How science fiction can help predict the future - Roey Tzezana

Translator: Pedram Pourasgari Reviewer: soheila Jafari

Would you like to know what's in our future?

می‌خواهید بدانید آینده شما چگونه است؟

What's going to happen tomorrow, next year, or even a millennium from now?

چه اتفاقی در فردا، سال آینده یا حتی یک هزاره بعد رخ خواهد داد؟

Well, you're not alone.

خب، شما تنها نیستید.

Everyone from governments to militaries to industry leaders do, as well,

همه افراد از دولت‌ها و ارتش تا رهبران صنعت می‌خواهند بدانند،

and they all employ people called futurists

و همه آن‌ها افرادی را به نام آینده پژوه استخدام می‌کنند

who attempt to forecast the future.

که تلاش می‌کنند آینده را پیش‌بینی کنند.

Some are able to do this with surprising accuracy.

برخی از این آینده پژوهان قادر هستند این کار را با دقت شگفت‌آوری انجام دهند.

In the middle of the 20th century,

در اواسط قرن بیستم،

a think tank known as the RAND Corporation

اندیشکده‌ای به نام رَند

consulted dozens of scientists and futurists

از همفکری ده‌ها دانشمند و آینده پژوه استفاده کرد

who together forecast many of the technologies

که با همکاری هم به پیش‌بینی فناوری‌های متعددی پرداختند

we take for granted today,

که امروزه آن‌ها را بدیهی می‌دانیم،

including artificial organs,

از جمله اندام‌های مصنوعی،

the use of birth control pills,

استفاده از قرص‌های ضد بارداری

and libraries able to look up research material for the reader.

و کتابخانه‌هایی با امکان جستجوی منابع پژوهشی برای خواننده.

One way futurists arrive at their predictions

یکی از راه‌هایی که آینده پژوهان با استفاده از آن‌ها به این پیش‌بینی‌ها دست یافتند،

is by analyzing movements and trends in society,

تحلیل کردن تغییرات و روندهای موجود در جامعه

and charting the paths they are likely to follow into the future

و ترسیم مسیری بوده که احتمالا در آینده

with varying degrees of probability.

با احتمالات متفاوت خواهند داشت.

Their work informs the decisions of policymakers and world leaders,

کار آن‌ها موجب افزایش آگاهی در تصمیمات سیاست‌گذاران و رهبران جهان شد

enabling them to weigh options for the future

و امکان سنجش گزینه‌های موجود برای آینده را فراهم کرد

that otherwise could not have been imagined in such depth or detail.

که در غیر این صورت نمی‌شد آن‌ها را این چنین عمیق و با جزئیات تصور کرد.

Of course, there are obvious limits to how certain anyone can be about the future.

البته محدودیت‌های آشکاری برای قطعیت در مورد آینده وجود دارد.

There are always unimaginable discoveries that arise

همواره اکتشافات غیرقابل‌ تصوری انجام می‌شوند

which would make no sense to anyone in the present.

که اکنون به فکر هیچ کس نمی‌رسند.

Imagine, for example,

به عنوان مثال تصور کنید

transporting a physicist from the middle of the 19th century

یک فیزیکدان از اواسط قرن نوزدهم

into the 21st.

به قرن بیست و یکم آورده شود.

You explain to him that a strange material exists, Uranium 235,

به او توضیح می‌دهید که یک ماده عجیب به نام اورانیوم ۲۳۵ وجود دارد،

that of its own accord can produce enough energy to power an entire city,

که به تنهایی می‌تواند انرژی لازم را برای تامین برق یک شهر فراهم کند

or destroy it one fell swoop.

یا به یکباره آن را نابود کند.

"How can such energy come from nowhere?" he would demand to know.

احتمالا او می‌خواهد بداند «چگونه این همه انرژی از هیچ جا می‌آید؟»

"That's not science, that's magic."

«این علم نیست، این جادو است.»

And for all intents and purposes, he would be right.

و شاید در عمل گفته او درست باشد.

His 19th century grasp of science

درکی که از علم در قرن نوزدهم وجود داشت،

includes no knowledge of radioactivity or nuclear physics.

شامل هیچ دانشی از رادیو اکتیویته یا فیزیک هسته‌ای نمی‌شد.

In his day, no forecast of the future could have predicted X-rays,

در آن زمان، هیچ کدام از پیش‌بینی‌ها در مورد آینده نمی‌توانستند اشعه ایکس

or the atom bomb,

یا بمب اتم را پیش‌بینی کنند،

let alone the theory of relativity

چه برسد به نظریه نسبیت

or quantum mechanics.

یا مکانیک کوآنتومی.

As Arthur C. Clarke has said,

همانطور که آرتور سی کلارک گفته است،

"Any sufficiently advanced technology is indistinguishable from magic."

«فناوری‌های به اندازه کافی پیشرفته را نمی‌توان از جادو متمایز کرد.»

How can we prepare, then, for a future that will be as magical to us

پس چگونه می‌توانیم برای آینده‌ای که به نظر ما جادویی است، آماده شویم؟

as our present would appear to someone from the 19th century?

همانطور که زمان حال به نظر فردی در قرن نوزدهم جادویی به نظر می‌رسد.

We may think our modern technology and advanced data analysis techniques

ممکن است فکر کنیم فناوری‌های مدرن و تکنیک‌های پیشرفته تحلیل داده

might allow us to predict the future with much more accuracy

می‌توانند امکان پیش‌بینی آینده را با دقت بیشتری

than our 19th century counterpart,

نسبت به قرن نوزدهم فراهم کنند

and rightly so.

و این گفته درست است.

