The four fish we're overeating -- and what to eat instead | Paul Greenberg

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Rawee Ma

So when I was a kid ...

ครับ ตอนผมยังเป็นเด็กๆ

this was my team.

นี่เป็นเพื่อนร่วมทีมกับผม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I stunk at sports.

ผมแย่มากเรื่องกีฬา

I didn't like to play them, I didn't like to watch them.

ไม่เคยชอบเล่นกีฬา ไม่เคยชอบดูกีฬา

So this is what I did. I went fishing.

นี่จึงเป็นสิ่งที่ผมทำ ผมไปตกปลา

And for all of my growing up I fished on the shores of Connecticut,

ช่วงโตขึ้นมา ผมตกปลา ที่ฝั่งทะเลคอนเนตทิคัต

and these are the creatures that I saw on a regular basis.

และนี่คือสัตว์ ที่ผมเห็นอยู่เป็นประจำ

But after I grew up and went to college,

แต่หลังจากโตขึ้นมา และไปมหาวิทยาลัย

and I came home in the early 90's,

และกลับมาบ้าน ช่วงต้น ๆ ทศวรรษ 1990

this is what I found.

นี่คือสัตว์ ที่ผมเห็น

My team had shrunk.

ทีมของผมลดลงไปจากเดิม

It was like literally having your roster devastated.

เหมือนกับบัญชีรายชื่อเพื่อนคุณ ถูกทำลายล้างไป

And as I sort of looked into that,

เมื่อผมมองดูแบบคร่าว ๆ

from a very personal point of view as a fisherman,

จากความเห็นส่วนตัวมาก ๆ ในฐานะชาวประมง

I started to kind of figure out,

ผมก็เลยเริ่มหาคำตอบว่า

well, what was the rest of the world thinking about it?

คนอื่นๆในโลก คิดยังไงกับเรื่องนี้

First place I started to look was fish markets.

สถานที่แรกที่ผมเริ่มดู คือ ตลาดปลา

And when I went to fish markets,

แต่เมื่อผมไปที่ตลาดปลา

in spite of where I was --

ไม่ว่าเป็นที่ไหน ที่ผมไป--

whether I was in North Carolina, or Paris, or London, or wherever --

นอร์ท คาโรไลน่า, ปารีส, ลอนดอน หรือที่ใดก็ตาม

I kept seeing this weirdly repeating trope of four creatures,

ผมเห็นสัตว์อยู่สี่ประเภทซํ้า ๆ กันอย่างประหลาด

again and again --

ซํ้าแล้วซํ้าเล่า--

on the menus, on ice --

บนรายการอาหาร, บนนํ้าแข็ง--

shrimp, tuna, salmon and cod.

กุ้ง ทูน่า แซลมอล และปลาคอด

And I thought this was pretty strange,

และผมก็คิดว่า มันน่าแปลกมากนะครับ

and as I looked at it, I was wondering,

ขณะที่มองดูมัน ผมก็สงสัย

did anyone else notice this sort of shrinking of the market?

คนอื่น ๆ จะสังเกตเห็น คล้ายกับ การหดหายไปแบบนี้ ของตลาด บ้างไหม

Well, when I looked into it,

ครับ เมื่อผมตรวจสอบดู

I realized that people didn't look at it as their team.

จึงรู้ว่า ผู้คนไม่ได้มองมันว่า เป็นทีมเดียวกัน กับพวกเขา

Ordinary people, the way they looked at seafood was like this.

คนธรรมดาทั่วไป เขามองอาหารทะเลแบบนี้แหละ

It's not an unusual human characteristic

มันเป็นธรรมดาของมนุษย์

to reduce the natural world down to very few elements.

ที่ชอบลดทอนโลกธรรมชาติลงไป จนเหลือองค์ประกอบแค่ไม่กี่อย่าง

We did it before, 10,000 years ago, when we came out of our caves.

เราทำกันมาก่อน เมื่อหมื่นปีที่แล้ว ตอนที่เราออกมาจากถํ้า

If you look at fire pits from 10,000 years ago,

หากคุณดูที่หลุมเตาไฟ จากเมื่อหมื่นปีก่อน

you'll see raccoons, you'll see, you know, wolves,

คุณก็จะเห็นตัวแรคคูน จะเห็น, คุณคงทราบ, หมาป่า

you'll see all kinds of different creatures.

จะเห็นสัตว์ต่าง ๆ ทุกชนิด

But if you telescope to the age of -- you know, 2,000 years ago,

แต่ถ้าคุณส่องกล้องทางไกลไปในยุค-- 2,000 พันปีก่อน

you'll see these four mammals:

คุณก็จะเห็น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 4 ชนิด

pigs, cows, sheep and goats.

หมู วัว แกะ และ แพะ

It's true of birds, too.

ก็จริง ในกรณีสัตว์ปีกด้วย

You look at the menus in New York City restaurants

คุณดูเมนู ในภัตราคาร กรุงนิวยอร์ค

150 years ago, 200 years ago,

เมื่อ 150 หรือ 200 ปีที่แล้ว

you'll see snipe, woodcock, grouse, dozens of ducks, dozens of geese.

