A friendly, autonomous robot that delivers your food | Ali Kashani

Çeviri: Nihal Aksakal Gözden geçirme: Miraç Şendil

Food delivery.

Yemek teslimi.

It's the thing that saves millennials from starvation.

Y kuşağını açlıktan kurtaran şey budur.

By my calculations,

Hesaplamalarıma göre

Americans order over 20 million restaurant deliveries

Amerikalılar her gün 20 milyondan fazla

every single day.

yemek siparişi veriyorlar.

Over half of these deliveries are actually within walking distance.

Bu teslimatların yarısından fazlası aslında yürüme mesafesinde.

But nine out of 10 are delivered in cars.

Ancak her 10'dan dokuzu arabalara teslim ediliyor.

So basically,

Temel olarak

we are moving a two-pound burrito

günde 20 milyon kez

in a two-ton car

iki tonluk bir kamyonda

20 million times a day.

bir kiloluk bir döner taşıyoruz.

The energy to bring you that burrito

Size döner getirecek bu enerji

is actually bringing you a two-ton metal cage

aslında size ısıtmalı koltuklara sahip iki tonluk

with heated seats.

bir metal kafes getiriyor.

Let's be honest.

Dürüst olalım.

We are addicted to our cars.

Arabalarımıza bağımlıyız.

Did you know that in America,

Amerika'da her araba için

for every car, there are four parking spots?

dört park yeri olduğunu biliyor muydunuz?

In some downtowns,

Bazı şehir merkezlerinde,

over half of the real estate is for cars.

gayrimenkulün yarısından fazlası arabalar için.

We have designed our cities around our cars,

Şehirlerimizi otomobillerimiz etrafında tasarladık

because we drive whether we're going two miles

çünkü bir mi yoksa 100 kilometre mi gideceğimize göre sürüyoruz.

or 200 miles.

Solo, or with our whole family.

Yalnız ya da tüm ailemizle.

We get into the same SUV to go buy coffee or a coffee table.

Kahve ya da sehpa satın almak için aynı araca biniyoruz.

If we could free up some of these streets and parking lots,

Sokakların ve otoparkların bazılarını boş bırakabilseydik

we could build more housing,

daha fazla konut, daha fazla sosyal alan,

more social spaces, more parks.

daha fazla park inşa edebilirdik.

But to do that,

Ancak bunu yapmak için

first, we need to rethink how we are using cars today.

bugün arabaları nasıl kullandığımızı yeniden düşünmemiz gerekiyor.

In the city of the future,

Geleceğin şehrinde, beş blok gitmek istiyorsanız

if you want to go five blocks, you summon a bike or a scooter.

bir bisiklet veya bir scooter çağırırsınız.

If you're in a rush, a passenger drone would pick you up.

Eğer aceleniz varsa bir yolcu dronu sizi alır.

And if you need food, no need to have someone drive over --

Yemeğe ihtiyacınız varsa birinin araba sürmesine gerek yok -

the food will make its way to you.

yiyecekler size gelecektir.

Let's go back to those 20 million a day restaurant deliveries.

Günde 20 milyon yemek teslimatına geri dönelim.

If we could get these deliveries off the road,

Bu teslimatları ortadan kaldırabilirsek,

we could reduce the need

sadece ABD'de

for as many as one and a half million cars just in the US.

bir buçuk milyon arabaya olan ihtiyacı azaltabiliriz.

That's twice the size of San Francisco.

San Francisco'nun iki katı büyüklüğü demek.

Now, think of the impact this could have on cities like Delhi,

Bunun Delhi ya da doğduğum yer olan Tahran gibi

or my birth city of Tehran,

araba kirliliğinin her yıl

where car pollution is killing thousands of people every year.

binlerce insanı öldürdüğü şehirler üzerindeki etkisini düşünün.

So how do we get some of these deliveries off the road?

Peki bu teslimatlardan bazılarını nasıl ortadan kaldırırız?

