Robert Wright: The logic of non-zero-sum progress

روبرت رایت درباره‌ی خوش‌بینی

Translator: Azadeh Ta Reviewer: soheila Jafari

I've got apparently 18 minutes

ظاهراً من ۱۸ دقیقه وقت دارم که شما را قانع کنم که تاریخ جهت داره، یک پیکان؛

to convince you that history has a direction, an arrow;

ظاهراً من ۱۸ دقیقه وقت دارم که شما را قانع کنم که تاریخ جهت داره، یک پیکان؛

that in some fundamental sense, it's good;

که در معنای بنیادی‌اش چیز خوبیه؛

that the arrow points to something positive.

که این پیکان به سمت چیز مثبتی اشاره می‌کنه.

Now, when the TED people first approached me about giving this upbeat talk --

وقتی TED اولین بار با من درباره سخنرانی کردن راجع به این موضوع خوشبینانه تماس گرفت --

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

-- that was before the cartoon of Muhammad had triggered global rioting.

-- قبل از این بود که کارتون محمد باعث تظاهرات جهانی بشه.

It was before the avian flu had reached Europe.

قبل از این بود که آنفولانزای مرغی به اروپا برسه.

It was before Hamas had won the Palestinian election,

قبل از این بود که حماس در انتخابات فلسطین برنده بشه،

eliciting various counter-measures by Israel.

و باعث بشه اسرائیل چندین اقدام پیش‌گیرانه انجام بده.

And to be honest, if I had known when I was asked to give this upbeat talk

و راستش رو بخواهید، اگه می‌دونستم وقتی ازم خواسته شد این سخنرانی خوش‌بینانه را انجام بدم

that even as I was giving the upbeat talk,

که حتی وقتی من دارم این سخنرانی خوش‌بینانه را انجام میدم، آخرالزمان در حال وقوعه -

the apocalypse would be unfolding --

که حتی وقتی من دارم این سخنرانی خوش‌بینانه را انجام میدم، آخرالزمان در حال وقوعه -

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

-- I might have said, "Is it okay if I talk about something else?"

- ممکنه می‌گفتم، "اشکالی نداره اگه راجع به یک چیز دیگه صحبت کنم؟"

But I didn't, OK. So we're here. I'll do what I can. I'll do what I can.

اما نمی‌دونستم. خوب پس حالا ما اینجاییم. من هر کاری بتونم می‌کنم. من هر کاری بتونم می‌کنم.

I've got to warn you:

باید به شما هشدار بدم:

the sense in which my worldview is upbeat has always been kind of subtle,

جهان‌بینی من همیشه به شکل ظریفی خوشبینانه بوده، حتی گاهی گریزان.

sometimes even elusive.

جهان‌بینی من همیشه به شکل ظریفی خوشبینانه بوده، حتی گاهی گریزان.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

The sense in which I can be uplifting and inspiring --

طرزی که من می‌تونم خوشحال‌کننده و انگیزه‌بخش باشم-

I mean, there's always been a kind of a certain grim dimension

منظورم اینه که، همیشه نوعی بُعد ظالمانه در راهی که من سعی می‌کنم با آن خوشحال کنم بوده، پس اگر انگیزه‌بخشی ظالمانه-

to the way I try to uplift, so if grim inspiration --

منظورم اینه که، همیشه نوعی بُعد ظالمانه در راهی که من سعی می‌کنم با آن خوشحال کنم بوده، پس اگر انگیزه‌بخشی ظالمانه-

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

-- if grim inspiration is not a contradiction in terms, that is, I'm afraid,

- اگر انگیزه‌بخشی ظالمانه در معنای خودش متناقض نیست، فکر می‌کنم،

the most you can hope for. OK, today -- that's if I succeed.

بهترین چیزیه که می‌تونید امید داشته باشید بشنوید. خوب، امروز - اگر من موفق بشم.

I'll see what I can do. OK?

ببینم چه کار می‌تونم بکنم، باشه؟

Now, in one sense,

حالا در یک معنی،

the claim that history has a direction is not that controversial.

این ادعا که تاریخ جهت داره، آنقدرها هم بحث برانگیز نیست.

If you're just talking about social structure,

اگر منظور شما فقط ساختار اجتماعی است،

OK, clearly that's gotten more complex

خوب، واضحه که این موضوع در طول بیش از ۱۰,۰۰۰ سال پیچیده‌تر شده و به مراحل بالاتر رسیده.

a little over the last 10,000 years -- has reached higher and higher levels.

خوب، واضحه که این موضوع در طول بیش از ۱۰,۰۰۰ سال پیچیده‌تر شده و به مراحل بالاتر رسیده.

And in fact, that's actually sustaining

و در واقع، بازمانده‌ی روندی است که از قدیم پابرجاست و به ماقبل انسان برمی‌گرده، خوب،

a long-standing trend that predates human beings, OK,

و در واقع، بازمانده‌ی روندی است که از قدیم پابرجاست و به ماقبل انسان برمی‌گرده، خوب،

that biological evolution was doing for us.

که تکامل زیستی بر روی ما انجام می‌داد.

Because what happened in the beginning, this stuff encases itself in a cell,

چون آنچه در آغاز اتفاق افتاد، این مواد خودشون را در یک سلول محدود کردند،

then cells start hanging out together in societies.

بعد سلول‌ها شروع کردند در جامعه‌ها در کنار هم باشند.

Eventually they get so close, they form multicellular organisms,

عاقبت، اینقدر نزدیک شدند که موجودات چند سلولی را تشکیل دادند،

then you get complex multicellular organisms; they form societies.

بعد موجودات چند سلولی پیچیده را می‌بینید که جامعه تشکیل می‌دهند.

But then at some point, one of these multicellular organisms

اما بعد در نقطه‌ای یکی از این موجودات چند سلولی

does something completely amazing with this stuff, which is

کاری شگفت‌انگیز با این مواد می کنه که باعث شروع نوع دومی از تکامل می‌شه: تکامل فرهنگی.

it launches a whole second kind of evolution: cultural evolution.

کاری شگفت‌انگیز با این مواد می کنه که باعث شروع نوع دومی از تکامل می‌شه: تکامل فرهنگی.

And amazingly, that evolution sustains the trajectory

و شگفت آنکه، آن تکامل، همان خط سیری را که تکامل زیستی به سمت پیچیده‌گی بیشتر داشت، حفظ می‌کند.

that biological evolution had established toward greater complexity.

و شگفت آنکه، آن تکامل، همان خط سیری را که تکامل زیستی به سمت پیچیده‌گی بیشتر داشت، حفظ می‌کند.

