Lewis Pugh swims the North Pole

Translator: Thipnapa Huansuriya Reviewer: Bank Light

Today I want to talk to you about

วันนี้ผมอยากเล่าให้คุณฟังเกี่ยวกับ

swimming across the North Pole,

การว่ายน้ำข้ามขั้วโลกเหนือ

across the most northern place in the whole world.

ข้ามจุดที่อยู่เหนือสุดของโลก

And perhaps the best place to start is with my late father.

และจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุดของเรื่องนี้น่าจะเป็นพ่อผู้ล่วงลับของผม

He was a great storyteller.

พ่อเป็นนักเล่าเรื่องที่เก่งมาก

He could tell a story about an event,

พ่อสามารถเล่าเหตุการณ์อะไรสักเหตุการณ์หนึ่ง

and so you felt you were absolutely there at the moment.

และทำให้คุณรู้สึกเหมือนคุณอยู่ตรงนั้นในวินาทีนั้นด้วยจริงๆ

And one of the stories he told me so often when I was a young boy

และเรื่องหนึ่งที่ท่านเล่าให้ผมฟังบ่อยๆ ตอนที่ผมยังเด็ก

was of the first British atomic bomb test.

คือเรื่องการทดลองระเบิดปรมาณูครั้งแรกของชาวอังกฤษ

He had been there and watched it go off.

พ่ออยู่ที่นั่นด้วย และได้เห็นตอนที่มันระเบิด

And he said that the explosion was so loud

ท่านบอกว่า เสียงระเบิดดังมาก

and the light was so intense,

และแสงที่เกิดขึ้นก็จ้ามาก

that he actually had to put his hands in front of his face to protect his eyes.

จนพ่อต้องเอามือปิดหน้าเพื่อปกป้องดวงตา

And he said that he could actually see an x-ray

ท่านบอกว่า ท่านเห็นภาพเอ็กซเรย์

of his fingers,

ของนิ้วตัวเองเลย

because the light was so bright.

เพราะว่าแสงมันสว่างจ้ามาก

And I know that watching that atomic bomb going off

ผมรู้ว่าการได้เห็นระเบิดปรมาณูระเบิดในครั้งนั้น

had a very, very big impact on my late father.

มีอิทธิพลกับพ่อของผมมากๆ เลย

Every holiday I had as a young boy

ตอนผมเป็นเด็ก ทุกวันหยุด

was in a national park.

ผมต้องอยู่ในอุทยานแห่งชาติ

What he was trying to do with me was to inspire me

สิ่งที่พ่อพยายามทำกับผม คือสร้างแรงบันดาลใจให้ผม

to protect the world,

รักและอยากปกป้องโลก

and show me just how fragile the world is.

และเพื่อแสดงให้ผมเห็นว่า โลกนี้เปราะบางเพียงใด

He also told me about the great explorers.

นอกจากนี้พ่อยังเล่าเรื่องนักสำรวจผู้ยิ่งใหญ่ให้ผมฟังด้วย

He loved history. He would tell me about Captain Scott

พ่อชอบประวัติศาสตร์ ท่านมักเล่าเรื่องที่กัปตันสก็อต

walking all the way to the South Pole

เดินไปจนถึงขั้วโลกใต้

and Sir Edmund Hillary climbing up Mount Everest.

และเรื่องท่านเซอร์ เอ็ดมุน ฮิลลารีปีนเขาเอเวอเรส

And so ever since I think I was just six years old,

และตั้งแต่นั้น ผมว่าตอนนั้นผมอายุแค่หกขวบ

I dreamed of going to the polar regions.

ผมก็ฝันอยากไปขั้วโลกแล้ว

I really, really wanted to go to the Arctic.

ผมอยากไปอาร์คติกมาก

There was something about that place

มันมีอะไรบางอย่างที่นั่น

which drew me to it.

