History's "worst" nun - Theresa A. Yugar

Translator: Atefeh BahramBeygi Reviewer: Masood Mousavi

Juana Ramírez de Asbaje sat before a panel of prestigious theologians,

«خوآنا رامیرز دی آزباهه» در مقابل هیئتی از روحانیون،

jurists, and mathematicians.

فقها و ریاضیدانان با اعتبار نشسته بود.

The viceroy of New Spain had invited them to test the young woman’s knowledge

نایب‌السلطنه جدید اسپانیا آن‌ها را دعوت کرد تا دانش آن زن جوان را بسنجند.

by posing the most difficult questions they could muster.

با طرح کردن سخت‌ترین سؤالاتی که آن‌ها می‌توانستند جمع‌آوری کنند.

But Juana successfully answered every challenge,

اما «خوآنا» با موفقیت به همه سؤالات جواب داد،

from complicated equations to philosophical queries.

از معادلات پیچیده گرفته تا پرسش‌های فلسفی.

Observers would later liken the scene

شاهدان بعداً صحنه را این‌طور توصیف کردند:

to “a royal galleon fending off a few canoes.”

«او مانند یک کشتی سلطنتی بود که از خود در برابر چند قایق کوچک دفاع می‌کند»

The woman who faced this interrogation was born in the mid-17th century.

زنی که با این بازجویی مواجه شده بود در اواسط قرن ۱۷ام به دنیا آمد.

At that time, Mexico had been a Spanish colony for over a century,

در آن زمان، مکزیک برای یک قرن مستعمره‌ اسپانیا شده بود،

leading to a complex and stratified class system.

که منجر به ایجاد یک سیستم طبقاتی پیچیده و سلسله مراتبی شده بود.

Juana’s maternal grandparents were born in Spain,

اجداد مادریِ «خوآنا» اسپانیایی بودند،

making them members of Mexico’s most esteemed class.

که همین باعث شد آن‌ها در مکزیک جزو محترم‌ترین طبقه‌ی مردم باشند.

But Juana was born out of wedlock, and her father – a Spanish military captain –

اما «خوآنا» از رابطه‌ نامشروع به دنیا آمد، و پدرش - یک کاپیتان ارتش اسپانیا -

left her mother, Doña Isabel, to raise Juana and her sisters alone.

مادرش، یعنی «دونا ایزابل» را رها کرد تا «خوآنا» و خواهرانش را به‌تنهایی بزرگ کند.

Fortunately, her grandfather’s moderate means

خوشبختانه، پدربزرگ او فرد روشنفکری بود

ensured the family a comfortable existence.

و برای خانواده یک زندگی راحت را تضمین کرد.

And Doña Isabel set a strong example for her daughters,

و «دونا ایزابل» یک الگوی قوی برای دخترانش بود،

successfully managing one of her father’s two estates,

او با موفقیت یکی از دو سرزمین پدرش را مدیریت می‌کرد،

despite her illiteracy and the misogyny of the time.

حتی با وجود بی‌سوادی و تنفر از زنان که در آن زمان رایج بود.

It was perhaps this precedent that inspired Juana’s lifelong confidence.

شاید همین الگو بود که به «خوآنا» در تمامِ طول عمر اعتماد به‌ نفس و روحیه می‌داد.

At age three, she secretly followed her older sister to school.

در ۳ سالگی به‌صورت مخفیانه با خواهر بزرگ‌ترش به مدرسه می‌رفت.

When she later learned that higher education was open only to men,

وقتی بزرگ‌تر شد فهمید که تحصیلات عالیه تنها برای مردان است،

she begged her mother to let her attend in disguise.

او به مادرش التماس کرد که اجازه دهد با لباس مبدل در کلاس درس شرکت کند.

Her request denied, Juana found solace in her grandfather’s private library.

درخواستش رد شد، اما «خوآنا» آرامش را در کتابخانه‌ی شخصی پدربزرگش یافت.

By early adolescence, she’d mastered philosophical debate, Latin,

در اوایل دوره نوجوانی‌اش در مباحثه فلسفی، لاتین،

and the Aztec language Nahuatl.

و زبان «آزتک» ماهر شد.

Juana’s precocious intellect attracted attention

هوش زودهنگام «خوآنا» توجهاتِ

from the royal court in Mexico City,

هیئت سلطنتی مکزیک را به خودش جلب کرد،

and when she was sixteen,

درحالی‌که او ۱۶ ساله بود،

the viceroy and his wife took her in as their lady-in-waiting.

نایب‌السلطنه و همسرش، او را به‌عنوانِ ندیمه مخصوص ملکه انتخاب کردند.

Here, her plays and poems alternately dazzled and outraged the court.

در اینجا، نمایشنامه‌ها و اشعار او پشت سر هم، دربار را خیره و خشمگین کرد.

Her provocative poem Foolish Men

شعر فتنه‌گر او به نام «مردان احمق»

infamously criticized sexist double standards,

از استانداردهای دوگانه‌ جنسیت‌گرایی انتقاد کرد

decrying how men corrupt women while blaming them for immorality.

محکوم کرد که مردان، زنان را فریب می‌دهند، چرا زنان برای بی‌اخلاقی‌ سرزنش می‌شوند؟

Despite its controversy, her work still inspired adoration,

برخلاف اختلاف‌نظری که با او داشتند، همچنان کارش قابل‌ستایش بود.

and numerous proposals.