Well, that's the question

Son üç yıldır ekibimin

that my team and I have been obsessed with over the last three years.

ve benim takıntılı olduğumuz soru bu.

And the solution is actually one of the building blocks

Çözüm aslında geleceğin kentinin

of the city of the future.

yapı taşlarından biri.

We've been creating small, self-driving robots

Yürüme temposunda sessiz sokaklarda ve kaldırımlarda dolaşan

that navigate quiet alleys and sidewalks

ve size yiyecek ve malzeme sağlamak için

on a walking pace

güvenli bir kargoya sahip,

and have a secured cargo to deliver you food and supplies.

kendi kendine çalışan küçük robotlar oluşturuyoruz.

Now, before I tell you more about the robots,

Şimdi, size robotlar hakkında daha fazla bilgi vermeden önce,

let's do a quick thought experiment.

hızlı bir düşünce deneyi yapalım.

In your mind, picture a city with thousands of robots.

Aklınızda binlerce robotun bulunduğu bir şehir hayal edin.

Is it this one?

Bu mu?

This Hollywood dystopia is what a lot of people expect.

Bu Hollywood distopyası birçok insanın beklediği şey.

But our job is to create a friendly future that's designed for people.

Ama bizim işimiz insanlar için tasarlanan dostane bir gelecek yaratmak.

So instead of making aliens,

Bu yüzden uzaylılar yapmak yerine

we set out to create robots that are familiar.

tanıdık robotlar yaratmaya başladık.

Robots that would belong in our communities.

Topluluklarımıza ait robotlar.

But we also wanted a little surprise.

Ama biraz da sürpriz istedik.

Something unexpectedly delightful.

Beklenmedik şekilde hoş bir şey.

Think about it.

Düşünün.

You're walking down the street,

Sokakta yürüyorsunuz

and you see your very first robot.

ve ilk robotunuzu görüyorsunuz.

That's the moment when you're going to decide

Bu, sevdiğiniz veya korkacağınız bir gelecek olup olmadığına

if this is a future you love or fear.

karar vereceğiniz andır.

And with a lot of people having these dystopian ideas,

Birçok insan bu distopik fikirlere sahipken

we need to open their minds.

zihinlerini açmamız gerekiyor.

We want to surprise and delight them,

Onları şaşırtmak ve memnun etmek istiyoruz,

so that we can win them over on first impression.

böylece onları ilk izlenimde kazanabiliriz.

This is what we came up with.

Aklımıza bu geldi.

It's familiar, but it's also surprising.

Bu tanıdık, ama aynı zamanda şaşırtıcı.

It's just a shopping cart,

Bu sadece bir alışveriş sepeti

but it also looks like we crossbred WALL-E with Minions.

ama aynı zamanda WALL-E'yi Minions ile melezlemişiz gibi görünüyor.

If you live in San Francisco or Los Angeles,

San Francisco veya Los Angeles'ta yaşıyorsanız

chances are one of these has already delivered your food.

bunlardan biri yemeğinizi teslim etmiş olabilir.

As soon as we put robots out on the street,

Robotları sokağa çıkarır çıkarmaz,

we learned some really interesting problems.

gerçekten ilginç bazı problemler öğrendik.

Like, how should robots cross the road?

Robotlar karşıdan karşıya nasıl geçmeliydi?

Or how should robots interact with people with visual or mobility impairments?

Robotlar görme veya hareket bozukluğu olan kişilerle nasıl etkileşime girmeli?

We quickly realized that we need to teach our robots

Robotlarımıza insanlarla nasıl iletişim kuracaklarını

how to communicate with people.

öğretmemiz gerektiğini hızlı fark ettik.

People on the sidewalk come from every walk of life,

Kaldırımda insanlar hayatın her yürüyüşüyle geliyorlar,

so we needed to create a new language,

bu yüzden insanlar ve robotların

kind of a universal language

birbirlerini hemen anlayabilmeleri için

so people and robots can understand each other

yeni bir dil,

right off the bat.

evrensel bir dil yaratmamız gerekiyordu.

