Ash Beckham: When to take a stand -- and when to let it go

Çeviri: Nisa Bilge Gözden geçirme: Sancak Gülgen

This summer I was back in Ohio for a family wedding,

Bu yaz Ohio'ya bir aile düğünü için döndüm

and when I was there,

ve ben oradayken,

there was a meet and greet with Anna and Elsa from "Frozen."

Frozen'daki Anna ve Elsa ile tanıştım.

Not the Anna and Elsa from "Frozen,"

Ama Frozen'daki Anna ve Elsa değildi.

as this was not a Disney-sanctioned event.

Sonuçta bu bir Disney etkinliği değildi.

These two entrepreneurs had a business of running princess parties.

Bu iki girişimci prenses partileri yürüten bir işletmeye sahiptiler.

Your kid is turning five?

Çocuğun 5 yaşına mı giriyor?

They'll come sing some songs, sprinkle some fairy dust, it's great.

Onlar gelip bazı şarkılar söyleyecekler,

biraz peri tozu serpiştirecekler, bu harika.

And they were not about to miss out on the opportunity

Fırsatı kaçırmak üzere değillerdi.

that was the phenomenon and that was "Frozen."

Bu bir doğa olayı değildi. Bu ''Frozen''dı.

So they get hired by a local toy store,

Bu yüzden bir oyuncak mağazası tarafından kiralandılar,

kids come in on a Saturday morning,

çocuklar cumartesi sabahları gelirler,

buy some Disney swag, get their picture taken with the princesses,

bazı Disney eşyaları alırlar, prenseslerle fotoğraflarını çektirirler,

call it a day.

bugünlük bu kadar.

It's like Santa Claus without the seasonal restrictions.

Bu sanki mevsimsel kısıtlamaları olmayan Noel Baba gibi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And my three-and-a-half-year-old niece Samantha was in the thick of it.

3,5 yaşındaki yeğenim Samantha kendini kaptırdı.

She could care less that these two women were signing posters and coloring books

Telif haklarından kaçınmak için Karlar Kraliçesi ve tek N ile Prenses Ana olsalardı,

as Snow Queen and Princess Ana with one N to avoid copyright lawsuits.

bu iki kadının poster imzalamasını ve kitap boyamasını daha az önemseyebilirdi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

According to my niece and the 200-plus kids in the parking lot that day,

O gün orada olan 200'den fazla çocuk ve yeğenime göre,

this was the Anna and Elsa from "Frozen."

bu Frozen'daki Anna ve Elsa'ydı.

It is a blazing hot Saturday morning in August in Ohio.

Ağustos ayında Ohio'da yakıcı sıcak bir yaz günüydü.

We get there at 10 o'clock, the scheduled start time,

Planlanan saate göre 10'da oradaydık

and we are handed number 59.

ve bize verilen numara 59'du.

By 11 o'clock they had called numbers 21 through 25;

Saat 11'e kadar 21'den 25'e kadar olan numaraları çağırdılar.

this was going to be a while,

Bu biraz sürecekti,

and there is no amount of free face painting or temporary tattoos

ve hiç bedava yüz boyama ya da geçici dövme yoktu

that could prevent the meltdowns that were occurring outside of the store.

ki mağazanın dışında oluşan erimeyi engelleyebilsin.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So, by 12:30 we get called:

12:30'a kadar çağırıldık.

"56 to 63, please."

''56'dan 63'e, lütfen.''

And as we walk in, it is a scene I can only describe you

Biz içeriye yürürken, size tarif edebileceğim tek sahne

as saying it looked like Norway threw up.

Norveç'in kusmuş gibi göründüğüydü.

(Laughter)

(Kahkahalar)

There were cardboard cut-out snowflakes covering the floor,

Yeri kaplayan kartondan kesilmiş kar taneleri,

glitter on every flat surface, and icicles all over the walls.

bütün düz yüzeylerde parıltılar ve bütün duvarlarda buz saçakları vardı.

And as we stood in line

Sırada dururken

in an attempt to give my niece a better vantage point

58 numaranın sırtını görmek yerine

than the backside of the mother of number 58,

daha iyi bir görüş açısına sahip olması için çabaladım.

