Why books are here to stay | Small Thing Big Idea, a TED series

Transcriber: TED Translators admin Reviewer: Krystian Aparta

Translator: Rozhina Taheri Reviewer: Leila Ataei

I will lend books to people, but of course, the rule is

به دیگران کتاب قرض می‌دهم. البته قاعده‌اش این است که

"Don't do that unless you never intend to see that book again."

«این کار را نکن مگر این که نخواهی دیگر آن کتاب را ببینی.»

[Small thing.]

[چیز کوچک]

[Big idea.]

[ایده‌ی بزرگ‌]

The physical object of a book is almost like a person.

جسم فیزیکی یک کتاب تقریبا شبیه یک انسان است

I mean, it has a spine and it has a backbone.

یعنی ستون فقرات دارد.

It has a face.

یک چهره دارد.

Actually, it can sort of be your friend.

در حقیقت، می‌تواند به نوعی دوست شما باشد.

Books record the basic human experience

کتاب تجربه‌های اساسی انسان را ثبت می‌کند

like no other medium can.

به گونه‌ای که هر رسانه‌ای قادر به آن نیست.

Before there were books,

قبل از پیدایش کتاب‌،

ancient civilizations would record things

تمدن‌های باستانی چیزها را

by notches on bones or rocks or what have you.

بر روی استخوان یا سنگ یا هر چیزی که بود، ثبت می‌کردند.

The first books as we know them originated in ancient Rome.

اولین کتاب، تا آن‌جایی که ما بدانیم، از روم باستان آمده بود

We go by a term called the codex,

که به‌اصطلاح کتاب خطی می‌گوییم.

where they would have two heavy pieces of wood

چیزی که دو تکه سنگین چوبی داشت

which become the cover,

که جلد آن بود

and then the pages in between would then be stitched along one side

و بعد صفحات بین آن که از یک طرف آن به هم دوخته می‌شد

to make something that was relatively easily transportable.

تا چیزی که تقریبا به راحتی قابل حمل بود را بسازد.

They all had to completely be done by hand,

همه‌ی این کارها کاملا با دست انجام می‌شد

which became the work of what we know as a scribe.

که چیزی است که با عنوان کتابت می‌شناسیم.

And frankly, they were luxury items.

و حقیقا، کالای لوکس بودند.

And then a printer named Johannes Gutenberg,

و بعد یک چاپگر به نام یوهانس گوتنبرگ،

in the mid-fifteenth century, created the means to mass-produce a book,

در اواسط قرن ۱۵ام، وسیله‌ای برای تولید انبوه یک کتاب ابداع کرد.

the modern printing press.

دستگاه چاپ مدرن.

It wasn't until then

تا آن موقع،

that there was any kind of consumption of books by a large audience.

که هرگونه استفاده از کتاب توسط مخاطبان زیادی وجود نداشت.

Book covers started to come into use in the early nineteenth century,

در اوایل قرن نوزدهم، جلد کتاب مورد استفاده قرار گرفت،

and they were called dust wrappers.

و به آن روکش جلد می‌گفتند.

They usually had advertising on them.

اکثرا روی آن‌ها تبلیغاتی بود.

So people would take them off and throw them away.

مردم آن را درآورده و دور می‌انداختند.

It wasn't until the turn of the nineteenth into the twentieth century

تا اواخر قرن نوزده به قرن بیستم

that book jackets could be seen as interesting design

که روکش جلد به عنوان طراحی جالبی

in and of themselves.

به خودی خود شناخته شدند.

Such that I look at that and I think,

جوری که نگاه کنم و فکر کنم که

"I want to read that.

«می‌خواهم آن را بخوانم.

That interests me."

من را جلب خود کرد.»

The physical book itself represents both a technological advance

جسم کتاب، خود معرف یک پیشرفت فناوری

but also a piece of technology in and of itself.

و همچنین به خودی‌ خود یک فناوری است.

It delivered a user interface

یک رابط کاربری را ارائه می‌داد

that was unlike anything that people had before.

که همانند چیز‌هایی که مردم قبلا داشتند، نیست.

And you could argue that it's still the best way

و می‌توانید بر سر این که همواره بهترین راه برای

to deliver that to an audience.

ارائه‌ی آن به مخاطب است یا نه، بحث کنید.

I believe that the core purpose of a physical book

من معتقدم که هدف اصلی جسم کتاب

is to record our existence

این است که وجود ما را ثبت و ضبط کند.

and to leave it behind on a shelf, in a library, in a home,

تا آن را روی قفسه‌ی کتاب، در کتابخانه، در خانه

for generations down the road to understand where they came from,

برای نسل‌های بعد به جا بگذاریم تا بفهمند از کجا آمده‌اند

that people went through some of the same things

این که مردم برخی از همان چیزی را تجربه کردند

that they're going through,

که آن‌ها تجربه می‌کنند

and it's like a dialogue that you have with the author.

و مثل مکالمه‌ای است که شما با نویسنده‌ی کتاب دارید.

I think you have a much more human relationship to a printed book

فکر می‌کنم که ارتباط انسانی بیشتری با کتاب چاپ شده دارید

than you do to one that's on a screen.

تا آن چیزی که روی یک صفحه است.

People want the experience of holding it,

مردم تجربه‌ی نگه‌داشتن آن را

of turning the page, of marking their progress in a story.

ورق زدنش را، علامت زدن پیش‌رویشان در داستان را می‌خواهند.

And then you have, of all things, the smell of a book.

و بعد از همه‌ی این‌ها، شما بوی کتاب را دارید.

Fresh ink on paper or the aging paper smell.

بوی جوهر تازه روی کاغذ ویا بوی کاغذ قدیمی.

You don't really get that from anything else.

شما این را جای دیگری ندارید.

The book itself, you know, can't be turned off with a switch.

می‌دانید؟خود کتاب با یک دکمه خاموش نمی‌شود

It's a story that you can hold in your hand

داستانی که می‌توانید در دست نگه دارید

and carry around with you

و آن را با خود جا‌به‌جا کنید.

and that's part of what makes them so valuable,

و این قسمتی از آنچه است که آن‌ها را بسیار ارزشمند می‌کند.

and I think will make them valuable for the duration.

و فکر می‌کنم که آن‌ها را برای کل دوره ارزشمند خواهد کرد.

A shelf of books, frankly,

حقیقتا یک قفسه کتاب،

is made to outlast you, (Laughs)

از شما هم بیشتر عمر می‌کند. (خنده)

no matter who you are.

مهم نیست شما چه کسی هستید؟