Jeremy Heimans: What new power looks like

جرمی هیمنز: قدرت نو چگونه است

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei

So this is Anna Hazare,

خُب این آنا هزاره هست،

and Anna Hazare may well be the most cutting-edge

شاید آنا پیشروترین

digital activist in the world today.

فعال اجتماعی دیجیتال در جهان امروز باشد.

And you wouldn't know it by looking at him.

با نگاه کردن به او نمی توانید این را بفهمید.

Hazare is a 77-year-old Indian anticorruption and social justice activist.

هزاره یک پیر مرد ۷۷ ساله هندی مبارزه علیه فساد و فعال برای عدالت اجتماعی است.

And in 2011, he was running a big campaign

در سال ۲۰۱۱، او کمپین بزرگی را

to address everyday corruption in India,

برای رسیدگی به فساد در هند مدیریت می کرد،

a topic that Indian elites love to ignore.

موضوعی که نخبگان هندی دوست دارند فراموشش کنند.

So as part of this campaign,

خُب به عنوان بخشی از کمپین،

he was using all of the traditional tactics

او از تمامی تاکتیهای سنتی استفاده می کرد

that a good Gandhian organizer would use.

که یک سازمان دهنده خوب طرفدار گاندی بکار می برد.

So he was on a hunger strike,

او یکبار اعتصاب غذا کرد،

and Hazare realized through his hunger

با اعتصاب غذا او فهمید

that actually maybe this time,

که شاید واقعا در این زمان،

in the 21st century,

در قرن بیست و یکم،

a hunger strike wouldn't be enough.

اعتصاب غذا کافی نباشد.

So he started playing around with mobile activism.

سپس بازی با فعالان اجتماعی را از طریق تلفن همراه شروع کرد.

So the first thing he did is he said to people,

اولین کاری که کرد به مردم گفت،

"Okay, why don't you send me

"خُب، چرا یک پیام

a text message if you support

برای حمایت از کمپین نمی فرستید

my campaign against corruption?"

اگر شما از کمپین ضد فساد حمایت می کنید؟"

So he does this, he gives people a short code,

خُب او به مردم کُد کوتاهی فرستاد،

and about 80,000 people do it.

و حدود ۸۰٫۰۰۰ نفر اینکار را کردند.

Okay, that's pretty respectable.

کاملا قابل احترام هست.

But then he decides,

اما بعدا فکر کرد،

"Let me tweak my tactics a little bit."

"بگذار تغییر کوچکی در شیوه ام بدهم."

He says, "Why don't you leave me a missed call?"

گفت،"چرا یک تماس تلفنی بدون پاسخ به من نمی زنید؟"

Now, for those of you who have lived in the global South,

برای همه شما که در جنوب زندگی می کنید،

you'll know that missed calls

می دانید که این تلفن بدون پاسخ

are a really critical part of global mobile culture.

یک موضوع واقعا مهم فرهنگ جهانی تلفن همراه است.

I see people nodding.

می بینم افراد سرشان را تکان می دهند.

People leave missed calls all the time:

مردم همواره پیام می گذارند:

If you're running late for a meeting

اگر برای یک ملاقات دیر کرده باشید

and you just want to let them know that you're on the way,

می خواهید که آنها بدانند که شما در راه هستید،

you leave them a missed call.

برای آنها یک پیام می گذارید.

If you're dating someone and you just want to say "I miss you"

اگر با کسی اشنا شدید و تنها می خواهید بگوید "دلم برات تنگ شده"

you leave them a missed call.

به او تک زنگ می زنید.

So a note for a dating tip here,

خُب یک نکته برای اوج آشنایی

in some cultures,

در برخی از فرهنگ ها این است

if you want to please your lover,

که اگر بخواهید معشوقتان را خیلی خوشحال کنید

you call them and hang up. (Laughter)

بهش تلفن می زنید و قطع می کنید. ( خنده تماشاگران)

So why do people leave missed calls?

چرا مردم تک زنگ می زنند؟

Well, the reason of course is that

خُب، البته دلیل آن این است که

they're trying to avoid charges

تلاش می کنند که از هزینه

associated with making calls and sending texts.

