Björn Ulvaeus: How music streaming transformed songwriting | TED

Transcriber:

Translator: Yu Wadi Khin Reviewer: Myo Aung

I'd like to start with a quote,

ကျနော် အဆိုအမိန့်တစ်ခုနဲ့ စတင်ချင်ပါတယ်။

but it's very embarrassing because I don't know where it comes from.

ခက်တာက ဒီအဆိုကို ဘယ်သူပြောမှန်း ကျနော်မသိတာပါပဲ။

But it's very well put, and it goes like this:

သို့သော် သိပ်ကောင်းတဲ့အဆိုတစ်ခုပါ၊ သူက ဒီလိုလေးဗျ...

"Copyright is designed not only to provide fairness for authors,

“မူပိုင်ခွင့်ဥပဒေဆိုတာ စာရေးဆရာတွေအတွက် တရားမျှတမှုကို ဆောင်ရွက်ပေးရုံသာမက

but also to enhance the quality of life within a society

သိပ္ပံ၊ အနုပညာနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုရဲ့ တိုးတက်မှုကို အထောက်အကူပြုခြင်းအားဖြင့်

by promoting the progress of science, art and culture."

လူနေမှု ဘဝအဆင့်အတန်းကိုလည်းပဲ မြှင့်တင်ပေးတာမျိုးပါ။”

In other words,

တစ်နည်းပြောရရင်တော့

the concept of making it economically feasible for creators to create

ဒီကနေ့မှာ ဖန်တီးသူတွေ ဖန်တီးနိုင်ဖို့ မူပိုင်ခွင့်ကို တွက်ခြေကိုက်လုပ်ပေးခြင်းက

is now globally recognized as a social imperative.

အရေးပါတဲ့ လူမှုကိစ္စတစ်ရပ်အဖြစ် တစ်ကမ္ဘာလုံးက အသိအမှတ်ပြုထားတယ်‌ပေါ့ဗျာ။

I have very few memories writing lyrics to songs.

ကျနော့်မှာ သီချင်းရေးတာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အမှတ်တရဆိုလို့ မရှိသလောက်ပါပဲ။

But there is a particular one from long ago that I do remember.

သို့ပေမဲ့ ကျနော်ခေါင်းထဲစွဲနေတဲ့ ဟိုတုန်းက အမှတ်တရတစ်ခုတော့ ရှိပါတယ်။

I was lying on my stomach on a bed in a small guest room

မှတ်စုစာအုပ်တစ်အုပ်ကို ရှေ့မှာထားလို့ နားနေခန်းတစ်ခုက ကုတင်ပေါ်မှာ

with a writing pad in front of me.

ကျနော် ပက်လက်လန်အိပ်နေခဲ့ပါတယ်။

In the master bedroom next door,

ဘေးအခန်းက အိပ်ခန်းမကြီးထဲမှာတော့

my then wife, Agnetha, was sleeping undisturbed.

အဲဒီအချိန်က ကျနော့်ရဲ့ဇနီးအန်ညန်သာတစ်ယောက် နားအေးပါးအေး အိပ်နေရှာပါတယ်။

The music was playing in my head,

တေးဂီတသံတစ်ခုကို ကျနော့်နားထဲမှာ ကြားနေရတာမို့

so no need for speakers, not even headphones.

အသံချဲ့စက်တို့၊ နားကြပ်တို့တောင် မလိုအပ်ခဲ့ဘူးဗျ။

A melody that still lacks words is virgin territory

စကားလုံးတွေမရှိတဲ့ သံစဉ်ဟာ ပကတိဖြူစင်တဲ့အရာပါ။

upon which a lyricist must tread lightly.

ဒီအတွက် သီချင်းရေးဆရာက နုနုရွရွ စာသားတွေကိုသီကုံးရပါမယ်။

Some of the time, the final words on the page

တစ်ခါတရံ စာမျက်နှာပေါ်က နောက်ဆုံးစကားလုံးတွေက

are the result of hard work, deep thought

ကြိုးစားအားထုတ်မှု၊ အတွေးနက်နက် နဲ့ သီချင်းရေးဆရာ ယုံကြည်ရမယ့်

and the intuition that a songwriter must learn to trust.

အလိုလို သိစိတ်တို့ရဲ့ ရလဒ်တွေပါပဲ။

But sometimes, extraordinary things happen;

တစ်ခါတလေမှာတော့ ဆန်းကျယ်တဲ့အရာတွေ ဖြစ်ပေါ်တတ်တယ်။

closed curtains are suddenly drawn, and the melody speaks to you

ပိတ်ထားတဲ့ခန်းဆီးက ရုတ်တရက်ပွင့်လာမယ်ပေါ့၊ မင်းကို တေးသွားက စကားပြောနေတတ်ပြီး

and starts to conjure up images and even sequences of events.

ပုံရိပ်တွေ၊ အဖြစ်အပျက်တွေ အစီအရီကို အာရုံမှာ မြင်လာပါမယ်။

All you have to do is write it down, write down what you witnessed.

မင်းလုပ်ရမှာက စာရွက်ပေါ်ချရေးရမှာ မင်းမြင်ခဲ့တဲ့အရာတွေကို ချရေးရုံပါပဲ။

A song can come to its creator in bits and pieces.

