How to teach kids to talk about taboo topics | Liz Kleinrock

Vertaald door: Esther van Driel Nagekeken door: Peter van de Ven

So, a few years ago,

Een paar jaar geleden

I was beginning a new unit on race with my fourth-graders.

begon ik een nieuw lessenblok over ras met mijn leerlingen uit groep zes.

Wanneer we een nieuw lessenblok starten,

And whenever we start a new unit,

I like to begin by having all the students list everything they know about it,

begin ik door alle leerlingen te laten zeggen wat ze er al over weten

and then we also list questions we have.

en dan noemen we ook de vragen die we hebben.

And I had the type of moment that every teacher has nightmares about.

Ik had het soort moment waar elke leerkracht nachtmerries over heeft.

Een van mijn leerlingen had zojuist gevraagd:

One of my students had just asked the question,

"Waarom zijn sommige mensen racistisch?"

"Why are some people racist?"

And another student, let's call her Abby,

Een andere leerlinge, laten we haar Abby noemen,

had haar hand opgestoken en gesuggereerd:

had just raised her hand and volunteered:

"Maybe some people don't like black people because their skin is the color of poop."

"Misschien houden sommige mensen niet van zwarte mensen

omdat hun huid de kleur van poep heeft."

Yeah, I know.

Ja, ik weet het.

So, as if on cue, my entire class exploded.

Alsof het afgesproken was ontplofte de hele klas.

Half of them immediately started laughing,

De helft begon meteen te lachen

and the other half started yelling at Abby

en de andere helft schreeuwde naar Abby,

and shouting things like,

dingen als:

"Dat kan je niet zeggen, dat is racistisch!"

"Oh, my God, you can't say that, that's racist!"

So just take a second to freeze this scene in your mind.

Neem eens een seconde om deze situatie voor je te zien.

There's a class of nine- and ten-year-olds,

Een klas met kinderen van negen en tien jaar oud,

waarvan de helft hysterisch is

and half of them are in hysterics

because they think Abby has said something wildly funny,

omdat ze denken dat Abby iets ontzettend grappigs heeft gezegd,

and the other half are yelling at her for saying something offensive.

en de andere helft schreeuwt naar haar omdat ze iets kwetsends heeft gezegd.

And then you have Abby, sitting there completely bewildered

En dan is er Abby die daar compleet verbijsterd zit,

because, in her mind, she doesn't understand the weight of what she said

omdat ze niet begrijpt waarom haar woorden zo zwaar wegen

and why everybody is reacting this way.

en waarom iedereen zo reageert.

And then you have me, the teacher,

En dan ik, de leerkracht,

die in de hoek staat en bijna een paniekaanval krijgt.

standing there in the corner, like, about to have a panic attack.

So as a classroom teacher,

Als leerkracht

moet ik continu in een oogwenk beslissingen nemen.

I have to make split-second decisions all the time.

And I knew I needed to react, but how?

Ik wist dat ik moest reageren, maar hoe?

Consider your fight-or-flight instincts.

Bekijk het eens in het licht van de vecht-of-vluchtreactie.

Ik kon vechten door mijn stem te verheffen en haar te berispen om haar woorden.

I could fight by raising my voice and reprimanding her for her words.

Or flight -- just change the subject

Of vluchten -- simpelweg het onderwerp veranderen

and quickly start reaching for another subject,

en snel iets anders vinden

like anything to get my students' minds off the word "poop."

om de gedachten van mijn leerlingen van het woord 'poep' af te krijgen.

Zoals we weten is het juiste niet altijd het makkelijkste om te doen.

However, as we know, the right thing to do is often not the easy thing to do.

And as much as I wanted this moment to be over,

Hoe graag ik ook wilde dat dit moment voorbij ging,

and that I knew both of these options would help me escape the situation,

en wetende dat beide opties me zouden helpen aan de situatie te ontsnappen,

I knew that this was far too important of a teachable moment to miss.

wist ik ook dat dit leermoment te belangrijk was om te laten gaan.

So after standing there for what felt like an eternity,

Nadat ik daar voor mijn gevoel een eeuwigheid had gestaan,

I unfroze and I turned to face my class, and I said,

ontdooide ik, draaide ik me om naar mijn klas en zei:

"Actually, Abby makes a point."

"Abby heeft eigenlijk wel een punt."

