Capitalism isn't an ideology -- it's an operating system | Bhu Srinivasan

Translator: Leila Ataei Reviewer: sadegh zabihi

So, what is capitalism?

خب سرمایه‌داری چیست؟

Capitalism, fundamentally, is a series of marketplaces.

سرمایه‌داری، اساسا مجموعه‌ای از بازارها است.

You can have a marketplace for lemonade,

می‌توانید بازار برای لیموناد داشته باشید،

a marketplace for lemons,

بازار برای لیمو،

a marketplace for trucks that transport lemons,

بازار برای کامیون‌هایی که لیموها را جابجا می‌کنند،

a marketplace that fuels those trucks,

بازاری که سوخت این کامیون‌ها را دارد،

marketplaces that sell wood to build lemonade stands.

بازارهایی که چوب برای ساخت غرفه‌های لیمو می‌فروشد.

However, capitalism of course, as we know,

هرچند، سرمایه‌داری البته همانطور که می‌دانیم

is this either celebrated term

یا این عبارت متعالی است

or condemned term.

یا محکوم.

It's either revered or it's reviled.

یا محبوب است یا دهشتناک.

And I'm here to argue that this is because capitalism,

و من اینجا هستم تا بگویم که سرمایه داری

in the modern iteration, is largely misunderstood.

در بازگویی جدید شدیداً دچار سوءتفاهم شده است.

In my view,

از دیدگاه من،

capitalism should not be thought of as an ideology,

سرمایه‌داری را نباید یک ایدلوژی دانست.

but instead should be thought of as an operating system.

باید آن را به چشم یک سیستم عامل دید.

Think of your iPhone.

به آیفون خود فکر کنید،

Your iPhone merges hardware with software.

آیفون شما سخت‌افزار را به نرم افزار پیوند می‌دهد.

Apps and hardware.

اپ‌ها با سخت‌افزار.

Now think about all the hardware as the physical reality all around you,

حال به کل سخت‌افزارها بعنوان حقیقت فیزیکی در اطراف خود فکر کنید،

and think of the apps as entrepreneurial activity,

و به اپ‌ها بعنوان فعالیت کارآفرینی،

creative energy.

انرژی خلاقانه.

And in-between, you have an operating system.

و در این بین، شما یک سیستم عامل دارید.

As you have advances in hardware,

در حالیکه پیشرفتهایی در سخت‌افزار دارید

you have advances in software.

نرم افزار هم پیشرفت می‌کند.

And the operating system needs to keep up.

و سیستم عامل باید پا به پای آنها پیش برود.

It needs to be patched, it needs to be updated,

نیاز به ترمیم و به روز‌ رسانی دارد،

new releases have to happen.

عرضه‌های جدید لازم است.

And all of these things have to happen symbiotically.

و همه اینها باید با رعایت همزیستی رخ دهد.

The operating system needs to keep getting more and more advanced

سیستم عامل باید بیشتر و بیشتر پیشرفته شود

to keep up with innovation.

تا به پای نوآوری برسد.

And this is why, fundamentally,

و برای همین اساساً

when you think about it as an operating system,

وقتی به آن بعنوان سیستم عاملی فکر می‌کنید

it devolves the language of ideology

زبان ایدئولوژی را

away from what traditional defenders of capitalism think.

از آنچه مدافعان سنتی سرمایه‌داری فکر می‌کنند تغییر می‌دهد.

But even if you go to the constitution,

اما حتی اگر سراغ قانون اساسی بروید

you'll notice, before the founders even got to the First Amendment --

متوجه خواهید شد، حتی قبل از اینکه بنیانگذاران به اولین متمم بپردازند --

with free speech, free religion, free press,

با آزادی بیان، آزادی مذهب، آزادی مطبوعات،

they thought about patents and copyright.

آنها به مالکیت معنوی و حق امتیاز فکر کردند.

They talked about the government's role in promoting arts and sciences.

آنها درباره نقش دولت در ترویج هنر و علم صحبت کردند.

It's the reason why I could not start a search engine tomorrow called Goggle.

برای همین است که من نمی‌توانم موتور جستجویی بنام گاگل را راه بیندازم.

(Laughter)

(خنده)

Google doesn't own Gs,

گوگل مالک Gs نیست،

but I couldn't do it because there could be some confusion.

