Economic growth has stalled. Let's fix it | Dambisa Moyo

Çeviri: Reşat Bir Gözden geçirme: Sancak Gülgen

Our ability to create and sustain economic growth

Ekonomik büyümeyi sağlama ve sürdürebilme gücümüz

is the defining challenge of our time.

çağımızın en büyük sınavı.

Of course there are other challenges --

Tabii ki başka zorluklar da var;

health care, disease burdens and pandemics,

sağlık hizmetleri, hastalıkların getirdiği yükler, salgınlar,

environmental challenges

çevre ile ilgili zorluklar

and, of course, radicalized terrorism.

ve tabii ki radikal terörizm.

However,

Yine de,

to the extent that we can actually solve the economic growth challenge,

ekonomik büyüme sorununu gerçekten çözmeyi başarmamız,

it will take us a long way

bahsettiğim sorunları çözmede

to solving the challenges that I've just elucidated.

bize çok yardımcı olacaktır.

More importantly,

Daha da önemlisi,

unless and until we solve economic growth

ekonomik büyüme meselesini halletmeden

and create sustainable, long-term economic growth,

ve sürdürülebilir, uzun dönemli ekonomik büyüme sağlamadan,

we'll be unable to address

bugün dünyaya hâkim olmaya devam eden

the seemingly intractable challenges that continue to pervade the globe today,

sağlık hizmetleri, eğitim veya ekonomik kalkınma gibi

whether it's health care, education or economic development.

görünüşte zorlu sorunlara eğilemeyeceğiz.

The fundamental question is this:

Esas soru şu:

How are we going to create economic growth

ABD ve Avrupa ülkeleri gibi

in advanced and developed economies like the United States and across Europe

gelişmiş ve sanayileşmiş ülkelerin, finansal kriz sonrası

ekonomik büyümeyi sağlamakta zorlanmaya devam ettikleri bir dönemde

at a time when they continue to struggle

to create economic growth after the financial crisis?

ekonomik büyümeyi sağlamayı nasıl başaracağız?

They continue to underperform

Bu ülkeler, düşük performans göstermeye ve ekonomik büyümenin

and to see an erosion in the three key drivers of economic growth:

şu üç önemli faktöründe bir aşınma görmeye devam ediyorlar.

capital, labor and productivity.

Sermaye, iş gücü ve verimlilik.

In particular,

Bilhassa,

these developed economies continue to see debts and deficits,

bu gelişmiş ülkeler, borç ve bütçe açığı,

the decline and erosion of both the quality and quantity of labor

iş gücünün niteliğinde ve niceliğinde düşüş ve aşınma

and they also see productivity stalling.

ve verimlilikte bir duraklama görmeye devam edecekler.

In a similar vein,

Benzer şekilde,

how are we going to create economic growth in the emerging markets,

dünya nüfusunun %90'ının yaşadığı

where 90 percent of the world's population lives

ve ortalama olarak nüfusun %70'inin 25 yaşın altında olduğu

and where, on average,

gelişmekte olan ülkelerde,

70 percent of the population is under the age of 25?

ekonomik büyümeyi nasıl sağlayacağız?

In these countries,

Bu ülkelerde,

it is essential that they grow at a minimum of seven percent a year

yoksulluğu azaltmak ve kişi başına düşen geliri

in order to put a dent in poverty

tek nesilde iki katına çıkarmak için

and to double per capita incomes in one generation.

yılda en az %7 büyüme gereklidir.

And yet today,

Yine de bugün,

the largest emerging economies --

gelişmekte olan ülkelerin en büyükleri,

countries with at least 50 million people --

yani en az 50 milyon nüfusu olan ülkeler,

continue to struggle to reach that seven percent magic mark.

o %7'lik sihirli hedefe ulaşmak için uğraşmaya devam ediyorlar.

Worse than that,

Daha da kötüsü,

countries like India, Russia, South Africa, Brazil and even China

Hindistan, Rusya, Güney Afrika, Brezilya ve hatta Çin gibi ülkeler

are falling below that seven percent number

o %7'lik rakamın altına düşüyorlar

and, in many cases, actually regressing.

ve birçok durumda geriye gidiyorlar.

Economic growth matters.

Ekonomik büyüme önemlidir.