I put her up on my shoulders,

Onu omuzlarıma aldım.

and she was instantly riveted by the sight of the princesses.

Ve prensesleri görüşüyle anında büyülendi.

And as we moved forward, her excitement only grew,

Yaklaştıkça heyecanı sadece büyüdü

and as we finally got to the front of the line,

ve sonunda sıranın önüne geldiğimizde

and number 58 unfurled her poster to be signed by the princesses,

58 numara posterinin prensesler tarafından imzalanması için açılışı yaptı.

I could literally feel the excitement running through her body.

Vücudundaki heyecanı tam olarak hissedebiliyordum.

And let's be honest, at that point, I was pretty excited too.

Dürüst olmak gerekirse, o noktada ben de biraz heyecanlıydım.

(Laughter)

(Kahkahalar)

I mean, the Scandinavian decadence was mesmerizing.

İskandinavya'nın çöküşü büyüleyiciydi demek istiyorum.

(Laughter)

(Kahkahalar)

So we get to the front of the line,

Sıranın önüne geldik

and the haggard clerk turns to my niece and says,

ve yorgun görevli gözlerini yeğenime çevirdi ve

"Hi, honey. You're next!

"Merhaba, tatlım. Sıradaki sensin!" dedi.

Do you want to get down, or you're going to stay

Aşağı inmek mi,

on your dad's shoulders for the picture?'

fotoğraf için babanın omuzlarında kalmak mı istersin?

(Laughter)

(Kahkahalar)

And I was, for a lack of a better word, frozen.

Ben, daha iyi bir kelime bulamıyorum, donakaldım.

(Laughter)

(Kahkahalar)

It's amazing that in an unexpected instant we are faced with the question,

Yüzleştiğimiz beklenmedik ani soru şaşırtıcıydı,

who am I?

ben kimdim?

Am I an aunt? Or am I an advocate?

Teyze mi? Yoksa savunucu mu?

Millions of people have seen my video about how to have a hard conversation,

Milyonlarca insan nasıl sert bir korumam olduğu hakkındaki videomu izlemişti.

and there one was, right in front of me.

ve işte bir tanesi, gözümün önünde.

At the same time,

Aynı zamanda,

there's nothing more important to me than the kids in my life,

hayatımda çocuklardan daha önemli hiçbir şey yok,

so I found myself in a situation that we so often find ourselves in,

bu yüzden kendimi bazen kendimizi içinde bulduğumuz bir durumun içinde bulurum,

torn between two things, two impossible choices.

bölünmüş iki şey, iki imkansız seçim.

Would I be an advocate?

Savunucu mu olmalıyım?

Would I take my niece off my shoulders and turn to the clerk and explain to her

Yeğenimi omzumdan indirmeli ve görevliye aslında babası değil,

that I was in fact her aunt, not her father,

teyzesi olduğumu,

and that she should be more careful

daha dikkatli olması gerektiğini,

and not to jump to gender conclusions based on haircuts and shoulder rides --

saç kesimlerine ve omuzda taşımaya göre

cinsiyete balıklama atlamaması gerektiğini mi açıklamalıyım?--

(Laughter) --

(Kahkahalar)

and while doing that,

ve bunu yaparken,

miss out on what was, to this point, the greatest moment of my niece's life.

yeğenimin hayatındaki en harika anı mı kaçırmalıyım?

Or would I be an aunt?

Ya da teyze mi olmalıyım?

Would I brush off that comment, take a million pictures,

Bu yorumu dikkate almamalı, milyonlarca fotoğraf çekmeli,

and not be distracted for an instant from the pure joy of that moment,

ve o anın doğal eğlencesinden bir anlık için dikkatimi dağıtmamalı mıyım,

and by doing that,

ve bunu yaparken

walk out with the shame that comes up for not standing up for myself,

kendim olmak için ayağa kalkmamamın ortaya çıkmasının utancıyla yürürüm,

especially in front of my niece.

özellikle yeğenimin önünde.