تماس تلفنی و یا ارسال پیام پرهیز کنند،

So when Hazare asked people to leave him a missed call,

بنابراین هنگامی که هزاره از مردم خواست به تک زنگ بزنند،

let's have a little guess how many people actually did this?

بگذارید حدس بزنیم چند نفر این کار را کردند؟

Thirty-five million.

سی و پنج میلیون نفر.

So this is one of the largest coordinated actions in human history.

این یکی از بزرکترین عکس العمل های تاریخ بشر بوده است.

It's remarkable.

باورنکردنیه.

And this reflects the extraordinary strength of the emerging Indian middle class

و این نشان دهنده قدرت شگفت آوریست که در حال ظهور در طبقه متوسط هند است

and the power that their mobile phones bring.

و قدرتی که تلفن های همراه با خود آورده اند.

But he used that,

اما با استفاده از آن

Hazare ended up with this massive CSV file of mobile phone numbers,

هزاره با حجم بسیار زیادی از فایل های CSV شماره تلفن هایی روبرو شد

and he used that to deploy

و او از آنها برای نشان دادن

real people power on the ground

قدرت واقعی مردم عادی استفاده کرد

to get hundreds of thousands of people out on the streets in Delhi

تا صدها هزار نفر را برای خلق یک

to make a national point of everyday corruption in India.

تفکر ملی در رابطه با فساد همیشگی در هند به خیابانها بکشد.

It's a really striking story.

این یک موضوع واقعا قابل توجهی است.

So this is me when I was 12 years old.

خُب این منم وقتی ۱۲ ساله بودم.

I hope you see the resemblance.

امیدوارم شباهتها را ببینید.

And I was also an activist,

من هم فعال اجتماعی بودم،

and I have been an activist all my life.

و من تمامی عمرم یک فعال اجتماعی بودم.

I had this really funny childhood

من کودکی واقعا جالبی داشتم

where I traipsed around the world

وقتی که در سراسر دنیا می چرخیدم

meeting world leaders and Noble prize winners,

با رهبران دنیا و برندگان جایزه نوبل ملاقات می کردم،

talking about Third World debt,

و درباره بدهی های کشورهای جهان سوم صحبت می کردیم،

as it was then called,

و چیزی که بعدا به آن

and demilitarization.

ضد نظامی گری گفته شد.

I was a very, very serious child. (Laughter)

بچه بسیار جدی بودم.( خنده تماشاگران)

And back then,

در گدشته،

in the early '90s,

اوایل دهه نود،

I had a very cutting-edge tech tool of my own:

من ابزارهای پیشرفته خودم را داشتم.

the fax.

فکس.

And the fax was the tool of my activism.

فکس ابزاری برای فعالیتهای اجتماعی من بود.

And at that time, it was the best way

و در آن زمان، بهترین راه

to get a message to a lot of people

برای ارسال یک پیام به افراد زیادی

all at once.

یکباره بود.

I'll give you one example of a fax campaign that I ran.

یک مثال از کمپنی که من اداره می کردم درباره یک فکس برایتان می گویم.

It was the eve of the Gulf War

آستانه جنگ خلیج فارس بود

and I organized a global campaign to flood the hotel,

یک کمپینگ جهانی در هتل اینترنشنال

the Intercontinental in Geneva,

جنوا راه انداختم

where James Baker and Tariq Aziz

were meeting on the eve of the war,

ملاقاتی در در استانه جنگ داشتند،

and I thought if I could flood them with faxes,

و فکر کردم که اگر فکس های زیادی برای آنها ارسال شود

we'll stop the war.

آنها جنگ را متوقف خواهند کرد.

Well, unsurprisingly,

خُب، بدون تعجب

that campaign was wholly unsuccessful.

کمپین کاملا ناموفق بود.

There are lots of reasons for that,

دلایل زیادی برای آن هست،

but there's no doubt that one sputtering fax machine

ولی هیچ شکی نیست که یکی از ماشینهای فکس

in Geneva was a little bit of a bandwidth constraint

در جنوا کمی محدویت پهنا

in terms of the ability to get a message to lots of people.

برای گرفتن پیامهای زیادی از مردم را داشت.

And so, I went on to discover some better tools.

پس میخواستم ابزار بهتری را پیدا کنم.

