Bill Gross: Great ideas for finding new energy

Translator: Kanawat Senanan Reviewer: PanaEk Warawit

Right when I was 15 was when I first got interested in solar energy.

ผมเริ่มสนใจในพลังงานแสงอาทิตย์ เมื่อผมอายุได้ 15 ปี

ครอบครัวของผมย้ายจาก ฟอร์ทลี รัฐนิวเจอร์ซีย์ มาที่แคลิฟอร์เนีย

My family had moved from Fort Lee, New Jersey to California,

from the snow to lots of heat, and gas lines.

เราย้ายจากเมืองที่มีหิมะมาสู่ความร้อนระอุ และท่อก๊าซ

There was gas rationing in 1973.

เกิดปัญหาขาดแคลนก๊าซ จนต้องมีการปันส่วนก๊าซเกิดขึ้นในปี 1973

The energy crisis was in full bore.

สถานการณ์วิกฤตการณ์พลังงานกำลังสุกงอมเต็มที่

I started reading "Popular Science" magazine,

ผมเริ่มอ่านนิตยสาร ป็อปปูลาร์ ไซนส์

and I got really excited about the potential of solar energy

และผมตื่นเต้นมากเกี่ยวกับศักยภาพ ของพลังงานแสงอาทิตย์

to try and solve that crisis.

ที่จะมาช่วยแก้วิกฤตการณ์

I had just taken trigonometry in high school,

ตอนนั้นผมอยู่ชั้นมัธยมและเพิ่งเรียนตรีโกณมิติ

I learned about the parabola

ผมเรียนเกี่ยวกับพาราโบลา

and how it could concentrate rays of light to a single focus.

และวิธีที่มันสามารถรวมแสงมาที่จุดโฟกัสได้

มันทำให้ผมตื่นเต้นมาก

That got me very excited.

And I really felt that there would be potential

และผมรู้สึกจริงๆ ว่ามันต้องเป็นไปได้

to build some kind of thing that could concentrate light.

ที่จะสร้างสิ่งประดิษฐ์บางอย่างที่สามารถรวมแสง

ดังนั้นผมจึงก่อตั้งบริษัท ชื่อว่า โซลาร์ ดีไวซ์ (Solar Devices)

So, I started this company called Solar Devices.

และนี่คือบริษัทที่ผมสร้างจานพาราโบลา

And this was a company where I built parabolas,

I took metal shop,

ผมไปที่โรงกลึง

and I remember walking into metal shop building parabolas and Stirling engines.

และผมจำได้ว่าเดินเข้าไปในโรงกลึง เพื่อสร้างจานพาราโบลา และเครื่องยนต์สเตอร์ลิง (Stirling engine)

และขณะที่ผมกำลังกลึงเครื่องยนต์ สเตอร์ลิงอยู่บนแท่นกลึง

And I was building a Stirling engine over on the lathe,

พวกนักบิด สิงห์มอเตอร์ไซค์ ก็เดินเข้ามาหาผม

and all the motorcycle guys said, "You're building a bong, aren't you?"

แล้วถามว่า "นั่นแกกำลังทำบ้องกัญชาอยู่ใช่ไหม"

ผมตอบว่า "ไม่นะครับ มันคือเครื่องยนต์สเตอร์ลิง จริงๆ นะครับ"

And I said, "No, it's a Stirling engine." But they didn't believe me.

แต่พวกเขาไม่เชื่อผม

I sold the plans for this engine

ผมลงประกาศขายแบบของเครื่องยนต์ และจานนี้

and for this dish in the back of "Popular Science" magazine,

ในท้ายปกนิตยสาร ป็อปปูล่าร์ ไซนส์ ราคาขายอย่างละ 4 ดอลลาร์

for four dollars each.

และผมหาเงินได้พอจ่ายค่าเทอม ปีแรกของผมที่คาล์เทค (Caltech)

And I earned enough money to pay for my first year of Caltech.

ผมตื่นเต้นมากที่ได้เข้าเรียนที่คาล์เทค

It was a really big excitement for me to get into Caltech.

และในชั้นปีแรกที่คาล์เทค ผมก็ยังดำเนินธุรกิจของผมอยู่

And at my first year at Caltech, I continued the business.

แต่พอถึงชั้นปีที่สอง เริ่มมีการให้เกรด

But then, in the second year of Caltech, they started grading.

ปีหนึ่งทั้งปีตัดคะแนนแค่ผ่านหรือตก แต่ปีสองนั้นตัดเกรด

The whole first year was pass/fail, but the second year was graded.

ผมไม่สามารถดำเนินธุรกิจต่อไปได้

I wasn't able to keep up with the business,

สุดท้าย ผมจึงต้องหันเหไปทำอย่างอื่นถึง 25 ปี

and I ended up with a 25-year detour.

ความฝันของผม คือการแปลงพลังงานแสงอาทิตย์ ด้วยต้นทุนที่สมเหตุสมผล

My dream had been to convert solar energy at a very practical cost,

แต่ผมต้องพับเก็บมันเอาไว้ก่อน

but then I had this big detour.

First, the coursework at Caltech.

อย่างแรก เพราะเรื่องวิชาเรียนที่คาล์เทค

Then, when I graduated from Caltech, the IBM PC came out,

จากนั้น เมื่อผมจบการศึกษาจากคาล์เทค เครื่องคอมพิวเตอร์ IBM ก็ออกมา

and I got addicted to the IBM PC in 1981.

ผมติดเครื่องคอมพิวเตอร์ IBM อย่างงอมแงม ในปี 1981

And then in 1983, Lotus 1-2-3 came out,

และในปี 1983 โปรแกรม โลตัส 1-2-3 ออกมา

and I was completely blown away by Lotus 1-2-3.

ผมหลงไหลกับ โลตัส 1-2-3 อย่างโงหัวไม่ขึ้น

ผมเริ่มดำเนินธุรกิจของผมผมด้วยโลตัส 1-2-3 เริ่มเขียนโปรแกรมเสริมสำหรับโลตัส 1-2-3

I began operating my business with 1-2-3, began writing add-ins for 1-2-3,

เขียนตัวเชื่อมต่อภาษามนุษย์กับโลตัส 1-2-3

wrote a natural language interface to 1-2-3.

I started an educational software company after I joined Lotus,

ผมตั้งบริษัทเขียนซอฟท์แวร์ด้านการศึกษา หลังจากที่ผมเข้าทำงานกับโลตัส

และจากนั้น ผมจึงตั้งไอเดียแล็ป (IdeaLab)

and then I started Idealab so I could have a roof

เพื่อเป็นบริษัทแม่ให้กับบริษัทลูกเล็กๆ ที่ผมตั้งขึ้นอย่างต่อเนื่อง

under which I could build multiple companies in succession.

หลังจากนั้นอีกนานทีเดียว ในปี 2000 เมื่อไม่นานมานี้ ตอนที่รัฐแคลิฟอร์เนีย

Much later -- in 2000, very recently -- the new California energy crisis --

กำลังจะพบกับวิฤตการณ์ใหม่ หรือที่อ้างกันว่าเป็นวิกฤตการณ์ด้านพลังงานครั้งใหญ่

what was purported to be a big energy crisis -- was coming.

ผมจึงพยายามคิดหาทางว่าจะมีทาง

And I was trying to figure out

if we could build something that would capitalize on that

ที่เราจะสร้างอะไรที่จะสร้างกำไรจากมัน

และพยายามจะสร้างพลังงานสำรองให้แก่ผู้คน

and get people backup energy, in case the crisis really came.

ในกรณีที่วิกฤตการณ์นั้นมาถึงจริงๆ

And I started looking at how we could build battery backup systems

และผมเริ่มศึกษาว่าเราจะสร้างระบบ แบตเตอรีเพื่อสำรองพลังงาน

ที่จะสามารถสำรองพลังงานแก่ผู้คน ได้ 5 ชั่วโมง 10 ชั่วโมง หรือกระทั่งทั้งวัน

that could give people five hours, 10 hours, maybe even a full day,

หรือสำรองพลังงานได้ถึงสามวัน

or three days' worth of backup power.

และอย่างที่คุณได้ยินมาก่อนหน้านี้

I'm glad you heard earlier today, batteries are unbelievably --

แบตเตอรีนั้นถือว่ามีความหนาแน่นของพลังงานต่ำ อย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อเทียบกับเชื้อเพลิง

lack density compared to fuel.

So much more energy can be stored with fuel than with batteries.

