Governments don't understand cyber warfare. We need hackers | Rodrigo Bijou

Çeviri: Onur Arslan Gözden geçirme: Ramazan Şen

In 2008, Burhan Hassan, age 17,

2008 yılında, 17 yaşındaki Burhan Hassan

boarded a flight from Minneapolis

Minneapolis'ten "Afrika Boynuzu" denilen

to the Horn of Africa.

bölgeye giden bir uçağa bindi.

And while Burhan was the youngest recruit,

Burhan örgüte katılan en genç kişiydi,

he was not alone.

ama yalnız değildi.

Al-Shabaab managed to recruit over two dozen young men

Al-Shabaab örgütü, ergenliğin sonlarında ve 20'li yaşların başında

in their late teens and early 20s

iki düzine genç erkeği, ağırlıklı olarak Facebook

with a heavy presence on social media platforms like Facebook.

gibi sosyal medya platformlarını kullanarak bünyesine kattı.

With the Internet and other technologies,

Internet ve diğer teknolojiler sayesinde,

they've changed our everyday lives,

gündelik yaşamımızı değiştirdiler,

but they've also changed recruitment, radicalization

fakat aynı zamanda örgütlere katılma, radikalleşme ve

and the front lines of conflict today.

çatışmaların temeli de değişti.

What about the links connecting Twitter,

Peki ya Twitter, Google ve demokrasi için

Google and protesters fighting for democracy?

eylem yapanlar arasındaki bağlantıya ne demeli?

These numbers represent Google's public DNS servers,

Bu numaralar Google'ın halka açık DNS sunucularını simgeliyor,

effectively the only digital border crossing

protestocuların dijital sınırları aşabilmek ve

protesters had and could use

birbirleri ve dünya ile iletişime geçerek

to communicate with each other, to reach the outside world

ülkelerinde olup bitene dair

and to spread viral awareness

viral bir farkındalık yaratmak

of what was happening in their own country.

için kullanabilecekleri tek yöntem.

Today, conflict is essentially borderless.

Günümüzde çatışmalar coğrafi sınırların ötesinde.

If there are bounds to conflict today,

Eğer çatışmalar sınırlara bağlı ise,

they're bound by digital, not physical geography.

bunlar tamamen dijital, coğrafi sınırlar değil.

And under all this is a vacuum of power

Bunun temelinde, devlet dışı aktörler,

where non-state actors, individuals and private organizations

bireyler ve kurumların hantal ve eskimiş askeri istihbarat servislerine göre

have the advantage over slow, outdated military and intelligence agencies.

avantaj sahibi oldukları bir güç odağı yatıyor.

And this is because, in the digital age of conflict,

Bu da, dijital çatışma çağında

there exists a feedback loop

bahsettiğim yeni teknolojilere, platformlara ve

where new technologies, platforms like the ones I mentioned,

karışıklığa yer açabilecek unsurlara, kişi ve kurumların,

and more disruptive ones,

hükümetlerden çok daha hızlı

can be adapted, learned, and deployed by individuals and organizations

bir şekilde adapte olabildiği, öğrenebildiği ve uygulayabildiği

faster than governments can react.

bir döngünün var olmasından kaynaklanıyor.

To understand the pace of our own government thinking on this,

Hükümetimizin bu konudaki hızını anlayabilmek için, sizlere

I like to turn to something aptly named

"Dünya Tehdit Değerlendirmesi" adlı

the Worldwide Threat Assessment,

çalışmadan bahsetmek istiyorum.

where every year the Director of National Intelligence in the US

Her yıl ABD Milli İstihbarat Servis Direktörü

looks at the global threat landscape,

burada açıklanan global tehditlere bakıyor

and he says, "These are the threats, these are the details,

ve şöyle diyor: "İşte tehditler ve detayları,

and this is how we rank them."

ve onları bu şekilde sıralıyoruz."

In 2007, there was absolutely no mention of cyber security.

2007'de tehditler arasında siber güvenlikten hiç bahsedilmiyor.

It took until 2011, when it came at the end,

Siber Güvenlik, Batı Afrika uyuşturucu trafiğinin yer aldığı listede

where other things, like West African drug trafficking, took precedence.

ancak 2011'de kendine yer bulabiliyor.

In 2012, it crept up, still behind things like terrorism and proliferation.