I cofounded Avaaz, which uses the Internet to mobilize people

من با بنیاد "آواز" که امروزه بیش از ۴۰ میلیون عضو دارد همکاری کردم (سازمانی جهانیست برای داشتن جهانی بهتر)،

and now has almost 40 million members,

بنیاد آواز از اینترنت برای تجهیز کردن مردم استفاده می کرد،

and I now run Purpose, which is a home for these kinds of

اکنون هدف من ایجاد پایگاهی برای انواع

technology-powered movements.

جنبش هایی است که مبتنی بر قدرت تکنولوژی بنا شدند می باشد.

So what's the moral of this story?

خُب موضوع اخلاقی این چیست؟

Is the moral of this story,

آیا موضوع اخلاقی دراین وجود دارد؟

you know what, the fax is kind of eclipsed by the mobile phone?

آیا فکس نوعی تحت شعاع تلفن همراه قرار گرفته است؟

This is another story of tech-determinism?

آیا این داستانی دیگری از جبر تکنولوژی است؟

Well, I would argue that there's actually more to it than that.

خُب، دلیل می آورم که در واقع موضوع بیش از این هست.

I'd argue that in the last 20 years,

به دلیل اینکه در ۲۰ سال گذشته،

something more fundamental has changed

چیزهای مهمتر و اساسی تر

than just new tech.

از تکنولوژی تغییر کرده است.

I would argue that there has been a fundamental shift

دلیل می آورم که تغییرات بسیار اساسی

in the balance of power

در توازن قدرت

in the world.

در جهان اتفاق افتاده.

You ask any activist how to understand the world,

شما از هر فعال اجتماعی بپرسید که جهان را چگونه درک می کنند،

and they'll say, "Look at where the power is,

آنها خواهند گفت، "نگاه کنید ببینید قدرت در کجاست،

who has it, how it's shifting."

چه کسی قدرت دارد، و چگونه قدرت تغییر می کند."

And I think we all sense that something big is happening.

و گمان می کنم همه ما حس می کنیم که واقعه بزرگی در حال رخ دادن است.

So Henry Timms and I —

خُب "هنری تیم " و من ـــ

Henry's a fellow movement builder —

هنری از یکی از اعضای جنبش سازنده است---

got talking one day and we started to think,

یک روز با هم صحبت می کردیم و فکر کردیم،

how can we make sense of this new world?

چگونه می توانید درکی از این جهان نو داشته باشیم؟

How can we describe it and give

چگونه می توانیم آن را توصیف کنیم

it a framework that makes it more useful?

و چهارچوبی بدهیم که مفیدتر واقع شود؟

Because we realized that many

زیرا ما فهمیدیم که خیلی

of the lessons that we were discovering in movements

از درس هایی که ما در این جنبش ها به آنها پی می بریم

actually applied all over the world

در واقع در سراسر جهان در خیلی از

in many sectors of our society.

بخش های اجتماعی بکار گرفته می شوند.

So I want to introduce you to this framework:

می خواهم این چهار چوب را به شما معرفی کنم:

Old power, meet new power.

قدرت قدیمی، مواجه با قدرت نو.

And I want to talk to you about what new power is today.

می خواهم درباره اینکه امروزه قدرت نو چیست با شما صحبت کنم.

New power is the deployment

قدرت نو بکار گیری

of mass participation and peer coordination —

مشارکت توده مردم و هماهنگی همفکران با هم هست ــــ

these are the two key elements —

در اینجا دو عنصر کلیدی هست ـ

to create change and shift outcomes.

ایجاد تغییر و انتقال نتایج است.

And we see new power all around us.

و ما قدرت نو را در اطراف مان کاملا می بینیم.

This is Beppe Grillo

این بیپ گریل هست

he was a populist Italian blogger

او یک پاپولیت (طرفدار عموم) وبلاگ نویس ایتالیایی است

who, with a minimal political apparatus and only some online tools,

که با حداقل امکانات سیاسی تنها با برخی ابزارهای آنلاین،

won more than 25 percent of the vote

حدود ۲۵ درصد آرا را در انتخابات

in recent Italian elections.

اخیر ایتالیا جذب کرد.