Because no one is going to be reading user manuals.

Çünkü hiç kimse kullanıcı kılavuzlarını okumaz.

We started with eyes, because eyes are universal.

Gözlerle başladık, çünkü gözler evrenseldir.

They can show where the robot is going

Robotun nereye gittiğini

veya kafasının karışıp karışmadığını gösterebilirler.

or if it's confused.

Plus, eyes make robots more human.

Ayrıca, gözler robotları daha insansı yapar.

We also used sounds.

Sesleri de kullandık.

For example, we created this running sound

Örneğin, görme engelli kişilerin

with frequent gaps

Doppler efektini kullanarak

so that people with visual impairments could locate their robots

robotlarını bulabilmeleri için sık sık boşluklarla

using the Doppler effect.

bu koşu sesini oluşturduk.

But it turned out these were not enough.

Ama bunların yeterli olmadığı ortaya çıktı.

At intersections,

Kavşaklarda arabalar

cars would cut in front of our robots.

robotlarımızın önünü keserdi.

Drivers were getting confused sometimes,

Bazen sürücülerin kafası karışıyordu,

because robots would take too long before they started crossing.

çünkü robotlar geçmeye başlamadan önce çok uzun süre geçerdi.

Even ordinary pedestrians were getting confused.

Sıradan yayaların bile kafası karışıyordu.

Sometimes, they couldn't figure out on which side to pass the robots,

Bazen, robotların hangi tarafa geçeceğini anlayamazlardı,

because robots make a lot of small adjustments to their direction

çünkü robotlar hareket ettikçe yönlerinde

çok küçük değişiklikler yaparlar.

as they move.

This actually sparked a new idea.

Bu aslında yeni bir fikre yol açtı.

What if we used movement to create a universal language?

Evrensel bir dil yaratmak için hareketi kullanırsak ne olur?

Like, at intersections,

Kavşaklarda olduğu gibi robotlar,

robots would gently move forward before they start crossing,

sürücülere sıralarının geldiğini bildirmek için

to signal to drivers that it's their turn.

geçmeye başlamadan önce hafifçe ilerleyeceklerdi.

If they see someone in a wheelchair,

Tekerlekli sandalyede birini görüyorlarsa

they yield by pointing themselves away from the sidewalk,

hareket etmeyeceklerini belirtmek için

kendilerini kaldırımdan uzağa doğru yönlendirirlerdi.

to signal that they're not going to move.

Some of you may remember this.

Bazılarınız bunu hatırlayabilir.

In 2015, Canadian researchers sent a robot hitchhiking across the US.

2015 yılında Kanadalı araştırmacılar ABD'ye otostop çeken bir robot gönderdi.

It didn't get very far.

Çok ilerleyemedi.

It turns out that robots can also use some social skills.

Robotların bazı sosyal becerileri de kullanabileceği ortaya çıktı.

Like, if they're being tampered with,

Örneğin, kurcalandıkları takdirde, Carnegie Mellon araştırmacıları

Carnegie Mellon researchers have shown that small toy robots should play dead,

küçük oyuncak robotların ölüyü oynaması gerektiğini gösterdiler,

because people feel bad when they think they broke it.

çünkü insanlar onu kırdıklarını düşününce kendilerini kötü hissediyorlar.

But delivery robots aren't toys,

Ama teslimat robotları oyuncak değil,

they're not small, they are out there in public.

küçük değiller, insanların arasındalar.

We found that with delivery robots,

Teslimat robotların kurcalanmasını

to get people to stop tampering,

durdurmak için

robotların farkındalık göstermesi gerektiğini bulduk.

robots need to show awareness.

It's kind of the opposite of playing dead.

Ölüyü oynamanın tam tersi.

In this case,

Bu durumda,

robots need to acknowledge the situation

robotların insanların uzaklaşmasını sağlamak için

to get people to step away.

durumu kabul etmesi gerekir.

Also, a word of advice.