2012'de daha fazla önem kazanıyor, ancak terör ve nüfus artışının gerisinde.

In 2013, it became the top threat,

2013'te en üst sıraya yerleşiyor.

in 2014 and for the foreseeable future.

2014 ve ilerleyen gelecek için de böyle olması bekleniyor.

What things like that show us

Bu tip değerler bize

is that there is a fundamental inability today

hükümetlerin soyut ve sınırları olmayan,

on the part of governments to adapt and learn in digital conflict,

çoğunlukla takip edilemeyen dijital çatışmalara

where conflict can be immaterial, borderless, often wholly untraceable.

adapte olmak ve onları öğrenmekte yetersiz kaldıklarını gösteriyor.

And conflict isn't just online to offline, as we see with terrorist radicalization,

Çatışma, radikal terörde gördüğümüz gibi sadece çevrimiçinden çevrimdışına değil,

but it goes the other way as well.

diğer yönde de oluşabiliyor.

We all know the horrible events that unfolded in Paris this year

Hepimiz, bu yıl Paris'te meydana gelen korkunç olayları biliyoruz,

with the Charlie Hebdo terrorist attacks.

Charlie Hebdo terörist saldırılarını.

What an individual hacker or a small group of anonymous individuals did

Kimliği belirsiz olan tek bir kişi veya küçük bir hacker grubu,

was enter those social media conversations that so many of us took part in.

birçoğumuzun yer aldığı sosyal medya konuşmalarına dahil oldu.

#JeSuisCharlie.

#JeSuisCharlie başlığı ile.

On Facebook, on Twitter, on Google,

Facebook, Twitter, Google üzerinde

all sorts of places where millions of people, myself included,

milyonlarca kişi, ben de dahil,

were talking about the events

bu olaylar ile ilgili konuşuyordu

and saw images like this,

ve şöyle resimler gördüler.

the emotional, poignant image of a baby with "Je suis Charlie" on its wrist.

bileğinde "Je Suis Charlie" yazılı bir bebeğin duygusal ve dokunaklı resmi.

And this turned into a weapon.

Bu bir silaha dönüştü.

What the hackers did was weaponize this image,

Hackerlar ise bunu bir silaha dönüştürdü.

where unsuspecting victims,

Bundan şüphelenmeyen ve tıpkı

like all of us in those conversations,

bizler gibi paylaşan kurbanların,

saw this image, downloaded it

resmi kendi bilgisayarlarına indirmelerini sağladılar.

but it was embedded with malware.

Fakat resim, zararlı bir yazılım içeriyordu.

And so when you downloaded this image,

Böylece resmi indirdiğinizde,

it hacked your system.

bilgisayarınızı ele geçiriyorlardı.

It took six days to deploy a global malware campaign.

Global bir zararlı yazılım şirketinin bunu yapması 6 gün sürdü.

The divide between physical and digital domains today

Fiziksel ve dijital sınırlar arasındaki ayrım

ceases to exist,

yok oluyor,

where we have offline attacks like those in Paris

aynı Paris'teki çevrimdışı bir saldırının

appropriated for online hacks.

çevrimiçi bir atağa dönüşmesi gibi.

And it goes the other way as well, with recruitment.

Örgüt örneğindeki gibi, diğer yönlü de olabilir.

We see online radicalization of teens,

Gençlerin çevrimiçi olarak radikalleştiğini ve

who can then be deployed globally for offline terrorist attacks.

sonrasında çevrimdışı terörist saldırılarda yer aldıklarını görüyoruz.

With all of this, we see that there's a new 21st century battle brewing,

Tüm bunlar, bize 21. yüzyılda yeni bir savaşın filizlendiğini gösteriyor.

and governments don't necessarily take a part.

Bu savaşta hükümetler yer almıyor.

So in another case, Anonymous vs. Los Zetas.

Başka bir vaka ise, Anonymous ile Los Zetas arasında.

In early September 2011 in Mexico,

Meksika'da, 2011 Eylül ayının başlarında

Los Zetas, one of the most powerful drug cartels,

en güçlü uyuşturucu kartellerinden biri olan Los Zetas,

hung two bloggers with a sign that said,

iki blog yazarını şu yazının önünde idam etti:

"This is what will happen to all Internet busybodies."

"Internette işgüzarlık edenlerin başına gelecek olan budur."

