Alwar Balasubramaniam: Art of substance and absence

Vertaald door: Dineke Tuinhof Nagekeken door: Christel Foncke

The moment I say "school,"

Wanneer ik "school" zeg

so many memories come back to me.

komen er zoveel herinneringen naar boven.

It's like after every exam, when I walk out,

Alsof na ieder examen, wanneer ik de klas uit liep,

the teacher would say, "Hey, come.

de leraar zei: "Hé, zeg eens.

How did you do?"

Hoe ging het?"

I would say with a great smile, "I will definitely pass."

Dan zei ik met een grote grijns: "Ik ga het zeker halen."

And I didn't understand why,

Ik begreep niet waarom

in one hand they say, "Speak the truth,"

ze enerzijds zeggen: "Wees eerlijk";

in the other hand, when you say the truth, they hated you.

en anderzijds je haten als je de waarheid zegt.

Zo ging het verder,

So it went on like that,

and I didn't know where else to find myself.

en ik wist niet waar ik aan toe was.

So I remember those nights

Ik herinner me avonden

I used to go to sleep

dat ik probeerde te slapen

with asking help from [the] Unknown

en om hulp vroeg aan het Onbekende.

because, for some reason,

Ik kon niet geloven

I couldn't believe what my father and mother

in de god van mijn ouders,

hanged in the Puja room as a god,

die in onze gebedsruimte hing,

because my friend's family

De familie van mijn vriend

had something else as a god.

had weer een heel andere god.

So I thought, "I guess I'll pray to [the] Unknown

Dus ik dacht: "Ik bid wel tot het Onbekende

and ask help,"

en vraag om hulp."

and started getting help from everywhere,

Vanaf dat moment begon ik hulp te krijgen

each and every corner of my life at that time.

uit iedere hoek van mijn leven.

My brothers started giving me a few tips about drawing and painting.

Mijn broers gaven me wat tips over tekenen en schilderen.

Then, when I was in eighth standard

Daarna, toen ik in groep 8 zat

around 13 years old,

en ongeveer 13 jaar oud was,

I started working in a part-time job

begon ik met een bijbaantje

in one of the signboard artists called Putu.

bij een van de reclameschilders, genaamd Putu.

And then school also started supporting me.

De school begon me ook te ondersteunen.

"Oh, he's bad at studies,

"Oh, hij kan niet leren,

but let him send to the drawing competitions."

maar laat hem met de tekenwedstrijden meedoen."

So it was good to survive with that little tool

Het was goed dat ik zo met mijn kleine specialisme

that I found to find my own place in school.

mijn plekje had gevonden op school.

And one of those competitions,

In een van die wedstrijden

I just won a small, little transistor Philips radio.

won ik een kleine Philips transistorradio.

And I didn't have the patience to wait

Ik had het geduld niet om te wachten

until I reached home.

tot ik thuis was.

So I just switched on in the train, loudly.

Ik zette de radio aan in de trein, hard.

If you travel in Indian trains,

Als je in India met de trein reist

you can see people listening to radio

zie je mensen luisteren naar de radio,

and, you know, even from their mobiles.

ook uit hun mobiele telefoons.

So at that time -- and I was 13 --

Op dat moment -- ik was 13 --

and I was listening to just radio,

luisterde ik naar de radio.

and someone happened to sit next to me,

Iemand zat naast me,

like these three people are sitting here.

zoals deze drie mensen hier.

You know, like just adjacent to me.

Precies naast me.

He just started asking, "Where did you buy the radio? How much is it?"

Hij vroeg: "Waar heb je die radio gekocht? Hoeveel kost hij?"

I said, "It's a prize from [an] art competition."

Ik zei: "Het is een prijs van een kunstwedstrijd."

And he said, "Oh, I teach at a college of arts.

Hij zei: "Ik geef les op een kunstacademie.

I think

Ik denk

you should study in a school of art.

dat je op een kunstschool zou moeten studeren.

You just quit school and come there."

Stop met je school en ga daarheen."

So, why I'm telling you this,

Waarom ik je dit vertel?

you know, maybe, you know,

Het zou zomaar kunnen, dat misschien

whoever is sitting next to you can change your whole life -- it's possible.

de persoon die naast je zit, je hele leven kan veranderen. Het kan.

