How to transform sinking cities into landscapes that fight floods | Kotchakorn Voraakhom

Translator: Sritala Dhanasarnsombut Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

At this very moment,

ณ เวลานี้

with every breath we take,

ขณะที่เรากำลังหายใจอยู่นี้

major delta cities across the globe are sinking,

มหานครหลายแห่งทั่วโลกซึ่ง ตั้งอยู่แถบสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ กำลังจมลง

including New York, London,

ซึ่งรวมถึง นิวยอร์ค ลอนดอน

Tokyo, Shanghai, New Orleans,

โตเกียว เซี่ยงไฮ้ นิวออลีนส์

and as well as my city, Bangkok.

และกรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นบ้านเกิดของฉัน

Here is the usual version of climate change.

นี่คือรูปแบบปกติ ของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ

This is mine.

นี่คือแบบของฉัน

Nothing much,

ก็ไม่มีอะไรมาก

just a crocodile on the street.

แค่มีจระเข้อยู่บนถนนเท่านั้นเอง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

This is an urgent impact of climate change:

นี่คือผลกระทบฉับพลัน ของภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลง

over sinking cities.

บนเมืองที่กำลังจมค่ะ

Here, you can see the urbanization of Bangkok,

ภาพนี้ คุณจะเห็น การขยายตัวของกรุงเทพฯ

growing in every direction,

ในทุกทิศทาง

shifting from porous, agricultural land --

จากเมืองการเกษตร

the land that can breathe and absorb water --

บนผืนดินที่สามารถหายใจ และดูดซับน้ำได้

to a concrete jungle.

กลายเป็นป่าคอนกรีต

This is what parts of it look like after 30 minutes of rainfall.

นี่คือสภาพของเมืองบางส่วน หลังจากฝนตกเพียง 30 นาที

And every time it rains,

และทุกครั้งที่ฝนตก

I wish my car could turn into a boat.

ฉันอยากให้รถของฉันกลายร่างเป็นเรือได้

This land has no room for water.

ในผืนดินนี้ ไม่มีที่รองรับน้ำอีกต่อไป

It has lost its absorbent capacity.

มันสูญเสียความสามารถในการดูดซับน้ำ

The reality of Bangkok's metropolitan region

ความเป็นจริงของอาณาเขต มหานครกรุงเทพฯ

is a city of 15 million people

คือเมืองที่คนกว่า 15 ล้านคน

living, working and commuting on top of a shifting, muddy river delta.

อยู่อาศัย ทำงาน และเดินทาง บนผืนดินเลนปากแม่น้ำ

Bangkok is sinking more than one centimeter per year,

กรุงเทพฯ กำลังจมลง มากกว่าหนึ่งเซนติเมตรต่อปี

which is four times faster than the rate of predicted sea level rise.

ซึ่งเร็วเป็นสี่เท่า ของระดับน้ำทะเล ที่คาดการณ์ว่าจะเพิ่มขึ้น

And we could be below sea level by 2030,

และพวกเราอาจอยู่ใต้น้ำกันภายในปี ค.ศ. 2030

which will be here too soon.

ซึ่งคงมาถึงอีกไม่นาน

There is no coincidence that I am here as a landscape architect.

มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ที่ขณะนี้ฉันเป็นภูมิสถาปนิก

As a child, I grew up in a row house

ตอนฉันยังเด็ก ฉันเติบโตอยู่ในตึกแถว

next to the busy road always filled with traffic.

ติดกับถนนอันแสนวุ่นวาย ที่การจราจรคับคั่งตลอดเวลา

In front of my house, there was a concrete parking lot,

and that was my playground.

หน้าบ้านของฉัน เป็นลานจอดรถคอนกรีต

และนั่นคือสนามเด็กเล่นของฉัน

The only living creature I would find,

สิ่งมีชีวิตเดียวที่ฉันเจอ

and had fun with,

และเล่นสนุกด้วยได้

were these sneaky little plants trying to grow through the crack

คือเจ้าต้นไม้น้อย ๆ ที่พยายาม เติบโตผ่านรอยแตกร้าว

of the concrete pavement.

