The myth of Gawain and the Green Knight - Dan Kwartler

Translator: swmaya salim Reviewer: Daban Q. Jaff

It was Christmas time in Camelot and King Arthur was throwing a party.

کاتی کریسمەس بوو لە کامیلۆت و پاشا ئارسەر ئاهەنگێکی سازکرد.

The entire court was invited— save the wicked sorceress Morgan le Fay—

هەموو دەست و پێوەندی پاشا بانگهێشت کرابوون جادووکەرە بەدەکە بپارێزە

and food and drink flowed freely.

مۆرگان لی فای_ و خواردن و خواردنەوەش بە بەلاش بوو.

But in the midst of the revelry, the castle doors split open.

بەڵام لە ناوەڕاستی ئاهەنگ گێڕانەکە، دەرگاکانی قەڵاکە کرانەوە و بوونە دوو بەش.

A towering knight riding an emerald steed burst into the room,

سوارچاکێکی تاوەرەکە بە سواری ئەسپێکی زمڕووتی خۆیکرد بە ژوورەکەدا،

stunning the court into silence.

دەست و پێوەندی پاشای خستە ناو بێدەنگی.

Then, in a deep bellowing voice, he proposed a game.

دواتر، بە دەنگێکی قوڵی زۆر بەرز، پێشنیاری یارییەکی کرد.

The Green Knight declared he would allow

سوارچاکی سەوز ڕایگەیاند کە ڕێگە بە

the bravest warrior present to attack him with his own axe.

ئازاترین جەنگاوەری ئامادەبوو دەدات بە تەورەکەی خۆی هێرشی بکاتە سەر.

If they could strike him down, they would win his powerful weapon.

ئەگەر بتوانن بیخەنە خوارەوە ئەوان چەکە بەهێزەکەی ئەو دەبەنەوە.

However, the knight would be allowed to return that blow

هەرچەندە، سوارچاکەکە ڕێگەی پێدەدرێت بۆ گەڕاندنەوەی ئەو لێدانە

in one year and one day.

لە ساڵێک و ڕۆژێکدا.

Arthur and his knights were baffled.

ئارسەر و سوارچاکەکانی سەریان لێ شێوابوو.

No man could survive such a strike.

هیچ کەسێک ناتوانێت لە لێدانێکی وا ڕزگاری بێت.

The Green Knight began to mock their leader’s hesitance,

سوارچاکە سەوزەکە گاڵتەی کرد بە دوودڵی سەرکردەکەیان،

and Arthur stood to defend his honor.

و ئارسەر هەڵساوە بۆ بەرگری کردن لە شەڕەفی.

But as soon as he gripped the axe, another leapt to take his place.

بەڵام هەر کە بە تووندی تەورەکەی گرت، یەکێکی تر خۆی هەڵدا تا شوێنی بگرێتەوە.

Arthur’s nephew, Sir Gawain, took the weapon instead.

برازای ئارسەر، میر گەوەین، لە جیاتی ئەو چەکەکەی وەرگرت.

And with one swift strike, he beheaded the grinning knight.

و بە یەک لێدانی خێرا، سەری سوارچاکە بە پێکەنیناوییەکەی لێکردەووە.

But the moment his skull met the ground, it began to laugh.

بەڵام ئەو ساتەی کەللەی سەری کەوتە سەر زەوی، دەستی بە پێکەنین کرد،

The Green Knight collected his head and mounted his horse.

سوارچاکە سەوزەکە سەری خۆی هەڵگرتەوە و سواری ئەسپەکەی بوو.

As he rode off, his severed head reminded Gawain of their contract

کە سواری ئەسپەکە بوو، سەرە بڕاوەکەی ڕێکەوتنەکەی بیری گەوەین هێنایەوە

and told him to seek the Green Chapel one year hence.

و پێی وت بەدوای کڵێسەی سەوز بگەڕێت لە ئێستاوە تا یەک ساڵ.