ที่ดึงดูดผมให้ไปหา

And, well, sometimes it takes a long time

เอ่อ แต่บางทีมันก็ใช้เวลานานนะครับ

for a dream to come true.

กว่าฝันจะเป็นจริง

But seven years ago, I went to the Arctic

แต่ในที่สุด เมื่อเจ็ดปีก่อนผมก็ได้ไปมหาสมุทรอาร์คติก

for the first time.

เป็นครั้งแรก

And it was so beautiful that I've been back there

มันสวยมากจนผมกลับไปที่นั่นอีกทุกปี

ever since, for the last seven years.

นับตั้งแต่นั้น ในตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา

I love the place.

ผมรักที่นั่นมาก

But I have seen that place change

แต่ผมได้เห็นอาร์คติกเปลี่ยนแปลงไปมาก

beyond all description,

เกินกว่าที่จะสามารถบรรยายได้

just in that short period of time.

ภายในระยะเวลาแค่สั้นๆ

I have seen polar bears walking across very, very thin ice

ผมได้เห็นภาพหมีขั้วโลกเดินข้ามแผ่นน้ำแข็งที่บางเฉียบ

in search of food.

เพื่อหาอาหาร

I have swum in front of glaciers

ผมได้ว่ายน้ำผ่านธารน้ำแข็ง

which have retreated so much.

ที่น้ำแข็งลดน้อยลงไปมาก

And I have also, every year,

และทุกๆ ปี ผมยังได้เห็น

seen less and less sea ice.

น้ำแข็งในทะเลลดน้อยลงทุกทีด้วย

And I wanted the world to know what was happening up there.

ผมจึงอยากให้โลกได้รับรู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นที่ขั้วโลกเหนือ

In the two years before my swim,

สองปีก่อนที่ผมจะไปว่ายน้ำข้ามขั้วโลก

23 percent of the arctic sea ice cover

ร้อยละ 23 ของแผ่นน้ำแข็งในทะเลอาร์คติก

just melted away.

ได้ละลายหายไป

And I wanted to really shake the lapels of world leaders

และผมก็อยากคว้าปกเสื้อนอกของบรรดาผู้นำระดับโลกแล้วเขย่า

to get them to understand what is happening.

ให้พวกเขาตื่นและเข้าใจว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้น

So I decided to do this symbolic swim

ผมจึงตัดสินใจจะว่ายน้ำเชิงสัญลักษณ์ครั้งนี้

at the top of the world, in a place which should be frozen over,

ที่จุดเหนือสุดของโลก ซึ่งน้ำควรจะเป็นน้ำแข็งเต็มไปหมด

but which now is rapidly unfreezing.

แต่ตอนนี้มันกำลังละลายอย่างรวดเร็ว

And the message was very clear:

ข้อความที่ผมต้องการสื่อมันชัดเจนมาก

Climate change is for real,

การเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศเกิดขึ้นจริง

and we need to do something about it.

และเราต้องทำอะไรบางอย่างกับเรื่องนี้

And we need to do something about it right now.

และต้องทำกันเดี๋ยวนี้เลยด้วย

Well, swimming across the North Pole,

การว่ายน้ำข้ามขั้วโลกเหนือ

it's not an ordinary thing to do.

ไม่ใช่เรื่องธรรมดาที่ใครๆ เขาจะทำกัน

I mean, just to put it in perspective,

คืออย่างนี้ ผมจะเปรียบเทียบให้คุณเห็นภาพ

27 degrees is the temperature of a normal indoor swimming pool.

อุณหภูมิของน้ำในสระว่ายน้ำในร่มคือ 27 องศาเซลเซียส

This morning, the temperature of the English Channel was 18 degrees.

เมื่อเช้านี้ อุณหภูมิน้ำในช่องแคบอังกฤษอยู่ที่ 18 องศา

The passengers who fell off the Titanic

ผู้โดยสารเรือไททานิก

fell into water of just five degrees centigrade.