Who was I?

Ben kimdim?

Which one was more important? Which role was more worth it?

Hangisi daha önemliydi? Hangi role daha çok değerdi?

Was I an aunt? Or was I an advocate?

Teyze miydim? Yoksa savunucu muydım?

And I had a split second to decide.

Karar vermek için ikiye bölündüm.

We are taught right now

Şimdi öğretiliyoruz

that we are living in a world of constant and increasing polarity.

ki biz sabit ve artan bir kutuplaşmanın olduğu bir dünyada yaşıyoruz.

It's so black and white, so us and them, so right and wrong.

Çok beyaz ve siyah, ve bize ve onlara, çok doğru ve çok yanlış.

There is no middle, there is no gray, just polarity.

Ortası yok. Gri yok, sadece kutuplaşma.

Polarity is a state in which two ideas or opinions

Kutuplaşma iki fikir ya da düşüncenin birbirine tamamen

are completely opposite from each other;

karşı olma durumudur,

a diametrical opposition.

zıt bir karşıtlık durumu.

Which side are you on?

Hangi taraftasın?

Are you unequivocally and without question antiwar, pro-choice, anti-death penalty,

Siz şüphesiz ve sorgusuz sualsiz, savaş

karşıtlığının, kürtaj konusundaki tercihin, ölüm cezası karşıtlığının,

pro-gun regulation, proponent of open borders and pro-union?

silah düzenleme yanlılığının,açık sınırların ve birlik olmanın yanlısı mısınız?

Or, are you absolutely and uncompromisingly

Ya da siz kesinlikle ve taviz vermeksizin

pro-war, pro-life, pro-death penalty,

savaş, ölüm cezası taraftarı, kürtaj karşıtı,

a believer that the Second Amendment is absolute,

2.yasa değişikliliğinin kesinliğine inanan,

anti-immigrant and pro-business?

göçmen karşıtı ve iş yanlısı mısınız?

It's all or none, you're with us or against us.

Hepsi ya da hiçbiri, bizimle birliktesiniz ya da karşısınız.

That is polarity.

Bu kutuplaşmadır.

The problem with polarity and absolutes is that

Kutuplaşma ve mutlaklıkla ilgili problem şu ki,

it eliminates the individuality of our human experience

bizim insanlık deneyimlerimizin benliğini eliyor

and that makes it contradictory to our human nature.

ve bizim insan doğamızı çelişkili yapıyor.

But if we are pulled in these two directions,

Ama eğer biz iki farklı yöne çekildiysek,

but it's not really where we exist --

ama aslında bizim gerçekten var olduğumuz yer değil.

polarity is not our actual reality --

kutuplaşma bizim asıl gerçekliğimiz değil.

where do we go from there?

Oradan nasıl gideriz?

What's at the other end of that spectrum?

Spektrumun diğer ucunda ne var?

I don't think it's an unattainable, harmonious utopia,

Bunun ulaşılamaz, uyumlu bir ütopya olduğunu düşünmüyorum.

I think the opposite of polarity is duality.

Kutuplaşmanın zıttının ikilik olduğunu düşünüyorum.

Duality is a state of having two parts,

İkilik iki kısıma sahip olma durumudur

but not in diametrical opposition,

ama zıt karşıtlık değil,

in simultaneous existence.

aynı zamanda var olmak.

Don't think it's possible?

Bunun mümkün olacağını düşünmüyor musunuz?

Here are the people I know:

İşte benim bildiğim insanlar:

I know Catholics who are pro-choice, and feminists who wear hijabs,

Baş örtüsü takıp kürtaj yanlısı, feminist olan Katolikler,

and veterans who are antiwar,

savaş karşıtı olan kıdemli askerler

and NRA members who think I should be able to get married.

ve benim evlenebilmem gerektiğini düşünen NRA üyeleri tanıyorum.

Those are the people I know, those are my friends and family,

Onlar tanıdığım insanlar, onlar benim arkadaşlarım ve ailem

that is the majority of our society, that is you, that is me.

Bu bizim topluluğumuzun çoğunluğu, bu sizsiniz, bu benim.