With economic growth,

Ekonomik büyümeyle birlikte,

countries and societies enter into a virtuous cycle

ülkeler ve toplumlar yukarıya doğru hareketin, fırsatların

of upward mobility, opportunity and improved living standards.

ve gelişmiş hayat standartlarının olduğu verimli bir döngüye girerler.

Without growth, countries contract and atrophy,

Büyüme olmadan, ülkeler daralır ve körelirler.

not just in the annals of economic statistics

Sadece ekonomik istatistikler anlamında değil,

but also in the meaning of life and how lives are lived.

aynı zamanda hayatın anlamı ve nasıl yaşandığı açısından da.

Economic growth matters powerfully for the individual.

Ekonomik büyüme, birey için çok önemlidir.

If growth wanes,

Eğer büyüme azalırsa,

the risk to human progress

insani ilerleme risk altına girer,

and the risk of political and social instability rises,

ayrıca siyasi ve sosyal istikrarsızlık yükselir

and societies become dimmer, coarser and smaller.

ve toplumlar daha karanlık, kaba ve küçük hâle gelirler.

The context matters.

Şartlar önemlidir.

And countries in emerging markets

Gelişmekte olan ülkelerin,

do not need to grow at the same rates as developed countries.

gelişmiş ülkelerle aynı oranda büyümesi gerekmiyor.

Now, I know some of you in this room find this to be a risky proposition.

Şimdi, bu salonda bulunan bazılarınızın bunu riskli bir öneri olarak

göreceğini biliyorum.

There are some people here

Burada, dünyada olanlar karşısında yüz çevirip, hayal kırıklığına uğrayacak

who will turn around and be quite disillusioned

by what's happened around the world

ve bunu ekonomik büyümeye bağlayacak

and basically ascribe that to economic growth.

bazı insanlar var.

You worry about the overpopulation of the planet.

Dünyadaki nüfus fazlalığından endişeleniyorsunuz.

And looking at the UN's recent statistics and projections

BM'nin en son istatistiklerine ve tahminlerine baktığımızda,

that the world will have 11 billion people on the planet

dünya nüfusunun, 2100'de bir duraksamaya girmeden önce

before it plateaus in 2100,

11 milyar insana ulaşacağını görüyoruz.

you're concerned about what that does to natural resources --

Bu durumun doğal kaynaklara, tarım arazilerine,

arable land, potable water, energy and minerals.

içme suyuna, enerji ve minerallere neler yapacağından endişeleniyorsunuz.

You are also concerned about the degradation of the environment.

Ayrıca çevrenin bozulmasından da endişe duyuyorsunuz.

And you worry about how man,

Büyük şirketlerdeki globalistlerin

embodied in the corporate globalist,

nasıl açgözlü ve yozlaşmış

has become greedy and corrupt.

bir hâle geldiklerinden endişeleniyorsunuz.

But I'm here to tell you today that economic growth

Ama ben bugün size ekonomik büyümenin

has been the backbone of changes in living standards

dünya üzerindeki milyonlarca insanın hayat standartlarındaki değişmelerin

of millions of people around the world.

bel kemiği olduğunu söylemek için buradayım.

And more importantly,

Daha da önemlisi,

it's not just economic growth that has been driven by capitalism.

kapitalizm tarafından yönlendirilen sadece ekonomik büyüme değil.

The definition of capitalism, very simply put,

Kapitalizmin tanımı, çok basitçe söylemek gerekirse,

is that the factors of production,

ticaret ve sanayi,

such as trade and industry, capital and labor,

sermaye ve emek gibi üretim faktörlerinin

are left in the hands of the private sector and not the state.

devletin değil, özel sektörün eline bırakılmasıdır.

It's really essential here that we understand

Buradaki esas eleştirinin,

that fundamentally the critique is not for economic growth per se

sadece ekonomik büyümeye değil, kapitalizme ne olduğuyla da

but what has happened to capitalism.

ilgili olduğunu anlamamız çok önemli.

And to the extent that we need to create economic growth over the long term,

Uzun vadede ekonomik büyüme sağladığımız ölçüde,

we're going to have to pursue it with a better form of economic stance.

bu büyümeyi daha iyi bir ekonomik duruşla sürdürmemiz gerek.

Economic growth needs capitalism,

Ekonomik büyümenin kapitalizme ihtiyacı var,

but it needs it to work properly.

ama düzgün işleyen bir kapitalizme.