တေးသီချင်းဆိုတာမျိုးက ဖန်တီးသူထံကို ဟိုတစ်စဒီတစ်စနဲ့ ရောက်လာတာမျိုးပါ။

But when it once in a while appears out of thin air in its entirety,

ရံဖန်ရံခါ ဘယ်ကမှန်းမသိ သီချင်းတစ်ပုဒ်က သူ့အလိုလို ပေါ်လာတဲ့အခါမှာဆို

it seems to suggest it had already lingered there, God knows how long,

အရင်ကတည်းက ရှိနေတာလို့ပြောနေသလိုပဲ၊ ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲတော့ ဘုရားပဲသိမှာပေါ့၊

perhaps impatiently waiting to be plucked down

အာရုံခံစားမှုစူးရှတဲ့ သူတစ်ယောက်ကများ သူ့ကို ခံစားမိလေမလားလို့

by someone with a keen and sensitive ear,

စိတ်မရှည်လက်မရှည်နဲ့ စောင့်ဆိုင်းနေတာမျိုးဖြစ်နိုင်တယ်၊

as if it needed the right vessel to flow through

စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာကနေ ကမ္ဘာမြေပြင်ရဲ့ သီချင်းဖြစ်လာဖို့

from the realm of ideas all the way down to earth.

သင့်တော်တဲ့ သီချင်းရေးဆရာတစ်ယောက် လိုမယ်ပေါ့ဗျာ။

I was deliriously happy when I had finished.

သီချင်းရေးပြီးတဲ့အချိန်မှာ ကျနော်က ဝမ်းသာပီတိဂွမ်းဆီထိပေါ့။

At that moment, I was grateful for music itself,

အဲဒီတဒင်္ဂလေးမှာပဲ ဂီတကို ကျနော်ကျေးဇူးတင်မိတယ်။

for the sheer existence of this elusive, undefinable phenomenon

ဂီတဆိုတဲ့အရာဟာ ဖော်ပြရတာမလွယ်သလို၊ ဖမ်းဆုပ်ရလဲအခက်သားပါ။

that seems to ignore our brains and go straight to our hearts.

သူက ဦးနှောက်ကိုတော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး၊ နှလုံးသားရှိရာ တည့်တည့်သွားတတ်ပါတယ်။

I wanted to sing it out loud, but it was two o'clock in the morning,

ကျနော် သီချင်းကို အော်ဆိုလိုက်ချင်ပါရဲ့ ဒါပေမဲ့ အချိန်က မနက်၂နာရီဖြစ်နေတယ်။

and even in my euphoria,

ကျနော်အူမြူးနေချိန်မှာတောင်

I had the good sense not to wake the woman who was to sing my words the next day.

မနက်ဖြန်မှာ ကျနော့်သီချင်းကို သီဆိုမယ့် အမျိုးသမီးကိုမနှိုးမိဖို့တော့ သတိရပါတယ်။

If Benny Andersson and I had written that song today,

ဘန်နီအန်ဒါဆင်နဲ့ကျနော် ဒီခေတ်မှာ အဲဒီသီချင်းကိုရေးခဲ့ကြရင်တော့

you might not have gotten to hear it.

ခင်ဗျားတို့ ကြားဖူးချင်မှကြားဖူးမှာပဲ။

It could have been just another lost dream,

အဲဒီသီချင်းဟာ

[one of] about 80,000 new songs uploaded to streaming services

Streaming ဝန်ဆောင်မှုပေါ်မှာ နေ့တိုင်းတင်တဲ့ သီချင်းအသစ် ၈သောင်းထဲက

every single day.

နောက်ထပ် ပျောက်ဆုံးနေတဲ့အိမ်မက် ဖြစ်သွားမှာပါ။

The competition today is fierce,

ဒီဘက်ခေတ်မှာက ပြိုင်ဆိုင်မှု ပြင်းထန်တယ်ဗျ။

much fiercer than it was back in 1977.

၁၉၇၇ခုနှစ်ထက်ကို ပိုပြီးပြင်းထန်တာ။

And even if our song had been clicked very often by Spotify subscribers,

ကျနော်တို့သီချင်းကို Spotifyအသုံးပြုသူတွေ မကြာမကြာနားထောင်တယ်ဆိုတောင်မှ

chances are slim that the royalties would have paid anyone's rent.

လူတိုင်းနားထောင်ငှားရမ်းတဲ့အပေါ်မှာ မူပိုင်ခရဖို့ ဖြစ်နိုင်ချေနည်းပါတယ်။

So what I want to talk to you about today

ဒါကြောင့် ဒီနေ့မှာ ကျနော် ပြောပြချင်တာကတော့

is how I see the changes in the song economy

ဂီတစီးပွားရေးရဲ့ ပြောင်းလဲမှုအပေါ် ကျနော်ဘယ်လိုမြင်သလဲဆိုတာပါပဲ။

using my perspective of what it was like to be a songwriter

ဂီတလောက ပိုမိုရိုးစင်းပြီး ပိုပြီးခန့်မှန်းလို့ရတဲ့အချိန်က

when the music industry was simpler and perhaps more predictable.

သီချင်းရေးဆရာတစ်ယောက်ရဲ့ ရှုထောင့်ကို အခြေခံပြီးပြောမှာဖြစ်ပါတယ်။

These days, everything is tracked by our data.

ဒီခေတ်မှာ ကျနော်တို့ရဲ့အချက်အလက်တွေကို ခြေရာခံလို့ရပါတယ်။

And data from streaming tells us

Streamingမှာရှိတဲ့ အချက်အလက်တွေအရ သီချင်းနားထောင်သူတွေက

that listeners much more often click their favorite song

သူတို့အကြိုက်ဆုံးအနုပညာရှင်ဆိုတာထက် သူတို့အကြိုက်ဆုံးသီချင်းကို

than their favorite artist

Streaming ဝန်ဆောင်မှုမှာ

on a streaming service.