By cultural evolution we mean the evolution of ideas.

منظور ما از تکامل فرهنگی، تکامل اندیشه‌هاست.

A lot of you have heard the term "memes." The evolution of technology,

بسیاری از شما واژه ی "میم" را شنیده‌اید. تکامل فن‌آوری،

I pay a lot of attention to, so, you know,

من خیلی بش توجه می‌کنم، خوب، می‌دونید،

one of the first things you got was a little hand axe.

یکی از اولین چیزایی که داشتید که چَکش دستی کوچک بود.

Generations go by, somebody says, hey, why don't we put it on a stick?

نسل‌ها می‌گذرند، یکی میگه، آهای، چرا ما روی یک دسته سوارش نکنیم؟

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

Just absolutely delights the little ones.

خیلی کوچکترها را خوشحال می‌کنه.

Next best thing to a video game.

بهترین چیز بعد از بازی‌های ویدیویی.

This may not seem to impress,

به نظر نمیاد که این بتونه ما را تحت تأثیر قرار بده،

but technological evolution is progressive, so another 10, 20,000 years,

اما تکامل فن‌آوری تدریجی است، پس بعد از ۱۰تا ۲۰,۰۰۰ سال،

and armaments technology takes you here.

و فن‌آوری‌های تسلیحاتی شما را به اینجا می‌رسونه.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

Impressive. And the rate of technological evolution speeds up,

تحسین برانگیزه. و سرعت تکامل فن‌آوری افزایش پیدا می‌کنه،

so a mere quarter of a century after this, you get this, OK.

پس تنها یک ربع قرن بعد از این، شما این را می‌بینید، خوب.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

And this.

و این.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

I'm sorry -- it was a cheap laugh, but I wanted to find a way

ببخشید - این یه شوخی بی مایه بود، اما می‌خواستم راهی پیدا کنم تا به سمت ایده‌ی وقوع آخرالزمان برگردم،

to transition back to this idea of the unfolding apocalypse,

ببخشید - این یه شوخی بی مایه بود، اما می‌خواستم راهی پیدا کنم تا به سمت ایده‌ی وقوع آخرالزمان برگردم،

and I thought that might do it.

و فکر کردم این تصویر این کار را می‌کنه.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

So, what threatens to happen with this unfolding apocalypse

پس، آنچه همراه این آخرالزمان تهدید به وقوع می‌کنه، فرو ریختن سازمان جامعه‌ی جهانی است.

is the collapse of global social organization.

پس، آنچه همراه این آخرالزمان تهدید به وقوع می‌کنه، فرو ریختن سازمان جامعه‌ی جهانی است.

Now, first let me remind you how much work it took to get us where we are,

حالا، اول بگذارید به شما یادآوری کنم که چقدر کار لازم بود تا ما را به جایی که هستیم برسونه،

to be on the brink of true global social organization.

تا در لبه‌ی یک سازمان جامعه‌ی جهانی واقعی باشیم.

Originally, you had the most complex societies, the hunter-gatherer village.

در اصل، پیچیده‌ترین جوامع، دهکده‌های شکارگر- گردآور، را دارید.

Stonehenge is the remnant of a chiefdom,

استونهج(مجموعه ای از سنگهای بسیار قدیمی در انگلستان) بازمانده‌ی یک جامعه‌ی اربابی است،

which is what you get with the invention of agriculture: multi-village polity

که با ابداع کشاورزی به وجود می‌آید: حکومت چند دهکده‌ای با کنترل مرکزی.

with centralized rule.

که با ابداع کشاورزی به وجود می‌آید: حکومت چند دهکده‌ای با کنترل مرکزی.

With the invention of writing, you start getting cities. This is blurry. I kind of like that

با ابداع نوشتار، شهرها شروع به ظهور می‌کنند. این قسمت تاره. من ازش خوشم میاد

because it makes it look like a one-celled organism and reminds you

چون باعث می‌شه شبیه یک موجودات تک-سلولی به نظر برسه

how many levels organic organization has already moved through

چند مرحله سازمان اندامی تا به حال طی شده تا به این نقطه برسه. و بعد به امپراتوری‌ها می‌رسیم.

to get to this point. And then you get to, you know, you get empires.

چند مرحله سازمان اندامی تا به حال طی شده تا به این نقطه برسه. و بعد به امپراتوری‌ها می‌رسیم.

I want to stress, you know, social organization can transcend political bounds.

من می خوام تأکید کنم که سازمان‌های اجتماعی می‌توانند از مرزهای سیاسی از عبور کنند.

This is the Silk Road connecting the Chinese Empire and the Roman Empire.

این جاده‌ی ابریشمه که امپراتوری چین را به امپراتوری رم وصل می‌کرد.

So you had social complexity spanning the whole continent,

پس پیچیده‌گی اجتماعی تمام قاره را طی می‌کرد،

even if no polity did similarly. Today, you've got nation states.

حتی وقتی که هیچ دو حکومتی مشابه نبودند. امروزه ما دولت - ملت داریم.

Point is: there's obviously collaboration and organization going on

نکته اینه: واضحه که ورای مرزهای ملی سازمان‌دهی و همکاری هست.

beyond national bounds.

نکته اینه: واضحه که ورای مرزهای ملی سازمان‌دهی و همکاری هست.

This is actually just a picture of the earth at night,

این در واقع تصویر زمین در شبه.

and I'm just putting it up because I think it's pretty.

و من اینجا گذاشتمش چون فکر می‌کنم زیباست.

Does kind of convey the sense that this is an integrated system.

یه جورایی این حس را منتقل می‌کنه که این یک سیستم در هم تنیده است.

Now, I explained this growth of complexity by reference to something

حالا، من این رشد پیچیده‌گی را با توجه به چیزی به نام "مجموع- غیرصفر" توضیح دادم.

called "non-zero sumness."

حالا، من این رشد پیچیده‌گی را با توجه به چیزی به نام "مجموع- غیرصفر" توضیح دادم.

Assuming that a few of you did not do the assigned reading, very quickly,

با فرض بر اینکه چند نفری از شما کتاب پیشنهادی را مطالعه نکردید، خیلی سریع،

the key idea is the distinction between zero-sum games, in which correlations

ایده‌ی کلیدی تفاوت بین بازی‌های مجموع - صفر، که در آنها همبستگی‌ها وارونه هستند: همیشه یک برنده هست و یک بازنده؛

are inverse: always a winner and a loser.

ایده‌ی کلیدی تفاوت بین بازی‌های مجموع - صفر، که در آنها همبستگی‌ها وارونه هستند: همیشه یک برنده هست و یک بازنده؛

Non-zero-sum games in which correlations can be positive, OK.

