Ken Goldberg: 4 lessons from robots about being human

Translator: Morton Bast Reviewer: Thu-Huong Ha

Vertaald door: Max Dedulle Nagekeken door: Els De Keyser

I know this is going to sound strange,

Ik weet dat dit vreemd zal klinken,

but I think robots can inspire us to be better humans.

maar volgens mij kunnen robots ons inspireren

om betere mensen te zijn.

Ik groeide op in Bethlehem, Pennsylvania,

See, I grew up in Bethlehem, Pennsylvania,

the home of Bethlehem Steel.

thuishaven van Bethlehem Steel.

My father was an engineer,

Mijn vader was ingenieur,

en terwijl ik opgroeide, leerde hij me

and when I was growing up, he would teach me how things worked.

hoe dingen werkten.

We bouwden samen projecten,

We would build projects together,

like model rockets and slot cars.

zoals modelraketten en racebanen.

Here's the go-kart that we built together.

Dit is de go-kart die we samen bouwden.

Dat ben ik achter het stuur

That's me behind the wheel,

with my sister and my best friend at the time.

met mijn zus en mijn beste vriend van toen.

And one day,

Op en dag,

he came home, when I was about 10 years old,

kwam hij thuis, ik was ongeveer tien jaar oud.

and at the dinner table, he announced

Aan de eettafel vertelde hij

that for our next project, we were going to build ...

dat we voor ons volgende project een robot gingen bouwen.

a robot.

A robot.

Een robot.

Ik vond dit geweldig,

Now, I was thrilled about this,

because at school, there was a bully named Kevin,

want op school

was er een pestkop, genaamd Kevin,

die me plaagde

and he was picking on me,

because I was the only Jewish kid in class.

omdat ik het enige Joodse kind in de klas was.

So I couldn't wait to get started to work on this,

Dus ik kon niet wachten om hieraan te beginnen

so I could introduce Kevin to my robot.

zodat ik Kevin aan mijn robot kon voorstellen. (Gelach)

(Laughter)

(Robot noises)

(Robotgeluiden)

(Laughter)

But that wasn't the kind of robot my dad had in mind.

Maar het was niet zo'n robot die mijn vader in gedachten had.

(Laughter)

See, he owned a chromium-plating company,

Hij had een verchroombedrijf,

and they had to move heavy steel parts between tanks of chemicals.

en zij moesten

zware stalen onderdelen verplaatsen tussen chemicaliëntanks,

dus hij had een industriële robot als deze nodig

And so he needed an industrial robot like this,

that could basically do the heavy lifting.

die het zware tilwerk kon doen.

But my dad didn't get the kind of robot he wanted, either.

Maar ook mijn vader kreeg niet de soort robot die hij wou.

He and I worked on it for several years,

Hij en ik hebben er jaren aan gewerkt

but it was the 1970s, and the technology that was available to amateurs

maar het waren de jaren 70

en de technologie die beschikbaar was voor amateurs

was hier gewoon niet klaar voor.

just wasn't there yet.

So Dad continued to do this kind of work by hand.

Dus papa deed dit soort werk verder met de hand

And a few years later,

en enkele jaren later

he was diagnosed with cancer.

bleek dat hij kanker had.

You see,

De robot die we probeerden te bouwen

what the robot we were trying to build was telling him

vertelde hem niets over het zware tilwerk.

was not about doing the heavy lifting.

It was a warning

Het was een waarschuwing voor zijn blootstelling aan giftige chemicaliën.

about his exposure to the toxic chemicals.

Dat had hij toen niet door

He didn't recognize that at the time,

and he contracted leukemia.

en hij liep leukemie op

And he died at the age of 45.

en stierf op 45-jarige leeftijd.

Ik was er kapot van,

I was devastated by this.

And I never forgot the robot that he and I tried to build.

en ik ben de robot nooit vergeten waaraan we samen bouwden.

When I was at college, I decided to study engineering, like him.

Aan de universiteit besloot ik om toegepaste wetenschappen te studeren, net als hij.

Ik ging naar Carnegie Mellon en behaalde mijn doctoraat in robotica.

And I went to Carnegie Mellon, and I earned my PhD in robotics.

I've been studying robots ever since.

Sindsdien bestudeer ik robots.

So what I'd like to tell you about are four robot projects,

Dus waar ik jullie over wil vertellen

zijn vier robotprojecten

en hoe ze mij hebben geïnspireerd om een beter mens te zijn.

and how they've inspired me to be a better human.