မကြာခဏဆိုသလို နားထောင်ကြတာပါ။

Sometimes they're not even sure who it is they're listening to,

တစ်ခါတရံမှာ သူတို့နားထောင်နေတာက ရောသမမွှေPlaylist တစ်ခုဖြစ်နေခဲ့ရင်

if it's a playlist, for example.

ဘယ်သူ့သီချင်းမှန်းတောင် သေချာမသိပါဘူး။

So if we're paying more attention to the song, though,

သီချင်းကိုပဲ ကျနော်တို့က ပိုပြီးအာရုံစိုက်မိပြန်ရင်လည်း

what about the songwriter?

သီချင်းရေးဆရာကကော။

Songwriters have been forced into the back seat,

သီချင်းရေးဆရာတွေဟာ နောက်တန်းပို့တာခံရပါတယ်။

and I would even say, bungled into the trunk.

ချောင်ထိုးခံရတယ်လို့တောင် ကျနော်တော့ ပြောချင်စမ်းရဲ့။

My concern is that songwriters are at risk of becoming invisible victims

သီချင်းရေးဆရာတွေဟာ အပြောင်းအလဲများရဲ့ ကိုယ်ပျောက်အသုံးတော်ခံ ဖြစ်မယ့်

of the change that is taking place.

အခြေအနေရောက်နေတာကိုပဲ ကျနော်စိုးရိမ်မိပါတယ်။

The music business is now a song economy.

လက်ရှိမှာ ဂီတလုပ်ငန်းက စီးပွားရေးတစ်ခုပါပဲ။

Yet the creators of the songs that fuel it get the smallest slice of the pie.

သို့တိုင် သီချင်းဖန်တီးသူ၊ ပဲ့ကိုင်ရှင်ရဲ့ အကျိုးခံစားခွင့်က ၁ပဲ၆ပြားရယ်ပါဗျာ။

How did that happen?

ဘယ်လိုဖြစ်လို့များလဲ။

I am not, for one moment, about to suggest that we should turn back the clock,

ကျနော်က ခေတ်နောက်ပြန်ဆွဲဖို့ အကြံပြုမှာမဟုတ်ပါဘူး။

which you may have suspected from an old pop star.

ခေတ်ဟောင်းအဆိုတော်ရဲ့ အကြံပြုချက်မို့ ခင်ဗျားတို့ သံသယရှိနိုင်ပါတယ်။

But what's happened in the last decade

ဒါပေမဲ့ဗျာ ပြီးခဲ့တဲ့ဆယ်စုနှစ်မှာတုန်းက

has the potential to be incredibly positive for songwriters.

သီချင်းရေးဆရာတွေအတွက် အလားအလာ အင်မတန်ကို ကောင်းခဲ့တာ။

Now, instead, I'm going to describe the unintended consequences

အခု ကျနော် Streamingတော်လှန်ရေးရဲ့ မျှော်လင့်မထားတဲ့အကျိုးဆက်ရယ်၊

of the streaming revolution,

အဲဒီအကျိုးဆက်က သီချင်းရေးဆရာတွေကို

how they are reshaping the lives of songwriters.

ဘယ်လိုပုံစံ သွေးသစ်လောင်းနေလဲဆိုတာ ကျနော် ပြောပြပေးပါမယ်။

And then, I will present some proposals

အဲဒီနောက် အကျိုးဆက်တွေရဲ့ သက်ရောက်မှုကို ဘယ်လိုရင်ဆိုင်မလဲဆိုတဲ့

for how the impact of these unintended consequences can be addressed.

အဆိုပြုချက်အချို့ကို ကျနော် တင်သွင်းပါအုံးမယ်။

It has never been a better time to be writing and making music.

သီချင်းကို ဖန်တီးရေးစပ်ဖို့ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့အချိန် ရှိပါ့မလားဗျာ။

Anyone today has the potential to find a global audience,

ဒီခေတ်မှာ ဘယ်သူမဆို ကမ္ဘာ့ပရိသတ်ရှာဖို့ အခွင့်အလမ်းရှိပါတယ်။

and if they so choose,

နောက်ပြီး သူတို့တကယ်လုပ်မယ်ဆို

they can even try to do that on their own, without a record label or music publisher.

ကုမ္ပဏီမရှိဘဲ၊ ထုတ်လုပ်သူမရှိဘဲ သူတို့ကိုယ်တိုင်ကြိုးစားလုပ်နိုင်ပါပြီ။

A whole music software industry is emerging,

မျိုးဆက်သစ်ဂီတပညာရှင်နဲ့ သီချင်းရေးဆရာ တွေရဲ့ လိုအပ်ချက်ကို ဝန်ဆောင်မှုပေးနေတဲ့

serving the needs of a new generation of artists and songwriters.

Music software ကုမ္ပဏီတွေက ဒုနဲ့ဒေး ပေါ်နေတာပါ။

Streaming has enabled this new music paradigm.

Streamingက ဒီဂီတပုံစံအသစ်ကို အထောက်အကူပြုပါတယ်။

Once the pandemic stopped live music in 2020,

၂၀၂၀မှာ ကမ္ဘာ့ကပ်ရောဂါကြောင့် Live musicထုတ်လွှင့်တာ ရပ်တန့်သွားတော့

many artists realized that they couldn't pay their bills on streaming alone.