بازی‌های مجموع- غیرصفر که در آنها همبستگی می‌تونه مثبت باشه. خوب.

So like in tennis, usually it's win-lose;

پس مثل تنیس، معمولاً برد - باخت است؛

it always adds up to zero-zero-sum. But if you're playing doubles,

همیشه به مجموع صفر-صفر منتهی می‌شه. اما اگر دارید دوبل بازی می‌کنید،

the person on your side of the net, they're in the same boat as you,

شخصی که در زمین شما ایستاده، شرایط شما را داره،

so you're playing a non-zero-sum game with them.

پس با او دارید بازی مجموع - غیرصفر انجام می‌دهید.

It's either for the better or for the worse, OK.

ممکنه بهتر یا بدتر بشه، خوب.

A lot of forms of non-zero-sum behavior in the realm of economics and so on

بسیاری شکل‌های رفتارِ مجموع - غیرصفر در قلمرو اقتصاد و غیره در زندگی روزمره هست که اغلب به همکاری منجر میشه.

in everyday life often leads to cooperation.

بسیاری شکل‌های رفتارِ مجموع - غیرصفر در قلمرو اقتصاد و غیره در زندگی روزمره هست که اغلب به همکاری منجر میشه.

The argument I make is basically that, well,

استدلال من اساساً اینه که،

non-zero-sum games have always been part of life.

بازی‌های مجموع -غیرصفر همیشه قسمتی از زندگی بودند.

You have them in hunter-gatherer societies,

در جوامع شکارگر- گردآور آن را می‌بینید،

but then through technological evolution, new forms of technology arise

اما بعد در اثر تکامل فن‌آوری، شکل‌های جدیدی از فن‌آوری برمی‌خیزد

that facilitate or encourage the playing of non-zero-sum games,

که بازی‌های مجموع -غیرصفر را راحت‌تر می‌کند و تشویق می‌کند،

involving more people over larger territory.

و مردم بسیاری را در قلمروهای وسیع‌تر درگیر می‌کند.

Social structure adapts to accommodate this possibility and

ساختار اجتماعی خودش را برای پذیرش این امکان تازه سازش می‌دهد و

to harness this productive potential, so you get cities, you know,

برای اینکه این پتانسیل پرحاصل را کشت کنیم، پس شهرها به وجود می‌آیند،

and you get all the non-zero-sum games you don't think about

و شما همه‌ی بازی‌های مجموع -غیرصفر را که به آنها فکر نمی‌کنید، در تمام دنیا می‌بینید.

that are being played across the world.

و شما همه‌ی بازی‌های مجموع -غیرصفر را که به آنها فکر نمی‌کنید، در تمام دنیا می‌بینید.

Like, have you ever thought when you buy a car,

مثلاً، آیا تا حالا فکر کردید که وقتی یک خودرو می‌خرید،

how many people on how many different continents contributed

چند نفر در چند قاره‌ی مختلف همکاری کردند تا این خودرو ساخته بشه؟

to the manufacture of that car? Those are people in effect

آنها در حقیقت مردمی هستند که شما دارید بازی مجموع -غیرصفر با آنها انجام می‌دهید.

you're playing a non-zero-sum game with.

آنها در حقیقت مردمی هستند که شما دارید بازی مجموع -غیرصفر با آنها انجام می‌دهید.

I mean, there are certainly plenty of them around.

منظورم اینه که حتماً خیلی از آنها در اطراف دنیا وجود داره.

Now, this sounds like an intrinsically upbeat worldview in a way,

حالا، به نظر میاد این نظریه جهان‌بینی‌ای ذاتاً خوش‌بینانه باشه،

because when you think of non-zero, you think win-win, you know,

چون وقتی به بازی مجموع -غیرصفر فکر می‌کنید، شرایط برد- برد را تصور می‌کنید، می‌دونید،

that's good. Well, there are a few reasons

این خوبه. خوب، چند دلیل هست که این نظریه در واقع ذاتاً خوش‌بینانه نیست.

that actually it's not intrinsically upbeat.

این خوبه. خوب، چند دلیل هست که این نظریه در واقع ذاتاً خوش‌بینانه نیست.

First of all, it can accommodate; it doesn't deny the existence

اول از همه، می‌تونه خودش را سازش بده؛ وجود جنگ استثمار نابرابری را انکار نمی‌کند.

of inequality exploitation war.

اول از همه، می‌تونه خودش را سازش بده؛ وجود جنگ استثمار نابرابری را انکار نمی‌کند.

But there's a more fundamental reason

اما دلیل بنیادی تری هم هست که ذاتاً خوش‌بینانه نباشه، چون بازی مجموع -غیرصفر،

that it's not intrinsically upbeat, because a non-zero-sum game,

اما دلیل بنیادی تری هم هست که ذاتاً خوش‌بینانه نباشه، چون بازی مجموع -غیرصفر،

all it tells you for sure is that the fortunes will be correlated for better or worse.

آنچه مطمئناً به شما میگه اینه که خواه ناخواه دارایی‌ها با هم همبستگی خواهند داشت.

It doesn't necessarily predict a win-win outcome.

الزاماً پی‌آمدِ برد- برد را پیش‌بینی نمی‌کند.

So, in a way, the question is: on what grounds

پس، به نحوی، پرسش اینه: بر چه اساسی من اصلاً در مورد تاریخ خوش‌بینم؟ جواب اینه که،

am I upbeat at all about history? And the answer is,

پس، به نحوی، پرسش اینه: بر چه اساسی من اصلاً در مورد تاریخ خوش‌بینم؟ جواب اینه که،

first of all, on balance I would say people have played their games

اول از همه، در تعادل من میگم مردم بازی‌شان را بیشتر با نتیجه‌ی برد- برد بازی کرده‌اند تا باخت- باخت.

to more win-win outcomes than lose-lose outcomes. On balance,

اول از همه، در تعادل من میگم مردم بازی‌شان را بیشتر با نتیجه‌ی برد- برد بازی کرده‌اند تا باخت- باخت.

I think history is a net positive in the non-zero-sum game department.

در تعادل، من فکر می‌کنم نتیجه‌ی خالص تاریخ در حوزه ی باز‌های مجموع -غیرصفر مثبت بود.

And a testament to this is the thing that most amazes me,

و شاهد این هم چیزی‌ست که من را بیشتر از هر چیز دیگه شگفت‌زده می‌کنه،

most impresses me, and most uplifts me,

بیشتر از هر چیز تحت تأثیر قرار میده و بیشتر از هر چیز خوشحالم می‌کنه،

which is that there is a moral dimension to history;

که در تاریخ یک بعد اخلاقی هست؛‍

there is a moral arrow. We have seen moral progress over time.

