Why winning doesn't always equal success | Valorie Kondos Field

Translator: Hiwa Foundation II Reviewer: Hiwa Foundation

OK, I have a question for all of us.

باشە، پرسیارێکم هەیە بۆ هەموومان.

You ready?

ئامادەن؟

Is all winning success?

ئایا هەموو بردنەوەیەک سەرکەوتنە؟

(Murmurs)

(چپە)

Oh.

ئاه.

(Laughter)

(پێکەنین)

Whoa. OK.

ئاه، باشە.

I am the recently retired head coach

من ڕاهێنەرە تازە خانەنشین بووەکەی

of the UCLA Women's Gymnastics Team,

تیمی جومناستیکی ژنانی زانکۆی لۆس ئانجلس کالیفۆرنیام،

a position that I held for 29 years.

پێگەیەک کە بیست و نۆ ساڵ تیایدا بووم.

(Applause)

(چەپڵەلێدان)

Thank you.

زۆر سوپاس.

And during my tenure,

لەو ماوەیەشدا،

I experienced a lot of winning.

ئەزموونی بردنەوەی زۆرم کرد.

I led our team to seven National Championships,

تیمەکەمانم برد بەرەو حەوت نازناوی نەتەوەیی،

I was inducted into the UCLA Athletic Hall of Fame

بووم بە ئەندامی هۆڵی وەرزشەوانە ناودارەکانی زانکۆکە و

and I was even voted the Coach of the Century

تەنانەت بە دەنگدانیش کرام بە ڕاهێنەری سەدە

by the Pac-12 Conference.

لەلایەن کۆنگرەی پاسیفیک دوانزەوە.

(Applause)

(چەپڵەلێدان)

Winning is really, really,

بردنەوە هەر بەڕاستی،

like, really, really fun.

بەڕاستی بەڕاستی خۆشە.

(Laughter)

(پێکەنین)

But I am here to share my insight:

بەڵام هاتووم تێڕوانینی خۆمتان پێبڵێم:

winning does not always equal success.

بردنەوە هەمووکات بە واتای سەرکەوتن نایەت.

All across America and around the world,

لە سەرتاسەری ئەمریکا و جیهانیشدا،

we have a crisis

قەیرانێکمان هەیە

in the win-at-all-cost cultures

لە کلتورەکانی بردنەوە بە هەر نرخێکدا

that we have created.

کە خۆمان درووستمان کردووە.

In our schools,

لە خوێندنگەکانماندا،

in our businesses, in politics,

لەسەر کارەکانمان، لە سیاسەتەکانماندا،

winning at all cost has become acceptable.

بردنەوە بەهەر نرخێک بووە بە شتێکی قبوڵکراو.

As a society,

وەک کۆمەڵگایەک،

we honor the people at the top of the pyramid.

ڕێز لەو کەسانە ئەگرین کە لەسەر لوتکەی هەرەمەکەن.

We effusively applaud those people who win championships and elections and awards.

بەدڵخۆشییەوە چەپڵە لێئەیەین بۆ ئەوانەی پاڵەوانێتییەکان و هەڵبژاردنەکان و خەڵاتەکان ئەبەنەوە.

But sadly, quite often,

بەڵام بەداخەوە، زۆرجار،

those same people are leaving their institutions

هەمان ئەو کەسانە دەستگاکانی خۆیان بەجێئەهێڵن

as damaged human beings.

وەک کەسانێکی زیانپێگەشتوو.

Sadly, with straight A's,

بەداخەوە، بە نمرەی تەواوەوە،

kids are leaving school damaged.

مناڵەکان بە زیان پێگەشتووییەوە قوتابخانە جێدەهێڵن.

With awards and medals,

بە خەڵات و مەدالیاوە،

athletes often leave their teams damaged,

وەرزشەوانەکان تیمەکانیان بە زیانپێگەشتوویی بەجێئەهێڵن،

emotionally, mentally, not just physically.

لەڕووی هەستی، و دەروونییشەوە، نەک تەنیا جەستەیی.

And with huge profits, employees often leave their companies damaged.

کارمەندەکانیش بە قازانجی گەورەوە کۆمپانیاکانیان بە زیانپێگەشتوویی جێدێڵن.