เชื้อเพลิงกักเก็บพลังงานไว้ได้มากกว่า เมื่อเทียบกับแบตเตอรี

You'd have to fill your entire parking space of one garage space

คุณต้องใช้พื้นที่ในโรงจอดรถทั้งหมดสำหรับเก็บแบตเตอรี

เพืยงเพื่อให้คุณได้พลังงานสำรองเป็นเวลา 4 ชั่วโมง

just to give yourself four hours of battery backup.

และผมขอสรุปว่า หลังจากที่วิจัย เทคโนโลยีอื่นๆ ที่มีอยู่ทั้งหมด

And I concluded, after researching every other technology

ที่จะสามารถเอามาใช้เพื่อกักเก็บพลังงานได้

that we could deploy for storing energy --

เช่น ล้อช่วยแรง หรือ แบตเตอรีที่มีสูตรเคมีแบบต่างๆ

flywheels, different formulations of batteries --

it just wasn't practical to store energy.

พวกมันไม่ใช่ทางเลือกที่นำมาใช้ได้จริง ในการกักเก็บพลังงาน

So what about making energy? Maybe we could make energy.

แล้วการสร้างพลังงานล่ะ?

บางทีเราอาจสร้างพลังงานได้

I tried to figure out -- maybe solar's become attractive.

ผมพยายามคิดว่า บางทีพลังงาน แสงอาทิตย์อาจเริ่มน่าสนใจ

It's been 25 years since I was doing this,

มันเป็นเวลากว่า 25 ปีมาแล้วที่ผมเริ่มทำสิ่งนี้

let me go back and look at what's been happening with solar cells.

ให้ผมย้อนไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับโซลาร์เซลล์

ราคาได้ลดลงจาก 10 ดอลลาร์ต่อวัตต์ เหลือประมาณ 4 ถึง 5 ดอลล่าร์ต่อวัตต์

And the price had gone down from 10 dollars a watt

to about four or five dollars a watt, but it stabilized.

แต่ราคาก็นิ่งอยู่ตรงนั้น

And it needed to get much lower to be cost-effective.

ราคาจะต้องต่ำกว่านั้นมากๆ เพื่อให้เกิดความคุ้มค่าต่อการลงทุน

ผมศึกษาสิ่งใหม่ๆ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับโซลาร์เซลล์

I studied all the new things that had happened in solar cells,

ผมพยายามที่จะมองหาทางที่เราจะประดิษฐ์

and was looking for ways we could make solar cells more inexpensively.

และสร้างโซลาร์เซลล์ให้ถูกลงกว่านี้

A lot of new things are happening to do that,

มีสิ่งใหม่ๆ เกิดขึ้นมากมายเพื่อเป้าหมายนั้น

but fundamentally, the process requires a tremendous amount of energy.

แต่โดยพื้นฐานแล้ว กระบวนการผลิต ยังคงใช้พลังงานมหาศาล

Some people say it takes more energy to make a solar cell

บางคนกล่าวว่า ต้องใช้พลังงานในการสร้างโซลาร์เซลล์

than it will give out in its entire life.

มากกว่าที่มันจะผลิตพลังงานได้ ในตลอดช่วงอายุของมันเสียอีก

If we reduce the amount of energy it takes to make the cells,

ผมหวังว่า ถ้าเราสามารถลดพลังงาน ที่ต้องใช้เพื่อสร้างโซลาร์เซลล์

that will become more practical.

นั่นน่าจะทำให้มันถูกนำมาใช้มากยิ่งขึ้น

But right now, you pretty much have to take silicon,

แต่ตอนนี้ วิธีทำคือคุณต้องเอาซิลิกอน

put it in an oven at 1600 F for 17 hours, to make the cells.

อบมันในเตาที่อุณหภูมิ 1600 องศาฟาเรนไฮต์ นาน 17 ชั่วโมง เพื่อสร้างโซลาร์เซลล์

A lot of people are working to try and reduce that,

ผู้คนมากมายกำลังหาทางลดพลังงานที่ว่า

but I didn't have anything to contribute.

แต่ผมไม่มีส่วนช่วยอะไรในด้านนั้น

So I tried to figure out what other way could we try

ผมพยายามคิดวิธีอื่นที่คุ้มต่อการลงทุนได้ ที่เราจะสร้างไฟฟ้าจากแสงอาทิตย์ได้

to make cost-effective solar electricity.

และผมคิดถึงแนวคิดหนึ่ง คือถ้าเราสามารถเก็บเกี่ยว แสงอาทิตย์ด้วยแผ่นสะท้อนแสงขนาดใหญ่

What if we collect the sun with a large reflector --

เช่นที่ผมเคยคิดไว้ เมื่อตอนที่ผมอยู่ชั้นมัธยมล่ะ

like I had been thinking about in high school,

แต่บางที ด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ เราจะสามารถสร้างแผงรับแสงขนาดใหญ่ที่ถูกลง

but maybe with modern technology we could make it cheaper --

รวมมันไปที่เครื่องแปลงพลังงานเล็กๆ

concentrate it to a small converter,

และอุปกรณ์แปลงพลังงานที่ว่า ไม่จำเป็นจะต้องแพง

and then the conversion device wouldn't have to be as expensive,

เพราะขนาดมันเล็กมาก เมื่อเทียบกับโซลาร์เซลล์

because it's much smaller, rather than solar cells,

ซึ่งต้องปกคลุมพื้นที่ทั้งหมด ที่คุณต้องการจะเก็บเกี่ยวแสงอาทิตย์

which have to cover the entire surface that you want to gather sun from.

มันดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้แล้วในตอนนี้

This seemed practical now,

เพราะว่ามีเทคโนโลยีใหม่ๆ มากมาย หลังจากที่ผมศึกษามันครั้งสุดท้ายเมื่อ 25 ปีที่แล้ว

because a lot of new technologies had come in the 25 years

since I had last looked at it.

อันดับแรก มีเทคนิคการผลิตใหม่ๆ มากมาย

There was a lot of new manufacturing techniques,

ยังไม่รวมถึงมอเตอร์ขนาดจิ๋วราคาถูก

not to mention really cheap miniature motors --

มอเตอร์ไร้แปรงถ่าน มอเตอร์เซอร์โว มอเตอร์สเต็ปเปอร์

brushless motors, servomotors, stepper motors,

มันถูกนำไปใช้ในเครื่องปริ๊นเตอร์และสแกนเนอร์ และสิ่งอื่นที่คล้ายๆ กัน

that are used in printers and scanners.

นั่นจึงเป็นการค้นพบอันยิ่งใหญ่อันหนึ่ง

So, that's a breakthrough.

Of course, inexpensive microprocessors

และที่แน่นอน ตัวประมวลผลราคาถูก

and a very important breakthrough -- genetic algorithms.

และ การค้นพบที่สำคัญมากอีกอันหนึ่งก็คือ ขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรม (genetic algorithm)

ผมจะพูดสั้นๆ เรื่องขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรมนะครับ

I'll be very short on genetic algorithms.

มันคือวิธีอันทรงพลังที่ใช้แก้ปัญหายากๆ โดยใช้การคัดเลือกทางธรรมชาติ

It's a powerful way of solving intractable problems using natural selection.

คุณเอาปัญหาที่คุณไม่สามารถแก้ได้ ด้วยคณิตศาสตร์ล้วนๆ

You take a problem that you can't solve with a pure mathematical answer,

คุณสร้างระบบที่วิวัฒนาการได้ ให้มันทดลองเดาคำตอบ

you build an evolutionary system to try multiple tries at guessing,

และคุณเพิ่มการผสมพันธุ์เข้าไป

you add sex --

where you take half of one solution and half of another

โดยคุณเอาครึ่งหนึ่งของคำตอบหนึ่ง และอีกครึ่ง จากอีกคำตอบ แล้วสร้างคำตอบใหม่ที่กลายพันธุ์

and then make new mutations --

แล้วคุณก็ใช้วิธีคัดเลือกทางธรรมชาติ เพื่อจำกัดคำตอบที่ไม่ดีพอ

and you use natural selection to kill off not-as-good solutions.

ปกติ ด้วยขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรมในคอมพิวเตอร์ทุกวันนี้

Usually, with a genetic algorithm on a computer today,

ที่มีตัวประมวลผลความเร็ว 3 กิกะเฮิรตซ์

with a three gigahertz processor,

คุณสามารถแก้ปัญหาได้สารพัด ที่แต่ก่อนไม่สามารถแก้ได้

you can solve many formerly intractable problems

ภายในเวลาไม่กี่นาที

in just a matter of minutes.