Streamingတစ်ခုတည်းနဲ့ အိမ်လခမပေးနိုင်မှန်း ဂီတသမားတွေနားလည်လိုက်ရတယ်။

Some have moved back in with their parents,

တချို့ဆို မိဘတွေအိမ်ပြောင်းနေကြတယ်၊

and others are driving Ubers to make ends meet.

တချို့လဲ Ubersမောင်းရင်း ချွေတာရေးလုပ်ကြရတယ်။

Previously, streaming had more or less been promotion for their tours,

အရင်ကဆို Streamingက နယ်လှည့်ဖျော်ဖြေဖို့၊ ရှိုးပွဲလုပ်ဖို့အတွက် အနည်းနဲ့အများ

and live appearances, by far providing most of their revenue.

ကြော်ငြာပေးသလို၊ ဂီတသမားတွေရဲ့ ဝင်ငွေအများစုကိုပါ ကျားကန်ပေးတာပါ။

It's funny, but it was exactly the opposite for Abba in the 70s.

ထူးခြားတာက ၁၉၇၀ဝန်းကျင်က ABBAခေတ်နဲ့ အခုခေတ် လုံးဝကို တခြားစီပဲဗျာ။

We hardly toured at all, and when we did, we lost money.

နယ်လှည့်ဖျော်ဖြေတာမျိုး ကျနော်တို့ မလုပ်လိုဘူး၊ လုပ်တဲ့အခါလဲ ရှုံးတာပဲ။

But, I mean, the touring was supposed to be promotion for the album

ကျနော့်သဘောက,ဗျာ နယ်လှည့်ဖျော်ဖြေတယ်ဆိုတာ သီချင်းခွေကို ကြောငြာတာပဲ၊

so that didn't matter.

ဒါကြောင့် အရှုံးပေါ်တာ ကိစ္စမရှိဘူး။

And I can't recall that we ever complained about the size of our royalties,

ပြီးတော့ မှတ်မိရသလောက်ဆို ကျနော်တို့တွေ မူပိုင်ခကို မကျေမနပ်ဖြစ်တာမရှိခဲ့ဘူး၊

which the artists, during the pandemic, have done bitterly,

ကမ္ဘာ့ကပ်ဖြစ်တဲ့အချိန်မှာတော့ ဂီတသမားတွေ အသည်းအသန် ညည်းကြတာနော်။

when streaming and royalties suddenly were the only source of income.

ရုတ်တရက်ဆိုသလို Streaming နဲ့ မူပိုင်ခဟာ တစ်ခုတည်းသော ရေသောက်မြစ်ဖြစ်သွားတာကိုး။

"If this is the impact on artists," I thought,

ကျနော်စဉ်းစားတယ်ပေါ့၊ “ဒါက ဂီတသမားတွေအတွက် သက်ရောက်မှုတစ်ခုဆို”

"welcome to the world of songwriters."

“သီချင်းရေးသူ့လောက,ကနေ ကြိုဆိုပါတယ်ဗျာ”

Most professional songwriters don't tour,

သီချင်းရေးဆရာအများစုက နယ်လှည့်မဖျော်ဖြေကြဘူး၊

they don't sell T-shirts or other merchandise ...

တီရှပ် ဒါမှမဟုတ် အခြားပစ္စည်းတွေ မရောင်းဘူး။

They rely on the song itself.

သူတို့က သီချင်းရေးတာနဲ့ပဲ ရပ်တည်ကြတာပါ။

But even that seems to be changing,

ဒါပေမဲ့ ဒါလည်းပဲ ပြောင်းလဲနေသလိုပါပဲ။

because the song has evolved in response to streaming,

ဘာကြောင့်လဲဆို Streamingအတိုင်း သီချင်းက ပြောင်းလဲရတာကိုးဗျ။

and it's increasingly common for record labels

နောက်တစ်ခုက တေးသံသွင်းကုမ္ပဏီတွေမှာ ပိုပြီး အဖြစ်များပါတယ်။

to get large teams of songwriters to work together,

သီချင်းရေးဆရာတွေ အလုပ်အတူတူလုပ်ရအောင် အဖွဲ့ဖွဲ့ပြီး၊

creating almost genetically modified hits.

ပုံစံခွက် သီချင်းတွေကို ဖန်တီးတာပါပဲ။

Songs are written and structured in ways

သီချင်းတွေကို Algorithmsပုံစံခွက်မှာ ရေးပါတယ်။

that are optimized for the algorithms that streaming services use

Streamingဝန်ဆောင်မှုက ခင်ဗျားနဲ့ကျနော် နားထောင်တဲ့ဂီတကို

to decide what music you and I listen to.

အဲဒီပုံစံခွက်သုံးပြီး ဆုံးဖြတ်ပေးတာပါ။

Some research has been done to suggest that these days,

အခုနောက်ပိုင်း စစ်တမ်းတွေအရတော့

a Billboard Top 10 hit has, on average, five songwriters --

Billboard Top 10 စာရင်းမှာ ပျမ်းမျှသီချင်းရေးဆရာ ၅ယောက် ရှိပါတယ်၊

not one or two, but five -- and sometimes even 10.

၁ယောက်၊၂ယောက်မဟုတ်ဘူး။ ၅ယောက်ပါ၊ တစ်ခါတလေဆို ၁၀ယောက်ဗျ။

And on top of this, they’re having to write more songs and more quickly,

ဆိုလိုတာက သီချင်းရေးဆရာတွေဟာ Streamingကဖန်တီးတဲ့ တေးသီချင်းအသစ်ရဲ့

simply to keep up with the insatiable demand

တောင်းဆိုချက်တွေ အမှီလိုက်ဖို့ သီချင်းပေါင်းများစွာကို

for new music that streaming creates.

