A Choreographer's Creative Process in Real Time | Wayne McGregor | TED Talks

وین مک گرگور: پردازش بلادرنگِ خلاقانه‌ی یک رقص‌آرا

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Azadeh Ta Reviewer: soheila Jafari

As you might imagine, I'm absolutely passionate

همون‌طور که ممکنه تصور کرده‌ باشید، من در مورد رقص شور و هیجان بسیاری دارم.

about dance. I'm passionate about making it,

برای درست کردنش هیجان دارم،

about watching it, about encouraging others

برای تماشا کردنش، برای اینکه دیگران را تشویق کنم تا در آن شرکت کنند،

to participate in it,

برای تماشا کردنش، برای اینکه دیگران را تشویق کنم تا در آن شرکت کنند،

and I'm also really passionate about creativity.

و شور و هیجان زیادی هم برای خلاقیت دارم.

Creativity for me is something that's absolutely critical,

خلاقیت برای من، چیزی کاملا حیاتیه،

and I think it's something that you can teach.

و فکر می‌کنم این چیزیه که شما می‌تونید اون را آموزش بدید.

I think the technicities of creativity can be taught

من فکر می‌کنم فن خلاقیت می‌تواند آموزش داده شود

and shared, and I think you can find out things

و با دیگران تقسیم شود، و فکر کنم می‌تونید چیزهایی درباره‌ی

about your own personal physical signature,

اثر جسمانی شخصی خودتون بفهمید،

your own cognitive habits, and use that as

عادت‌های فکری خودتون را بشناسید، و از آن به عنوان

a point of departure to misbehave beautifully.

نقطه‌ی پرش برای بدرفتاری‌های قشنگ استفاده کنید.

I was born in the 1970s, and John Travolta was big

من در دهه‌ی ۱۹۷۰ به دنیا آمدم و جان تراولتا آن زمان خیلی مهم بود:

in those days: "Grease," "Saturday Night Fever,"

"'گریس"، "تب شب شنبه"،

and he provided a fantastic kind of male role model for me

و او الگوی مرد فوق‌العاده‌ای برای من بود تا رقص را شروع کنم.

to start dancing. My parents were very up for me going.

پدر و مادرم خیلی دوست داشتند من رقص را شروع کنم.

They absolutely encouraged me to take risks, to go,

آنها خیلی من را تشویق کردند تا ریسک کنم، تا بروم،

to try, to try. I had an opportunity, an access

تا تلاش کنم، تلاش کنم. من فرصتی داشتم، به یک استودیوی رقص محلی دسترسی داشتم،

to a local dance studio, and I had an enlightened teacher

و مربی روشنفکری داشتم که به من اجازه داد تا رقص‌های خودم را بسازم و ابداع کنم،

who allowed me to make up my own and invent

و مربی روشنفکری داشتم که به من اجازه داد تا رقص‌های خودم را بسازم و ابداع کنم،

my own dances, so what she did was let me make up

خوب کاری که او کرد این بود که گذاشت

my own ballroom and Latin American dances to teach

من رقص‌های بالروم و آمریکای لاتین خودم را درست کنم و به هم کلاسی‌هام یاد بدم.

to my peers.

من رقص‌های بالروم و آمریکای لاتین خودم را درست کنم و به هم کلاسی‌هام یاد بدم.

And that was the very first time that I found an opportunity

و این اولین باری بود که من فرصتی یافتم تا احساس کنم می‌تونم صدایم را به گوش دیگران برسانم،

to feel that I was able to express my own voice,

و این اولین باری بود که من فرصتی یافتم تا احساس کنم می‌تونم صدایم را به گوش دیگران برسانم،

and that's what's fueled me, then, to become a choreographer.

و این چیزی‌ست که به من انرژی داده، تا بعدها، یک رقص‌آرا (طراح رقص) بشوم

I feel like I've got something to say and something to share.

احساس می‌کردم چیزی برای گفتن و تقسیم کردن با دیگران دارم.

And I guess what's interesting is, is that I am now obsessed

و حدس می‌زنم چیزی که جالبه اینه که من الان به تکنولوژی بدن علاقه‌ی وسواس‌گونه دارم.

with the technology of the body.

و حدس می‌زنم چیزی که جالبه اینه که من الان به تکنولوژی بدن علاقه‌ی وسواس‌گونه دارم.

I think it's the most technologically literate thing that we have,

فکر کنم این از نظر فن‌آوری ادیبانه‌ترین چیزیه که ما داریم،

and I'm absolutely obsessed with finding a way

و من کاملاً وسواس دارم که راهی پیدا کنم تا ایده‌ها را از طریق بدن به تماشاگران منتقل کنم

of communicating ideas through the body to audiences

و من کاملاً وسواس دارم که راهی پیدا کنم تا ایده‌ها را از طریق بدن به تماشاگران منتقل کنم

that might move them, touch them,

که ممکنه آنها را تکان بده، لمسشون کنه،

help them think differently about things.