So we tried to come up with a way to use genetic algorithms

เราพยายามคิดวิธีที่จะใช้ขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรม

to create a new type of concentrator.

เพื่อสร้างตัวรวมแสงชนิดใหม่

And I'll show you what we came up with.

และผมจะแสดงให้คุณเห็นว่าเราได้ผลอย่างไร

Traditionally, concentrators look like this.

โดยทั่วไป ตัวรวมแสงหน้าตาเป็นแบบนี้

Those shapes are parabolas.

รูปทรงมันเป็นพาราโบลา

They take all the parallel incoming rays and focus it to a single spot.

มันรับลำแสงที่เข้ามาแบบขนาน และรวมไปที่จุดเดียว

They have to track the sun,

พวกมันจะต้องหมุนตามดวงอาทิตย์ เพราะมันต้องชี้ตรงไปยังดวงอาทิตย์

because they have to point directly at the sun.

ปกติแล้ว พวกมันจะมีมุมผิดพลาดได้ไม่เกิน 1 องศา

They usually have a one degree acceptance angle --

แปลว่า เมื่อมันผิดมุมไปเกิน 1 องศา

once they're more than a degree off,

จะไม่มีแสงตกไปที่จุดโฟกัส

none of the sunlight rays will hit the focus.

ดังนั้นเราจึงพยายามหาทางสร้างแผงรับแสง แบบที่ไม่ต้องหมุนตามดวงอาทิตย์

So we tried to come up with a non-tracking collector

แผงรับแสงที่รวบรวมแสงที่มีมุมมากกว่า 1 องศา

that would gather much more than one degree of light, with no moving parts.

โดยไม่มีชิ้นส่วนเคลื่อนไหว

ดังนั้นเราจึงสร้างขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรมเพื่อทดลอง

So we created a genetic algorithm to try this out,

เราสร้างโมเดลแผ่นสะท้อนแสงหลายพื้นผิวขึ้นในเอ็กเซล

we made a model in Excel of a multisurface reflector,

และสิ่งที่น่าทึ่งก็เริ่มวิวัฒน์ขึ้น หมายถึง มันมีวิวัฒนาการจริงๆ

and an amazing thing evolved, literally,

จากการลองกว่าหนึ่งพันล้านครั้ง หนึ่งพันล้านการลองที่ต่างกัน

from trying a billion cycles, a billion different attempts,

ด้วยฟังก์ชันที่ให้คะแนนตามความสามารถ ในการตักตวงแสงได้มากที่สุด

with a fitness function that defined how can you collect the most light,

from the most angles, over a day, from the sun.

จากมุมที่กว้างที่สุด ตลอดทั้งวัน จากดวงอาทิตย์

และที่คือรูปร่างที่วิวัฒน์ขึ้น

And this is the shape that evolved.

It's this non-tracking collector with these six tuba-like horns,

นี่คือแผงรับแสงแบบไม่เคลื่อนที่ตามดวงอาทิตย์ ประกอบด้วยแตรที่รูปร่างคล้ายทูบาจำนวน 6 ชิ้น

แต่ละชิ้นสามารถเก็บเกี่ยวแสงได้โดยวิธีนี้

and each of them collect light in the following way --

ถ้าแสงอาทิตย์ตกกระทบตรงนี้

if the sunlight strikes right here,

it might bounce right to the center, the hot spot, directly,

มันจะสะท้อนไปยังจุดศูนย์กลาง จุดที่ร้อนที่สุด โดยตรง

แต่ถ้าดวงอาทิตย์ออกนอกแนวที่ว่า และเข้ามาจากด้านข้าง

but if the sun is off axis and comes from the side,

มันอาจกระทบสองตำแหน่ง และสะท้อนสองครั้ง

it might hit two places and take two bounces.

So for direct light, it takes only one bounce,

ดังนั้น สำหรับแสงที่เข้ามาตั้งฉาก จะสะท้อนแค่ครั้งเดียว

และแสงที่เข้ามาอย่างไม่ตั้งฉาก มันอาจสะท้อนสองครั้ง

for off-axis light it might take two,

and for extreme off-axis, it might take three.

และแสงที่เข้ามาเฉียงมากๆ อาจต้องสะท้อนถึงสามครั้ง

Your efficiency goes down with more bounces,

ประสิทธิภาพจะลดลงหากเกิดการสะท้อนหลายครั้ง

because you lose about 10 percent with each bounce,

เพราะคุณสูญเสียแสงประมาณ 10 เปอร์เซนต์ ทุกครั้งที่เกิดการสะท้อน

แต่นี่ช่วงให้เราเก็บเกี่ยวแสง จากมุมกว้างถึงบวก-ลบ 25 องศา

but this allowed us to collect light from a plus or minus 25-degree angle.

ดังนั้น แดดประมาณสองชั่วโมงครึ่งของวัน ที่เราสามารถเก็บเกี่ยวได้ด้วยอุปกรณ์ที่ไม่เคลื่อนไหว

So, about two and a half hours of the day

we could collect with a stationary component.

Solar cells collect light for four and a half hours though.

แต่โซลาร์เซลล์นั้นเก็บเกี่ยวแสงถึงสี่ชั่วโมงครึ่ง

On an average adjusted day, a solar cell --

ในวันเฉลี่ยที่ปรับค่าแล้ว โซลาร์เซลล์

because the sun's moving across the sky,

เนื่องจากดวงอาทิตย์เคลื่อนที่ข้ามขอบฟ้า

the solar cell is going down with a sine wave function of performance

ประสิทธิภาพของโซลาร์เซลล์จะต่ำลงเป็นฟังก์ชันไซน์

เมื่อแสงไม่ทำมุมฉาก

at the off-axis angles.

It collects about four and a half average hours of sunlight a day.

มันเก็บเกี่ยวพลังงานแสงเฉลี่ยได้เทียบเท่ากับแดด ที่เข้ามาตรงๆ สี่ชั่วโมงครึ่งต่อวัน

ดังนั้น แม้ว่าสิ่งนี้ มันจะยอดเยี่ยมโดยไม่ต้องมีชิ้นส่วนเคลื่อนไหว

So even this, although it was great with no moving parts --

เราสามารถได้อุณหภูมิสูง แต่ก็ยังไม่พอ

we could achieve high temperatures -- wasn't enough.

เราต้องเอาชนะโซลาร์เซลล์ให้ได้

We needed to beat solar cells.

ดังนั้นเราจึงศึกษาแนวคิดอีกอันหนึ่ง

So we took a look at another idea.

We looked at a way to break up a parabola into individual petals that would track.

เราศึกษาหนทางที่จะแบ่งจานพาราโบลา ออกเป็น กลีบเล็กๆ ที่จะสามารถเคลื่อนที่ตามดวงอาทิตย์ได้

ดังนั้น สิ่งที่คุณเห็นนี่คือกลีบสะท้อนแสง 12 ชิ้นที่แยกกัน

So what you see here is 12 separate petals

แต่ละชิ้นจะถูกควบคุมด้วยหน่วยประมวลผล

that each could be controlled with individual microprocessors

ที่มีราคาแค่เหรียญเดียว

that would only cost a dollar.

You can buy a two-megahertz microprocessor for a dollar now.

เดี๋ยวนี้คุณซื้อหน่วยประมวลผลความเร็วสองเมกะเฮิรตซ์ ได้ด้วยเงินเพียงเหรียญเดียว

And you can buy stepper motors that pretty much never wear out

คุณซื้อมอเตอร์สเต็ปเปอร์ ที่แทบจะไม่สึกหรอ

because they have no brushes,

เพราะว่ามันไม่มีแปรงถ่าน ได้ด้วยเงินเพียงเหรียญเดียว

for a dollar.

So we can control all 12 of these petals for under 50 dollars

เราควบคุมชิ้นส่วนทั้ง 12 ชิ้น ได้ด้วยเงินน้อยกว่า 50 ดอลลาร์

and what this would allow us to do is not have to move the focus any more,

และสิ่งนี้มันช่วยให้เราไม่ต้องเคลื่อนจุดโฟกัสอีกต่อไป

but only move the petals.

เพียงแต่เคลื่อนที่กลีบสะท้อนแสงแต่ละชิ้น

The whole system would have a much lower profile,

ทั้งระบบจะมีขนาดกะทัดรัดขึ้นมาก

but also we could gather sunlight for six and a half to seven hours a day.