အလောသုံးဆယ် ရေးနေရတာဖြစ်ပါတယ်။

After ABBA had won the Eurovision Song Contest in 1974 with "Waterloo,"

၁၉၇၄ခုနှစ်က ဥရောပသီချင်းဆိုပြိုင်ပွဲမှာ ABBAက “Waterloo”သီချင်းနဲ့အနိုင်ရပြီးနောက်

royalties suddenly came pouring in,

ရုတ်တရက်ကြီး မူပိုင်ခတွေ ဝင်လာမစဲတသဲသဲ ဝင်လာပါတယ်။

and Benny and I could afford to write songs full time,

ဘန်နီနဲ့ကျနော်လဲ သီချင်းတွေကို မနက်၉နာရီကနေ ညနေ၆နာရီထိ

nine-to-five.

အချိန်ပြည့်ရေးလို့ရပါပြီ။

That made such a huge difference.

အပုံကြီး ပြောင်းလဲမှုရှိပါတယ်။

We could afford to throw away 95 percent of what we wrote

ကျနော်တို့ရေးတဲ့ ၉၅ရာခိုင်နှုန်းကို ပယ်လို့ရပြီး၊

and just keep the very, very best.

အကောင်းတကာ့အကောင်းဆုံးကိုပဲ ယူပါတယ်။

We learned how to recognize garbage,

သာမညဆိုတာဘာလဲ ကျနော်တို့သိလာတယ်၊

and that's essential if you want to get good at your craft.

အတတ်ပညာတစ်ခုမှာ ကျွမ်းကျင်ချင်ရင် ဒီအချက်က အရေးကြီးပါတယ်။

Royalties simply gave us time and creative freedom.

မူပိုင်ခက ကျနော်တို့ကို အချိန်ရယ်၊ လွတ်လပ်စွာဖန်တီးမှုရယ်ကို ပေးခဲ့ပါတယ်။

Needless to say, you will have neither

ပြောစရာမလိုပါဘူး၊ ခင်ဗျားက အလျင်လိုနေမယ်၊ တစ်ယောက်ယောက်က ခင်ဗျားကို

if you’re in a hurry and someone is breathing down your neck all the time.

အချိန်ပြည့်စောင့်ကြည့်နေမယ်ဆိုရင်တော့ ဘယ်အချိန်ဘာဖန်တီးမှုမှ ရမှာမဟုတ်ဘူးဗျ။

The industrial approach to songwriting is making it harder

သီချင်းရေးတာကို လုပ်ငန်းတစ်ခုလို ချဉ်းကပ်တာက

for many songwriters to build sustainable careers.

သီချင်းရေးဆရာတွေရဲ့ ရပ်တည်မှုကို ခက်ခဲအောင်လုပ်သလိုပါပဲ။

Those that are successful are very successful,

တချို့အောင်မြင်တဲ့သူက တအားကိုအောင်မြင်ကြပြီး၊

but those in the layers below,

တချို့ အောက်ဘက်အလွှာကသူတွေ

who used to be able to make a living from songwriting,

တစ်ချိန်က သီချင်းရေးပြီး အသက်မွေးခဲ့ကြဖူးသူတွေကတော့

are really suffering.

အရမ်းဒုက္ခရောက်နေကြပါတယ်။

They are becoming parts of a system that they serve more than it serves them.

စနစ်တစ်ခုမှာ သူတို့ဟာ သူတို့ရတာထက်ကို ပိုပေးနေရသူတွေဖြစ်နေကြတယ်။

And here are three key pain points.

ဒါကတော့ အဓိကပြဿနာ ၃ချက်ရယ်ပါဗျ။

Firstly, streaming services typically pay out about four times more

၁အချက်- Streamingဝန်ဆောင်မှုက သီချင်းဆိုသူကို ရေးသူထက်

for the recording than they do the composition,

ပုံမှန်အားဖြင့် လေးဆပိုပေးတာပါပဲ။

which means a streaming income is even smaller for songwriters

အကြောင်းက Streamingကနေ သီချင်းရေးဆရာတွေရတဲ့ဝင်ငွေက

than it is for artists.

အဆိုတော်တွေထက် နည်းပါတယ်။

It's a legacy from the past,

ဟိုးတုန်းက ထုံးစံတစ်ခုအရ

when recordings and the packaging of physical products were very expensive,

သီချင်းသွင်းတာနဲ့ ပစ္စည်းထုပ်ပိုးမှုက အင်မတန် ဈေးကြီးတာကြောင့်

so a larger share for the recording was justified.

သီချင်းသွင်းတဲ့အပိုင်းကို ဝေစုများများ ပေးပါတယ်။

But that has changed.

သို့သော် အခြေအနေတွေပြောင်းသွားပါပြီ။

But the change has not yet been reflected in the division of royalties.

ဒါပေမဲ့ မူပိုင်ခ ခွဲဝေတဲ့နေရာမှာတော့ အပြောင်းအလဲ မရှိသေးပါဘူး။

Secondly,

၂အချက်-

even the way that streaming services pay royalties is problematic.

Streamingဝန်ဆောင်မှုရဲ့ မူပိုင်ခပေးချေတဲ့ စနစ်ကိုက ပြဿနာရှိပါတယ်။

A listener’s monthly 9.99 subscription goes into a central pot,

သီချင်းနားထောင်သူတစ်ယောက်ချင်းရဲ့လစဉ်ကြေး ၉.၉၉ဒေါ်လာကို ပေါင်းပြီးတော့

which then gets divided by the total number of streams that month.