By 1993, I was a young professor at USC,

In 1993 was ik een jonge professor aan het USC.

and I was just building up my own robotics lab,

Ik was net mijn eigen roboticalab aan het opbouwen.

and this was the year the World Wide Web came out.

Dit was het jaar waarin het wereldwijde web opkwam.

And I remember my students were the ones who told me about it,

Ik weet nog dat het mijn studenten waren

die me erover vertelden.

and we would -- we were just amazed.

We waren gewoon verbaasd.

We started playing with this, and that afternoon,

We begonnen ermee te spelen, en die namiddag,

we realized that we could use this new, universal interface

beseften we dat we deze nieuwe, universele interface konden gebruiken

to allow anyone in the world to operate the robot in our lab.

om iedereen ter wereld toe te laten

om een robot in ons lab te besturen.

Dus in plaats van een vechtrobot of een industriële robot te maken,

So, rather than have it fight or do industrial work,

we decided to build a planter,

besloten we om een plantage te bouwen,

put the robot into the center of it,

er een robot midden in te zetten

and we called it the Telegarden.

en we noemden het de 'Telegarden'.

And we had put a camera in the gripper of the hand of the robot,

We plaatsten een camera in de hand

van de robot, en we schreven enkele speciale scripts

and we wrote some special scripts and software,

en software zodat iedereen ter wereld

so that anyone in the world could come in,

door een klik op het scherm

and by clicking on the screen,

they could move the robot around and visit the garden.

de robot kon laten bewegen

en de tuin kon bezoeken.

But we also set up some other software

Maar we installeerden ook software

that lets you participate and help us water the garden, remotely.

waarmee je ons kon helpen om de tuin water te geven

vanop een afstand. Als je het enkele keren water gaf,

And if you watered it a few times,

we'd give you your own seed to plant.

gaven we je je eigen zaadje om te planten.

Now, this was an engineering project,

Dit was een project, een technisch project,

and we published some papers on the system design of it,

en we publiceerden enkele papers over het ontwerp,

het systeem erachter, maar we zagen het ook

but we also thought of it as an art installation.

als een kunstinstallatie.

It was invited, after the first year,

Na het eerste jaar werd ik uitgenodigd

by the Ars Electronica Museum in Austria,

door het Ars Electronica Museum in Oostenrijk

to have it installed in their lobby.

die het wilden installeren in hun lobby.

Ik ben blij dat het daar nog steeds online staat,

And I'm happy to say, it remained online there, 24 hours a day,

24 uur per dag, bijna negen jaar lang.

for almost nine years.

That robot was operated by more people

Die robot is bestuurd door meer mensen

than any other robot in history.

dan enige andere robot in de geschiedenis.

Now, one day,

Op een dag

I got a call out of the blue from a student,

kreeg ik plots een telefoontje

van een student,

who asked a very simple but profound question.

die een simpele maar belangrijke vraag stelde.

Hij vroeg: "Is de robot echt?"

He said, "Is the robot real?"

Now, everyone else had assumed it was,

Verder had iedereen aangenomen dat dat zo was

and we knew it was, because we were working with it.

en we wisten dat het zo was omdat we ermee werkten.

But I knew what he meant,

Maar ik wist wat hij bedoelde,

because it would be possible

omdat je wel foto's zou kunnen nemen

to take a bunch of pictures of flowers in a garden

van bloemen in een tuin om ze dan te indexeren

and then, basically, index them in a computer system,

in een computersysteem zodat het zou lijken

such that it would appear that there was a real robot,

alsof er een echte robot was, terwijl er geen was.

when there wasn't.

And the more I thought about it,

Hoe langer ik erover nadacht, hoe moeilijker

I couldn't think of a good answer for how he could tell the difference.

het werd om een goede manier te vinden om het verschil te zien.

Het was rond die tijd dat ik een functie kreeg aangeboden

This was right about the time that I was offered a position

hier op Berkeley.

here at Berkeley.

And when I got here,

Toen ik hier aankwam, zocht ik Hubert Dreyfus op,

I looked up Hubert Dreyfus,

who's a world-renowned professor of philosophy,

een wereldberoemde filosofieprofessor.

And I talked with him about this and he said,

Ik praatte erover met hem, en hij zei:

"Dit is een van de oudste en belangrijkste problemen

"This is one of the oldest and most central problems in philosophy.

van de filosofie. Het gaat terug naar het scepticisme

It goes back to the Skeptics and up through Descartes.

tot en met Descartes.