ของพื้นคอนกรีต

My favorite game with friends

เกมโปรดของฉันกับเพื่อน

was to dig a bigger and bigger hole through this crack

คือการเล่นขุดรูผ่านรอยแตกนี้ ให้ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น

to let this little plant creep out --

เพื่อให้เจ้าต้นไม้น้อยคืบคลาน

sneak out more and more.

ได้มากยิ่งขึ้น

And yes, landscape architecture

และภูมิสถาปัตยกรรม

gives me the opportunity to continue my cracking ambition --

คือโอกาสการสานต่อ ความปรารถนาอันแรงกล้าในการสร้างรอยแตกนั่น

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

to connect this concrete land back to nature.

เพื่อเชื่อมต่อพื้นคอนกรีตนี้ ให้ผสานกับธรรมชาติ

Before, Thais -- my people --

แต่ก่อน ชาวไทย คนประเทศฉัน

we were adapted to the cycle of the wet and dry season,

วิธีชีวิตเราปรับเปลี่ยนไปกับฤดูฝน และฤดูแล้ง

and you could call us amphibious.

คุณอาจเรียกเราว่าพวกสะเทิ้นน้ำสะเทินบก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We lived both on land and on water.

พวกเราอาศัยอยู่ทั้งบนพื้นดิน ในในท้องน้ำ

We were adapted to both.

เราปรับตัวกับสองรูปแบบนี้ได้

And flooding was a happy event, when the water fertilized our land.

และน้ำท่วมคือช่วงเวลาความสุข น้ำนำพาความอุดมสมบูรณ์มาสู่ผืนดินของเรา

But now, flooding means ...

แต่ปัจจุบัน น้ำท่วมคือ

disaster.

หายนะ

In 2011,

ในปี ค.ศ. 2011

Thailand was hit by the most damaging and the most expensive flood disaster

ประเทศไทยถูกกระหน่ำจากอุทกภัยที่รุนแรง และมีมูลค่าความสูญเสียมากที่สุด

in our history.

ในประวัติศาสตร์

Flooding has turned central Thailand into an enormous lake.

อุทกภัยนี้เปลี่ยนภาคกลางของไทยให้กลายเป็น ทะเลสาปสุดลูกหูลูกตา

Here, you can see the scale of the flood in the center of the image,

ตรงกลางของภาพนี้ คุณคงเห็นพื้นที่น้ำท่วม

to the scale of Bangkok, outlined in yellow.

และขนาดของกรุงเทพฯ ในกรอบสีเหลือง

The water was overflowing from the north,

น้ำไหลบ่ามาจากทางเหนือ

making its way across several provinces.

ไหลมาเรื่อย ๆ ผ่านหลายจังหวัด

Millions of my people,

คนหลายล้านในประเทศของฉัน

including me and my family,

รวมถึงฉันและครอบครัวด้วย

were displaced and homeless.

ต้องพลัดถิ่น และเป็นคนไร้บ้าน

Some had to escape the city.

บ้างก็หนีออกจากเมือง

Many were terrified of losing their home and their belongings,

บางคนกลัวการสูญเสียบ้าน และสิ่งของต่าง ๆ

so they stayed back in the flood with no electricity and clean water.

พวกเขาจึงทนอยู่กับน้ำท่วม โดยไม่มีไฟฟ้า และน้ำสะอาด

For me, this flood reflects clearly

สำหรับฉันแล้ว น้ำท่วมครั้งนี้ ได้สะท้อนชัดเจน

that our modern infrastructure,

ว่าโครงสร้างพื้นฐานสมัยใหม่ของเรา

and especially our notion of fighting flood with concrete,

และโดยเฉพาะความคิดของเรา ที่จะต่อสู้กับน้ำท่วมด้วยคอนกรีต

had made us so extremely vulnerable to the climate uncertainty.