ตกลงไปในน้ำที่อุณหภูมิ 5 องศาเซลเซียส

Fresh water freezes at zero.

น้ำจืดกลายเป็นน้ำแข็งที่ 0 องศา

And the water at the North Pole is minus 1.7.

ส่วนน้ำที่ขั้วโลกเหนือ มีอุณหภูมิ ลบ 1.7 องศา

It's fucking freezing.

มัน(โคตร)เย็นสุดๆเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

I'm sorry, but there is no other way to describe it.

ขอโทษนะครับ แต่มันไม่มีคำอื่นบรรยายได้ดีกว่านี้แล้ว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And so I had to assemble an incredible team around me

ผมจึงต้องสร้างทีมที่สุดยอดขึ้นมา

to help me with this task.

เพื่อช่วยผมทำภารกิจนี้

I assembled this team of 29 people from 10 nations.

ผมรวบรวมทีมงาน 29 คน จาก 10 ประเทศ

Some people think that swimming is a very solo sport,

บางคนอาจจะคิดว่าการว่ายน้ำเป็นกีฬาที่โชว์เดี่ยวสุดๆ

you just dive into the sea and off you go.

แค่กระโดดลงทะเลแล้วก็ว่ายไปเลย

It couldn't be further from the truth for me.

สำหรับผม นั่นไม่จริงเลยสักนิด

And I then went and did a huge amount of training,

แล้วผมก็เริ่มฝึกซ้อมขนานใหญ่

swimming in icy water, backwards and forwards.

ซ้อมว่ายในน้ำเย็น ไปกลับ

But the most important thing was to train my mind

แต่สิ่งสำคัญที่สุด คือการฝึกจิตใจตัวเอง

to prepare myself for what was going to happen.

ให้พร้อมกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

And I had to visualize the swim.

ผมต้องจินตนาการภาพการว่ายน้ำที่จะเกิดขึ้น

I had to see it from the beginning all the way to the end.

ผมต้องเห็นภาพนั้นตั้งแต่ต้นตลอดไปจนจบ

I had to taste the salt water in my mouth.

ผมต้องชิมน้ำเกลือให้รู้ว่าเวลาน้ำทะเลอยู่ในปากมันเป็นยังไง

I had to see my coach screaming for me,

ผมต้องนึกภาพโค้ชของผมตะโกนบอกว่า

"Come on Lewis! Come on! Go! Go! Go! Don't slow down!"

"เร็วเข้าลูอิส เร็วๆ ว่ายไป ว่ายไป อย่าหยุด"

And so I literally swam across the North Pole

ดังนั้น ผมจึงได้ฝึกการว่ายน้ำข้ามขั้วโลกเหนือ

hundreds and hundreds of times in my mind.

อยู่ในใจเป็นร้อยๆ ครั้งแล้ว

And then, after a year of training, I felt ready.

หลังจากฝึกได้หนึ่งปี ผมก็รู้สึกว่าพร้อมแล้ว

I felt confident that I could actually

ผมมั่นใจว่า

do this swim.

ผมสามารถทำได้

So myself and the five members of the team,

ผมและสมาชิกในทีมอีกห้าคน

we hitched a ride on an icebreaker

ก็เลยขอโดยสารไปกับเรือตัดน้ำแข็ง

which was going to the North Pole.

ที่กำลังมุ่งหน้าไปขั้วโลกเหนือ

And on day four, we decided to just do a quick

ในวันที่สี่ของการเดินทาง เราตัดสินใจที่จะลอง

five minute test swim.

ว่ายน้ำระยะสั้นๆ ดูสักห้านาที

I had never swum in water of minus 1.7 degrees before,

ผมไม่เคยว่ายน้ำที่อุณหภูมิติดลบถึง 1.7 องศาเซลเซียสมาก่อน

because it's just impossible to train

เพราะมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะฝึกซ้อม

in those types of conditions.