(Applause)

(Alkışlar)

Duality is the ability to hold both things.

İkilik iki şeyi bir arada tutma kabiliyetidir.

But the question is: Can we own our duality?

Ama soru şu ki? Kendi ikiliğimize sahip olabilir miyiz?

Can we have the courage to hold both things?

İki şeyi tutma cesaretine sahip olabilir miyiz?

I work at a restaurant in town,

Kasabada bir restoranda çalışıyorum.

I became really good friends with the busser.

Garsonla çok iyi arkadaş haline geldim.

I was a server and we had a great relationship,

Ben hizmetçiydim ve çok iyi bir ilişkimiz vardı,

we had a really great time together.

beraber çok güzel vakit geçiriyorduk.

Her Spanish was great

İspanyolcası harikaydı

because she was from Mexico.

çünkü o Meksikalı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

That line actually went the other way.

Bu hat aslında başka bir yola gitti.

Her English was limited, but significantly better than my Spanish.

İngilizcesi kısıtlıydı ama İspanyolcası benimkinden çok daha iyiydi.

But we were united by our similarities,

Ama biz benzerliklerimizle birleştik,

not separated by our differences.

farklılıklarımızla ayrılmadık.

And we were close, even though we came from very different worlds.

Ve biz farklı dünyalardan gelmemize rağmen yakındık.

She was from Mexico,

O Meksika'dan geliyordu,

she left her family behind so she could come here

Buraya gelebilmek ve eve döndüğünde daha iyi bir hayat sağlayabilmek

and afford them a better life back home.

için ailesini arkada bıraktı.

She was a devout conservative Catholic,

O dindar, muhafazakar bir Katolikti,

a believer in traditional family values,

geleneksel aile değerlerine,

stereotypical roles of men and women,

basmakalıp kadın ve erkek rollerine inanan biriydi.

and I was, well, me.

Ve ben bendim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

But the things that bonded us were when she asked about my girlfriend,

Kız arkadaşım hakkında soru sorduğunda ya da ailesinin fotoğraflarını

or she shared pictures that she had from her family back home.

paylaştığında aramızdaki bağ oluştu.

Those were the things that brought us together.

Bunlar bizi bir arada tutan şeylerdi

So one day, we were in the back,

Bir gün, biz arkadaydık,

scarfing down food as quickly as we could, gathered around a small table,

during a very rare lull,

yemeğimizi olabildiğince çabuk yemeye çalışıyorduk, küçük bir masanın

etrafında toplanmıştık,

and a new guy from the kitchen came over --

nadir bir sessizlik sırasında,

mutfaktan kuzeni olan yeni

who happened to be her cousin --

bir adam geldi

and sat down with all the bravado and machismo

ve bütün kabadayılığı ve maçoluğuyla oturdu

that his 20-year-old body could hold.

ki 20 yaşındaki bedeni tutulabildi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And he said to her, [in Spanish] "Does Ash have a boyfriend?"

Ve ona İspanyolca olarak sordu: ''Ash'in erkek arkadaşı var mı?''

And she said, [in Spanish] "No, she has a girlfriend."

Ve o da ''Hayır, kız arkadaşı var.'' dedi.

And he said, [in Spanish] "A girlfriend?!?"

Adam ''Kız arkadaş mı?!?'' dedi.

And she set down her fork, and locked eyes with him,

Çatalını indirdi ve onun gözünün içine baktı

and said, [in Spanish] "Yes, a girlfriend. That is all."

ve '' Evet, kız arkadaş. Hepsi bu.'' dedi.

And his smug smile quickly dropped to one of maternal respect,

Onun şımarık gülümsemesi birden anne saygısına dönüştü,

grabbed his plate, walked off, went back to work.

tabağını kaptı, uzaklaştı, işine döndü.

O benimle hiç göz teması kurmadı.

Aynı şeyi yaparak gitti.

She never made eye contact with me.

She left, did the same thing --

10 saniyelik bir sohbetti, bu kadar kısa bir etkileşimdi.

it was a 10-second conversation, such a short interaction.

