Why were there three popes at the same time? - Joëlle Rollo-Koster

Μετάφραση: Nikolaos Kyriakidis Επιμέλεια: Vaia Katsarou

For almost two millennia, the Pope has been a figure

Για σχεδόν δύο χιλιετίες, ο Πάπας ενσάρκωνε

of supreme spiritual authority for Catholics around the world.

την υπέρτατη πνευματική εξουσία για τους Καθολικούς σε όλο τον κόσμο.

But in the late 14th century, Catholics found themselves

Αλλά στα τέλη του 14ου αιώνα, οι Καθολικοί βρέθηκαν

with not one, not two, but three popes.

όχι με ένα, όχι με δύο, αλλά με τρεις πάπες.

Where did this plethora of popes come from?

Πού βρέθηκαν όλοι αυτοί οι πάπες;

And who among them was the genuine article?

Και ποιος ήταν ο πραγματικός από τους τρεις;

The origins of this papal predicament began in 1296,

Η εν λόγω παπική κατάσταση ξεκίνησε το 1296,

when France’s King Philip IV decided to raise taxes on the Church.

όταν ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Δ΄

αποφάσισε να αυξήσει τους φόρους της Εκκλησίας.

Given the clergy’s political power,

Δεδομένης της πολιτικής δύναμης του κλήρου,

this offended Pope Boniface VIII, leading him to write the “Unam Sanctam”:

η πράξη αυτή προσέβαλε τον Πάπα Βονιφάτιο Η΄,

οδηγώντας τον να γράψει την «Unam Sanctam»

ένα ριζοσπαστικό διάταγμα που διαβεβαίωνε

a radical decree asserting the Pope’s total supremacy over earthly rulers.

την απόλυτη υπεροχή του Πάπα έναντι των επίγειων κυβερνητών.

But King Philip struck back.

Αλλά ο βασιλιάς Φίλιππος αντεπιτέθηκε.

He declared Boniface a heretic and tried to have him arrested in a violent raid.

Ανακήρυξε τον Βονιφάτιο αιρετικό

και προσπάθησε να τον συλλάβει σε μια βίαιη επιδρομή.

Boniface survived the assault, but died soon after.

Ο Βονιφάτιος επέζησε της επίθεσης, αλλά πέθανε λίγο αργότερα.

And following a short-lived successor, Pope Clement V was elected in 1305.

Μετά από ένα σύντομο διάδοχο, ο Πάπας Κλήμης Ε΄ εξελέγη το 1305.

A French diplomat seeking peace in the war between England and his homeland,

Ήταν ένας Γάλλος διπλωμάτης που επιδίωκε ειρήνη στον πόλεμο

μεταξύ της Αγγλίας και της πατρίδας του,

Clement wanted to stay close to the conflict

και ήθελε να μείνει κοντά στη σύγκρουση

and escape the demands of Rome.

και να ξεφύγει από τις απαιτήσεις της Ρώμης.

So in 1309, he moved the seat of the papacy to Avignon—

Έτσι, το 1309, μετακίνησε την παπική έδρα στην Αβινιόν,

a city close to France but owned by a vassal of the Church.

μια πόλη κοντά στη Γαλλία,

η οποία όμως ανήκε σ′ έναν υποτελή της Εκκλησίας.

The papacy remained here for the terms of seven popes

Ο παπισμός παρέμεινε εδώ για επτά θητείες παπών

until the reigning Pope finally returned to Italy in 1376.

μέχρι να επιστρέψει, τελικά, ο κυβερνών τότε πάπας στην Ιταλία το 1376.

But just several months after his arrival, he suddenly died.

Αλλά λίγους μήνες μετά την άφιξή του, ξαφνικά πέθανε.

This shocking development meant a new pope had to be elected immediately—

Αυτή η συγκλονιστική εξέλιξη σήμαινε

ότι, αμέσως, νέος πάπας έπρεπε να εκλεγεί.

and in Rome, where there hadn’t been a papal election in over 70 years.