คุณจะเห็นนกปากซ่อม นกซ่อมชนิดใหญ่ ไก่ป่า เป็ดและห่านจำนวนมากเป็นโหล ๆ

But telescope ahead to the age of modern animal husbandry,

แต่ส่องกล้องไปข้างหน้า ถึงยุคการเลี้ยงสัตว์สมัยใหม่

and you'll see four:

คุณจะเห็นมี 4 อย่าง

turkeys, ducks, chicken and geese.

ไก่งวง เป็ด ไก่ และห่าน

So it makes sense that we've headed in this direction.

มันก็เข้าใจได้ ที่มุ่งไปในทิศทางนี้

But how have we headed in this direction?

แต่เรามุ่งไปสู่ทิศทางนี้ได้อย่างไร

Well ...

ครับ...

first it's a very, very new problem.

ลำดับแรก มันเป็นปัญหาที่ใหม่อย่างมาก ๆ

This is the way we've been fishing the oceans over the last 50 years.

นี่เป็นวิธีที่เราได้ใช้จับปลาในมหาสมุทร มานานกว่า 50 ปีแล้ว

World War II was a tremendous incentive to arm ourselves in a war against fish.

สงครามโลกครั้งที่สอง เป็นสิ่งเร้าที่สำคัญ ในการติดอาวุธให้เรา ทำสงครามกับปลา

All of the technology that we perfected during World War II --

เทคโนโลยีทั้งหมด ซึ่งเราทำให้สมบูรณ์แบบ ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2

sonar, lightweight polymers --

เครื่องโซน่าร์ สารโพลีเมอร์มวลเบา

all these things were redirected towards fish.

ทั้งหมดนี้ กลับมุ่งโจมตีไปที่ปลา

And so you see this tremendous buildup in fishing capacity,

คุณเห็นความสามารถในการจับปลา พัฒนาขึ้นอย่างมากมาย

quadrupling in the course of time,

ถึงสี่เท่า ในช่วงเวลา

from the end of World War II to the present time.

จากสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 จนถึงปัจจุบัน

And right now that means

ในขณะนี้ นั่นก็หมายความว่า

we're taking between 80 and 90 million metric tons out of the sea every year.

เรากำลังจับปลาจากทะเล ระหว่าง 80-90 ล้านเมตริกตัน ทุกปี

That's the equivalent of the human weight of China

นั่นเท่ากับ นํ้าหนักของคนทั้งประเทศจีน

taken out of the sea every year.

ถูกเอาออกจากทะเลไป ในทุก ๆ ปี

And it's no coincidence that I use China as the example

ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ที่ผมใช้ประเทศจีน เป็นตัวอย่าง

because China is now the largest fishing nation in the world.

เพราะจีนในปัจจุบัน เป็นชาติที่ จับปลามากที่สุดในโลก

Well, that's only half the story.

นั่นเป็นเรื่องราว เพียงครึ่งเดียว

The other half of the story

อีกครึ่งหนึ่งของเรื่อง คือ

is this incredible boom in fish farming and aquaculture,

การเฟื่องฟูอย่างไม่น่าเชื่อ ของฟาร์มปลา และการเพาะเลี้ยงสัตว์นํ้า

which is now, only in the last year or two,

ซึ่งปัจจุบัน เพียงแค่หนึ่ง หรือสองปีที่แล้ว

starting to exceed the amount of wild fish that we produce.

เริ่มจะมากกว่าปริมาณ ปลาธรรมชาติที่เราจับมาได้

So that if you add wild fish and farmed fish together,

ดังนั้น ถ้าคุณรวมปลาธรรมชาติ กับปลาจากฟาร์ม เข้าด้วยกัน

you get the equivalent of two Chinas created from the ocean

คุณก็จะได้คนจีนทั้งประเทศคูณสอง ที่นำขึ้นมาจากมหาสมุทร

each and every year.

ในแต่ละปี และทุก ๆ ปี

And again, it's not a coincidence that I use China as the example,

ขอยํ้า นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ที่ผมยกจีนเป็นตัวอย่าง

because China, in addition to being the biggest catcher of fish,

เพราะจีนนั้น นอกจากจะเป็นผู้จับปลารายใหญ่สุดแล้ว

is also the biggest farmer of fish.

ยังเป็นผู้เลี้ยงปลารายใหญ่สุดอีกด้วย

So let's look though at the four choices we are making right now.

ดังนั้น เรามาดูตัวเลือกสี่ตัว ที่เรามีอยู่ ในขณะนี้

The first one --

ตัวเลือกแรก

by far the most consumed seafood in America and in much of the West,

อาหารทะเลที่บริโภคกัน มากที่สุดในอเมริกาและโลกตะวันตก

is shrimp.

คือ กุ้ง

Shrimp in the wild -- as a wild product --

กุ้งในตามธรรมชาติ ที่เป็นผลผลิตจากธรรมชาติ

is a terrible product.

เป็นผลิตภัณฑ์ที่แย่มาก

5, 10, 15 pounds of wild fish are regularly killed

โดยปกติปลาธรรมชาติ 5, 10, หรือ 15 ปอนด์ ต้องตายไป

to bring one pound of shrimp to the market.

เพื่อให้ได้กุ้งหนึ่งปอนด์ มาสู่ตลาด

They're also incredibly fuel inefficient to bring to the market.