ในสภาพน้ำแบบนั้น

So we stopped the ship, as you do.

แล้วเราก็จอดเรือ เหมือนที่คุณทำ

We all got down onto the ice,

เราทุกคนลงไปยืนบนพื้นน้ำแข็ง

and I then got into my swimming costume

แล้วผมก็สวมชุดว่ายน้ำ

and I dived into the sea.

แล้วกระโดดลงทะเล

I have never in my life felt anything

ตลอดชีวิตที่ผ่านมา ผมไม่เคยรู้สึกอะไร

like that moment.

เหมือนที่รู้สึกในวินาทีนั้นมาก่อนเลย

I could barely breathe. I was gasping for air.

ผมแทบหายใจไม่ออก ผมหอบ

I was hyperventilating so much,

และหายใจเร็วเกินกว่าปกติมาก

and within seconds my hands were numb.

และภายในไม่กี่นาที มือผมก็ไร้ความรู้สึก

And it was -- the paradox is

และที่ตลกก็คือ

that you're in freezing cold water,

ทั้งๆ ที่คุณอยู่ในน้ำที่เย็นเฉียบ

but actually you're on fire.

คุณกลับรู้สึกเหมือนอยู่กลางกองไฟ

I swam as hard as I could for five minutes.

ผมว่ายสุดกำลังเป็นเวลาห้านาที

I remember just trying to get out of the water.

ผมจำได้ตอนที่กำลังพยายามขึ้นจากน้ำ

I climbed out of the ice.

ผมปีนขึ้นมาจากน้ำแข็ง

And I remember taking the goggles off my face

จำได้ว่าพอถอดแว่นตาว่ายน้ำออก

and looking down at my hands in sheer shock,

ผมก้มลงมองดูมือตัวเองแล้วตะลึงไปเลย

because my fingers

เพราะนิ้วของผม

had swollen so much that they were like sausages.

บวมมากจนเหมือนไส้กรอก

And they were swollen so much, I couldn't even close them.

มันบวมมากจนผมกำมือไม่ได้

What had happened is that we are made partially of water,

ที่เป็นอย่างนี้เพราะร่างกายคนเราส่วนหนึ่งประกอบด้วยน้ำ

and when water freezes it expands.

เมื่อน้ำกลายเป็นน้ำแข็ง มันจะขยายตัว

And so what had actually happened is

สิ่งที่เกิดขึ้นคือ

that the cells in my fingers had frozen and expanded.

เซลล์ที่นิ้วมือของผมกลายเป็นน้ำแข็งแล้วขยายตัว

And they had burst. And I was in so much agony.

จนระเบิด ซึ่งทำให้ผมเจ็บสุดๆ

I immediately got rushed onto the ship and into a hot shower.

ผมรีบขึ้นเรือแล้วไปอาบน้ำร้อนทันที

And I remember standing underneath the hot shower

ผมจำได้ว่า ตอนที่กำลังอาบน้ำร้อนๆ

and trying to defrost my fingers.

พยายามทำให้นิ้วมือหายเป็นน้ำแข็ง

And I thought, in two days' time, I was going to do this swim across the North Pole.

ผมคิดว่า ในอีกสองวันข้างหน้า ผมต้องว่ายน้ำข้ามขั้วโลกเหนือ

I was going to try and do a 20-minute swim,

ซึ่งผมต้องใช้เวลาประมาณ 20 นาที

for one kilometer across the North Pole.

เพื่อว่ายน้ำเป็นระยะทางหนึ่งกิโลเมตรข้ามขั้วโลกเหนือ

And this dream which I had had ever since I was a young boy

ความฝันที่ผมอยากทำมาตลอดตั้งแต่เด็ก

with my father, was just going out the window.

มันหล่นหายไปแล้ว

There is no possibility that this was going to happen.