اما نمی‌توانم چون احتمال سردرگمی زیاد است.

So even property rights have ambiguity built into them.

بنابراین حتی حقوق مالکیت دارای ابهام هم در ساختارش است.

And on and on.

و غیره و ذلک.

And by 1900, you have other types of property that come into being.

و تا ۱۹۰۰، شما انواع دیگر مالکیت را دارید که صاحب وجود شده‌اند.

For instance, imagine that in 1900, you owned 100 acres of land

برای مثال، تصور کنید که در ۱۹۰۰ شما صد جریب زمین داشتید

someplace in the Midwest.

در جایی از غرب میانه.

It's very easy to see where your fence ends,

راحت بود ببینید آخر حصارکشی شما کجاست،

your neighbor's property begins.

ملک همسایه شما از کجا شروع می‌شد.

Now let me ask you,

حال از شما می‌پرسم

where in the sky does your property end?

ملک شما درکجای آسمان تمام می‌شود؟

Does it end at 1,000 feet,

در ارتفاع ۱،۰۰۰ پایی،

5,000 feet, 10,000 feet?

۵،۰۰۰ پایی یا ۱۰،۰۰۰ پایی؟

It makes no difference,

فرقی ندارد،

because other than the novelty of a few hot-air balloons,

چون بغیر از تازگی معدودی بالون هوای داغ

man couldn't fly.

انسان پرواز نمی‌کند.

But within three years, he could.

اما ظرف سه سال، توانست پرواز کند.

Now all of a sudden, it was very much relevant

حال به یکباره، موضوع خیلی مرتبطی بود

whether your land ends at 1,000 feet in the sky,

اگر انتهای زمین شما در ارتفاع ۱،۰۰۰ پایی آسمان باشد،

5,000 feet, 10,000 feet.

یا ۵،۰۰۰ پایی و ۱۰،۰۰۰ پایی.

And you have to have someone arbitrate that.

و در واقع فردی را لازم دارید که آن را حکمیت کند.

And indeed, that's exactly what happened.

و در واقع، این اتفاقی است که افتاد.

And five or ten years from now,

و پنج یا ده سال از الان،

when Amazon wants to deliver a package over your house to your neighbor

وقتی آمازون می‌خواهد بسته‌ای را از فراز خانه شما به همسایه شما

from that UPS truck,

از کامیون UPS تحویل دهد

we're going to have to decide: Does you property end at five feet,

باید تصمیم بگیریم که آیا ملک شما در پنج پایی، ۱۰ پایی، ۵۰ پایی

10 feet, 50 feet, 100 feet?

یا ۱۰۰ پایی تمام می‌شود؟

Where does it end?

نقطه پایان آن کجاست؟

And there is no ideology

و هیچ ایدئولوژی نیست

that will tell you where your property ends.

که به شما بگوید آخر این ملک کجاست.

It's an operating system.

یک سیستم عامل است.

And similarly,

و بهمین ترتیب شاهد

we're going to see this with automobiles.

این اتفاق با اتومبیل‌ها خواهیم بود.

A few years after the Wright brothers figured out flight,

چند سال بعد از این که برادران رایت پرواز را حل کردند،

human beings started using more and more cars.

بشر شروع به استفاده از خودروهای بیشتری کرد،

And all of a sudden,

و به یکباره

the regulatory system -- the operating system --

سیستم تنظیم کننده مقررات -- سیستم عامل --

had to be patched to all of a sudden address the safety of consumers.

باید ترمیم می‌شد تا به یکباره ایمنی مصرف کنندگان را در نظر بگیرد.

That the consumers of vehicles were presenting danger to horses,

که مصرف‌کنندگان خودروها خطری بودند برای اسبها،

other pedestrians, trolleys, what have you.

عابران پیاده و چرخ دستیهایی که داشتید.

And all of a sudden,

و به یکباره

the drivers of these automobiles had to have driver's licenses, eye exams,

رانندگان این اتومبیلها باید گواهینامه می‌گرفتند، معاینه چشم،

registered motor vehicles, speed limits,

پلاک‌دار شدن خودروها، محدویت سرعت

rules of the road,

و قوانین جاده‌ای وضع شدند،

so that horses, pedestrians, could coexist with cars.

تا اسبها، عابران پیاده بتوانند با خودروها همزیستی داشته باشند.