And as I mentioned a moment ago,

Az önce bahsettiğim gibi,

the core of the capitalist system has been defined by private actors.

kapitalist sistemin özü özel sektördekiler tarafından belirlendi.

And even this, however, is a very simplistic dichotomy.

Bu bile, basit bir dikotomi aslında.

Capitalism: good; non-capitalism: bad.

Kapitalizm iyi; kapitalist olmayan sistem kötü.

When in practical experience,

İşin pratiğine baktığımız zaman,

capitalism is much more of a spectrum.

kapitalizm çok geniş bir yelpaze.

And we have countries such as China,

Elimizde, Çin gibi

which have practiced more state capitalism,

daha çok devlet kapitalizmini benimsemiş ülkeler varken,

and we have countries like the Unites States

ABD gibi daha çok piyasa kapitalisti

which are more market capitalist.

olan ülkeler de var.

Our efforts to critique the capitalist system, however,

Kapitalist sisteme yönelik eleştirilerimizse genelde,

have tended to focus on countries like China

aslında pek de piyasa kapitalisti olmayan

that are in fact not blatantly market capitalism.

Çin gibi ülkelere odaklanıyor.

However, there is a real reason and real concern

Yine de, dikkatimizi kapitalizmin daha saf modellerine,

for us to now focus our attentions on purer forms of capitalism,

özellikle de ABD'deki hâline

yoğunlaştırmamız için gerçek bir neden ve bir endişe var.

particularly those embodied by the United States.

This is really important

Bu oldukça önemli;

because this type of capitalism

çünkü bu tarz kapitalizm,

has increasingly been afforded the critique

yozlaşmayı teşvik ettiğine ve daha da kötüsü

that it is now fostering corruption

gelir adaletsizliğini, yani azınlığın

and, worse still,

çoğunluğun üzerinden

it's increasing income inequality --

çıkar sağlamasını, arttırdığına dair

the idea that the few are benefiting at the expense of the many.

gittikçe artan eleştirilere göğüs gerebildi.

The two really critical questions that we need to address

Üzerine eğilmemiz gereken en kritik iki soru şu;

is how can we fix capitalism

kapitalizmi nasıl ekonomik büyümeyi sağlamaya

so that it can help create economic growth

ve aynı zamanda toplumsal sorunları çözmeye

but at the same time can help to address social ills.

yardım edecek şekilde düzeltebiliriz.

In order to think about that framing, we have to ask ourselves,

Bu iskeleti oluşturmak için, kendimize şunu sormalıyız;

how does capitalism work today?

kapitalizm bugün nasıl işliyor?

Very simplistically,

Çok basitçe,

capitalism is set on the basis of an individual utility maximizer --

kapitalizm bireysel fayda maksimizasyonu temeline dayanıyor.

a selfish individual who goes after what he or she wants.

Kendi isteğinin peşinden giden bencil bir bireyin.

And only after they've maximized their utility

Ve sadece, kendi faydalarını maksimize ettikten sonra

do they then decide it's important

başka toplumsal sorunlara destek vermenin de

to provide support to other social contracts.

önemli olduğuna karar veriyorlar.

Of course, in this system governments do tax,

Tabii ki bu sistemde devlet vergi topluyor ve devletin rolünün,

and they use part of their revenues to fund social programs,

sadece düzenleme değil; aynı zamanda kamusal malların belirleyicisi olmak

recognizing that government's role is not just regulation

olduğunu bilerek gelirlerinin bir kısmını

but also to be arbiter of social goods.

sosyal programları finanse etmek için kullanıyor.

But nevertheless,

Ama yine de,

this framework --

bu yapı --

this two-stage framework --

bu iki aşamalı yapı,

kapitalist sistemi nasıl geliştirebileceğimizi

is the basis from which we must now start

to think about how we can improve the capitalist model.

düşünmeye başlamamız gereken temeli oluşturuyor.

I would argue that there are two sides to this challenge.

Bu sorunun iki farklı yönü olduğunu düşünüyorum.

First of all,

İlk olarak,

we can draw on the right-wing policies

kapitalizmi nasıl geliştirebileceğimizi düşünmek için

to see what could be beneficial for us

bize ne fayda sağlayabileceklerini görmek amacıyla

to think about how we can improve capitalism.

sağcı politikalardan yararlanabiliriz.