ไม่มีโอกาสที่มันจะเป็นจริงแล้ว

And I remember then getting out of the shower

ผมจำได้ว่า ตอนที่อาบน้ำเสร็จ

and realizing I couldn't even feel my hands.

ผมพบว่ามือผมไร้ความรู้สึกไปเลย

And for a swimmer, you need to feel your hands

สำหรับนักว่ายน้ำ การรับรู้ความรู้สึกที่มือสำคัญมาก

because you need to be able to grab the water

เพราะคุณต้องใช้มือจ้วงน้ำ

and pull it through with you.

แล้วกวาดมือเพื่อเคลื่อนตัวไปข้างหน้า

The next morning, I woke up

เช้ารุ่งขึ้นผมตื่นขึ้นมา

and I was in such a state of depression,

กับภาวะซึมเศร้าอย่างหนัก

and all I could think about was Sir Ranulph Fiennes.

ผมคิดอะไรไม่ออก นอกจากเรื่องของเซอร์ แรนูฟ ไฟนส์

For those of you who don't know him, he's the great British explorer.

สำหรับคนที่ไม่รู้จักเขานะครับ เซอร์ แรนูฟ ไฟนส์เป็นนักสำรวจชาวอังกฤษผู้ยิ่งใหญ่

A number of years ago, he tried to ski all the way to the North Pole.

หลายปีก่อน เขาพยายามสกีขึ้นไปถึงขั้วโลกเหนือ

He accidentally fell through the ice into the sea.

เขาบังเอิญพลัดตกจากน้ำแข็งลงไปในทะเล

And after just three minutes in that water,

เขาอยู่ในน้ำแค่สามนาที

he was able

เวลาผ่านไปแค่สามนาที

to get himself out.

เขาก็ขึ้นจากน้ำได้

And his hands were so badly frostbitten

แต่มือของเขาถูกน้ำแข็งกัดรุนแรงมาก

that he had to return to England.

เขาจึงต้องกลับอังกฤษ

He went to a local hospital and there they said,

เขาไปโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง หมอบอกว่า

"Ran, there is no possibility

"แรน มันเป็นไปไม่ได้เลย

of us being able to save these fingers.

ที่เราจะรักษานิ้วมือของคุณไว้ได้

We are going to actually have to take them off."

เราต้องตัดมันทิ้ง"

And Ran decided to go into his tool shed

แรนตัดสินใจกลับบ้าน เข้าไปในโรงเก็บเครื่องมือ

and take out a saw

เอาเลื่อยออกมา

and do it himself.

แล้วลงมือตัดนิ้วตัวเอง

And all I could think of was, if that happened to Ran after three minutes,

ผมเลยคิดว่า ถ้าแรนต้องสูญเสียนิ้วมือเพราะตกลงไปในน้ำแค่สามนาที

and I can't feel my hands after five minutes,

และมือของผมไร้ความรู้สึกภายในห้านาที

what on earth is going to happen if I try 20 minutes?

แล้วอะไรจะเกิดขึ้นถ้าผมว่ายเข้าไปยี่สิบนาที

At the very best, I'm going to end up losing some fingers.

อย่างดีที่สุด ผมคงเสียนิ้วไปบางนิ้ว

And at worst, I didn't even want to think about it.

แต่อย่างแย่ที่สุด ผมไม่กล้าแม้แต่จะคิด

We carried on sailing through the ice packs towards the North Pole.

เราล่องเรือต่อไป ตัดผ่านแผ่นน้ำแข็งที่หนาแน่น เพื่อไปสู่ขั้วโลกเหนือ

And my close friend David, he saw the way I was thinking,

แล้วเดวิด เพื่อนสนิทของผม ก็เริ่มสังเกตเห็นว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่

and he came up to me and he said, "Lewis,

เขาเข้ามาหาผม แล้วบอกว่า "ลูอิส

I've known you since you were 18 years old.