به آنها کمک کنه در مورد چیزها متفاوت فکر کنند.

So for me, choreography is very much a process

پس برای من، رقص‌آرایی فرآیندی از فکر کردن جسمانی است.

of physical thinking. It's very much in mind,

این فرایند بیشتر در ذهن است، همانقدر که در بدن است، و فرآیندی تشریکی است.

as well as in body, and it's a collaborative process.

این فرایند بیشتر در ذهن است، همانقدر که در بدن است، و فرآیندی تشریکی است.

It's something that I have to do with other people.

این کاری است که من مجبورم با دیگران انجام دهم.

You know, it's a distributed cognitive process in a way.

می‌دونید، به نحوی، این یک فرآیند فکری پخش شده است.

I work often with designers and visual artists,

من اغلب با طراح‌ها و هنرمندان بصری، و البته با رقصنده‌ها و دیگر رقص‌آراها کار می‌کنم،

obviously dancers and other choreographers,

من اغلب با طراح‌ها و هنرمندان بصری، و البته با رقصنده‌ها و دیگر رقص‌آراها کار می‌کنم،

but also, more and more, with economists,

اما بیشتر و بیشتر با اقتصاددان‌ها، انسان‌شناس‌ها، عصب‌شناس‌ها و دانشمندان علوم شناختی هم کار می‌کنم،

anthropologists, neuroscientists, cognitive scientists,

اما بیشتر و بیشتر با اقتصاددان‌ها، انسان‌شناس‌ها، عصب‌شناس‌ها و دانشمندان علوم شناختی هم کار می‌کنم،

people really who come from very different domains of

کسانی که واقعاً از حیطه‌های خیلی متفاوتی از تخصص‌ها می‌آیند

expertise, where they bring their intelligence to bear

که آنها هوششان را می‌آورند تا بر نوع متفاوتی از خلاقیت تأثیر داشته باشد.

on a different kind of creative process.

که آنها هوششان را می‌آورند تا بر نوع متفاوتی از خلاقیت تأثیر داشته باشد.

What I thought we would do today a little bit is

آنچه من فکر کردم ما امروز انجام بدیم اینه که کمی این ایده‌ی تفکر جسمانی را کاوش کنیم،

explore this idea of physical thinking,

آنچه من فکر کردم ما امروز انجام بدیم اینه که کمی این ایده‌ی تفکر جسمانی را کاوش کنیم،

and we're all experts in physical thinking.

و همه‌ی ما متخصص فکرکردن جسمانی هستیم.

Yeah, you all have a body, right?

آره، همه‌ی شما بدن دارید، درسته؟

And we all know what that body is like in the real world,

و همه‌ی ما می‌دونیم که این بدن در دنیای واقعی چطوری است،

so one of the aspects of physical thinking

پس یکی از جنبه‌های تفکر جسمانی که ما خیلی بهش فکر می‌کنیم، ادراک داخل پیکری است،

that we think about a lot is this notion of proprioception,

پس یکی از جنبه‌های تفکر جسمانی که ما خیلی بهش فکر می‌کنیم، ادراک داخل پیکری است،

the sense of my own body in the space in the real world.

احساس بدن من در فضا در دنیای واقعی.

So, we all understand what it feels like to know

پس، ما همه می‌فهمیم چه حسی داره بدونیم سر انگشت‌هایمان کجا هستند

where the ends of your fingers are

پس، ما همه می‌فهمیم چه حسی داره بدونیم سر انگشت‌هایمان کجا هستند

when you hold out your arms, yeah?

وقتی دستتان را باز می‌کنید، آره؟

You absolutely know that when you're going to grab a cup,

شما قطعاً می‌دونید وقتی می‌خواهید یک لیوان را بردارید،

or that cup moves and you have to renavigate it.

یا آن لیوان حرکت کنه و شما باید دوباره پیداش کنید.

So we're experts in physical thinking already.

پس ما همین الان هم متخصص تفکر جسمانی هستیم.

We just don't think about our bodies very much.

فقط در مورد بدنمان آنقدر فکر نمی‌کنیم.

We only think about them when they go wrong, so, when

فقط وقتی به بدنمان فکر می‌کنیم که مشکلی داشته باشد، پس،

there's a broken arm, or when you have a heart attack,

وقتی دستمان شکسته یا وقتی حمله‌ی قلبی به شما دست می‌ده،

then you become really very aware of your bodies.

آنوقت شما خیلی نسبت به بدنتان هوشیار می‌شوید.