Ayrıca, bir tavsiye.

If you are a robot and you see small kids,

Bir robotsanız ve küçük çocuklar görürseniz

run towards the closest adult.

en yakın yetişkine doğru koşun.

It turns out that some kids just love harassing robots.

Bazı çocukların robotları rahatsız etmeyi sevdiğini öğrendik.

So besides dystopia,

Distopyanın yanı sıra,

Hollywood bize işimizi yürütecek veya şirket olarak kalabileceğimiz,

Hollywood also promised us some really cool robots

that would run our errands or keep us company.

gerçekten harika robotlar vaat etti.

So far, we've really focused on food delivery,

Şimdiye kadar gıda dağıtımına odaklandık,

but in the future,

ancak gelecekte bu robotlar daha fazlasını yapabilir.

these robots can do more.

Like, they could gather excess food and bring it to shelters every night.

Fazla yiyecekleri toplayabilir ve her gece barınaklara getirebilirler.

Because in America, we waste 30 percent of our food,

Çünkü Amerika'da yemeğimizin yüzde 30'unu çöpe atarken

while 10 percent of our people experience food insecurity.

halkımızın yüzde 10'u gıda güvensizliği yaşamakta.

These robots could be part of the solution.

Bu robotlar çözümün bir parçası olabilir.

Or when we have hundreds of robots running around cities,

Ya da şehirlerin etrafında yüzlerce robot çalıştığında

we could have robots carry emergency medications at all times,

yakınlardaki birinin alerjik reaksiyonu

veya astım atağı olması durumunda,

just in case someone nearby has an allergic reaction

robotların her zaman acil ilaçları taşımasını sağlayabiliriz.

or an asthma attack.

These robots could be on-site within a minute or two,

Bu robotlar bir veya iki dakika içinde istenilen yerde

ve herkesten daha hızlı olabilir.

faster than anyone else.

And during pandemics,

Salgın hastalıklar sırasında robotlar,

robots can be a key part of our infrastructure.

altyapımızın önemli bir parçası olabilir.

They can ensure

Acil durumlarda bile

that we can provide our communities with the essential needs

toplumlarımızın temel ihtiyaçlarını

karşılayabilmemizi sağlayabilirler.

even during emergencies.

Let me leave you with one last thought.

Sizi son bir düşünce ile bırakayım.

Today, objects can't get from A to B without human help,

Bugün, nesneler insan yardımı olmadan A'dan B'ye ulaşamıyor,

because our three-dimensional world is quite complex.

çünkü üç boyutlu dünyamız oldukça karmaşık.

But new sensors and AI can change that.

Ancak yeni sensörler ve yapay zeka bunu değiştirebilir.

In a way, technology is like a baby

Bir bakıma, teknoloji, nesneleri tanımayı

that has just learned to recognize objects and understand words,

ve kelimeleri anlamayı öğrenen

and maybe even hold a basic conversation,

ve belki de temel bir konuşma yapan bir bebek gibidir,

but it hasn't learned to walk yet.

ancak henüz yürümeyi öğrenmemiştir.

Now, we are teaching technology

Şimdi teknolojiye üç boyutlu dünyada

how to navigate the three-dimensional world

yardımımız olmadan

without our help.

yol almayı öğretiyoruz.

We are entering this new era

Yeni nesnelerin kalkacağı

where insentient objects are going to get up and move freely.

ve serbestçe hareket edeceği bu yeni döneme giriyoruz.

And when they do,

Yaptıklarında, uzaylılara benzemediklerinden emin olmalıyız.

we've got to make sure they don't look like aliens.

My vision for the future is that when things come to life,

Gelecek için vizyonum, işler gerçekleştiğinde

bunu sevinçle yapıyor olmalarıdır.

they do so with joy.

You know, less like the movie "Terminator"

Bilirsiniz, daha az "Terminatör" filmi

ve daha çok "Oyuncak Hikayesi" gibi.

and more like "Toy Story."

Thank you.

Teşekkür ederim.