ทำให้เราเปราะบางที่สุด ต่อความไม่แน่นอนของภูมิอากาศ

But in the heart of this disaster,

แต่ใจกลางหายนะนี้

I found my calling.

ฉันเจอเสียงเรียกภายในของฉัน

I cannot just sit and wait as my city continues to sink.

ที่ฉันไม่สามารถนั่งนิ่งเฉย ในขณะที่เมืองของฉันกำลังจมไปเรื่อย ๆ

The city needed me,

เมืองนี้ต้องการฉัน

and I had the ability to fix this problem.

และฉันก็มีความสามารถ ที่จะแก้ปัญหานี้ได้

Six years ago,

หกปีที่แล้ว

I started my project.

ฉันได้เริ่มโครงการ

My teams and I won the design competition for Chulalongkorn Centenary Park.

ทีมงานและฉันได้ชนะการประกวดออกแบบ อุทยาน 100 ปี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

This was the big, bold mission of the first university in Thailand

นี่คือภารกิจชิ้นใหญ่และหาญกล้า ของมหาวิทยาลัยแห่งแรกของประเทศไทย

for celebrating its hundredth anniversary

ในการเฉลิมฉลองครบรอบ 100 ปี

by giving this piece of land as a public park to our city.

โดยการมอบพื้นที่แห่งนี้ ให้เป็นสวนสาธารณะของเมืองเรา

Having a park sounds very normal to many other cities,

การมีสวนสาธารณะฟังดูธรรมดา สำหรับเมืองอื่น ๆ

but not in Bangkok,

แต่ไม่ใช่กับกรุงเทพฯ

which has one of the lowest public green space per capita

เมืองที่มีพื้นที่สาธารณะสีเขียวต่อประชากร ต่ำที่สุดเมืองหนึ่ง

among megacities in Asia.

ในบรรดาเมืองใหญ่ในทวีปเอเชีย

Our project's become the first new public park

โครงการของพวกเรากลายเป็น สวนสาธารณะแห่งใหม่

in almost 30 years.

ในรอบเกือบ 30 ปี

The 11-acre park --

สวนพื้นที่ 28 ไร่

a big green crack at the heart of Bangkok --

รอยแตกสีเขียวรอยใหญ่ ใจกลางกรุงเทพฯ

opened just last year.

ได้เปิดตัวขึ้นเมื่อปีที่แล้ว

(Applause and cheers)

(เสียงปรบมือ เสียงเชียร์)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

For four years, we have pushed through countless meetings

กว่าสี่ปี ที่พวกเราผลักดัน ผ่านการประชุมนับครั้งไม่ถ้วน

to convince and never give up to convincing

เพื่อโน้มน้าว และไม่ยอมแพ้ ในการโน้มน้าว

that this park isn't just for beautification or recreation:

ว่าสวนแห่งนี้ไม่ใช่เพื่อความสวยงาม หรือการพักผ่อนเท่านั้น

it must help the city deal with water,

มันต้องช่วยเมืองรับมือกับน้ำ

it must help the city confront climate change.

ช่วยเมืองเผชิญหน้ากับ การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศด้วย

And here is how it works.

และนี่คือการทำงานของสวนแห่งนี้ค่ะ

Bangkok is a flat city,

กรุงเทพฯ เป็นเมืองบนที่ราบ

so we harnessed the power of gravity by inclining the whole park

ดังนั้นเราจึงควบคุมแรงโน้มถ่วง โดยการเอียงสวนทั้งหมด

to collect every drop of rain.

เพื่อรวมน้ำฝนทุกหยด

The gravity force pulls down the runoff from the highest point

แรงโน้มถ่วงจะช่วยให้น้ำ ไหลจากจุดสูงสุด

to the lowest point.

ลงสู่จุดต่ำสุด

This park has three main elements that work as one system.