یک پیکان اخلاقی هست. ما در طول زمان پیشرفت اخلاقی می‌بینیم.

2,500 years ago, members of one Greek city-state

۲,۵۰۰ سال پیش، اعضای یک شهر-دولت یونانی اعضای یک شهر- دولت دیگر را مادون انسان می‌دونستند.

considered members of another Greek city-state subhuman

۲,۵۰۰ سال پیش، اعضای یک شهر-دولت یونانی اعضای یک شهر- دولت دیگر را مادون انسان می‌دونستند.

and treated them that way. And then this moral revolution arrived,

و با آنها اینطور رفتار می‌کردند. و بعد این انقلاب اخلاقی سررسید،

and they decided that actually, no, Greeks are human beings.

و آنها به این نتیجه رسیدند که در واقع، نه، همه‌ی یونانی‌ها انسانند.

It's just the Persians who aren't fully human

فقط پارس‌ها کاملاً انسان نیستند و لیاقت ندارند باهاشون زیاد خوب رفتار بشه.

and don't deserve to be treated very nicely.

فقط پارس‌ها کاملاً انسان نیستند و لیاقت ندارند باهاشون زیاد خوب رفتار بشه.

But this was progress -- you know, give them credit. And now today,

اما این پیشرفت بود - می‌دونید، بهشون بخاطر اینکار اعتبار بدید. و امروزه،

we've seen more progress. I think -- I hope -- most people here would say

ما پیشرفت بیشتری دیده‌ایم. فکر می‌کنم - امیدوارم- بیشتر آدم‌های اینجا بگویند که همه‌ی مردم همه جا انسانند،

that all people everywhere are human beings,

ما پیشرفت بیشتری دیده‌ایم. فکر می‌کنم - امیدوارم- بیشتر آدم‌های اینجا بگویند که همه‌ی مردم همه جا انسانند،

deserve to be treated decently,

و لیاقت دارند با آنها با احترام رفتار بشه،

unless they do something horrendous, regardless of race or religion.

مگر اینکه کار وحشتناکی انجام بدهند، صرف نظر از نژاد یا مذهب.

And you have to read your ancient history to realize what a revolution that has been,

و شما باید تاریخ باستان را بخونید تا بفهمید این چه انقلابی بوده،

OK. This was not a prevalent view,

خوب. چند هزار سال پیش این دید مرسوم نبود، و من این را به پویش مجموع -غیرصفر نسبت میدم.

few thousand years ago, and I attribute it to this non-zero-sum dynamic.

خوب. چند هزار سال پیش این دید مرسوم نبود، و من این را به پویش مجموع -غیرصفر نسبت میدم.

I think that's the reason there is as much tolerance toward nationalities,

من فکر می‌کنم به همین علته که امروزه اینقدر تحمل نسبت به ملیت‌ها، قومیّت‌ها و ادیان وجود داره.

ethnicities, religions as there is today. If you asked me,

من فکر می‌کنم به همین علته که امروزه اینقدر تحمل نسبت به ملیت‌ها، قومیّت‌ها و ادیان وجود داره.

you know, why am I not in favor of bombing Japan,

اگه از من بپرسید که چرا طرفدار بمباران ژاپن نیستم،

well, I'm only half-joking when I say they built my car.

خوب، فقط نصف حرفم شوخیه وقتی می‌گم چون اونا خودروی من را می‌سازند.

We have this non-zero-sum relationship,

ما این رابطه‌ی مجموع -غیرصفر را داریم،

and I think that does lead to a kind of a tolerance to the extent that you realize

و من فکر می‌کنم که به نوعی تحمل منتهی میشه تا جایی که می‌فهمید آسایش کس دیگه‌ای با آسایش شما همبستگی مثبت داره -

that someone else's welfare is positively correlated with yours --

و من فکر می‌کنم که به نوعی تحمل منتهی میشه تا جایی که می‌فهمید آسایش کس دیگه‌ای با آسایش شما همبستگی مثبت داره -

you're more likely to cut them a break.

بیشتر ممکنه شما به اونا فرصت بدهید.

I kind of think this is a kind of a business-class morality.

من فکر می‌کنم این یه جورایی مثل اخلاقیات کلاس تجاری باشه.

Unfortunately, I don't fly trans-Atlantic business class often enough

متأسفانه، من آنقدر زیاد با کلاس تجاری از روی اقیانوس اطلس پرواز نمی‌کنم که بدونم، یا در واقع هر پرواز کلاس تجاری دیگه‌ای،

to know, or any other kind of business class really,

متأسفانه، من آنقدر زیاد با کلاس تجاری از روی اقیانوس اطلس پرواز نمی‌کنم که بدونم، یا در واقع هر پرواز کلاس تجاری دیگه‌ای،

but I assume that in business class, you don't hear many expressions of, you know,

اما فرض می‌کنم که در کلاس تجاری، شما خیلی ابراز تعصب نسبت به نژادها یا قومیّت‌ها نمی‌شنوید

bigotry about racial groups or ethnic groups,

اما فرض می‌کنم که در کلاس تجاری، شما خیلی ابراز تعصب نسبت به نژادها یا قومیّت‌ها نمی‌شنوید

because the people who are flying trans-Atlantic business class

چون کسانی که در کلاس تجاری از روی اقیانوس اطلس پرواز می‌کنند

are doing business with all these people; they're making money

با همه‌ی این مردم داد و ستد می‌کنند؛ دارند از همه‌ی این آدم‌ها پول درمیارند.

off all these people. And I really do think that, in that sense at least,

و من واقعاً معتقدم که، حداقل به این معنی، سرمایه‌داری یک نیروی سازنده بوده،

capitalism has been a constructive force,

و من واقعاً معتقدم که، حداقل به این معنی، سرمایه‌داری یک نیروی سازنده بوده،

and more fundamentally, it's a non-zero-sumness

و پایه‌ای‌تر، مجموع - غیرصفر است که نیروی سازنده در گشودن قلمروهای آگاهی اخلاقی مردم بوده.

that has been a constructive force in expanding people's realm

و پایه‌ای‌تر، مجموع - غیرصفر است که نیروی سازنده در گشودن قلمروهای آگاهی اخلاقی مردم بوده.

of moral awareness. I think the non-zero-sum dynamic,

من فکر می‌کنم پویش مجموع -غیرصفر، که به هیچ وجه فقط اقتصادی نیست - همیشه تجارت نیست -

which is not only economic by any means -- it's not always commerce --

من فکر می‌کنم پویش مجموع -غیرصفر، که به هیچ وجه فقط اقتصادی نیست - همیشه تجارت نیست -

but it has driven us to the verge of a moral truth,

بلکه ما را به لبه‌ی یک حقیقت اخلاقی برده که برابری اساسی همه باشه. این کار را کرده.

which is the fundamental equality of everyone. It has done that.