It is that we need we need to be open and fine-tuned.

We moeten open en afgestemd staan.

So that's what made me enter

Zo kwam ik, na drie pogingen,

[the] college of arts after three attempts

bij de kunstacademie terecht,

and just continue to inquire

en ging verder om uit te vinden

what I really want to do with art work, or art

wat ik echt wil doen met kunstwerk, of kunst,

and finally I'm here in front of you.

en uiteindelijk sta ik hier, voor jullie.

When I look back, you know,

Als ik terugkijk,

on what happened between that time

op wat er gebeurd is

and now here --

tussen dat moment en nu,

the last 10/15 years --

de laatste 10, 15 jaar,

I can see that most of the works

kan ik zien dat de meeste werken

revolve around three subjects,

om drie onderwerpen draaien.

but it was not intentional.

Dat was niet met opzet.

And I just start out with a trace because I was thinking,

Ik was begonnen met te denken:

"What really makes us?" -- you know,

"Wat bepaalt wie we zijn?"

it's actually [the] past, what makes a person.

Eigenlijk bepaalt het verleden wie we zijn.

So I was thinking,

Ik dacht,

but when you look at the past,

als je het verleden wil bekijken

the way to understand the past

en begrijpen

is only by the traces available,

kan dat alleen met de beschikbare overblijfselen,

because we cannot go back [to] the past.

want we kunnen niet terug naar het verleden.

It can be ruins, or it can be music,

Het kunnen ruïnes zijn of muziek,

or it can be painting or drawing or writing, whatever it is.

het kan een schilderij, tekening, boek zijn of wat dan ook.

But it is just a kind of trace of that time.

Het is een soort spoor van die tijd.

And that fascinated me,

Het fascineerde mij

to explore that territory.

dat gebied te onderzoeken.

So I was working on the line,

Ik was in die lijn aan het werken,

but instead of working about traces,

maar in plaats van werken met die sporen,

I started capturing traces.

begon ik die sporen vast te leggen.

So here are some of the works I would like to show you.

Hier zijn een aantal van de werken die ik wil laten zien.

So this is called "Self In Progress."

Dit is: "Zelf in Wording" (Self in Progress)

It's just a trace of being in this body.

Het is een afdruk van in dit lichaam zijn.

So here, what happened then,

En toen,

you know -- what I really enjoyed the most

wat ik hier het leukste van vond

is that this sculpture

is dat deze sculptuur

is nothing but a trace of myself.

in feite een spoor van mezelf is.

It's almost like a 3D photograph.

Het is bijna een 3D-foto.

So there is an element of performance,

Er is een element van uitvoering,

and there is an element of sculpture,

een element van sculptuur,

and there is an element of feeling one's self, so close to one's self.

en een element van zichzelf voelen, zo dicht bij zichzelf.

So it's almost like fossils for the future.

Bijna als fossielen voor de toekomst.

And then moved slowly

Daarna zocht ik verder

to explore the other possibilities of capturing traces.

naar andere mogelijkheden om sporen vast te leggen.

So this is what I was talking about, while molding,

Hier zie je hoe het vormgieten gaat.

it's such a great experience,

Het is een fantastische ervaring,

because we have freedom of like walking,

eerst hebben we vrijheid om te lopen,

or moving my hand or, moving around in the space,

mijn hand te bewegen, of gewoon door de ruimte bewegen.

but the moment this becomes solid,

Op het moment dat het hard wordt,

when you cannot move even an inch,

kun je geen centimeter meer bewegen.

because this is plaster of Paris, so the moment you pour it it's like liquid;

Dit is pleister, op het moment dat het gegoten wordt, is het vloeibaar,

but after 20 minutes, it's almost like a hard stone.

na 20 minuten is het steenhard.

So this is capturing the trace of a thumbprint

Hier leg ik het spoor van een duimafdruk vast,

because, knowingly or unknowingly,

want, of we het weten of niet,

whatever we do, you know, we leave our traces here.

wat we ook doen, we laten onze sporen achter.