และยังต้องสิ้นเปลืองนํ้ามัน เพื่อนำกุ้งมาสู่ตลาด

In a recent study that was produced out of Dalhousie University,

การวิจัยที่จัดทำไม่นานมานี้โดย มหาวิทยาลัย ดัลฮุซซี่

it was found that dragging for shrimp

พบว่า การลากอวนกุ้งนั้น

is one of the most carbon-intensive ways of fishing that you can find.

เป็นวิธีจับปลาแบบหนึ่ง ที่ใช้คาร์บอนสูงสุด

So you can farm them,

ดังนั้น คุณทำฟาร์มกุ้งดีกว่า

and people do farm them,

และผู้คนก็ทำฟาร์มกุ้งกัน

and they farm them a lot in this very area.

และพวกเขาก็ทำฟาร์มกันมากมาย ในบริเวณแถบนี้

Problem is ...

ปัญหาคือ

the place where you farm shrimp is in these wild habitats --

บริเวณที่ทำฟาร์มกุ้งนั้น เป็นที่อยู่ ของสัตว์นํ้าตามธรรมชาติพวกนี้

in mangrove forests.

ในป่าโกงกางชายเลน

Now look at those lovely roots coming down.

ทีนี้มาดู รากไม้สวยงามเหล่านั้น ที่หยั่งลงมา

Those are the things that hold soil together,

รากพวกนั้น เป็นสิ่งที่อุ้มดินเอาไว้

protect coasts, create habitats for all sorts of young fish, young shrimp,

ปกป้องชายฝั่งทะเล สร้างที่อยู่สำหรับ ลูกปลา ลูกกุ้งทุกชนิด

all sorts of things that are important to this environment.

ทุกสิ่งทุกอย่าง ซึ่งสำคัญต่อสภาพแวดล้อมนี้

Well, this is what happens to a lot of coastal mangrove forests.

นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับป่าโกงกาง ริมฝั่งทะเลจำนวนมาก

We've lost millions of acres of coastal mangroves

เราเสียป่าโกงกางชายฝั่งทะเลไป หลายล้านเอเคอร์

over the last 30 or 40 years.

ในช่วงกว่า 30 หรือ 40 ปีมานี้

That rate of destruction has slowed,

อัตราการทำลายนั้น ได้ช้าลงแล้ว

but we're still in a major mangrove deficit.

แต่เราก็ยังคงอยู่ในภาวะ ขาดแคลนป่าโกงกางอยู่มาก

The other thing that's going on here

อีกสิ่งหนึ่ง ที่กำลังเกิดขึ้นตรงนี้

is a phenomenon that the filmmaker Mark Benjamin called "Grinding Nemo."

คือ ปรากฏการณ์ที่นักสร้างภาพยนตร์ มาร์ค เบ็นจามิน เรียกว่า"กรายดิ้ง นีโม"

This phenomenon is very, very relevant

ปรากฏการณ์นี้ เกี่ยวข้องอย่างยิ่ง

to anything that you've ever seen on a tropical reef.

กับอะไรก็ตาม ที่เราเคยเห็น บนแนวประการังเขตร้อน

Because what's going on right now,

เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนี้คือ

we have shrimp draggers dragging for shrimp,

คนลากกุ้ง ที่ลากอวนเพื่อจับกุ้ง

catching a huge amount of bycatch,

แต่ก็ติดสัตว์นํ้ามากมายมาด้วย

that bycatch in turn gets ground up and turned into shrimp food.

สิ่งที่ติดอวนมา ถูกนำมาบด กลายมาเป็นอาหารกุ้ง

And sometimes, many of these vessels --

และบางครั้ง เรือพวกนี้มากมายหลายลำ

manned by slaves --

ที่ใช้แรงงานทาส

are catching these so-called "trash fish,"

กำลังจับสิ่งที่เรียกว่า"ปลาขยะ" เหล่านี้

fish that we would love to see on a reef,

ปลาที่เรารักที่จะเห็นมันตามปะการัง

grinding them up

ปลาเหล่านี้ถูกนำไปบด

and turning them into shrimp feed --

และเปลี่ยนไปเป็นอาหารกุ้ง

an ecosystem literally eating itself and spitting out shrimp.

ระบบนิเวศกำลังกินตัวมันเอง แล้วบ้วนกุ้งออกมาจริงๆ

The next most consumed seafood in America,

อาหารทะเลที่กินกันมากที่สุด ในสหรัฐลำดับถัดมา

and also throughout the West,

และทั่วโลกตะวันตกด้วย

is tuna.

คือ ปลาทูน่า

So tuna is this ultimate global fish.

ทูน่า จึงเป็นปลาของโลกที่สุดยอด

These huge management areas have to be observed

บริเวณจัดการกว้างใหญ่เหล่านี้ จะต้องมีการเฝ้าสังเกต

in order for tuna to be well managed.

เพื่อให้ทูน่านั้น ได้รับการจัดการที่ดี

Our own management area,

พื้นที่การจัดการของเราเองนั้น

called a Regional Fisheries Management Organization,

เรียกว่า องค์การจัดการประมงเขตภูมิภาค

is called ICCAT,

ICCAT หรือ

the International Commission for the Conservation of Atlantic Tunas.

คณะกรรมการระหว่างประเทศ เพื่ออนุรักษ์ทูน่าแอตแลนติค

The great naturalist Carl Safina once called it,

แต่นักธรรมชาติวิทยาผู้ยิ่งใหญ่ คาร์ล ซาฟิน่า

"The International Conspiracy to Catch all the Tunas."