But how is it that we can start to think about using

پس چطوریه که ما می تونیم شروع کنیم از طرز فکر رقص‌آرایی، هوش حرکتی استفاده کنیم

choreographic thinking, kinesthetic intelligence, to arm

پس چطوریه که ما می تونیم شروع کنیم از طرز فکر رقص‌آرایی، هوش حرکتی استفاده کنیم

the ways in which we think about things more generally?

تا به طور کلی روش‌هایی را که در مورد چیزها فکر می‌کنیم را مسلح کنیم؟

What I thought I'd do is, I'd make a TED premiere.

کاری که من فکر کردم انجام بدم اینه که یک نمایش در TED اجرا کنم.

I'm not sure if this is going to be good or not.

مطمئن نیستم که خوب خواهد بود یا نه.

I'll just be doing it.

فقط انجامش می‌دم.

I thought what I'd do is, I'd use three versions

من فکر کردم که از سه شکل مختلف تفکر جسمانی استفاده کنم تا چیزی بسازم.

of physical thinking to make something.

من فکر کردم که از سه شکل مختلف تفکر جسمانی استفاده کنم تا چیزی بسازم.

I want to introduce you. This is Paolo. This is Catarina.

بگذارید به شما معرفی کنم. این پائولوست. این کاتاریناست.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

They have no idea what we're going to do.

اونا هیچ ایده‌ای ندارند که ما قراره چه کار کنیم.

So this is not the type of choreography where

خوب این از آن نوع رقص‌آرایی‌هایی نیست که من از قبل در ذهنم دارم که چی می‌خواهم بسازم،

I already have in mind what I'm going to make,

خوب این از آن نوع رقص‌آرایی‌هایی نیست که من از قبل در ذهنم دارم که چی می‌خواهم بسازم،

where I've fixed the routine in my head

که روتین را در ذهنم محکم کرده‌ام و فقط به آنها یاد می‌دهم،

and I'm just going to teach it to them,

که روتین را در ذهنم محکم کرده‌ام و فقط به آنها یاد می‌دهم،

and these so-called empty vessels are just going to learn it.

و این به قول معروف گِل‌های سفالگری فقط آن را یاد می‌گیرند.

That's not the methodology at all that we work with.

این به هیچ وجه روشی نیست که ما به کار می‌بریم.

But what's important about it is how it is that they're

اما چیزی که اهمیت داره اینه که آنها چطور اطلاعات را به دست می‌آورند، چطور اطلاعات را می‌گیرند،

grasping information, how they're taking information,

اما چیزی که اهمیت داره اینه که آنها چطور اطلاعات را به دست می‌آورند، چطور اطلاعات را می‌گیرند،

how they're using it, and how they're thinking with it.

چطور از آن استفاده می‌کنند و چطور با آن فکر می‌کنند.

I'm going to start really, really simply.

خیلی خیلی ساده شروع می‌کنم.

Usually, dance has a stimulus or stimuli, and I thought

معمولاً رقص یک یا چندین محرک داره،

I'd take something simple, TED logo, we can all see it,

و من فکر کردم که چیز ساده‌ای مثل علامت TED که همه‌ی ما می‌تونیم ببینیم را در نظر بگیریم،

it's quite easy to work with, and I'm going to do something

کار کردن با آن خیلی ساده‌ ست، و من کار ساده‌ای می‌کنم،

very simply, where you take one idea from a body,

که شما ایده‌ای از یک جسم می‌گیرید،

and it happens to be my body, and translate that

که از اتفاق بدن من است و آن را به بدن یک نفر دیگه منتقل می‌کنید،

into somebody else's body,

که از اتفاق بدن من است و آن را به بدن یک نفر دیگه منتقل می‌کنید،

so it's a direct transfer, transformation of energy.

پس این یک انتقال مستقیم است، انتقال انرژی.

And I'm going to imagine this, you can do this too if you like,

و من این را تصور می‌کنم، شما هم می‌تونید همین کار را انجام بدید اگر دوست دارید،

that I'm going to just take the letter "T" and I'm going

که من حرف "T" را می‌گیرم و آن را در ذهنم مجسم می‌کنم و آن را بیرون قرار می‌دهم، در دنیای واقعی.

to imagine it in mind, and I'm going to place that outside in

که من حرف "T" را می‌گیرم و آن را در ذهنم مجسم می‌کنم و آن را بیرون قرار می‌دهم، در دنیای واقعی.

the real world. So I absolutely see a letter "T" in front of me.

پس من قطعاً حرف T را روبروم می‌بینم.

Yeah? It's absolutely there.

آره؟ قطعاً اینجاست.

I can absolutely walk around it when I see it, yeah?