So I just thought, "I'm going to capture

Daarom dacht ik, dat ga ik vastleggen

thumbprint, footprint,

duimafdrukken, voetafdrukken,

or whatever traces we leave as humans."

en alle sporen die we als mensen achterlaten.

This is the trace of fire,

Dit is het spoor van vuur.

this is the trace of sun.

Dit is het spoor van zon.

Because when I was capturing traces, you know,

Als ik sporen vastleg,

this thought comes to me always:

komt deze gedachte steeds naar boven:

is it, only when the object touches the thing and it leaves the trace,

"Kan het alleen als een object iets aanraakt en een spoor achterlaat,

or is there other ways to capture it?"

of zijn er andere manieren om een spoor vast te leggen?"

So this work is nothing but like --

Dit werk laat alleen zien --

because of the focal length of the lens,

door de brandpuntsafstand van de lens,

it just shows what is on the other side.

laat het alleen zien wat er aan de andere kant is.

So I just put the paper on the focal length,

Ik zette het papier op de brandpuntsafstand,

which was an etching print,

het papier was een ets,

then I got the portrait of [the] sun from sunlight.

en kreeg het portret van de zon uit zonlicht.

This is called "Dawn to Dawn."

Het heet "Van zonsopgang tot zonsopgang"

What I did here, I just put like 10 feet [of] paper

Hier heb ik op ongeveer 3,5 meter papier,

then put a coconut rope,

een kokostouw gelegd

and just burnt it.

en het gewoon verbrand.

So it took about 24 hours to get this line.

Na ongeveer 24 uur kreeg ik deze lijn.

So wherever the fire is eating the paper,

Waar het vuur het papier verteert,

that's what becomes the work --

daar ontstaat het werk.

detail.

In detail.

Even though we have traces

Ook al hebben we sporen,

when we try to understand them,

als we ze proberen te begrijpen,

the perception and context

spelen waarneming en context

play a major role to understand it.

een grote rol.

So do we really understand what it is,

Begrijpen we echt wat het is,

or are we trying to get

of proberen we te vatten

what we think it is?

wat we denken dat het is?

Then move towards questioning the perception

Ook aan de waarneming kan getwijfeld worden

because, even though there are traces,

want, hoewel er sporen zijn,

when you try to understand them, you know you play a major role.

als je ze probeert te begrijpen, speel je zelf een grote rol.

So like let's say even a simple act.

Om een klein voorbeeld te nemen:

How many of you saw a cow crossing in India

Hoeveel van jullie zagen een koe oversteken in India,

while you were coming from Bangalore to Mysore?

toen je van Bangalore naar Mysore ging?

Can you just raise the hand?

Kun je je hand opsteken?

If you just ask an opinion

Als je vraagt waarom,

of how, everyone can interpret it.

dat kan iedereen anders interpreteren.

Like, let's say, if a schoolteacher says,

Bijvoorbeeld, vraag het aan een leraar,

she'll simply say, "To get to the other side."

en ze zal zeggen: "Om aan de andere kant te komen."

Why the cow was crossing the road, you know.

Waarom de koe de weg overstak.

The answer can be so different if Potter said it.

Het antwoord zou anders zijn als Potter het zei.

He would say, "For the greater good."

Hij zou zeggen: "Voor het grotere goed."

Martin Luther King would say,

Martin Luther King zou zeggen:

"I imagine a world where all cows will be free

"Ik droom over een wereld waar alle koeien vrij zijn

to cross the road,

om over te steken,

without having their motives called into question."

zonder dat aan hun bedoelingen wordt getwijfeld."

(Laughter)

(Gelach)

Imagine Moses comes now, and he sees

Stel je voor dat Mozes langskomt, en hij ziet

the same cow walking around the street.

dezelfde koe op straat lopen.

He would definitely say,

Hij zou zeker zeggen:

"God came down from heaven,

"God daalde neer uit de hemel,

and he said unto the cow,

en hij zei tot de koe:

'Thou shalt cross the road.'

'Gij zult de weg oversteken.'

And cow crossed the road,

En de koe stak over,

and there was much rejoicing as a holy cow."

en er was grote vreugde over de heilige koe."

