The genius puppetry behind War Horse | Handspring Puppet Company

Translator: Paninya Masrangsan Reviewer: Sritala Dhanasarnsombut

Adrian Kohler: Well, we're here today

เอเดรียน โคเลอร์: พวกเรามาในวันนี้

to talk about the evolution of a puppet horse.

เพื่อพูดถึงวิวัฒนาการของม้าหุ่นเชิด

Basil Jones: But actually we're going to start this evolution

เบซิล โจนส์: แต่จริงๆแล้ว เราจะเริ่มวิวัฒนาการนี้

with a hyena.

ด้วยไฮยีน่า

AK: The ancestor of the horse.

เอเดรียน: บรรพบุรุษของม้า

Okay, we'll do something with it.

เอาล่ะ พวกเราจะทำอะไรให้ดูนะครับ

(Laughter)

(หัวเราะ)

Hahahaha.

ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆ

The hyena is the ancestor of the horse

ไฮยีน่าเป็นบรรพบุรุษของม้า

because it was part of a production

เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของการแสดง

called "Faustus in Africa,"

ชื่อ "เฟาสตุสในแอฟริกา"

a Handspring Production from 1995,

ผลงานของแฮนด์สปริงจากปี1995

where it had to play draughts with Helen of Troy.

ที่มันต้องเล่นหมากรุกกับเฮเลนแห่งทรอย

This production was directed

ผลงานนี้กำกับโดย

by South African artist and theater director,

ศิลปินและผู้กำกับละครชาวแอฟริกาใต้

William Kentridge.

วิลเลี่ยม เคนทริดจ์

So it needed a very articulate front paw.

ดังนั้น มันจึงจำเป็นต้องมีเท้าหน้าที่ละเอียดอ่อน

But, like all puppets, it has other attributes.

แต่ เหมือนหุ่นทั่วไป ที่ต้องมีคุณลักษณะอื่นๆด้วย

BJ: One of them is breath,

เบซิล: หนึ่งในนั้นคือลมหายใจ

and it kind of breathes.

มันหายใจได้เหมือนกันนะครับ

AK: Haa haa haaa.

เอเดรียน: ฮ่า ฮ่า ฮ่า

BJ: Breath is really important for us.

เบซิล: ลมหายใจเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับเรา

It's the kind of original movement

มันเป็นการเคลื่อนไหวแรก

for any puppet for us onstage.

สำหรับหุ่นเชิดทุกตัวบนเวที

It's the thing that distinguishes the puppet --

เป็นสิ่งที่สร้างความแตกต่างระหว่างหุ่นเชิด

AK: Oops.

เอเดรียน: โอ๊ะ

BJ: From an actor.

เบซิล: กับนักแสดง

Puppets always have to try to be alive.

หุ่นต้องพยายามที่จะมีชีวิตอยู่

It's their kind of ur-story onstage,

เป็นเรื่องราวของพวกมันบนเวที

that desperation to live.

การดิ้นรนที่จะอยู่

AK: Yeah, it's basically a dead object, as you can see,

เอเดรียน: ใช่ มันเป็นสิ่งไร้ชีวิต อย่างที่เห็น

and it only lives

และมันจะมีชีวิต

because you make it.

เพราะคุณทำให้มันมี

An actor struggles to die onstage,

นักแสดงต้องพยายามที่จะตายบนเวที

but a puppet has to struggle to live.

แต่หุ่นเชิดต้องดิ้นรนเพื่อชีวิต

And in a way that's a metaphor for life.

มันก็เป็นสุภาษิตสอนใจได้เหมือนกัน

BJ: So every moment it's on the stage, it's making the struggle.

เบซิล: ทุกขณะที่มันอยู่บนเวที มันต้องต่อสู้

So we call this

ดังนั้นเราจึงเรียกสิ่งนี้ว่า

a piece of emotional engineering

ชิ้นส่วนของวิศวกรรมทางอารมณ์

that uses up-to-the-minute

ที่ใช้ จนถึงตอนนี้

17th century technology --

เทคโนโลยีจากศตวรรษที่17

(Laughter)

(หัวเราะ)

to turn nouns

เพื่อเปลี่ยนคำนาม

into verbs.