Mijn leerlingen keken naar elkaar, allemaal verward.

And my students kind of looked at each other, all confused.

And I continued,

En ik ging verder:

"Een van de redenen waarom racisme bestaat,

"One reason why racism exists

is because people with light skin have looked at people with dark skin

is omdat mensen met een lichte huid keken naar mensen met een donkere huid

en zeiden dat hun huid lelijk was.

and said that their skin was ugly.

And even use this reason as an excuse to dehumanize them.

Ze gebruikten deze reden zelfs als excuus om hen te ontmenselijken.

De belangrijkste reden om te leren over ras en racisme

And the reason why we're learning about race and racism in the first place

is to educate ourselves to know better.

is om te zorgen dat we beter weten dan dat.

And to understand why comments like this are hurtful,

En om te begrijpen waarom opmerkingen als deze kwetsend zijn

and to make sure that people with dark skin

en om te zorgen dat mensen met een donkere huid

are always treated with respect and kindness."

altijd respectvol en vriendelijk behandeld worden."

Now, this was a truly terrifying teachable moment.

Dit was een zeer beangstigend leermoment.

But as we moved forward in the conversation,

Maar zodra het gesprek vorderde,

I noticed that both Abby and the rest of the kids

viel het me op dat Abby en de andere kinderen

nog steeds betrokken wilden zijn.

were still willing to engage.

And as I watched the conversation really marinate with my students,

Ik keek toe hoe het onderwerp echt bezonk bij mijn leerlingen.

I began to wonder how many of my students have assumptions just like Abby.

Ik begon me af te vragen hoeveel van mijn leerlingen dezelfde aannames hadden.

En wat gebeurt er wanneer die aannames niet opgemerkt en aangepakt worden,

And what happens when those assumptions go unnoticed and unaddressed,

as they so often do?

zoals zo vaak het geval is?

We moeten eerst een stapje terug doen

But first, I think it's important to take a step back

en bedenken wat een onderwerp taboe maakt.

and even consider what makes a topic taboo.

I don't remember receiving an official list of things

Ik heb geen officiële lijst ontvangen

you're not supposed to talk about.

van onderwerpen waar je niet over mag praten.

But I do remember hearing, over and over, growing up:

Als kind hoorde ik wel steeds:

there are two things you do not talk about at family get-togethers.

er zijn twee dingen waar je niet over praat op familiebijeenkomsten

And those two things are religion and politics.

en die twee dingen zijn religie en politiek.

And I always thought this was very curious

Ik vond dit altijd zeer merkwaardig,

because religion and politics often are such huge influencing factors

omdat religie en politiek vaak zulke grote invloed hebben

over so many of our identities and beliefs.

op zoveel van onze identiteiten en overtuigingen.

But what makes a topic taboo

Maar wat een onderwerp taboe maakt,

is het ongemak als deze onderwerpen ter sprake komen.

is that feeling of discomfort that arises when these things come up in conversation.

But some people are extremely fluent in the language of equity,

Sommige mensen spreken de taal van gelijkheid vloeiend,

while other people fear being PC-shamed

terwijl anderen bang zijn niet politiek correct te zijn

of dat hun onwetendheid duidelijk wordt zodra ze hun mond open doen.

or that their ignorance will show as soon as they open their mouths.

But I believe that the first step towards holding conversations

Ik geloof dat de eerste stap

richting gesprekken over dingen als gelijkheid,

about things like equity

is to begin by building a common language.

het maken van een gemeenschappelijke taal is.

En dat begint met ontstigmatiseren van onderwerpen

And that actually starts with destigmatizing topics

that are typically deemed taboo.

die meestal als taboe beschouwd worden.

Gesprekken over ras, bijvoorbeeld,

Now, conversations around race, for example,

have their own specific language

hebben hun eigen specifieke taal

and students need to be fluent in this language

en leerlingen moeten deze taal vloeiend spreken

in order to have these conversations.

om deze gesprekken te kunnen hebben.

Now, schools are often the only place

Scholen zijn vaak de enige plekken

where students can feel free and comfortable

waar leerlingen zich vrij en comfortabel voelen

to ask questions and make mistakes.

om vragen te stellen en fouten te maken.

But, unfortunately, not all students feel that sense of security.

Helaas hebben niet alle leerlingen dit gevoel van veiligheid.