We have become so hyperfocused on that end result,

وامان لێهاتووە هێندە تیشک ئەخەینە سەر ئەنجامی کۆتایی، و

and when the end result is a win,

کاتێک ئەنجامی کۆتایی بردنەوە ئەبێت،

the human component of how we got there

ئەو بەشەی کە چۆن گەشتووینەتە ئەوێ

often gets swept under the proverbial rug,

زۆرجار ئەبێت بەژێر بەڕەکەوە، و

and so does the damage.

بەهەمان شێوە زیانەکەش.

So I'm calling for a time-out.

بۆیە داوای ناوبڕێک ئەکەم.

Time-out.

ناوبڕێک.

We need to redefine success.

پێویستە دووبارە پێناسەی سەرکەوتن بکەینەوە.

Real success is developing champions in life for our world,

سەرکەوتنی ڕاستەقینە پەرەدانە بە پاڵەوانەکان لە ژیاندا بۆ جیهانەکەمان،

win or lose.

بە بردنەوە بێت یان دۆڕان.

(Applause)

(چەپڵەلێدان)

Real success is developing champions in life,

سەرکەوتنی ڕاستەقینە پەرەدانە بە پاڵەوانی ژیان،

not for your team,

نەک بۆ تیمەکەت،

not for your business

نەک بۆ کارەکەت و

and, I'm sad to tell you, not even for your Christmas card bragging rights.

ببورن ئەمەشتان پێئەڵێم، تەنانەت نە بۆ مافی خۆهەڵکێشانیشتان بە کارتی کریسمسەوە.

Sorry.

ببورن.

So how do we do this?

کەواتە چۆن ئەمە ئەکەین؟

First of all, you may be able to dictate your way to a win,

پێش هەموو شتێک، لەوانەیە بتوانیت ڕێگای خۆت دیاری بکەیت بۆ بردنەوە،

but you can't dictate your way to success.

بەڵام ناتوانیت ڕێگای سەرکەوتنت دیاری بکەیت.

Let me take you back to 1990, when I was first appointed the head coach

با بتانبەمەوە بۆ ساڵی ١٩٩٠، کە بۆ یەکەم جار بە ڕاهێنەری

of the UCLA Women's Gymnastics Team.

تیمی جومناستیکی ژنانی زانکۆی لۆس ئانجلس دیاریکرام. و

And I would like to share with you that I've never done gymnastics.

ئەمەوێت پێتان بڵێم کە من پێشتر هەرگیز یاری جومناستیکم نەکردبوو.

I grew up in the world of ballet.

لەناو جیهانەی بالێیا گەورەبووم.

I have never done a cartwheel,

هەرگیز تەقلەی سەر لام لێنەیاوە، و

and I couldn't teach you how to do a proper cartwheel.

نەشمئەتوانی فێرتان بکەم بەشێوەیەکی ڕاست تەقلەی سەر لا بکەن.

(Laughter)

(پێکەنین)

It's sadly true.

بەڕاستی جێگەی داخە. و

And I knew nothing about how to develop a team culture.

هیچیشم نەئەزانی لەسەر ئەوەی چۆن پەرە بەیت بە کلتوری یەکگرتوویی تیم.

The best I could do was mimic other coaches who had won.

باشترین شت پێمبکرایە لاساییکردنەوەی ڕاهێنەرەکانی تر بوو کە براوە بوون. و

And so I became tough-talking,

بۆیە بووم بە قسە ڕەقێکی،

tough-minded, relentless,

مێشک وشکی، سەرکێشی،

unsympathetic,

بێ بەزەیی،

bullish, unempathetic

شەڕ فرۆش، بێ هەست، و

and oftentimes downright mean.

هەندێک جاریش بەداخەوە بێڕێز.

I acted like a head coach

وەک ڕاهێنەرێک ڕەفتارم ئەکرد

whose only thought was to figure out how to win.

کە تەنیا بیری لەوە ئەکردەوە کە چۆن بردنەوە بەدەست بێنێت.

My first few seasons as a head coach

وەرزەکانی یەکەمم وەک ڕاهێنەری سەرەکی

were abysmal,

زۆر خراپ بوون، و

and after putting up with my brash coaching style for a few years,

دوای ئەوەش کە تیمەکەم بۆ چەندین ساڵ بەرگەی شێوازی ڕاهێنەرایەتییەکەمیان گرتبوو،

our team asked me for a team meeting.

تیمەکەمان داوای کۆبوونەوەیان کرد.

Well, I love team meetings,

حەزم لە کۆبونەوەی تیمەکە بوو،

so I said, "Yay! Let's have a team meeting."