A week later, they beheaded a young girl.

Bir hafta sonra, genç bir kızın

They severed her head, put it on top of her computer

kafasını kesip, benzer bir not ile

bilgisayarının önüne koydular.

with a similar note.

And taking the digital counteroffensive

Hükümet karşı bir saldırı yapamadı,

because governments couldn't even understand what was going on or act,

çünkü ne olduğuna veya ne yapması gerektiğine dair fikri yoktu.

Anonymous, a group we might not associate as the most positive force in the world,

Pozitif bir güç olarak adlandırmanın tam doğru olmayacağı Anonymous adlı grup

took action,

eyleme geçti.

not in cyber attacks, but threatening information to be free.

Siber saldırıyla değil, bilginin özgür olması gerektiğine dair tehdit ile.

On social media, they said,

Sosyal medya yoluyla

"We will release information

"Hakimler ve milletvekillerinin

that ties prosecutors and governors to corrupt drug deals with the cartel."

uyuşturucu karteli ile bağlantılarını gösteren belgeleri açıklayacağız."

And escalating that conflict,

Bunun üzerine, Los Zetas ise

Los Zetas said, "We will kill 10 people for every bit of information you release."

"Yayınladığınız bilgilerin her biti için 10 kişiyi öldüreceğiz." açıklaması yaptı.

And so it ended there because it would become too gruesome to continue.

Böylece çatışma son buldu çünkü devamı dehşet verici olabilirdi.

But what was powerful about this

Fakat burada dikkat çeken şey,

was that anonymous individuals,

anonim bireylerin,

not federal policia, not military, not politicians,

ne federal polis, ne ordu, ne de politikacı olmayan kişilerin,

could strike fear deep into the heart

dünyanın en güçlü ve vahşi örgütlerinden birinin

of one of the most powerful, violent organizations in the world.

kalbine korku salabilmiş olmasıdır.

And so we live in an era

Bizler, çatışmaların geçmişini,

that lacks the clarity of the past in conflict,

uğruna savaştığımız kişileri, saldırıların arkasındaki etkenleri,

in who we're fighting, in the motivations behind attacks,

kullanılan araç ve teknikleri

in the tools and techniques used,

ve ne kadar hızlı geliştiklerini

and how quickly they evolve.

bilmediğimiz bir dönemde yaşıyoruz.

And the question still remains:

Ve soru hâlâ geçerli:

what can individuals, organizations and governments do?

Bireyler, kurumlar ve hükümetler ne yapabilir?

For answers to these questions, it starts with individuals,

Bu soruların cevabı, bireylerden başlıyor

and I think peer-to-peer security is the answer.

ve bence cevap bireyler arası güvenlikten geçiyor.

Those people in relationships that bought over teens online,

Internet üzerinden kandırılan gençler ile ilişki içerisinde olan kişiler,

we can do that with peer-to-peer security.

bireyler arası güvenliği kullanabilir.

Individuals have more power than ever before

Bireyler, ulusal ve uluslararası güvenlik üzerinde

to affect national and international security.

eskiye göre çok daha fazla güce sahipler.

And we can create those positive peer-to-peer relationships

Bu pozitif bireysel ilişkileri kullanarak

on and offline,

çevrimiçi ve çevrimdışı,

we can support and educate the next generation of hackers, like myself,

benim gibi yeni nesil hackerlara "Ya bir suçlu olursun ya da

instead of saying, "You can either be a criminal or join the NSA."

NSA'de çalışırsın." demek yerine onları destekleyip eğitebiliriz.

That matters today.

Bugün önemli olan budur.

And it's not just individuals -- it's organizations, corporations even.

Sadece bireyler değil, kurumlar hatta büyük şirketler bile önemli.

They have an advantage to act across more borders,

Onların hükümetlerden daha etkin ve hızlı bir şekilde

more effectively and more rapidly than governments can,

sınırları aşma imkanları var

and there's a set of real incentives there.

ve bunu yapmak için güçlü bir teşvik mevcut.

It's profitable and valuable

Dijital çağda güvenilir bir imaj

to be seen as trustworthy in the digital age,

sahibi olmak kârlı ve değerli bir şey

and will only be more so in future generations to come.

ve gelecek nesiller için daha da değerli olacak.