However, it's also true that our technological progress

البته این نکته هم درست است که پیشرفت فناورانه ما

has brought with it new increasingly complex and unpredictable challenges.

چالش‌هایی جدید و پیچیده به همراه داشته است.

The stakes for future generations to be able to imagine the unimaginable

این ریسک که نسل‌های آینده بتوانند چیزهای غیرقابل تصور را تصور کنند

are higher than ever before.

از همیشه بیشتر است.

So the question remains:

پس از پرسش همچنان باقی است:

how do we do that?

چگونه این کار (پیش‌بینی) را انجام دهیم؟

One promising answer has actually been with us since the 19th century

یک پاسخ امیدوارکننده ازقرن نوزدهم

and the Industrial Revolution

و انقلاب صنعتی وجود داشته

that laid the foundation for our modern world.

که پایه و اساس جهان مدرن ما بوده است.

During this time of explosive development and invention,

در زمان شکوفایی توسعه و اختراعات،

a new form of literature, science fiction, also emerged.

سبک جدیدی از ادبیات به نام علمی تخیلی نیز به وجود آمد.

Inspired by the innovations of the day, Jules Verne, H.G. Wells,

با الهام گرفتن از نوآوری‌های زمان خود، ژول ورن، هربرت جورج ولز

and other prolific thinkers explored fantastic scenarios,

و متفکرانی دیگر به کاوش سناریوهایی فوق‌العاده پرداختند،

depicting new frontiers of human endeavor.

که مرزهایی جدید از تلاش‌های انسانی را به تصویر می‌کشیدند.

And throughout the 20th century and into the 21st,

در طول قرن بیستم و بیست و یکم

storytellers have continued to share their visions of the future

داستان‌سرایان همچنان دورنمای خود را از آینده به اشتراک گذاشتند

and correctly predicted many aspects of the world we inhabit decades later.

و بسیاری از جنبه‌های جهان در دهه‌های بعد را به درستی پیش‌بینی کردند.

In "Brave New World,"

در کتاب «دنیای شگفت‌انگیز جدید»

Aldous Huxley foretold the use of antidepressants in 1932,

آلدوس هاکسلی در سال ۱۹۳۲ استفاده از داروهای ضد افسردگی را پیشگویی کرده بود،

long before such medication became popular.

بسیار پیش از آن که چنین داروهایی رایج شوند.

در سال ۱۹۶۳، در کتاب «فارنهایت ۴۵۱» نوشته ری بردبری، استفاده از هدفون پیش‌بینی شده بود.

In 1953, Ray Bradbury's "Fahrenheit 451," forecast earbuds,

"thimble radios," in his words.

او آن‌ها را «رادیوهای انگشتانه» نامیده بود.

And in "2001: A Space Odyssey,"

و در کتاب «۲۰۰۱: یک اُدیسه فضایی»

Arthur C. Clarke described a portable, flat-screen news pad in 1968.

آرتور سی کلارک در سال ۱۹۶۸ یک صفحه مسطح و قابل حمل برای خواندن اخبار را شرح داده است.

In works that often combine entertainment and social commentary,

در آثاری که سرگرمی و تفسیر اجتماعی با هم ترکیب می‌شوند،

we are invited to suspend our disbelief and consider the consequences

دعوت می‌شویم که ناباوری‌هایمان را متوقف کرده و پیامدهای

of radical shifts in familiar and deeply engrained institutions.

تغییرات بنیادی اصول شناخته‌شده و ریشه‌دار را در نظر بگیریم.

In this sense,

در این رابطه،

the best science fiction fulfills the words of philosopher Michel Foucault,

بهترین داستان‌های علمی تخیلی، بیانگر جملات فیلسوفی به نام میشل فوکو هستند:

"I'm no prophet. My job is making windows where there were once walls."

«من پیشگو نیستم. کار من درست کردن پنجره در جایی است که زمانی دیوار وجود داشت.»

Free from the constraints of the present and our assumptions of what's impossible,

جدا از محدودیت‌های زمان حال و تصورات ما از آنچه ناممکن است،

science fiction serves as a useful tool for thinking outside of the box.

داستان‌های علمی تخیلی ابزار مناسبی برای فکر کردن خارج از چارچوب هستند.

Many futurists recognize this,

بسیاری از آینده پژوهان به این باور رسیده‌اند،

and some are beginning to employ science fictions writers in their teams.

و برخی از آن‌ها نویسندگان علمی تخیلی را در تیم‌های خود استخدام کرده‌اند

Just recently, a project called iKnow proposed scenarios

اخیرا در پروژه‌ای به نام «من می‌دانم»، سناریوهایی ارائه شده‌اند

that look much like science fiction stories.

که بسیار شبیه به داستان‌های علمی تخیلی هستند.

They include the discovery of an alien civilization,

این سناریوها شامل یافتن تمدن‌های بیگانه فضایی،

development of a way for humans and animals to communicate flawlessly,

دست‌یابی به راهی برای گفتگوی بین انسان‌ها و حیوانات،

and radical life extension.

و افزایش رادیکال طول عمر می‌شوند.

So, what does the future hold?

بنابراین آینده چه چیزهایی را در بر می‌گیرد؟

Of course, we can't know for certain,

البته که نمی‌توانیم با اطمینان به این سوال پاسخ دهیم،

but science fiction shows us many possibilities.

ولی داستان‌های علمی تخیلی احتمالات بسیاری را به ما نشان می‌دهند.

Ultimately, it is our responsibility

در نهایت، این وظیفه‌ی ماست

to determine which we will work towards making a reality.

که تعیین کنیم چه کاری در راستای ساختن واقعیت انجام شود.