How do glasses help us see? - Andrew Bastawrous and Clare Gilbert

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei

Almost 2000 years ago,

حدود ۲,۰۰۰ سال پیش،

the Roman philosopher Seneca peered at his book through a glass of water.

سنکا، فیلسوف رومی از پشت یک لیوان آب به کتاب خود خیره شده بود.

Suddenly, the text below was transformed.

ناگهان، متن تغییر کرد.

The words magically became clear.

لغتها بطور سحرآمیزی واضح شدند.

But it wasn't until a millennium later that that same principle

اما هزار سال طول کشید تا این اصل

would be used to create the earliest glasses.

برای تولید اولین عینکها استفاده شود.

Today, glasses can help millions of people with poor vision

امروزه، عینکها قادرند میلیونها نفر مبتلا به ضعف چشم

due to uncorrected refractive errors.

که مشکل نارسایی بینایی ( عیوب انکساری) دارند را کمک کنند.

The key to understanding what that means lies with the term refraction,

کلمه کلیدی برای درک موضوع گفته شده لغت refraction به معنی شکست نوراست،

the ability of a transparent medium, like glass,

که همان توانایی محیط شفاف مانند شیشه،

water,

آب، یا چشم انسان است،

or the eye to change the direction of light passing through it.

که مسیر نور در هنگام عبور از آنها میشکند.

The eye has two main refractive surfaces:

چشم دو سطح انکساری دارد:

the cornea and the lens.

قرنیه وعدسی.

Ideally, these surfaces work together

در حالت ایده آل، این دو با هم کار میکنند

to refract light in a way that accurately focuses light onto the retina,

تا نور را بدرستی روی شبکیه،

the layer of light-sensitive tissue at the back of the eye

لایه حساس به نور و بافت پشت چشم بتابد.

that works with the brain to give rise to vision.

بافتی که به همکاری مغز بینایی را ایجاد میکند.

But many people develop refractive errors,

اما خیلی از آنان که نارسایی بینایی دارند

either during childhood as their eyes are growing,

یا در دوران کودکی که چشم در حال رشد هست،

or in later life as their eyes age.

یا بعدها که چشم پیرتر میشود به نارسایی بینایی مبتلا میشوند.

Imperfections in the cornea and lens

عیوب قرنیه و عدسی باعث میشوند

cause refracted light to be focused in front of or behind the retina,

نور منعکس شده در جلو یا عقب شبکیه متمرکز شده،

making images appear blurry.

و تصاویر مات بنظر برسند.

People with refractive errors can still see color,

افراد مبتلا به نارسایی بینایی هنوز هم می‌توانند رنگ،

movement,

حرکت،

and light,

و نور را ببینند،

but the details of what they're looking at are out of focus.

اما جزئیات آنچه را که میبینند خارج از مرکز دید آنهاست.

People experience refractive errors in different ways,

افراد نارسایی بینایی را به روش‌های مختلف تجربه می‌کنند،

owing to differences in their eyes.

که با توجه به عیوب چشم آنهاست.

In some, light refracts too much,

برخی، نور را زیاد منکسر می‌کنند،

and in others, too little.

و برخی دیگر خیلی کم.

Eyes with a focal point in front of the retina are called myopic,

چشمها را با یک نقطه کانونی در مقابل شبکیه چشم به نزدیک‌بینی،

or short-sighted.

یا نزدیک‌بین نامیده می‌شوند

They can see close objects clearly,

شما می‌توانید اشیاء نزدیک را بطور واضح ببینید،

but those far away are out of focus.

اما اشیاء دور خارج از کانون دید آنهاست.

But when the focus point is behind the retina,

اما هنگامی که نقطه تمرکز در پشت شبکیه چشم باشد،

people are hyperopic, or long-sighted.

افراد دوربینی یا دوربین هستند.

For them, objects close up are unfocused,

برای آنها، اشیاء نزدیک خارج از کانون دید هستند،

but distant objects are crystal clear.

اما دور کاملا شفاف و روش هست.

Finally, some people have a cornea with a non-spherical shape

آخر سر، برخی از افراد دارای قرنیه با شکل غیر کروی هستند

that causes astigmatism,

که باعث می‌شود که آستیکمات شوند،

a form of out-of-focus vision that makes all objects seem blurred,

شکلی از خارج از تمرکز دید که باعث می شود همه اشیاء به نظر می رسد تار بیایند

whether close or far.

