The rise and fall of the Celtic warriors - Philip Freeman

Çeviri: Özlem Önce Yön Gözden geçirme: Gözde Alpçetin

One summer evening in 335 BCE, Alexander the Great

MÖ. 335'te bir yaz akşamı Büyük İskender, bir grup yabancı kampına yaklaştığında,

was resting by the Danube River after a day of fighting the Scythian tribes

İskit kabileleriyle savaştıktan bir gün sonra,

when a band of strangers approached his camp.

Tuna Nehri yakınında dinleniyordu.

Alexander had never seen anything like these tall,

İskender, hiç bu kadar uzun boylu, büyük altın boyun halkalı

fierce-looking warriors with huge golden neck rings and colorful cloaks—

ve renkli pelerinli, vahşi görünümlü savaşçılar görmemişti

so he invited them to feast with him.

bu yüzden onları ziyafete davet etti.

They proudly said they were Keltoi or Celts who came from the far-away Alps.

Övünerek uzak Alplerden gelen Keltoi ya da Keltler olduklarını söylediler.

Alexander asked what they feared the most in the world,

İskender, söyleyeceklerini umarak dünyada en çok neyden korktuklarını sordu.

hoping they would say him.

They laughed and said they feared nothing at all.

Güldüler ve hiçbir şeyden korkmadıklarını söylediler.

This is one of the earliest stories about the ancient Celts.

Bu, antik Keltler hakkındaki en eski hikayelerden biridir.

While we don’t know where the first Celts came from,

İlk Keltler'in nereden geldiklerini bilmesek de

by Alexander’s time they had spread across Europe

İskender'in zamanında doğuda Küçük Asya'dan İspanya'ya

from Asia Minor in the east to Spain

and the Atlantic islands of Britain and Ireland in the west.

ve batıda İngiltere ve İrlanda'nın Atlantik adalarına kadar

Avrupa'ya yayıldılar.

The Celts were never one unified empire, and they didn’t build cities or monuments.

Keltler, birleşik bir imparatorluk değildi ve şehirler ya da anıtlar inşa etmediler.

Instead, they were hundreds of independent tribes who spoke the same language.

Aksine aynı dili konuşan yüzlerce bağımsız kabileydiler.

Each had its own warrior-king and religious center.

Her birinin savaşçı kralı ve dini merkezi vardı.

The tribes fought each other

Kabileler, düşmanlarıyla savaştıkları gibi birbirleriyle de coşkuyla savaştılar.

as enthusiastically as they fought their enemies.

Few armies could stand up to them.

Birkaç ordu onlara direnebildi.

Somewhat unusually for the time, the Celts believed in reincarnation—

Biraz alışılmadık bir şekilde Keltler, tekrardan yaşamak, eğlenmek

that they would be reborn on Earth to live and feast and fight again,

ve savaşmak için yeniden doğacaklarına, yani reenkarnasyona inanıyorlardı,

which may have contributed to their fearlessness in battle.

bu da savaştaki korkusuzluklarına katkıda bulunmuş olabilir.

Some of them fought naked, scoffing at their enemies’ armor.

Bazıları çıplak savaştı, düşmanlarının zırhlarıyla dalga geçtiler.

The greatest trophy a Celtic warrior could possess

Bir Kelt savaşçısının sahip olacağı en büyük ganimet,

was the severed head of a foe.

bir düşmanın kopmuş kafasıydı.

They preserved these heads in jars of cedar oil

Bu kafaları sedir yağı kavanozlarında sakladılar

and showed them to guests who visited their homes.

ve evlerine gelen misafirlere gösterdiler.

Celtic warriors were so valued in the ancient world

Kelt savaşçıları antik dünyada o kadar değerliydi ki

that foreign kings often hired them as mercenary soldiers

yabancı krallar, ordularında hizmet etmeleri için

paralı asker olarak kiralıyorlardı.

to serve in their armies.

But the Celts were much more than just warriors.

Ancak Keltler, savaşçılardan çok daha fazlasıydı.

Among them were many skilled craftsmen, artists, and great poets called bards.

Bunlar arasında birçok zanaatkar, sanatçı ve ozan adı verilen büyük şairler vardı.