ฉันรู้จักนายมาตั้งแต่นายอายุ 18

I've known you, and I know, Lewis,

ฉันรู้จักนายดี ลูอิส

deep down, right deep down here,

และฉันรู้ว่า ลึกๆ ในใจของนาย ตรงนี้

that you are going to make this swim.

ยังไงนายก็จะว่ายน้ำข้ามขั้วโลกในครั้งนี้ให้ได้

I so believe in you Lewis. I've seen the way you've been training.

ฉันเชื่อในตัวนาย ลูอิส ฉันเห็นการฝึกซ้อมของนายมาตลอด

And I realize the reason why you're going to do this.

และรู้ดีว่าเหตุผลที่นายทำอย่างนี้คืออะไร

This is such an important swim.

นี่เป็นการว่ายน้ำครั้งสำคัญ

We stand at a very, very important moment in this history,

เรากำลังยืนอยู่ตรงช่วงเวลาที่สำคัญมากๆ ในประวัติศาสตร์

and you're going to make a symbolic swim here

และนายกำลังจะว่ายน้ำข้ามขั้วโลกเหนือเพื่อเป็นสัญลักษณ์

to try to shake the lapels of world leaders.

เพื่อจะคว้าปกเสื้อนอกของผู้นำระดับโลกทั้งหลายมาเขย่าให้ตาสว่าง

Lewis, have the courage to go in there,

ลูอิส ไม่ต้องกลัว ขอให้นายมั่นใจและลุยไปเลย

because we are going to look after you every moment of it."

เพราะพวกเราจะคอยดูแลนายทุกวินาที"

And I just, I got so much confidence from him saying that,

ผมได้รับความมั่นใจกลับมามหาศาลจากสิ่งที่เดวิดพูด

because he knew me so well.

เพราะเขาเป็นคนที่รู้จักผมดีมาก

So we carried on sailing and we arrived at the North Pole.

เราจึงล่องเรือต่อไป และไปถึงขั้วโลกเหนือในที่สุด

And we stopped the ship,

เราจอดเรือ

and it was just as the scientists had predicted.

และมันก็เป็นอย่างที่นักวิทยาศาสตร์ทำนายไว้เลย

There were open patches of sea everywhere.

มีรอยแยกของน้ำแข็งจนเห็นน้ำทะเลกระจายไปทั่ว

And I went down into my cabin

ผมเข้าไปในห้อง

and I put on my swimming costume.

สวมชุดว่ายน้ำ

And then the doctor strapped on a chest monitor,

แล้วหมอก็เอาเครื่องมือมาคาดอกผม

which measures my core body temperature

มันเป็นเครื่องมือที่วัดอุณหภูมิในร่างกาย

and my heart rate.

และอัตราการเต้นของหัวใจของผม

And then we walked out onto the ice.

แล้วเราก็เดินออกไปบนพี้นน้ำแข็ง

And I remember looking into the ice,

ผมจำได้ว่า ผมมองไปที่น้ำแข็ง

and there were big chunks of white ice in there,

มีก้อนน้ำแข็งสีขาวก้อนใหญ่ๆ อยู่ตรงนั้น

and the water was completely black.

แต่พิ้นน้ำสีดำสนิท

I had never seen black water before.

ผมไม่เคยเห็นน้ำทะเลสีดำแบบนี้มาก่อน

And it is 4,200 meters deep.

และมันก็ลึกตั้ง 4,200 เมตร

And I said to myself, "Lewis, don't look left, don't look right.

ผมบอกกับตัวเองว่า "ลูอิส อย่ามองซ้ายมองขวา

Just scuttle forward and go for it."

เดินหน้าไปแล้วลุยเลย"

And so I now want to show you a short video

เอาล่ะ ทีนี้ ผมอยากฉายวิดีโอสั้นๆ ให้คุณดู

of what happened there on the ice.