This is Airbnb,

این پب سایت ایربنب است

which in just a few years

که تنها چند سال پیش

has radically disrupted the hotel industry

صنعت هتل را بطور اساسی در هم ریخت

without owning a single square foot of real estate.

بدون داشتن یک فوت مربع ملک.

This is Kickstarter,

این وب سایت کیک استارت است،

which we know has raised over a billion dollars

که می دانیم بیش از یک میلیارد دلار

from more than five million people.

از پنج میلیون نفر پول جمع آوری کرد.

Now, we're familiar with all of these models.

اکنون ما با تمامی این مدل ها آشنا هستیم.

But what's striking is the commonalities,

اما آنچه که قابل توجه است مشترکات آنهاست،

the structural features of these new models

ویژگی های ساختاری این مدل های نو است

and how they differ from old power.

و اینکه چطور اینها متفاوت با قدرت های قدیمی هستند.

Let's look a little bit at this.

اجازه دهید نگاهی به این بیاندازیم.

Old power is held like a currency.

قدرت قدیمی توسط چیزهایی مانند ارز ایجاد می شوند

New power works like a current.

قدرت نو مانند یک ارز عمل می کند.

Old power is held by a few.

قدرت قدیمی از چند چیز ایجاد می شوند.

New power isn't held by a few, it's made by many.

قدرت نو توسط چند چیز ایجاد نمی شود، این توسط خیلی موارد ایجاد می شود.

Old power is all about download,

قدرت قدیمی در مورد دانلود کردن است.

and new power uploads.

و قدرت نو در مورد آپلود کردن است.

And you see a whole set of characteristics that you can trace,

و شما مجموعه کاملی از ویژگیهای که می توانید آنها را ردیابی کنید، می بینید،

whether it's in media or politics or education.

چه رسانه ای و چه سیاسی و چه آموزشی باشند.

So we've talked a little bit about what new power is.

خُب ما در مورد ینکه قدرت نو چیست کمی صحبت کنیم.

Let's, for a second, talk about what new power isn't.

اجازه دهید بگویم که قدرت نو چه چیزهایی نیست.

New power is not your Facebook page.

قدرت نو صفحه فیسبوک شما نیست.

I assure you that having a social media strategy

من به شما اطمینان می دهم که با داشتن یک استراتژی رسانه های اجتماعی

can enable you to do just as much download

شما قادر خواهید بود تا آنجا که می خواهید دانلود کنید

as you used to do when you had the radio.

به اندازه زمانی که رایو داشتید.

Just ask Syrian dictator Bashar al-Assad,

تنها اگر در مورد دیکتاتور سوریه بشار اسد بپرسیم،

I assure you that his Facebook page

من به شما اطمینان می دهم که صفحه فیس بوک او

has not embraced the power of participation.

قدرت مشارکت او را شامل نمی شود.

New power is not inherently positive.

قدرت نو ذاتا مثبت نیست.

In fact, this isn't an normative argument that we're making,

در حقیقت، یک معیاراصولی که ما ایجاد می کنیم نیست،

there are many good things about new power,

چیزهای خیلی خوبی راجع به قدرت نو هست،

but it can produce bad outcomes.

اما می تواند نتایج بدی ببار آورد.

More participation, more peer coordination,

مشارکت بیشتر، هماهنگی بیشتری همفکران،

sometimes distorts outcomes

گاهی تحریف نتیجه را ببار می آورد

and there are some things,

و چیزهای دیگر هم هست،

like things, for example, in the medical profession

برای مثال ، مانند حرفه پزشکی

that we want new power to get nowhere near.

که ما قدرت نو در آن می خواهیم به هیچ وجه نزدیک نیست.

And thirdly, new power is not the inevitable victor.

و سوم ، قدرت نو اجتناب پذیر و ناگزیر نیست.

In fact, unsurprisingly,

در حقیقت، بدون هیج تعجبی،

as many of these new power models get to scale,

همانطور که خیلی از قدرت های مدل بزرگ می شوند،

what you see is this massive pushback

آنچه که شما می بینید حجم زیادی از آنها

from the forces of old power.

توسط فشار قدرت قدیمی به عقب زده می شوند.

Just look at this really interesting epic struggle

تنها نگاهی به مبازره جالب حماسی نگاه کنید

going on right now between Edward Snowden and the NSA.