The bards sang of the brave deeds of their ancestors

Ozanlar, atalarının cesur kahramanlıklarını seslendirdiler

and praised the accomplishments of warrior kings—

ve savaşçı krallarının başarılarını övdüler,

and composed biting satires about cowardly or selfish leaders.

ödlek ya da bencil liderleri hakkında sert hicivler yazdılar.

The Celts worshipped many gods,

Keltler, birçok tanrıya tapıyordu

and priests known as druids oversaw this worship.

ve bu tapınmayı druid olarak da bilinen rahipler yönetiyordu.

Anyone could become a druid,

Herkes druid olabilirdi

but the training required many years of study and memorization—

ancak eğitim yıllarca çalışma ve ezber gerektiriyordu,

the druids were not allowed to record any of their teachings in writing.

druidlerin öğretilerinin hiçbirini yazılı olarak kaydetmelerine izin verilmedi.

Druids supervised religious practices and sacrifices to the gods,

Druidler, tanrılara olan dini uygulamaları ve fedakarlıkları gözettiler.

but they were also teachers, healers, judges, and scientists.

Ayrıca öğretmen, şifacı, hakim ve bilim insanlarıydılar.

They were so respected that they could step between warring tribes

O kadar saygı duyuldular ki

bir savaşın ortasında savaşan kabileler arasına girebiliyorlar

in the middle of a battle and call an end to the fighting.

ve kavgaya son verebiliyorlardı.

No Celt would dare to harm a druid, or question their decisions.

Hiçbir Kelt bir druide zarar vermeye

ya da kararlarını sorgulamaya cüret edemedi.

In the 2nd century BCE, the Romans began to encroach on Celtic territory,

MÖ. 2. yüzyılda Romalılar, Kuzey İtalya kabilelerini fethederek

conquering the tribes of northern Italy.

Kelt bölgesine yayıldılar.

Rather than unite against the Roman legions in response to this defeat,

Keltler, bu yenilgiye cevap olarak

Roma lejyonlarına karşı birlik olmak yerine,

the Celts maintained their tribal divisions.

kabile bölünmelerini sürdürdüler.

The tribes of Spain fell soon after.

İspanya kabileleri çok geçmeden yıkıldı.

In the 1st century BCE, Julius Caesar marched his armies across France,

MÖ. 1. yüzyılda Julius Caesar,

kabileleri birbirine karşı ters düşürmek için

using bribery, threats, and lies to turn tribes against each other.

rüşvet, tehdit ve yalanları kullanarak ordularını Fransa'ya ilerletti.

Only in the closing days of this great war

Keltler, sadece bu büyük savaşın son günlerinde,

did the Celts unite against their common enemy

Kral Vercingetorix liderliği altında ortak düşmanlarına karşı birleştiler

under the leadership of king Vercingetorix,

but it was too late.

ancak çok geçti.

Countless warriors and their families died or were enslaved

Romalılar, Fransa'yı fethederken sayısız savaşçı ve aileleri öldü

as the Romans conquered France.

ya da köleleştirildi.

Protected by the surrounding waters,

Çevresindeki sular tarafından korunan

the Celtic tribes of Britain and Ireland were the last holdouts.

İngiltere ve İrlanda'nın Kelt kabileleri son anlaşmazlıklardı.

When the Romans finally invaded Britain,

Romalılar, en sonunda İngiltere'yi istila ettiğinde

the queen Boudicca united her tribe in a revolt after her husband was killed.

Kralice Boudicca, kocası öldürüldükten sonra kabilesini bir isyanda birleştirdi.

She almost succeeded in driving the Roman legions out of Britain

Düşmana karşı son bir savaşa öncülük ederken ölmeden önce,

before dying as she led a final battle against the enemy.

Roma lejyonlarını İngiltere'den çıkarmayı başardı.

By the end of the 1st century CE, Ireland alone, far out at sea,

MS. 1. yüzyılın sonuna gelindiğinde

denizin açıklarında olan yalnızca İrlanda Roma tarafından fethedilmedi.

remained unconquered by Rome.

There, the ways of the ancient Celts survived untouched by the outside world

Orada, antik Keltler'in yolları Roma'nın harabeye dönmesinden çok zaman sonra

dış dünya tarafından dokunulmadan hayatta kaldı.

long after Rome itself lay in ruins.