အဲဒီလမှာ နားထောင်တဲ့သီချင်းစုစုပေါင်းအရ မူပိုင်ခကို ခွဲဝေတာပါ။

That decides the value of one stream, or listen.

အဲ့ဒါဟာ တစ်ကြိမ်နားထောင်မှုတန်ဖိုးကို ဆုံးဖြတ်ပေးပါတယ်။

This means that you if you have streamed Arne Jansen's jazz trio,

ဆိုလိုတာက ခင်ဗျားက Arne Jansenရဲ့ Jazz trio ကိုနားထောင်တယ်ဆိုရင်

if you have done that 50 times in the past month,

ပြီးခဲ့တဲ့လက အကြိမ်၅၀နားထောင်တယ်ပေါ့၊

and the neighbor’s teenage daughter has streamed Justin Bieber 5,000 times,

အိမ်နီးချင်းရဲ့ ဆယ်ကျော်သက်သမီးကတော့ Justin Bieberကို အကြိမ်၅၀၀၀နားထောင်တာဗျာ၊

only a small fraction of your 9.99 will go to Arne Jansen.

ဒါဖြင့်ရင် ခင်ဗျားရဲ့လစဉ်ကြေး၉,၉၉ထဲက အပုံငယ်သာ Arne Jansenခံစားခွင့်ရမှာဗျ။

Nothing wrong with Justin Bieber,

Justin Bieberမှာ ဘာအပြစ်မှမရှိပါဘူး။

but how does that reward your favorite artist?

ဒါပေမဲ့ ဒါဟာ ခင်ဗျားအကြိုက်ဆုံး အနုပညာရှင်ရဲ့အကျိုးခံစားခွင့်ပါပဲ။

And thirdly, bad metadata is a big problem,

၃အချက်- သီချင်းအချက်အလက်မှားယွင်းမှု ပြဿနာပါ။

metadata being the relevant information about a song and its recording.

သီချင်းနဲ့ပတ်သက်တဲ့အချက်အလက်၊ သီချင်းခွေအကြောင်းတွေ မှားယွင်းဖော်ပြတာပါ။

Very often, recordings are injected into a streaming service

သီချင်းတွေကို အချက်အလက်မပြည့်စုံဘဲ မကြာခဏ Streamingဝန်ဆောင်မှုပေါ်

without accurate data.

တင်ကြတာ ရှိပါတယ်။

The name of the writer is missing, for instance.

ဥပမာ- သီချင်းရေးဆရာနာမည် မပါတာပေါ့။

That means that the streaming service doesn't know where to send the royalties,

အဲဒီတော့ Streamingဝန်ဆောင်မှုက မူပိုင်ခတွေဘယ်သူ့ဆီပို့ရမလဲ မသိပြန်ဘူး။

and the money is put in a so-called "black box."

ဒီလိုနဲ့ ပိုက်ဆံတွေကိုဘဏ်မှာသိမ်းပါတယ်။

Just sits there.

ငွေအိပ်တယ်ပေါ့ဗျာ။

Recently,

မကြာသေးခင်ကပဲ

20 streaming services distributed 424 million dollars

Streamingဝန်ဆောင်မှုကုမ္ပဏီပေါင်း ၂၀က အမေရိကန်ရှိအကျိုးမြတ်မယူတဲ့အဖွဲ့အစည်းတွေဆီ

to a US nonprofit organization,

ဒေါ်လာ၄၂၄သန်း လှူလိုက်ပါတယ်။

which is supposed to try and find the rightful recipients of all that money.

အမှန်က အဲဒီငွေတွေရဲ့ပိုင်ရှင်အစစ်ကို ရှာသင့်တာပါ။

It will take years -- if they ever find them.

ပိုင်ရှင်အစစ်ရှာဖို့ဆို အချိန်တွေကြာပါမယ်။

The combination of all these issues and others

အဲဒီပြဿနာပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင်ကြောင့်

are creating a perfect storm for songwriters.

သီချင်းရေးဆရာတွေရဲ့ ဝမ်းရေးခက်တော့တာပေါ့။

Over the last decade, I've watched this situation get progressively worse.

လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်စုနှစ်တစ်စုလုံးမှာ အခြေအနေ ပိုဆိုးလာတာကို ကျနော်သတိထားမိပါတယ်။

And during the past five years,

ပြီးတော့ လွန်ခဲ့တဲ့၅နှစ်အတွင်းမှာ

I've been engaged in projects that aim to do something about it.

ဒီပြဿနာတွေဖြေရှင်းဖို့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ကျနော် ပရောဂျက်တွေလုပ်နေတာရှိပါတယ်။

So how can I help?

ဒါဖြင့် ကျနော်ဘယ်လိုကူညီနိုင်မလဲ။

Well, first of all,

ပထမဦးဆုံးအနေနဲ့

I have you all here today listening to me,

ဒီကနေ့ ကျနော့်ကို နားထောင်နေတဲ့ ခင်ဗျားတို့ရှိတယ်၊

and that's, of course, what I want to do -- to raise awareness.

ဟုတ်တာပေါ့၊ ကျနော်လုပ်ချင်တာက လူတွေသတိပြုမိအောင်လုပ်တာပါပဲ။

But I want to do more than just raise awareness of the issues.

သို့သော် ကျနော်က ပြဿနာကို သတိပြုမိတယ်ဆိုတာထက် ပိုလုပ်ချင်ပါတယ်။

I also want to help the industry identify solutions.

