Four sisters in Ancient Rome - Ray Laurence

چهار خواهر در رم باستان - رى لورنس

Translator: Andrea McDonough Reviewer: Jessica Ruby

Translator: Leila Ataei Reviewer: Vida Talebian

Today, we're going to look at the world of Rome

امروز، مى‌‌خواهيم نگاهى بيندازيم به دنياى رم

through the eyes of a young girl.

از نگاه دخترى جوان.

Here she is, drawing a picture of herself

خوب او اينجا مشغول كشيدن تصويرى از خودش

in the atrium of her father's enormous house.

در اتاق ميانى خانه دراندشت پدرش.

Her name is Domitia,

نامش دوميتياست،

and she is just 5 years old.

و تنها ٥ سال دارد.

She has an older brother who is fourteen,

برادر بزرگترى دارد كه ١٤ ساله است،

Lucius Domitius Ahenobarbus,

لوسيوس دوميتيوس آهنوباربوس،

named after her dad.

هم نام پدرش است.

Girls don't get these long names that boys have.

اسم دخترها، به بلندى اسم پسرها نيست.

What is worse is that Dad insists

چيزى كه بدتر است اين ست كه پدر اصرار دارد

on calling all his daughters Domitia.

همه دخترهايش را دوميتيا بنامد.

"Domitia!"

"دوميتیا!"

His call to Domitia drawing on the column,

او دوميتیايى را كه روى ستون مشغول نقاشى كشيدن است،

Domitia III.

را دوميتیا٣ مى‌‌خواند.

She has an older sister, Domitia II, who is 7 years old.

او خواهر بزرگترى دارد كه دوميتیا٢ نام دارد و ٧ ساله است.

And then there's Domitia I, who is ten.

و بعدى دوميتیاى شماره ١ است، كه ده ساله است.

There would have been a Domitia IV,

دوميتیاى چهارمى هم بوده است،

but mom died trying to give birth to her three years ago.

ولی سه سال پيش، وقتى مامان داشت بدنيا می آوردش مُرد.

Confused?

گيج شدين؟

The Romans were too.

رومى‌‌ها نيز همينطور بودند.

They could work out ancestry through the male line

آنها مى‌‌توانستند جد و آباء را از طريق نسل مردان با

with the nice, tripartite names

اسامی زيبا و سه جزيى مثل

such as Lucius Domitius Ahenobarbus.

لوسيوس دوميتيوس آهنوباربوس، ردگيرى كند.

But they got in a real mess

اما حسابى به دردسر افتادند

over which Domitia was married to whom

سراينكه كدام دوميتیا با كى ازدواج كرده بود

and was either the great aunt

و اينكه آيا عمه بزرگ بود

or the great stepmother and so on to whom

يا اينكه مادرخوانده بزرگ و فامیل چه كسى بود

when they came to write it down.

وقتى که مى‌‌خواستند آن را بنويسند.

Domitia III is not just drawing on the pillar,

دوميتيا ٣ تنها مشغول نقاشى كشيدن روى ستون نيست،

she's also watching the action.

بلكه اين وقايع را هم تماشا مى‌‌كند.

You see, it's early,

مى‌‌دانيد، سر صبح هر روز

in the time of day when all her dad's clients and friends

زمانى است كه تمامى دوستان و مشتريان پدرش

come to see him at home to pay their respects.

به خانه نزد او مى‌‌آیند تا ابراز احترام كنند.

Lucius Popidius Secundus, a 17 year old,

لوسيوس پوپيديوس سكوندوس، ١٧ ساله،

he wants to marry Domitia II

مى‌‌خواهد با دوميتیا٢ ازدواج كند،

within the next five to seven years,

طى پنج تا هفت سال آينده،

has come as well.

وقتش كه برسد.

He seems to be wooing not his future wife,

به نظر مى‌‌رسد جاى خواستگارى كردن از همسر آينده‌‌اش،

but her dad.

از پدرش مى‌‌پرسد.

Poor Lucius, he does not know that Domitia's dad

بيچاره لوسيوس، خبر ندارد كه پدر دوميتيا

thinks he and his family are wealthy

فكر مى‌‌كند او و خانواده‌‌اش ثروتمند هستند

but still scumbags from the Subura.

اما هنوز همان بدبختهاى اهل سوبورا هستند.

Afterall, it is the part of Rome

به هرحال، همان بخشى از رم هست

full of barbers and prostitutes.

كه پر از سلمانى‌ و فاحشه‌‌هاست.

Suddenly, all the men are leaving with Dad.

ناگهان، همه مردها با پدر مى‌‌روند.