بۆیە وتم، هێی! با پێکەوە کۆبینەوە."

And for two solid hours,

بۆ دوو کاتژمێری تەواو،

they gave me examples of how my arrogance was hurtful and demeaning.

نموونەی ئەوەیان یامێ کە چۆن کەلەڕەقیم ئازاربەخش و بێڕێزیپێکەر بووە.

Yeah, not yay.

بەڵێ بکەم، نەک پێمخۆشبێت.

They explained to me

بۆیان ڕوونکردمەوە

that they wanted to be supported,

کە ئەیانەوێت پشتیوانی بکرێن،

not belittled.

نەک لە بەهایان کەمکرێتەوە.

They wanted to be coached up, not torn down.

ئەیانەویست ڕاهێنەرایەتییان پێبکرێت نەک پارچە پارچە بکرێن.

They wanted to be motivated,

دەیانویست هانبدرێن،

not pressured or bullied.

نەک فشاریان بخرێتە سەر یان شەڕیان پێبفرۆشرێت.

That was my time-out,

ئەوە ناوبڕەکەم بوو، و

and I chose to change.

گۆڕانکاریم هەڵبژارد.

Being a dogmatic dictator

بوون بە دیکتاتۆرێکی توندڕەو

may produce compliant, good little soldiers,

لەوانەیە سەربازی بچووکی باشی گوێڕایەڵت بۆ درووستکات،

but it doesn't develop champions in life.

بەڵام پاڵەوانەکان لە ژیاندا درووست ناکات.

It is so much easier, in any walk of life,

زۆر ئاسانتر ئەبێت، لە هەموو جۆرێکی ژیاندا،

to dictate and give orders

خۆت بسەپێنیت و فەرمان بکەیت

than to actually figure out how to motivate someone

وەک لەوەی بتوانی بزانیت چۆن هانی کەسانی تر بەیت

to want to be better.

بۆ ئەوەی بیانەوێت باشتر بن.

And the reason is -- we all know this --

هۆکارەکەشی ئەوەیە -- هەموو ئەمە ئەزانین --

motivation takes a really long time

هاندان ماوەیەکی زۆری ئەوێت

to take root.

بۆ ڕەگ داکووتین.

But when it does,

بەڵام کە ئەوە ئەکات،

it is character-building

بنیاتنەری کەسایەتی ئەبێت و

and life-altering.

ژیان ئەگۆڕێت.

I realized that I needed to fortify our student-athletes

درکم بەوە کرد پێویستە خوێندکارە وەرزشەکانمان بەهێزتر بکەم

as whole human beings,

وەک مرۆڤێکی تەواو،

not just athletes who won.

نەک تەنیا وەزرشەوانەکانی براوە بوون.

So success for me shifted

بۆیە سەرکەوتن بۆمن گۆڕا

from only focusing on winning

لە بەتەنیا تیشک خستنە سەر بردنەوە

to developing my coaching philosophy,

بۆ پەرەدان بە فەلسەفەی ڕاهێنەرایەتییەکەم،

which is developing champions in life through sport.

کە ئەویش پەرەدانە بە پاڵەوانەکانی ژیان لە ڕێگای وەرزشەوە.

And I knew if I did this well enough,

ئەشمزانی ئەگەر ئەمە بە باشی بکەم،

that champion mentality would translate to the competition floor.

ئەو دەروونی پاڵەوانییە وەردەگێڕدرێتە سەر مەیدانی ململانێکان.

And it did.

ئەوەشم کرد.

The key ingredient was to develop trust

پێکهاتەی سەرەکی پەرەدان بوو بە متمانە،

through patience,

لەڕێگەی ئارام گرتنەوە،

respectful honesty

ڕاستگۆیی بەڕێزەوە، و

and accountability --

بەرپرسیارێتی هەڵگرتن --

all of the ingredients that go into tough love.

هەموو پێکهاتەکانی ئەچنە ناو خۆشەویستی خۆڕاگرەوە.

Speaking of tough love,

بە باسکردنی خۆشەویستی خۆڕاگر،

Katelyn Ohashi is a perfect example of this.

کاتیلین ئۆهاشی نموونەیەکی بێوێنەی ئەمەیە.

You may have all seen her floor routine.

لەوانەیە هەمووتان نمایشەکەیتان بینیبێت.

It has had over 150 million views.