Now, I knew that day in front of my fourth-graders

Toen ik die dag voor mijn groep zes stond,

that how I chose to respond could actually have life-long implications

wist ik dat de keuze voor mijn reactie levenslange gevolgen kon hebben,

not only for Abby, but for the rest of the students in my class.

niet alleen voor Abby, maar ook voor de rest van de leerlingen.

If I had brushed her words aside,

Als ik haar woorden opzij geschoven had,

the rest of the class could actually infer that this type of comment is acceptable.

had de rest van de klas kunnen afleiden dat dit soort opmerkingen acceptabel is.

But if I had yelled at Abby

Maar als ik naar Abby geschreeuwd had

and embarrassed her in front of all of her friends,

en haar voor schut gezet had voor al haar vrienden,

zou dat gevoel dat ze had bij een van haar eerste gesprekken over ras

that feeling of shame associated with one of her first conversations on race

could actually prevent her from ever engaging on that topic again.

kunnen voorkomen dat ze ooit weer over dat onderwerp zou beginnen.

Now, teaching kids about equity in schools is not teaching them what to think.

Kinderen op school leren over gelijkheid betekent niet leren wat ze moeten denken.

It is about giving them the tools and strategies and language

Het betekent hen gereedschap, strategieën en taal geven,

and opportunities to practice how to think.

en mogelijkheden om te oefenen hierover te denken.

For example, think about how we teach kids how to read.

Denk maar aan hoe we kinderen leren lezen.

We geven ze niet gelijk boeken.

We don't start by giving them books.

We start by breaking down words into letters and sounds

We beginnen door woorden op te delen in letters en klanken

and we encourage them to practice their fluency by reading every single day,

en we moedigen hen aan hun vloeiendheid te oefenen door elke dag te lezen

with a partner or with their friends.

met een partner of met hun vrienden.

We stellen heel veel inzichtsvragen

And we give them lots of comprehension questions

om zeker te weten dat ze begrijpen wat ze lezen.

to make sure that they're understanding what they're reading.

Ik geloof dat kinderen leren over gelijkheid

And I believe that teaching kids about equity

should be approached in the exact same way.

op dezelfde manier aangepakt moet worden.

I like to start by giving my students a survey every year,

Ik geef mijn leerlingen elk jaar een vragenlijst

about different issues around equity and inclusion.

over verschillende zaken aangaande gelijkheid en integratie.

And this is a sample survey from one of my kids,

Dit is een voorbeeldlijst van een van mijn leerlingen

and as you can see, there's some humor in here.

en zoals je ziet, zit hier wel humor in.

For under the question, "What is race?"

Want onder de vraag: 'Wat is "race"?'

she has written, "When two or more cars, people and animals

schreef ze: "Wanneer twee of meer auto's, mensen en dieren

run to see who is fastest and who wins."

een wedstrijd doen om te kijken wie de snelste is en wie wint."

Maar als je kijkt naar de vraag: 'Wat is racisme?'

However, if you look at her question, "What is racism?"

it says, "When somebody says or calls someone dark-skinned a mean name."

zegt ze: "Als iemand iets gemeens zegt over iemand met een donkere huid."

So, she's young, but she's showing that she's beginning to understand.

Ze is jong, maar ze laat zien dat ze het begint te begrijpen.

And when we act

En als we ons gedragen

like our students aren't capable of having these conversations,

alsof onze leerlingen niet in staat zijn deze gesprekken te hebben,

we actually do them such a disservice.

doen we ze eigenlijk heel erg tekort.

Ik weet ook dat dit soort gesprekken

Now, I also know that these types of conversations

can seem really, really intimidating with our students,

met onze leerlingen zeer intimiderend kunnen zijn,

vooral met de jonge leerlingen.

especially with young learners.

Maar ik heb lesgegeven in groep drie tot en met zeven

But I have taught first through fifth grades,

and I can tell you, for example,

en ik kan jullie vertellen

that I'm not going to walk into a first-grade classroom

dat ik niet een groep drie binnenwandel

and start talking about things like mass incarceration.

en begin te praten over dingen als massa-opsluiting.

But even a six-year-old first-grader can understand the difference

Maar zelfs een zesjarige uit groep drie kan het verschil begrijpen

between what is fair -- people getting what they need.

tussen wat eerlijk is -- dat mensen krijgen wat ze nodig hebben.

We identified a lot of these things in class together.