بلکه ما را به لبه‌ی یک حقیقت اخلاقی برده که برابری اساسی همه باشه. این کار را کرده.

As it has moved global, moved us toward a global level of social organization,

همان‌طور که جهانی شده، ما را هم به سمت یک سطح جهانی سازمان اجتماعی حرکت داده،

it has driven us toward moral truth.

ما را به سمت حقیقت اخلاقی حرکت داده است.

I think that's wonderful.

فکر کنم این شگفت‌انگیزه.

Now, back to the unfolding apocalypse.

حالا، برگردیم به آخرالزمان در حال وقوع.

And you may wonder, OK, that's all fine,

و شما ممکنه فکر کنید، خوب، اینها همه‌ش خوبه، عالی به نظر میاد - جهت‌گیری اخلاقی در تاریخ -

sounds great -- moral direction in history --

و شما ممکنه فکر کنید، خوب، اینه همه‌ش خوبه، عالی به نظر میاد - جهت‌گیری اخلاقی در تاریخ -

but what about this so-called clash of civilizations? Well, first of all,

اما این به اصطلاح جنگ تمدن‌ها چی؟ خوب، اول از همه،

I would emphasize that it fits into the non-zero-sum framework,

من تأکید می‌کنم که این در چهارچوب مجموع -غیرصفر جامی‌گیره،

OK. If you look at the relationship

خوب. اگر به ارتباط بین به اصطلاح دنیای اسلام و غرب نگاه بیندازید-

between the so-called Muslim world and Western world --

خوب. اگر به ارتباط بین به اصطلاح دنیای اسلام و غرب نگاه بیندازید-

two terms I don't like, but can't really avoid;

من از این دو عبارت خوشم نمیاد، اما نمی‌شه ازشون دوری کرد؛

in such a short span of time, they're efficient if nothing else --

با این زمان کم، هر چه نباشند، کاربردی هستند -

it is non-zero-sum. And by that I mean,

این مجموع -غیرصفر هست. و منظورم از این اینه که اگر مردم دنیای اسلام بیشتر متنفر و عصبانی بشوند،

if people in the Muslim world get more hateful, more resentful,

این مجموع -غیرصفر هست. و منظورم از این اینه که اگر مردم دنیای اسلام بیشتر متنفر و عصبانی بشوند،

less happy with their place in the world,

از جایگاهشان در دنیا کمتر خوشحال باشند،

it'll be bad for the West. If they get more happy, it'll be good for the West.

برای غرب بده. اگر خوشحال‌تر باشند، برای غرب خوب خواهد بود.

So that is a non-zero-sum dynamic.

پس این یک پویش مجموع -غیرصفر است.

And I would say the non-zero-sum dynamic is only going to grow more intense over time

و من می‌گم که پویش مجموع -غیرصفر در طی زمان فقط شدیدتر خواهد شد

because of technological trends, but more intense in a kind of negative way.

به خاطر روند فن‌آوری، اما شدیدتر به صورت منفی.

It's the downside correlation of their fortunes that will become more and more possible.

این همبستگی منفی دارایی‌های آنهاست که بیشتر و بیشتر ممکن خواهد شد.

And one reason is because of something I call the "growing lethality of hatred."

یک دلیلش چیزی است که من "رشد کشندگی نفرت" می‌نامم.

More and more, it's possible for grassroots hatred abroad

بیشتر و بیشتر ممکنه که نفرت ریشه‌ای در خارج خودش را به شکل خشونت‌های سازمان‌یافته در خاک آمریکا نشون بده.

to manifest itself in the form of organized violence on American soil.

بیشتر و بیشتر ممکنه که نفرت ریشه‌ای در خارج خودش را به شکل خشونت‌های سازمان‌یافته در خاک آمریکا نشون بده.

And that's pretty new, and I think it's probably going to get a lot worse

و این کاملاً جدیده، و فکر کنم احتمالاً خیلی بدتر هم خواهد شد

-- this capacity -- because of

- این ظرفیت - به خاطر روند فن‌آوری، در فن‌آوری‌هایی که می‌توانند با هدف تجهیزاتی مثل بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی به کار روند.

trends in information technology, in technologies that can be used

- این ظرفیت - به خاطر روند فن‌آوری، در فن‌آوری‌هایی که می‌توانند با هدف تجهیزاتی مثل بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی به کار روند.

for purposes of munitions like biotechnology and nanotechnology.

- این ظرفیت - به خاطر روند فن‌آوری، در فن‌آوری‌هایی که می‌توانند با هدف تجهیزاتی مثل بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی به کار روند.

We may be hearing more about that today.

ممکنه امروز راجع به این موضوع بیشتر بشنویم.

And there's something I worry about especially, which is that

و چیزی هست که من به خصوص نگرانش هستم،

this dynamic will lead to a kind of a feedback cycle that puts us on a slippery slope.

اینکه این پویش به نوعی چرخه‌ی بازخورد منتهی می‌شه که ما را روی یک شیب لیز قرار میده.

What I have in mind is: terrorism happens here; we overreact to it.

آنچه من در ذهن دارم اینه: تروریسم اینجا اتفاق میافته؛ ما بیش از حد به آن واکنش نشون میدیم.

That, you know, we're not sufficiently surgical in our retaliation

اینکه ما در تلافی‌جویی‌مان به اندازه‌ی کافی موفق نیستیم، باعث نفرت بیشتر در خارج و تروریسم بیشتر میشه.

leads to more hatred abroad, more terrorism.

اینکه ما در تلافی‌جویی‌مان به اندازه‌ی کافی موفق نیستیم، باعث نفرت بیشتر در خارج و تروریسم بیشتر میشه.

We overreact because being human, we feel like retaliating,

ما بیش از حد واکنش نشون می‌دهیم چون انسانیم و دوست داریم تلافی‌جویی کنیم،

and it gets worse and worse and worse.

و این بدتر و بدتر و بدتر میشه.

You could call this the positive feedback of negative vibes,

می‌تونید اسمش را بازخورد مثبت افکار منفی بگذارید،

but I think in something so spooky,

اما فکر کنم در چیزی اینقدر ترسناک، ما اصلاً نباید واژه‌ی مثبت را اینجا داشته باشیم، حتی در معنی تخصصیش.

we really shouldn't have the word positive there at all, even in a technical sense.