سەروو سەد و پەنجا ملیۆن بینەری هەبوو. و

And the consensus is, her performance is pure joy.

کۆدەنگییەکە لەسەر ئەوەیە کە، نمایشەکەی شادی بەخشێکی تەواوە.

However, when Katelyn came to UCLA, she was broken in body, mind and spirit.

بەڵام، کاتێک هات بۆ زانکۆی لۆس ئانجلس، لەش و مێشک و ڕۆحیشی تێکشکا.

She had grown up in a stereotypical, very high-level athletic world,

لەناو جیهانێکی وەرزشی پڕ لە مشتومڕ و ئاست بەرزەوە هاتبوو، و

and she was damaged.

زیانێکی زۆری پێگەشت.

So when Katelyn came to UCLA her freshman year,

کە بۆ یەکەم ساڵ کاتیلین هاتە زانکۆی لۆس ئانجلس،

she found her inner rebel quite well,

زۆر بە باشی کەسە یاخییەکەی ناخی خۆی دۆزییەوە،

to the point where she was no longer able to do gymnastics

گەشتە خاڵێک کە چیتر نەیئەتوانی یاری جومناستیک بکات

at the level at which she was recruited.

لەو ئاستەی کە چاوەڕوانکراو بوو لێی. و

And I will never forget

هەرگیز بیرم ناچێتەوە

a team meeting we had halfway through her freshman season.

کۆبوونەوەیەکمان کرد لە ناوەڕاستی وەرزی تازە وەرگیراوەکاندا.

We were in there with the team, the coaching staff, the support staff,

لەگەڵ تیمەکەیا بووین، ستافی ڕاهێنەران و ستافی هاندەران،

sports psychologist,

دەروونناسە وەرزشییەکان، و

and Katelyn very clearly and unapologetically said,

کاتیلین زۆر بە ڕوونی و بێ ئەوەی هیچ پەشیمانی پێوە دیاربێت وتی،

"I just don't want to be great again."

"چیتر نامەوێت ببمەوە بە کەسێکی مەزن."

I felt like I got sucker punched.

هەستم کرد هەڵخەڵەتێنراوم.

My first thought was,

یەکەم شت کە بیرم لێکردەوە،

"Then why the heck am I going to honor your scholarship?"

"کەواتە من چی پێویست ئەکات ڕێگە بدەم بەخششی خوێندنەکەت بدرێت؟"

It was a really snarky thought, and thankfully I didn't say it out loud,

بەڕاستی بیرکردنەوەیەکی تاریک بوو هەمبوو، باشبوو کە بە بەرزی نەموت،

because then I had clarity.

چونکە دواتر بۆم ڕوونبۆوە.

Katelyn didn't hate gymnastics.

کاتیلین ڕقی لە جومناستیک نەبوو.

Katelyn hated everything associated with being great.

کاتیلین ڕقی لە هەموو شتێک بوو کە پەیوەندی بە مەزن بوونەوە هەبوو.

Katelyn didn't want to be a winner,

کاتیلین نەیئەویست براوە بێت،

because winning at all cost had cost her her joy.

چونکە بردنەوە بە هەر نرخێک لە بەرامبەر دڵخۆشبوونیا بوو.

My job was to figure out how to motivate her

کاری من ئەوە بوو بزانم چۆن هانی بەم

to want to be great again,

بیەوێت دووبارە مەزن بێت،

by helping her redefine success.

بەوەی یارمەتی بەم دووبارە پێناسەی سەرکەوتن بکاتەوە.

My enthusiasm for that challenge turned into determination

جۆشم بۆ ئەو ململانێیە بوو بە سوربوون

when one day Katelyn looked me in the eye and said,

کاتێک ڕۆژێک کاتیلین سەیری چاوەکانی کردم و وتی،

"Ms. Val, I just want you to know,

"خاتوو ڤال ئەمەوێ بزانیت،

everything you tell me to do, I do the exact opposite."

هەموو ئەوەی پێم ئەڵێیت بیکەم، ڕێک پێچەوانەکەی ئەکەم."

(Laughter)

(پێکەنین)

Yeah, it was like, yeah, Katelyn, challenge accepted. OK.

بەڵێ، وەک ئەوەبوو بڵێت، بەڵێ کاتیلین، ململانێکەم قبوڵکرد. باشە.

(Laughter)

(پێکەنین)

And further proof that dictating was not going to win.

