Why were there three popes at the same time? - Joëlle Rollo-Koster

Çeviri: Güzide Nisa Nur Saygılı Gözden geçirme: esra kurul

For almost two millennia, the Pope has been a figure

Neredeyse iki bin yıldır Papa,

of supreme spiritual authority for Catholics around the world.

dünyadaki tüm Katoliklerin yüce ruhani otoritesidir.

But in the late 14th century, Catholics found themselves

Ama 14. Yüzyılda Katolikler, kendilerini

with not one, not two, but three popes.

bir değil, iki değil, tam üç papayla buldular.

Where did this plethora of popes come from?

Bu papa bolluğu nereden geldi?

And who among them was the genuine article?

Aralarından hangisi asıl olandı?

The origins of this papal predicament began in 1296,

Papalık çıkmazının kökeni 1296′da,

when France’s King Philip IV decided to raise taxes on the Church.

Fransız Kral 4. Philip Kilisenin vergisine zam yapmaya karar verdiğinde başladı.

Given the clergy’s political power,

Din adamlarının politik gücünden dolayı

this offended Pope Boniface VIII, leading him to write the “Unam Sanctam”:

bu Papa 8. Bonifacius’u kızdırdı ve: “Unam Sanctam” yazmasına sebep oldu.

a radical decree asserting the Pope’s total supremacy over earthly rulers.

Bu Papa’nın tüm dünyevi yöneticilere üstünlüğünü bildiren radikal bir buyruktu.

But King Philip struck back.

Ama Kral Philip karşı çıktı.

He declared Boniface a heretic and tried to have him arrested in a violent raid.

Bonifacius’u sapkın ilan etti ve onu sert bir baskında tutuklatmak istedi.

Boniface survived the assault, but died soon after.

Bonifacius saldırıdan sağ kurtuldu ama sonra öldü.

And following a short-lived successor, Pope Clement V was elected in 1305.

Sonra kısa süreliğine 1305′te Papa 5. Clemens varis olarak seçildi.

A French diplomat seeking peace in the war between England and his homeland,

İngiltere ile anavatanı arasında olan savaş için barış arayan,

Fransız bir diplomattı.

Clement wanted to stay close to the conflict

Clemens anlaşmazlığa yakın durmak

and escape the demands of Rome.

ve Roma’nın taleplerinden kaçmak istedi.

So in 1309, he moved the seat of the papacy to Avignon—

Böylece 1309′da papalık mevkiini Avignon’a

a city close to France but owned by a vassal of the Church.

Fransa’ya yakın ve Kilise’ye bağlı bir şehre taşıdı.

The papacy remained here for the terms of seven popes

Papalık burada yedi papa boyunca kaldı,

until the reigning Pope finally returned to Italy in 1376.

ta ki 1376′da yönetimde olan Papa İtalya’ya dönene kadar.

But just several months after his arrival, he suddenly died.

Fakat dönüşünden henüz bir kaç ay sonra o da aniden öldü.

This shocking development meant a new pope had to be elected immediately—

Bu şaşırtıcı gelişme hemen hemen yeni bir papanın seçilmesi gerek demekti.

and in Rome, where there hadn’t been a papal election in over 70 years.

Ve Roma’da 70 yıldan fazladır bir papa seçilmemişti.

The Romans were determined to elect one of their own

Romalılar kendi papalarını seçmekte

and restore Rome as the seat of Western Christendom.

ve yeniden Batı Hristiyanlığının otoritesini yeniden kurmaya kararlıydılar.

Local officials pressured cardinals to choose an Italian pope,

Yerel yönetimler, zorba çeteler papalık şarap mahzenini ve toplantıları

while rowdy mobs raided the conclave and plundered the papal wine cellar.

yağmalarken, kardinalleri İtalyan bir papa seçmeye zorladılar.

Amidst this chaos, the cardinals elected the Neapolitan Archbishop of Bari

Tüm bu kargaşada kardinaller Napoli Başpiskoposu Bari’yi

to become Pope Urban VI.

Papa 6. Urban olarak seçtiler.

Initially, Urban was seen as a safe choice.

İlk başta Urban, güvenilir bir seçim olarak görülmüştü.

But he quickly proved to be a reformer who sought to limit the cardinal’s finances.

Ama hemen Kardinallerin parasını kısıtlamayı isteyen,

bir reformcu olduğunu kanıtladı.

Desperate to maintain their luxurious lifestyles,

Kendi lüks hayatlarını sürdürmek için çaresiz kalan kardinaller

the cardinals declared the recent election illegitimate,

çete isyanının baskısıyla karar verildiği için

since it was decided under pressure from the Roman mob.

son seçimi hükümsüz saydılar.