اما فکر کنم در چیزی اینقدر ترسناک، ما اصلاً نباید واژه‌ی مثبت را اینجا داشته باشیم، حتی در معنی تخصصیش.

So let's call it the death spiral of negativity.

پس بیاید اسمش را مارپیچِ مرگِ منفی بودن بگذاریم.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

I assure you if it happens, at the end, both the West

به شما اطمینان میدم اگر در آخر این اتفاق بیافته، هم غرب و هم دنیای اسلام آسیب می‌بینند.

and the Muslim world will have suffered.

به شما اطمینان میدم اگر در آخر این اتفاق بیافته، هم غرب و هم دنیای اسلام آسیب می‌بینند.

So, what do we do? Well, first of all, we can do a lot more with arms control,

پس ما چه کار کنیم؟ خوب، اول از همه، ما می‌ةونیم با کنترل اسلحه خیلی کارها بکنیم،

the international regulation of dangerous technologies.

قانون بین‌المللی فن‌آوری‌های خطرناک.

I have a whole global governance sermon

من یک خطبه‌ی کامل اداره‌ی دنیا دارم که الان به شما نمی‌گم،

that I will spare you right now,

من یک خطبه‌ی کامل اداره‌ی دنیا دارم که الان به شما نمی‌گم،

because I don't think that's going to be enough anyway, although it's essential.

چون فکر نمی‌کنم به هر حال کافی باشه، هر چند که لازمه.

I think we're going to have to have a major round

فکر کنم ما باید یک دوره‌ی وسیع پیشرفت اخلاقی در دنیا داشته باشیم

of moral progress in the world.

فکر کنم ما باید یک دوره‌ی وسیع پیشرفت اخلاقی در دنیا داشته باشیم

I think you're just going to have to see less hatred among groups,

فکر کنم شما مجبور خواهید شد تنفر کمتری بین گروه‌های مختلف ببینید،

less bigotry, and, you know, racial groups, religious groups, whatever.

تعصب کمتر و می‌دونید، گروه‌های نژادی، گروه‌های مذهبی، هر چی.

I've got to admit I feel silly saying that.

باید اعتراف کنم که احساس حماقت می‌کنم از گفتن این.

It sounds so kind of Pollyannaish. I feel like Rodney King, you know,

یه جورایی به نظر پلیانایی میاد. میدونید، احساس می‌کنم مثل رودنی کینگ شدم که می‌گفت، چرا ما نمی‌تونیم همه با هم کنار بیاییم؟

saying, why can't we all just get along?

یه جورایی به نظر پلیانایی میاد. میدونید، احساس می‌کنم مثل رودنی کینگ شدم که می‌گفت، چرا ما نمی‌تونیم همه با هم کنار بیاییم؟

But hey, I don't really see any alternative, given the way I read the situation.

اما من جایگزینی واقعاً نمی‌بینم با توجه به برداشتم از موقعیت.

There's going to have to be moral progress.

پیشرفت اخلاقی باید اتفاق بیوفته.

There's going to have to be a lessening of the amount of hatred in the world,

باید مقدار نفرت در دنیا کمتر بشه، با توجه به اینکه اینقدر داره خطرناک میشه.

given how dangerous it's becoming.

باید مقدار نفرت در دنیا کمتر بشه، با توجه به اینکه اینقدر داره خطرناک میشه.

In my defense, I'd say, as naive as this may sound,

در دفاع از خودم میگم، هر چند این نظریه خیلی خام به نظر میاد، در نهایت در بدبینی ریشه داره.

it's ultimately grounded in cynicism.

در دفاع از خودم میگم، هر چند این نظریه خیلی خام به نظر میاد، در نهایت در بدبینی ریشه داره.

That is to say --

یعنی -

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

-- thank you, thank you. That is to say, remember: my whole view

- ممنونم، ممنونم. یعنی، یادتون باشه: کل نظر من درباره‌ی اخلاق در نهایت به سود شخصی برمی‌گرده.

of morality is that it boils down to self-interest.

- ممنونم، ممنونم. یعنی، یادتون باشه: کل نظر من درباره‌ی اخلاق در نهایت به سود شخصی برمی‌گرده.

It's when people's fortunes are correlated.

یعنی وقتی دارایی‌های مردم با هم همبستگی داره.

It's when your welfare conduces to mine, that I decide, oh yeah,

یعنی وقتی آسایش شما منجر به آسایش من میشه، من به این نتیجه می‌رسم که آره، من طرفدار آسایش شما هستم.

I'm all in favor of your welfare. That's what's responsible

یعنی وقتی آسایش شما منجر به آسایش من میشه، من به این نتیجه می‌رسم که آره، من طرفدار آسایش شما هستم.

for this growth of this moral progress so far,

برای این رشد این پیشرفت اخلاقی تا به حال،

and I'm saying we once again have a correlation of fortunes,

و من میگم ما باز یک همبستگی در دارایی‌ها داریم،

and if people respond to it intelligently, we will see

و اگر مردم به آن هوشمندانه پاسخ بدهند،

the development of tolerance and so on --

ما شاهد گسترش تحمل و غیره خواهیم بود-

the norms that we need, you know.

هنجارهایی که احتیاج داریم.

We will see the further evolution of this kind of business-class morality.

ما تکامل بیشتر این نوع اخلاقیات کلاس تجاری را خواهیم دید.

So, these two things, you know, if they get people's attention

پس این دو چیز، اگر بتونند توجه مردم را جلب کنند

and drive home the positive correlation and people do what's in their self-interests,

و همبستگی مثبت را به خانه بیاورند و مردم کاری را انجام دهند که سود شخصی براشون داره،

which is further the moral evolution,

که از تکامل اخلاقی بیشتری هست،

then they could actually have a constructive effect.

آن وقت می توانند واقعاً اثر سازنده‌ای داشته باشند.

And that's why I lump growing lethality of hatred

و به همین علته که من رشد کشندگی نفرت و مارپیچ مرگ منفی بودن را در یک عنوان کلی، دلایلی برای شادی قرار می‌دهم.

and death spiral of negativity under the general rubric,

و به همین علته که من رشد کشندگی نفرت و مارپیچ مرگ منفی بودن را در یک عنوان کلی، دلایلی برای شادی قرار می‌دهم.

reasons to be cheerful.

و به همین علته که من رشد کشندگی نفرت و مارپیچ مرگ منفی بودن را در یک عنوان کلی، دلایلی برای شادی قرار می‌دهم.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

Doing the best I can, OK.