แถมเรายังเก็บเกี่ยวแสงอาทิตย์ได้ถึง หกชั่วโมงครึ่ง ถึงเจ็ดชั่วโมงต่อวัน

ทีนี้ เมื่อเรารวมแสงได้แล้ว

Now that we have concentrated sunlight,

เราจะเอาอะไรวางไว้ตรงกลาง เพื่อแปลงแสงอาทิตย์เป็นไฟฟ้า?

what are we going to put at the center to convert sunlight to electricity?

เราได้พยายามศึกษาเครื่องยนต์ความร้อนแบบต่างๆ ที่เคยใช้มาในประวัติศาสตร์

So we tried to look at all the different heat engines

that have been used in history to convert sunlight or heat to electricity,

เพื่อพยายามแปลงแสงอาทิตย์เป็นไฟฟ้า หรือจากความร้อนเป็นไฟฟ้า

And one of the great ones of all time,

และหนึ่งในเครื่องยนต์อันยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล

James Watt's steam engine of 1788 was a major breakthrough.

คือเครื่องจักรไอน้ำของเจมส์ วัตต์ (James Watt) ในปี 1788 ซึ่งเป็นการค้นพบครั้งใหญ่

จริงๆ แล้ว เจมส์ วัตต์ ไม่ได้เป็นผู้ประดิษฐ์ เครื่องจักรไอน้ำ เขาเพียงแต่ปรับปรุงมัน

James Watt didn't actually invent the steam engine, he just refined it.

แต่การปรับปรุงของเขานั้นน่าเหลือเชือ

But his refinements were incredible.

เขาเพิ่มรางสำหรับการเคลื่อนที่ แนวตรงแบบใหม่ให้กับลูกสูบ

He added new linear motion guides to the pistons,

เขาเพิ่มตัวควบแน่นเพื่อลดอุณหภูมิไอน้ำจากกระบอกสูบ

he added a condenser to cool the steam outside the cylinder,

เขาทำเครื่องยนต์ให้เป็นแบบสองจังหวะ เพื่อให้มีกำลังเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

he made the engine double-acting, so it had double the power.

สิ่งเหล่านั้นคือการค้นพบอันยิ่งใหญ่

Those were major breakthroughs. All of the improvements he made --

ผมหมายถึง การปรับปรุงทั้งหลายที่เขาทำไป

and it's justifiable that our measure of energy, the watt,

และมันก็สมควรแล้ว ที่หน่วยวัดพลังงานที่เราใช้ทุกวันนี้ คือหน่วย "วัตต์" ได้รับชื่อตามเขา

today is named after him.

So we looked at this engine, and this had some potential.

ดังนั้นเราจึงศึกษาเครื่องยนต์นี้ และมันมีศักยภาพ

แต่เครื่องจักรไอน้ำนั้นอันตราย

Steam engines are dangerous,

and they had tremendous impact on the world --

และมันเปลี่ยนแปลงโลกของเรา ไปอย่างมาก ซึ่งคุณคงรู้แล้ว

industrial revolution and ships and locomotives.

อาทิเช่น การปฎวัติอุตสาหกรรม เรือ และรถยนต์ทั้งหลาย

แต่ทั่วไปแล้วมันจะดีก็ต่อเมื่อมันมีขนาดใหญ่

But they're usually good to be large,

so they're not good for distributed power generation.

ดังนั้นมันจึงไม่เหมาะกับการกำเนิดไฟฟ้า แบบกระจายศูนย์

และพวกมันยังมีแรงดันสูงมาก ดังนั้นจึงเป็นอันตราย

They're also very high-pressure, so they're dangerous.

Another type of engine is the hot air engine.

เครื่องยนต์อีกรูปแบบหนึ่ง คือเครื่องยนต์อากาศร้อน

And the hot air engine also was not invented by Robert Stirling,

เครื่องยนต์อากาศร้อนนั้น ก็ไม่ได้ถูกประดิษฐ์ขึ้นโดย โรเบิร์ต สเตอร์ลิง

but Robert Stirling came along in 1816 and radically improved it.

แต่โรเบิร์ต สเตอร์ลิง เข้ามาในปี 1816 และพลิกโฉมมัน

This engine, because it was so interesting --

เครื่องยนต์นี้น่าสนใจมาก เนื่องจากทำงานด้วยอากาศเท่านั้น ไม่ใช่ไอน้ำ

it only worked on air, no steam --

has led to hundreds of creative designs over the years

ได้นำไปสู่การออกแบบสร้างสรรค์นับร้อยแบบ ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้

that use the Stirling engine principle.

ที่ใช้หลักการของเครื่องยนต์สเตอร์ลิง

But after the Stirling engine, Otto came along,

แต่หลังจากเครื่องยนต์สเตอร์ลิง อ็อตโต (Otto) ก็ตามมา

and also, he didn't invent the internal combustion engine,

และเช่นกัน เขาไม่ได้ประดิษฐ์เครื่องยนต์สันดาปภายใน เขาแค่ปรับปรุงมัน

he just refined it.

เขานำเสนอมันในปารีส เมื่อปี 1867

He showed it in Paris in 1867, and it was a major achievement

มันเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่

because it brought the power density of the engine way up.

เนื่องจากมันเพิ่มอัตราส่วนกำลังต่อน้ำหนัก ของเครื่องยนต์ให้สูงขึ้นมาก

ตอนนี้คุณได้กำลังสูงขึ้น โดยใช้พื้นที่เล็กลงมาก

You could now get a lot more power in a lot smaller space,

และนั่นทำให้เครื่องยนต์นี้ สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับงานเคลื่อนที่ได้

and that allowed the engine to be used for mobile applications.

ทีนี้ เมื่อคุณได้ความคล่องตัว

So, once you have mobility,

you're making a lot of engines because you've got lots of units,

คุณจึงสร้างเครื่องยนต์ได้มากมาย เพราะคุณมีที่ต้องใช้มันเยอะ

as opposed to steam ships or big factories,

ตรงกันข้ามกับเรือไอน้ำหรือโรงงานใหญ่ๆ ซึ่งคุณสร้างเพียงไม่กี่แห่ง

so this was the engine that ended up benefiting from mass production

ดังนั้น นี่จึงเป็นเครื่องยนต์ที่สุดท้ายแล้ว ได้รับประโยชน์จากการผลิตทีละมากๆ

where all the other engines didn't.

ที่ซึ่งเครื่องยนต์ประเภทอื่นๆ ไม่ได้ประโยชน์นั้น

So, because it went into mass production,

ดังนั้น เมื่อมันเข้าสู่กระบวนการผลิตทีละมากๆ

costs were reduced, 100 years of refinement,

ต้นทุนที่ลดลง, 100 ปีแห่งการปรับแต่ง,

emissions were reduced, tremendous production value.

การปล่อยควันพิษที่ลดลง, เหล่านี้คือมูลค่าผลิตผลอันมหาศาล

There have been hundreds of millions of internal combustion engines built,

มีเครื่องยนต์สันดาปภายใน หลายร้อยล้านเครื่องที่ถูกผลิตขึ้น

เมื่อเทียบกับเครื่องยนต์สเตอร์ลิง ที่ถูกสร้างขึ้นเพียงไม่กี่พัน

compared to thousands of Stirling engines built.

และเครื่องจักรไอน้ำขนาดเล็ก ที่แทบไม่มีใครสร้างแล้ว

And not nearly as many small steam engines being built anymore,

มีแต่เครื่องใหญ่ๆ สำหรับโรงงานใหญ่ๆ

only large ones for big operations.

So after looking at these three, and 47 others,

หลังจากศึกษาเครื่องยนต์ 3 แบบนี้ และอีก 47 แบบอื่นๆ

we concluded that the Stirling engine would be the best one to use.

เราสรุปว่า เครื่องยนต์สเตอร์ลิงนั้น เป็นเครื่องยนต์ที่ดีที่สุดที่จะนำมาใช้

I want to give you a brief explanation of how we looked at it and how it works.

ผมจะอธิบายให้คุณฟังสั้นๆ ว่าเรามองมันอย่างไร และมันทำงานอย่างไร

So we tried to look at the Stirling engine in a new way,

เราพยายามมองเครื่องยนต์สเตอร์ลิงในมุมใหม่

เพราะว่ามันใช้ได้จริง น้ำหนักไม่ใช่ประเด็น สำหรับการประยุกต์ใช้งานของเรา

because it was practical --

weight no longer mattered for our application.

เครื่องยนต์สันดาปภายในนั้นเป็นที่นิยม เพราะน้ำหนักเป็นประเด็นหลัก

The internal combustion engine took off because weight mattered,

เพราะคุณต้องไปยังที่ต่างๆ

because you were moving around.