เคยเรียกมันว่า "องค์การลับ ระหว่างประเทศเพื่อกวาดล้างทูน่า"

Of course we've seen incredible improvement

แน่นอน เราเห็น การปรับปรุงที่เหลือเชื่อ

in ICCAT in the last few years,

ใน ICCAT ในไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้

there is total room for improvement,

มันยังมีจุดให้ปรับปรุงอีกเยอะแยะ

but it remains to be said that tuna is a global fish,

แต่ยังคงต้องบอกว่า ทูน่าเป็นปลาของโลก

and to manage it, we have to manage the globe.

ถ้าจะจัดการกับมันนั้น เราต้องจัดการกับโลก

Well, we could also try to grow tuna

เรายังจะสามารถลองเลี้ยงทูน่าได้ อีกด้วย

but tuna is a spectacularly bad animal for aquaculture.

แต่ทูน่าเป็นสัตว์ที่แย่สุดๆ สำหรับการเพาะเลี้ยง

Many people don't know this but tuna are warm-blooded.

คนหลายคนไม่รู้เรื่องนี้ ว่าทูน่าเป็นสัตว์เลือดอุ่น

They can heat their bodies 20 degrees above ambient temperature,

มันทำให้ตัวอุ่นขึ้นได้ 20 องศา เหนืออุณหภูมิรอบ ๆ ตัวมัน

they can swim at over 40 miles an hour.

มันสามารถว่ายนํ้าได้กว่า 40 ไมล์ต่อชั่วโมง

So that pretty much eliminates

ลักษณะเหล่านี้ทำให้หมดทาง

all the advantages of farming a fish, right?

ที่จะเอาปลาทูน่ามาเลี้ยง

A farmed fish is --

ปลาที่เลี้ยงในฟาร์มนั้น

or a fish is cold-blooded, it doesn't move too much.

ต้องสัตว์เลือดเย็น ไม่เคลื่อนที่มากนัก

That's a great thing for growing protein.

นั่นเป็นสิ่งที่ดีมาก สำหรับการสร้างโปรตีน

But if you've got this crazy, wild creature

แต่เจ้าปลาจากธรรมชาติ

ที่ว่ายนํ้า 40 ไมล์ต่อชั่วโมง และทำให้เลือดอุ่นขึ้นได้

that swims at 40 miles an hour and heats its blood --

คงไม่ใช่ตัวเลือกที่ดี สำหรับการเพาะเลี้ยง

not a great candidate for aquaculture.

The next creature --

สัตว์ลำดับถัดมา

most consumed seafood in America and throughout the West --

อาหารทะเลที่บริโภคกันมากที่สุด ในอเมริกาและทั่วโลกตะวันตก

is salmon.

คือ ปลาแซลมอน

Now salmon got its plundering, too,

ขณะนี้แซลมอนก็เสียหาย ด้วยเช่นกัน

but it didn't really necessarily happen through fishing.

แต่มันไม่เชิงว่าเกิดขึ้น จากการทำประมง

This is my home state of Connecticut.

นี่เป็นรัฐคอนเนคติคัต บ้านเกิดของผม

Connecticut used to be home to a lot of wild salmon.

คอนเนคติคัต เคยเป็นที่อยู่ของ แซลมอนตามธรรมชาติ

But if you look at this map of Connecticut,

แต่ถ้าคุณดูแผนที่ของรัฐคอนเนคติคัตแผ่นนี้

every dot on that map is a dam.

ทุก ๆ จุดบนแผนที่นั้น คือ เขื่อน

There are over 3,000 dams in the state of Connecticut.

มีกว่า 3,000 เขื่อน ในรัฐคอนเนคติคัต

I often say this is why people in Connecticut are so uptight --

ผมมักจะพูดว่า เพราะเหตุนี้แหละ คนในคอนเนคติคัต จึงตึงเครียดนัก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

If somebody could just unblock Connecticut's chi,

ถ้าใครก็ตามเปิดการปิดกั้นพลัง ของคอนเนคติคัตได้

I feel that we could have an infinitely better world.

ผมคิดว่า เราจะสามารถมี โลกที่ดีกว่าได้ อย่างไม่จำกัด

But I made this particular comment

แต่ผมได้ให้ข้อคิดเห็นนี้ ครั้งหนึ่ง

at a convention once of national parks officers,

ที่การประชุมเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติ

and this guy from North Carolina sidled up to me, he says,

แต่ชายคนนี้ จากนอร์ท คาโรไลน่า เดินเตร่เข้ามาหาผม บอก

"You know, you oughtn't be so hard on your Connecticut,

"รู้หรือเปล่า คุณไม่น่าจะแรง กับคอนเนคติคัตของคุณเลยนะครับ

cause we here in North Carolina, we got 35,000 dams."

เพราะว่าที่นี่ ในนอร์ท คาโรไลน่า เรามีอยู่ 35,000 เขื่อน"

So it's a national epidemic, it's an international epidemic.

มันจึงเป็นการระบาดระดับชาติ มันเป็นการระบาดระหว่างประเทศ

And there are dams everywhere,

มีเขื่อนอยู่ในทุก ๆ ที่

and these are precisely the things

และที่แน่ ๆ เขื่อนพวกนี้แหละ

that stop wild salmon from reaching their spawning grounds.