เป็นคำกริยา

AK: Well actually I prefer to say

เอเดรียน: จริงๆแล้ว ผมอยากพูดว่า

that it's an object

มันเป็นวัตถุ

constructed out of wood and cloth

ที่สร้างจากไม้และผ้า

with movement built into it

ที่มีการเคลื่อนไหวบรรจุไว้ในนั้น

to persuade you to believe that it has life.

เพื่อโน้มน้าวให้คุณเชื่อว่ามันมีชีวิต

BJ: Okay so.

เบซิล: โอเค ดังนั้น

AK: It has ears that move passively

เอเดรียน: มันมีหูที่ย้ายไปมา

when the head goes.

ตามทิศทางการขยับหัว

BJ: And it has these bulkheads

เบซิล: และมีแผ่นกั้นพวกนี้

made out of plywood,

ทำมาจากไม้อัด

covered with fabric --

คลุมด้วยผ้า

curiously similar, in fact,

ซึ่งคล้ายกันมากๆกับ

to the plywood canoes

เรือแคนูไม้อัด

that Adrian's father used to make

ที่พ่อของเอเดรียนเคยทำ

when he was a boy in their workshop.

สมัยเด็กๆในห้องทำงานของพ่อ

AK: In Port Elizabeth, the village outside Port Elizabeth in South Africa.

เอเดรียน: ในพอร์ตอลิซาเบธ หมู่บ้านนอกพอร์ตอลิซาเบธในแอฟริกาใต้ครับ

BJ: His mother was a puppeteer.

เบซิล: แม่ของเขาเป็นนักเชิดหุ่น

And when we met at art school

ตอนที่เราเจอกันที่โรงเรียนศิลปะ

and fell in love

และตกหลุมรักกัน

in 1971,

ในปี1971

I hated puppets.

ผมเกลียดหุ่นเชิด

I really thought they were so beneath me.

ผมคิดว่ามันไม่มีศักดิ์ศรี

I wanted to become an avant-garde artist --

ผมอยากเป็นศิลปินแนวทันสมัย

and Punch and Judy was certainly not where I wanted to go.

และ "พันช์กับจูดี้" ก็ไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากทำเลย

And, in fact, it took about 10 years

และจริงๆก็ใช้เวลาประมาณ10ปี

to discover

กว่าผมจะค้นพบ

the Bambara Bamana puppets of Mali in West Africa,

หุ่นเชิดบามาโร่ แบมบาโน่ จากประเทศมาลีในแอฟริกาตะวันตก

where there's a fabulous tradition of puppetry,

ที่มีประเพณีของหุ่นเชิดที่น่านับถือมากๆ

to learn a renewed, or a new, respect

เพื่อเรียนรู้และค้นพบการเคารพ

for this art form.

ต่อศิลปะแขนงนี้อีกครั้ง

AK: So in 1981, I persuaded Basil and some friends of mine

เอเดรียน: ดังนั้น ในปี1981 ผมเลยชวนเบซิลและเพื่อนบางคน

to form a puppet company.

มาตั้งคณะหุ่นเชิด

And 20 years later, miraculously,

และ 20ปีต่อมา โดยปาฏิหาริย์

we collaborated with a company from Mali,

เราได้ร่วมมือกับคณะจากมาลี

the Sogolon Marionette Troupe of Bamako,

คณะโซโกลอน มาริโอเน็ต จากบามาโค

where we made a piece about a tall giraffe.

ที่เราสร้างงานเกี่ยวกับยีราฟสูง

It was just called "Tall Horse," which was a life-sized giraffe.

ซึ่งมีชื่อว่า"ม้าสูง" มีความสูงเท่ายีราฟจริง

BJ: And here again, you see the same structure.

เบซิล: และที่นี่ด้วย ที่คุณจะเห็นโครงสร้างแบบเดียวกัน

The bulkheads have now turned into hoops of cane,

แผ่นกั้นตอนนี้กลายเป็นห่วงที่ทำจากอ้อย

but it's ultimately the same structure.