But we still can't ignore government,

Yine de hükümetleri gözardı edemeyiz.

because that's who we turn to for collective action

Çünkü toplu bir harekette güvende olmak için

to keep us safe and secure.

başvuracağımız yer orası.

But we see where that's gotten us so far,

Tabii bunun bizi şimdiye kadar getirdiği nokta belli,

where there's an inability to adapt and learn in digital conflict,

dijital çatışmaya adapte olmak ve öğrenmek konusunda yetersiz kalınan,

where at the highest levels of leadership,

üst seviyede liderliğin eksik olduğu,

the Director of the CIA, Secretary of Defense,

CIA Direktörünün, Savunma Bakanının

they say, "Cyber Pearl Harbor will happen." "Cyber 9/11 is imminent."

"Siber Pearl Harbor saldırısı olacak." "Siber 9/11 çok yakın." dediği bir yerdeyiz.

But this only makes us more fearful, not more secure.

Fakat bu daha çok korkmamızı sağlıyor, daha güvenli olmayı değil.

By banning encryption in favor of mass surveillance and mass hacking,

Kitlesel izleme ve siber saldırı için şifrelemeyi yasaklamak gibi.

sure, GCHQ and the NSA can spy on you.

Evet, GCHQ ve NSA sizi dinleyebilir.

But that doesn't mean that they're the only ones that can.

Fakat bu başkalarının da yapamayacağı anlamına gelmiyor.

Capabilities are cheap, even free.

Yapılabilecekler ucuz, hatta ücretsiz.

Technical ability is rising around the world,

Teknik yetenekler dünya çapında gelişiyor

and individuals and small groups have the advantage.

ve bireyler ve küçük grupların kendi avantajları var.

So today it might just be the NSA and GCHQ,

Yani, bugün NSA ve GCHQ olabilir,

but who's to say that the Chinese can't find that backdoor?

kim Çin'in bu arka kapıyı bulamayacağını söyleyebilir?

Or in another generation, some kid in his basement in Estonia?

Veya farklı bir gelecekte, bodrum katında bir Estonyalı çocuğun?

And so I would say that it's not what governments can do,

Bu yüzden diyeceğim şudur ki, bu devletlerin yapabileceği değil

it's that they can't.

yapamayacakları bir şeydir.

Governments today need to give up power and control

Bugünkü devletler bizlerin daha güvenli olabilmesi için

in order to help make us more secure.

güç ve kontrolden vazgeçmek zorundadır.

Giving up mass surveillance and hacking and instead fixing those backdoors

Kitlesel izleme ve siber saldırılar yerine bu arka kapıları tamir etmek,

means that, yeah, they can't spy on us,

bizi izleyemeyecekleri anlamına gelir,

but neither can the Chinese

ama aynı zamanda Çin

or that hacker in Estonia a generation from now.

veya Estonyalı çocuk da bizi izleyemeyecek.

And government support for technologies like Tor and Bitcoin

Tor ve Bitcoin gibi teknolojilere yönelik devlet desteği

mean giving up control,

kontrolden vazgeçmek demek,

but it means that developers, translators, anybody with an Internet connection,

fakat aynı zamanda yazılımcı, çevirmen, internet bağlantısı olan herhangi birinin,

in countries like Cuba, Iran and China, can sell their skills, their products,

Küba, İran ve Çin gibi ülkelerden kendi ürünlerini, yeteneklerini global piyasaya

in the global marketplace,

sunabilmeleri demektir.

but more importantly sell their ideas,

Daha da önemlisi, fikirlerini satmaları

show us what's happening in their own countries.

bizlere o ülkelerde neler yaşandığını gösterecektir.

And so it should be not fearful,

Bu insanları korkutmamalı,

it should be inspiring to the same governments

tam tersine son yüzyılda

that fought for civil rights, free speech and democracy

sivil haklar, özgür düşünce ve demokrasi uğruna savaşan

in the great wars of the last century,

diğer ülkelere ilham vermeli.

that today, for the first time in human history,

Bugün, insanlık tarihinde ilk kez

we have a technical opportunity

dünya çapında milyarlarca insanın

to make billions of people safer around the world

hiç olmadığı kadar güvende olabilmesi için,

that we've never had before in human history.

teknolojik bir fırsata sahibiz.

It should be inspiring.

Bu ilham verici bir şey olmalı..

(Applause)

(Alkışlar)