ที่ขวางแซลมอนธรรมชาติ ไม่ให้ไปถึงที่วางไข่ของมัน

So as a result, we've turned to aquaculture,

ผมลัพธ์ก็คือ เราต้องหันมาเพาะเลี้ยงมัน

and salmon is one the most successful, at least from a numbers point of view.

แซลมอนเป็นสัตว์น้ำอย่างหนึ่งที่เราประสบ ความสำเร็จในการเลี้ยงมากที่สุดในหลายแง่

When they first started farming salmon,

ตอนเริ่มแรกของการทำฟาร์ม เลี้ยงปลาแซลมอนนั้น

it could take as many as six pounds of wild fish

อาจต้องใช้ปลาธรรมชาติ มากถึงหกปอนด์

to make a single pound of salmon.

มาเป็นอาหารเลี้ยงปลาแซลมอน ให้ได้เนื้อเพียงปอนด์เดียว

The industry has, to its credit, greatly improved.

อุตสาหกรรมนี้ได้ถูกปรับปรุง จนดีขึ้นอย่างมาก

They've gotten it below two to one,

จนเหลืออัตราอาหารต่อเนื้อ ตํ่ากว่าสองต่อหนึ่ง

although it's a little bit of a cheat

แม้จะมีการโกงตัวเลขบ้างเล็กน้อย

because if you look at the way aquaculture feed is produced,

เพราะถ้าเรามาดูวิธีผลิตอาหาร สำหรับปลาที่เพาะเลี้ยง

they're measuring pellets --

เขาวัดอาหารปลาที่เป็นก้อน ๆ

pounds of pellets per pound of salmon.

ก้อนอาหารกี่ปอนด์ ต่อปลาแซลมอลหนึ่งปอนด์

Those pellets are in turn reduced fish.

ก้อนอาหารปลาพวกนั้น ก็มาจากปลาที่ถูกลดปริมาณลงไปแล้ว

So the actual -- what's called the FIFO, the fish in and the fish out --

ดังนั้น ปริมาณปลาที่ใส่เข้าไป ต่อผลผลิตที่ได้ออกมา ที่เรียกว่า FIFO

kind of hard to say.

จึงวัดจริงๆ ได้ยากครับ

But in any case,

แต่อย่างไรก็ตาม

credit to the industry,

ต้องยกย่องอุตสาหกรรมนี้

it has lowered the amount of fish per pound of salmon.

ที่ได้ลดปริมาณปลาที่ใช้เป็นอาหาร ต่อปลาแซลมอนที่ผลิตได้

Problem is we've also gone crazy

ปัญหาคือ ความบ้าคลั่ง

with the amount of salmon that we're producing.

ของปริมาณการผลิตปลาแซลมอนในปัจจุบัน

Aquaculture is the fastest growing food system on the planet.

การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เป็นระบบอาหาร ที่เติบโตเร็วที่สุดบนพื้นโลกนี้

It's growing at something like seven percent per year.

อัตราการเติบโตถึง 7 เปอร์เซ็นต์ ต่อปี

And so even though we're doing less per fish

ดังนั้น แม้ว่าเราใช้อาหารน้อยลง ต่อปลาหนึ่งตัว

to bring it to the market,

เพื่อนำมันมาสู่ตลาด

we're still killing a lot of these little fish.

เราก็ยังคงฆ่าปลาเล็กปลาน้อยเหล่านี้ อีกเป็นจำนวนมาก

And it's not just fish that we're feeding fish to,

มันไม่ใช่เพียงแค่ปลา ที่เรานำมาใช้เลี้ยงปลา เท่านั้น

we're also feeding fish to chickens and pigs.

เรายังเอาปลามาใช้เลี้ยงไก่ และหมูอีกด้วย

So we've got chickens and they're eating fish,

เราจึงมีไก่ และพวกมันก็กำลังกินปลา

but weirdly, we also have fish that are eating chickens.

แต่ก็แปลก เรายังมีปลา ที่กำลังกินไก่ด้วย

Because the byproducts of chickens -- feathers, blood, bone --

เพราะผลพลอยได้จากไก่ ขน เลือด กระดูก

get ground up and fed to fish.

ก็เอามาบด และเอาไปเลี้ยงปลา

So I often wonder,

ผมจึงสงสัยอยู่บ่อย ๆ ว่า

is there a fish that ate a chicken that ate a fish?

จะมีปลาที่กินไก่ ซึ่งกินปลาด้วยไหม

It's sort of a reworking of the chicken and egg thing. Anyway --

แบบ ปริศนาเรื่องไก่กับไข่เวอร์ชั่นใหม่

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

All together, though, it results in a terrible mess.

แต่ทั้งหมดนั้น ส่งผลที่สับสนยุ่งยาก

What you're talking about

สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง คือ

is something between 20 and 30 million metric tons of wild creatures

สัตว์ทะเลตามธรรมชาติ ราว 20-30 ล้านเมตริกตัน

that are taken from the ocean and used and ground up.

ที่ถูกจับจากมหาสมุทร และถูกใช้ ถูกบด

That's the equivalent of a third of a China,

ซึ่งหนักเท่ากับ หนึ่งในสามของประชากรจีน

or of an entire United States of humans

หรือไม่ก็ ประชากรทั้งหมดของประเทศสหรัฐ

that's taken out of the sea each and every year.