It's the issue of epistemology,

Het is de kern van de epistemologie,

the study of how do we know that something is true."

de studie van hoe we weten of iets waar is."

So he and I started working together,

Dus hij en ik begonnen samen te werken

and we coined a new term: "telepistemology,"

en we verzonnen een nieuwe term: telepistomologie

de leer van de kennis op afstand.

the study of knowledge at a distance.

We invited leading artists, engineers and philosophers

We nodigden belangrijke artiesten, ingenieurs

en filosofen uit om hier essays over te schrijven.

to write essays about this,

and the results are collected in this book from MIT Press.

De resultaten zijn verzameld in dit boek

uitgegeven bij MIT Press.

So thanks to this student,

Dus dankzij deze student die zich afvroeg

who questioned what everyone else had assumed to be true,

wat iedereen had aangenomen als waar,

this project taught me an important lesson about life,

leerde dit project me een belangrijke les over het leven,

which is to always question assumptions.

namelijk dat je veronderstellingen steeds in vraag moet stellen.

Now, the second project I'll tell you about

Het tweede project waar ik jullie over ga vertellen,

grew out of the Telegarden.

ontstond uit de Telegarden.

As it was operating, my students and I were very interested

Terwijl die in bedrijf was, waren we zeer geboeid

in how people were interacting with each other,

door hoe mensen op elkaar inspeelden

and what they were doing with the garden.

en wat ze deden met de tuin.

We vroegen ons af: wat als de robot

So we started thinking:

what if the robot could leave the garden

de tuin kon verlaten en naar een

and go out into some other interesting environment?

andere interessante omgeving kon gaan?

Like, for example, what if it could go to a dinner party

Zoals, bijvoorbeeld, wat als hij naar een etentje kon gaan

in het Witte Huis? (Gelach)

at the White House?

(Laughter)

So, because we were interested more in the system design

Omdat we meer geïnteresseerd waren in het systeemontwerp

and the user interface than in the hardware,

en de interface dan in de hardware,

we decided that,

besloten we om, in plaats van

rather than have a robot replace the human to go to the party,

een robot in plaats van een mens naar het feest te laten gaan,

we'd have a human replace the robot.

we een mens de robot zouden laten vervangen.

We called it the Tele-Actor.

We noemden het de Tele-Actor.

We got a human,

We namen een mens,

someone who's very outgoing and gregarious,

iemand die zeer sociaal en gezellig was

and she was outfitted with a helmet with various equipment,

en we gaven haar een helm

met allerlei apparatuur, camera's en microfoons

cameras and microphones,

and then a backpack with wireless Internet connection.

en een rugzak met een draadloze internetverbinding.

And the idea was that she could go

Het idee was dat zij naar een afgelegen en

into a remote and interesting environment,

interessante omgeving kon gaan, en dat mensen via het Internet

and then over the Internet,

people could experience what she was experiencing.

konden beleven wat zij beleefde,

So they could see what she was seeing,

dus ze konden zien wat zij zag

but then, more importantly, they could participate,

maar, belangrijker, zij konden meedoen

by interacting with each other and coming up with ideas

door op elkaar in te spelen

en ideeën te bedenken over wat ze nu zou moeten doen

about what she should do next and where she should go,

en waar ze nu heen moest gaan

and then conveying those to the Tele-Actor.

en die dan door te sturen naar de Tele-Actor.

So we got a chance to take the Tele-Actor

Dus we kregen de kans om de Tele-Actor mee te nemen

to the Webby Awards in San Francisco.

naar de Webby Awards in San Francisco.

And that year, Sam Donaldson was the host.

Dat jaar was Sam Donaldson de presentator.

Net voordat het doek opging, had ik zo'n 30 seconden

Just before the curtain went up, I had about 30 seconds

om meneer Donaldson uit te leggen wat we zouden doen:

to explain to Mr. Donaldson what we were going to do.

"De Tele-Actor

And I said, "The Tele-Actor is going to be joining you onstage.

gaat met jou op het podium.

This is a new experimental project,

Dit is een nieuw experimenteel project.

Mensen bekijken haar op hun schermen.

and people are watching her on their screens,

there's cameras involved and there's microphones

Er zijn camera's bij betrokken en er zijn

microfoons en ze heeft een oortje in.

and she's got an earbud in her ear,

and people over the network are giving her advice

Mensen op het netwerk geven haar advies

over wat te doen."

about what to do next."