که بین ادوارد استودن و نسا NSA (سازمان امنیت داخلی امریکا)هست.

You'll note that only one of the two people on this slide

شما متوجه می شوید که تنها یکی از این دو نفر در این اسلاید

is currently in exile.

در حال حاضر در تبعید است.

And so, it's not at all clear

خُب، کاملا روشن نیست

that new power will be the inevitable victor.

که قدرت نو کاملا اجتناب پذیر باشد.

That said, keep one thing in mind:

او گفت ، این را در ذهنت باشد:

We're at the beginning of a very steep curve.

ما در ابتدای منحنی بسیار تندی هستیم.

So you think about some of these new power models, right?

بنابراین شما درمورد مدلهای قدرت نو فکر می کنید، درسته؟

These were just like someone's

این مثل ایده گاراژ اشخاص در

garage idea a few years ago,

چند سال پیش می ماند،( منظور شرکتهای بزرگی ماننداپل هستند در گاراژ خانه ها شکل گرفتند)

and now they're disrupting entire industries.

و حالا تمام صنعت را به هم ریخته اند.

And so, what's interesting about new power,

چیز جالب درباره قدرت نو شیوه ای است

is the way it feeds on itself.

که این خودش را تغذیه می کند.

Once you have an experience of new power,

یکبار که شما تجربه ای از قدرت نو را داشته باشید،

you tend to expect and want more of it.

تمایل و انتظار قدرت بیشتری از آن را دارید.

So let's say you've used a peer-to-peer lending platform

اجازه دهید بگویم شما همکارهایتان پلت فرم وام دهی را استفاده می کنید

like Lending Tree or Prosper,

مانند وام "درخت کامیابی"

then you've figured out that you don't need the bank,

سپس شما متوجه می شوید که نیازی به بانک ندارید،

and who wants the bank, right?

و چه کسی بانک می خواهد. درسته؟

And so, that experience tends to embolden you

خُب این تجربه به شما جسارت می دهد

it tends to make you want more participation

و موجب آن می شود که شما مشارکت بیشتری

across more aspects of your life.

در همه جنبه های زندگیتان بکنید.

And what this gives rise to is

و آنچه موجب این شده

a set of values.

یک مجموعه از ارزش هاست.

We talked about the models

ما درباره مدلی صحبت کردیم

that new power has engendered —

که قدرت نو ایجاد می کندـــ

the Airbnbs, the Kickstarters.

وب سایت ایربند، کیک استارز.

What about the values?

اما این ارزشها چی هستند؟

And this is an early sketch

این ابتدای شکل گیری

at what new power values look like.

ارزش هایی است که قدرت نو ببار می آورد.

New power values prize transparency above all else.

شفافیت در راس همه ارزشهای قدرت نو است.

It's almost a religious belief in transparency,

شفاقیت تقریبا مانند اعتقاد مذهبی است،

a belief that if you shine a light on something,

اعتقاد به این که اگر موضوعی را روشن کنید،

it will be better.

وضعبت آن بهتر خواهد بود.

And remember that in the 20th century, this was not at all true.

بیاد داشته باشید که همه موضوعات گفته شد در قرن بیستم حقیقت نداشت.

People thought that gentlemen should sit behind closed doors

مردم فکر می کردند که رهبران باید در پشت درهای بسته بنشنند

and make comfortable agreements.

و به توافقات خوبی می رسیدند.

New power values of informal, networked governance.

ارزشهای قدرت نو بطور غیر رسمی، حکومتها را محاط می کنند.

New power folks would never have invented the U.N. today,

صاحبان قدرت نوامروز هرگز سازمان ملل را به

for better or worse.

به دلایل بهتر و با بدتری ایجاد نمیکنند.

New power values participation,

ارزش های قدرت نو مشارکت است،

and new power is all about do-it-yourself.

و قدرت نو همه اش مربوط به این است که خودتان این کار را بکنید.

In fact, what's interesting about new power

در حقیقت، چیزی که درباره قدرت نو جالب است

is that it eschews some of the professionalization

این است که از برخی حرفه ها

and specialization that was

و تخصص هایی خشونت بار قرن بیستم

all the rage in the 20th century.

اجتناب می کند.