แต่จริงๆแล้วก็เป็นโครงสร้างเดียวกัน

It's got two people inside it on stilts,

มันมีคนเชิดสองคนอยู่ข้างใน บนไม้ต่อขา

which give them the height,

ที่ทำให้พวกเขาสูง

and somebody in the front

และคนข้างหน้า

who's using a kind of steering wheel to move that head.

ที่ใช้ของคล้ายพวงมาลัยเพื่อขยับหัว

AK: The person in the hind legs

เอเดรียน: คนที่เป็นขาหลัง

is also controlling the tail, a bit like the hyena --

เป็นคนบังคับหาง คล้ายๆกับของไฮยีน่า

same mechanism, just a bit bigger.

กลไกเดียวกัน แต่ใหญ่ขึ้นหน่อย

And he's controlling the ear movement.

และเขาก็ควบคุมการเคลื่อนไหวหูด้วย

BJ: So this production

เบซิล: ผลงานนี้

was seen by Tom Morris

มีคนมาดูอย่างเช่น ทอม มอร์ริส

of the National Theatre in London.

ของโรงละครแห่งชาติในกรุงลอนดอน

And just around that time,

และในช่วงเวลานั้น

his mother had said,

แม่ของเขาได้กล่าวว่า

"Have you seen this book by Michael Morpurgo

"เห็นหนังสือของไมเคิล มอร์เปอร์โก

called 'War Horse'?"

ชื่อ'ม้าสงคราม'รึยัง"

AK: It's about a boy who falls in love with a horse.

เอเดรียน: มันเกี่ยวกับเด็กผู้ชายที่ตกหลุมรักกับม้า

The horse is sold to the First World War,

ม้าตัวนั้นถูกขายไปในช่วงสงครามโลกครั้งที่1

and he joins up to find his horse.

และเด็กคนนั้นเลยเข้าร่วมสงครามเพื่อไปตามหาม้า

BJ: So Tom gave us a call and said,

เบซิล: แล้วทอมเลยโทรหาเราและบอกว่า

"Do you think you could make us a horse

"คุณคิดว่าคุณจะทำม้าให้เรา

for a show to happen at the National Theatre?"

สำหรับการแสดงที่โรงละครแห่งชาติได้มั้ย"

AK: It seemed a lovely idea.

เอเดรียน: ดูเป็นความคิดที่ดีมาก

BJ: But it had to ride. It had to have a rider.

เบซิล: แต่มันมีการขี่ ต้องมีคนนั่งขี่ม้าได้

AK: It had to have a rider,

เอเดรียน: ต้องมีคนนั่งขี่ม้าได้

and it had to participate in cavalry charges.

และต้องเข้าร่วมสงครามทหารม้าได้ด้วย

(Laughter)

(หัวเราะ)

A play about early 20th century plowing technology

ละครเกี่ยวกับช่วงต้นศตวรรษที่20 ที่มีการไถ

and cavalry charges

และกองทหารม้า

was a little bit of a challenge for the accounting department

เป็นความท้าทายเล็กๆสำหรับฝ่ายบัญชี

at the National Theatre in London.

ที่โรงละครแห่งชาติในกรุงลอนดอน

But they agreed to go along with it for a while.

แต่พวกเขาก็ตกลงที่จะลองทำดูซักพัก

So we began with a test.

ดังนั้น เราจึงเริ่มด้วยการทดสอบ

BJ: This is Adrian and Thys Stander,

เบซิล: นี่เอเดรียนและไธส์ สเตนเดอร์

who went on to actually design the cane system for the horse,

ที่ออกแบบโครงสร้างทำจากอ้อยสำหรับหุ่นม้า

and our next-door neighbor Katherine,

และเพื่อนบ้านของเราที่ชื่อ แคเธอรีน

riding on a ladder.

ขี่มันอยู่บนบันได

The weight is really difficult when it's up above your head.

น้ำหนักเป็นเรื่องยากจริงมาก เมื่อมันอยู่เหนือหัวของคุณ

AK: And once we put Katherine

เอเดรียน: และเมื่อเราเอาแคเธอรีน

through that particular brand of hell,

ผ่านกระบวนการจากนรกนี้ได้

we knew that we might be able to make a horse, which could be ridden.

เรารู้ว่าเราอาจจะสามารถสร้างม้าที่มีคนขี่ได้

So we made a model.