Hij zei: "Wacht eens even,

And he said, "Wait a second.

That's what I do."

bij mij is het net zo!" (Gelach)

(Laughter)

So he loved the concept,

Dus hij vond het concept geweldig.

and when the Tele-Actor walked onstage, she walked right up to him,

Toen de Tele-Actor het podium opkwam,

stapte ze op hem af en gaf ze hem een dikke kus

and she gave him a big kiss right on the lips.

op de lippen. (Gelach)

(Laughter)

We were totally surprised -- we had no idea that would happen.

We waren heel verbaasd.

We wisten niet dat dit zou gebeuren.

And he was great, he just gave her a big hug in return,

Hij was geweldig. Hij gaf haar gewoon een dikke knuffel terug,

and it worked out great.

en het ging fantastisch.

But that night, as we were packing up,

Maar die avond, toen we aan het inpakken waren,

I asked the Tele-Actor, how did the Tele-Directors decide

vroeg ik de Tele-Actor hoe de Tele-Directors

hadden beslist dat zij Sam Donaldson zou kussen.

that they would give a kiss to Sam Donaldson?

And she said they hadn't.

Ze zei dat ze dat niet hadden gedaan.

She said, when she was just about to walk onstage,

Ze zei dat, net voordat ze het podium opging,

the Tele-Directors still were trying to agree on what to do,

de Tele-Directors het nog niet eens waren over wat te doen,

and so she just walked onstage and did what felt most natural.

dus wandelde ze gewoon het podium op en deed ze

wat het meest natuurlijk voelde. (Gelach)

(Laughter)

So, the success of the Tele-Actor that night

Het succes van de Tele-Actor die avond

was due to the fact that she was a wonderful actor.

kwam doordat ze een geweldige actrice was.

She knew when to trust her instincts.

Ze wist wanneer ze haar instincten moest vertrouwen.

And so that project taught me another lesson about life,

Dat project leerde me een andere les over het leven,

which is that, when in doubt, improvise.

namelijk: bij twijfel, improviseer. (Gelach)

(Laughter)

Now, the third project grew out of my experience

Het derde project groeide uit

mijn ervaring toen mijn vader in het ziekenhuis lag.

when my father was in the hospital.

Hij onderging een behandeling,

He was undergoing a treatment -- chemotherapy treatments --

chemotherapie, en er was een verwante behandeling

and there's a related treatment called brachytherapy,

genaamd brachytherapie, waarbij kleine, radioactieve zaadjes

where tiny, radioactive seeds are placed into the body

in het lichaam worden geplaatst om kankertumoren te genezen.

to treat cancerous tumors.

And the way it's done, as you can see here,

Chirurgen doen dit, zoals je hier ziet,

is that surgeons insert needles into the body

door naalden in te brengen in het lichaam

to deliver the seeds.

om de zaden af te leveren.

And all these needles are inserted in parallel.

Al deze naalden worden parallel ingebracht,

So it's very common that some of the needles penetrate sensitive organs.

dus het komt vaak voor dat sommige naalden

gevoelige organen penetreren, waardoor ze

And as a result, the needles damage these organs, cause damage,

deze organen beschadigen

which leads to trauma and side effects.

wat tot verwondingen en bijwerkingen leidt.

So my students and I wondered:

Dus mijn studenten en ik vroegen ons af: wat als we

what if we could modify the system,

het systeem konden veranderen

so that the needles could come in at different angles?

zodat deze naalden uit verschillende hoeken worden ingebracht?

So we simulated this;

Dus we simuleerden dit en ontwikkelden bepaalde

we developed some optimization algorithms and we simulated this.

optimalisatie-algoritmes.

And we were able to show

We konden aantonen dat we de delicate organen

that we are able to avoid the delicate organs,

konden vermijden, en toch het bereik

and yet still achieve the coverage of the tumors with the radiation.

van de tumors met de bestraling konden halen.

So now, we're working with doctors at UCSF

We werkten met dokters aan het UCSF

and engineers at Johns Hopkins,

en ingenieurs bij Johns Hopkins

and we're building a robot that has a number of --

en we maakten een robot met enkele --

it's a specialized design with different joints

het is een gespecialiseerd ontwerp met verschillende gewrichten, waardoor

that can allow the needles to come in at an infinite variety of angles.

de naalden vanuit oneindig veel verschillende hoeken kunnen worden ingebracht.