Kağıt üzerinde, onunla çok daha fazla ortak yönü vardı:

And on paper, she had so much more in common with him:

language, culture, history, family, her community was her lifeline here,

dili, kültürü, tarihi, ailesi, hayatı burada topluluğuna bağlıydı

ama vicdanı bütün bunları gölgede bırakmıştı.

but her moral compass trumped all of that.

And a little bit later, they were joking around in the kitchen in Spanish,

Kısa bir süre sonra, onlar mutfakta İspanyolca şakalaşıyorlardı ki,

hiçbir şeyin benimle ilgisi yoktu

that had nothing to do with me,

ve işte bu ikiliktir.

and that is duality.

She didn't have to choose some P.C. stance on gayness over her heritage.

Onun mirasında eşcinsellik üzerine bir duruş sergilemeyi seçmesi gerekmiyordu.

She didn't have to choose her family over our friendship.

Onun bizim dostluğumuz üzerine ailesini seçmesi gerekmiyordu.

Bu Hz.İsa ya da Ash değildi.

It wasn't Jesus or Ash.

(Kahkahalar)

(Laughter)

(Alkışlar)

(Applause)

Onun bireysel ahlakı o kadar köklüydü ki

Her individual morality was so strongly rooted

kendisinde iki şeyi bir arada tutacak cesaret vardı.

that she had the courage to hold both things.

Bizim ahlaki bütünlüğümüz sorumluluğumuz

ve biz uygun olmasa bile savunmaya hazırlıklı olmalıyız.

Our moral integrity is our responsibility

İşte bu müttefik olmanın anlamı ve eğer siz müttefik olacaksanız,

and we must be prepared to defend it even when it's not convenient.

aktif olmak zorundasınız.

That's what it means to be an ally, and if you're going to be an ally,

Sorular sorun, uygunsuz bir şey duyduğunuzda harekete geçin,

you have to be an active ally:

Ask questions, act when you hear something inappropriate,

gerçekten faaliyette bulunun.

actually engage.

I had a family friend who for years used to call my girlfriend my lover.

Really? Lover?

Yıllarca kız arkadaşımı aşkım diye çağıran bir aile dostum vardı.

So overly sexual,

Gerçekten mi? Aşkım mı?

so '70s gay porn.

Aşırı cinsel,

(Laughter)

aşırı 70'lerin eşcinsellik pornoları gibi.

But she was trying, and she asked.

(Kahkahalar)

She could have called her my friend,

Ama o denedi ve rica etti,

or my "friend," or my "special friend" --

onu arkadaşım olarak çağırabilirdi,

(Laughter) --

benim ''arkadaşım'' ya da benim ''özel arkadaşım''

or even worse, just not asked at all.

(Kahkahalar)

Believe me, we would rather have you ask.

Ya da daha kötüsü, hiç sormamak.

I would rather have her say lover, than say nothing at all.

İnanın, sormanızı tercih ederiz.

People often say to me, "Well, Ash, I don't care.

Hiçbir şey dememesindense aşkım demesini tercih ederim.

I don't see race or religion or sexuality.

Bazen insanlar bana şöyle diyorlar: ''Ash, umrumda değil.

It doesn't matter to me. I don't see it."

Irk, din ya da cinsiyet görmüyorum.

But I think the opposite of homophobia and racism and xenophobia is not love,

Benim için fark etmez. Ben bunu görmüyorum.''

it's apathy.

Ama ben homofobinin, ırkçılığın, yabancı

If you don't see my gayness, then you don't see me.

düşmanlığının tersinin sevgi olduğunu düşünmüyorum.

Bu ilgisizlik.

If it doesn't matter to you who I sleep with,

Eğer benim eşcinselliğimi görmüyorsanız, o zaman beni de görmeyin.

then you cannot imagine what it feels like

Eğer kimle yattığım sizi ilgilendirmiyorsa,

when I walk down the street late at night holding her hand,

o zaman gece yarısı yolda onun elini tutarak yürüdüğümde,

and approach a group of people and have to make the decision

ne hissettirdiğini hayal edemezsiniz.

if I should hang on to it or if I should I drop it

bir grup insan yaklaşır ve karar vermek zorundayım,

when all I want to do is squeeze it tighter.

buna tutunmalı mıyım ya da bırakmalı mıyım?