ที่ถูกจับขึ้นมาจากทะเล ในแต่ละปี และทุก ๆ ปี

The last of the four is a kind of amorphous thing.

ท้ายสุดในสี่ชนิด เรียกรวมๆ

It's what the industry calls "whitefish."

คือสิ่งที่อุตสาหกรรมนี้เรียกว่า "ปลาสีขาว"

There are many fish that get cycled into this whitefish thing

ปลาจำนวนมาก ถูกหมุนเวียนเข้ามา ในประเภทที่เรียกว่า ปลาสีขาวนี้

but the way to kind of tell the story, I think,

แต่วิธีที่จะเล่าเรื่องนี้ ผมว่า

is through that classic piece of American culinary innovation,

คือเล่าผ่านชิ้นงานคลาสสิก ของนวัตกรรมการประกอบอาหารอเมริกัน

the Filet-O-Fish sandwich.

คือ แซนวิช Filet-O-Fish

So the Filet-O-Fish sandwich actually started as halibut.

แซนวิชนี้ จริง ๆ เริ่มทำโดยใช้ปลาแฮลิบัต

And it started because a local franchise owner

เริ่มขึ้นเพราะ เจ้าของร้านแฟรนไชส์ท้องถิ่น

found that when he served his McDonald's on Friday, nobody came.

พบว่า เมื่อเขาขายเบอร์เกอร์แม็คโดนัล ในวันศุกร์นั้น ไม่มีใครมาซื้อ

Because it was a Catholic community, they needed fish.

เพราะเขาอยู่ในชุมชนคาทอลิก พวกเขาต้องการปลา

So he went to Ray Kroc and he said,

เขาจึงไปหา เรย์ คร๊อก และบอก

"I'm going to bring you a fish sandwich, going to be made out of halibut."

"ผมจะเอาแซนวิชปลามาให้ดู จะทำจากปลาแฮลิบัต"

Ray Kroc said, "I don't think it's going to work.

เรย์ คร๊อกก็บอก "ผมไม่คิดว่าจะขายได้

I want to do a Hula Burger,

ผมอยากจะทำ ฮูลาเบอร์เกอร์

and there's going to be a slice of pineapple on a bun.

ให้มีชิ้นสับปะรดบางๆ อยู่บนก้อนขนมปังด้วย

But let's do this, let's have a bet.

แต่เอาอย่างนี้นะ เรามาพนันกันดีไหม

Whosever sandwich sells more, that will be the winning sandwich."

แซนวิชของใครขายได้มากกว่า จะเป็นแซนวิช ที่ชนะ"

Well, it's kind of sad for the ocean that the Hula Burger didn't win.

ครับ มหาสมุทรคงเศร้า ที่ฮูล่าเบอร์เกอร์แพ้

So he made his halibut sandwich.

เขาจึงทำแซนวิชปลาแฮลิบัต

Unfortunately though, the sandwich came in at 30 cents.

แต่แย่หน่อยที่ราคาแซนวิชอยู่ที่ 30 เซ็นต์

Ray wanted the sandwich to come in at 25 cents,

แต่เรย์ ต้องการให้ราคาอยู่ที่ 25 เซ็นต์

so he turned to Atlantic cod.

เขาจึงหันมาใช้ปลาแอตแลนติกคอด

We all know what happened to Atlantic cod in New England.

และเราทุกคนก็รู้กันว่าเกิดอะไรขึ้น กับปลาคอดในนิวอิงแลนด์

So now the Filet-O-Fish sandwich is made out of Alaska pollock,

ขณะนี้ แซนวิช Filet-O-Fish จึงทำจากปลาพอลล๊อค อลาสก้า

it's the largest fin fish fishery in the United States,

ซึ่งเป็นการประมงจับปลามีครีบ ที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐ

2 to 3 billion pounds of fish taken out of the sea every single year.

ปลา 2 ถึง 3 พันล้านปอนด์ ถูกจับขึ้นมาจากทะเล ในแต่ละปี

If we go through the pollock,

ถ้าเราจับปลาพอลล๊อคจนหมดไปแล้ว

the next choice is probably going to be tilapia.

ตัวเลือกต่อไป ก็น่าจะเป็นปลานิล

Tilapia is one of those fish nobody ever heard of 20 years ago.

ปลานิล เป็นปลาทีไม่มีใคร ได้ยินชื่อมาก่อน เมื่อ 20 ปีก่อน

It's actually a very efficient converter of plant protein into animal protein,

จริง ๆ แล้ว มันเปลี่ยนโปรตีนพืชมาเป็น โปรตีนสัตว์ได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่ง

and it's been a godsend to the third world.

เป็นสิ่งที่พระเจ้าส่งมาให้ ผู้คนในโลกที่สาม

It's actually a tremendously sustainable solution,

จริง ๆ แล้วมันเป็นทางออกที่ยั่งยืนมาก

it goes from an egg to an adult in nine months.

จากไข่ปลามาเป็นปลาตัวโตเต็มที่ ในเก้าเดือน

The problem is that when you look about the West,

ปัญหา คือ เมื่อคุณมาดูในโลกตะวันตก

it doesn't do what the West wants it to do.