So what's interesting about these

خُب آنچه که درباره این ارزشهای قدرت نو

new power values and these new power models

و این مدل های قدرت جالبه

is what they mean for organizations.

اینکه آنها سازمانها را چگونه تعریف می کنند.

So we've spent a bit of time thinking,

خُب ما زمانی را صرف فکر کردن به اینکه

how can we plot organizations

چگونه می توانیم سازمانهای "دو در دو"را

on a two-by-two where, essentially,

طرح ریزی کنیم کنیم، در اصل،

we look at new power values

ما به ارزش های قدرت نو

and new power models

و مدل های قدرت نو

and see where different people sit?

و جایی که مردم متفاوت در آنها قار می گیرند نگاه کردیم.

We started with a U.S. analysis,

ما با تجزیه تحلیل ایالات متحده شروع کردیم،

and let me show you some interesting findings.

و اجازه بدهید یافته های جالبی را نشانتان بدهم.

So the first is Apple.

خُب اولی شرکت اپل هست.

In this framework, we actually described Apple

در چهار چوب ما، اپل شرکتی

as an old power company.

با قدرت قدیمی توصیف شد.

That's because the ideology,

به دلیل ایدولوژی آن،

the governing ideology of Apple

ایدولوژی حاکم بر شرکت اپل

is the ideology of the perfectionist

کمال گرایی در

product designer in Cupertino.

طراحی محصولا در شهر کوپرتینو است. ( شهری در کالیفرنیا که اپل در انجاست )

It's absolutely about that beautiful, perfect thing descending upon us

این کاملا فقط در مورد زیبایی است، تجهیزات تمام عیار به طرز عالی

in perfection.

بر سر ما فرو می ریزد.

And it does not value, as a company, transparency.

شفافیت ارزشی برای این شرکت ندارد.

In fact, it's very secretive.

در حقیقت، خیلی هم مرموزانه هست.

Now, Apple is one of the most succesful companies in the world.

خُب شرکت اپل یکی از موفق ترین شرکتهای جهان است.

So this shows that you can

این نشان میدهد که هنوز موفقیت را

still pursue a successful old power strategy.

می توان با استراتژی قدیمی دنبال کرد.

But one can argue that there's real vulnerabilites in that model.

اما فرد می تواند استدال کند که در این مدل آسیب پذیری هست.

I think another interesting comparison

فکر می کنم مقایسه جالب دیگر

is that of the Obama campaign

کمپین اوباما برای ریاست جمهور

versus the Obama presidency.

در مقابل دوره ریاست جمهوری اوست.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Now, I like President Obama,

من آقای اوباما را دوست دارم،

but he ran with new power at his back, right?

اما او با پشتیبانی قدرت نو پیش آمد، درسته؟

And he said to people,

او به مردم گفت،

we are the ones we've been waiting for.

ما کسانی هستیم که برای این منتظر بوده ایم.

And he used crowdfunding

و او از کمک های مالی مردمی

to power a campaign.

برای قدرت یک کمپین استفاده کرد.

But when he got into office,

اما زمانی که به ریاست جمهوری رسید،

he governed like more or less all the other presidents did.

کم و بیش مانند سایر رئیس جمهورها کار کرد.

And this is a really interesting trend,

پرسش جالب این است که

is when new power gets powerful,

وقتی که قدرت نو قدرت را دردست می گیرد،

what happens?

چه اتفاقی می افتد؟

So this is a framework you should look at

این چهارچوبی است که باید به آن نگاه کنید

and think about where your own organization

فکر کنید که سازمان شما در

sits on it.

کجای آن قرار می گیرد.

And think about where it should be

من درباره اینکه در پنج

in five or 10 years.

یا ده سال آینده کجا خواهد بود فکر می کنم.

So what do you do if you're old power?

پس اگر شما قدرت قدیمی باشید چه می کنید؟

Well, if you're there thinking, in old power,

خُب، اگر با قدرت قدیمی فکر کنید،

this won't happen to us.

این برای ما اتفاق نمی افتد.

Then just look at the Wikipedia entry for Encyclopædia Britannica.

پس از آن تنها به ویکیپدیا ورود به دانشنامه بریتانیکا نگاه کنید.

Let me tell you, it's a very sad read.