(Laughter)

(Gelach)

Freud would say,

Freud zou zeggen:

"The fact that you're at all concerned

"Het simpele feit dat het jullie bezighoudt,

reveals your underlying sexual insecurity."

duidt op je onderliggende seksuele onzekerheid."

(Laughter)

(Gelach)

If we ask Einstein,

Als we Einstein vragen,

he would say, "Whether the cow crossed the road,

zou hij zeggen: "Of de koe de weg overstak,

or the road moved underneath the cow,

of de weg bewoog onder de koe,

depends on your frame of reference."

hangt af van je referentiekader."

(Laughter)

(Gelach)

Or Buddha --

Of Boeddha.

if he saw the same cow, he would say,

Als hij de koe zag, zou hij zeggen:

"Asking this question denies your own nature [as a] cow."

"Deze vraag stellen, ontkent je eigen koe-zijn."

(Laughter)

(Gelach)

So, what we see

Wat we zien

is just what we think often,

is meestal wat we denken,

and most of the time, we don't see what it is.

en meestal zien we niet wat het is.

It just all depends on one's perception.

Het hangt allemaal af van je waarneming.

And context, what is really context?

Context, wat is eigenlijk context?

You know, I could just show you this little piece of paper.

Ik zou je bijvoorbeeld dit stukje papier kunnen laten zien.

Because I always think meaning doesn't really exist.

Want ik denk altijd dat betekenis niet echt bestaat.

The meaning of what we create in this world doesn't exist.

De betekenis van wat we in deze wereld creëren, bestaat niet.

Het wordt gecreëerd door onze geest.

It's just created by the mind.

If you look at this piece of paper,

Kijk naar dit stukje papier,

this is the breadth

dit is de breedte,

and this is called length.

en dit noemen we lengte.

This is how we've been taught in school.

Zo is het ons op school geleerd.

But if you tear it in the middle --

Maar als je het doormidden scheurt...

now, I didn't touch this breadth,

Ik heb deze breedte niet aangeraakt,

but still, the meaning of this changes.

maar toch verandert de betekenis.

So what we conceive as a meaning

Wat we als betekenis opvatten

is always not there;

is er niet altijd;

it's on the other side,

het ligt aan de andere kant.

even when we say dark, light,

Zelfs als we dingen zeggen als donker, licht

good, bad, tall, short --

goed, slecht, kort, lang.

all meaning it doesn't exist in reality.

Al deze betekenissen bestaan in werkelijkheid niet.

It's just that being a human,

De manier waarop wij mensen

the way we train to perceive the reality

onze waarneming van de realiteit oefenen,

creates this meaning.

creëert de betekenis.

So this work from this period

Dit werk van deze periode

is mostly like --

is vooral --

you know, this is a work called "Light Makes Dark."

dit werk heet "Licht maakt duister"

It's just captured through from the lamp.

Het is opgevangen van een lamp.

So the lamp is not just giving a light, it's also giving a darkness.

De lamp geeft niet alleen licht, het geeft ook duisternis.

So this is a work of art, which is just trying to explore that.

Dit kunstwerk probeert juist dat te onderzoeken.

This is called "Limit Out."

Dit werk heet "Limit Out"

This shows how limited our eye or hearing sense or touch --

Het toont hoe beperkt onze ogen, oren en tastzin zijn --

do we really see?

Zien we werkelijk?

This is an exact negative.

Dit is een precies negatief.

It's about six inches deep in the wall,

Het zit ongeveer 15 cm diep in de muur,

but it just appears like it's coming out of the wall.

maar het lijkt alsof het uit de muur komt.

You know the wall is almost like --

Het is alsof de muur een soort...

this is the first skin, and this is the second,

eerste huid is, en dit is de tweede,

and there's a third, and each creates a meaning.

en daar is de derde, en elk creëert een betekenis.

And we're just pulling the wall off the gallery.

We trekken de muur van de galerie eraf.

Again, "Inward Out."

Dan, "Binnenste buiten."

It's a full-figure cast from myself.

Het is een levensgroot afgietsel van mijzelf.

It's about eight inches deep.

Het is ongeveer 20 cm diep.