It's the second hour

ساعت دوم است

and time for him to be in court

و وقت اين است كه در دادگاه باشد

with a sturdy audience of clients

همراه با حضار تنومندى از مشترى‌‌ها

to applaud his rhetoric

تا فصاحت و بلاغت و هيس گفتن

and hiss at his opponent.

به حريفش را تحسين كنند.

The house is now quieter.

خانه حالا آرامتر است.

The men won't return for seven hours,

مردها تا هفت ساعت ديگر برنمى‌‌گردند،

not until dinner time.

تا وقت شام نیستند.

But what happens in the house for those seven hours?

اما تا آن هفت ساعت ديگر در خانه چه اتفاقاتى مى‌‌افتد؟

What do Domitia, Domitia, and Domitia do all day?

دوميتیا، دوميتیا و دوميتیا تمام روز را چه خواهند كرد؟

Not an easy question!

سوال آسانى نيست!

Everything written down by the Romans

همه چيزهايى كه توسط رومى‌‌ها ثبت شده

that we have today was written by men.

و ما امروز داريم راجع به مردها نوشته شده است.

This makes constructing the lives of women difficult.

اين ساختن زندگى زنها را مشكل مى‌‌كند.

However, we can't have a history of just Roman men,

با اين حال، ما نمى‌‌توانيم تنها تاريخى از مردان رومى داشته باشيم.

so here it goes.

پس اينطور ادامه مى‌‌یابد.

We can begin in the atrium.

مى‌‌توانيم از اتاق ميانى شروع كنيم.

There is a massive loom,

دستگاه نخ ريسى گنده‌‌اى وجود دارد،

on which Dad's latest wife is working on a new toga.

كه آخرين همسر پدر روى آن مشغول كار كردن بر ردايى جديد است.

Domitia, Domitia, and Domitia are tasked

دوميتیا، دوميتیا و دوميتیا باید

with spinning the wool

نخى بريسند

that will be used to weave this mighty garment,

كه براى بافتن جامه‌‌اى بزرگ استفاده مى‌‌شود،

30 or more feet long and elliptical in shape.

كه بيش از ٣٠ فوت طول دارد و بيضى شكل است.

Romans loved the idea

رومى‌‌ها اين ايده را كه

that their wives work wool.

زنهايشان پشم بريسند را دوست داشتند.

We know that because it's written

اين را مى‌‌دانيم چون روى سنگ قبر بسيارى از

on the gravestones of so many Roman women.

زنهاى رومى نوشته شده است.

Unlike women in Greece,

برخلاف زنان يونانى،

Roman women go out the house

زنان رومى از خانه بيرون مى‌‌روند

and move about the city.

و در شهر رفت و آمد مى‌‌كنند.

They go to the baths in the morning to avoid the men

آنها صبح‌ها به حمام مى‌‌روند تا با مردها نباشند

or to separate baths that are for women only.

يا در حمام‌هايى هستند كه مخصوص زن‌هاست.

Some do go in for the latest fad of the AD 70s:

برخى هم مثل آن چيزى كه بعد از دهه ٧٠ مد شد

nude bathing with men present.

برهنه در حضور مردها حمام مى‌‌كنند.

Where they have no place

محلى كه آنها در آن جاى ندارند

is where the men are:

جايى است كه مردان هستند:

in the Forum,

در ميادين،

in the Law Court,

محكمه‌‌ها،

or in the Senate House.

يا در مجلس سنا.

Their place in public is in the porticos

جايشان در مجامع عمومى در ايوان‌ها

with gardens,

و باغ‌هاست،

with sculpture,

همراه مجسمه‌‌ها،

and with pathways for walking in.

و معابرى كه براى قدم زدن است.

When Domitia, Domitia, and Domitia want

وقتى دوميتیا، دوميتیا، و دوميتیا مى‌‌خواهند

to leave the house to go somewhere,

خانه را به مقصد جايى ديگر

like the Portico of Livia,

مثل ايوان ليويا ترك كنند،

they must get ready.

بايد حاضر شوند.

Domitia II and Domitia III are ready,

دوميتیا٢ و دوميتیا٣ حاضرند.

but Domitia I, who is betrothed to be married

اما دوميتیا١، كه براى ازدواج كردن با فيلاتوس عزيز

in two years to darling Philatus,

در دو سال آينده نامزد شده‌است،

isn't ready.

حاضر نيست.

She's not slow, she just has more to do.

او آرام و كُند نيست، فقط بيشتر كار دارد.

Being betrothed means she wears the insignia of betrothal:

نامزد بودن يعنى او بايد نشان رسمى نامزدى را بپوشد:

engagement rings

حلقه‌‌هاى نامزدى

and all the gifts Pilatus has given her -

و همه هداياىی كه فيلاتوس به او داده است،

jewels,

جواهرات،

earrings,

گوشواره‌ها،

necklaces,

گردنبندها

and the pendants.