We stelde veel van deze dingen samen in de klas vast.

En het verschil tussen eerlijk en gelijk --

And the difference between fair and equal --

when everybody gets the same thing,

wanneer iedereen hetzelfde krijgt,

especially goody bags at birthday parties.

vooral cadeauzakjes op verjaardagsfeestjes.

Now, first-graders can also understand the difference

Kinderen uit groep drie kunnen ook het verschil begrijpen

between a punishment and a consequence.

tussen een straf en een gevolg.

Al deze dingen zijn basisconcepten

And all of these things are foundational concepts

that anyone needs to understand

die iemand moet begrijpen

before having a conversation

voor je een gesprek kan hebben

about mass incarceration in the United States.

over massa-opsluiting in de Verenigde Staten.

Some people might think that kindergarteners or first-graders

Sommigen denken dat kleuters of kinderen uit groep drie

are too young to have conversations around racism,

te jong zijn om een gesprek over racisme mee te hebben,

but also tell you that young kids

maar zeggen ook dat jonge kinderen

understand that there are many different components

begrijpen dat er veel verschillende onderdelen zijn

die onze identiteit vormen,

that make up our identities

and how people are similar and different,

en hoe mensen gelijk en verschillend zijn,

and what it means to have power when other people don't.

en wat het betekent om macht te hebben terwijl anderen dat niet hebben.

Als we deze gesprekken voeren met leerlingen op jonge leeftijd,

When we have these conversations with students at a young age,

neemt dat iets weg van dat taboe-gevoel

it actually takes away some of that taboo feeling

when those topics come up at a later age.

zodra deze onderwerpen op latere leeftijd besproken worden.

I also know that teaching about these things in schools

Ik weet ook dat deze dingen onderwijzen op scholen

can feel like navigating a minefield.

kan voelen als lopen door een mijnenveld.

For example, what happens if parents or families

Wat gebeurt er bijvoorbeeld als ouders of families

aren't on board with having these conversations in schools?

het niet eens zijn met deze gesprekken op school?

Tegen deze mensen kan ik zeggen

But to these people, I can say:

these are some examples of things that students have said to me

dat dit voorbeelden zijn van dingen die leerlingen tegen me hebben gezegd

and brought to my attention.

en onder mijn aandacht hebben gebracht.

For example, I had a student come in and whisper to me,

Er kwam bijvoorbeeld een leerling naar me toe die fluisterde:

"I've heard all these people use the term LGBTQ,

"Ik hoor allerlei mensen de term LGBTQ gebruiken,

but I don't know what it means and I'm too embarrassed to admit it."

maar ik weet niet wat het betekent en ik schaam me om dat toe te geven."

I had a student come in over a weekend and come up to me and say,

Een leerling kwam na een weekend naar me toe en zei:

"You know, I just watched this movie about Australia,

"Weet je, ik heb een film gezien over Australië

and it made me wonder if they have racism there, too."

en ik vroeg me af of ze daar ook racisme hebben."

Ik wil dat mijn studenten zich op hun gemak voelen bij deze gesprekken,

And I always want my students to be comfortable having these conversations

because when they're comfortable talking about it and asking questions,

want als ze hierover op hun gemak kunnen praten en vragen kunnen stellen,

voelen ze zich steeds meer op hun gemak in hun eigen levens en ervaringen

they also build comfort in bringing in their own lives and experiences

in how they relate to these big topics.

en hoe die zich verhouden tot deze grote onderwerpen.

Also, some teachers might be kind of nervous

Sommige leerkrachten kunnen nerveus zijn

if a student brings up a topic or asks a question

als een leerling iets aankaart of een vraag stelt

and they don't know the answer to it.

waar ze het antwoord niet op weten.

But if a student ever brings something to my attention

Maar als een leerling ooit iets onder mijn aandacht brengt

and I don't know the answer,

en ik weet het antwoord niet,

I will always admit it and own it

dan geef ik dat altijd toe,

because I'm not going to pretend to be an expert in something

omdat ik niet ga doen alsof ik een expert ben in iets

waar ik geen ervaring mee heb of deskundige in ben.

that I don't have experience in or I'm not an authority on.

That same year, I had a student come in

Datzelfde jaar sprak een leerling me aan

and ask a question about the LGBTQ community.

en stelde een vraag over de LGBTQ-gemeenschap.