เราจึงทำแบบจำลอง

This is a cardboard model,

นี่คือแบบจำลองกระดาษแข็ง

a little bit smaller than the hyena.

ขนาดเล็กกว่าไฮยีน่านิดหน่อย

You'll notice that the legs are plywood legs

คุณจะเห็นว่าขาเป็นไม้อัด

and the canoe structure is still there.

และโครงสร้างเรือแคนูก็ยังอยู่

BJ: And the two manipulators are inside.

เบซิล: และคนเชิดสองคนอยู่ข้างใน

But we didn't realize at the time

ในเวลานั้น เราไม่รู้

that we actually needed a third manipulator,

ว่าที่จริง เราต้องมีคนเชิดคนที่สาม

because we couldn't manipulate the neck

เพราะพวกเราบังคับคอไม่ได้

from inside

จากข้างใน

and walk the horse at the same time.

ขณะที่ทำให้ม้าเดิน

AK: We started work on the prototype

เอเดรียน: เราเริ่มสร้างต้นแบบ

after the model was approved,

หลังจากที่โมเดลได้รับการอนุมัติ

and the prototype took a bit longer

ต้นแบบต้องใช้เวลานานกว่า

than we anticipated.

ที่เราคาดไว้

We had to throw out the plywood legs and make new cane ones.

ทิ้งขาไม้อัด และเปลี่ยนขาเป็นอ้อย

And we had a crate built for it.

และเรามีลังที่สร้างขึ้นสำหรับมัน

It had to be shipped to London.

มันต้องถูกส่งไปลอนดอน

We were going to test-drive it on the street outside of our house in Cape Town,

เราจะไปทดลองบนถนนหน้าบ้านเราในเมืองเคปทาวน์

and it got to midnight and we hadn't done that yet.

ถึงเที่ยงคืนแล้ว แต่เราก็ยังไม่เสร็จ

BJ: So we got a camera,

เบซิล: เรามีกล้องถ่ายรูป

and we posed the puppet

ก็เลยวางหุ่นเชิด

in various galloping stances.

ในท่าวิ่งต่างๆ

And we sent it off

แล้วส่งรูปไป

to the National Theatre,

ที่โรงละครแห่งชาติ

hoping that they believed

หวังว่าพวกเขาจะเชื่อ

that we created something that worked.

ว่าเราสร้างสิ่งที่ใช้ได้จริงๆ

(Laughter)

(หัวเราะ)

AK: A month later, we were there in London

เอเดรียน: เดือนต่อมา เรามาที่กรุงลอนดอน

with this big box and a studio full of people about to work with us.

พร้อมกล่องใบใหญ่ และสตูดิโอเต็มไปด้วยผู้คนที่จะทำงานกับเรา

BJ: About 40 people.

เบซิล: ประมาณ 40 คน

AK: We were terrified.

เอเดรียน: น่ากลัวมากครับ

We opened the lid, we took the horse out,

เราเปิดฝา หยิบเอาม้าออกมา

and it did work; it walked and it was able to be ridden.

มันใช้ได้ เดินได้และขี่ก็ได้

Here I have an 18-second clip

ผมมีคลิ๊ป18วินาที

of the very first walk of the prototype.

ของการเดินครั้งแรกของต้นแบบ

This is in the National Theatre studio,

ในสตูดิโอโรงละครแห่งชาติ

the place where they cook new ideas.

ต้นกำเนิดของแนวคิดใหม่ๆ

It had by no means got the green light yet.

มันยังไม่ได้รับอนุมัติอย่างเป็นทางการ

The choreographer, Toby Sedgwick,

นักออกแบบท่าเต้น โทบี้ เซ็ดจ์วิค

invented a beautiful sequence

คิดค้นการเคลื่อนไหวที่สวยงาม

where the baby horse,

ที่ม้าทารก

which was made out of sticks and bits of twigs,

ซึ่งทำมาจากเศษและและกิ่งก้านไม้

grew up into the big horse.

เติบโตขึ้นมาเป็นม้าตัวใหญ่

And Nick Starr, the director of the National Theatre,

และ นิค สตาร์ ผู้อำนวยการโรงละครแห่งชาติ

saw that particular moment, he was standing next to me -- he nearly wet himself.