ส่วนแห่งนี้มีองค์ประกอบหลักสามประการ ที่ทำงานเป็นระบบเดียวกัน

The first -- the green roof.

ส่วนแแรก หลังคาสีเขียว

This is the biggest green roof in Thailand,

ซึ่งเป็นหลังคาสีเขียวที่ใหญ่ที่สุด ในประเทศไทย

with the rainwater tanks and museum underneath.

ที่มีถังเก็บน้ำฝนหลายใบ และพิพิธภัณฑ์อยู่ข้างใต้

In the dry season,

ในช่วงฤดูแล้ง

the collected rain can be used to water the park for up to a month.

น้ำฝนที่เก็บไว้นั้น สามารถใช้ดูแลรดน้ำในอุทยานได้ถึงหนึ่งเดือน

The runoff on the green roof then falls through wetlands

น้ำที่ไหลจากหลังคาสีเขียว ไหลลงสู่พื้นที่ชุ่มน้ำ

with the native water plants that can help filter

ที่มีพืชน้ำพื้นถิ่น คอยช่วยกรอง

and help clean water.

และทำความสะอาดน้ำ

And at the lower end,

และในส่วนที่ต่ำที่สุด

the retention pond collects all of the water.

เป็นบ่อเก็บน้ำ

At this pond, there are water bikes.

บ่อน้ำแห่งนี้ มีจักรยานน้ำ

People can pedal and help clean water.

คนสามารถปั่น เพื่อช่วยทำความสะอาดน้ำได้

Their exercise becomes an active part of the park water system.

ซึ่งการออกกำลังกายของพวกเขากลายเป็น องค์ประกอบเชิงรุกของระบบจัดการน้ำในสวน

When life gives you a flood,

เมื่อชีวิตให้น้ำมาซะท่วม

you have fun with the water.

เราก็สนุกกับน้ำซะเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Centenary Park gives room for people and room for water,

อุทยาน 100 ปีให้พื้นที่ทั้งกับคน และกับน้ำ

which is exactly what we and our cities need.

ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเราและเมืองต้องการ อย่างแท้จริง

This is an amphibious design.

นี่คือการออกแบบ ที่เผชิญทั้งสภาวะเปียกและแห้ง

This park is not about getting rid of flood.

อุทยานแห่งนี้ไม่ได้กำจัดน้ำท่วมออกไป

It's about creating a way to live with it.

แต่เป็นการสร้างวิถีอยู่ร่วมกับมันต่างหาก

And not a single drop of rain is wasted in this park.

และไม่มีฝนแม้แต่หยดเดียว ในอุทยานแห่งนี้ที่สูญเปล่า

This park can hold and collect a million gallons of water.

อุทยานแห่งนี้สามารถกักและเก็บ น้ำกว่าล้านแกลลอนได้ค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Every given project, for me, is an opportunity

ทุกโครงการที่ได้รับมอบหมาย มันคือโอกาสสำหรับฉัน

to create more green cracks through this concrete jungle

ที่จะสร้างรอยแตกสีเขียวเพิ่ม ผ่านป่าคอนกรีต

by using landscape architecture as a solution,

ด้วยการใช้ภูมิสถาปัตยกรรมในการแก้ปัญหา

like turning this concrete roof into an urban farm,

เหมือนกับการเปลี่ยนหลังคาคอนกรีตนี้ เป็นพื้นที่เกษตรในเมือง

which can help absorb rain;

ที่ช่วยดูดซับน้ำฝน

reduce urban heat island

บรรเทาปรากฎการณ์เกาะร้อน

and grow food in the middle of the city;

และปลูกพืชผักกินได้ ที่ใจกลางเมือง

reuse the abandoned concrete structure

นำโครงสร้างคอนกรีตรกร้างกลับมาใช้ใหม่

to become a green pedestrian bridge;

เปลี่ยนให้เป็นสะพานคนเดินสีเขียว

and another flood-proof park at Thammasat University,

และหลังคาสีเขียวกันน้ำท่วมอีกแห่ง ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

which nearly completes the biggest green roof on an academic campus yet

ซึ่งเกือบจะเป็นหลังคาสีเขียวที่ใหญ่สุด ในสถานศึกษา

in Southeast Asia.