و مدال‌ها.

She may even wear her myrtle crown.

شايد هم حتى تاج سبزش را سر كند.

All this bling shouts,

همه اين جرينگ جرينگها فرياد كننده اين است،

"I'm getting married to that 19 year old

«من مى‌‌خواهم با آن ١٩ساله اى ازدواج كنم

who gave me all this stuff I'm wearing!"

كه همه اين چيزهايى که پوشيده‌‌ام را به من داده است!»

While as they wait, Domitia II and Domitia III play with their dolls

درحالي‌كه همانطور منتظر هستند، دوميتیا٢ و دوميتیا٣ با عروسک‌هايشان بازى مى‌‌كنند

that mirror the image of their sister

كه آيينه تصوير خواهرشان است

decked out to be married.

و براى ازدواج كردن پيراسته شده است.

One day, these dolls will be dedicated

يک روز، اين عروسک‌ها در روز ازدواجشان

to the household gods on the day of their wedding.

پيشكش الهه‌‌هاى خانگى خواهند شد.

Okay, we're ready.

بسيار خوب، ما آماده‌‌ايم.

The girls step into litters carried by some burly slaves.

دخترها قدم توى كجاوه‌‌هايى مى‌‌گذارند كه توسط برده‌‌هاى خشن حمل مى‌‌شوند.

They also have a chaperone with them

آنها همچنين يك ملازم همراهشان دارند

and will be meeting an aunt at the Porticus of Livia.

و عمه‌‌شان را در ايوان ليويا ملاقات خواهند كرد.

Carried high on the shoulders of these slaves,

همانطور كه بر شانه‌‌هاى اين برده‌‌ها حمل مى‌‌شوند

the girls look out through the curtains

دخترها از لای پرده‌‌ها بيرون را نگاه مى‌‌كنند

to see the crowded streets below them.

تا خيابان‌هاى پرجمعيت زيرشان را ببينند.

They traverse the city, pass the Coliseum,

آنها شهر را مى‌‌پيمايند، كلوسيوم را رد مى‌‌كنند

but then turn off to climb up the hill

اما بعد پياده مى‌‌شوند تا از تپه بالا روند

to the Porticus of Livia.

به مقصد ايوان ليويا.

It was built by Livia, the wife of the first emperor Augustus,

ليويا، همسر اول امپراتور آگوستوس آن را ساخته است،

on the site of the house of Vedius Pollio.

در محل خانه وديوس پوليو.

He wasn't such a great guy.

آدم خیلی خوبى نبود.

He once tried to feed a slave

يک بار سعى كرد برده‌‌اى را

to the eels in his fish pond

خوراك مارماهي‌هاى، استخر ماهى‌‌اش كند،

for simply dropping a dish.

فقط به اين خاطر كه ظرفى را انداخته بود.

Luckily, the emperor was at the dinner

خوشبختانه، امپراتور براى شام آنجا بود و

and tamed his temper.

اعصابش را آرام كرد.

The litters are placed on the ground

كجاوه‌‌ها روى زمين قرارداده‌‌ شده‌‌اند

and the girls get out

و دخترها بيرون می‌آيند

and arm in arm, two by two,

و دست در دست، دو به دو،

they ascend the steps

از پله‌‌ها بالا مى‌‌روند

into the enclosed garden with many columns.

به باغ بسته‌‌اى پر از ستونهاى بسيار مى‌‌روند.

Domitia III shot off and is drawing on a column.

دوميتیا٣ جدا مى‌‌شود و مشغول نقاشى كردن روى ستونى مى‌‌شود.

Domitia II joins her

دوميتیا٢ به او می‌پیوندد

but seeks to read the graffiti higher up on the column.

اما تلاش مى‌‌كند ديوار نويسى بالاى روى ستون را بخواند.

She spots a drawing of gladiators

نقاشى گلادياتورها را مى‌‌بيند

and tries to imagine seeing them fighting,

و سعى دارد آنها را در حال مبارزه كردن تجسم كند،

something she will never be permitted to do,

چيزى كه آنها هرگز اجازه نداشتند انجام دهند،

except from the very rear of the Coliseum.

بجز از آن پشت كلوسيوم.

From there, she will have a good view

از آنجا، او نماى خوبى از

of the 50,000 spectators

٥٠٫٠٠٠ تماشاچى را خواهد داشت

but will see little by way of blood and gore.

اما از اين راه شاهد خون و خونريزى خيلى كمى خواهد بود.

If she really wanted a decent view,

اگر واقعاً مى‌‌خواست ديد خوبى داشته باشد،

she could become a vestal virgin

مى‌‌توانست باكره پاكدامنى شود

and would sit right down the front.