But if you're trying to generate solar energy in a static place

แต่ถ้าคุณพยายามจะสร้างไฟฟ้า จากแสงอาทิตย์ในที่แห่งหนึ่ง

น้ำหนักก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลมากนัก

the weight doesn't matter so much.

อีกอย่างที่เราค้นพบก็คือ ประสิทธิภาพ ก็ไม่ใช่ประเด็นอีกเช่นกัน

We also discovered that efficiency doesn't matter so much

เพราะแหล่งพลังงานของคุณนั้นฟรี

if your energy source is free.

Normally, efficiency is crucial

ปกติแล้ว ประสิทธิภาพนั้นเป็นหัวใจสำคัญ

because the fuel cost of your engine over its life

เพราะค่าเชื่อเพลิงตลอดอายุของเครื่องยนต์นั้น ทำให้ต้นทุนค่าเครื่องยนต์นั้นจิ๊บจ๊อยไปเลย

dwarfs the cost of the engine.

But if your fuel source is free,

แต่ถ้าเชื้อเพลิงของคุณได้มาฟรี

then the only thing that matters

สิ่งเดียวที่สำคัญ นั่นคือค่าใช้จ่ายในการลงทุนครั้งแรก สำหรับเครื่องยนต์นั้น

is the up-front capital cost of the engine.

ดังนั้น คุณจึงไม่ต้องปรับแต่งเรื่องประสิทธิภาพให้ดีที่สุด

So you don't want to optimize for efficiency,

คุณต้องการปรับแต่งกำลังงานต่อเงินลงทุนให้สูงสุด

you want to optimize for power per dollar.

โดยใช้มุมมองใหม่นี้ ด้วยข้อจำกัดชุดใหม่

So using that new twist, with the new criteria,

เราคิดว่าเราจะศึกษาเครื่องยนต์สเตอร์ลิงนี้ใหม่

we thought we could relook at the Stirling engine,

และเราจะเอาขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรมเข้ามาช่วย

and also bring genetic algorithms in.

แย่หน่อย ที่สมัยโรเบิร์ต สเตอร์ลิง ยังไม่มีกอร์ดอน มัวร์ (Gordon Moore)

Basically, Robert Stirling didn't have Gordon Moore before him

to get us three gigahertz of processor power.

ผู้ให้พลังคำนวณขนาด สามกิกะเฮิรตซ์แก่เรา

So we took the same genetic algorithm

ดังนั้นเราจึงใช้ขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรมที่เคยใช้ก่อนหน้านี้

that we used earlier to make that concentrator,

เพื่อสร้างตัวรวมแสง ซึ่งใช้ไม่ดีสำหรับเรานัก

which didn't work out for us,

เพื่อปรับแต่งเครื่องยนต์สเตอร์ลิง

to optimize the Stirling engine,

และให้มันออกแบบรูปร่าง และขนาดต่างๆ

and make its design sizes and all of its dimensions

ให้ถึงจุดที่ให้พลังงานต่อเงินลงทุนสูงสุด

the exact optimum to get the most power per dollar,

โดยไม่ต้องคำนึงถึงน้ำหนัก ไม่ต้องคำนึงถึงขนาด

irrespective of weight, irrespective of size,

just to get the most conversion of solar energy,

เพื่อให้แปลงพลังงานแสงอาทิตย์ได้สูงสุด เนื่องจากแสงอาทิตย์นั้นฟรี

because the sun is free.

และนั่นคือกระบวนการที่เราใช้ ทีนี้มาดูว่าเครื่องยนต์นี้ทำงานอย่างไร

And that's the process we took -- let me show you how the engine works.

เครื่องยนต์ความร้อน หรือเครื่องยนต์อากาศร้อน ที่เรารู้จักกันนั้น

The simplest heat engine, or hot air engine, of all time

หน้าตาเป็นแบบนี้ เอากล่อง กล่องเหล็กที่มีลูกสูบ

would be this -- take a box, a steel canister, with a piston.

Put a flame under it, the piston moves up.

เอาไฟลนข้างใต้ ลูกสูบจะเคลื่อนที่ขึ้น

Take it off the flame and pour water on it, or let it cool down,

เอาเปลวไฟออก แล้วเอาน้ำราดหรือปล่อยให้มันเย็นลง ลูกสูบจะเคลื่อนที่ลง

the piston moves down.

That's a heat engine.

นั่นคือเครื่องยนต์ความร้อน

That's the most fundamental heat engine you could have.

นั่นคือเครื่องยนต์ที่ความร้อนที่ง่ายที่สุดที่คุณจะทำได้

The problem is the efficiency is one hundredth of one percent,

ปัญหาคือ ประสิทธิภาพของมันมีเพียงแค่ 0.01 เปอร์เซนต์

because you're heating all the metal of the chamber

เพราะคุณให้ความร้อนแก่โลหะทั้งหมดของเครื่อง

and then cooling all the metal of the chamber each time.

และลดความร้อนแก่ส่วนโลหะทั้งหมด ในทุกๆ ครั้ง

คุณได้เพียงแค่กำลังที่เกิดจากอากาศที่ร้อนขึ้นเท่านั้น

And you're only getting power from the air that's heating at the same time,

แต่กลับเสียพลังงานแทบทั้งหมด เพื่อทำให้ส่วนที่เป็นโลหะร้อนขึ้นและเย็นลง

but you're wasting energy heating and cooling the metal.

ดังนั้น บางคนจึงคิดวิธีที่ฉลาดขึ้นมา

So someone came up with a very clever idea.

แทนที่จะทำให้กระบอกสูบทั้งชิ้นร้อนขึ้น และเย็นลง

Instead of heating and cooling the whole cylinder,

แล้วถ้าคุณลองเอาที่กั้นที่เคลื่อนที่ได้

what about if you put a displacer inside --

สิ่งเล็กๆ ที่หมุนเวียนอากาศไปกลับ

a little thing that shuttles the air back and forth.

คุณเคลื่อนที่มันขึ้นลงโดยใช้พลังงานน้อยนิด

You move that up and down with a little bit of energy

แต่ทีนี้คุณสลับเพียงแค่ส่วนของอากาศ

but now you're only shifting the air down to the hot end and up to the cold end.

ระหว่างขั้วร้อนและขั้วเย็นเท่านั้น

So, now you're not alternately heating and cooling the metal, just the air.

คุณไม่ต้องทำให้โลหะร้อนขึ้นและเย็นลงสลับกันไปมา

คุณแค่ทำให้อากาศร้อนและเย็นลงสลับกันเท่านั้น

That allows you to get the efficiency up

นี่ทำให้คุณได้ประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นจาก 0.01 เปอร์เซนต์

from a hundredth of a percent to about two percent.

มาเป็นประมาณ 2 เปอร์เซนต์

ต่อมา โรเบิร์ต สเตอร์ลิง มาพร้อมด้วย ความคิดอัจฉริยะของเขา

And then Robert Stirling came along with this genius idea,

นั่นคือ ผมยังคงไม่ทำให้โลหะร้อนขึ้น

which was, well, I'm still not heating the metal now,

with this kind of engine,

ด้วยเครื่องยนต์แบบนี้ ผมยังคงต้อง ให้ความร้อนซ้าๆ แก่อากาศ

but I'm still reheating all the air.

ผมยังคงต้องทำให้อากาศร้อนขึ้น และเย็นลงในทุกๆ รอบ

I'm still heating the air every time and cooling the air every time.

แล้วถ้าผมเอาตัวดูดซับความร้อนไว้ตรงกลาง

What about if I put a thermal sponge in the middle,

ในทางเดินระหว่างบริเวณที่อากาศร้อนและเย็นล่ะ?

in the passageway between where the air has to move between hot and cold?

ดังนั้น เขาจึงเอาลวดเส้นเล็กๆ และเศษแก้ว

So he made fine wires, and cracked glass,

and all different kinds of materials to be a heat sponge.

และวัสดุสารพัดประเภท ที่จะดูดซับความร้อน

So when the air pushes up to go from the hot end to the cold end,

ดังนั้นเมื่ออากาศถูกดัน เพื่อให้ไปจากด้านที่ร้อน ไปสู่ด้านที่เย็น

it puts some heat into the sponge.

มันถ่ายเทความร้อนบางส่วนสู่ตัวซับ

And then when the air comes back after it's been cooled,

และเมื่ออากาศไหลกลับหลังจากมันเย็นตัวลงแล้ว

มันก็ได้รับความร้อนกลับมาอีกครั้ง

it picks up that heat again.