واقعاً می‌تونم اطرافش راه برم وقتی می‌بینمش، آره؟

It has a kind of a grammar. I know what I'm going to do

این نوعی دستور زبان داره. من می‌دونم با آن چه کار خواهم کرد،

with it, and I can start to describe it, so I can describe it

و می‌تونم توصیفش کنم، پس می‌تونم خیلی ساده توصیفش کنم.

very simply. I can describe it in my arms, right?

می‌تونم درون دستهام توصیفش کنم، درسته؟

So all I did was take my hand and then I move my hand.

پس همه‌ی کاری که کردم دستم را برداشتم و حرکت دادم.

I can describe it, whoa, in my head, you know? Whoa.

می‌تونم توصیفش کنم وای، توی سرم، می‌دونید؟ وای.

Okay. I can do also my shoulder. Yeah?

خوب. می‌تونم شانه‌هام را هم تکون بدم. آره؟

It gives me something to do, something to work towards.

به من کاری برای انجام دادن می‌‌ده، چیزی که به سمتش حرکت کنم.

If I were to take that letter "T" and flatten it down

اگر من قرار بود که حرف "T" را بردارم و روی زمین بخوابونم،

on the floor, here, maybe just off the floor,

اینجا، شاید کمی بالاتر از زمین،

all of a sudden I could do maybe something with my knee,

ناگهان می‌تونستم با زانوهام هم کاری انجام بدم،

yeah? Whoa. So If I put the knee and the arms together,

آره؟ وای. پس اگر زانو و دست‌هام را روی هم بگذارم،

I've got something physical, yeah? And I can start to build something.

چیزی جسمانی دارم، آره؟ و می‌تونم شروع به ساختن چیزی کنم.

So what I'm going to do just for one and a half minutes or so

پس کاری که برای حدود یک و نیم دقیقه انجام خواهم داد

is I'm going to take that concept, I'm going to make something,

اینه که آن مفهوم را بگیرم، چیزی بسازم،

and the dancers behind me are going to interpret it,

و این رقصنده‌های پشت سر من آن را برداشت می‌کنند،

they're going to snapshot it, they're going to take

ازش عکس برمی‌دارند، جنبه‌هایی از آن را می‌گیرند،

aspects of it, and it's almost like I'm offloading memory

و تقریباً مثل اینه که من دارم از حافظه‌ام داده‌ها را منتقل می‌کنم و آنها دارند حفظ می‌کنند؟ آره؟

and they're holding onto memory? Yeah?

و تقریباً مثل اینه که من دارم از حافظه‌ام داده‌ها را منتقل می‌کنم و آنها دارند حفظ می‌کنند؟ آره؟

And we'll see what we come up with.

و خواهیم دید که چی درست می‌کنیم.

So just have a little watch about how they're, how they're

پس یک کمی تماشا کنید که چطور دارند به این دست پیدا می‌کنند و چه کار می‌کنند،

accessing this and what they're doing,

پس یک کمی تماشا کنید که چطور دارند به این دست پیدا می‌کنند و چه کار می‌کنند،

and I'm just going to take this letter "T," the letter "E,"

و من این حرف "T" ، حرف "E" و حرف "D" را می‌گیرم تا چیزی بسازم. خوب. ایناهاش.

and the letter "D," to make something. Okay. Here goes.

و من این حرف "T" ، حرف "E" و حرف "D" را می‌گیرم تا چیزی بسازم. خوب. ایناهاش.

So I have to get myself in the zone. Right.

پس باید خودم را در محیطش قرار بدم. درسته.

It's a bit of a cross of my arm.

کمی باید دستم را تا کنم.

So all I'm doing is exploring this space of "T"

پس، دارم فضای این "T" را کاوش می‌کنم

and flashing through it with some action.

و با حرکت‌های تند از توش رد می‌شم.

I'm not remembering what I'm doing.

یادم نیست چه کار دارم می‌کنم.

I'm just working on my task. My task is this "T."

فقط دارم کارم را انجام ‌می‌دم. کارم این ‌"T" است.

Going to watch it from the side, whoa.

از کنار تماشاش می‌کنم، وای.

Strike moment.

لحظه‌ی اصابت.

That's it.

خودشه.

So we're starting to build a phrase.

پس ما شروع به ساختن یک جمله می‌کنیم.

So what they're doing, let's see, something like that,

پس کاری که دارند می‌کنند، بگذارید ببینم، چیزی شبیه این،

so what they're doing is grasping aspects of that movement

پس آنها دارند جنبه‌هایی ار آن حرکت را می گیرند و به یک جمله تبدیل می‌کنند.

and they're generating it into a phrase.

پس آنها دارند جنبه‌هایی ار آن حرکت را می گیرند و به یک جمله تبدیل می‌کنند.

You can see the speed is extremely quick, yeah?

می‌ةونید ببینید که سرعتش بسیار بالاست، آره؟

I'm not asking them to copy exactly.