ကျနော်က ပြဿနာတွေအဖြေရှာဖို့ ဂီတလောကကို ကူညီချင်ပါသေးတယ်။

And here are a few suggestions,

ဒါတွေက အကြံပြုချက်များစွာထဲက

out of many.

အချို့ပါ။

One: fan-centric royalties.

၁- ပရိသတ်ဗဟိုပြုတဲ့ မူပိုင်ခ။

In order to ensure that all songwriters get paid fairly,

သီချင်းရေးဆရာတွေအားလုံးရဲ့ မူပိုင်ခ မျှမျှတတဖြစ်စေဖို့

I suggest that streaming services allocate their royalty payments

နားထောင်သူတစ်ယောက်ချင်းကို အခြေခံပြီး မူပိုင်ခခွဲဝေပေးဖို့

based on the behavior of individual listeners.

Streamingဝန်ဆောင်မှုကို ကျနော် အကြံပြုပါတယ်။

The individual description should be divided by the number of songs

တစ်ယောက်ချင်းစီ နားထောင်တဲ့ သီချင်းအပုဒ်ရေကိုလိုက်ပြီး

the individual listener has played during a month.

တစ်ယောက်ချင်းကို မူပိုင်ခ ခွဲဝေပေးသင့်ပါတယ်။

That gives each song a value.

ဒါဆို သီချင်းတစ်ပုဒ်စီမှာ တန်ဖိုးရှိတာပေါ့။

If the subscription is 9.99,

လစဉ်ကြေးက ၉.၉၉နဲ့

and the listener has played 10 Arne Jansen, again,

နားထောင်သူက တစ်လမှာ Arne Jansen သီချင်း၁၀ပုဒ်

songs that month,

နားထောင်မယ်ဆိုရင်

each song has the value of .99, almost a dollar,

သီချင်းတစ်ပုဒ်ချင်းစီမှာ .၉၉၊ ၁ဒေါ်လာနီးပါးတန်ဖိုးရှိပါတယ်။

and that's the amount that will be paid to Arne Jansen.

ဒါက Arne Jansenရရှိမယ့် ငွေပမာဏပါပဲ။

Under the current system,

လက်ရှိကျင့်သုံးနေတဲ့စနစ်အရ

you can be sure that Arne would get

Arneက .၀၀ ဒေါ်လာတစ်ခုခုရမှာတော့

the value of .00-something dollars.

အသေအချာပါပဲ။

So this fan-centric approach to royalties will bring much-needed fairness

ဒါဆို ပရိသတ်ကို ဗဟိုပြုတဲ့မူပိုင်ခက မျှတခြင်းကို ယူဆောင်လာမယ့်အပြင်

and can build on the important starts made by Deezer and SoundCloud.

Deezerနဲ့ SoundCloudရဲ့ ဖန်တီးမှုတွေမှာ အကောင်အထည်ဖော်နိုင်ပါပြီ။

But perhaps the simplest and most effective way

၂- Streamingဝန်ဆောင်မှုရဲ့ မူပိုင်ခပေးချေစနစ်ကို မြှင့်တင့်ဖို့

to improve streaming royalties

အရိုးရှင်းဆုံးနဲ့ အထိရောက်ဆုံး နည်းလမ်းက

would be for streaming services to increase how much they charge.

လစဉ်ကြေး တိုးမြှင့်ကောက်ခံခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

Streaming pricing has been stuck at ridiculous 9.99 for more than a decade.

လစဉ်ကြေးက ၉.၉၉ဒေါ်လာနဲ့ တန့်နေတာ ၁၀စုနှစ်တစ်စု ရှိပါပြီ။

Meanwhile, Netflix seems to increase its pricing every week.

တစ်ဖက်မှာတော့ Netflixက အပတ်တိုင်း ဝန်ဆောင်ခ တိုးကောက်နေပုံပါ။

Research shows that subscribers will pay more;

သုံးစွဲသူတွေ လစဉ်ကြေးတိုးပေးမယ်လို့ စစ်တမ်းတွေက ဖော်ပြနေပါတယ်၊

9.99 could quite easily become 11.99,

၉.၉၉ကနေ ၁၁.၉၉ဖြစ်ဖို့ အလွယ်လေးပါ၊

perhaps even 12.99.

၁၂.၉၉ထိတောင် တိုးကောက်နိုင်ပါတယ်ဗျ။

And thirdly: the tedious but absolutely necessary registration.

၃- လုပ်ရတာ ပျင်းစရာကောင်းသော်လည်း လုံးဝလိုအပ်တာက မှတ်ပုံတင်ခြင်းပါပဲ။

Wherever the 80,000 new songs per day make their entry into the music industry,

တစ်နေ့ကို သီချင်းအသစ်ပေါင်း၈၀,၀၀၀ စာရင်းဝင်လာတဲ့အခါတိုင်း

there should be user-friendly registration portals

အစောပိုင်းမှာတင် သီချင်းနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ သတင်းအချက်အလက်တွေ သေချာသိမ်းဆည်းလို့ရအောင်

to make sure that relevant information about the work is captured early.

အသုံးပြုရလွယ်ကူတဲ့ မှတ်ပုံတင်စနစ်ရှိသင့်ပါတယ်။

This would diminish the problem with black boxes and conflicts.

ဒီလိုလုပ်ခြင်းအားဖြင့် အငြင်းပွားစရာ ကိစ္စတွေ လျော့နည်းလာမှာပါ။

In my view, it is an obligation for collecting societies,

ကျနော့်အမြင်အရတော့ တေးသီချင်းဖန်တီးသူများရဲ့ မူပိုင်ခကို

who collect creators' royalties at source,

ကောက်ခံပေးတဲ့ ပင်မအသင်းအဖွဲ့ရဲ့ တာဝန်ဟာ

to modernize and to adapt their technology to the digital age.