In particular,

Özellikle,

right-leaning policies

sağcı politikalar

have tended to focus on things like conditional transfers,

şartlı nakit transferi gibi, insanlara, ekonomik büyümenin artmasına

where we pay and reward people for doing the things

yardım edeceğini düşündüğümüz şeyleri yapması karşılığında para verip

that we actually think can help enhance economic growth.

onları ödüllendirdirdiğimiz şeylere odaklanma eğilimindedir.

For example,

Örneğin;

sending children to school,

çocukları okula göndermek gibi.

parents could earn money for that,

Anne babalar bu sayede para kazanabilir.

or getting their children inoculated or immunized,

Ya da çocuklarına koruyucu aşı yaptırmak gibi,

anne babalar bunun için de ödeme alabilir.

parents could get paid for doing that.

Now, quite apart from the debate

İnsanlara, zaten yapmaları gerektiğini düşündüğümüz

on whether or not we should be paying people

şeyleri yaptıkları için para verip vermememiz

to do what we think they should do anyway,

konusundaki tartışmaları bir tarafa bırakırsak,

the fact of the matter is that pay for performance

aslında performansa dayalı ödeme,

has actually yielded some positive results

Meksika, Brezilya gibi yerlerde

in places like Mexico,

ve New York'taki

in Brazil

pilot programlarda

and also in pilot programs in New York.

gerçekten bazı olumlu sonuçlar verdi.

But there are also benefits

Ama solcu politikalarda da,

and significant changes underway on left-leaning policies.

bazı yararlı ve önemli değişiklik çalışmaları var.

Arguments that government should expand its role and responsibility

Devletin dar bir alana sıkışmamak için görev ve sorumluluklarını genişletmesi

so that it's not so narrowly defined

ve üretim faktörleri konusunda

and that government should be much more of an arbiter

daha belirleyici olması gerektiğiyle

of the factors of production

ilgili fikirler

have become commonplace with the success of China.

Çin'in başarısıyla birlikte yaygınlaştı.

But also we've started to have debates

Ama aynı zamanda, özel sektörün,

about how the role of the private sector

sadece kâr amacı güden bir yapıdan,

should move away from just being a profit motive

sosyal programların temininde daha çok rol alan bir yapıya

and really be more engaged in the delivery of social programs.

kayması gerektiğiyle ilgili tartışmalara başladık.

Things like the corporate social responsibility programs,

Kurumsal sosyal sorumluluk projeleri gibi şeyler,

albeit small in scale,

küçük ölçüde de olsa,

are moving in that right direction.

bu yönde bir ilerleme kaydediyor.

Of course, left-leaning policies have also tended to blur the lines

Tabii, solcu politikalar devlet, STK'lar ve özel sektör

between government, NGOs and private sector.

arasındaki ayrımı ortadan kaldırma eğilimindeydiler.

Two very good examples of this are the 19th-century United States,

Bunun en iyi iki örneği; ABD'de 19. yüzyılda

when the infrastructure rollout

altyapı sunumunun

was really about public-private partnerships.

kamu-özel işbirliğiyle gerçekleştirilmesidir.

More recently, of course,

Çok daha yakın zamandaysa,

the advent of the Internet has also proven to the world

İnternet'in ortaya çıkışı da dünyaya, toplumun iyileştirilmesi için

that public and private can work together for the betterment of society.

kamunun ve özel sektörün birlikte çalışabileceğini kanıtladı.

My fundamental message to you is this:

Size vermek istediğim esas mesaj şu:

We cannot continue to try and solve the world economic growth challenges

Dünyadaki ekonomik büyüme sorunlarını, dogmatik ve

by being dogmatic and being unnecessarily ideological.

gereksiz yere ideolojik davranarak çözmeye çalışmaya devam edemeyiz.

In order to create sustainable, long-term economic growth

Sürdürülebilir, uzun dönemli ekonomik büyümeyi sağlamak ve

and solve the challenges and social ills that continue to plague the world today,

bugün dünyanın başına bela olan zorlukları ve sosyal sorunları çözmek için

we're going to have to be more broad-minded

neyin işe yarayacağıyla ilgili

about what might work.

daha açık fikirli olmamız gerek.