มาเห็นจังหวะนั้นพอดี -- เขายืนอยู่ข้างๆผม -- เขาตื่นเต้นจนแทบจะฉี่ราด

And so the show was given the green light.

แล้วการแสดงก็เลยได้รับอนุมัติ

And we went back to Cape Town and redesigned the horse completely.

พอเรากลับไปที่เคปทาวน์ เราก็ออกแบบม้าใหม่ทั้งตัว

Here is the plan.

นี่คือแผน

(Laughter)

(หัวเราะ)

And here is our factory in Cape Town

นี่คือโรงงานของเราในเมืองเคปทาวน์

where we make horses.

ที่เราทำม้า

You can see quite a lot of skeletons in the background there.

คุณสามารถมองเห็นโครงกระดูกหลายชิ้นของหุ่นอยู่ข้างหลังนั่น

The horses are completely handmade.

หุ่นม้าทำด้วยมือทั้งหมด

There is very little 20th century technology in them.

ใช้เทคโนโลยีศตวรรษที่20น้อยมาก

We used a bit of laser cutting on the plywood

เราใช้เลเซอร์ตัดไม้อัดนิดหน่อย

and some of the aluminum pieces.

กับตัดอะลูมิเนียมบางชิ้น

But because they have to be light and flexible,

แต่เพราะมันต้องเบาและมีความยืดหยุ่น

and each one of them is different,

และแต่ละอันก็แตกต่างกัน

they can't be mass-produced, unfortunately.

จึงไม่สามารถผลิตเป็นจำนวนมากไม่ได้

So here are some half-finished horses

นี่คือพวกม้าที่เสร็จไปครึ่งนึง

ready to be worked in London.

พร้อมที่จะส่งไปทำงานต่อในลอนดอน

And now we would like to introduce you

และตอนนี้เราอยากจะแนะนำให้รู้จัก

to Joey.

กับโจอี้

Joey boy, you there?

โจอี้เอ๊ย อยู่มั้ย

Joey.

โจอี้

(Applause)

(ปรบมือ)

(Applause)

(ปรบมือ)

Joey.

โจอี้

Joey, come here.

โจอี้มานี่

No, no, I haven't got it.

ไม่ ไม่ ผมไม่ได้มี

He's got it; it's in his pocket.

เขามีอยู่ในกระเป๋าน่ะ

BJ: Joey.

เบซิล: โจอี้

AK: Joey, Joey, Joey, Joey.

เอเดรียน: โจอี้ โจอี้ โจอี้ โจอี้

Come here. Stand here where people can see you.

มานี่ ยืนตรงนี้ คนจะได้มองเห็น

Move around. Come on.

ขยับไปหน่อยซิ

I'd just like to describe --

ผมอยากจะอธิบาย

I won't talk too loud. He might get irritated.

ผมจะไม่พูดดังไป เดี๋ยวเขาจะหงุดหงิด

Here, Craig is working the head.

นี่เครก ควบคุมหัว

He has bicycle brake cables

เขามีสายเบรคจักรยาน

going down to the head control in his hand.

ลงไปถึงที่ควบคุมหัวในมือของเขา

Each one of them

แต่ละสาย

operates either an ear, separately,

ควบคุมหู แต่ละข้าง

or the head, up and down.

หรือหัว ขึ้นและลง

But he also controls the head directly

แต่เขายังควบคุมหัวโดยตรง

by using his hand.

โดยการใช้มือด้วย

The ears are obviously

หูเนี่ย

a very important emotional indicator of the horse.

เป็นตัวบ่งชี้อารมณ์ที่สำคัญของม้า

When they point right back,

เมื่อมันชี้ไปข้างหลัง

the horse is fearful or angry,

แปลว่าม้ากลัวหรือโกรธ

depending upon what's going on in front of him, around him.

ขึ้นอยู่กับสิ่งรอบๆตัวมัน

Or, when he's more relaxed, the head comes down

หรือ เมื่อรู้สึกผ่อนคลาย ก็จะเอาหัวลงมา

and the ears listen, either side.

และหูฟัง ข้างๆ

Horses' hearing is very important.