And the small victory I feel

O zaman tek istediğim daha sıkı sarmak.

when I make it by and don't have to let go.

Bunu yaptığımda, gitmesine izin vermediğimde,

And the incredible cowardice and disappointment I feel when I drop it.

kazandığımı hissettiğim küçük zafer.

If you do not see that struggle

Ve bıraktığımda hissettiğim inanılmaz korkaklık ve umutsuzluk.

that is unique to my human experience because I am gay, then you don't see me.

Eğer siz bu çabayı görmüyorsanız,

If you are going to be an ally, I need you to see me.

bu eşcinsel olduğum için benim insan deneyimlerime özgüdür, o zaman beni görmeyin

As individuals, as allies, as humans,

Eğer siz müttefik olacaksanız, beni görmenize ihtiyacım var.

we need to be able to hold both things:

Bireysel olarak, müttefik olarak,insan olarak,

both the good and the bad,

iki şeyi bir arada tutmayı öğrenebilmeye ihtiyacımız var.

the easy and the hard.

Hem iyileri hem kötüleri,

You don't learn how to hold two things just from the fluff,

kolayları, zorları.

you learn it from the grit.

İki şeyi nasıl bir arada tutacağınızı sadece tüyden öğrenemezsiniz,

And what if duality is just the first step?

kum taşından öğrenirsiniz.

What if through compassion and empathy and human interaction

Veya ikilik sadece ilk adımsa?

we are able to learn to hold two things?

Ya şefkatle, empatiyle ve insan etkileşimiyle

And if we can hold two things, we can hold four,

iki şeyi bir arada tutmayı öğrenebilirsek?

and if we can hold four, we can hold eight,

Eğer biz iki şeyi bir arada tutabilirsek, dört şeyi de bir arada tutabiliriz.

and if we can hold eight, we can hold hundreds.

Eğer dört şeyi bir arada tutabilirsek, sekiz şeyi de bir arada tutabiliriz.

We are complex individuals,

Ve eğer sekiz şeyi bir arada tutabilirsek, yüzlerce şeyi bir arada tutabiliriz.

swirls of contradiction.

Biz karmaşık bireyleriz,

You are all holding so many things right now.

çelişkinin girdaplarıyız.

What can you do to hold just a few more?

Şu an siz hepiniz pek çok şey tutuyorsunuz.

So, back to Toledo, Ohio.

Biraz daha fazlasını tutabilmek için ne yaparsınız?

I'm at the front of the line,

Toledo, Ohio'ya geri dönelim.

niece on my shoulders, the frazzled clerk calls me Dad.

Sıranın önündeydim,

Have you ever been mistaken for the wrong gender?

yeğenim omuzlarımdaydı, yorgun görevli beni baba olarak çağırmıştı.

Not even that.

Sizi hiç karşı cinsten sandılar mı?

Have you ever been called something you are not?

Bu bile değil.

Here's what it feels like for me:

Hiç olmadığınız biri olarak çağırıldınız mı?

I am instantly an internal storm of contrasting emotions.

İşte benim için ne hissetirdiği:

I break out into a sweat that is a combination of rage and humiliation,

Zıt duyguların ani bir iç fırtınasındayım.

I feel like the entire store is staring at me,

Öfke ve aşağılanmanın birleşimiyle terler içinde kalıyorum.

and I simultaneously feel invisible.

Sanki bütün mağaza bana bakıyormuş gibi hissediyorum,

I want to explode in a tirade of fury,

ve aynı anda görünmez hissediyorum.

and I want to crawl under a rock.