နည်းပညာပိုင်းဆိုင်ရာမှာ ခေတ်နဲ့အညီ လိုက်လျောညီထွေအောင်ဆောင်ရွက်ခြင်းပါ။

I know it's easy for me to stand here in front of you

ခင်ဗျားတို့ရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်ရင်း အကြံပြုချက်တွေ ဒိုးဒိုးဒေါက်ဒေါက်ရွတ်ပြရတာ

and reel off a list of suggestions for the industry --

ကျနော့်အတွက် လွယ်ကူတာပေါ့၊ ကျနော် သိပါတယ်ဗျာ၊

much easier than making these changes happen.

အပြောင်းအလဲတွေဖြစ်မြောက်အောင် လုပ်ဖို့ထက် ပိုပြီးလွယ်ကူတယ်ပေါ့။

But change does need to happen,

ဒါပေမဲ့ အပြောင်းအလဲဖြစ်ဖို့လိုပါတယ်။

and soon.

မကြာမီပေါ့။

Crucially, this change needs to be brought about

အရေးကြီးတာက ဂီတလောကကြီး တသားတည်းဖြစ်ကာ

by the music industry as a whole,

ကဏ္ဍတစ်ခုချင်းစီက အတူတကွပူပေါင်းရင်း

each part working together.

ဒီအပြောင်းအလဲကို ဖြစ်ပေါ်စေမှာပါ။

The song and the songwriter fuel everything,

သီချင်းနဲ့ သီချင်းရေးဆရာက အားလုံးကို ပဲ့ကိုင်ပေးပါတယ်၊

from the recording through to live performances,

သီချင်းသွင်းတာ အစ တိုက်ရိုက်ဖျော်ဖြေတာ အဆုံးပေါ့။

even a T-shirt would not sell if the band hadn't good songs.

တေးဂီတအဖွဲ့မှာ သီချင်းကောင်းကောင်းမရှိရင် တီရှပ်တစ်ထည်တောင် ရောင်းမရပါဘူး။

I have created memories to some of those songs,

တချို့သီချင်းတွေဟာ ကျနော့်အတွက်တော့ အမှတ်ရစရာတွေပါပဲ။

from the Everly Brothers

the Everly Brothers

and then the Beatles,

ပြီတော့ the Beatles

Elton John and many more,

Elton John နဲ့ အခြားအများကြီးပါပဲ။

songs that sometimes would surprise me with a stab of ending,

တစ်ခါတလေမှာ သီချင်းတွေကပေးတဲ့ မမျှော်လင့်ဘဲ ခံစားရတဲ့နာကျင်မှုတွေက

quickly washed away by their sheer beauty

သီချင်းရဲ့အလှအပနဲ့ အနုပညာစွမ်းအားကြောင့်

and the inspiration that they gave me.

ယူပစ်သလို ပျောက်ကွယ်သွားတတ်ပါတယ်။

I know what they mean

သီချင်းတွေကို ကျနော် နားလည်တယ်၊

and what they meant to me.

ကျနော့်အတွက်လဲ သူတို့ကအရေးပါတယ်။

I've often wondered: What would we be without music?

ကျနော် စဉ်းစားမိတယ်ဗျာ ဂီတမရှိရင် ဘယ်လိုများဖြစ်လိမ့်မလဲ။

Less human, I'm convinced of that.

လူမဆန်ဖြစ်မှာ၊ သေချာပါတယ်ဗျာ။

If we couldn't hear music, then what else would we be deaf to?

ဂီတကို ကျနော်တို့ မကြားနိုင်ရင် နားမကြားတာပဲကောင်းအုံးမယ်။

But we never seem to think about that,

ဒီအချက်ကို ကျနော်တို့ ဘယ်တော့မှ မတွေးမိဘူး၊

even though music is all around us all of the time.

ဂီတကဖြင့် ကျနော်တို့နားမှာ တစ်ချိန်လုံး ရှိနေခဲ့တာပါ။

This is the moment for the entire music industry to invest in supporting

အခုအချိန်မှာ သံသယကင်းကင်းနဲ့ တန်ဖိုးအရှိဆုံးအရာအတွက်

what is, without a doubt, its most valuable asset.

ဂီတလောကတစ်ခုလုံးက ရင်းနှီးမြှုပ်နှံခြင်းပြုရမှာပါ။

Far too many songwriters out there are suffering in this creaking system.

သီချင်းရေးဆရာအတော်များများက ဒီစနစ်ဆိုးကြီးမှာ ဒုက္ခရောက်နေကြပါတယ်။

Solutions like those that I have outlined could help rebalance the song economy

ကျနော်ဖော်ပြခဲ့တဲ့ အကြံချက်တွေဟာ ဂီတစီးပွားရေးကို ထိန်းညှိဖို့ကူညီပေးရင်း၊

so that more songwriters and their listeners

သီချင်းရေးဆရာနဲ့ သီချင်းနားထောင်သူတွေလဲ

will be able to lean back and say, in all honesty,

အစောပိုင်းမှာ ကျနော်ပြောပြခဲ့တဲ့ သီချင်းထဲကအတိုင်း

exactly what I said in the song that I was talking about in the beginning:

ရိုးရိုးသားသားနဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြောနိုင်ကြမှာပါ၊

"Thank you for the music."

“ဂီတအတွက် ကျေးဇူးပါနော်”