It had to be backwards compatible.

تطبیق‌پذیری معکوس لازم بود.

So a new invention had to basically fit advances from the past.

بنابراین یک اختراع تازه باید در خور پیشرفتهای گذشته باشد.

Similarly, five or ten years from now,

بهمین ترتیب، ۵ یا ۱۰ سال دیگر،

we're going to see the same thing with self-driving cars --

شاهد این اتفاق با خودروهای بدون راننده هستیم --

coexisting with human-driven cars.

برای همزیستی با خودروهای با راننده.

The reason why this is important, is in 10 years,

دلیل اهمیت آن در ۱۰ سال آینده این است

another thing is going to happen beyond drones and self-driving cars,

که چیز دیگری ورای خودروهای بدون راننده و پهپادها اتفاق میفتد،

but you're going to see the most valuable economy in the world --

اما شما شاهد آن خواهید بود که باارزشترین اقتصاد جهان --

the largest economy in the world --

بزرگترین اقتصاد جهان --

is going to be a country run by communists.

کشوری خواهد بود که کمونیست‌ها اداره می‌کنند.

The Chinese seem to be very good at capitalism.

به نظر می‌رسد که چینی‌ها در سرمایه‌داری خیلی خوب هستند.

And this is going to have fundamental problems

و این با مشکلات بنیادی توام خواهد شد

and present an identity crisis for the United States.

و ایالات متحده را دچار بحران هویتی می‌کند.

Because for a long time,

چون برای مدت طولانی،

free markets coincided with liberties such as free speech, free press,

بازارهای آزاد با آزادیهای همچون آزادی بیان، آزادی مطبوعات و آزادی مذهب

free religion.

مطابقت داشت.

And all of a sudden, this equation is going to be decoupled.

و یکباره، این توازن بهم می‌ریزد،

And when it gets decoupled,

و وقتی این گسست رخ دهد،

we might find that democracy, the multitude of voices,

شاید آن دموکراسی، صدای جمعیت را بیابیم

actually impedes capitalism

که درواقع سرمایه داری را قریب‌الوقوع می‌کند

because a state that does not have any pretense of limited government

چون دولتی که تظاهر به حکومت محدود کننده ندارد

can very quickly mandate a regulatory framework for drones,

خیلی سریع می‌تواند چارچوب تنظیم کننده مقررات برای پهپادها،

for electric cars, for self-driving cars,

خودروهای برقی، اتومبیلهای بدون راننده

for any new innovation

و هر نوع نوآوری که حس کند

where they feel that they can leapfrog Western societies.

باعث پیشی گرفتن جوامع غربی شود را وضع کند.

And this is a very unique thing in the American experience.

و این مورد خیلی استثنایی در تجربه آمریکایی است.

And this is why it's very important to think of American capitalism

و برای همین خیلی مهم است که فکر کنیم سرمایه‌داری آمریکایی را

as an operating system and not as an ideology.

یک سیستم عامل در نظر بگیریم و نه یک ایدئولوژی.

Because when you think about it as an ideology,

چون وقتی به آن بعنوان یک ایدئولوژی فکر کنیم

you can have good politics make for very, very bad policy.

می‌توانیم سیاست‌های خوبی داشته باشیم، که به خط مشی خیلی، خیلی بدی منجر شود.

That market outcomes and democratic voices

نتایج آن بازار و صداهای دمکراتیک

and battles for votes

و مبارزات برای رای دادن

can end up stifling progress.

می‌تواند به پیشرفت خفقان‌آوری منتهی شود.

So over the next few years,

بنابراین طی چندین سال آتی،

as this political cycle plays out,

در حالی که این چرخه سیاسی دوران دارد

you're going to see American democracy

شاهد این خواهید بود که دموکراسی آمریکایی

rise to meet the challenges that capitalism poses and modernity poses.

برای مواجهه با چالشهای سرمایه‌داری و مدرنیته برخواهد خواست.

And I ask policymakers to think about --

و از سیاستگذاران می‌خواهم که در این باره فکر کنند --

decoupling ideology from economics,

ایدئولوژی را از اقتصاد جدا کنند،

and think about how good policy can ultimately become good politics.

و به این که چطور خط مشی خوب می‌تواند نهایتا منجر به سیاست‌های خوب شود فکر کنند.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)