و خواستگارهای بی‌شماری داشت.

But Juana was more interested in knowledge than marriage.

اما «خوآنا» به دانش بیشتر علاقه‌مند بود تا ازدواج.

And in the patriarchal society of the time,

و در جامعه‌ی پدرسالارانه آن زمان،

there was only one place she could find it.

فقط یک جا برای او پیدا می‌شد.

The Church, while still under the zealous influence of the Spanish Inquisition,

کلیسا، هرچند زیر نظر افراد متعصبی بود که تحت تأثیر تفتیش عقاید مذهبی اسپانیا بودند،

would allow Juana to retain her independence and respectability

اما به «خوآنا» اجازه می‌داد تا استقلال و احترامش را حفظ کند

while remaining unmarried.

درحالی‌که هنوز مجرد مانده بود.

At age 20, she entered the Hieronymite Convent of Santa Paula

در ۲۰ سالگی به سلسله‌مراتبِ صومعه‌ی «سانتا پوالا» وارد شد

and took on her new name: Sor Juana Inés de la Cruz.

و لقب جدیدش را دریافت کرد: «سور خوآنا اینِس دلا کروز»

For years, Sor Juana was considered a prized treasure of the church.

برای سال‌ها، «سور خوآنا» تحت عنوانِ گنج با ارزش کلیسا شناخته می‌شد.

She wrote dramas, comedies, and treatises on philosophy and mathematics,

او داستان‌های درام، کمدی و رساله‌هایی در فلسفه و ریاضیات نوشت،

in addition to religious music and poetry.

علاوه بر آن‌که موسیقی و شعر مذهبی می‌نوشت.

She accrued a massive library,

او یک کتابخانه‌ی عظیم جمع‌آوری کرد،

and was visited by many prominent scholars.

و با بسیاری از دانشمندان برجسته‌، ملاقات می‌کرد.

While serving as the convent’s treasurer and archivist,

زمانی که به‌عنوان خزانه‌دار و متصدی بایگانی صومعه خدمت می‌کرد،

she also protected the livelihoods of her niece and sisters

از زندگی خواهرانش و فرزندان آن‌ها محافظت می‌کرد،

from men who tried to exploit them.

آن‌هم از مردانی که سعی در سوءاستفاده از آنها داشتند.

But her outspokenness ultimately brought her into conflict with her benefactors.

اما رُک‌گویی او، در نهایت باعثِ اختلاف با حامیانش شد.

In 1690, a bishop published Sor Juana’s private critique of a respected sermon.

در سال ۱۶۹۰، یک اسقف، نقد محرمانه‌ی او را درباره یک خطبه قابل‌ احترام منتشر کرد.

In the publication,

در آن نشریه،

he admonished Sor Juana to devote herself to prayer rather than debate.

او به «سور خوآنا» توصیه کرد که بجای مباحثه خودش را وقف دعا کند.

She replied that God would not have given women intellect

«سور خوآنا» پاسخ داد که خداوند به زنان عقل نمی‌داد

if he did not want them to use it.

اگر نمی‌خواست که از آن استفاده کنند.

The exchange caught the attention of the conservative Archbishop of Mexico.

این تبادل‌نظر، توجه اسقف اعظم محافظه‌کار مکزیک را جلب کرد.

Slowly, Sor Juana was stripped of her prestige,

به‌تدریج از اعتبار «سور خوآنا» کم شد،

forced to sell her books and give up writing.

او مجبور شد کتاب‌هایش را بفروشد و از نوشتن دست بردارد.

Furious at this censorship, but unwilling to leave the church,

او از این سانسور عقاید خشمگین بود، ولی تمایلی به ترک کلیسا هم نداشت،

she bitterly renewed her vows.

او با اوقات‌تلخی پیمان‌هایش را بازنگری کرد

In her last act of defiance, she signed them

او در آخرین اقدام اعتراضی‌، پیمان‌هایش را

“I, the worst of all,” in her own blood.

با خون خودش امضا کرد: «من، از همه بدتر هستم.»

Deprived of scholarship, Sor Juana threw herself into charity work,

وقتی «سور خوآنا» از بورس تحصیلی محروم شد، خودش را به کار خیریه مشغول کرد،

and in 1695, she died of an illness she contracted while nursing her sisters.

و درسال ۱۶۹۵ به دلیل بیماری‌ که حینِ پرستاری از خواهرانش مبتلا شد، فوت کرد.

Today, Sor Juana has been recognized as the first feminist in the Americas.

امروزه، «سور خوآنا» به‌عنوانِ اولین فمینیست در آمریکا شناخته می‌شود.

She’s the subject of countless documentaries, novels, and operas,

او موضوع مستندها، رمان‌ها و اُپراهای بی‌شماری است.

and appears on Mexico’s 200-peso banknote.

و عکسش روی اسکناس ۲۰۰ پزویی مکزیک هست.

In the words of Nobel laureate Octavio Paz:

به تعبیر برنده جایزه نوبل «اکتاویو پاز»:

“It is not enough to say that Sor Juana’s work is a product of history;

«این کافی نیست که بگوییم کارِ «سور خوآنا» محصولی از تاریخ است،

we must add that history is also a product of her work.”

ما باید اضافه کنیم که تاریخ نیز محصول کار او است.»