Ultimately,

Son olarak,

we have to recognize that ideology is the enemy of growth.

ideolojinin büyümenin düşmanı olduğunu iyi anlamalıyız.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)

Bruno Giussani: I want to ask a couple of questions, Dambisa,

Bruno Giussani: Birkaç soru sormak istiyorum Dambisa.

Birinin çıkıp da son söylediğin cümleye, büyümenin de bir ideoloji,

because one could react to your last sentence

by saying growth is also an ideology,

hatta çağımızın hâkim ideolojisi olduğunu

it's possibly the dominant ideology of our times.

söyleyerek karşılık vermesi mümkün.

What do you say to those who react that way?

Böyle söyleyenlere ne diyeceksin?

DM: Well, I think that that's completely legitimate,

DM: Bence bunun söylenmesi oldukça yerinde

and I think that we're already having that discussion.

ve aslında bu tartışmayı zaten yapıyoruz.

There's a lot of work going on around happiness

Mutlulukla ve insanların başarıları ile

and other metrics being used for measuring people's success

hayat standartlarındaki iyileşmeleri ölçmek için kullanılan

diğer ölçülerle ilgili epey bir çalışma yapılıyor.

and improvements in living standards.

And so I think that we should be open

İnsanların hayat standartlarına

nelerin iyileştirme getireceği ve dünya üzerindeki yoksulluğu düşürmeye

to what could deliver improvements in people's living standards

devam etmeyi nelerin sağlayacağıyla ilgili fikirlere açık olmalıyız.

and continue to reduce poverty around the world.

BG: So you're basically pleading for rehabilitating growth,

BG: Sen temelde büyümenin iyileştirilmesini savunuyorsun,

ama bunu

but the only way for that happen

without compromising the capacity of the earth,

daha bize uzun yıllar lazım olacak olan dünyanın

to take us on a long journey,

kapasitesini riske atmadan

is for economic growth

gerçekleştirebilmenin tek yolu

somehow to decouple from the underlying use of resources.

bir şekilde ekonomik büyümeyi kaynak kullanımından ayırmak.

Do you see that happening?

Bunun olacağını düşünüyor musun?

DM: Well, I think that I'm more optimistic about human ability and ingenuity.

DW: Sanırım ben insan becerisi ve zekâsı konusunda biraz daha iyimserim.

I think if we start to constrain ourselves

Bence kendimizi bugün bildiğimiz sınırlı, kıt

using the finite, scarce and depleting resources

ve tükenen kaynakların kullanımı konusunda

that we know today,

sınırlamaya başlarsak,

we could get quite negative

dünyanın durumu hakkında

and quite concerned about the way the world is.

negatif hissedip endişelenmeye başlayabiliriz.

However, we've seen the Club of Rome,

Ama daha önce Roma Kulübü'nü gördük,

we've seen previous claims

dünyanın kaynaklarının

that the world would be running out of resources,

tükeneceğiyle ilgili iddiaları gördük.

and it's not to argue that those things are not valid.

Bu iddiaların doğru olmadığını söylemiyorum.

Fakat bence biraz yaratıcılıkla desalinasyon gibi şeyler görebiliriz.

But I think, with ingenuity we could see desalination,

I think we could reinvest in energy,

Eğer enerjiye yeniden yatırım yaparsak,

so that we can actually get better outcomes.

daha iyi sonuçlar elde edebiliriz.

And so in that sense,

Bu anlamda,

insanların neler yapabileceği konusunda çok daha iyimserim.

I'm much more optimistic about what humans can do.

BG: The thing that strikes me

BG: Büyümeyi iyileştirme

about your proposals for rehabilitating growth

ve farklı bir yol izleme konusundaki önerilerinle ilgili

and taking a different direction

beni etkileyen şey;

is that you're kind of suggesting to fix capitalism with more capitalism --

bir bakıma kapitalizmi daha fazla kapitalizmle düzeltmeyi önermen.

with putting a price tag on good behavior as incentive

Teşvik için iyi davranışı ödüllendirmek

or developing a bigger role for business in social issues.

veya iş dünyası olarak sosyal sorunların çözümünde daha geniş rol almak.

Is that what you're suggesting?

Önerdiğin şey bu mu?

DM: I'm suggesting we have to be open-minded.

DM: Ben açık fikirli olmamız gerektiğini öneriyorum.