بەڵگەی زیاتر بۆ ئەوەی کە ڕێگا بۆدیاریکردن سوودی نابێت.

So I embarked on the painfully slow process

بۆیە چوومە سەر پرۆسە خاوە ئازاربەخشەکەی

of building trust

بنیاتنانی متمانە و

and proving to her that first and foremost

سەلماندن بۆی کە یەکەم شت و پێش هەموو شتێک

I cared about her as a whole human being.

گرنگیم پێئەیا وەک مرۆڤێک.

Part of my strategy was to only talk to Katelyn about gymnastics in the gym.

بەشێکی ستراتیجییەکەم ئەوەبوو تەنیا لە یاریگا لەبارەی جومناستیکەوە قسەی لەگەڵکەم.

Outside of the gym, we talked about everything else:

لە دەرەوەی یاریگاکە، باسی هەموو شتێکی ترمان ئەکرد:

school, boys, families, friends, hobbies.

خوێندنگە، کوڕان، خێزانەکان، هاوڕێیان، خولیاکان.

I encouraged her to find things outside of her sport that brought her joy.

هانم ئەیا لە دەرەوەی وەرزشەکەی خۆشی ئەو شتانە بدۆزێتەوە کە خۆشی ئەیەنێ.

And it was so cool

شتێکی خۆشبوو

to see the process of Katelyn Ohashi literally blossom before our eyes.

بەدیاری چاوی خۆمانەوە کاتیلین ئۆهاشی بوو بەو کەسەی ئێستا.

And through that process,

لەڕێگەی ئەو پرۆسەیەوە،

she rediscovered her self-love

خۆشەویستی خۆی بۆخۆی دۆزییەوە، و

and self-worth.

بەهای خۆی دۆزییەوە.

And slowly, she was able to bring that joy

هێواش هێواش توانی ئەو شادییە بێنێتەوە

back to her gymnastics.

بۆناو جومناستیک.

She went on to earn the NCAA title on floor,

نازناوی پاڵەوانی نمایشی سەر زەوی یەکێتی دامەزراوە پەروەردەییەکانی ئەمریکای بردەوە، و

and she helped our team win our seventh NCAA championship in 2018.

هەروەها یارمەتی تیمەکەشمانی یا حەوتەم پاڵەوانێتی یەکێتییەکە بەدەستبێنین لە ٢٠١٨دا.

So --

کەواتە ---

Thank you.

زۆر سوپاس.

(Applause)

(چەپڵەلێدان)

So let's think about the Katelyn Ohashis in your life.

کەواتە با بیر لە کاتیلین ئۆهاشییەکانی ژیانی خۆمان بکەینەوە.

Let's think about those people under your care and your guidance.

با بیر لەو کەسانە بکەینەوە کە لەژێر چاودێری و ڕێنمایی ئێوەدان.

What are you telling your kids on the car ride home?

کە بە ئوتومبێل مناڵەکەتان ئەگەیەننە ماڵەوە چییان پێئەڵێن؟

That car ride home

ئەو ماوەی گەیاندنە بۆ ماڵەوە

has much more impact than you know.

زۆر لەوە کاریگەری زیاترە کە ئەیزانن.

Are you focusing on the end result,

ئایا تیشک ئەخەنە سەر ئەنجامی کۆتایی،

or are you excited to use that time

یان ئایا ئەتانەوێ ئەو کاتە بەکاربێنن

to help your child develop into a champion?

بۆ ئەوەی یارمەتی مناڵەکەتان بەن پەرە بسێنن بۆ پاڵەوانێک؟

It's very simple:

زۆر سادەیە:

you will know you're focusing on the end result

ئەزانیت تیشکت خستۆتە سەر ئەنجامی کۆتایی

if you ask questions about the end result.

ئەگەر پرسیار بکەیت لەبارەی ئەنجامی کۆتاییەوە.

"Did you win?"

"ئایا بردتەوە؟"

"How many points did you score?"

"چەند خاڵت بەدەستهێنا؟"

"Did you get an A?"

"نمرەی تەواوت هێنا؟"

If you truly are motivated about helping your child develop into a champion,

ئەگەر بەڕاستی ئەتەوێت یارمەتی مناڵەکەت بەیت ببێت بە پاڵەوانێک،

you will ask questions about the experience

پرسیار لەبارەی ئەزموونەکەوە ئەکەیت و

and the process,

لەبارەی پرۆسەکەوە،

like, "What did you learn today?"