بگذارید بگویم، این خبر بسیار بدی هست.

But if you are old power,

اگر شما در قدرت قدیمی هستند،

the most important thing you can do is to occupy yourself

مهمترین چیزی که می توانی انجام دهی خودت را تصرف کنی

before others occupy you,

قبل از اینکه دیگران تو را تصرف کنند،

before you are occupied.

قبل از اینکه تصرف شوی.

Imagine that a group of your biggest skeptics

تصور کنید که یک گروه از بزرگترین منتقدان تو

are camped in the heart of your organization

در قلب سازمان شما مستقر شوند

asking the toughest questions

و سخت ترین پرسش ها را بپرسند

and they can see everything inside of your organization.

آنها می توانند همه چیز را در درون سازمان شما ببینند.

And ask them, would they like what they see

و از آنها بپرسید آیا چیزی را که می بینید دوست دارید

and should our model change?

و آیا الگویی باید تغییر کند؟

What about if you're new power?

حالا اگر شما قدرت نو بودید چه؟

Is new power kind of just riding the wave to glory?

آیا قدرت نو سوار بر موج شکوه و جلال است؟

I would argue no.

معتقدم که اینطور نیست.

I would argue that there are some very real challenges

من معتقدم که چالشهای واقعی

to new power in this nascent phase.

در مرحله نوپایی قدرت نو وجود دارد.

Let's stick with the Occupy Wall Street example for a moment.

بگذارید برای لحظه ای به تظاهرات اشغال وال استریت برویم.

Occupy was this incredible example of new power,

این اشغال نمونه فوق العاده ای از قدرت نو بود،

the purest example of new power.

خالص ترین مثال از قدرت نو بود.

And yet, it failed to consolidate.

با این حال، در مرحله محکم شدن شکست خورد.

So the energy that it created

انرژی که آن را خلق کرد

was great for the meme phase,

در مرحله الگوی رفتاری اولیه عالی بود

but they were so committed to participation,

اما آنها متعهد به مشارکت در تظاهرات بودند،

that they never got anything done.

که هرگز انجام نداند.

And in fact that model

در حقیقت این مدل

means that the challenge for new power is:

نشان می دهد که چالش برای قدرت نو عبارت است از:

how do you use institutional power

چگونه از قدرت نهاد استفاده کنید

without being institutionalized?

بدون نهادینه کردن آن؟

One the other end of the spectra is Uber.

و در انتهای دیگر طیف شرکت اُبر است( شرکتی که خدمات سفر را با کمک تلفن به مردم میدهد).

Uber is an amazing,

اُبر بسیار جالب است،

highly scalable new power model.

مقیاس بزرگی برای مدل قدرت نو است.

That network is getting denser and denser

این شبکه روزانه

by the day.

متراکم تر و متراکم تر می شود.

But what's really interesting about Uber is

اما نکته واقعا جالب در مورد شرکت اُبر این است که

it hasn't really adopted new power values.

ارزش های قدرت نو را واقعا نپذیرفته است.

This is a real quote from the Uber CEO recently:

این نقل قول اخیر مدیر عامل شرکت است:

He says, "Once we get rid of the dude in the car" — he means drivers —

او گفت، "زمانی که ما از دست فرد در خودرو خلاص شویم-- منظورش راننده است--

"Uber will be cheaper."

اُبر ارزانتر خواهد بود."

Now, new power models live and die

خُب، مدل قدرت نو توسط شبکه های

by the strength of their networks.

خودش بوجود می ایند و میمیرند.

By whether the drivers and the consumers

چه توسط رانندگان و چه توسط مصرف کنندگان

who use the service actually believe in it.

که از این خدمات که واقعا به آن باور دارند استفاده می کنند.

Because they're not an exercise of top-down perfectionism,

زیرا آنها برای بالا و پائین رفتن کمال گرایی کار نمی کنند،

they are about the network.

بلکه آنها برای شبکه کار می کنند.

And so, the challenge,

بنابراین، این چالش،

and this is why it's in no way surprising,

و به همین دلیل که این خیلی هم تعجب آور نیست،

is that Uber's drivers are now unionizing.

این است که رانندگان در حال تشکیل اتحادیه هستند.