ว่าเกิดขึ้นอะไรขึ้นที่นั่น

Narrator (Video): We're just sailing out of harbor now, and it's at this stage

วิดีโอ: เราเพิ่งล่องเรือออกมาจากท่า และช่วงเวลาแบบนี้แหละ

when one can have a bit of a wobble mentally.

ที่ใจคนเราจะเริ่มหวั่นไหวนิดหน่อย

Everything just looks so gray around here,

ทุกอย่างดูเป็นสีเทาไปหมด

and looks so cold.

แล้วก็ดูหนาวมาก

We've just seen our first polar bears.

เราเพิ่งได้เห็นหมีขั้วโลกตัวแรก

It was absolutely magical.

มันเต็มไปด้วยมนต์ขลังอย่างแท้จริง

A mother and a cub, such a beautiful sight.

แม่หมีกับลูกตัวน้อยๆ เป็นภาพที่สวยงามมาก

And to think that in 30, 40 years

พอคิดว่า อีก 30-40 ปีข้างหน้า

they could become extinct.

มันอาจจะสูญพันธุ์

It's a very frightening, very, very frightening thought.

มันน่าตกใจมาก น่าตกใจจริงๆ

We're finally at the North Pole. This is

ในที่สุดเราก็มาถึงขั้วโลกเหนือ

months and months and months of dreaming to get here,

เดือนแล้วเดือนเล่าที่ฝันอยากมาที่นี่

years of training and planning and preparation.

กับการฝีกซ้อม วางแผนและเตรียมพร้อมมาเป็นปีๆ

Ooh. In a couple of hours' time I'm going to get in here and do my swim.

โอ อีกไม่กี่ชั่วโมง ผมก็จะได้ลงไปว่ายน้ำแล้ว

It's all a little bit frightening,

มันก็น่ากลัว

and emotional.

และบีบคั้นอารมณ์นิดหน่อย

Amundson, you ready? Amudson: Ready.

อามุนเซ็น พร้อมไหม?

Lewis Pugh: Ten seconds to swim. Ten seconds to swim.

อีกสิบวินาทีจะเริ่มว่าย อีกสิบวินาทีจะเริ่มว่าย

Take the goggles off. Take the goggles off!

ถอดแว่นตาออก ถอดแว่นตาออกให้หน่อย

Man: Take the shoes. Take the shoes.

ทีมงาน: เอารองเท้ามา เอารองเท้ามา

Well done lad! You did it! You did it Lewis!

เยี่ยมมากเพื่อน นายทำได้ นายทำได้แล้ว ลูอิส!

You did it! You did it man!

นายทำได้ นายทำได้แล้วเพื่อน!

LP: How on earth did we do that?

ลูอิส พัค: นี่เราทำลงไปได้ยังไงเนี่ย?

Man: Against the current! You did it against the current!

ทีมงาน: ว่ายทวนน้ำไง ก็นายมันเป็นนักสวนกระแสนี่

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

LP: Thank you very much. Thank you very much.

ลูอิส พัค: ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมาก

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you so much.

ขอบคุณมากครับ

Audience: Encore!

ผู้ชม: เอาอีก!

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

LP: I'd just like to end off by just saying this:

ลูอิส พัค: ผมอยากทิ้งท้ายไว้ตรงนี้ว่า

It took me four months again to feel my hands.

ผมใช้เวลาสี่เดือน กว่ามือผมจะกลับมามีความรู้สึกได้อีกครั้ง

But was it worth it? Yes, absolutely it was.

แต่มันคุ้มไหม? คุ้มครับ มันคุ้มค่าแน่นอน

There are very, very few people who don't know now

ตอนนี้มีน้อยคนมากที่ไม่รู้

about what is happening in the Arctic.

ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นที่อาร์คติก

And people ask me, "Lewis, what can we do about climate change?"

ผู้คนถามผมว่า "ลูอิส เราจะทำอะไรได้บ้างกับปัญหาการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ?"