ของเอเซียตะวันออกเฉียงใต้

Severe flooding is our new normal,

อุทกภัยร้ายแรงเป็นเรื่องปกติใหม่ของเรา

putting the southeast Asian region --

ที่ทำให้ภูมิภาคเอเซียตะวันออกเฉียงใต้

the region with the most coastline --

ภูมิภาคที่มีชายฝั่งมากที่สุด

at extreme risk.

อยู่ในภาวะเสี่ยงอย่างสูง

Creating a park is just one solution.

การสร้างสวนสาธารณะเป็นแค่หนึ่งทางแก้

The awareness of climate change

การตระหนักรู้สภาพอากาศที่เปลี่ยนไป

means we, in every profession we are involved,

คือสิ่งที่พวกเราทุกคน ทุกสายอาชีพ ต้องร่วมมือ

are increasingly obligated to understand the climate risk

ต้องถือเป็นภาระ ที่จะเข้าใจความเสี่ยงจากภูมิอากาศ

and put whatever we are working on as part of the solution.

และนำสิ่งที่เรากำลังทำ ไปเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ปัญหา

Because if our cities continue

เพราะถ้าเมืองของพวกเรายังคง

the way they are now,

ดำเนินไปอย่างที่เป็นอยู่นี้

a similar catastrophe will happen again ...

ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นแล้ว ก็จะเกิดขึ้นซ้ำอีก

and again.

ซ้ำอีก

Creating a solution in these sinking cities

การสร้างทางแก้ไขปัญหา ของเมืองที่กำลังจมนี้

is like making the impossible possible.

คือการสร้างสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้

And for that,

และด้วยเหตุนี้

I would like to share one word that I always keep in mind,

ฉันอยากจะแบ่งปันคำหนึ่ง ที่ฉันยึดถือไว้ในใจเสมอมา

that is, "tangjai."

ก็คือ "ตั้งใจ"

The literal translation for "tang" is "to firmly stand,"

แปลแบบตรงตัวคือ "ตั้ง" แปลว่า การยืนอย่างมั่นคง

and "jai" means "heart."

และ "ใจ" หมายถึง หัวใจ

Firmly stand your heart at your goal.

การ ตั้ง ใจเรา ไว้ที่ จุดมุ่งหมาย

In Thai language, when you commit to do something,

ในภาษาไทย เมื่อคุณ มุ่งมั่นที่จะทำอะไรบางอย่าง

you put tangjai in front of your word,

คุณจะนำคำว่า ตั้งใจ ไว้หน้าคำนั้น

so your heart will be in your action.

เพื่อที่ใจของคุณ จะได้อยู่กับการกระทำนั้น

No matter how rough the path,

ไม่ว่าเส้นทางมันจะยากแค่ไหน

how big the crack,

อุปสรรคจะยิ่งใหญ่แค่ไหน

you push through to your goal,

คุณจะผลักดันไปถึงจุดหมายของคุณ

because that's where your heart is.

เพราะนั่นคือที่ที่หัวใจคุณตั้งอยู่

And yes, Thailand is home.

และใช่ ประเทศไทยคือบ้าน

This land is my only home,

ผืนแผ่นดินนี้คือบ้านหลังเดียวของฉัน

and that's where I firmly stand my heart.

และนั่นคือที่ที่ใจฉันตั้งมั่น

Where do you stand yours?

แล้วใจคุณละคะ ตั้งอยู่ที่ใด

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

Kòp kun ka.

ขอบคุณค่ะ

(Applause and cheers)

(เสียงปรบมือและเสียงเชียร์)