Στη Ρώμη, όμως, όπου δεν είχαν διεξαχθεί παπικές εκλογές για πάνω από 70 χρόνια.

οι κάτοικοί της ήταν αποφασισμένοι να εκλέξουν έναν δικό τους

The Romans were determined to elect one of their own

and restore Rome as the seat of Western Christendom.

και να αποκαταστήσουν τη Ρώμη ως έδρα της Δυτικής Χριστιανοσύνης.

Local officials pressured cardinals to choose an Italian pope,

Τοπικοί αξιωματούχοι πίεσαν τους καρδινάλιους

να επιλέξουν έναν Ιταλό πάπα,

while rowdy mobs raided the conclave and plundered the papal wine cellar.

ενώ θορυβώδης όχλος εισέβαλε στο κονκλάβιο και λεηλάτησε το παπικό κελάρι κρασιού.

Amidst this chaos, the cardinals elected the Neapolitan Archbishop of Bari

Εν μέσω αυτού του χάους,

οι καρδινάλιοι εξέλεξαν τον Ναπολιτάνο Αρχιεπίσκοπο του Μπάρι

to become Pope Urban VI.

για να γίνει ο Πάπας Ουρβανός ΣΤ΄.

Initially, Urban was seen as a safe choice.

Αρχικά, ο Ουρβανός θεωρείτο ασφαλής επιλογή.

But he quickly proved to be a reformer who sought to limit the cardinal’s finances.

Αλλά γρήγορα αποδείχθηκε μεταρρυθμιστής

που προσπάθησε να περιορίσει τα οικονομικά των καρδιναλίων.

Desperate to maintain their luxurious lifestyles,

Λαχταρώντας να διατηρήσουν τον πολυτελή τρόπο ζωής τους,

the cardinals declared the recent election illegitimate,

οι καρδινάλιοι υποστήριξαν ότι έγινε νοθεία στις πρόσφατες εκλογές,

since it was decided under pressure from the Roman mob.

αφού διεξήχθησαν υπό πίεση από το όχλο της Ρώμης.

They denounced Urban as a usurper

Κατήγγειλαν τον Ουρβανό ως σφετεριστή

and held a new conclave to elect Pope Clement VII.

και συνεκάλεσαν ένα νέο κονκλάβιο, για να εκλέξουν τον Πάπα Κλήμη Ζ΄

Clement attempted to excommunicate Urban,

Ο Κλήμης προσπάθησε να αφορίσει τον Ουρβανό,

but he refused to recognize the authority of Clement

αλλά εκείνος αρνήθηκε να αναγνωρίσει την εξουσία του Κλήμη

or his greedy cardinals.

ή των άπληστων καρδιναλίων του.

Urban named new cardinals to his court and entrenched himself in Rome

Ο Ουρβανός διόρισε νέους καρδιναλίους στην αυλή του

και οχυρώθηκε στη Ρώμη,

while Clement and his supporters returned to Avignon.

ενώ ο Κλήμης και οι υποστηρικτές του επέστρεψαν στην Αβινιόν.

The schism had officially begun.

Το σχίσμα είχε αρχίσει επίσημα.

Western Christendom now had two capitals, Avignon and Rome,

Ο Δυτικός Χριστιανικός κόσμος είχε πλέον δύο πρωτεύουσες,

την Αβινιόν και τη Ρώμη,

each with their own Pope and court of cardinals.

η καθεμία με δικό της Πάπα και δική της αυλή καρδιναλίων.

As popes from each line died, their cardinals appointed successors,

Καθώς οι Πάπες από κάθε γραμμή πέθαιναν, οι καρδινάλιοι διόριζαν διαδόχους,

continuing the crisis for decades.

συνεχίζοντας την κρίση για δεκαετίες.