And I say to them,

ผมบอกเขาไปว่า

I think we need to do three things.

ผมคิดว่าเราต้องทำสามอย่าง

The first thing we need to do is we need to break this problem down

สิ่งแรกที่เราต้องทำคือ เราต้องแตกปัญหานี้ออกมา

into manageable chunks.

เป็นส่วนย่อยๆ ที่สามารถจัดการได้

You saw during that video all those flags.

คุณคงเห็นธงชาติเยอะแยะในวิดีโอ

Those flags represented the countries

ธงเหล่านั้นเป็นตัวแทนของประเทศต่างๆ

from which my team came from.

ที่เป็นบ้านเกิดของสมาชิกในทีมของผม

And equally, when it comes to climate change,

เมื่อพูดถึงการจัดการปัญหาการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ

every single country is going to have to make cuts.

ทุกประเทศต้องช่วยกันลดปริมาณการใช้ทรัพยากรเหมือนๆ กัน

Britain, America, Japan,

อังกฤษ อเมริกา ญี่ปุ่น

South Africa, the Congo.

แอฟริกาใต้ คองโก

All of us together, we're all on the same ship together.

เราทุกคนต้องร่วมมือกัน เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว

The second thing we need to do is

ข้อที่สองที่เราต้องทำ คือ

we need to just look back

เราต้องมองกลับไป

at how far we have come

ดูว่าเรามาไกลขนาดไหนแล้ว

in such a short period of time.

ภายในระยะเวลาสั้นๆ

I remember, just a few years ago, speaking about climate change,

ผมจำได้ว่า ไม่กี่ปีก่อน ตอนผมพูดเรื่องการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ

and people heckling me in the back

มีคนขัดคอผม จากด้านหลัง

and saying it doesn't even exist.

แล้วบอกว่ามันไม่มีจริงสักหน่อย

I've just come back from giving a series of speeches

แต่เดี๋ยวนี้ นี่ผมเพิ่งกลับจากการเดินทางไปพูด

in some of the poorest townships in South Africa

ในเมืองที่ยากจนที่สุดหลายเมืองในแอฟริกาใต้

to young children as young as 10 years old.

ผมพูดให้เด็กๆ ที่อายุน้อยถึง 10 ขวบฟัง

Four or five children sitting behind a desk,

เด็กๆ 4-5 คนต้องนั่งเบียดอยู่หลังโต๊ะตัวเดียวกัน

and even in those poorest conditions,

แม้แต่ในสภาพที่ยากจนขนาดนั้น

they all have a very, very good grasp

เด็กๆ ก็ยังเข้าใจเรื่องการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ

of climate change.

ได้ดีมากๆ

We need to believe in ourselves.

เราต้องเชื่อมั่นในตัวเอง

Now is the time to believe.

ถึงเวลาแล้วที่เราต้องมีความเชื่อมั่นร่วมกัน

We've come a long way. We're doing good.

เราเดินมาได้ไกลแล้ว เราทำได้ดีแล้ว

But the most important thing we must do

แต่ผมคิดว่า สิ่งสำคัญที่สุดที่เราต้องทำ คือ

is, I think, we must all walk to the end of our lives

เราทุกคนต้องเดินต่อไป จนกว่าจะหมดลมหายใจ

and turn around, and ask ourselves a most fundamental question.

และต้องหันกลับมาถามคำถามที่สำคัญกับตัวเอง

And that is, "What type of world do we want to live in,

ว่า "เราอยากมีชีวิตอยู่บนโลกแบบไหน

and what decision are we going to make today

แล้วเราจะตัดสินใจ และลงมือทำอะไรในวันนี้

to ensure that we all live

เพื่อให้แน่ใจว่าเราทุกคนจะมีชีวิต

in a sustainable world?"

อยู่ในโลกที่ยั่งยืนไปด้วยกัน?"

Ladies and gentlemen, thank you very, very much.

ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษครับ ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)