چه نزدیک باشند و چه دور.

As we age, our eyes face new challenges.

همانطور که سن ما بالا می‌رود، تمرکز چشمان ما با چالش جدیدی روبرو می‌شود.

When we're young, the lens of the eye is flexible

هنگامی که جوان هستید، عدسی چشم انعطاف‌پذیر هست

and can change shape to bring images into focus,

و می‌تواند اشکال را تغییر داده تا تصویر را به کانون بیاورد،

something called accommodation.

چیزی که به آن همسازی و تطبیق می‌گویند.

This keeps objects in focus when we shift our gaze from far to near.

هنگامی که دید ما از دور به نزدیک تغییر می‌کند اشیاء در کانون دید قرار می‌گیرند.

But as we get older, the lens becomes less flexible,

اما همینکه پیرتر می‌شویم، عدسی چشم‌ها انعطاف‌پذیریشان کم می‌شود،

and can't change shape when we want to look at near objects.

و نمی‌توانند اشکال را هنگامی که می‌خواهید به نزدیک نگاه کنید تغییر دهند.

This is called presbyopia,

به این پیر چشمی می‌گویند،

and it affects adults starting around the age of 40 years.

و بزرگسالان در حدود سن ۴۰ سالگی تحت تاثیر قرار می‌دهد.

Myopia,

hyperopia,

نزدیک‌بینی،

دوربینی،

astigmatism,

آستیکمات،

and presbyopia.

و پیر چشمی.

Each of these is a refractive error.

هر کدام از اینها یک نارسایی بینایی ‌ هست،

Nowadays we can fix them all with glasses or contact lenses,

که امروزه می‌توانید همه آنها را با عینک یا لنز اصلاح کنید،

which work by refocusing light so it strikes the retina precisely.

که کار با متمرکز کردن دوباره نور دقیقا بر شبکیه صورت می‌گیرد.

It's even possible to correct vision with surgery

حتی این امکان وجود دارد که با عمل جراحی دید را اصلاح کرد

using lasers that change the shape of the cornea

که با استفاده از لیزر شکل قریبنه را تغییر می‌دهند

and alter its refractive properties.

و نارسایی بینایی چشم را اصلاح می‌کند.

But glasses remain the most popular.

By using carefully crafted lenses

اما عینک عمومی‌تر باقی مانده.

to steer light to exactly the right spot on the retina,

از لنزهایی که با دقت ساخته شده‌‌اند

برای هدایت نور دقیقا بر روی شبکیه چشم استفاده شده،

a person's clear vision can be restored.

تا که دید چشم فرد را ترمیم کند.

We've come a long way since Seneca's discovery

ما راه طولانی از زمانی که عینک ابتدایی دیروز توسط

and the crude glasses of yesteryear.

سنکا آن را کشف کرد گذرانده‌ایم.

In 1727, a British optician named Edward Scarlett

در سال ۱۷۲۷، یک چشم پزشک انگلیسی به نام ادوارد اسکارلت

developed the modern style of glasses

عینک به سبک مدرن را طراحی کرد

which are kept in place with arms which hook over each ear.

که با دسته‌هایش که پشت گوش حلقه می‌شود نگه داشته می‌شود.

Today's glasses take their inspiration from that design,

عینک‌های امروزه الهام گرفته از آن طراحی هستند،

but they're also much more precise and personal.

اما آنها بسیار دقیق تر و برای هر شخص ساخته می‌شوند.

Each pair is tailored for an individual to bring out their unique powers of sight.

هر جفت عینک برای یک فرد مناسب است تا به دید منحصر بفردش را ببخشد.

So if you're one of the 500 million people with a problem with close or far vision,

بنابراین اگر شما یکی از ۵۰۰ میلیون نفری هستید با مشکل با دید نزدیک یا دور،

or both,

یا هر دو مواجه‌اید،

there's a pair of glasses out there waiting to reveal a whole new world

یک جفت عینک هست که در انتظار شما برای اشکار کردن دنیای جدیدی هست

that's hiding in plain view.

که در پشت دید بدون عینک شما پنهان شده است.