ดังนั้นคุณจึงใช้พลังงานเดิมซ้ำๆ ห้าถึงหกครั้ง

So you're reusing your energy five or six times,

และนั่นทำให้ประสิทธิภาพสูงขึ้นถึง 30 ถึง 40 เปอร์เซนต์

and that brings the efficiency up to between 30 and 40 percent.

มันไม่ค่อยเป็นที่รับรู้ แต่ถือเป็นการประดิษฐ์ที่ชาญฉลาด และอัจฉริยะของโรเบิร์ต สเตอร์ลิง

It's a little known, but brilliant, genius invention of Robert Stirling

that takes the hot air engine from being somewhat impractical --

นั่นทำให้เครื่องยนต์ความร้อน จากสิ่งที่ใช้จริงไม่ได้

เช่นเดียวกันที่ผมเจอเมื่อตอนสร้าง เวอร์ชันง่ายๆ ในสมัยมัธยม

like I found out when I made the real simple version in high school --

ให้กลายเป็นสิ่งที่มีศักยภาพในการใช้งานจริง

to very potentially possible,

เมื่อได้ประสิทธิภาพมากขึ้นแล้ว ถ้าคุณออกแบบสิ่งนี้ให้มีต้นทุนต่ำพอ

once you get the efficiency up,

if you can design this to be low enough cost.

ดังนั้นเราจึงตั้งเป้าหมายของไปในทาง ที่จะทำต้นทุนให้ต่ำที่สุด

So we really set out on a path to try and make the lowest cost possible.

We built a huge mathematical model of how a Stirling engine works.

เราสร้างโมเดลคณิตศาสตร์เพื่อ จำลองการทำงานของเครื่องยนต์สเตอร์ลิง

เราใช้ขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรม

We applied the genetic algorithm.

เราได้ผลออกมาเป็นเครื่องยนต์ที่เหมาะสมที่สุด

We got the results from that for the optimal engine.

We built engines --

เราสร้างเครื่องยนต์กว่า 100 แบบใน 2 ปีที่ผ่านมา

so we built 100 different engines over the last two years.

เราวัดผลแต่ละเครื่องยนต์ ปรับแต่งโมเดลใหม่ตามผลที่วัดได้

We measured each one, we readjusted the model to what we measured,

และนั่นนำไปสู่ต้นแบบตัวปัจจุบัน

and then we led that to the current prototype.

มันนำไปสู่เครื่องยนต์ขนาดเล็กและราคาถูกมาก

It led to a very compact, inexpensive engine,

นี่คือหน้าตาของเครื่องยนต์ที่ว่า

and this is what the engine looks like.

ให้ผมแสดงให้ดูว่ามันหน้าตาอย่างไร แบบตัวเป็นๆ

Let me show you what it looks like in real life.

และนี่คือเครื่องยนต์ที่ว่า

So this is the engine. It's just a small cylinder down here,

มันมีแค่กระบอกสูบเล็กๆ ตรงนี้ ซึ่งมีเครื่อง กำเนิดไฟฟ้าอยู่ข้างใน พร้อมกลไกเชื่อมโยงทั้งหมด

which holds the generator inside and all the linkage,

และนี่คือฝั่งร้อน กระบอกสูบด้านร้อนอยู่ข้างบน

and it's the hot cap -- the hot cylinder on the top --

ส่วนนี้รับความร้อน ส่วนนี้เป็นส่วนเย็น

this part gets hot, this part is cool,

and electricity comes out.

และไฟฟ้าออกมาตรงนี้

The exact converse is also true.

การแปรผันพลังงานกลับก็เป็นไปได้

If you put electricity in, this will get hot and this will get cold,

ถ้าคุณใส่พลังงานไฟฟ้าเข้าไป ตรงนี้จะเกิดความร้อน และตรงนี้จะเย็น

คุณได้เครื่องทำความเย็น

you get refrigeration.

So it's a complete reversible cycle,

ดังนั้นมันเป็นวัฏจักรที่แปรผันกลับได้แบบสมบูรณ์

a very efficient cycle, and quite a simple thing to make.

เป็นวัฏจักรที่มีประสิทธิภาพสูง แถมยังสร้างง่ายมากๆ

ทีนี้ คุณก็เอาสองสิ่งนี้มารวมกัน

So now you put the two things together.

คุณมีเครื่องยนต์แล้ว

So you have the engine.

What if you combine the petals and the engine in the center?

แล้วถ้าคุณรวมกลีบสะท้อนแสง เข้ากับเครื่องยนต์ที่อยู่ตรงกลางล่ะ?

กลีบสะท้อนแสงจะติดตามดวงอาทิตย์ และเครื่องยนต์จะรับแสงอาทิตย์ที่รวมแล้ว

The petals track and the engine gets the concentrated sunlight,

เอาความร้อนจากมันแล้วแปลงเป็นไฟฟ้า

takes that heat and turns it into electricity.

นี่คือหน้าตาต้นแบบแรกของระบบของเรา

This is what the first prototype of our system looked like

มีครบทั้งกลีบสะท้อนแสงและเครื่องยนต์ที่อยู่ตรงกลาง

with the petals and the engine in the center.

นี่คือตอนที่มันทำงานกลางแดด

This is being run out in the sun,

ตอนนี้ผมอยากให้คุณได้เห็นว่าของจริงหน้าตาเป็นอย่างไร

and now I want to show you what the actual thing looks like.

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

นี่คือระบบที่ประกอบด้วยกลีบสะท้อนแสง 12 ชิ้น

So this is a unit with the 12 petals.

These petals cost about a dollar each --

แต่ละกลีบ มีต้นทุนประมาณหนึ่งเหรียญ

they're lightweight, injection-molded plastic, aluminized.

พวกมันน้ำหนักเบา เป็นพลาสติกขึ้นรูปด้วยวิธีการฉีด เคลือบด้วยอลูมิเนียม

The mechanism to control each petal is below there,

กลไกที่ใช้ควบคุมแต่ละกลีบอยู่ข้างใต้นั่น พร้อมด้วยตัวประมวลผลในแต่ละชิ้น

with a microprocessor on each one.

มีตัวเทอร์โมคัปเปิ้ลอยู่ตรงเครื่องยนต์ เป็นเซนเซอร์เล็กๆ

There are thermocouples on the engine --

little sensors that detect the heat when the sunlight strikes them.

ที่จะวัดความร้อนเมื่อแสงอาทิตย์สาดบนตัวมัน

Each petal adjusts itself separately to keep the highest temperature on it.

แต่ละกลีบปรับตัวมันเองเป็นอิสระต่อกัน เพื่อให้สะท้อนความร้อนได้สูงสุด

When the sun comes out in the morning, the petals will seek the sun,

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้า กลีบสะท้อนแสงเหล่านี้จะหาดวงอาทิตย์

find it by searching for the highest temperature.

โดยใช้การหามุมที่ให้อุณหภูมิที่สูงที่สุด

ด้วยเวลาประมาณ หนึ่งนาทีครึ่ง ถึงสองนาที แสงอาทิตย์จะตกกระทบฝาส่วนร้อนของเครื่องยนต์

About a minute and a half or two minutes after the rays are striking the hot cap

the engine will be warm enough to start

เครื่องยนต์จะร้อนพอที่จะเริ่มเดิน

and then the engine will generate electricity

และเครื่องยนต์จะผลิตไฟฟ้าประมาณหกชั่วโมงครึ่งต่อวัน

for about six and a half hours a day --

หกชั่วโมงครึ่ง ถึงเจ็ดชั่วโมง ในขณะที่ดวงอาทิตย์เคลื่อนตัวข้ามขอบฟ้า

six and a half to seven hours as the sun moves across the sky.

ส่วนสำคัญที่เราใช้ประโยชน์ได้คือ

A critical part that we can take advantage of

เรามีหน่วยประมวลผลที่ราคาถูกเหล่านี้

is that we have these inexpensive microprocessors

และกลีบสะท้อนแสงแต่ละอันนั้นเคลื่อนไหวด้วยตัวเอง

and each of these petals is autonomous,

และกลีบแต่ละชิ้นคำนวณหาตำแหน่งดวงอาทิตย์ได้เอง โดยผู้ใช้ไม่ต้องป้อนค่าเริ่มต้น

and each of these petals figures out where the sun is with no user setup.

So you don't have to tell what latitude, longitude you're at,

คุณไม่ต้องบอกละติจูด ลองจิจูด ที่คุณอยู่

คุณไม่ต้องบอกมันว่าหลังคาคุณเอียงกี่องศา

what your roof slope angle is, or what orientation.