خوب، بهترین تلاشم را می‌کنم.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

I never called myself Mr. Uplift.

من هیچوقت اسم خودم را آقای خوشحال نگذاشتم.

I'm just doing what I can here.

فقط دارم کاری که می‌تونم را اینجا انجام میدم.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

Now, launching a moral revolution has got to be hard, right?

حالا، شروع کردن یک انقلاب اخلاقی باید مشکل باشه، درسته؟

I mean, what do you do?

منظورم اینه که چه کار می‌کنید؟

And I think the answer is a lot of different people

و فکر کنم پاسخ اینه که خیلی از مردم خیلی کارهای متفاوتی می‌کنند.

are going to have to do a lot of different things.

و فکر کنم پاسخ اینه که خیلی از مردم خیلی کارهای متفاوتی می‌کنند.

We all start where we are. Speaking as an American

همه‌ی ما از جایی که هستیم شروع می‌کنیم. به عنوان یک آمریکایی که برای امنیت بچه‌هام ۱۰، ۲۰، ۳۰ سال دیگه نگران است -

who has children whose security 10, 20, 30 years down the road

همه‌ی ما از جایی که هستیم شروع می‌کنیم. به عنوان یک آمریکایی که برای امنیت بچه‌هام ۱۰، ۲۰، ۳۰ سال دیگه نگران است -

I worry about -- what I personally want to start out doing

کاری که می‌خوام شروع به انجامش کنم اینه که بفهمم چرا این همه از مردم در اطراف دنیا از ما متنفرند، خوب.

is figuring out why so many people around the world hate us, OK.

کاری که می‌خوام شروع به انجامش کنم اینه که بفهمم چرا این همه از مردم در اطراف دنیا از ما متنفرند، خوب.

I think that's a worthy research project myself.

من خودم فکر می‌کنم این پروژه‌ی تحقیقی باارزشی ست.

I also like it because it's an intrinsically kind of morally redeeming exercise.

به علاوه ازش خوشم میاد چون ذاتاً یک جور حرکت رهایی بخش ازنظر اخلاقیه.

Because to understand why somebody

چون برای اینکه بفهمیم چرا کسی از یک فرهنگ خیلی متفاوت کاری را انجام میده -

in a very different culture does something --

چون برای اینکه بفهمیم چرا کسی از یک فرهنگ خیلی متفاوت کاری را انجام میده -

somebody you're kind of viewing as alien,

کسی که یه جورایی شما به چشم آدم فضایی نگاهش می‌کنید،

who's doing things you consider strange

که کارهایی انجام میده که از نظر شما عجیبند

in a culture you consider strange -- to really understand why they do

در فرهنگی که از نظر شما عجیبه - برای اینکه واقعاً بفهمید

the things they do is a morally redeeming accomplishment,

چرا این کارها را می‌کنند یک دستاورد رهایی بخش است،

because you've got to relate their experience to yours.

چون شما مجبورید تجربه‌های آنها را به تجربه‌های خودتان ارتباط دهید.

To really understand it, you've got to say, "Oh, I get it.

برای اینکه واقعاً بفهمیدش، باید بگویید، "اوه، می‌فهمم.

So when they feel resentful, it's kind of like

پس وقتی آنها عصبانی‌اند، تقریباً مثل وقتیه که من از این اتفاق احساس عصبانیت می‌کنم،

the way I feel resentful when this happens,

پس وقتی آنها عصبانی‌اند، تقریباً مثل وقتیه که من از این اتفاق احساس عصبانیت می‌کنم،

and for somewhat the same reasons." That's true understanding.

و به دلایلی تقریباً مشابه." این درک صحیح هست.

And I think that is an expansion of your moral compass when you manage to do that.

و فکر کنم این گسترش دایره‌ی اخلاق شماست وقتی موفق می‌شوید اینطور فکر کنید.

It's especially hard to do when people hate you, OK,

انجام این کار سخته، به خصوص وقتی مردم از شما متنفرند، خوب،

because you don't really, in a sense, want

چون شما واقعاً نمی‌خواهید کاملاً بفهمید که چرا مردم از شما متنفرند.

to completely understand why people hate you.

چون شما واقعاً نمی‌خواهید کاملاً بفهمید که چرا مردم از شما متنفرند.

I mean, you want to hear the reason, but you don't want to be able to relate to it.

منظورم اینه که، شما می‌خواهید که دلیل آنها را بشنوید ولی نمی‌خواهید با آن ارتباط برقرار کنید.

You don't want it to make sense, right? (Laughter)

نمی‌خواهید معنی‌اش را درک کنید، درسته؟ (خنده‌ی تماشاگران)

You don't want to say, "Well, yeah, I can kind of understand

نمی‌خواهید بگید، "خوب آره، تقریباً می‌فهمم که چطور یک انسان در آن شرایط ممکنه از کشوری که من در آن زندگی می‌کنم متنفر باشه."

how a human being in those circumstances

نمی‌خواهید بگید، "خوب آره، تقریباً می‌فهمم که چطور یک انسان در آن شرایط ممکنه از کشوری که من در آن زندگی می‌کنم متنفر باشه."

would hate the country I live in." That's not a pleasant thing,

نمی‌خواهید بگید، "خوب آره، تقریباً می‌فهمم که چطور یک انسان در آن شرایط ممکنه از کشوری که من در آن زندگی می‌کنم متنفر باشه."

but I think it's something that we're going to have to get used to and

این خوشایند نیست اما ما باید به آن عادت کنیم و روی آن کار کنیم.

work on. Now, I want to stress that to understand, you know --

حالا، من می‌]خواهم تأکید کنم که کسانی هستند که کل این موضوع درک کردن ریشه‌ها را دوست ندارند،

there are people who don't like this whole business of understanding

حالا، من می‌]خواهم تأکید کنم که کسانی هستند که کل این موضوع درک کردن ریشه‌ها را دوست ندارند،

the grassroots, the root causes of things; they don't want to know

علت ریشه‌ای چیزها؛ نمی‌خواهند بدانند چرا مردم از ما متنفرند. من می‌خواهم بدانم.

why people hate us. I want to understand it.

علت ریشه‌ای چیزها؛ نمی‌خواهند بدانند چرا مردم از ما متنفرند. من می‌خواهم بدانم.