In the months that followed, Gawain tried to forget this bizarre vision.

لەو چەند مانگەی دوایدا، گەوین هەوڵیدا بۆ لەبیرکردنی ئەم دیمەنە سەیرە.

But despite the strangeness of the knight’s game,

بەڵام سەرەڕای نامۆیی لە یاری سوارچاکەکە،

he was determined to act honorably.

ئەو سوور بوو لەسەر ئەوەی بە شکۆوە هەڵس و کەوت بکات.

When the following winter approached, he set out—

کاتێک زستانی داهاتوو گەیشت، ئەو چووە دەرەوە

enduring foul weather and beastly encounters

بەرگەگرتنی کەش و هەواوی خراپ و ڕووبەڕووبوونەوەی دڕندەکان

in his quest to find the mysterious Green Chapel.

لە گەڕانەکەی بۆ دۆزینەوەی پەرستگەی سەوزی نادیار.

Finally, on Christmas Eve, he saw a shimmering castle on the horizon.

لەکۆتایدا، لە ئێوارەی پێش کریسمەس، قەڵایەکی بریسکاوەی بینی لە ئاسۆدا.

The castle’s lord and lady were thrilled to help such an honorable guest,

گەورە و خاتوونی قەڵاکە بەجۆش بوون بۆ یارمەتیدانی مێوانێکی شکۆدار،

and informed him that the Green Chapel was only a short ride away.

و پێیان وت کە پەرستگەی سەوز تەنیا کەمێک دوورە.

They implored Gawain to rest at their home until his meeting with the Green Knight.

لە گەوەین پاڕانەوە لە ماڵەکەیان پشوو بدات تاوەکو چاوپێکەوتنەکەی لەگەڵ سوارچاکی سەوز.

Thrilled at this news, Gawain happily accepted their offer.

بەم هەواڵە خڕۆشا، گەوەین بە خۆشحاڵییەوە داواکەیانی قبووڵ کرد.

However, in exchange for their hospitality,

هەرچەندە، لە بەرامبەر میوانداریەتییەکەیان،

the lord made a strange request.

گەورەکە داوایەکی سەیری کرد.

Over the next three days, he would go hunting and share his spoils every night.

لە ماوەی سێ ڕۆژی داهاتوو، دەچوو بۆ ڕاو و بەشکردنی تاڵانەکانی هەموو شەوێک.

In return, Gawain must give him whatever he’d gained during his day at the castle.

لە بەرامبەردا، گەوەین پێویستە هەرشتێکی پێ ببەخشێت کە لە ڕۆژەکە بەدەستی هێنابوو

At first, Gawain was perplexed by these strange terms.

لە قەڵاکە. لە سەرەتادا، گەوەین شڵەژاوبوو بەو دەربڕینە سەیرانە.

But the lord’s meaning became quite clear the next day,

بەڵام ڕۆژی دواتر مەبەستی گەورەکە زۆر ڕوون بوویەوە،

when his wife tried to seduce Gawain.

کاتێک ژنەکەی ویستی گەوەین فریو بدات.

To rebuff the lady’s advances without offending her honor,

بۆ ئەوەی پێشنیارەکانی خانمەکە ڕەتبکاتەوە بێ ئەوەی سوکایەتی بە شەرەفی بکات،

Gawain allowed one kiss—

گەوەین ڕێگەی بە یەک ماچ دا

which he then passed on to her husband in exchange for a slain dear.

کە دواتر تێپەڕی کرد بۆ مێردەکەی لە بەرامبەر ئاسکێکی کوژراو.

The next day, Gawain allowed two kisses, which he gave to the lord for a dead boar.

ڕۆژی دواتر، گەوەین ڕێگەی بە دوو ماچ دا، کە ئەو دای بە گەورەکە بۆ بەرازە مردووەکە.

But on the third day, the lady offered more than just three kisses.