Öfkeyle azarlayarak patlamak istiyorum

And top all of that off with the frustration that I'm wearing

ve bir kayanın altına sürünmek istiyorum.

an out-of-character tight-fitting purple t-shirt,

Bunların en üstünde kızgınlıkla giydiğim

so this whole store can see my boobs,

karakterime aykırı, dar sıkı mor tişörtümü çıkartmak istiyorum,

to make sure this exact same thing doesn't happen.

böylece bütün mağaza göğüslerimi görebilsin,

(Laughter)

bir daha tam olarak aynı şeyin olmayacağından emin olsun.

But, despite my best efforts to be seen as the gender I am,

(Kahkahalar)

Ama benim bütün olduğum cinsiyette görünme çabalarıma rağmen,

it still happens.

And I hope with every ounce of my body that no one heard --

hala oluyor.

not my sister, not my girlfriend, and certainly not my niece.

Ve ben bedenimin bütün parçalarıyla umuyorum ki hiç kimse

I am accustomed to this familiar hurt,

kız kardeşim, kız arkadaşım ve kesinlikle yeğenim duymasın.

but I will do whatever I need to do to protect the people I love from it.

Ben bu tanıdık acıya alıştım.

But then I take my niece off my shoulders,

Ama ben sevdiğim insanları bundan korumak için ne gerekiyorsa yapacağım.

and she runs to Elsa and Anna --

Daha sonra, yeğenimi omuzlarımdan indirdim.

the thing she's been waiting so long for --

Çok uzun süredir beklediği şeye,

and all that stuff goes away.

Elsa ve Anna'ya koştu.

All that matters is the smile on her face.

Ve bütün bu şeyler çekip gitti.

And as the 30 seconds we waited two and a half hours for comes to a close

Beni bütün ilgilendiren yüzündeki gülümsemeydi.

we gather up our things, and I lock eyes with the clerk again;

30 saniyeliğine yakına gelebilmek için iki buçuk saat bekledik.

and she gives me an apologetic smile and mouths,

eşyalarımızı topladık ve ben görevliyle tekrar göz göze geldim.

"I am so sorry!"

Bana mahcup bir şekilde gülümsedi.

(Laughter)

''Çok özür dilerim!''

And her humanity, her willingness to admit her mistake disarms me immediately,

(Kahkahalar)

then I give her a: "It's okay, it happens. But thanks."

Onun insanlığı ve hatasını kabul etme isteği beni hemen yatıştırdı

And I realize in that moment

ve ben de ona ''Sorun değil, oluyor. Ama teşekkürler.'' dedim.

that I don't have to be

Ve o anda şunu farkettim:

either an aunt or an advocate, I can be both.

Teyze ya da savunucu olmak zorunda değilim,

I can live in duality, and I can hold two things.

ikisi birden olabilirim.

And if I can hold two things in that environment,

İkilik içinde yaşayabilirim, iki şeyi bir arada tutabilirim.

I can hold so many more things.

Ve eğer bu çevrede iki şeyi bir arada tutabilirsem,

As my girlfriend and my niece hold hands and skip out the front of the door,

çok daha fazla şeyi bir arada tutabilirim.

I turn to my sister and say, "Was it worth it?"

Kız arkadaşım ve yeğenim elele tutuştu ve kapıdan hızlıca geçtiler,

And she said, "Are you kidding me?

Kız kardeşime döndüm ve ''Değer miydi?'' dedim.

Did you see the look on her face? This was the greatest day of her life!"

''Benimle dalga mı geçiyorsun? Yüzünü görmedin mi?

(Laughter)

Bu onun hayatındaki en büyük andı.'' dedi.

"It was worth the two and a half hours in the heat,

(Kahkahalar)

it was worth the overpriced coloring book that we already had a copy of."

''Sıcakta iki buçuk saat beklemeye,

(Laughter)

zaten bizde olan pahalı boyama kitabına değerdi.''

"It was even worth you getting called Dad."

(Kahkahalar)

(Laughter)

''Hatta senin baba olarak çağırılmana bile değerdi.''

And for the first time ever in my life, it actually was.

(Kahkahalar)

Ve hayatımda ilk defa, gerçekten de değerdi.

Thank you, Boulder. Have a good night.

Teşekkürler, Boulder. İyi geceler.

(Applause)

(Alkışlar)