It's extraordinary.

این فوق العاده است.

Uber's drivers are turning on Uber.

رانندگان اُبر اداره کنندگان اُبر هستند.

And the challenge for Uber —

و چالش برای اُبرـــ

this isn't an easy situation for them —

این موقعیت آسانی برای آنها نیست--

is that they are locked into a broader superstrcuture

چالش آنها محصور شدن در ساختار گسترده ایست

that is really old power.

که واقعا قدرت قدیمی می باشد.

They've raised more than a billion dollars in the capital markets.

آنها بیش از یک میلیارد دلار از بازار سرمایه بدست آوردند.

Those markets expect a financial return,

این بازار انتظار یک بازگشت مالی دارد،

and they way you get a financial return

و راه بدست آوردن بازگشت مالی

is by squeezing and squeezing

این است که استفاده کنندگان و رانندگان را

your users and your drivers

برای ارزش بیشتر و بیشتر

for more and more value

بفشاریم و بفشاریم

and giving that value to your investors.

و ارزش به سرمایه گذارانتان بدهیم.

So the big question about the future of new power, in my view, is:

خُب پرسش بزرگ برای آینده قدرت نو، از دیدگاه من این است:

Will that old power just emerge?

آیا قدرت قدیمی دوباره پدیدار می شود؟

So will new power elites just become

آیا نخبگان قدرت نو تبدیل

old power and squeeze?

به قدرت قدیمی و نیروی فشار می شوند.

Or will that new power base bite back?

یا آیا در قدرت نو مبارزه خواهد کرد؟

Will the next big Uber

آیا شرکت اُبر بزرگ بعدی

be co-owned by Uber drivers?

متعلق به رانندگان آن نیز هست؟

And I think this going to be a very interesting

و گمان میکنم که این پرسش ساختاری

structural question.

بسیار جالبی خواهد شد.

Finally, think about new power

در نهایت، من درباره قدرت نو

being more than just an

بیش از اینکه آن را وجودی

entity that scales things

برای مقیاس باشد

that make us have slightly better consumer experiences.

که برای ما مصرف کنندگان تجربه بهتری را ایجاد کند فکر می کنم.

My call to action for new power

درخواست من اینکه کاری برای قدرت نو کرده باشیم

is to not be an island.

این است که از دیگران جدا نباشید.

We have major structural problems in the world today

ما مشکلات ساختارهای اساسی در این جهان داریم

that could benefit enormously

که میتواند از انواع مشارکت توده

from the kinds of mass participation

و همکاری همفکران

and peer coordination

بهره بزرگی ببرند

that these new power players

و بازیگران قدرت نو

know so well how to generate.

خیلی خوب می دانند که چگونه آن را بسازند.

And we badly need them to turn their energies and their power

ما به شدت نیازمند آنها هستیم که انرژی و قدرت شان را

to big, what economists might call

برای آنچه که اقتصاد دانان آن را

public goods problems,

مشکلات کالاهای عمومی می خوانند برگردانند

that are often beyond markets

که اغلب فراتر از بازار هستند

where investors can easily be found.

جایی که سرمایه گذاران به راحتی می توانند آن را بیابند.

And I think if we can do that,

و فکر می کنم اگر ما بتوانیم اینکار را بکنیم،

we might be able to fundamentally change

شاید ما قادر باشیم که نه تنها به عنوان

not only human beings' sense of their own agency and power —

صاحب قدرت خودمان تغییرات اساسی ایجاد کنیم ــ

because I think that's the most wonderful thing about new power,

بلکه فکر می کنم که این شگفت انگیزترین چیز درباره قدرت نو باشد،

is that people feel more powerful —

که مردم احساس کنند که مقتدرتر و قوی تر شده اندــــ

but we might also be able to change

اما شاید ما نیز قادر باشیم به شیوه ای

the way we relate to each other

تغییر کنیم که با همدیگر متصل شویم

and the way we relate to authority and institutions.

و به شیوه ای که با متخصصین و نهادها نیز مرتبط شویم.

And to me, that's absolutely

و برای من قطعا این

worth trying for.

ارزش تلاش کردن برایش را دارد.

Thank you very much.

بسیار سپاسگزارم

(Applause)

(تشویق تماشاگران)