When I was doing that, I always wondered since I've worked with creators --

Toen ik dat maakte, en altijd sinds ik met creatieve mensen werk --

and now you know, I've moved to questioning the perception --

probeer ik vragen te stellen bij de waarneming.

whenever I see the bird flying in the sky,

Als ik een vogel zie vliegen,

it just makes me feel like:

dan denk ik:

is there anything behind, are there any traces up there,

laat het iets achter, zijn er daar sporen,

which as a human, we don't see them?

die wij mensen, gewoonweg niet zien?

Is there any way to capture the thought

Is er een manier om gedachten

into visual art?

in zichtbare kunst om te zetten?

I couldn't find it.

Ik kon het niet vinden.

But a solution arrived

Maar er kwam een oplossing

after being quiet and not working for about six, seven months,

nadat ik zes à zeven maanden niet gewerkt had en rust genomen.

in the restroom,

Ik zat op de wc,

when I was changing the air freshener

en verving de luchtverfrisser

that goes from solid substance to vapor.

waarin een vaste stof vervluchtigt tot damp.

It's called Odonil.

Het heet Odonil.

This is the work I made out of that material.

Van dat materiaal heb ik dit werk gemaakt.

The process to get to make the sculpture was interesting,

Het proces hiertoe was interessant,

because I wrote to Balsara,

ik schreef naar Balsara,

who produces that air freshener called Odonil,

de producent van de luchtverfrisser Odonil,

saying, "Dear Sir, I am an artist. This is my catalogue.

en zei: "Meneer, ik ben kunstenaar. Dit is mijn portfolio.

Will you help me to make this sculpture?"

Kunt u me helpen dit kunstwerk te maken?"

They never wrote back to me.

Ze schreven me niet terug.

Then I thought, "I will go to the Small Scale Industries

Toen dacht ik: "Ik vraag om hulp

Facilitating Unit and ask help."

bij de "Small Scale Industries Faciliating Unit".

So I told them, "I'd like to start an air freshener company."

Ik vertelde ze: "Ik wil een bedrijf beginnen in luchtverfrissers."

They said, "Of course.

Ze zeiden: "Natuurlijk.

This is the fee for the project report,

Betaal de kosten om een plan te maken,

and we will give you all the details," and they gave.

en we geven je alle details." -- en die gaven ze.

Finally, I went back to them and said,

Toen ging ik naar ze terug en zei:

"It's not for starting the company, it's just to make my own work.

"Ik begin geen bedrijfje, het is puur voor mijn eigen werk.

Please come for the show."

Kom langs op de tentoonstelling."

And they did.

En ze kwamen.

And this work is in the Devi Art Foundation in Delhi.

Dit werk is in de Devi Art Foundation in Delhi.

In India, nobody really talks about works of art;

In India spreekt eigenlijk niemand over kunstwerken.

they always talk about the appreciation of art.

Ze praten altijd over de waarde van kunst.

You buy this for 3,000 rupees,

Je kunt dit kopen voor 3.000 roepies,

it'll become 30,000 in two months.

en over 2 maanden zal het 30.000 waard zijn.

This is the craft that was going on,

Daar gaat het dus in feite om,

but there are a few collectors

maar er zijn een paar verzamelaars,

who also collect art which can depreciate.

die ook kunst verzamelen die in waarde kan dalen.

And this was collected by Anupam --

Dit was verworven door Anapum --

which is like, finally in the end, he will not have anything,

en op het einde zal er niets van overblijven,

want het zal verdampen.

because it will evaporate.

So this is after a few weeks,

Dit is het na een paar weken.

this is after a few months.

Dit is na een paar maanden.

It's just all about questioning the preconceptions.

Het gaat allemaal om het in vraag stellen van de verwachtingen.

So if someone says, "Oh, I see the portrait,"

Als iemand zegt: "Hé, ik zie het portret,"

it may not be the portrait after a few months.

misschien is het er na een paar maanden niet meer.

And if they say it's solid,

Als ze zeggen dat het een vaste vorm heeft,

it will not be solid, it will evaporate.

zal het geen vaste vorm meer hebben, het verdampt.

And if they say they don't get it,

Als ze zeggen dat ze het niet vatten,

that's also not true,

dan is dat ook niet waar,

because it's in the air.

want het hangt in de lucht.