من از آنها نخواستم که دقیقاً حرکت را کپی کنند.

They're using the information that they receive

آنها اطلاعاتی را که دریافت کردند استفاده می‌کنند تا شروع یک جمله را ایجاد کنند.

to generate the beginnings of a phrase.

آنها اطلاعاتی را که دریافت کردند استفاده می‌کنند تا شروع یک جمله را ایجاد کنند.

I can watch that and that can tell me something

می‌تونم آن را ببینم و آن می‌تواند چیزی در مورد اینکه آنها چطور دارند حرکت می‌کنند به من می‌گوید.

about how it is that they're moving.

می‌تونم آن را ببینم و آن می‌تواند چیزی در مورد اینکه آنها چطور دارند حرکت می‌کنند به من می‌گوید.

Yeah, they're super quick, right?

آره، فوق‌العاده سریع‌اند، درسته؟

So I've taken this aspect of TED and translated it

پس من این جنبه از TED را گرفتم و به چیزی جسمانی ترجمه‌اش کردم.

into something that's physical.

پس من این جنبه از TED را گرفتم و به چیزی جسمانی ترجمه‌اش کردم.

Some dancers, when they're watching action,

بعضی از رقصنده‌ها، وقتی دارند حرکت را تماشا می‌کنند،

take the overall shape, the arc of the movement,

شکل کلی حرکت، قوس حرکت،

the kinetic sense of the movement,

حس جنبشی آن حرکت را می‌گیرند،

and use that for memory.

و برای حافظه استفاده می‌کنند.

Some work very much in specific detail.

بعضی‌ها با جزئیات خیلی دقیق کار می‌:کنند.

They start with small little units and build it up.

آنها با واحدهای کوچک شروع می‌کنند و می‌سازندش.

Okay, you've got something? One more thing.

خوب، چیزی دارید؟ یک چیز دیگه.

So they're solving this problem for me,

پس آنها دارند این مشکل را برای من حل می‌کنند،

having a little --

با یک کمی -

They're constructing that phrase.

آنها دارند جمله را می‌سازند.

They have something and they're going to hold on to it,

آنها چیزی دارند و آن را حفظ خواهند کرد،

yeah? One way of making.

آره؟ راهی برای ساختن.

That's going to be my beginning in this world premiere.

این شروع نمایش من برای جهان خواهد بود.

Okay. From there I'm going to do a very different thing.

خوب. از آنجا کار خیلی متفاوتی خواهم کرد.

So basically I'm going to make a duet.

پس اساساً یک رقص دونفره درست می‌کنم.

I want you to think about them as architectural objects,

می‌خواهم به آنها به چشم اشیاء معماری نگاه کنید،

so what they are, are just pure lines.

پس آنها خطوط خالص هستند.

They're no longer people, just pure lines, and I'm going

دیگه آدم نیستند، فقط خطوط خالص هستند،

to work with them almost as objects to think with, yeah?

و من با آنها طوری کار خواهم کرد که انگار اشیایی برای فکر کردن هستند، باشه؟

So what I'm thinking about is taking

پس من دارم فکر می‌کنم که

a few physical extensions from the body as I move, and

چند تا کشش از بدن را همین طور که حرکت می‌کنم بگیرم،

I move them, and I do that by suggesting things to them:

و آنها را حرکت می‌دم و با پیشنهاد کردن به آنها این کار را انجام می‌دهم:

If, then; if, then. Okay, so here we go.

اگر، آنگاه؛ اگر، آنگاه. خوب، پس می‌ریم.

Just grab this arm.

فقط دستش رو بگیر.

Can you place that down into the floor?

می‌تونی بگذاریش روی زمین؟

Yeah, down to the floor. Can you go underneath?

آره، روی زمین. می‌تونی بری زیر؟

Yeah. Cat, can you put leg over that side? Yeah.

آره، کَت، می‌تونی پات رو ببری به اون طرف؟ آره.

Can you rotate?

می‌تونی بچرخی؟

Whoom, just go back to the beginning.

وووم، درست برگرد به اولش.

Here we go, ready? And ... bam, bake ... (clicks metronome)

بریم، آماده‌اید؟ و ... بم، بک... (صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

Great. Okay, from there, you're both getting up.

عالیه. خوب، از آنجا، هر دوتون بلند می‌شید.

You're both getting up. Here we go. Good, now? Them.

هر دوتون بلند بشید. بریم. خوبه، حالا؟ اونا.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

So from there, from there, we're both getting up,

خوب از آنجا، از آنجا، هر دومون بلند می‌شیم،

we're both getting up, going in this direction,

هر دومون بلند می‌شیم، به این سمت می‌ریم،

going underneath. Whoa, whoa, underneath.