I think it is absolutely the case

Bence, ekonomik büyümenin

that traditional models of economic growth

geleneksel modellerinin

are not working the way we would like them to.

bizim çalışmasını istediğimiz şekilde çalışmadığı çok açık.

And I think it's no accident

Bugün dünyanın

that today the largest economy in the world, the United States,

en büyük ekonomisi olan ABD'nin

has democracy,

temel siyasi tutum olarak

liberal democracy, as it's core political stance

liberal demokrasiyi, temel ekonomik tutum olarak da

and it has free market capitalism --

serbest piyasa kapitalizmini

to the extent that it is free --

-serbest olduğu ölçüde tabii-

free market capitalism as its economic stance.

benimsemiş olması tesadüf değil.

The second largest economy is China.

En büyük ikinci ekonomi ise Çin.

It has deprioritized democracy

Demokrasiye önem vermeyen

and it has state capitalism, which is a completely different model.

ve devlet kapitalizmini benimsemiş, tamamen farklı bir model.

These two countries, completely different political models

Bu iki ülke, birbirinden tamamen farklı

and completely different economic models,

siyasi ve ekonomik modellere sahipler.

and yet they have the same income inequality number

Ama yine de, Gini katsayısına göre

measured as a Gini coefficient.

aynı gelir adaletsizliği oranına sahipler.

I think those are the debates we should have,

Bence bunları tartışmalıyız,

because it's not clear at all

çünkü hangi modeli benimsememiz gerektiği

what model we should be adopting,

hiç de açık değil.

and I think there needs to be much more discourse

Neleri bilip bilmediğimiz konusunda

and much more humility about what we know and what we don't know.

daha fazla konuşmaya ve tevazu göstermeye ihtiyacımız var.

BG: One last question. The COP21 is going on in Paris.

BG: Son bir soru. İklim Zirvesi Paris'te devam ediyor.

Oradaki tüm devlet başkanlarına ve

If you could send a tweet

to all the heads of state and heads of delegations there,

heyet başkanlarına bir tweet gönderebilseydin,

what would you say?

onlara ne söylerdin?

DM: Again, I would be very much about being open-minded.

DM: Yine açık fikirli olmaktan bahsederdim.

As you're aware,

Bildiğiniz gibi;

the issues around the environmental concerns

çevreyle ilgili meseleler

have been on the agenda many times now --

şimdiye kadar çokça gündeme geldi;

in Copenhagen, '72 in Stockholm --

Kopenhag'ta, 72'de Stockholm'da.

and we keep revisiting these issues

Bu meseleleri sürekli tekrar değerlendirmemiz

partly because there is not a fundamental agreement,

biraz da temel bir mutabakat olmaması yüzünden.

in fact there's a schism

Aslında,

between what the developed countries believe and want

gelişmiş ülkelerin inandıkları ve istedikleri ile

and what emerging market countries want.

gelişmekte olan ülkelerin istedikleri arasında bir bölünme var.

Emerging market countries need to continue to create economic growth

Gelişmekte olan ülkelerin siyasi belirsizlik yaşamamak için

so that we don't have political uncertainty in the those countries.

ekonomik büyümeyi sağlamaya devam etmeye ihtiyaçları var.

Developed countries recognize

Gelişmiş ülkeler,

that they have a real, important responsibility

gerçek, ciddi bir sorumlulukları olduğunun farkına varıyorlar.

not only just to manage their CO2 emissions

Sadece, kendi karbondioksit salınımlarını ve

and some of the degradation that they're contributing to the world,

dünyayı verdikleri bazı zararları kontrol etme konusunda değil,

aynı zamanda Ar-Ge'de öncü olmakta da.

but also as trendsetters in R&D.

And so they have to come to the table as well.

Onların da elini taşın altına koyması gerekiyor.

But in essence, it cannot be a situation

Ama esas itibariyle, gelişmiş ülkeler

where we start ascribing policies to the emerging markets

arz ve talep konusunda ne yaptıklarıyla ilgili

without developed countries themselves

büyük bir adım atmadan, gelişmekte olan ülkelere

also taking quite a swipe at what they're doing

politika önermeye başladığımız

both in demand and supply in developed markets.

bir durum söz konusu olamaz.

BG: Dambisa, thank you for coming to TED. DM: Thank you very much.

BG: Dambisa TED'e geldiğin için teşekkürler.

DM: Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)