It's in the same gallery or in the same museum.

Het is in dezelfde galerie of hetzelfde museum.

So they inhaled it,

Ze hebben het

but they are not aware of it.

zonder het te weten, ingeademd.

While I was doing that work,

Toen ik dat werk maakte,

my mom and my dad,

bekeken mijn ouders het,

they were looking at it and they said,

en ze vroegen:

"Why do you deal with negative subjects all the time?"

"Waarom houd je je steeds bezig met negatieve onderwerpen?"

And I was like, "What do you mean?"

Ik vroeg: "Wat bedoel je?"

"Light makes dark and now evaporating self.

"Licht maakt duisternis en nu een verdampend zelf.

Don't you think it remained something about death," they said.

Heb je niet het idee dat het over de dood gaat?" vroegen ze.

"Of course not. For me," I'm thinking,

"Natuurlijk niet. Voor mij

"this is tucked in some small solid,

zit dit nu in een kleine vaste ruimte,

but the moment it evaporates,

maar als het verdampt,

it's merged with the whole."

wordt het onderdeel van alles."

But she said, "No. Still, I don't like it.

Maar ze zei: "Nee. Ik vind het nog steeds niet mooi.

Can you make something from nothing

Kun je niet als beeldhouwer

as a sculptor?"

van niets iets maken?"

I said, "No, mom. It can't be.

Ik zei: "Nee mama. Dat kan niet.

Because we can create

We kunnen

a sculpture

een sculptuur maken

by gathering dust together,

door stof samen te voegen,

or we can break the sculpture and get the dust,

of we kunnen een beeld breken tot het weer stof is,

but there is nowhere that we can bring dust into the universe."

maar nergens kunnen we stof in de wereld brengen."

So, I did this work for her.

Dit werk heb ik voor haar gemaakt.

It's called "Emerging Angel."

Het heet "Emerging Angel".

This is the first day --

Dit is de eerste dag.

it just gives the appearance

Het geeft de indruk

that one is becoming the other.

dat de een de ander wordt.

So, the same sculpture

Hier hetzelfde werk

after a few days.

na een aantal dagen.

This is after 15/20 days.

Dit is na 15, 20 dagen.

Through that small little slit

Door die kleine spleet,

between the glass box and the wood,

tussen de glazen doos en het hout,

the air goes underneath the sculpture and creates the other one.

sijpelt lucht onder het werk door en het creëert de andere.

This gave me a greater faith.

Dit gaf me een groter vertrouwen.

That evaporating sculpture gave me a greater faith

Dat verdampende beeld gaf me een groter vertrouwen

that maybe there is many more possibilities

dat er misschien veel meer mogelijkheden zijn

to capture [the] invisible.

om het onzichtbare vast te leggen.

So what you see now

Wat je hier nu ziet

is called "Shadow Foreshadow."

heet "Shadow Foreshadow".

And what I'd like to tell you

Wat ik jullie wil vertellen

is we don't see shadow, and we don't see light too;

is dat we geen schaduw zien, en ook geen licht.

we see the source of the light.

We zien de lichtbron.

We see where it's bouncing, but we don't see [them] as they exist.

We zien waar het weerkaatst wordt, maar we zien niet het licht op zich.

You know, that's why the night sky, we see the sky as dark,

Zo kan het dat de nachtelijke hemel, hoewel pikdonder,

but it's filled with light all the time.

toch altijd gevuld is met licht.

When it's bounced on the moon, we see it.

Wanneer de maan het weerkaatst zien we het.

The same thing in the darkroom.

Hetzelfde zien we in de donkere kamer.

The little dust particle will again, reflect the light,

De kleine stofdeeltjes weerkaatsen hier het licht,

and we realize the existence of light.

en dan ervaren we het bestaan van licht.

So we don't see dark, we don't see light,

We zien geen duisternis, we zien geen licht,

we don't see gravity, we don't see electricity.

we zien geen zwaartekracht, geen elektriciteit.

So, I just started doing this work

Ik ben met dit werk begonnen

to inquire further

om verder te onderzoeken

about how to sculpt

hoe je de ruimte

the space between this object and there.

tussen dit object en daar kunt modelleren.