ปลานิลไม่มีสิ่งที่คนตะวันตก อยากให้มี

It really doesn't have what's called an oily fish profile.

คือ มันไม่ได้มีสิ่งที่เรียกว่า ชุดนํ้ามันปลา

It doesn't have the EPA and DHA omega-3s

มันไม่มี EPA และ DHA โอเมก้า-3

that we all think are going to make us live forever.

ที่เราทุกคนคิดกันว่า จะทำให้เรา มีชีวิตยืนยาวตลอดไป

So what do we do?

ดังนั้น เราจะทำอย่างไร

I mean, first of all, what about this poor fish, the clupeids?

อย่างแรก พวกปลาที่น่าสงสารนี้ ปลาตะลุมพุก

The fish that represent a huge part of that 20 to 30 million metric tons.

ซึ่งเป็นปลาส่วนใหญ่ ใน 20-30 ล้านตัน ที่กลายเป็นอาหารปลาอื่น

Well, one possibility that a lot of conservationists have raised

ครับ ทางออกเป็นไปได้อย่างหนึ่ง ซึ่งนักอนุรักษ์จำนวนมากพูดขึ้นมา

is could we eat them?

คือ เราจะกินมันได้ไหม

Could we eat them directly instead of feeding them to salmon?

เราจะกินมันโดยตรง แทนที่จะนำไปเลี้ยงแซลมอน ได้ไหม

There are arguments for it.

ซึ่งมีเหตุผลสนับสนุนในเรื่องนี้

They are tremendously fuel efficient to bring to market,

การนำปลานี้มาสู่ตลาด ประหยัดเชื้อเพลิงอย่างมาก

a fraction of the fuel cost of say, shrimp,

เป็นแค่เศษเสี้ยวของค่าเชื้อเพลิง ในการจับกุ้ง

and at the very top of the carbon efficiency scale.

และเหนือกว่าอย่างอื่น ในแง่การลดการปล่อยคาร์บอน

They also are omega-3 rich, a great source for EPA and DHA.

พวกมันยังอุดมไปด้วยโอเมก้า-3 เป็นแหล่งดียิ่งสำหรับ EPA และ DHA

So that is a potential.

นั่นจึงเป็นทางออกหนึ่งที่เป็นไปได้

And if we were to go down that route what I would say is,

ถ้าเราจะเลือกทางนี้ ผมจะเสนอว่า

instead of paying a few bucks a pound -- or a few bucks a ton, really --

แทนที่จะจ่ายไม่กี่ดอลล่าร์ ต่อหนึ่งปอนด์ หรือจริงๆ คือไม่กี่ดอลลาร์ ต่อหนึ่งตัน

and making it into aquafeed,

และเอามันมาทำเป็นอาหารปลา

could we halve the catch and double the price for the fishermen

เราลดการจับมันลงครึ่งหนึ่ง ได้ไหม แล้วให้ราคาแก่ชาวประมงเป็นสองเท่า

and make that our way of treating these particular fish?

ใช้วิธีนี้ในการจัดการปลาเหล่านี้

Other possibility though, which is much more interesting,

อีกอย่างที่เป็นไปได้ ซึ่งน่าสนใจยิ่งกว่า

is looking at bivalves, particularly mussels.

คือ มาดูพวกหอย โดยเฉพาะ หอยแมลงภู่

Now, mussels are very high in EPA and DHA, they're similar to canned tuna.

หอยแมลงภู่ มี EPA และ DHA สูงมาก คล้ายกับทูน่ากระป๋อง

They're also extremely fuel efficient.

และยังประหยัดการใช้เชื้อเพลิงได้มากด้วย

To bring a pound of mussels to market

การนำหอยแมลงภู่หนึ่งปอนด์มาสู่ตลาด

is about a thirtieth of the carbon as required to bring beef to market.

ใช้คาร์บอนราว 1/30 ของที่ต้องใช้ ในการนำเนื้อวัวมาสู่ตลาด

They require no forage fish,

ไม่ต้องใช้ปลาเล็กมาน้อยเป็นอาหาร

they actually get their omega-3s by filtering the water of microalgae.

จริง ๆ แล้ว มันได้โอเมก้า 3 มา โดยการกรองสาหร่ายเซลล์เดียวจากนํ้า

In fact, that's where omega-3s come from, they don't come from fish.

ซึ่งที่จริง นั่นคือที่มาของโอเมก้า 3 มันไม่ได้มาจากปลา

Microalgae make the omega-3s, they're only bioconcentrated in fish.

สาหร่ายเซลล์เดียว สร้างโอเมก้า 3 มันแค่เป็นชีวภาพเข้มข้นสะสมอยู่ในตัวปลา

Mussels and other bivalves

หอยแมลงภู่และพวกหอยอื่น ๆ

do tremendous amounts of water filtration.

กรองนํ้าปริมาณมากมาย

A single mussel can filter dozens of gallons every single day.

หอยแมลงภู่ตัวเดียว กรองนํ้าได้หลายสิบแกลลอน ในแต่ละวัน

And this is incredibly important when we look at the world.

และสิ่งนี้สำคัญอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อเรามามองโลก ขณะนี้

Right now, nitrification, overuse of phosphates in our waterways

ไนตริฟิเคชั่น หรือ การใช้สารฟอสเฟต มากเกินไปจนปนเปื้อนใปในแม่น้ำลำคลอง

are causing tremendous algal blooms.