การได้ยินของม้าเป็นสิ่งสำคัญมาก

It's almost more important than their eyesight.

เกือบจะสำคัญกว่าการมองเห็นด้วยซ้ำ

Over here,

ตรงนี้

Tommy's got what you call the heart position.

ทอมมี่อยู่ในจุดที่เรียกว่าตำแหน่งใจกลาง

He's working the leg.

ควบคุมขา

You see the string tendon from the hyena,

เห็นเส้นเอ็นเชือก เหมือนกับของไฮยีน่า

the hyena's front leg,

ขาหน้าของไฮยีน่า

automatically pulls the hoop up.

ดึงกีบขึ้นโดยอัตโนมัติ

(Laughter)

(หัวเราะ)

Horses are so unpredictable.

พวกม้านี่คาดเดาไม่ได้จริงๆเล้ย

(Laughter)

(หัวเราะ)

The way a hoof comes up with a horse

การที่กีบม้าขยับอย่างนี้

immediately gives you the feeling

ให้ความรู้สึกทันทีว่า

that it's a convincing horse action.

นี่คือการเคลื่อนไหวของม้า

The hind legs have got the same action.

ขาหลังก็มีการเคลื่อนไหวแบบเดียวกัน

BJ: And Mikey also has,

เบซิล: ไมกี้ยังมี

in his fingers,

ที่นิ้วมือข​​องเขา

the ability to move the tail

ความสามารถในการขยับหาง

from left to right,

จากซ้ายไปขวา

and up and down with the other hand.

และขึ้นลงด้วยมืออีกข้าง

And together, there's quite a complex possibility

เมื่อรวมกัน ก็มีความเป็นไปได้ค่อนข้างซับซ้อน

of tail expression.

ของการแสดงออกของหาง

AK: You want to say something about the breathing?

เอเดรียน: คุณอยากพูดถึงการหายใจมั้ย

BJ: We had a big challenge with breathing.

เบซิล: การหายใจเป็นความท้าทายใหญ่

Adrian thought

เอเดรียนคิดว่า

that he was going to have to split the chest of the puppet in two

จะต้องแยกหน้าอกของหุ่นเป็นสองส่วน

and make it breathe like that --

และทำให้มันหายใจอย่างนี้

because that's how a horse would breathe, with an expanded chest.

เพราะนั่นคือวิธีที่ม้าหายใจ ด้วยการขยายหน้าอก

But we realized

แต่เรามาเข้าใจว่า

that, if that were to be happening,

ถ้าเป็นอย่างนั้น

you wouldn't, as an audience, see the breath.

ผู้ชมจะไม่เห็นการหายใจ

So he made a channel in here,

ดังนั้น เขาเลยทำช่องทางในนี้

and the chest moves up and down in that channel.

และให้หน้าอกเลื่อนขึ้นลงในช่องทางนั้น

So it's anti-naturalistic really, the up and down movement,

แม้ว่ามันจะไม่ตรงกับความเป็นจริง เจ้าการเคลื่อนไหวขึ้นลงเนี่ย

but it feels like breath.

แต่มันรู้สึกเหมือนการหายใจ

And it's very, very simple

และมันง่ายมาก

because all that happens

เพราะทั้งหมดที่เกิดขึ้น

is that the puppeteer breathes with his knees.

คือการที่คนเชิดหายใจด้วยเข่าของเขา

AK: Other emotional stuff.

เอเดรียน: เรื่องอารมณ์อื่นๆ

If I were to touch the horse here

ถ้าผมแตะม้าตรงนี้

on his skin,

บนผิวหนัง

the heart puppeteer can shake the body from inside

คนเชิดตำแหน่งใจกลส สามารถเขย่าร่างกายจากข้างใน

and get the skin to quiver.

และทำให้ผิวสั่นได้

You'll notice, of course,

สามารถสังเกตเห็นได้

that the puppet is made out of cane lines.

ว่าหุ่นเชิดทำจากอ้อย

And I would like you to believe that it was an aesthetic choice,

ผมอยากให้คุณเชื่อว่ามันเป็นทางเลือกทางความสุนทรีย์

that I was making a three-dimensional drawing of a horse

เหมือนผมวาดภาพสามมิติของม้า

that somehow moves in space.