بەڵام لە ڕۆژی سێیەم، خاتوونەکە پێشنیاری زیاتر لە سێ ماچی کرد.

She presented a magical sash that would protect Gawain

پشتێنێکی جادوویی پێشکەش کرد کە گەوەین دەپارێزێت

from the Green Knight’s blade.

لە شمشێری سوارچاکی سەوز.

Gawain accepted immediately, but that evening, when the lord returned,

گەوەین ڕاستەوخۆ قبوڵی کرد، بەڵام ئەو ئێوارەیە، کاتێک گەورەکە گەڕایەوە،

the knight offered only three kisses with no mention of his enchanted gift.

سوارچاکەکە تەنیا سێ ماچی پێشکەش کرد بەبێ هیچ ئاماژەیەک بە دیاریە دڵڕفێنەکەی.

The next morning, Gawain rode out to the Green Chapel—

بەیانی دواتر، گەوەین چوو بۆ کڵێسەی سەوز

a simple mound of earth

تەپۆڵکەیەکی سادەی زەوی

where the Green Knight ominously sharpened an axe.

لەو شوێنەی کە سوارچاکی سەوز بە ترسناکی تەورەکەی تیژکرد.

With the sash’s protection, Gawain approached stoically—

بە پاراستنی پشتێنەکە، گەوەین بە ئارامگری نزیک دەبووەوە

determined to honor his agreement.

سوورە لە ڕێزگرتن لە ڕێکەوتنەکەی.

He bowed his head for the deadly blow, and with a massive swing,

سەری نزمکردەووە بۆ لێدانە کوشندەکە، و بە جوڵەیەکی گەورە،

the Green Knight cut Gawain’s neck—

سوارچاکە سەوزەکە ملی گەوەینی بڕی

inflicting nothing more than a flesh wound.

نەبووە هۆی هیچ شتێک زیاتر لە بڕینی گۆشت.

Once more, Gawain was bewildered.

دووبارە، گەوەین سەرسوڕماو بوو.

Why hadn’t the sash protected him?

بۆچی پشتێنەکە نەیپاراست؟

And why hadn’t the knight killed him?

و بۆچی سوارچاکەکە ئەوی نەکوشت؟

Bursting into laughter, the Green Knight revealed himself to be the castle’s lord,

لە قاقای پێکەنینی دا، سوارچاکە سەوزەکە خۆی دەرخست کە گەورەی قەڵاکەیە.

and he’d been working with Morgan Le Fay

و ئەو لەگەڵ مۆرگان لی فای ئیشی دەکرد

to test the honor and bravery of Arthur’s knights.

بۆ تاقیکردنەوەی غیرەت و ئازایەتی سوارچاکەکانی ئارسەر.

He was impressed with Gawain’s behavior,

ئەو سەرسام بوو بە ڕەفتاری گەوەین،

and he’d planned to spare his neck entirely—

و پلانی دانابوو بۆ لێخۆشبوونی تەواوەتی ملی

until Gawain concealed the sash.

هەتا گەوەین مل پشتێنەکەی شاردەوە.

Filled with shame, Gawain returned to Camelot.

شەرم دایگرت، گەوەین گەڕاوە بۆ کامیلۆت.

But to his surprise, his companions absolved him of blame

بەڵام بۆ سەرسوڕمانی ئەو، هاوڕێکانی ئەویان لە تاوان دوورخستەوە

and celebrated his valor.

و ئاهەنگی نەبەردیەکەیان گێڕا.

Struggling to understand this strange journey,

هەوڵدەدات بۆ تێگەیشتن لەو گەشتە سەیرە،

it seemed to Gawain that perhaps the whole world was playing a game—

وا دیاربوو بۆ گەوەین کە لەوانەیە هەموو جیهان یاریەکی دەکرد

with rules more wild and bewildering than any man could understand.

بە یاسای زۆر دڕندەتر و سەرسوڕمێنەر لەوەی هیچ پیاوێک بتوانێت تێبگات.