Because, as a visual artist, if I'm seeing this and I'm seeing that --

Hoe kan ik in visuele kunst, wat ik zie,

but how to sculpt this, you know?

modelleren tot een sculptuur?

If we sculpt this, this has two reference points.

Als we dit modelleren heeft het twee referentiepunten.

The skin of this is also representing this.

De huid hiervan representeert ook dit.

And skin at the other end also represents the floor.

Aan de andere kant representeert huid ook de vloer.

I did this as an experiment

Ik maakte dit als experiment

of casting the shadow.

over het vallen van schaduwen.

So this is a corrugated box and its shadow.

Dit is een gegolfde doos met zijn schaduw.

Then the second one --

Dit is de tweede --

the moment you bring any invisible into the visible world

Op het moment dat je iets onzichtbaar, zichtbaar maakt,

it will have all the characteristics of the visible existence.

krijgt het ineens alle kenmerken van het zichtbaar zijn.

So that produced a shadow.

Dus dat maakte een schaduw.

Then I thought, okay, let me sculpt that.

Ik dacht: "laat ik dat modelleren"

Then, again, that becomes an object.

Dat wordt ook een object.

Again, throwing light, then the third one.

Nogmaals licht erover. Dan de derde

So what you see is nothing but shadow

Wat je ziet is alleen de schaduw,

of a shadow of a shadow.

van een schaduw van een schaduw.

And then again, at that point, there is no shadow.

En nog een keer, en dan is er geen schaduw meer.

I thought, "Oh, good. Work is finished."

Ik dacht: "Goed zo. Het werk is klaar."

You can see the detail.

Je kan het detail zien.

This is called "Gravity."

Dit heet "Zwaartekracht".

It's called "Breath." It's just two holes on the gallery wall.

Dit heet "Adem". Het zijn twee gaten op de muur van de galerie.

It's a false wall, which contains

Het is een nepmuur, waarachter ongeveer

like 110 cubic feet.

30 vierkante meter ruimte zit.

So that hole actually

Dat gat zorgt ervoor

makes the air come out and go in.

dat er lucht in en uit gaat.

So where it's happening, we can see,

We kunnen zien waar het gebeurt,

but what is happening will remain invisible only.

maar wat er gebeurt blijft onzichtbaar.

This is from the show called "Invisible," at Talwar Gallery.

Dit is van de tentoonstelling "Onzichtbaar" bij Talwar galerie.

This is called "Kaayam."

Het heet "Kaayam".

Detail.

In detail.

And what I'd like to tell you,

Wat ik jullie wilde vertellen,

our senses are so limited --

is dat onze zintuigen zo beperkt zijn.

we cannot hear everything, we cannot see everything.

We kunnen niet alles horen, niet alles zien.

We don't feel, "I am touching the air,"

We voelen niet: "Ik raak de lucht aan",

but if the breeze is a little more faster, then I can feel it.

maar als er een harde bries is, dan kan ik het voelen.

So all of our construction of reality

De manier waarop we onze werkelijkheid opbouwen

is through these limited senses.

is via deze beperkte zintuigen.

So my request was like,

Mijn opdracht was:

is there any way to use all this

is er een manier om dit alles te gebruiken

as just a symbol or a sign?

als een symbool of een teken?

And to really get to the point,

Om tot de essentie door te dringen,

we should move beyond, you know,

moeten we verder kijken,

go to the other side of the wall, like illogic,

naar de andere kant van de muur, zoals in logica,

like are invisible.

in het onzichtbare.

Because when we see someone walks, we see the footprint.

Want als we zien dat iemand loopt, dan zien we de voetafdruk.

But if we're just cutting that footprint from the whole thing and trying to analyze it,

Maar als we alleen deze voetafdruk uitsnijden en het proberen te analyseren,

you will miss the point

dan zul je de essentie missen,

because the actual journey happens between those footprints,

want de werkelijke reis gebeurt tussen die voetafdrukken.

and the footprints are nothing but passing time.

De voetafdrukken zijn niet meer dan het verlopen van tijd.

Thank you.

Dank u wel.

(Applause)

(Applaus)