وەک، "ئەمڕۆ چی فێربوویت؟"

"Did you help a teammate?"

"یارمەتی هاوتیمێکت یا؟"

And, my favorite question,

گرنگترین پرسیاریش بەلامەوە،

"Did you figure out how to have fun at working really, really hard?"

"زانیت چۆن چێژێکی زۆر بدۆزیتەوە لە زۆر زۆر خۆ ماندووکردندا؟"

And then the key is to be very still

ئینجا کلیلەکەشی ئەوەیە لەسەرخۆ بوەستیت و

and listen to their response.

گوێ لە وەڵامەکەیان بگریت.

I believe that one of the greatest gifts we can give another human being

لەو باوەڕەیام گەورەترین دیاری کە بتوانیت بیەیت بە مرۆڤێکی تر

is to silence our minds

بێدەنگکردنی مێشکمانە

from the need to be right

لە ویستی ڕاست بوون

or the need to formulate the appropriate response

یان پێویستی پێکهێنانی وەڵامی گونجاو و

and truly listen

بەڕاستی گوێبگرین

when someone else is talking.

کاتێک یەکێک قسە ئەکات.

And in silencing our minds,

لە بێدەنگکردنی مێشکماندا،

we actually hear our own fears and inadequacies,

لە ڕاستیا گوێمان لە ترسەکان و کەموکوڕییەکانی خۆمان ئەبێت،

which can help us formulate our response

کە دەکرێت یارمەتیمان بات وەڵامەکەمان دیاری بکەین

with more clarity and empathy.

بە ڕوونییەک و هاوسۆزییەکی زیاترەوە.

Kyla Ross, another one of our gymnasts,

کایلا ڕۆس، یەکێکی تر لە یاریزانەکانمان،

is one of the greatest gymnasts in the history of the sport.

یەکێکە لە مەزنترینەکان لە مێژووی وەرزشەکەدا.

She's the only athlete to have earned the trifecta:

تەنیا وەرزشەوانە کە توانیبێتی هەرسێ نازناوەکە بەدەست بێنێت:

she's a national champion,

پاڵەوانی نەتەوەیی،

a world champion

پاڵەوانی جیهان، و

and an Olympic champion.

پاڵەوانی ئۆڵۆمپیاتیش.

She's also not one for small talk,

هەروەها کەسێکیش نەبوو دەربارەی شتی ناگرنگ قسە بکات،

so I was a bit surprised one day when she came to my office,

بۆیە سەرم سوڕما کاتێک ڕۆژێک هاتە ژوورەکەی خۆم،

sat on the couch

لەسەر قەنەفەکە دانیشت و

and just started talking --

دەستیکرد بە قسەکردن --

first about her major,

یەکەمجار دەربارەی خوێندنەکەی

then about graduate school

ئینجا دەربارەی خوێندنی باڵا و

and then about everything else that seemed to pop into her mind.

دواتریش دەربارەی هەموو شتێکی تر کە پێدەچوو بە مێشکیا هاتبێت.

My inner voice whispered to me

دەنگەکەی ناخم چپەی بۆکردم

that something was on her mind,

کە شتێکی لە مێشکایە و

and if I was still

ئەگەر لەسەرخۆ بم و

and gave her enough time,

کاتی پێویستی بەمێ،

it would come out.

بۆم باس ئەکات. و

And it did.

هەر واش بوو.

It was the first time that Kyla had shared with anyone

یەکەمجار بوو کە کایلا ئەو شتە بە کەسێک بڵێت

that she had been sexually abused by Larry Nassar,

کە دەستدرێژی سێکسی کراوەتە سەر لەلایەن لاری ناسارەوە،

the former USA Gymnastics team doctor,

پزیشکی پێشتری تیمی جومناستیکی ئەمریکا،

who was later convicted of being a serial child molester.

کە دواتر تاوانی دەستدرێژییەکەی بۆسەر چەندین مناڵ ئاشکرا بوو.

Kyla came forward

کایلا هاتە پێشەوە و

and joined the army

هاتە ناو سوپاکەی

of Nassar survivors

ڕزگاربووانی دەستی ناسار

who shared their stories

کە چیرۆکەکانی خۆیان گێڕایەوە و

and used their voices

دەنگی خۆیان بەکارهێنا

to invoke positive change for our world.