و درست آن جلو بنشيند.

But a career tending the sacred flame of Vesta

اما حرفه‌‌اى كه متمايل به شعله وقف شده پاكدامنى باشد

is not to everybody's taste.

چندان باب ميل همه نيست.

Domitia I has met another ten year old

دوميتیا١، ده ساله ديگرى را ملاقات كرده

also decked out in the insignia of betrothal.

او البسه نامزدى هم به تن كرده است.

Home time.

وقت خانه رفتن است.

When they get there after the eighth hour,

وقتى بعد از ساعت هشتم به آنجا مى‌‌رسند،

something is up.

اتفاقى افتاده است

A smashed dish lies on the floor.

ظرف شكسته‌‌اى روی زمين است.

All the slaves are being gathered together in the atrium

همه برده‌‌ها با هم در اتاق ميانى جمع شده‌‌اند

and await the arrival of their master.

و انتظار ورود اربابشان را مى‌‌كشند.

Dad is going to go mad.

پدر عصبانى خواهد شد.

He will not hit his children,

بچه‌‌هايش را كتک نخواهد زد،

but like many other Romans,

اما مثل خيلى از رومي‌هاى ديگر،

he believes that slaves have to be punished.

بر اين باور است كه برده‌‌ها بايد تنبيه شوند.

The whip lies ready for his arrival.

شلاق براى ورودش آماده است.

No one knows who smashed the dish,

هيچكس نمى‌‌داند شكستن ظرف كار كيست،

but Dad will call the undertaker

اما پدر مباشر را صدا خواهد زد

to torture it out of them, if he must.

تا يكى از آنها را شكنجه كند، اگر لازم باشد.

The doorkeeper opens the front door to the house.

دربان درب جلويى خانه را باز مى‌‌كند.

A hush comes over the anxious slaves.

و سكوتى برده‌‌هاى مضطرب را فرا مى‌‌گيرد.

In walks not their master

كسى كه می‌آيد اربابشان نيست

but, instead, a pregnant teenager.

اما، درعوض، نوجوانى باردار است.

It is the master's eldest daughter, age 15,

بزرگترين دختر ارباب است، ١٥ ساله،

who is already a veteran of marriage and child birth.

كسى كه حالا در ازدواج و بچه زاييدن كهنه كار شده است.

Guess what her name is.

حدس بزنيد نامش چيست.

There is a five to ten percent chance

از پنج تا ده درصد احتمال دارد

she won't survive giving birth to her child,

كه او از بدنيا آوردن بچه‌‌اش جان سالم به در نكند،

but, for now, she has come to dinner with her family.

اما، حالا، اينجا آمده تا با خانواده‌‌اش شام بخورد.

As a teenage mother,

به عنوان يك مادر نوجوان،

she has proved that she is a successful wife

ثابت كرده است كه همسرى موفق است

by bringing children and descendants for her husband,

بخاطر بدنيا آوردن كودكان و بازماندگانى براى شوهرش،

who will carry on his name in the future.

كسانى كه نام او را در آينده ادامه خواهند داد.

The family head off to the dining room

خانواده عازم اتاق غذا خورى مى‌‌شود

and are served dinner.

و شام سرو مى‌‌شود.

It would seem Dad has had an invite to dinner elsewhere.

به نظر مى‌‌رسد كه پدر براى شام جايى ديگر دعوت داشته است.

With dinner concluded, the girls crossed the atrium

با تمام شدن شام، دخترها به ميانى مى‌‌روند

to bid farewell to their older sister

تا با خواهر بزرگترشان وداع كنند

who is carried home in a litter,

او كه با كجاوه‌‌اى به منزلش حمل مى‌‌شود،

escorted by some of Dad's bodyguards.

و تعدادی از محافظين پدر از او مراقبت مى‌‌كنند.

Returning to the house,

در بازگشت به خانه،

the girls cross the atrium.

دخترها از اتاق ميانى رد مى‌‌شوند.

The slaves, young and old,

برده‌ها، جوان و پير،

male and female,

مرد و زن،

await the return of their owner.

منتظر بازگشت اربابشان هستند.

When he returns, he may exact vengeance,

وقتى كه باز مى‌‌گردد، شايد انتقام بگيرد،

ensuring his power over the slaves

تا قدرتش را به برده‌‌هايى ثابت كند

is maintained through violence and terror,

كه در ميان ترس و خشونت نگهدارى مى‌‌شوند،

to which any slave could be subjected.

و هر برده‌‌اى مى‌‌تواند در معرض آن باشد.

But, for the girls, they head upstairs for the night,

اما، براى اين دخترها، آنها شب به طبقه بالا مى‌‌روند،

ready for bed.

تا براى خوابيدن آماده شوند.