می‌ریم زیر. وای وای زیر.

Whoa, underneath, whoo-um. Yeah? Underneath. Jump.

وای، زیر، ووووم. آره؟ زیر، بپّر.

Underneath. Jump. Paolo, kick. Don't care where. Kick.

زیر. بپّر. پائولو، لگد بزن. مهم نیست کجا. لگد بزن.

Kick, replace, change a leg. Kick, replace, change the leg.

لگد بزن، پات رو عوض کن. لگد بزن، پات رو عوض کن.

Yeah? Okay? Cat, almost get his head. Almost get his head.

آره؟ باشه؟ کت، نزدیک سرش بزن. نزدیک سرش بزن.

Whoaa. Just after it, maybe. Whoaa, whaaay, ooh.

واای. درست بعد از اون، شاید. واای، واای، اوه.

Grab her waist, come up back into her first, whoom, spin,

کمرش را بگیر، برگرد بالا همان جا، وووم، بچرخ،

turn her, whoo-aa. (Snaps) Great.

بچرخونش، وووااه. (دست می‌زند) عالیه.

Okay, let's have a little go from the beginning of that.

خوب، بگذارید اولش را اجرا کنیم.

Just, let me slow down here. Fancy having eight -- (Laughter)

فقط بگذارید اینجا سرعتم را کم کنم. فکر کنید ۸ ساعت - (خنده‌ی تماشاگران)

Fancy having eight hours with me in a day.

فکر کنید ۸ ساعت در روز با من داشته باشید.

So, maybe too much. So, here we go, ready, and -- (Clicks metronome)

خوب، شاید زیادی باشه. خوب، بریم، آماده، و (صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

(Clicks metronome)

(صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

Nice, good job. Yeah? Okay. (Applause)

خوبه، کارتون خوب بود. آره؟ خوبه. (تشویق تماشاگران)

Okay, not bad. (Applause) A little bit more?

خوبه، بد نیست. (تشویق تماشاگران) یکمی بیشتر؟

Yeah. Just a little bit more, here we go, from that place.

آره. فقط یکم بیشتر، بریم، از اینجا.

Separate. Face the front. Separate. Face the front.

جدا شید. رو به جلو بایستید. جدا شید. رو به جلو بایستید.

Imagine that there's a circle in front of you, yeah?

تصور کنید که یک دایره جلوتون هست، آره؟

Avoid it. Avoid it. Whoom. Kick it out of the way.

ازش دوری کنید. ازش دوری کنید. با لگد از سر راه برش دارید.

Kick it out of the way. Throw it into the audience. Whoom.

با لگد از سر راه برش دارید. بندازیدش وسط تماشاگرها. وووم.

Throw it into the audience again.

دوباره بندازیدش وسط تماشاگرها.

We've got mental architecture, we're sharing it,

ما معماری ذهنی داریم، آن را تقسیم می‌کنیم،

therefore solving a problem. They're enacting it.

پس یک مسئله را حل می‌کنیم. آنها نمایشش می‌دهند.

Let me just see that a little bit. Ready, and go.

بگذارید یکمی ببینمش. آماده، و برید.

(Clicks metronome)

(صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

Okay, brilliant. Okay, here we go. From the beginning,

خوب، عالیه. خوب، بریم. از اول،

can we do our phrases first? And then that.

می‌تونیم اول جمله‌هامون را انجام بدیم؟ و بعد اون رو؟

And we're going to build something now, organize it,

و ما حالا چیزی می‌سازیم، جمله‌ها را منظم می‌کنیم،

the phrases. Here we go. Nice and slow?

بریم. آروم و خوب؟

Ready and go ... um. (Clicks metronome)

آماده و برو ... اوم.

(Clicks metronome)

(صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

The duet starts. (Clicks metronome)

دونفره شروع می‌شه. (صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

(Clicks metronome)

(صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

So yeah, okay, good. Okay, nice, very nice. (Applause)

خوب آره، خوب، خوبه. خوب، خوبه، خیلی خوبه. (تشویق تماشاگران)

So good. So -- (Applause)

خیلی خوبه. خیلی - (تشویق تماشاگران)

Okay. So that was -- (Applause)

خوب. پس این - (تشویق تماشاگران)

Well done. (Applause)

آفرین. (تشویق تماشاگران)

That was the second way of working.

این دومین راه برای کار کردن بود.

The first one, body-to-body transfer, yeah,

اولی، انتقال از بدن به بدن، آره،

with an outside mental architecture that I work with

با یک معماری ذهنی بیرونی که من با آن کار کردم

that they hold memory with for me.

و آنها با آن به حافظه سپردند.