And as you can see here, they can avoid delicate organs

Zoals je hier kan zien, kunnen ze delicate organen vermijden

en toch de doelen bereiken waar ze op mikken.

and still reach the targets they're aiming for.

Dus door de veronderstelling in vraag te stellen dat alle naalden

So, by questioning this assumption that all the needles have to be parallel,

parallel moeten zijn, leerde dit project me

this project also taught me an important lesson:

een belangrijke les. Bij twijfel --

When in doubt, when your path is blocked, pivot.

Als je weg versperd is, zoek dan een omweg.

And the last project also has to do with medical robotics.

Het laatste project heeft ook iets te maken met medische robots.

And this is something that's grown out of a system

Dit is iets dat groeide uit een systeem genaamd

called the da Vinci surgical robot.

de 'Da Vinci'-chirurgische robot.

And this is a commercially available device.

Dit toestel is verkrijgbaar in de handel.

It's being used in over 2,000 hospitals around the world.

Het wordt gebruikt in meer dan 2000 ziekenhuizen over de hele wereld.

Het laat de chirurg toe

The idea is it allows the surgeon to operate comfortably

om comfortabel te werken op zijn eigen manier.

in his own coordinate frame.

Maar veel van de taken bij een operatie

Many of the subtasks in surgery are very routine and tedious, like suturing,

zijn zeer routineus en saai, zoals hechtingen.

and currently, all of these are performed

Momenteel worden deze allemaal uitgevoerd

under the specific and immediate control of the surgeon.

onder de specifieke en onmiddellijke controle van de chirurg,

So the surgeon becomes fatigued over time.

dus de chirurg wordt na verloop van tijd moe.

We vroegen ons af:

And we've been wondering,

what if we could program the robot to perform some of these subtasks,

wat als we de robot konden programmeren

om enkele van deze subtaken te doen,

and thereby free the surgeon

zodat de chirurg zich kan concentreren

to focus on the more complicated parts of the surgery,

op de meer ingewikkelde delen van de operatie,

and also cut down on the time that the surgery would take

en we de duur van de operatie zouden beperken

if we could get the robot to do them a little bit faster?

door de robot wat sneller te doen werken?

Now, it's hard to program a robot to do delicate things like this.

Het is moeilijk om een robot te programmeren om delicate taken

als deze uit te voeren, maar mijn collega, Pieter Abbeel,

But it turns out my colleague Pieter Abbeel, who's here at Berkeley,

die hier bij Berkeley werkt, heeft nieuwe

has developed a new set of techniques for teaching robots from example.

technieken ontwikkeld om robots te laten leren naar een voorbeeld.

So he's gotten robots to fly helicopters,

Dus hij heeft robots helikopters leren besturen,

do incredibly interesting, beautiful acrobatics,

ongelofelijk boeiende, mooie acrobatie laten doen,

by watching human experts fly them.

door acrobaten te bekijken.

Dus we hebben een van deze robots.

So we got one of these robots.

We started working with Pieter and his students.

We werkten met Pieter en zijn studenten,

And we asked a surgeon to perform a task --

en we vroegen een chirurg om een taak

uit te voeren met de robot.

with the robot.

So what we're doing is asking the surgeon to perform the task,

We vragen

de chirurg, om de taak uit te voeren

and we record the motions of the robot.

en we registreren de bewegingen van de robot.

So here's an example.

Een voorbeeld. Ik gebruik een achtvorm,

I'll use tracing out a figure eight as an example.

het tekenen van een acht, als voorbeeld.

Dus zo ziet het eruit als de robot --

So here's what it looks like when the robot --

this is what the robot's path looks like, those three examples.

zo ziet het pad van de robot eruit,

die drie voorbeelden.

Now, those are much better than what a novice like me could do,

Die zijn beter dan hoe een nieuweling als ik

het zou doen, maar ze zijn nog steeds krampachtig en niet precies.

but they're still jerky and imprecise.

So we record all these examples, the data,

Dus we registreren al die voorbeelden, de data,

en dan gaan we door een opeenvolging van stappen.

and then go through a sequence of steps.