The reason you're trying to understand why they hate us,

دلیل اینکه شما سعی می‌کنید بفهمید چرا آنها از ما متنفرند، اینه که کاری کنیم از ما متنفر نباشند.

is to get them to quit hating us. The idea

دلیل اینکه شما سعی می‌کنید بفهمید چرا آنها از ما متنفرند، اینه که کاری کنیم از ما متنفر نباشند.

when you go through this moral exercise of really coming to appreciate

ایده‌ی اینکه شما دست به این حرکت اخلاقی بزنید تا واقعاً بتوانید انسانیت آنها را بفهمید و بهتر آنها را درک کنید،

their humanity and better understand them, is part of an effort

ایده‌ی اینکه شما دست به این حرکت اخلاقی بزنید تا واقعاً بتوانید انسانیت آنها را بفهمید و بهتر آنها را درک کنید،

to get them to appreciate your humanity in the long run.

بخشی از تلاش برای این است که در دراز مدت آنها را وادار کنید که انسانیت شما را درک کنند.

I think it's the first step toward that. That's the long-term goal.

من فکر می‌کنم این اولین قدم به این سمته. این هدف بلند مدته.

There are people who worry about this, and in fact,

کسانی هستند که نگران این موضوع هستند و در واقع، من خودم چند شب پیش ظاهراً در تلویزیون ملی به خاطر مقاله‌ای که نوشته بودم متهم شدم.

I, myself, apparently, was denounced on national TV

کسانی هستند که نگران این موضوع هستند و در واقع، من خودم چند شب پیش ظاهراً در تلویزیون ملی به خاطر مقاله‌ای که نوشته بودم متهم شدم.

a couple of nights ago because of an op-ed I'd written.

کسانی هستند که نگران این موضوع هستند و در واقع، من خودم چند شب پیش ظاهراً در تلویزیون ملی به خاطر مقاله‌ای که نوشته بودم متهم شدم.

It was kind of along these lines, and the allegation was

تقریباً تو این مایه‌ها بود و ادعا این بود من "به تروریست‌ها علاقه دارم."

that I have, quote, "affection for terrorists."

تقریباً تو این مایه‌ها بود و ادعا این بود من "به تروریست‌ها علاقه دارم."

Now, the good news is that the person who said it was Ann Coulter.

حالا، خبر خوب اینه که کسی که این را گفت آن کولتر( حقوقدان و گویند مشهور آمریکا) بود.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

I mean, if you've got to have an enemy, do make it Ann Coulter.

منظورم اینه که، اگه قراره دشمن داشته باشید، 'آن کولتر' را دشمن خودتون کنید.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

But it's not a crazy concern, OK, because understanding behavior

اما این نگرانی دیوانه‌واری نیست، خوب، چون فهمیدن رفتار می‌تونه به نوعی همدردی منتهی بشه،

can lead to a kind of empathy,

اما این نگرانی دیوانه‌واری نیست، خوب، چون فهمیدن رفتار می‌تونه به نوعی همدردی منتهی بشه،

and it can make it a little harder to deliver tough love, and so on.

و باعث میشه سخت‌تر بتونیم برای صلاح خودشون باهاشون بدرفتاری کنیم و غیره.

But I think we're a lot closer to erring on the side of not comprehending

اما من فکر می‌کنم ما اگر موقعیت را درست نفهمیم بیشتر در خطر اشتباه کردن قرار داریم

the situation clearly enough, than in comprehending it so clearly

تا اینکه اینقدر آن را واضح بفهمیم که اصلاً نتونیم ارتش را بفرستیم تا تروریست‌ها را بکشند.

that we just can't, you know, get the army out to kill terrorists.

تا اینکه اینقدر آن را واضح بفهمیم که اصلاً نتونیم ارتش را بفرستیم تا تروریست‌ها را بکشند.

So I'm not really worried about it. So --

پس من خیلی نگرانش نیستم.

(Laughter)

(خنده‌ی تماشاگران)

-- I mean, we're going to have to work on a lot of fronts,

منظورم اینه که ما باید روی خیلی جنبه‌ها کار کنیم

but if we succeed -- if we succeed -- then once again,

اما اگه موفق بشیم - اگه موفق بشیم - پس باز دوباره،

non-zero-sumness and the recognition of non-zero-sum dynamics

مجموع -غیر صفر و شناخت پویش مجموع -غیرصفر ما را به سمت مرحله‌ی بالاتری از اخلاقیات هل می‌دهد.

will have forced us to a higher moral level.

مجموع -غیر صفر و شناخت پویش مجموع -غیرصفر ما را به سمت مرحله‌ی بالاتری از اخلاقیات هل می‌دهد.

And a kind of saving higher moral level,

و به نوعی حفظ سطح بالاتری از اخلاق، چیزیست که به معنای واقعی کلمه دنیا را نجات می‌دهد.

something that kind of literally saves the world.

و به نوعی حفظ سطح بالاتری از اخلاق، چیزیست که به معنای واقعی کلمه دنیا را نجات می‌دهد.

If you look at the word "salvation" in the Bible --

اگر در انجیل به واژه‌ی "رستگاری" نگاه کنید -

the Christian usage that we're familiar with --

کاربرد مسیحی‌اش که ما به‌ آن عادت داریم -

saving souls, that people go to heaven -- that's actually a latecomer.

نجات روح‌ها، که مردم به بهشت می‌روند - این در واقع بعدتر ایجاد شد.

The original meaning of the word "salvation" in the Bible is about saving the social system.

معنای اصلی این واژه در انجیل در حقیقت درباره‌ی نجات دادن سیستم اجتماعی است.

"Yahweh is our Savior" means "He has saved the nation of Israel,"

"یهوه نجات‌دهنده‌ی ماست" یعنی "او قوم اسرائیل را نجات داد،"

which at the time, was a pretty high-level social organization.

که در آن زمان سازمان اجتماعی سطح بالایی بود.

Now, social organization has reached the global level, and I guess,

حالا، سازمان اجتماعی به سطحی جهانی رسیده و من حدس می‌زنم،

if there's good news I can say I'm bringing you, it's just that

اگر خبر خوشی هست که می‌تونم بگم برای شما دارم، فقط همینه

all the salvation of the world requires is the intelligent pursuit

که همه‌ی رستگاری‌ای که دنیا نیاز داره پیگیری هوشمندانه‌ی سود شخصی به نحوی منظم و محتاطانه است.

of self-interests in a disciplined and careful way.

که همه‌ی رستگاری‌ای که دنیا نیاز داره پیگیری هوشمندانه‌ی سود شخصی به نحوی منظم و محتاطانه است.

It's going to be hard. I say we give it a shot anyway

مشکل خواهد بود. اما من می‌گم بیایید به هر حال امتحانش کنیم

because we've just come too far to screw it up now.

چون برای اینکه الان خرابش کنیم خیلی جلو اومدیم.

Thanks.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)