They denounced Urban as a usurper

Urban’ı gaspçı ilan ettiler

and held a new conclave to elect Pope Clement VII.

ve Papa 7. Clemens’i seçmek için yeniden kardinaller meclisini topladılar.

Clement attempted to excommunicate Urban,

Clemens, Urban’ı afaroz etmeye çalıştı

but he refused to recognize the authority of Clement

ama o Clemens’in otoritesini ve aç gözlü

or his greedy cardinals.

kardinallerinin otoritesini reddetti.

Urban named new cardinals to his court and entrenched himself in Rome

Clemens ve destekçileri Avignon’a geri dönerken

while Clement and his supporters returned to Avignon.

Urban kendi sarayına yeni kardinaller seçti ve Roma’da yerini sağlamlaştırdı.

The schism had officially begun.

Ayrılık resmen başlamıştı.

Western Christendom now had two capitals, Avignon and Rome,

Batı Hritiyanlarının şimdi iki başkenti vardı: Avignon ve Roma,

each with their own Pope and court of cardinals.

ikisinin de kendi Papaları ve kardinal meclisiyle birlikte.

As popes from each line died, their cardinals appointed successors,

Her sıradaki papa öldüğünde kardinaller halef tayin ederek

continuing the crisis for decades.

krizi on yıllarca devam ettirdiler.

This strange situation didn't impact most ordinary Catholics,

Bu tuhaf durum, önemli dogmatik ayrılıklar

as there were no significant doctrinal splits.

olmadığı için çoğu sıradan Katolikleri etkilemedi.

Instead, the drama played out in the diplomatic realm.

Onun yerine, diplomatik alandaki tiyatro eserini etkiledi.

European rulers were forced to choose sides,

Avrupalı liderler iki papa da dini ve politik üstünlük için çekiştiğinden

as both popes vied for spiritual and political supremacy.

taraf seçmek zorunda kaldılar.

Only a pope had the authority to call a general council

Sadece papanın resmen sorunu çözmek için

to officially resolve the issue,

genel konseyi çağırma yetkisi vardı

and both sides refused to take this step.

ve iki tarafta bu adımı atmayı reddetti.

So in 1409, a group of cardinals from France and Rome

Böylece 1409′da Fransa ve Roma’dan bir grup kardinal,

took matters into their own hands.

meseleyi kendi ellerine aldılar.

They claimed that since both popes were disputed,

İki Papa da tartıştıkları için

cardinals did have the right to call a council.

kardinaller konseyi çağırma hakları olduğunu iddia ettiler.

And at their gathering these cardinals deposed the pretenders

Konsey toplandığında kardinaller sahtekarları görevden aldılar

and elected a new Pope.

ve yeni bir Papa seçtiler.

Unfortunately, both Avignon’s Pope and Rome’s Pope

Ne yazık ki hem Avignon hem de Roma’nın papası,

refused to recognize this council.

bu konseyi kabul etmeyi reddetti.

So instead of solving the crisis, the number of popes rose to three.

Öyle ki kriz çözülmek yerine, papa sayısını üçe çıkarttı.

This unusual arrangement lasted five more years,

Bu sıradışı düzen beş yıl daha sürdü,

until the Council of Constance in 1417.

ta ki 1417′deki Konstanz Kosiline kadar.

Here, the popes from the Roman line and recently created third line resigned

Burada Romalı ve yeni oluşan 3. kısım papalar çekildiler

and agreed to unite the church under a new Pope—

ve kiliseyi yeni bir papanın altında birleştirmeyi kabul ettiler:

Martin V.

Papa 5. Martin.

Undisputed, Martin swiftly excommunicated the only person still against him—

Tartışmasız Papa Martin süratle kendisine karşı olan tek kişiyi afaroz etti:

the Pope of Avignon—

Avignon Papası.

and finally ended the schism after 39 years.

ve 39 yıl ardından sonunda anlaşmazlığı bitirdi.

Today, the church’s official records say the Roman Line

Bugün kilisenin resmi kayıtları,

was always the true papal power.

Roma’nın gerçek papalık gücü olduğunu belirtir.

But regardless of how the schism ended,

Anlaşmazlık nasıl bitmiş olursa olsun,

its existence proves that even those who are supposed to be pious

bunun varoluşu, dindar olması gerekenlerin bile

are prone to petty power struggles.

küçük güç mücadelelerine yatkın olduğunu kanıtlıyor.