เป็นเหตุให้พืชเซลล์เดียว เพิ่มทวีขึ้นอย่างมากมาย

Over 400 new dead zones have been created in the last 20 years,

เขตมรณะ แห่งใหม่ๆ ได้ถูกสร้างขึ้นมา กว่า 400 เขต ใน 20 ปีที่ผ่านมา

tremendous sources of marine life death.

เป็นเหตุสำคัญที่ทำให้ สัตว์ทะเลต้องตายไปมากมาย

We also could look at not a fish at all.

และเรายังมองสิ่งอื่นที่ไม่ใช่ปลา ได้อีกด้วย

We could look at a vegetable.

เราอาจจะดูพืชผัก

We could look at seaweed, the kelps,

อาจจะดูสาหร่ายทะเล พวกเค็ลพ์

all these different varieties of things that can be high in omega-3s,

สิ่งมีชีวิตหลากหลายชนิดทั้งหมดนี้ ที่น่าจะมีโอเมก้า 3 สูง

can be high in proteins,

น่าจะมีโปรตีนสูง

tremendously good things.

คุณประโยชน์สูงสุดๆ เลย

They filter the water just like mussels do.

พวกมันกรองนํ้า เหมือนกับหอยแมลงภู่

And weirdly enough,

และน่าประหลาดใช้ได้เลย

it turns out that you can actually feed this to cows.

กลายเป็นว่า จริง ๆ คุณเอามันไปเลี้ยงวัวได้

Now, I'm not a big fan of cattle.

ครับ ผมไม่ได้ชอบปศุสัตว์มากมายนัก

But if you wanted to keep growing cattle

แต่ถ้าคุณยังคงต้องการเลี้ยงปศุสัตว์

in a time and place where water resources are limited,

ในเวลาและสถานที่ ซึ่งแหล่งนํ้ามีจำกัด

you're growing seaweed in the water, you don't have to water it --

คุณก็เลี้ยงสาหร่ายในนํ้านั้นได้ ไม่ต้องหานํ้ามาเติมด้วย

major consideration.

น่าพิจารณาเป็นอย่างยิ่ง

And the last fish is a question mark.

และแล้ว ปลาชนิดสุดท้าย เป็นเครื่องหมายคำถาม

We have the ability to create aquacultured fish

เราสามารถสร้างปลา ที่เหมาะกับการเพาะเลี้ยงขึ้นมาได้

that creates a net gain of marine protein for us.

ปลาที่จะสร้างกำไรสุทธิ ของโปรตีนทะเลให้กับเรา

This creature would have to be vegetarian,

สัตว์เหล่านี้ จะต้องเป็นสัตว์กินพืช

it would have to be fast growing,

จะต้องเติบโตได้อย่างรวดเร็ว

it would have to be adaptable to a changing climate

จะต้องปรับตัวได้ ต่อภูมิกาศที่เปลี่ยนแปลง

and it would have to have that oily fish profile,

และจะต้องมีลักษณะที่มีนํ้ามันปลา

that EPA, DHA, omega-3 fatty acid profile that we're looking for.

กรดไขมัน EPA DHA โอเมก้า 3 ที่เราต้องการ

This exists kind of on paper.

สิ่งนี้มีอยู่แล้ว บนกระดาษ

I have been reporting on these subjects for 15 years.

ผมได้รายงานเรื่องเหล่านี้ มานาน 15 ปีแล้ว

Every time I do a new story, somebody tells me,

ทุก ๆ ครั้งที่ผมทำเรื่องใหม่ ก็จะมีคนบอกผมว่า

"We can do all that. We can do it. We've figured it all out.

"เราทำได้ทั้งหมดนั่นแหละ เราทำได้ เราคิดออกหมดแล้ว

We can produce a fish

เราสามารถผลิตปลา

that's a net gain of marine protein and has omega-3s."

ที่สร้างกำไรสุทธิเชิงโปรตีนจากทะเล และมีโอเมก้า 3"

Great.

ยอดเยี่ยม

It doesn't seem to be getting scaled up.

แต่ดูเหมือนไม่มีการ ขยายการผลิตขึ้นแต่อย่างไร

It is time to scale this up.

ถึงเวลาที่จะขยายเริ่องนี้ให้มากขึ้น

If we do,

ถ้าเราทำ

30 million metric tons of seafood, a third of the world catch,

อาหารทะเล 30 ล้านเมตริกตัน หรือหนึ่งในสามของปลาที่จับมาได้ของโลก

stays in the water.

ก็จะยังคงอยู่ในนํ้าทะเล

So I guess what I'm saying is this is what we've been going with.

ผมจึงคิดว่า สิ่งที่ผมกำลังพูดอยู่นี้ คือ สิ่งที่เราเห็นกันมาตลอด

We tend to go with our appetites rather than our minds.

เราโน้มเอียงไปตามความอยาก แทนที่จะไปตามความคิดของเรา

But if we went with this, or some configuration of it,

แต่ถ้าเราเห็นด้วยกับสิ่งนี้ หรือการผสมผสานของมันในบางรูปแบบ

we might have a little more of this.

เราอาจมีสิ่งนี้มากขึ้นอีกหน่อยก็ได้

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)