This strange situation didn't impact most ordinary Catholics,

Αυτή η παράξενη κατάσταση δεν επηρέασε τους περισσότερους Καθολικούς,

as there were no significant doctrinal splits.

καθώς δεν υπήρχε καμία σημαντική δογματική διάσπαση.

Instead, the drama played out in the diplomatic realm.

Αντ’ αυτού, το δράμα παιζόταν στο διπλωματικό πεδίο.

European rulers were forced to choose sides,

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αναγκάστηκαν να επιλέξουν πλευρές,

as both popes vied for spiritual and political supremacy.

όπως και οι δύο πάπες πάλευαν για πνευματική και πολιτική υπεροχή.

Only a pope had the authority to call a general council

Μόνο ένας πάπας είχε την εξουσία να συγκαλέσει σύνοδο

to officially resolve the issue,

για την επίσημη επίλυση του ζητήματος,

and both sides refused to take this step.

και οι δύο πλευρές αρνήθηκαν να κάνουν αυτό το βήμα.

So in 1409, a group of cardinals from France and Rome

Έτσι, το 1409, μια ομάδα καρδιναλίων από τη Γαλλία και τη Ρώμη

took matters into their own hands.

πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.

They claimed that since both popes were disputed,

Ισχυρίζονταν ότι εφόσον και οι δύο οι πάπες αμφισβητούνταν,

cardinals did have the right to call a council.

οι καρδινάλιοι είχαν το δικαίωμα να συγκαλέσουν σύνοδο.

And at their gathering these cardinals deposed the pretenders

Στην εν λόγω σύναξη αυτοί οι καρδινάλιοι εκθρόνισαν τους διεκδικητές

and elected a new Pope.

και εξέλεξαν νέο Πάπα.

Unfortunately, both Avignon’s Pope and Rome’s Pope

Δυστυχώς, και ο Πάπας της Αβινιόν και ο Πάπας της Ρώμης

refused to recognize this council.

αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν αυτή τη σύνοδο.

So instead of solving the crisis, the number of popes rose to three.

Έτσι, αντί να λυθεί η κρίση, οι Πάπες τελικά έγιναν τρεις.

This unusual arrangement lasted five more years,

Αυτή η ασυνήθιστη ρύθμιση κράτησε άλλα πέντε χρόνια,

until the Council of Constance in 1417.

μέχρι τη Σύνοδο της Κωνσταντίας το 1417.

Here, the popes from the Roman line and recently created third line resigned

Εκεί οι Πάπες από τη γραμμή της Ρώμης

και την πρόσφατα δημιουργηθείσα τρίτη γραμμή

παραιτήθηκαν

and agreed to unite the church under a new Pope—

και συμφώνησαν να ενώσουν την Εκκλησία

υπό νέο Πάπα,

Martin V.

τον Μαρτίνο Ε΄.

Undisputed, Martin swiftly excommunicated the only person still against him—

Με τη θέση του αδιαμφισβήτητη,

ο Μαρτίνος αφόρισε γρήγορα το μόνο πρόσωπο που εξακολουθούσε να είναι εναντίον του,

the Pope of Avignon—

τον Πάπα της Αβινιόν,

and finally ended the schism after 39 years.

και τελικά τερμάτισε το σχίσμα 39 χρόνια μετά.

Today, the church’s official records say the Roman Line

Σήμερα, τα επίσημα αρχεία της Εκκλησίας

αναφέρουν ότι η γραμμή της Ρώμης ήταν πάντα η πραγματική παπική εξουσία.

was always the true papal power.

But regardless of how the schism ended,

Αλλά, ανεξάρτητα από το πώς έληξε το σχίσμα,

its existence proves that even those who are supposed to be pious

η ύπαρξή του αποδεικνύει ότι και οι υποτιθέμενοι ευσεβείς

are prone to petty power struggles.

είναι επιρρεπείς σε μικροπρεπείς διαμάχες εξουσίας.