The second one, which is using them as objects to think

دومی، که استفاده از آنها به عنوان اشیاء برای فکر کردن بود،

with their architectural objects, I do a series of

با اشیاء معماری آنها، من یک سری تحریک درست می‌کنم،

provocations, I say, "If this happens, then that.

می‌گم، "اگر این اتفاق افتاد، آنگاه شما این کار را انجام بدید.

If this, if that happens -- " I've got lots of methods like that,

اگر این، اگر آن اتفاق افتاد - "من خیلی روش مثل این دارم،

but it's very, very quick, and this is a third method.

اما خیلی خیلی سریعه، و این هم سومین روش.

They're starting it already, and this is a task-based method,

آنها همین الان هم شروعش کرده‌اند، این روش کار- محور است،

where they have the autonomy to make

که آنها آناتومی لازم برای گرفتن تمام تصمیم‌ها را دارند.

all of the decisions for themselves.

که آنها آناتومی لازم برای گرفتن تمام تصمیم‌ها را دارند.

So I'd like us just to do, we're going to do a little

پس من فقط می‌خوام که ما، ما فقط یکمی رقص ذهنی می‌کنیم،

mental dance, a little, in this little one minute,

کمی در این یک دقیقه،

so what I'd love you to do is imagine,

خوب من دوست دارم شما تصور کنید،

you can do this with your eyes closed, or open, and if you

می‌تونید این کار را با چشمان بسته انجام بدید، یا باز، و

don't want to do it you can watch them, it's up to you.

اگر نمی‌خواهید این کار را انجام بدید، فقط آنها را تماشا کنید، انتخاب با شماست.

Just for a second, think about that word "TED" in front of

فقط برای یک ثانیه، به کلمه‌ی "TED" روبروتون فکر کنید،

you, so it's in mind, and it's there right in front of your mind.

پس این در ذهنه، و آنجا درست مقابل ذهن شماست.

What I'd like you to do is transplant that outside

کاری که من می‌]خوام شما انجام بدید اینه که آن را به بیرون، به دنیای واقعی پیوند بزنید

into the real world, so just imagine that word "TED"

پس فقط کلمه‌ی "TED" را در دنیای واقعی تصور کنید.

in the real world.

پس فقط کلمه‌ی "TED" را در دنیای واقعی تصور کنید.

What I'd like you to do what that is take an aspect of it.

کاری که می‌خوام بکنید اینه که جنبه‌ای از آن را بگیرید.

I'm going to zone in on the "E," and I'm going to

حالا من روی E دقیق می‌شم و آن را اندازه می‌گیرم. خیلی بزرگه،

scale that "E" so it's absolutely massive,

حالا من روی E دقیق می‌شم و آن را اندازه می‌گیرم. خیلی بزرگه،

so I'm scaling that "E" so it's absolutely massive,

دارم E را اندازه می‌گیرم و خیلی بزرگه،

and then I'm going to give it dimensionality.

و بعد به آن بُعد می‌دم.

I'm going to think about it in 3D space. So now,

به آن در فضای سه بُعدی فکر می‌کنم. پس حالا،

instead of it just being a letter that's in front of me,

به جای اینکه فقط یک حرف روبروی من باشه،

it's a space that my body can go inside of.

فضایی است که بدن من می‌تونه به داخلش بره.

I now decide where I'm going to be in that space,

حالا من تصمیم می‌گیرم در این فضا کجا خواهم بود،

so I'm down on this small part of the bottom rib

پس من این زیر در این قسمت کوچک دندانه‌ی پایینی E هستم،

of the letter "E," and I'm thinking about it, and I'm imagining

و دارم بش فکر می‌کنم و

this space that's really high and above. If I asked you to

این فضایی که خیلی بالاست را تصورش می‌کنم.

reach out — you don't have to literally do it, but in mind —

اگر از شما بخوام دستتان را بلند کنید - لازم نیست واقعاً انجامش بدید، بلکه در ذهنتان -

reach out to the top of the "E," where would you reach?

دستتون رو به سمت بالای E بلند کنید، کجا را دست می‌زنید؟

If you reach with your finger, where would it be?

اگر با انگشتتان لمس کنید، کجا خواهد بود؟

If you reach with your elbow, where would it be?

اگر با آرنجتان لمس کنید، کجا خواهد بود؟

If I already then said about that space that you're in,

اگر در مورد این فضایی که شما در آن هستید گفته بودم

let's infuse it with the color red, what does that do

که بیایید با رنگ قرمز مخلوطش کنیم، این کار چه کار با بدن می‌کنه؟

to the body? If I then said to you, what happens if

اگر من بعد به شما گفتم که چی می‌شه اگر

that whole wall on the side of "E" collapses and you have to

تمام دیواره‌ی E فروبریزه و شما مجبور باشید از وزنتون استفاده کنید تا دوباره بالا ببریدش،

use your weight to put it back up,

تمام دیواره‌ی E فروبریزه و شما مجبور باشید از وزنتون استفاده کنید تا دوباره بالا ببریدش،

what would you be able to do with it?