And I just didn't know enough to give them an appropriate answer.

Ik wist gewoon niet genoeg om een gepast antwoord te geven.

So instead, I encouraged that student

Dus moedigde ik die leerling aan

to reach out and ask that question to a representative of a nonprofit

om die vraag te stellen aan een vertegenwoordiger van een stichting

who had come to speak to our class about that very same issue.

die naar onze klas was gekomen om over dat onderwerp te spreken.

When we admit to our students that we don't have all the answers,

Als we aan onze leerlingen toegeven dat we niet alle antwoorden hebben,

not only does it humanize us to them,

maakt ons dat niet alleen menselijk in hun ogen,

maar laat het zien dat volwassenen een lange weg te gaan hebben

it also shows them that adults have a long way to go, too,

op het gebied van leren over gelijkheidskwesties.

when it comes to learning about issues of equity.

Now, a little while back, I wrote a lesson about consent.

Een tijdje geleden schreef ik een les over consent.

Voor sommige mensen was dit erg spannend,

And, to some people, this was very exciting

omdat ik dit onderwerp dat taboe en eng leek

because I took this topic that seemed very taboo and scary

and I broke it down into a way that was accessible for young learners.

op zo'n manier bracht dat het toegankelijk was voor jonge leerlingen.

However, to other people,

Maar voor andere mensen

the idea of consent is so strongly tied to sex,

is het idee van consent zo sterk verbonden aan seks,

and sex is often considered a taboo subject,

en seks wordt vaak gezien als taboe-onderwerp,

dat dit hen zeer oncomfortabel maakt.

that it made them very uncomfortable.

But my students are third-graders,

Maar mijn leerlingen zitten in groep vijf,

so we're not talking about sex in class.

dus we praten niet over seks in de klas.

Rather, I wanted them to understand

Maar ik wilde dat ze begrepen

dat iedereen andere fysieke grenzen heeft

that everybody has different physical boundaries

that make them feel comfortable.

die hen op hun gemak laten voelen.

And the social and emotional intelligence it takes

En de benodigde sociale en emotionele intelligentie

om iemands woorden en toon en lichaamstaal te lezen

to read somebody's words and tone and body language

moet vaak expliciet aangeleerd worden,

are skills that often need to be explicitly taught,

the same way we teach things like reading and math.

net zoals we dingen als lezen en rekenen aanleren.

And this lesson is not reserved for students of one single demographic.

Deze les is niet alleen voor leerlingen uit een bepaalde demografie.

Dingen als vragen stellen en observeren

Things like questioning and making observations

and critical thinking

en kritisch denken

are things that any student of any race or ethnicity

zijn dingen die elke leerling ongeacht ras of etniciteit

of achtergrond of taal of inkomen of postcode zou moeten leren op scholen.

or background or language or income or zip code should be learning in schools.

Also, deliberate avoidance of these conversations

Het bewust vermijden van deze gesprekken

speaks volumes to our students

spreekt voor onze leerlingen boekdelen,

because kids notice when their teachers, when their textbooks

omdat kinderen opmerken wanneer hun leerkrachten of hun lesboeken

leave out the voices and experiences of people like women or people of color.

de stemmen en ervaringen weglaten van vrouwen of personen van kleur.

Stilte spreekt boekdelen.

Silence speaks volumes.

I recently asked my class of third-graders

Ik vroeg kort geleden aan mijn groep vijf wat ze zouden zeggen

what they would say to adults who think they're too young

als men denkt dat ze te jong zijn

to learn about issues of equity.

om te leren over gelijkheidskwesties.

And while this is a small sample of my 25 students,

Hoewel dit een kleine steekproef is onder mijn 25 leerlingen,

waren ze het allemaal eens

all of them agreed

that not only are they capable of having these conversations,

dat ze niet alleen bekwaam genoeg zijn om deze gesprekken te hebben,

but they view it, the right to learn it, as a right and not as a privilege.

maar ze zien het recht om erover te leren als een recht en geen voorrecht.

And, in their words:

En in hun woorden:

"We're big enough to know about these things

"We zijn groot genoeg om hierover te weten,

omdat deze problemen zich afspelen waar we leven.

because these problems are happening where we live.

And we have the right to talk about them

En we hebben het recht om erover te praten,

omdat het ons leven in de toekomst zal zijn."

because it will be our life in the future."

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)