คุณไม่ต้องบอกมันว่าคุณหันมันไปทิศไหน

It doesn't really care.

มันไม่สนใจเลย

What it does is it searches to find the hottest spot,

สิ่งทีมันทำคือ มันค้นหาให้เจอจุดที่ให้ความร้อนสูงสุด

it searches again a half an hour later, a day later, a month later.

มันค้นหาซ้ำอีกที เมื่อเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง มันหาซ้ำอีกเมื่อผ่านไปหนึ่งวัน

มันหาซ้ำอีกเมื่อผ่านไปหนึ่งเดือน

It basically figures out where on Earth you are

มันคิดได้เองว่าคุณอยู่ที่ไหนบนโลก โดยดูการเคลื่อนที่ของดวงอาทิตย์

by watching the direction the sun moves,

ดังนั้นคูณจึงไม่จำเป็นต้องป้อนข้อมูลอะไรทั้งนั้น

so you don't have to actually enter anything about that.

วิธีทำงานของระบบนี้คือ เมื่ออาทิตย์ขึ้น

The way the unit works is,

when the sun comes out, the engine will start

เครื่องยนต์จะเดิน และคุณจะได้พลังงานออกมาตรงนี้

and you get power out here.

เรามีทั้งไฟกระแสสลับ และกระแสตรง

We have AC and DC, get 12 volts DC,

so that could be used for certain applications.

ไฟตรง 12 โวลต์สำหรับนำไปใช้กับงานบางประเภท

เรามีอินเวอร์เตอร์อยู่ในนี้ เพื่อที่คุณ จะได้ไฟกระแสสลับ 117 โวลต์

We have an inverter in there, so you get 117 volts AC.

และคุณยังได้น้ำร้อนอีกด้วย

And you also get hot water. The hot water's optional.

น้ำร้อนถือเป็นตัวเลือกเสริม

You don't have to use it, it will cool itself.

คุณไม่จำเป็นต้องใช้น้ำร้อน มันจะเย็นตัวลงเอง

But you can use it to optionally heat hot water

แต่คุณสามารถเลือกใช้น้ำร้อนนี้ได้

and that brings the efficiency up even higher

และนั่นจะทำให้ประสิทธิภาพสูงยิ่งขึ้น

because some of the heat that you'd normally be rejecting,

เพราะนั่นเป็นความร้อนบางส่วนที่โดยปกติคุณจะทิ้งมันไป

บัดนี้คุณสามารถเอามาใช้เป็นพลังงานที่มีประโยขน์ ไม่ว่าจะสำหรับสระว่ายนำ หรือใช้เป็นน้ำร้อน

you can now use as useful energy, whether it's for a pool or hot water.

ให้ผมแสดงภาพยนต์สั้นๆ ให้ดูว่าเครื่องนี้ทำงานอย่างไร

Let me show you a quick movie of what this looks like running.

นี่คือการทดสอบแรกที่เราเอามันออกมาข้างนอก

This is the first test where we took it outside

and each of the petals were individually seeking.

กลีบสะท้อนแสงแต่ละกลีบกำลังค้นหา

และสิ่งที่พวกมันทำคือขยับแบบหยาบๆ ในตอนแรก

And what they do is step, very coarsely at first,

and very finely afterward.

และหลังจากนั้นจึงค่อยปรับละเอียด

Once they get a temperature reading on the thermocouple

เมื่อมันอ่านค่าอุณหภูมิจากเทอร์โมคัปเปิลได้ ซึ่งชี้ว่ามันเจอดวงอาทิตย์

indicating they found the sun,

they slow down and do a fine search.

มันจะขยับช้าลงและทำการค้นหาแบบละเอียด

Then the petals will move into position, and the engine will start.

จากนั้นกลีบสะท้อนแสงทั้งหมดจะเข้าสู่ตำแหน่ง และเครื่องยนต์จะเริ่มทำงาน

เราได้สร้างสิ่งนี้โดยใช้เวลา 2 ปีที่ผ่านมา

We've been working on this for the last two years.

เราตื่นเต้นมากกับความคืบหน้า แต่เรายังมีหนทางข้างหน้าอีกยาวไกลให้ฝ่าฟัน

We're very excited about the progress, we have a long way to go though.

และให้ผมเล่าให้ฟังอีกสักเล็กน้อยเกี่ยวกับมัน

This is how we envision it would be in a residential installation:

นี่คือภาพที่เราจินตนาการว่ามันจะถูกติดตั้ง ตามบ้านเรือนอย่างไร

you'd probably have more than one unit on your roof.

คุณคงจะต้องมีมากกว่าหนึ่งระบบอยู่บนหลังคา

มันจะอยู่บนหลังคา ในสวนหลังบ้าน หรือที่อื่นๆ ก็ได้

It could be on your roof, your backyard, or somewhere else.

คุณไม่จำเป็นต้องมีระบบนี้จำนวนมาก จนให้พลังงานกับบ้านคุณได้ทั้งหลัง

You don't have to have enough units to power your entire house,

คุณแค่ประหยัดเงินสำหรับทุกๆ ระบบที่คุณซื้อเพิ่มเข้าไป

you just save money with each incremental one you add.

So you're still using the grid potentially,

ดังนั้นคุณยังคงใช้ไฟฟ้าจากเครือข่ายของการไฟฟ้า สำหรับการติดตั้งแบบนี้

in this type of application, to be your backup supply --

เพื่อเป็นแหล่งพลังงานสำรอง แน่นอนว่า คุณไม่สามารถใช้มันได้ตอนกลางคืน

of course, you can't use these at night, and you can't use these on cloudy days.

และคุณใช้มันไม่ได้ในวันที่เมฆครึ้ม

แต่ด้วยการลดการใช้พลังงานของคุณ ซึ่งเป็นช่วงที่ความต้องการพลังงานสูงสุด

But by reducing your energy use, pretty much at the peak times --

usually when you have your air conditioning on,

ซึ่งปกติแล้วเป็นตอนที่คุณเปิดเครื่องปรับอากาศ หรือเวลาอื่นๆ ที่คล้ายๆ กัน

or other times like that --

สิ่งนี้ให้ไฟฟ้าสูงสุด ณ ช่วงที่ความต้องการใช้ไฟฟ้าสูงสุด

this generates the peak power at the peak usage time,

so it's very complementary in that sense.

ดังนั้นมันจึงส่งเสริมกันเมื่อมองแบบนั้น

This is how we would envision a residential application.

นี่คือวิธีที่เราตั้งใจให้มันถูกใช้ในบ้านเรือน

เรายังคิดว่า มันมีโอกาสสูงที่จะนำมา ทำเป็นฟาร์มพลังงาน

We also think there's very big potential for energy farms,

โดยเฉพาะในพื้นที่ห่างไกล ที่บังเอิญมีแสงแดดมาก

especially in remote land where there happens to be a lot of sun.

สองปัจจัยนี้ถือเป็นการจับคู่ที่ดีมาก

It's a really good combination of those two factors.

ปรากฏว่า มีหลายพื้นที่บนโลกนี้ ที่มีแดดแรงจัด

It turns out there's a lot of powerful sun all around the world, obviously,

แต่ในบางที่พิเศษ ซึ่งมีต้นทุนการติดตั้งค่อนข้างสูง

but in special places

where it happens to be relatively inexpensive to place these

และยังมีอีกหลายบริเวณ ที่มีพลังงานลมสูงอีกด้วย

and also in many more places where there is high wind power.

So an example of that is, here's the map of the United States.

ตัวอย่างเช่น นี่คือแผนที่ของสหรัฐอเมริกา

Pretty much everywhere that's not green or blue is a really ideal place,

แทบทุกพื้นที่ ที่ไม่ใช่สีเขียว หรือน้ำเงิน คือพื้นที่ในอุดมคติ

but even the green or blue areas are good,

แต่กระนั้น พื้นที่สีเขียวหรือน้ำเงิน ก็ยังถือว่าดี

just not as good as the places that are red, orange and yellow.

แค่มันไม่ดีเท่าพื้นที่สีแดงหรือสีเหลืองเท่านั้นเอง

จุดที่ร้อนที่สุดอยู่แถวๆ ลาสเวกัส และ เดธเวเลย์ และบริเวณแถวๆ นั้น

But the hot spot right around Las Vegas and Death Valley is very good.

เป็นบริเวณที่ดีมากๆ

And is only affects the payback period,

และทั้งหมดนี้จะส่งผลต่อระยะเวลาคืนทุน

it doesn't mean that you couldn't use solar energy;

มันไม่ได้แปลว่าคุณไม่สามารถใช้พลังงานแสงอาทิตย์

you could use it anywhere on Earth.

