပါ။

Western Christendom now had two capitals, Avignon and Rome,

အနောက်တိုင်း ခရစ်ယာန်လောကမှာ အခု မြို့တော် နှစ်ခုဖြစ်တဲ့ Avignon နဲ့ Rome မှာ

each with their own Pope and court of cardinals.

ကိုယ်ပိုင် ပုပ်ရဟန်းမင်းနဲ့ ဂိုဏ်းအုပ်တွေရဲ့ တရားရုံးတွေ ရှိနေပါပြီ။

As popes from each line died, their cardinals appointed successors,

အနွယ်တစ်ခုစီက ပုပ်ရဟန်းမင်းတွေ ကွယ်လွန်တဲ့ အခါ ဂိုဏ်းအုပ်တွေက ဆက်ခံသူတွေ ခန့်အပ်တယ်၊

continuing the crisis for decades.

အကျပ်အတည်းက ဆယ်စုနှစ်များစွာ ဆက်ရှိနေတာပါ။

This strange situation didn't impact most ordinary Catholics,

သိသာတဲ့ အယူဝါဒ ကွဲလွဲမှုတွေမရှိတာကြောင့် ဒီထူးဆန်းတဲ့ အခြေအနေက

as there were no significant doctrinal splits.

သာမန် ကက်သလစ်ဘာသာဝင်အများစု အပေါ် သက်ရောက်မှုမရှိဘူး။

Instead, the drama played out in the diplomatic realm.

ဒါအစားဒီဖြစ်ရပ်က သံတမန်နယ်ပယ်မှာ ပါဝင်လာခဲ့တယ်။

European rulers were forced to choose sides,

ပုပ်ရဟန်းမင်း နှစ်ပါးက အယူဝါဒနဲ့ နိုင်ငံရေးသြဇာလွှမ်းဖို့ ပြိုင်ဆိုင်တော့

as both popes vied for spiritual and political supremacy.

ဥရောပ အုပ်စိုးသူတွေဟာ နှစ်ဖက်စလုံးကို ရွေးဖို့ ဖိအားပေးခံရတယ်။

Only a pope had the authority to call a general council

ဒီကိစ္စကို တရားဝင် ဖြေရှင်းဖို့ ပုပ်ရဟန်း မင်းတစ်ပါးကသာ အထွေထွေ ကောင်စီကို

to officially resolve the issue,

ခေါ်နိုင်တဲ့ အခွင့်အာဏာရှိပြီး

and both sides refused to take this step.

နှစ်ဖက်စလုံးက ဒီအဆင့်ကို လိုက်နာဖို့ ငြင်းဆိုခဲ့တယ်။

So in 1409, a group of cardinals from France and Rome

ဒါကြောင့် ၁၄၀၉ ခုနှစ်မှာ ပြင်သစ်နဲ့ ရောမက ဂိုဏ်းအုပ် အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့က

took matters into their own hands.

ကိစ္စရပ်တွေကို ထိန်းချုပ်ထားတယ်။

They claimed that since both popes were disputed,

ပုပ်ရဟန်းမင်းနှစ်ပါး အငြင်းပွားခဲ့ ကြတာကြောင့် ဂိုဏ်းအုပ်တွေက

cardinals did have the right to call a council.

ကောင်စီကို ခေါ်ပိုင်ခွင့်ရှိတယ်လို့ဆိုတယ်။

And at their gathering these cardinals deposed the pretenders

ဂိုဏ်းအုပ်တွေ စုဝေးရာမှာ ကန့်ကွက်တဲ့ ကြားက အရေးဆိုသူတွေကို ဖယ်ရှားပြီး

and elected a new Pope.

ပုပ်ရဟန်းမင်း အသစ်ကို တင်မြှောက်ခဲ့တယ်။

Unfortunately, both Avignon’s Pope and Rome’s Pope

ဖြစ်ချင်တော့ Avignon နဲ့ Rome ရဲ့ ပုပ်ရဟန်းမင်း နှစ်ပါးစလုံးက ဒီကောင်စီကို

refused to recognize this council.

အသိအမှတ်ပြုဖို့ ငြင်းဆိုခဲ့တယ်။

So instead of solving the crisis, the number of popes rose to three.

ဒါကြောင့် အကျပ်အတည်းကို ဖြေရှင်းတာအစား ပုပ်ရဟန်း အရေအတွက်က သုံးပါးအထိ တိုးလာတယ်။

This unusual arrangement lasted five more years,

ဒီပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ အစီအစဉ်က ၁၄၁၇ ခုနှစ်မှာ Council of Constance အထိ

until the Council of Constance in 1417.

နောက်ထပ် ငါးနှစ်ကြာခဲ့တယ်။

Here, the popes from the Roman line and recently created third line resigned

ဒီမှာ ရောမအနွယ်ပုပ်ရဟန်းမင်းတွေနဲ့ မကြာခင် က ဖန်တီးခဲ့တဲ့ တတိယ အနွယ်က နှုတ်ထွက်ပြီး

and agreed to unite the church under a new Pope—

အသစ်ဖြစ်တဲ့ Pope- Martin V လက်အောက်မှာ အသင်းတော်ကို ပေါင်းစည်းဖို့

Martin V.

သဘောတူခဲ့တယ်။

Undisputed, Martin swiftly excommunicated the only person still against him—

အငြင်းအခုံမရှိတဲ့ Martin က သူ့ကို ဆန့်ကျင် ဆဲ တစ်ဦးတည်းသော Avignon ပုပ်ရဟန်းမင်း ကို

the Pope of Avignon—

အလျင်အမြန် အသင်းတော်ကနေ ဖယ်ရှားခဲ့ပြီး

and finally ended the schism after 39 years.

နောက်ဆုံး ၃၉ နှစ်အကြာမှာ ဂိုဏ်းကွဲမှုကို အဆုံးသတ်ခဲ့တယ်။

Today, the church’s official records say the Roman Line

ဒီနေ့မှာတော့ အသင်းတော်ရဲ့တရားဝင် မှတ်တမ်းတွေအရ ရောမ အဆက်အနွယ်က

was always the true papal power.

အမြဲတမ်း စစ်မှန်တဲ့ ပုပ်ရဟန်းမင်း အာဏာလို့ ဆိုကြတယ်။

But regardless of how the schism ended,

ဒါပေမဲ့ ဂိုဏ်းကွဲမှုက ဘယ်လိုပဲ အဆုံးသတ်သွားပါစေ၊

its existence proves that even those who are supposed to be pious

၎င်းရဲ့တည်ရှိမှုက ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းသူ တွေတောင် အသေးအဖွဲ အာဏာ ယှဉ်ပြိုင်မှုတွေ

are prone to petty power struggles.

ဖြစ်လေ့ရှိတာကို သက်သေပြနေတာပါ။