بۆ هێنانی گۆڕانکارییەکی ئەرێنی بەسەر هەموو جیهاندا.

I felt it was extremely important at that time

ئەوکاتە هەستم ئەکرد زۆر گرنگ بێت

to provide a safe space for Kyla and our team.

شوێنێکی سەلامەت دیاری بکەین بۆ کایلا و تیمەکەمان.

And so I chose to talk about this in a few team meetings.

بۆیە ئەوەم هەڵبژارد کە لە چەند کۆبوونەوەیەکی تیمەکە باسی ئەمە بکەم.

Later that year, we won the national championship,

دواتر لەو ساڵەیا، پاڵەوانێتی نەتەوەییشمان بردەوە، و

and after we did, Kyla came up to me and shared with me the fact

کایلا هات بۆلام و ئەو ڕاستییەی بۆ باسکردم

that she felt one reason that we'd won

کە هەستی کردووە یەک هۆکار هەبووە بۆ بردنەوەمان

was because we had addressed the elephant in the room,

ئەویش دیاریکردنی کێشە سەرەکییەکە بووە،

the tragedy that had not only rocked the world

تراژیدیاکەی نەک تەنیا هەموو جیهانی هەژاند

but that had liberated the truths and the memories in herself

بەڵکو ڕاستییەکان و یادەوەرییەکانی ناخی خۆشی ئازاد کرد و

and in so many of her friends

زۆرێک لە هاوڕێکانی و

and her peers.

هاوتیمەکانیشی ئازادکرد.

As Kyla said,

وەک کایلا وتی،

"Ms. Val, I literally felt myself walk taller as the season went on,

"خاتوو ڤال، لەگەڵ تێپەڕبوونی وەرزەکەیا هەستم ئەکرد کە بەرزتر ئەبم و

and when I walked onto that championship floor, I felt invincible."

کاتێک چومە سەر سەکۆی پاڵەوانییەکە هەستم کرد هیچ نامشکێنێت."

Simply --

هەر وا بەسادەیی --

(Applause)

(چەپڵەلێدان)

Simply because she had been heard.

تەنیا بەهۆی ئەوەوە بوو کە گوێیلێگیراوە.

As parents, as coaches,

وەک باوان، وەک ڕاهێنەر،

as leaders,

وەک سەرکردە،

we can no longer lead from a place

ناتوانین لە شوێنێکەوە سەرکردایەتی بکەین

where winning is our only metric of success,

کە بردنەوە تەنیا پێوەری سەرکەوتن بێت،

where our ego sits center stage,

کە لەخۆڕازی بوون لە ناوەڕاستا بێت،

because it has been proven

چونکە ئەوە سەلمێنراوە

that that process produces broken human beings.

کە پرۆسەکە مرۆڤی تێکشکاو بەرهەمدەهێنێت.

And I emphatically know

هەروەها بە هاوسۆزیشما ئەزانم

that it is absolutely possible

کە بەتەواوەتی دەکرێت

to produce and train champions in life

لە ژیاندا پاڵەوان بەرهەم بهێنیت و ڕاهێنانی پێبکەیت

in every single walk of life

لە هەموو هەنگاوێکی ژیاندا

without compromising the human spirit.

بێ سازش کردن لەسەر ورەی مرۆڤەکان.

(Applause)

(چەپڵەلێدان)

It starts with defining success

بە پێناسەکردنی سەرکەوتن دەستپێئەکات

for yourself and those under your care

بۆ خۆت و ئەوانەی لەژێر چاودێری تۆدان و

and then consistently

ئینجا بەردەوامیش

self-examining whether your actions are in alignment with your goals.

بزانیت ئایا کارەکان یەک ئەگرێتەوە لەگەڵ ئامانجەکانی خۆتدا.

We are all coaches in some capacity.

هەموو لە لایەنێکەوە ڕاهێنەرین.

We all have a collective responsibility

هەموو بەرپرسیارێتی جیامان هەیە

to develop champions in life for our world.

بۆ پەرەدان بە پاڵەوانەکان بۆ جیهانەکەمان.

That is what real success looks like,

سەرکەوتنی ڕاستەقینە لەوە ئەچێت، و

and in the world of athletics,

لە جیهانی وەرزشەوانەکاندا،

that is what we call a win-win.

بەوە ئەڵێین بردنەوەی هەموولایەک.

Thank you.

زۆر سوپاس.

(Applause)

(چەپڵەلێدان)