ที่ขยับได้ในโลกจริงๆ

But of course, it was the cane is light,

แต่ที่จริง เป็นเพราะอ้อยมันเบา

the cane is flexible, the cane is durable

มีความยืดหยุ่น ทนทาน

and the cane is moldable.

และ อ้อยดัดได้ง่าย

And so it was a very practical reason why it was made of cane.

จึงเป็นเหตุผลในทางปฏิบัติในการเลือกอ้อย

The skin itself

ผิวของมัน

is made out of a see-through nylon mesh,

ทำมาจากตาข่ายไนลอนที่มองทะลุได้

which, if the lighting designer

ซึ่งถ้านักออกแบบแสง

wants the horse to almost disappear,

อยากให้ม้าดูจางลง

she can light the background

เธอสามารถเพิ่มแสงที่พื้นหลัง

and the horse becomes ghostlike.

แล้วม้าจะดูคล้ายผี

You see the skeletal structure of it.

คุณจะเห็นแต่โครงกระดูกของมัน

Or if you light it from above, it becomes more solid.

หรือถ้าส่องแสงจากข้างบน ตัวม้าก็จะดูเข้มขึ้น

Again, that was a practical consideration.

แล้วก็เป็นอีกหนึ่งสาเหตุในทางปฏิบัติ

The guys inside the horse have to be able to see out.

คนเชิดข้างในต้องมองเห็นข้างนอก

They have to be able to act

พวกเขาต้องสามารถแสดงได้

along with their fellow actors in the production.

กับนักแสดงคนอื่นๆในละคร

And it's very much an in-the-moment activity that they're engaged in.

ซึ่งก็เป็นส่วนใหญ่ก็การแสดงที่ไม่ได้เตรียมมาก่อนที่เขาต้องทำ

It's three heads making one character.

เป็นสามหัวที่สร้างตัวละครตัวเดียว

But now we would like you to put Joey through some paces.

แต่ตอนนี้ เราอยากให้โจอี้แสดงการเดินให้ดู

And plant.

และหยุด

(Whinny)

(เสียงม้าร้อง)

Thank you.

ขอบคุณครับ

And now just --

และตอนนี้เพียงแค่

(Applause)

(ปรบมือ)

All the way from sunny California

ทางไกลจากรัฐแดดกล้าอย่างแคลิฟอร์เนีย

we have Zem Joaquin

นี่คือ เซม โจควิน

who's going to ride the horse for us.

ที่จะมาขี่ม้าให้เรา

(Applause)

(ปรบมือ)

(Applause)

(ปรบมือ)

(Music)

(เสียงดนตรี)

So we would like to stress

เราอยากจะเน้นว่า

that the performance you see in the horse

การแสดงของม้าที่คุณเห็น

is three guys

มาจากคนสามคน

who have studied horse behavior incredibly thoroughly.

ที่ได้ศึกษาพฤติกรรมของม้าอย่างละเอียด

BJ: Not being able to talk to one another

เบซิล: พวกเขาคุยกันไม่ได้

while they're onstage

ระหว่างอยู่บนเวที

because they're mic'd.

เพราะพวกเขามีไมค์

The sound that that very large chest makes, of the horse --

สำหรับสร้างเสียงหายใจจากหน้าอกใหญ่ๆของม้า

the whinnying and the nickering and everything --

เสียงร้องหลายแบบๆของม้าก็ด้วย

that starts usually with one performer,

ซึ่งมักจะเริ่มต้นจากนักแสดงคนนึง

carries on with a second person

แล้วส่งต่อไปให้คนที่สอง

and ends with a third.

และจบลงด้วยคนที่สาม

AK: Mikey Brett from Leicestershire.

เอเดรียน: ไมกี้ แบรทท์ จาก ลีเชสเตอร์เชอร์

(Applause)

(ปรบมือ)

Mikey Brett, Craig, Leo,

ไมกี้ แบรทท์ เครก ลีโอ

Zem Joaquin and Basil and me.

เซม โจควิน เบซิล และผมเอง

(Applause)

(ปรบมือ)

Thank you. Thank you.

ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ

(Applause)

(ปรบมือ)