คุณสามารถใช้พลังงานแสงอาทิตย์ทีไหนก็ได้บนโลกนี้

It just affects the payback period

มันแค่ส่งผลต่อระยะเวลาคืนทุน เมื่อคุณเปรียบเทียบกับไฟฟ้าจากเครือข่ายของการไฟฟ้า

if you're comparing to grid-supplied electricity.

แต่ถ้าคุณไม่มีไฟฟ้าใช้ จากระบบเครือข่าย

But if you don't have grid-supplied electricity,

คำถามเรื่องระยะเวลาคืนทุนจะกลายเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

then the question of payback is a different one entirely.

กลายเป็นแค่ คุณจะได้พลังงานกี่วัตต์ต่อดอลลาร์

It's just how many watts do you get per dollar,

และคุณจะได้ประโยชน์อะไรจากการใช้พลังงานนั้น

and how could you benefit from that to change your life in some way.

เพื่อเปลี่ยนชีวิตคุณในทางใดทางหนึ่ง

นี่คือแผนที่ของสหรัฐอเมริกา

This is the map of the whole Earth,

นี่คือแผนที่ของทั้งโลก

and you can see a huge swathe in the middle

และ เช่นเดิม คุณจะเห็นแถบใหญ่ๆ ตรงกลางนี่

where a large part of the population is,

ที่ซึ่งเป็นบริเวณที่มีประชากรส่วนใหญ่อาศัยอยู่

there's tremendous chances for solar energy.

มีโอกาสมหาศาลสำหรับการใช้พลังงานแสงอาทิตย์

And of course, look at Africa.

และแน่นอน ดูที่แอฟริกาสิครับ

The potential to take advantage of solar energy there is unbelievable,

มันช่างน่าเหลือเชื่อว่าจะมีโอกาสแค่ไหน ที่จะใช้ประโยชน์จากพลังงานแสงอาทิตย์ตรงนั้น

และผมก็ตื่นเต้นมากที่จะได้พูดคุยเพิ่มเติม เรื่องการหาทางที่จะให้มันเกิดขึ้น

and I'm really excited to talk more about finding ways we can help with that.

เพื่อเป็นการสรุป ผมขอกล่าวว่า

So, in conclusion, I would say my journey has shown me

การเดินทางของผมทำให้ผมประจักษ์ว่า คุณสามารถ นำแนวคิดเก่าๆ มาไตร่ตรองอีกครั้ง ในสถาณการณ์ใหม่

that you can revisit old ideas in a new light,

and sometimes ideas that have been discarded in the past

และบางแนวคิดที่เคยถูกละทิ้งในอดีต

can be practical now if you apply some new technology or new twists.

สามารถเป็นจริงได้ในปัจจุบัน ถ้าคุณประยุกต์ใช้ เทคโนโลยีใหม่ หรือมองมันในมุมใหม่

เราเชื่อว่าเราเข้าใกล้มากแล้ว ที่จะทำให้มันใช้งานได้จริง ในราคาสมเหตุผล

We believe we're getting very close to something practical and affordable.

เป้าหมายระยะใกล้ของเราสำหรับสิ่งนี้ คือมีราคาเพียงครึ่งเดียวของโซลาร์เซลล์

Our short-term goal for this is to be half the price of solar cells

และเป้าหมายระยะไกลของเรา คือ ระยะเวลาคืนทุนต้องเร็วกว่าห้าปี

and our longer-term goal is to be less than a five-year payback.

And at less than a five-year payback, this becomes very economic.

และที่ระยะเวลาคืนทุนน้อยกว่าห้าปี มันจะเกิดความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ในทันที

ดังนั้นคุณจึงไม่จำเป็นที่จะต้องมีสำนึกดี ต่อการประหยัดพลังงาน

So you don't have to just have a feel-good attitude about energy

to want to have one of these.

เพื่อที่จะต้องการเจ้าสิ่งนี้

It just makes economic sense.

มันคุ้มค่าด้านเศรษฐศาสตร์

Right now, solar paybacks are between 30 and 50 years.

ตอนนี้โซลาร์เซลล์ มีระยะเวลาคืนทุน ประมาณ 30 ถึง 50 ปี

If you get it down below five years,

แต่ถ้าคุณทำให้มันเร็วกว่า 5 ปี มันเป็นเรื่องที่แทบไม่ต้องคิดเลย

then it's almost a no-brainer because the interest to own it --

เพราะประโยชน์ที่จะมีมัน จะมีคนอื่นจะลงทุนให้คุณ

someone else will finance it for you and you can just make money from day one.

และคุณจะสร้างกำไรได้ ตั้งแต่วันแรก

นั่นจึงเป็นเป้าหมายอันทรงพลังของเรา ที่บริษัทเราพยายามไปให้ถึง

So that's our real powerful goal

that we're really shooting for in the company.

อีกสองสิ่งที่ผมเรียนรู้ ซึ่งมันน่าประหลาดใจสำหรับผม

Two other things that I learned that were very surprising to me --

ข้อแรกคือ เราใช้พลังงานกันอย่างสบายใจแค่ไหน

one was how casual we are about energy.

เมื่อผมเดินจากลิฟท์มาตรงนี้

I was walking from the elevator over here,

and even just looking at the stage right now --

และแม้แต่เหลือบมองบนเวทีตอนนี้

so there's probably 20,500-watt lights right now.

มันมีหลอดไฟขนาด 500 วัตต์ เกือบ 20 ดวง

There's 10,000 watts of light pouring on the stage,

นั่นคือแสงประมาณ 10,000 วัตต์ สาดส่องมาบนเวทีนี่

one horsepower is 746 watts, at full power.

หนึ่งแรงม้าคือ 756 วัตต์ ที่เต็มกำลัง

So there's basically 15 horses running at full speed just to keep the stage lit.

ดังนั้น มันเทียบกับม้า 15 ตัว วิ่งเต็มกำลัง เพียงเพื่อให้เวทีสว่าง

ยังไม่ต้องพูดถึงม้าอีก 200 ตัวที่กำลังวิ่งอยู่ตอนนี้

Not to mention the 200 horses that are probably running right now

เพื่อเดินระบบปรับอากาศ

to keep the air-conditioning going.

และมันช่างน่าประหลาดใจเมื่อคุณเดินเข้าไปในลิฟท์ แล้วมีไฟสว่างขึ้น

And it's just amazing,

walk in the elevator, and there's lights on in the elevator.

แน่นอนครับ ผมอ่อนไหวเรื่องนี้มาก เมื่ออยู่ที่บ้านแล้วลืมปิดไฟ

Of course, now I'm very sensitive at home when we leave the lights on by mistake.

แต่รอบตัวเรา เราใช้พลังงานกันอย่างไม่รู้จักพอ

But, everywhere around us we have insatiable use for energy

เพราะมันถูกมาก

because it's so cheap.

มันถูกเพราะเราได้ความช่วยเหลือ

And it's cheap because we've been subsidized by energy

โดยพลังงานที่เคี่ยวให้เข้มข้นโดยดวงอาทิตย์

that's been concentrated by the sun.

โดยพื้นฐานแล้ว นำมันก็คือ พลังงานแสงอาทิตย์อย่างเข้มข้น

Basically, oil is solar-energy concentrate.

มันถูกเคี่ยวมาหลายพันล้านปีด้วยพลังงานมากมาย

It's been pounded for a billion years with a lot of energy

to make it have all that energy contained in it.

เพื่อให้มันมีพลังงานทั้งหมดนั้นบรรจุอยู่ในตัวมัน

And we don't have a birthright

เราไม่มีสิทธิ์โดยกำเนิด ที่จะใช้มันให้หมดอย่างรวดเร็ว เช่นที่เราทำอยู่ ในความคิดผมนะ

to just use that up as fast as we are, I think.

และมันจะเยี่ยมมากถ้าเราสามารถหาทางทำให้การใช้พลังงานของเรานั้น นำกลับมาใช้ได้ใหม่

And it would be great if we could make our energy usage renewable,

where as we're using the energy, we're creating it at the same pace,

ที่ซึ่งเราใช้พลังงานที่เราสร้างขึ้นมาเองด้วยอัตราเดียวกัน

และผมหวังจริงๆ ว่าเราจะไปถึงจุดนั้น

and I really hope we can get there.

ขอบคุณมากครับ คุณเป็นผู้ฟังที่ยอดเยี่ยมมากครับ

Thank you very much, you've been a great audience.

(เสียงปรบมือ)