Eerst gebruiken we een techniek genaamd 'dynamic time warping'

First, we use a technique called dynamic time warping

from speech recognition.

uit de spraakherkenning. Dit laat ons toe

And this allows us to temporally align all of the examples.

om alle voorbeelden te alignement,

And then we apply Kalman filtering, a technique from control theory,

en dan passen we 'Kalmanfiltering' toe

een techniek uit de controletheorie, die ons toelaat

that allows us to statistically analyze all the noise

om al het ruis statistisch te analyseren

en het onderliggende gewenste traject af te leiden.

and extract the desired trajectory that underlies them.

Now we take those human demonstrations --

Dus we nemen die menselijke demonstraties, met hun ruis en imperfecties,

they're all noisy and imperfect --

Dus we nemen die menselijke demonstraties, met hun ruis en imperfecties,

and we extract from them an inferred task trajectory

en we leiden daaruit een ideaal traject af voor die taak

and control sequence for the robot.

en een controlesequentie voor de robot.

We then execute that on the robot,

We passen die toe op de robot,

we observe what happens,

we observeren wat er gebeurt

then we adjust the controls,

en passen de instellingen aan op basis van enkele technieken

using a sequence of techniques called iterative learning.

genaamd iteratief leren.

Then what we do is we increase the velocity a little bit.

Daarna verhogen we de snelheid een beetje,

We observe the results, adjust the controls again,

we observeren de resultaten, passen opnieuw aan

en bekijken wat er gebeurt.

and observe what happens.

And we go through this several rounds.

En dat doen we enkele keren.

And here's the result.

Dit is het resultaat.

That's the inferred task trajectory,

Dit is het ideale traject

and here's the robot moving at the speed of the human.

en dit is de robot die beweegt met de snelheid van de mens.

Here's four times the speed of the human.

Dit is vier keer de snelheid van de mens.

Here's seven times.

Dit is zeven keer.

And here's the robot operating at 10 times the speed of the human.

En hier werkt de robot tien keer

zo snel als de mens.

So we're able to get a robot to perform a delicate task

Dus we konden de robot een delicate taak laten doen,

like a surgical subtask,

zoals een chirurgische subtaak,

at 10 times the speed of a human.

tien keer zo snel als een mens.

So this project also,

Door het oefenen en leren dat erbij hoorde,

because of its involved practicing and learning,

iets opnieuw en opnieuw doen,

doing something over and over again,

this project also has a lesson, which is:

zat in dit project ook een les, namelijk:

if you want to do something well,

als je iets goed wil doen

is er niets beters dan oefening, oefening, oefening.

there's no substitute for practice, practice, practice.

Dus dit zijn de vier lessen die ik doorheen de jaren

So these are four of the lessons that I've learned from robots

van robots heb geleerd.

over the years.

Het domein van de robotica is veel beter geworden

And the field of robotics has gotten much better over time.

mettertijd.

Nowadays, high school students can build robots,

Vandaag kunnen leerlingen op school robots bouwen

like the industrial robot my dad and I tried to build.

zoals de industriële robot die mijn vader en ik probeerden te bouwen.

But, it's very -- now ...

Nu heb ik een dochter,

And now, I have a daughter,

named Odessa.

Odessa.

She's eight years old.

Ze is acht,

And she likes robots, too.

en ze houdt ook van robots.

Maybe it runs in the family.

Misschien zit het in de familie. (Gelach)

(Laughter)

I wish she could meet my dad.

Ik wou dat ze mijn vader kon ontmoeten.

And now I get to teach her how things work,

Nu kan ik haar leren hoe dingen werken,

and we get to build projects together.

we kunnen samen projecten bouwen, en ik vraag me af

And I wonder what kind of lessons she'll learn from them.

welke les zij van hen zal leren.

Robots are the most human of our machines.

Robots zijn de meest menselijke

van onze machines.

They can't solve all of the world's problems,

Ze kunnen niet alle problemen in de wereld oplossen,

but I think they have something important to teach us.

maar volgens mij hebben ze ons iets heel belangrijks te leren.

I invite all of you

Ik nodig jullie uit om na te denken over de innovaties

to think about the innovations that you're interested in,

waar jij in geïnteresseerd bent,

the machines that you wish for.

de machines waar jij naar verlangt,

And think about what they might be telling you.

en over wat ze jou kunnen vertellen,

want ik heb zo het gevoel

Because I have a hunch that many of our technological innovations,

dat veel van onze technologische innovaties,

the devices we dream about,

de apparaten waar we van dromen,

ons kunnen inspireren om betere mensen te zijn.

can inspire us to be better humans.

Thank you.

Bedankt. (Applaus)

(Applause)