با آن چه کار می‌تونستید بکنید؟

So this is a mental picture, I'm describing a mental,

پس این یک تصویر ذهنیه، من دارم یک تصویر ذهنی واضح را توصیف می‌کنم

vivid picture that enables dancers to make choices

که به رقصنده‌ها امکان می‌دهد برای خودشان تصمیم بگیرند چه می‌خواهند بسازند.

for themselves about what to make.

که به رقصنده‌ها امکان می‌دهد برای خودشان تصمیم بگیرند چه می‌خواهند بسازند.

Okay, you can open your eyes if you had them closed.

خوب، می‌تونید چشم‌هاتان را باز کنید اگر بسته بودید.

So the dancers have been working on them.

خوب رقصنده‌ها هم داشتند روی آن کار می‌کردند.

So just keep working on them for a little second.

پس من فقط برای یک ثانیه‌ی کوتاه روی آن کار می‌کنم.

So they've been working on those mental architectures in the here.

خوب آنها اینجا روی آن معماری‌های ذهنی کار می‌:کردند.

I know, I think we should keep them as a surprise.

می دونم، فکر کنم ما باید آنها را به عنوان یک غافلگیری نگه داریم.

So here goes, world premiere dance. Yeah? Here we go.

خوب ایناهاش، نمایش رقص جهانی. آره؟ بریم.

TED dance. Okay. Here it comes. I'm going to organize it quickly.

رقص تد. خوب. ایناهاش. من سریع منظمش می‌کنم.

So, you're going to do the first solo that we made,

پس، شما اول اون رقص تکی را که درست کردیم انجام می‌دید،

yeah blah blah blah blah, we go into the duet, yeah,

آره بلا بلا بلا، میریم توی دو نفره، آره،

blah blah blah blah. The next solo, blah blah blah blah,

بلا بلا بلا. تکی بعدی، بلا بلا بلا،

yeah, and both at the same time, you do the last solutions.

آره، و هر دو همزمان، شما خودتون آخرین راه حل‌ها را انجام بدید.

Okay? Okay. Ladies and gentlemen, world premiere,

باشه؟ خوب. خانم‌ها و آقایان، نمایش جهانی،

TED dance, three versions of physical thinking. (Applause)

رقص تد، سه شیوه از تفکر جسمانی. (تشویق تماشاگران)

Well, clap afterwards, let's see if it's any good, yeah? (Laughter)

خوب، بعدش دست بزنید، اول بگذارید ببینیم خوب هست، باشه؟ (خنده‌ی تماشاگران)

So yeah, let's clap -- yeah, let's clap afterwards.

خوب آره، بیایید بعدش دست بزنیم.

Here we go. Catarina, big moment, here we go, one.

بریم. کاتارینا، لحظه‌ی بزرگ، بریم، یک.

(Clicks metronome)

(صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

Here it comes, Cat. (Clicks metronome)

حالا کت میاد. (صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

Paolo, go. (Clicks metronome) Last you solo.

پائولو برو. (صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.) آخرین رقص تکی.

The one you made. (Clicks metronome)

اونی که خودتون درست کردید. (صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

(Clicks metronome)

(صدای میزانه‌شمار در می‌آورد.)

Well done. Okay, good. Super. So --

آفرین. خوب، خوبه. محشره. پس --

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

So -- (Applause)

پس - (تشویق تماشاگران)

Thank you. (Applause)

ممنونم. (تشویق تماشاگران)

So -- three versions. (Applause) Oh. (Laughs)

پس - سه سه شیوه. (تشویق تماشاگران) اوه. (می‌خندد)

(Applause) Three versions of physical thinking, yeah?

(تشویق تماشاگران) سه شیوه تفکر جسمانی، آره؟

Three versions of physical thinking. I'm hoping that today,

سه شیوه تفکر جسمانی. امیدوارم امروز

what you're going to do is go away and make a dance

کاری که شما می کنید این باشه که برید و برای خودتون یک رقص بسازید،

for yourself, and if not that,

کاری که شما می کنید این باشه که برید و برای خودتون یک رقص بسازید،

at least misbehave more beautifully, more often.

و اگر نه، حداقل بدرفتاری‌های قشنگتر و بیشتری از خودتون نشون بدید.

Thank you very much. (Applause)

خیلی ممنونم. (تشویق تماشاگران)

Thank you. Thank you. (Applause)

ممنونم. ممنونم. (تشویق تماشاگران)

Here we go. (Applause)

بفرمایید. (تشویق تماشاگران)

(Applause)

(تشویق تماشاگران)